Relaties
alle pijlers
verlang ik iets abnormaals?
woensdag 29 augustus 2007 om 16:05
Hallo iedereen,
Mijn situatie is het volgende;
Heb het uitgemaakt met mn vriend, omdat hij niet over een toekomst praat of denkt met mij.
Beide zijn we niet meer'"piep" en al jarenlang gescheiden.
We hebben 3 jaar een relatie en wonen niet bij elkaar in de buurt.
We komen geregeld een paar dagen bij elkaar, en hebben het dan heel fijn samen..
Maar ,ondanks dat ik heel goed alleen kan zijn, ben ik het zó zat, en wil zo graag nog 1 keer een relatie met álles erop en eraan zeg maar, een toekomst opbouwen...
Hij wil dat echter niet, zo nu en dan samen zijn,het bed delen, en that's it...
Nu ik hem 2 weken geleden heb gezegd, dat ik niet verder wil als hij geen enkele toekomst met mij wil, heeft ie niets meer laten horen, en dat doet verdomd veel pijn; ben ik voor hem die drie jaren alleen maar een n*kertje geweest? wel de lusten, niet de lasten?Verlang ik iets abnormaals?
Voel me behoorlijk waardeloos nu en vreselijk teleurgesteld.
Had gehoopt dat ie zou komen, om er over te praten, maar niets, helemaal níets.
Bedankt voor het lezen en misschien heeft iemand tips om deze tijd door te komen
Mijn situatie is het volgende;
Heb het uitgemaakt met mn vriend, omdat hij niet over een toekomst praat of denkt met mij.
Beide zijn we niet meer'"piep" en al jarenlang gescheiden.
We hebben 3 jaar een relatie en wonen niet bij elkaar in de buurt.
We komen geregeld een paar dagen bij elkaar, en hebben het dan heel fijn samen..
Maar ,ondanks dat ik heel goed alleen kan zijn, ben ik het zó zat, en wil zo graag nog 1 keer een relatie met álles erop en eraan zeg maar, een toekomst opbouwen...
Hij wil dat echter niet, zo nu en dan samen zijn,het bed delen, en that's it...
Nu ik hem 2 weken geleden heb gezegd, dat ik niet verder wil als hij geen enkele toekomst met mij wil, heeft ie niets meer laten horen, en dat doet verdomd veel pijn; ben ik voor hem die drie jaren alleen maar een n*kertje geweest? wel de lusten, niet de lasten?Verlang ik iets abnormaals?
Voel me behoorlijk waardeloos nu en vreselijk teleurgesteld.
Had gehoopt dat ie zou komen, om er over te praten, maar niets, helemaal níets.
Bedankt voor het lezen en misschien heeft iemand tips om deze tijd door te komen
woensdag 29 augustus 2007 om 16:16
Hoi Another,
Ik vind zeker niet dat je iets abnormaals verlangt. En al helemaal niet als jullie niet meer de jongsten zijn. Maar hij kan je dat blijkbaar niet geven. En dan is het gewoon het beste om er een eind aan te maken. Anders kwel je jezelf alleen maar. Nu is het een rot periode en voel je je erg slecht. Maar dat gaat altijd weer over! En dan kun je op zoek naar de man die wel die commitment met jou durft en kan aangaan.
Ik vind zeker niet dat je iets abnormaals verlangt. En al helemaal niet als jullie niet meer de jongsten zijn. Maar hij kan je dat blijkbaar niet geven. En dan is het gewoon het beste om er een eind aan te maken. Anders kwel je jezelf alleen maar. Nu is het een rot periode en voel je je erg slecht. Maar dat gaat altijd weer over! En dan kun je op zoek naar de man die wel die commitment met jou durft en kan aangaan.
woensdag 29 augustus 2007 om 16:31
Thanx voor jullie snelle reacties.
Gedumpt héb ik em al (met mn mond maar niet met mn hart)
Ik dacht met hem écht een nieuw leven te kunnen beginnen, daarvoor had ik een soortgelijke relatie namelijk, en deze man gaf mij echt hele andere signalen..
Maar aaaargh wat heb ik me vergist!
Heb ook helemaal geen zin om op zoek te gaan naar een andere man; wéér mn hele leven vertellen, wéér opnieuw aftasten.. heb het geloof ik op dit moment wel ff gehad met mannen, en hun mooie beloftes(weet ook wel dat er uitzonderingen zijn hoor)
Het niet meer bellen is op dit moment érg moeilijk. maar ik heb het idd nog NIET gedaan, en daar ben ik best heel trots op!
's avonds is dat wel heel moeilijk, verlang dan naar een leuk gesprek,het vertrouwde, de humor tussen ons..
Maar dan overdenk ik weer álles; hij wil mij niet helemáál, dus waarom zou ik bellen, dat zou voelen als een vernedering, en denkt hij; zie je wel, ze kan niet zonder mij, ze belt me wel...
Gedumpt héb ik em al (met mn mond maar niet met mn hart)
Ik dacht met hem écht een nieuw leven te kunnen beginnen, daarvoor had ik een soortgelijke relatie namelijk, en deze man gaf mij echt hele andere signalen..
Maar aaaargh wat heb ik me vergist!
Heb ook helemaal geen zin om op zoek te gaan naar een andere man; wéér mn hele leven vertellen, wéér opnieuw aftasten.. heb het geloof ik op dit moment wel ff gehad met mannen, en hun mooie beloftes(weet ook wel dat er uitzonderingen zijn hoor)
Het niet meer bellen is op dit moment érg moeilijk. maar ik heb het idd nog NIET gedaan, en daar ben ik best heel trots op!
's avonds is dat wel heel moeilijk, verlang dan naar een leuk gesprek,het vertrouwde, de humor tussen ons..
Maar dan overdenk ik weer álles; hij wil mij niet helemáál, dus waarom zou ik bellen, dat zou voelen als een vernedering, en denkt hij; zie je wel, ze kan niet zonder mij, ze belt me wel...
woensdag 29 augustus 2007 om 17:28
je verlangt op zich niet iets abnormaals, maar kennelijk verlangt hij niet meer naar een samenwoon-en-alles-deel relatie.
Sommige mensen komen er door relaties achter dat samenwonen of trouwen niet hun ding zijn. Dat betekent niet dat ie niet van je houdt, maar dat hij idd de toekomst ziet als allebei een eigen leven, eeuwig blijven latten en dus idd vooral de lusten en niet de lasten. Ook dat is op zich nioet abnormaal. Probleem is dat jullie dus al;lebei een ander beeld van de toekomst hebben en dat gaat niet werken.
Jij hebt het om deze reden uitgemaakt. Jij wilt iets wat hij je niet kan geven, je dumpt hem zelfs om die reden, waarom verwacht je dan in s hemelsnaam dat ie nog iets van zich laat horen? had je gehoopt dat ie smekend aan je voeten zou liggen en zou toegeven in een toekomst samen, omdat ie je niet kwijt wil? Sja pech. Hij wil gewoon echt niet en als jij zo duidelijk je standpunt "alles of niets"hebt ingenomen, dan geef je hem ook heel weinig onderhandelingsruimte. Dus als jij spijt hebt van je overhaast uitmaken, dan zul jij degene moeten zijn die de deur weer openzet. Allen kun jen moet je er niet op rekenen dat deze man dan wel ooit "alles"zou willen.
Op zich denk ik dat je beslissing om uit elkaar te gaan de goede is, alleeen snap ik niet zo goed waarom je dan verwacht dat ie nog iets van zich laat horen.
Sommige mensen komen er door relaties achter dat samenwonen of trouwen niet hun ding zijn. Dat betekent niet dat ie niet van je houdt, maar dat hij idd de toekomst ziet als allebei een eigen leven, eeuwig blijven latten en dus idd vooral de lusten en niet de lasten. Ook dat is op zich nioet abnormaal. Probleem is dat jullie dus al;lebei een ander beeld van de toekomst hebben en dat gaat niet werken.
Jij hebt het om deze reden uitgemaakt. Jij wilt iets wat hij je niet kan geven, je dumpt hem zelfs om die reden, waarom verwacht je dan in s hemelsnaam dat ie nog iets van zich laat horen? had je gehoopt dat ie smekend aan je voeten zou liggen en zou toegeven in een toekomst samen, omdat ie je niet kwijt wil? Sja pech. Hij wil gewoon echt niet en als jij zo duidelijk je standpunt "alles of niets"hebt ingenomen, dan geef je hem ook heel weinig onderhandelingsruimte. Dus als jij spijt hebt van je overhaast uitmaken, dan zul jij degene moeten zijn die de deur weer openzet. Allen kun jen moet je er niet op rekenen dat deze man dan wel ooit "alles"zou willen.
Op zich denk ik dat je beslissing om uit elkaar te gaan de goede is, alleeen snap ik niet zo goed waarom je dan verwacht dat ie nog iets van zich laat horen.
woensdag 29 augustus 2007 om 17:32
Ik haal nergens uit dat hij niet weet wat hij wil. Hij wil graag de boel laten zoals het nu is. Mijn ex was ook zo ( en ja daarom is ie ex), die wilde gewoon zijn eigen huis, zijn eigen dingetjes en af en toe samen zijn. Nu heeft ie een vriendin gevonden die er precies zo over denkt, en ze zijn heel happy aan het latten en ws gaan ze nooit samenwonen. Dat betekent wel voor TO dat dit ws niet de man is waarmee ze moet doorgaan, maar ik zie niet waarom die man nu de zwartepiet krijgt omdat ie niet wil samenwonen. Zij heeft het uitgemaakt, hij niet.
woensdag 29 augustus 2007 om 17:36
Another, ik snap je niet helemaal. Ik zou ook niet meer bellen als ik gedumpt was. Dus als je hem wilt spreken, dan zou ik zelf bellen.
Over het denken voor jullie toekomst: Mannen houden vaak hun mond, als ze het er niet helemaal mee eens zijn. Ook zijn ze veel directer, dus misschien denkt hij dat jij wat anders wilt, dan wat je werkelijk wilt. Misschien wilt hij er eerst over nadenken, voordat hij met een antwoord komt.
Kortom, als jij er nog over wilt praten, waarom probeer je dat dan niet? Je hebt toch niks te verliezen?
Over het denken voor jullie toekomst: Mannen houden vaak hun mond, als ze het er niet helemaal mee eens zijn. Ook zijn ze veel directer, dus misschien denkt hij dat jij wat anders wilt, dan wat je werkelijk wilt. Misschien wilt hij er eerst over nadenken, voordat hij met een antwoord komt.
Kortom, als jij er nog over wilt praten, waarom probeer je dat dan niet? Je hebt toch niks te verliezen?
woensdag 29 augustus 2007 om 18:00
Jullie hebben mss ook wel gelijk in die zin, dat ik gezegd heb, dat ik hem niet meer wil, en dat hij daarom ook niets meer van zich laat horen, maar..........ja ik ben misschien een sentimentele trut, en kan me domweg niet voorstellen, dat dit dus gewoon álles was tussen ons;dat hij geen moeite doet om een bevredigend gesprek aan te gaan, me desnoods in mn gezicht zegt, dat ik de vrouw ben die hij dus NIET zoekt....
Hij is een man die 15 jaar getrouwd is geweest, en zijn huwelijk heel erg mist;het samen zijn met een vrouw dus..
Daarom begrijp ik ook niet dat hij niet méér wil! na 8 jaar gescheiden te zijn.
Zelf heb ik een behoorlijk turbulent leven gehad, en ben na 3 jaar een harmonieuze relatie met hem te hebben gehad, zó toe aan vaste ,zekere relatie..
Maar inderd. ik zal het onder ogen moeten zien, en hem los laten(makkelijker gezegd dan gedaan overigens, het voelt nu zó vreselijk leeg)
Over latten; dat was altijd mijn ultime relatie gevoel, maar na tig jaar latten(ook in vorige relatie) ben ik toe aan meer dan latten.
En nee.. hij is dus niet de ware, al voelde dat dus wél zo..
Hij is een man die 15 jaar getrouwd is geweest, en zijn huwelijk heel erg mist;het samen zijn met een vrouw dus..
Daarom begrijp ik ook niet dat hij niet méér wil! na 8 jaar gescheiden te zijn.
Zelf heb ik een behoorlijk turbulent leven gehad, en ben na 3 jaar een harmonieuze relatie met hem te hebben gehad, zó toe aan vaste ,zekere relatie..
Maar inderd. ik zal het onder ogen moeten zien, en hem los laten(makkelijker gezegd dan gedaan overigens, het voelt nu zó vreselijk leeg)
Over latten; dat was altijd mijn ultime relatie gevoel, maar na tig jaar latten(ook in vorige relatie) ben ik toe aan meer dan latten.
En nee.. hij is dus niet de ware, al voelde dat dus wél zo..
woensdag 29 augustus 2007 om 18:10
Another, mannen kunnen ook best van mening veranderen, zoals jij ook van mening bent veranderd over LATTEN en samenwonen. En als jullie van elkaar houden, wat ik uit jouw reakties lees, ben ik niet pessimistisch dat dat ooit kan gebeuren.
Een goede taktiek is om met regelmaat te zeggen dat je graag wilt samenwonen, maar dat je zijn wil om te LATTEN kunt begrijpen, maar dat je niet weet hoe lang je zo'n situatie kan volhouden. Sommige mannen zijn hel gevoelig voor zulke liefelijke aandrang.
Een goede taktiek is om met regelmaat te zeggen dat je graag wilt samenwonen, maar dat je zijn wil om te LATTEN kunt begrijpen, maar dat je niet weet hoe lang je zo'n situatie kan volhouden. Sommige mannen zijn hel gevoelig voor zulke liefelijke aandrang.
woensdag 29 augustus 2007 om 18:25
Zowel samenwonen als latten heeft voordelen en nadelen. Er is geen enkele reden waarom je jezelf zou moeten verlagen door je zijn "n*kertje" te noemen of om hem kwalijk te nemen dat hij niet wil samenwonen. Hij wil jullie relatie anders vormgeven dan jij. Jullie kunnen kennelijk niet tot elkaar komen en daarmee heeft de relatie geen toekomst. Dat is spijtig en verdrietig. Niks meer en niks minder.
woensdag 29 augustus 2007 om 18:54
Een ding is duidelijk jij verlangt helemaal niets wat abnormaal is hoor!
Ik denk dat jullie verschillende verwachtingen en wensen hebben en dat is heel lastig. Ik vind zijn reactie wel vreemd dat hij zo'n lange tijd niks vanzich laat horen. En ik kan me erg goed voorstellen dat jij je er rot onder voelt!
Ik zou toch nog eens goed met hem praten voordat je verdere conclusies trekt. En als je er samen niet uit komt is er denk ik maar 1 oplossing...
Sterkte!!
Ik denk dat jullie verschillende verwachtingen en wensen hebben en dat is heel lastig. Ik vind zijn reactie wel vreemd dat hij zo'n lange tijd niks vanzich laat horen. En ik kan me erg goed voorstellen dat jij je er rot onder voelt!
Ik zou toch nog eens goed met hem praten voordat je verdere conclusies trekt. En als je er samen niet uit komt is er denk ik maar 1 oplossing...
Sterkte!!
woensdag 29 augustus 2007 om 19:00
Ik vraag me af hoe duidelijk je bent geweest over wat je wilt; Hoe dat er uitziet "een toekomst opbouwen" of "een vaste, zekere relatie".
Dit kun je nl op 1000 verschillende manieren invullen.
Voor jou is het een bepaald en vanzelfsprekend beeld, misschien heeft hij er hele andere visioenen of spookbeelden bij (iedere zondag koffie drinken bij schoonmoeder ofzo).
Maar aangezien jullie niet meer zo piep zijn, hebben jullie hierover ws wel uitgebreid gepraat.
Dit kun je nl op 1000 verschillende manieren invullen.
Voor jou is het een bepaald en vanzelfsprekend beeld, misschien heeft hij er hele andere visioenen of spookbeelden bij (iedere zondag koffie drinken bij schoonmoeder ofzo).
Maar aangezien jullie niet meer zo piep zijn, hebben jullie hierover ws wel uitgebreid gepraat.
woensdag 29 augustus 2007 om 20:23
helaas weet ik (nog) niet hoe ik moet quoten, maar zal het tzt wel leren.
Zojuist heb ik een mail van hem gekregen, waar ik niet meer op had gerekend.
Man wat zou ik die graag plaatsen, maar dat lijkt me niet verstandig...
Waar het op neer komt is, dat hij het heel jammer vind dat ik de relatie heb verbroken, want hij vond het juist heel goedgaan..
Toch zegt ie in het heden te willen blijven leven, en absoluut niet naar de toekomst wil kijken (zijn agenda is welliswaar minimaal een jaar vooruit geplant, maar goed dat terzijde)
Ook zegt ie (wat ik raar vind) dat ie rekening wil houden, met de gevoelens van zn kids (20 en 21! en die niet bij hem wonen) maar ik begrijp nu dat het meer te maken heeft met z'n ex, hij is als de dood haar tegen te komen met mij bij zich, terwijl ze al 7 jaar zijn gescheiden.ze woont bij hem om de hoek...
Z'n kids heb ik overigens aantal keren ontmoet en zij deden heel normaal tegen mij, dus dat kan nooit het probleem zijn!
Latten op afstand kan ik heus nog wel tijden volhouden hoor, maar dan wél met een toekomstperspectief, kunnen fantaseren en nadenken over wat we willen..
Ik ben totáál niet het claimerige vrouwtje, ben niet veeleisend, maar wil gewoon een leuk leven, samen zijn met de man waar ik van hou..dat kán en wíl hij niet begrijpen, met voor mij de verkeerde argumenten..
krijg er een beetje een raar gevoel over..
Tuurlijk hebben we er heus wel over gepraat, maar hij wist dit soort gesprekken al heel snel een andere wending te geven, en als ik doorvroeg "dreigde" hij de relatie te verbreken onder het mom dat we niet bij elkaar zouden passen.. Nou daar heeft ie dus gelijk in gekregen.. auw...
Zojuist heb ik een mail van hem gekregen, waar ik niet meer op had gerekend.
Man wat zou ik die graag plaatsen, maar dat lijkt me niet verstandig...
Waar het op neer komt is, dat hij het heel jammer vind dat ik de relatie heb verbroken, want hij vond het juist heel goedgaan..
Toch zegt ie in het heden te willen blijven leven, en absoluut niet naar de toekomst wil kijken (zijn agenda is welliswaar minimaal een jaar vooruit geplant, maar goed dat terzijde)
Ook zegt ie (wat ik raar vind) dat ie rekening wil houden, met de gevoelens van zn kids (20 en 21! en die niet bij hem wonen) maar ik begrijp nu dat het meer te maken heeft met z'n ex, hij is als de dood haar tegen te komen met mij bij zich, terwijl ze al 7 jaar zijn gescheiden.ze woont bij hem om de hoek...
Z'n kids heb ik overigens aantal keren ontmoet en zij deden heel normaal tegen mij, dus dat kan nooit het probleem zijn!
Latten op afstand kan ik heus nog wel tijden volhouden hoor, maar dan wél met een toekomstperspectief, kunnen fantaseren en nadenken over wat we willen..
Ik ben totáál niet het claimerige vrouwtje, ben niet veeleisend, maar wil gewoon een leuk leven, samen zijn met de man waar ik van hou..dat kán en wíl hij niet begrijpen, met voor mij de verkeerde argumenten..
krijg er een beetje een raar gevoel over..
Tuurlijk hebben we er heus wel over gepraat, maar hij wist dit soort gesprekken al heel snel een andere wending te geven, en als ik doorvroeg "dreigde" hij de relatie te verbreken onder het mom dat we niet bij elkaar zouden passen.. Nou daar heeft ie dus gelijk in gekregen.. auw...
woensdag 29 augustus 2007 om 20:34
Hij wil dus totaal iets anders dan dat jij wilt. Je hebt daarom ook gebroken met hem. Tuurlijk vind hij het jammer, net als jij. Maar hij geeft ook weer in zijn mail kennelijk aan dat hij de situatie zoals hij nu is prima vind. En prettig vind. Daar valt nu eenmaal niets aan te veranderen. Hij wil dit en jij wil wel een toekomst met huisje, boompje, beestje. Dus laat hem los (wat je al gedaan hebt) of accepteer dat je niet meer zult krijgen met hem dan wat je nu met hem hebt. En wees daar tevreden en gelukkig mee.
woensdag 29 augustus 2007 om 22:23
Another, is het geen idee om het e-mail contact warm te houden? Je hebt je relatie namelijk sneller gestopt, dan dat je weer een nieuwe relatie vindt. En die dan ook nog aan al je wensen voldoet.
Je kunt hem toch mailen, wat je hier schrijft, nl. dat het je veel pijn doet, maar dat je wel een relatie wil hebben met toekomst verwachting (samenwonen). En ook dat je over die toekomst verwachging wilt kunnen praten / fantaseren. Want dan leg je in ieder geval het probleem bij hem neer waar het hoort. En wie weet gaat hij wel overstag. En sommige mannen hebben gewoon koudwater vrees.
En lukt het niet, dan een ouderwetse hug, om het verdriet te verwerken.
Je kunt hem toch mailen, wat je hier schrijft, nl. dat het je veel pijn doet, maar dat je wel een relatie wil hebben met toekomst verwachting (samenwonen). En ook dat je over die toekomst verwachging wilt kunnen praten / fantaseren. Want dan leg je in ieder geval het probleem bij hem neer waar het hoort. En wie weet gaat hij wel overstag. En sommige mannen hebben gewoon koudwater vrees.
En lukt het niet, dan een ouderwetse hug, om het verdriet te verwerken.
woensdag 29 augustus 2007 om 23:09
lieve kreeft,ik ben me ervan bewust, dat ik hem verlies, maar ik kan niet leven met het idee dat hij mijn gevoelens negeert.. ik heb het er echt wel met hem over gehad, en ja, in die koudwatervrees zit wel iets natuurlijk,
maar hey... hij is niet typetje die niets van vrouwen begrijpt, en is waanzinnig trots en zal niet toegeven, dat bleek wel uit z'n mail!
Hij bezit de gave om álles om te draaien, en dus dat ik beetje "weird"ben, om zoiets buitenaards te verlangen...
en thanx voor de hug, heb ik wel ff nodig
maar hey... hij is niet typetje die niets van vrouwen begrijpt, en is waanzinnig trots en zal niet toegeven, dat bleek wel uit z'n mail!
Hij bezit de gave om álles om te draaien, en dus dat ik beetje "weird"ben, om zoiets buitenaards te verlangen...
en thanx voor de hug, heb ik wel ff nodig
donderdag 30 augustus 2007 om 09:16
Hoi Another, ik vind het een goede beslissing van je, om een relatie waar je niet gelukkig van wordt, uit te maken.
Volgens mij is die man nog niet los van zijn ex, aangezien hij na 7 (!!!) jaar zich nog altijd niet durft te vertonen met zijn nieuwe vriendin. Dát noem ik pas 'weird', die man heeft inderdaad de gave om de zaken om te draaien.
Ik heb zelf een tijdje een relatie gehad met een man zoals jouw (ex-)vriend, en ik heb altijd geweten dat er nooit meer in zou zitten. Zodra ik sterk genoeg was, ben ik er radicaal mee gestopt (hij kwam me toen ook opzoeken om te zeggen hoeveel hij van me hield...). Een paar maanden later heb ik mijn huidige man ontmoet, die wél helemaal voor me ging. Ik ben echt ontzettend blij dat ik die vorige relatie uitgemaakt heb.
Liefs.
Volgens mij is die man nog niet los van zijn ex, aangezien hij na 7 (!!!) jaar zich nog altijd niet durft te vertonen met zijn nieuwe vriendin. Dát noem ik pas 'weird', die man heeft inderdaad de gave om de zaken om te draaien.
Ik heb zelf een tijdje een relatie gehad met een man zoals jouw (ex-)vriend, en ik heb altijd geweten dat er nooit meer in zou zitten. Zodra ik sterk genoeg was, ben ik er radicaal mee gestopt (hij kwam me toen ook opzoeken om te zeggen hoeveel hij van me hield...). Een paar maanden later heb ik mijn huidige man ontmoet, die wél helemaal voor me ging. Ik ben echt ontzettend blij dat ik die vorige relatie uitgemaakt heb.
Liefs.
donderdag 30 augustus 2007 om 10:38
Ik vind het niet zo heel weird hoor, wat je verlangt. Ik zou persoonlijk ook geen relatie willen waarin je elkaar soms ziet. En als er al helemaal geen toekomstperspectief is, dan houdt het op.
Het is waarschijnlijk wel zo dat jullie nooit jullie werderzijdse verwachtingen hebben uitgesproken? Want anders was je er toch wel eerder achter gekomen dat hij fulltime samenwonen niet meer ziet zitten.
Het is wellicht maar beter dat je de relatie hebt verbroken. Als jullie verwachtingen niet matchen, dan houdt het op. En als je er wel mee door zou gaan, zou je waarschijnlijk over een aantal jaren nog dit onvoldane gevoel hebben en dus ook niet echt gelukkig zijn.
Sterkte!
Het is waarschijnlijk wel zo dat jullie nooit jullie werderzijdse verwachtingen hebben uitgesproken? Want anders was je er toch wel eerder achter gekomen dat hij fulltime samenwonen niet meer ziet zitten.
Het is wellicht maar beter dat je de relatie hebt verbroken. Als jullie verwachtingen niet matchen, dan houdt het op. En als je er wel mee door zou gaan, zou je waarschijnlijk over een aantal jaren nog dit onvoldane gevoel hebben en dus ook niet echt gelukkig zijn.
Sterkte!
donderdag 30 augustus 2007 om 11:35
Jij bent echt niet weird hoor. Een gezonde relatie groeit immers en dus geef je aan wat je wilt. Helaas voor jou, hij dus ook. Vaak kun je dat daarom beter in het begin al bespreken, maar soms leent de relatie zich er dan nog niet voor. Soms lijkt het allemaal vanzelfsprekend na een paar jaar, maar ja, dat is het dus voor hem kennelijk niet.
Mijn advies: laat hem maar gewoon verder. Een man die bang is om zijn ex tegen te komen als hij met jou loopt, is nou niet iemand waar ik voor zou gaan. De man die wel voor je gaat, is trots op je en zal maar wat graag naast je lopen, ongeacht wie er langsloopt. Hij zal jou zo toch niet een erg waardevol gevoel geven? En dat is nou net wat de vent van je leven jou dus wel moet, en ook zal geven: het gevoel dat jij voor hem het meest belangrijk bent.
Dit was niet voorbestemd vrees ik. En het is knap k*t voor je. Sterkte!
Mijn advies: laat hem maar gewoon verder. Een man die bang is om zijn ex tegen te komen als hij met jou loopt, is nou niet iemand waar ik voor zou gaan. De man die wel voor je gaat, is trots op je en zal maar wat graag naast je lopen, ongeacht wie er langsloopt. Hij zal jou zo toch niet een erg waardevol gevoel geven? En dat is nou net wat de vent van je leven jou dus wel moet, en ook zal geven: het gevoel dat jij voor hem het meest belangrijk bent.
Dit was niet voorbestemd vrees ik. En het is knap k*t voor je. Sterkte!
vrijdag 31 augustus 2007 om 14:31
Bedankt voor jullie goed adviezen, ik moest er gewoon ff tussenuit, vandaar mijn late reactie.
Vind het fijn te horen dat sommigen van jullie iets soortgelijks ervaren hebben en begrijpen dat ik naar "meer" verlang.
Reiger, kon je sterk blijven om geen contact meer op te nemen?
want dat vind ik zooooooo moeilijk, maar wíl sterk blijven, anders word ik doodongelukkig.
Ja kreeft,ik vind het ook ontzettend jammer dat het zo is gelopen, want ik hou wél van hem
En ja, ik denk idd dat hij nooit los zal komen van z'n ex want 7 jaar na de scheiding,moet hij toch iets nieuws durven beginnen?
Ik zal hem laten gaan, want heb écht beter verdient!
Wat heerlijk dat ik hier mijn frustratie kwijt kan trouwens.
liefs
Vind het fijn te horen dat sommigen van jullie iets soortgelijks ervaren hebben en begrijpen dat ik naar "meer" verlang.
Reiger, kon je sterk blijven om geen contact meer op te nemen?
want dat vind ik zooooooo moeilijk, maar wíl sterk blijven, anders word ik doodongelukkig.
Ja kreeft,ik vind het ook ontzettend jammer dat het zo is gelopen, want ik hou wél van hem
En ja, ik denk idd dat hij nooit los zal komen van z'n ex want 7 jaar na de scheiding,moet hij toch iets nieuws durven beginnen?
Ik zal hem laten gaan, want heb écht beter verdient!
Wat heerlijk dat ik hier mijn frustratie kwijt kan trouwens.
liefs
zondag 2 september 2007 om 23:50
Hij wil me wel, wil me niet, hij smst,belt en wil graag nog keertje afspreken...
dit is moeilijk! maar ik wil NIET afspreken..
we hadden welliswaar nog iets in de planning, wat hij heeft geregeld voor mij, en omdat voor mij heel erg gunstig is(en dat wéét hij) is het moeilijk om nee te zeggen..
Tóch heb ik dat gedaan (ken mezelf écht niet terug)
Mijn gevoel naar hem wordt echt minder, vooral omdat ik mezelf steeds voorhou dat als je mij niet helemáál wilt, kun je verder er lekker inzakken...
en nee.. ik ben zeker niet type hard to get hoor, maar ook gezien mn verleden, verdraag ik die vernedering echt niet meer..
Het is graag of niet en anders donder je maar op..
Ik wil mijn energie niet meer in iets steken, waarvan ik toch al weet dat ik niet krijg wat ik wil.(oooh wat heb ik nu grote mond, morgen is dat gevoel weer helemaal terug bij af..)
Ben dit weekend helemaal fout geweest, en ben met een goede vriend op stap geweest en waarbij ik heerlijk heb kunnen uithuilen, te veel heb gedronken.., gelachen en ook te veel heb geroddeld..
maar waar ik achteraf helemaal geen spijt van heb, ik hoef me toch niet schuldig te voelen, hij wil me toch niet?
dit is moeilijk! maar ik wil NIET afspreken..
we hadden welliswaar nog iets in de planning, wat hij heeft geregeld voor mij, en omdat voor mij heel erg gunstig is(en dat wéét hij) is het moeilijk om nee te zeggen..
Tóch heb ik dat gedaan (ken mezelf écht niet terug)
Mijn gevoel naar hem wordt echt minder, vooral omdat ik mezelf steeds voorhou dat als je mij niet helemáál wilt, kun je verder er lekker inzakken...
en nee.. ik ben zeker niet type hard to get hoor, maar ook gezien mn verleden, verdraag ik die vernedering echt niet meer..
Het is graag of niet en anders donder je maar op..
Ik wil mijn energie niet meer in iets steken, waarvan ik toch al weet dat ik niet krijg wat ik wil.(oooh wat heb ik nu grote mond, morgen is dat gevoel weer helemaal terug bij af..)
Ben dit weekend helemaal fout geweest, en ben met een goede vriend op stap geweest en waarbij ik heerlijk heb kunnen uithuilen, te veel heb gedronken.., gelachen en ook te veel heb geroddeld..
maar waar ik achteraf helemaal geen spijt van heb, ik hoef me toch niet schuldig te voelen, hij wil me toch niet?
maandag 3 september 2007 om 00:05
Another,ja voor hem "de ideale' realtie.maar niet voor jou . En ja je weet dat je moest stoppen met deze relatie maar dat betekent niet dat hij dan zomaar ineens ook uit je hart is . Het moet slijten. En dat kost ook tijd.
En nee je bent eruit gegaan en je moet je emoties ook ergens kwijt en dat heb jij op deze manier gedaan. Niks verkeerds mee. Dit had je nodig om de eerste stap naar een toekomst te zetten. En wie weet wat voor een leuke vent je nog tegen het lijf loopt die wel die toekomst met je wil opbouwen samen.En niet alleen aan zichzelf denkt .
En nee je bent eruit gegaan en je moet je emoties ook ergens kwijt en dat heb jij op deze manier gedaan. Niks verkeerds mee. Dit had je nodig om de eerste stap naar een toekomst te zetten. En wie weet wat voor een leuke vent je nog tegen het lijf loopt die wel die toekomst met je wil opbouwen samen.En niet alleen aan zichzelf denkt .
