Vader praat kinderachtig tegen me

06-02-2022 13:24 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Als m'n vader tegen me praat, dan praat hij tegen me alsof ik een klein kind ben.

Ohnee wacht, eigenlijk alsof hij een klein kind is.

Waar is het mee te vergelijken? Nou, steek je tong uit je mond en probeer dan deze zin hardop te lezen. Zo klinkt het ongeveer.

Ik zei toen hij wegliep: "wacht, ik heb nog een opmerking. Je praat heel kinderachtig tegen me." Zegt ie: "ik probeer aardig te doen".

Nou, hij praat ook niet zo tegen z'n klanten als hij vriendelijk probeert te doen. Toch?

Anyways.. hoe kan ik dit oplossen? Of nogmaals aankaarten?

Z'n reactie was ook: "het is ook nooit goed".

Ben een vrouw van 21 trouwens.
naambedenkenislastig wijzigde dit bericht op 06-02-2022 13:25
Reden: Leeftijd toegevoegd
2.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het zal wel aan mij liggen maar wat is er precies zo kinderachtig? Het lukte mij bijna niet om de zin uit te spreken, maar misschien had ik mijn tong niet ver uit moeten steken maar gewoon een beetje moeten laten hangen? Als ik mijn tong uitsteek kan ik niet verstaanbaar praten.
Alle reacties Link kopieren
Flamingo schreef:
06-02-2022 14:28
Het zal wel aan mij liggen maar wat is er precies zo kinderachtig? Het lukte mij bijna niet om de zin uit te spreken, maar misschien had ik mijn tong niet ver uit moeten steken maar gewoon een beetje moeten laten hangen? Als ik mijn tong uitsteek kan ik niet verstaanbaar praten.
Haha, ik wist gewoon even niet hoe ik het anders kon beschrijven. Maarja, gewoon kinderlijk. Niet zoals een moeder met hoge stem tegen een kind praat, maar zoals een kind zelf zou praten. Wel verstaanbaar maar toch kinderachtig.

M'n voorbeeld is dus wel wat overdreven ;) Maar het doet me er wel aan denken.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap eerlijk waar niet zo goed dat je je hier druk om kunt maken. Laat je vader lekker praten zoals hij dat wil. Probeer hem niet te veranderen, accepteer dit gewoon. Mensen zullen nooit precies zo zijn als hoe jij dat wilt!
Alle reacties Link kopieren
Nou zit dat “kinderachtige” denk ik ook wel deels in de mens ingebakken.
Want hoeveel mensen zeggen: broertje of zusje? En dan is diegene allang volwassen.
Mijn zus noemt mij standaard zusje. Ook al loop ik tegen de 50 aan. Vind dat irritant en kinderachtig, maar het zit er helaas ingebakken.
Ook hoor ik vele mensen nog steeds papa en mama zeggen. En andersom; papa komt zo thuis (tegen volwassen kinderen)

Misschien ook zo terug doen of die kinderachtige zin negeren tot hij het “normaal” vraagt/zegt? Of een keer op een neutraal en rustig moment vragen of hij door heeft dat het zo overkomt?
Alle reacties Link kopieren
Eerst op jezelf richten dan kijken of je de wereld kan veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Als je écht dwars zit moet je niet kinderachtig terug gaan doen of negeren. Nee, dan ga je er even voor zitten en je maakt er een serieus gesprek van. Hij moet goed begrijpen dat het voor jou een probleem is, niet zomaar een grapje of een plagerijtje wat je weg kan lachen.

Als het goed is past hij daarna z'n gedrag aan. Ongetwijfeld zal hij nog een keertje in de fout gaan maar daar moet je dan maar overheen kijken. Als hij op de oude voet doorgaat dan is het gewoon een lul. Daar doe je niks aan.
For whom the bell tolls
Ik weet niet hoor, maar ‘het pap, praat eens gewoon’ op vriendelijke toon is geen optie?
lilalinda schreef:
06-02-2022 14:19
ik heb nog nooit kinderachtig tegen ze gesproken, dat scheelt ;)
Maar ik vind mijn stagiaires op mijn werk ouder lijken, dan mijn eigen 22jarige, en dat kan niet de werkelijkheid zijn!

Oké, nee ik heb na de babytijd ook nooit meer met een hoog stemmetje tegen ze gesproken inderdaad.

En dat andere heb ik ook wel. Mijn 25-jarige collega lijkt veel ouder dan mijn 24-jarige dochter.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven