Relaties
alle pijlers
verliefd op ex-collega / we hebben beiden een relatie
zaterdag 1 december 2007 om 15:04
Hallo allemaal,
ik heb tips nodig...
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen.
Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ???
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar..
Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
ik heb tips nodig...
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen.
Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ???
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar..
Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
zaterdag 1 december 2007 om 15:09
Maak je je ook nog druk om het feit dát je voor een ander valt terwijl je in een relatie zit, wat dit betekent voor je relatie en wat de gevolgen voor je man en kinderen kunnen zijn? Of ben je echt alleen maar met jezelf bezig en interesseert je niets anders dan 'waar je aan voorbij gaat'.
Om het maar niet eens te hebben over het feit dat hij ook een relatie met kinderen heeft.
Om het maar niet eens te hebben over het feit dat hij ook een relatie met kinderen heeft.
zaterdag 1 december 2007 om 15:13
Mss denkt ie wel "Ik heb een relatie met kids en ik ben best gelukkig en wil dat allemaal niet op het spel zetten". ben het met de vorige psotster eens dat het m verstandiger is om je eens af te vragen hoe je je eigen relatie weer een beetje op kunt spicen in plaats van je af te vragen waarom die collega niks doet.
zaterdag 1 december 2007 om 15:30
Als jouw relatie niet veel meer is, dan moet je daar iets aan doen.
Die keuze moet je maken onafhankelijk of er een gespeid bedje op je ligt te wachten. Als het elke dag ruzie is dan is dat idd niet zo goed voor de inderen. Heb je al therapie overwogen? Zou je dat nog willen overwegen?
Als je niet bij je man weg wilt als je niet bij die ander terechtkunt dan wil je niet echt bij m weg.
Die keuze moet je maken onafhankelijk of er een gespeid bedje op je ligt te wachten. Als het elke dag ruzie is dan is dat idd niet zo goed voor de inderen. Heb je al therapie overwogen? Zou je dat nog willen overwegen?
Als je niet bij je man weg wilt als je niet bij die ander terechtkunt dan wil je niet echt bij m weg.
zaterdag 1 december 2007 om 15:39
Het is niet echt eerlijk he? Om eerst te kijken of een ander wat is voor je besluit bij je man weg te gaan. Want was als die ex collega niet wil, blijf je dan wel bij je man?
Binnen een relatie waarin het langdurig niet meer zo goed gaat, kan ik het me voorstellen dat je een beetje egoistisch gaat denken en alleen nog maar die vlinders wil en liever je kop in het zand steekt voor de consequenties. Maar slim is dit niet en het gaat je uiteindelijk een hoop meer pijn opleveren.
Wat wil je met je huwelijk? Als je afgezien van die ander toch wel verder zou willen zou ik die ander uit je leven bannen. 100% en niet een klein beetje aanhouden. Geef je huwelijk dan nog een kans want zo half om half is het sowieso kansloos.
Wil je liever stoppen met dit huwelijk is het wel zo eerlijk om dit te doen zonder nieuwe relatie aan te gaan. Voor jou, voor je man en voor je kinderen. Bovendien draag je altijd de last met je mee dat je zelf ooit vreemd bent gegaan, en geloof me, dat schuldgevoel komt al is het na jaren en ook al ben je nog zo gelukkig. Daarnaast als hij vreemdgaat zal je altijd weten dat hij daartoe in staat was.
Stel dat die man de 'ware' is, komt het ook vast wel goed als de relaties beeindigd zijn. Dikke kans dat deze man gewoon verder fijn wil met zijn eigen gezinnetje en het hooguit grappig vindt om te flirten en verder niets wil. Of, dat je als bijvrouw mag dienen.
Overzie het hele plaatje op langere termijn. Als je dat zou doen, en dit aanhouden tegen iemand die er verstand van heeft om je te laten wikken en wegen (niet onverstandig) dan bespaar je jezelf een hoop verdriet en ellende, maar ook anderen.
Binnen een relatie waarin het langdurig niet meer zo goed gaat, kan ik het me voorstellen dat je een beetje egoistisch gaat denken en alleen nog maar die vlinders wil en liever je kop in het zand steekt voor de consequenties. Maar slim is dit niet en het gaat je uiteindelijk een hoop meer pijn opleveren.
Wat wil je met je huwelijk? Als je afgezien van die ander toch wel verder zou willen zou ik die ander uit je leven bannen. 100% en niet een klein beetje aanhouden. Geef je huwelijk dan nog een kans want zo half om half is het sowieso kansloos.
Wil je liever stoppen met dit huwelijk is het wel zo eerlijk om dit te doen zonder nieuwe relatie aan te gaan. Voor jou, voor je man en voor je kinderen. Bovendien draag je altijd de last met je mee dat je zelf ooit vreemd bent gegaan, en geloof me, dat schuldgevoel komt al is het na jaren en ook al ben je nog zo gelukkig. Daarnaast als hij vreemdgaat zal je altijd weten dat hij daartoe in staat was.
Stel dat die man de 'ware' is, komt het ook vast wel goed als de relaties beeindigd zijn. Dikke kans dat deze man gewoon verder fijn wil met zijn eigen gezinnetje en het hooguit grappig vindt om te flirten en verder niets wil. Of, dat je als bijvrouw mag dienen.
Overzie het hele plaatje op langere termijn. Als je dat zou doen, en dit aanhouden tegen iemand die er verstand van heeft om je te laten wikken en wegen (niet onverstandig) dan bespaar je jezelf een hoop verdriet en ellende, maar ook anderen.
zondag 2 december 2007 om 02:03
Als je nu eerst iets met deze collega zou beginnen, zonder iets aan je relatie te doen, dan komt daar hoogstwaarschijnlijk alleen maar ellende van.
Ik heb het wel op die manier gedaan, ben uiteindelijk gescheiden, maar door het gedoe met die andere man heeft het me allemaal veel meer energie gekost die ik veel beter had kunnen gebruiken om mijn kids een beetje normaal op te vangen.
Werken aan je relatie of scheiden kost echt bakken met energie en daar kun je echt geen derde partij bij gebruiken, hoe leuk het ook is om verliefd te zijn.
Ik heb het wel op die manier gedaan, ben uiteindelijk gescheiden, maar door het gedoe met die andere man heeft het me allemaal veel meer energie gekost die ik veel beter had kunnen gebruiken om mijn kids een beetje normaal op te vangen.
Werken aan je relatie of scheiden kost echt bakken met energie en daar kun je echt geen derde partij bij gebruiken, hoe leuk het ook is om verliefd te zijn.
zondag 2 december 2007 om 10:22
zondag 2 december 2007 om 11:08
zohee, nou reacties komen er in iedergeval....
was de eerste keer dat ik op viva postte...
goed,
even om de situatie wat duidelijker te maken misschien : ben ruim 10jr met m'n vriend samen, nog nooit vreemd gegaan, nog nooit eerder verliefd geworden.
Ben nu verliefd, maar heb nog niet eens aan de ander laten blijken dat dat het geval is, en de ander ook niet.
Laat staan dat ik met hem in bed duik van de ene op de andere dag.
ik heb het over gevoelens, niet over sexs !
de vraag is meer : hoe kom ik erachter of de verliefdheid / aantrekkingskracht wederzijds is.
Ik hoop juist dat het NIET wederzijds is, dat lijkt me vervolgens een stuk makkelijker.
MAAR : als ik over mijn gevoelens begin, maak ik misschien de goede vriendschappelijke relatie stuk.
Als ik er niet over begin zal ik misschien altijd blijven dromen "stel dat..."
Als ik er wel over begin, en het is niet wederzijds, en hij wil wel de vriendschap aanhouden, is voor mij het topic gesloten, kan ik het van me afzetten.
Als het wel wederzijds is... weet ik niet hoe ik verder moet
thanks !
was de eerste keer dat ik op viva postte...
goed,
even om de situatie wat duidelijker te maken misschien : ben ruim 10jr met m'n vriend samen, nog nooit vreemd gegaan, nog nooit eerder verliefd geworden.
Ben nu verliefd, maar heb nog niet eens aan de ander laten blijken dat dat het geval is, en de ander ook niet.
Laat staan dat ik met hem in bed duik van de ene op de andere dag.
ik heb het over gevoelens, niet over sexs !
de vraag is meer : hoe kom ik erachter of de verliefdheid / aantrekkingskracht wederzijds is.
Ik hoop juist dat het NIET wederzijds is, dat lijkt me vervolgens een stuk makkelijker.
MAAR : als ik over mijn gevoelens begin, maak ik misschien de goede vriendschappelijke relatie stuk.
Als ik er niet over begin zal ik misschien altijd blijven dromen "stel dat..."
Als ik er wel over begin, en het is niet wederzijds, en hij wil wel de vriendschap aanhouden, is voor mij het topic gesloten, kan ik het van me afzetten.
Als het wel wederzijds is... weet ik niet hoe ik verder moet
thanks !
zondag 2 december 2007 om 12:22
Gewoon je mond houden. Het is namelijk helemaal niet belangrijk of die gevoelens wederzijds zijn of niet. Erover gaan praten, en dan horen dat die gevoelens wel een beetje wederzijds zijn, trekt een doos van Pandora open waar je nu helemaal niet op zit te wachten.
Dus, heel simpel: praten met je man. Bij hem weggaan, het opnieuw proberen, in therapie gaan, wat dan ook. Pas als blijkt dat het echtheuswerkelijk over is met je man en de zaken voor de kinderen goed geregeld zijn (!!!), dan kan een andere man eventueel weer een rol gaan spelen in je leven. Die andere man is dan natuurlijk NIET je ex-collega, want die is getrouwd en heeft kinderen, en van mannen van een andere vrouw blijf je af.
Zo. Simpel. Opgelost. Waren alle zaken in het leven maar zo eenvoudig......
Dus, heel simpel: praten met je man. Bij hem weggaan, het opnieuw proberen, in therapie gaan, wat dan ook. Pas als blijkt dat het echtheuswerkelijk over is met je man en de zaken voor de kinderen goed geregeld zijn (!!!), dan kan een andere man eventueel weer een rol gaan spelen in je leven. Die andere man is dan natuurlijk NIET je ex-collega, want die is getrouwd en heeft kinderen, en van mannen van een andere vrouw blijf je af.
Zo. Simpel. Opgelost. Waren alle zaken in het leven maar zo eenvoudig......
.
zondag 2 december 2007 om 12:37
Een affaire met je collega is geen oplossing van je probleem maar een probleem erbij.
Als jij een probleem hebt in je relatie, moet je dat ook in die relatie oplossen.
daar staat die collega buiten. Of de gevoelens wederzijds zijn is op dit moment niet zo heel belangrijk, want daar zou jou beslissing los van moeten staan. als je alleen bij je man zou blijven wanneer je collega je niet wil, dan doe je jezelf en je man tekort. En wat als de gevoelens wederzijds zijn, maar hij blijft gewoon bij zijn vrouw ( vanwege de kinderen) en wil jou alleen als minares erbij?
Ga met jezelf aan de slag ipv die collega. Gaan vissen naar wat hij voor je voelt is een recept voor ellende.
Want, je vriendschap met hem is al kapot, puur omdat jij eigenlijk meer wilt. Zuivere vriendschap kan niet bestaamn waar verliefdheid in het spel is. Dus als de vriendschap je echt zo veel waard is dan neem je afstand, zodat de verliefdheid kan doodbloeden. Wil je dat niet, beken je verliefdheid en zie hoe je leven ineens een enorme puinhoop is geworden.
Als jij een probleem hebt in je relatie, moet je dat ook in die relatie oplossen.
daar staat die collega buiten. Of de gevoelens wederzijds zijn is op dit moment niet zo heel belangrijk, want daar zou jou beslissing los van moeten staan. als je alleen bij je man zou blijven wanneer je collega je niet wil, dan doe je jezelf en je man tekort. En wat als de gevoelens wederzijds zijn, maar hij blijft gewoon bij zijn vrouw ( vanwege de kinderen) en wil jou alleen als minares erbij?
Ga met jezelf aan de slag ipv die collega. Gaan vissen naar wat hij voor je voelt is een recept voor ellende.
Want, je vriendschap met hem is al kapot, puur omdat jij eigenlijk meer wilt. Zuivere vriendschap kan niet bestaamn waar verliefdheid in het spel is. Dus als de vriendschap je echt zo veel waard is dan neem je afstand, zodat de verliefdheid kan doodbloeden. Wil je dat niet, beken je verliefdheid en zie hoe je leven ineens een enorme puinhoop is geworden.
zondag 2 december 2007 om 15:57
quote:Mariannanas schreef op 02 december 2007 @ 12:22:
Gewoon je mond houden. Het is namelijk helemaal niet belangrijk of die gevoelens wederzijds zijn of niet. Erover gaan praten, en dan horen dat die gevoelens wel een beetje wederzijds zijn, trekt een doos van Pandora open waar je nu helemaal niet op zit te wachten.
Dus, heel simpel: praten met je man. Bij hem weggaan, het opnieuw proberen, in therapie gaan, wat dan ook. Pas als blijkt dat het echtheuswerkelijk over is met je man en de zaken voor de kinderen goed geregeld zijn (!!!), dan kan een andere man eventueel weer een rol gaan spelen in je leven. Die andere man is dan natuurlijk NIET je ex-collega, want die is getrouwd en heeft kinderen, en van mannen van een andere vrouw blijf je af.
Zo. Simpel. Opgelost. Waren alle zaken in het leven maar zo
eenvoudig......Maar dat wil ze niet horen
Gewoon je mond houden. Het is namelijk helemaal niet belangrijk of die gevoelens wederzijds zijn of niet. Erover gaan praten, en dan horen dat die gevoelens wel een beetje wederzijds zijn, trekt een doos van Pandora open waar je nu helemaal niet op zit te wachten.
Dus, heel simpel: praten met je man. Bij hem weggaan, het opnieuw proberen, in therapie gaan, wat dan ook. Pas als blijkt dat het echtheuswerkelijk over is met je man en de zaken voor de kinderen goed geregeld zijn (!!!), dan kan een andere man eventueel weer een rol gaan spelen in je leven. Die andere man is dan natuurlijk NIET je ex-collega, want die is getrouwd en heeft kinderen, en van mannen van een andere vrouw blijf je af.
Zo. Simpel. Opgelost. Waren alle zaken in het leven maar zo
eenvoudig......Maar dat wil ze niet horen
zondag 2 december 2007 om 18:16
maandag 3 december 2007 om 00:12
Lastige situatie. Ik begrijp dus dat je ongelukkig bent in je relatie maar dat je wel kinderen hebt. Je krijgt niet meer de aandacht, je hebt niet meer de vonken, niet meer de geweldige seks, niet meer zo'n geweldige relatie en ook nog veel ruzie. Dan komt er een andere man kijken die aan al die dingen wel lijkt te kunnen voldoen en je hoofd op hol brengt. Ik kan me voorstellen dat het droombeeld van die man heel verleidelijk is.
En toch lijkt me dat dit alles behalve een oplossing is voor jouw problemen. Want feit is dat je al een man hebt en kinderen en om daar nog een relatie aan toe te voegen met die andere man, maakt het geheel ontzettend moeilijk en ook heel pijnlijk, voor alle partijen! Voordat je uberhaupt gaat denken of de gevoelens wederzijds zijn met de andere man, zal je moeten beslissen wat je met je relatie wil.
Dit om het voor jezelf, je vriend en je kinderen het "makkelijkst" de maken. Hou je nog van je vriend? Ben je bereidt om bijv. in relatietherapie te gaan? Hoe staat je vriend tegenover jullie relatie? Zijn de problemen die jullie hebben onoverkomelijk? Zie een scheiding niet als iets lichts, wat alleen maar voordelen heeft. Het heeft wel degelijk hele grote gevolgen en met name voor je kinderen. Mag ik vragen welke leeftijd je kinderen hebben? Voor kinderen is een scheiding, als het niet heel erg goed gaat zonder ruzie, traumatisch. Maar leven in een huis waar alleen maar ruzie is, is ook niet goed voor ze. Voor je kinderen is een scheiding al heel zwaar maar het wordt nog 100x erger als je tijdens de scheiding of voor de scheiding al een nieuwe vriend hebt. Dan plaats je je kinderen namelijk in een loyaliteitsconflict en dat heeft grote gevolgen waar jij niet verantwoordelijk voor wil zijn.
Ik zou je dus als advies geven om eerst te kijken wat je met je relatie wil en dat met je vriend te bespreken. Vervolgens een beslissing nemen en als je besluit om bij je vriend te blijven, laat die ander man aub helemaal los. Als je besluit om te scheiden, zet je kinderen op nummer 1. En laat die andere man ook even een jaartje wachten tot je je kinderen weer een vaste veilige basis hebt gegeven. Denk ook aan zijn kinderen als je besluit om alles op te breken, is dat het echt waard?
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Veel sterkte iig.
En toch lijkt me dat dit alles behalve een oplossing is voor jouw problemen. Want feit is dat je al een man hebt en kinderen en om daar nog een relatie aan toe te voegen met die andere man, maakt het geheel ontzettend moeilijk en ook heel pijnlijk, voor alle partijen! Voordat je uberhaupt gaat denken of de gevoelens wederzijds zijn met de andere man, zal je moeten beslissen wat je met je relatie wil.
Dit om het voor jezelf, je vriend en je kinderen het "makkelijkst" de maken. Hou je nog van je vriend? Ben je bereidt om bijv. in relatietherapie te gaan? Hoe staat je vriend tegenover jullie relatie? Zijn de problemen die jullie hebben onoverkomelijk? Zie een scheiding niet als iets lichts, wat alleen maar voordelen heeft. Het heeft wel degelijk hele grote gevolgen en met name voor je kinderen. Mag ik vragen welke leeftijd je kinderen hebben? Voor kinderen is een scheiding, als het niet heel erg goed gaat zonder ruzie, traumatisch. Maar leven in een huis waar alleen maar ruzie is, is ook niet goed voor ze. Voor je kinderen is een scheiding al heel zwaar maar het wordt nog 100x erger als je tijdens de scheiding of voor de scheiding al een nieuwe vriend hebt. Dan plaats je je kinderen namelijk in een loyaliteitsconflict en dat heeft grote gevolgen waar jij niet verantwoordelijk voor wil zijn.
Ik zou je dus als advies geven om eerst te kijken wat je met je relatie wil en dat met je vriend te bespreken. Vervolgens een beslissing nemen en als je besluit om bij je vriend te blijven, laat die ander man aub helemaal los. Als je besluit om te scheiden, zet je kinderen op nummer 1. En laat die andere man ook even een jaartje wachten tot je je kinderen weer een vaste veilige basis hebt gegeven. Denk ook aan zijn kinderen als je besluit om alles op te breken, is dat het echt waard?
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Veel sterkte iig.
maandag 3 december 2007 om 00:24
quote:Krengiserweer schreef op 03 december 2007 @ 00:00:
Dat doet die man zelf ala ie er in meegaat,he. To kan die man zijn relatie nooit overhoop trekken zonder zijn medewerking. Denk echter dat ze al genoeg aan haar hoofd krijgt als ze haar eigen relatie gaat overhoop trekken.Als TO hem met rust laat hoeft hij niets overhoop te trekken.
Dat doet die man zelf ala ie er in meegaat,he. To kan die man zijn relatie nooit overhoop trekken zonder zijn medewerking. Denk echter dat ze al genoeg aan haar hoofd krijgt als ze haar eigen relatie gaat overhoop trekken.Als TO hem met rust laat hoeft hij niets overhoop te trekken.
maandag 3 december 2007 om 11:08
Totnogtoe heeft TO m met rust gelaten, ik vind het dan nogal voorbarig om haar er van te beschuldigen dat ze zijn gezin overhoop trekt. En daarnaast,mss als ze haar mond opendoet zegt hij "Ik vind je best aardig, maar meer niet. Dan heeft zij ook nog geen gezin overhoop getrokken.
Lijkt me wel nuttig als To erst eens beslist wat ze met haar eigen gezin en relatie wil, en dan pas eens gaat kijken wat hij wil. ( als ze hem dan nog wil, want mss is hij alleen maar een aanleiding).
Lijkt me wel nuttig als To erst eens beslist wat ze met haar eigen gezin en relatie wil, en dan pas eens gaat kijken wat hij wil. ( als ze hem dan nog wil, want mss is hij alleen maar een aanleiding).
anoniem_63d7e10aaaad5 wijzigde dit bericht op 03-12-2007 11:09
Reden: viptransploft
Reden: viptransploft
% gewijzigd
maandag 3 december 2007 om 12:04
Dat je huidige relatie momenteel slecht is heeft zeker weten voor 50% met jou te maken. En mischien wel meer..
De reden dat een tweede relatie statistisch gezien sneller sneuvelt als de eerste, komt omdat je jezelf meeneemt naar de tweede relatie. Ohja en de schade van de eerste relatie.. (niet altijd waar natuurlijk)
En aangezien je eerste relatie al slecht loopt "zonder schade" en alleen maar vanwege je eigen tekortkomingen (en natuurlijk die van je partner, maar heej, je toekomstige partner is ook zeker niet perfect), Maak ik me sterk dat je tweede relatie ook gedoemd is te mislukken. TENZIJ, je eerst lekker met jezelf aan het werk gaat, beetje therapie enzo..
Maarja als je dan toch hebt besloten om een beter mens van jezelf te maken, waarom zou je dan niet bij je eerste partner blijven, met een betere jij, zou het wel eens een succesvolle relatie kunnen worden.
M.a.w. een betere relatie begint bij jezelf. Een partner ruilen is waarschijnlijk niet de oplossing..
De reden dat een tweede relatie statistisch gezien sneller sneuvelt als de eerste, komt omdat je jezelf meeneemt naar de tweede relatie. Ohja en de schade van de eerste relatie.. (niet altijd waar natuurlijk)
En aangezien je eerste relatie al slecht loopt "zonder schade" en alleen maar vanwege je eigen tekortkomingen (en natuurlijk die van je partner, maar heej, je toekomstige partner is ook zeker niet perfect), Maak ik me sterk dat je tweede relatie ook gedoemd is te mislukken. TENZIJ, je eerst lekker met jezelf aan het werk gaat, beetje therapie enzo..
Maarja als je dan toch hebt besloten om een beter mens van jezelf te maken, waarom zou je dan niet bij je eerste partner blijven, met een betere jij, zou het wel eens een succesvolle relatie kunnen worden.
M.a.w. een betere relatie begint bij jezelf. Een partner ruilen is waarschijnlijk niet de oplossing..
dinsdag 4 december 2007 om 10:49
Hoi Marielyn,
Ik snap het wel dat je wilt weten of hij ook gevoelens voor jou heeft. Maar dat maakt het wel allemaal een stuk lastiger. Stel hij zegt dat hij ook gevoelens voor jou heeft... Wat gaat er dan allemaal gebeuren???? Van vreemdgaan is nog nooit iemand gelukkiger geworden.
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Maar heb me er wel bij neergelegd dat ik er niks mee doe. Ik ben ook niet echt verliefd op die ander, maar heb het wel te pakken. Ik weet verder niks van hem, zou niet weten of hij een vrouw heeft enz enz... En het is misschien maar beter dat ik daar ook niet achter kom. Ik ben onder behandeling bij hem, dus ik zie hem een paar keer in de week maar heel kort. En hebben het niet over ons prive leven.
Die fantasieen zijn gewoon erg leuk. Maar ook erg verkeerd. Ik weet dat ik van mijn man houd en dat ik met mijzelf in een dipje zit. Dus het ligt waarschijnlijk daaraan dat ik een beetje labiel ben.
Jij hebt al kinderen, ik ben getrouwd. Maar laat je kinderen nooit de dupe worden van zoiets. Praat met je vriend over je relatie, wat hij ervan vindt. Wat wil je er zelf nog mee. Misschien gaat die verliefdheid op je ex collega wel voorbij... En dan heb jij wel je relatie behouden!!
Ik snap het wel dat je wilt weten of hij ook gevoelens voor jou heeft. Maar dat maakt het wel allemaal een stuk lastiger. Stel hij zegt dat hij ook gevoelens voor jou heeft... Wat gaat er dan allemaal gebeuren???? Van vreemdgaan is nog nooit iemand gelukkiger geworden.
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Maar heb me er wel bij neergelegd dat ik er niks mee doe. Ik ben ook niet echt verliefd op die ander, maar heb het wel te pakken. Ik weet verder niks van hem, zou niet weten of hij een vrouw heeft enz enz... En het is misschien maar beter dat ik daar ook niet achter kom. Ik ben onder behandeling bij hem, dus ik zie hem een paar keer in de week maar heel kort. En hebben het niet over ons prive leven.
Die fantasieen zijn gewoon erg leuk. Maar ook erg verkeerd. Ik weet dat ik van mijn man houd en dat ik met mijzelf in een dipje zit. Dus het ligt waarschijnlijk daaraan dat ik een beetje labiel ben.
Jij hebt al kinderen, ik ben getrouwd. Maar laat je kinderen nooit de dupe worden van zoiets. Praat met je vriend over je relatie, wat hij ervan vindt. Wat wil je er zelf nog mee. Misschien gaat die verliefdheid op je ex collega wel voorbij... En dan heb jij wel je relatie behouden!!
dinsdag 4 december 2007 om 11:31
quote:Marielyn schreef op 01 december 2007 @ 15:04:
Hallo allemaal,
ik heb tips nodig... hier heb je je tips, hou je vast want ik ben in een ongenuanceerde bui
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen. Maar dat terzijde??Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ??? Je kan het hem vragen of het wederzijds is, scheiden van je man en het regelen voor je kinderen
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar.. goh ja zou zomaar kunnen, bén je beschikbaar dan???Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
Ben jij nou echt van plan om je eigen huwelijk en het huwelijk van een ander en de leventjes van de betrokken kinderen tot een hel te maken omdat je "zoiets hebt van stel je voor dat ik iets mis als ik hier aan voorbij ga"
Wat ben jij een egoïstisch secreet!
Ja ik ben ongenuanceerd!
En ik meen het!
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
Hallo allemaal,
ik heb tips nodig... hier heb je je tips, hou je vast want ik ben in een ongenuanceerde bui
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen. Maar dat terzijde??Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ??? Je kan het hem vragen of het wederzijds is, scheiden van je man en het regelen voor je kinderen
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar.. goh ja zou zomaar kunnen, bén je beschikbaar dan???Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
Ben jij nou echt van plan om je eigen huwelijk en het huwelijk van een ander en de leventjes van de betrokken kinderen tot een hel te maken omdat je "zoiets hebt van stel je voor dat ik iets mis als ik hier aan voorbij ga"
Wat ben jij een egoïstisch secreet!
Ja ik ben ongenuanceerd!
En ik meen het!
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
dinsdag 4 december 2007 om 11:41
quote:Jaschenca schreef op 03 december 2007 @ 00:24:
[...]
Als TO hem met rust laat hoeft hij niets overhoop te trekken.
Ik mag aannemen dat die kerel mans genoeg is om dan zelf tegen de TO te vertellen dat hij niks wil....
Dit vind ik net zo krom als de veronderstelling dat de schuld van een vreemdganger bij de 'ander' ligt ipv bij de vreemdganger zelf.
En wie weet vind die excollega haar wel leuk en kunnen ze samen een goede toekomst tegemoet zien. Er gebeuren wel vreemdere dingen...
Soms moet je een risico durven nemen. Een huidige relatie eerst verbreken is wel het juiste om te doen... maar soms zijn de omstandigheden erg lastig.
[...]
Als TO hem met rust laat hoeft hij niets overhoop te trekken.
Ik mag aannemen dat die kerel mans genoeg is om dan zelf tegen de TO te vertellen dat hij niks wil....
Dit vind ik net zo krom als de veronderstelling dat de schuld van een vreemdganger bij de 'ander' ligt ipv bij de vreemdganger zelf.
En wie weet vind die excollega haar wel leuk en kunnen ze samen een goede toekomst tegemoet zien. Er gebeuren wel vreemdere dingen...
Soms moet je een risico durven nemen. Een huidige relatie eerst verbreken is wel het juiste om te doen... maar soms zijn de omstandigheden erg lastig.
woensdag 5 december 2007 om 15:36
quote:schapper schreef op 04 december 2007 @ 11:41:
[...]
Ik mag aannemen dat die kerel mans genoeg is om dan zelf tegen de TO te vertellen dat hij niks wil....
Dit vind ik net zo krom als de veronderstelling dat de schuld van een vreemdganger bij de 'ander' ligt ipv bij de vreemdganger zelf.
En wie weet vind die excollega haar wel leuk en kunnen ze samen een goede toekomst tegemoet zien. Er gebeuren wel vreemdere dingen.. mee eens
Soms moet je een risico durven nemen. Een huidige relatie eerst verbreken is wel het juiste om te doen... maar soms zijn de omstandigheden erg lastig.En dat snap ik dan weer niet. Welke lastige omstandigheden rechtvaardigen het om niet het juiste te doen? Als je relatie toch al niks meer voorstelt; werk eraan of hou er mee op maar ga de boel niet liggen besodemieteren zou ik zeggen, wie heeft daar nou wat aan?
[...]
Ik mag aannemen dat die kerel mans genoeg is om dan zelf tegen de TO te vertellen dat hij niks wil....
Dit vind ik net zo krom als de veronderstelling dat de schuld van een vreemdganger bij de 'ander' ligt ipv bij de vreemdganger zelf.
En wie weet vind die excollega haar wel leuk en kunnen ze samen een goede toekomst tegemoet zien. Er gebeuren wel vreemdere dingen.. mee eens
Soms moet je een risico durven nemen. Een huidige relatie eerst verbreken is wel het juiste om te doen... maar soms zijn de omstandigheden erg lastig.En dat snap ik dan weer niet. Welke lastige omstandigheden rechtvaardigen het om niet het juiste te doen? Als je relatie toch al niks meer voorstelt; werk eraan of hou er mee op maar ga de boel niet liggen besodemieteren zou ik zeggen, wie heeft daar nou wat aan?
donderdag 6 december 2007 om 21:17
Veel van bovenstaande dames hebben blijkbaar nooit in een dergelijke situatie gezeten. In zo'n situatie kun je namelijk niet meer helder denken, ik spreek uit ervaring.
Op dit moment heb ik namelijk met +/- hetzelfde te maken alleen is het geen ex-collega, maar gewoon een collega. Ik heb een vriend (10 jaar samen) en ik hou superveel van hem. Alleen voel ik echt een super spanningsveld tussen die collega en mij. Als we bij elkaar zijn is het altijd lachen en we zijn echt '2 handen op 1 buik'. Maar of hij dat spanningsveld ook voelt?? Ik zou het wel graag willen weten. Al wil ik echt niet m'n relatie op het spel zetten (wat waarschijnlijk wel gebeurt als hij zou zeggen dat hij meer voor mij voelt dan alleen vriendschap).
Wat ik wil zeggen is dat ik begrijp hoe je je voelt en dat ik weet dat het een onmogelijke situatie is.
De manier waarop ik er mee omga: ik geniet van het vlinders in m'n buik gevoel als we bij elkaar zijn en doe er verder niets mee, omdat ik weet dat het hoe dan ook alleen maar dingen stuk maakt. Nu heb ik geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat je daar voor vecht en alles voor over hebt. Probeer het weer goed te krijgen met je vriend, koester de vriendschap met je ex-collega en zorg voor een 'warm nestje' voor de kinderen.
Heel veel sterkte!
Anoukske
Op dit moment heb ik namelijk met +/- hetzelfde te maken alleen is het geen ex-collega, maar gewoon een collega. Ik heb een vriend (10 jaar samen) en ik hou superveel van hem. Alleen voel ik echt een super spanningsveld tussen die collega en mij. Als we bij elkaar zijn is het altijd lachen en we zijn echt '2 handen op 1 buik'. Maar of hij dat spanningsveld ook voelt?? Ik zou het wel graag willen weten. Al wil ik echt niet m'n relatie op het spel zetten (wat waarschijnlijk wel gebeurt als hij zou zeggen dat hij meer voor mij voelt dan alleen vriendschap).
Wat ik wil zeggen is dat ik begrijp hoe je je voelt en dat ik weet dat het een onmogelijke situatie is.
De manier waarop ik er mee omga: ik geniet van het vlinders in m'n buik gevoel als we bij elkaar zijn en doe er verder niets mee, omdat ik weet dat het hoe dan ook alleen maar dingen stuk maakt. Nu heb ik geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat je daar voor vecht en alles voor over hebt. Probeer het weer goed te krijgen met je vriend, koester de vriendschap met je ex-collega en zorg voor een 'warm nestje' voor de kinderen.
Heel veel sterkte!
Anoukske
