
verliefd op ex-collega / we hebben beiden een relatie
zaterdag 1 december 2007 om 15:04
Hallo allemaal,
ik heb tips nodig...
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen.
Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ???
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar..
Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
ik heb tips nodig...
Ik ben een aantal maanden geleden verliefd geworden op een collega die inmiddels niet meer op het zelfde werk werkt. Ik zie hem nog afentoe (voor werkzaken) en bellen soms (ook voor werk). Ben regelmatig met hem wezen lunchen en heb een leuk contact opgebouwd.
De problemen :
Ik weet echt niet of het wederzijds is... en durf er niet over te beginnen, ik wil onze vriendschappelijk relatie niet op het spel zetten (en uiteraard is een blauwtje lopen ook niet echt prettig).
En... we hebben beiden een relatie en kinderen.
Ik heb geprobeerd om niet meer aan hem te denken, maar elke keer als ik hem zie of z'n stem hoor, ben ik weer weken aan het dromen....
Wat kan ik hiermee ???
Ik ga er in m'n hoofd maar vanuit dat het niet wederzijds is, maar aan de andere kant heb ik zo iets... stel van wel, waar ga ik dan aan voorbij als ik niets probeer... Is hij misschien gewoon zo beleefd te denken: ze heeft al iemand + kids, ze is niet beschikbaar..
Of heeft hij alleen vriendschappelijke interesse
Hoe merk je het verschil ?
PS : we zijn beiden rond de 30 jr
bedankt voor tips en/of steun
marie
donderdag 6 december 2007 om 22:15
Ik heb het ook gehad, alleen dan na 3 jaar relatie en ik kan alleen maar heel hard schreeuwen: AFKAPPEN! Ik genoot ook van de vlinders in mijn buik, maar dat is vooral omdat het een klein verzetje is voor jezelf. Zodra ik het tegen mijn vriend had verteld werden de vlinders een stuk minder en toen mijn collega me onlangs via mail vertelde dat zijn vrouw waarschijnlijk bij hem weg ging en dat hij niet eens zin had om er iets aan te veranderen, kon ik alleen maar denken: wat ben jij een loser zeg!
Als jij een spanningsveld voelt dan voelt een ander dat meestal ook wel. Ik heb op een gegeven moment mijn collega gsmst dat het gewoon niet ging gebeuren, en sindsdien is zijn interesse afgenomen. Geen leuke vlinders meer op de werkvloer, maar het is wel een stuk rustiger zo
Als jij een spanningsveld voelt dan voelt een ander dat meestal ook wel. Ik heb op een gegeven moment mijn collega gsmst dat het gewoon niet ging gebeuren, en sindsdien is zijn interesse afgenomen. Geen leuke vlinders meer op de werkvloer, maar het is wel een stuk rustiger zo
zondag 9 december 2007 om 14:31
Nou dames,
ten eerste wil ik diegenen bedanken die mijn boodschap WEL goed begrepen hebben... bedankt voor de wijze woorden, de tips en jullie eigen ervaring !! en bedankt me te hebben 'verdedigd' t.o.v. de wat agressievere forum-dames (heren ?)
Voor diegenen die me voor de meest afgrijselijke heks, egoïstisch secreet of ander abobinabele muts uitgemaakt hebben.... jammer dat er niet veel constructiefs in je posts te vinden was.
Jullie zullen wel zeggen : "omdat we niet zeggen wat ze horen wil zijn we opeens stom".
Nee hoor, ik denk gewoon dat jullie de intensie van de topic niet helemaal begrepen hebben....
Maar goed, allen bedankt voor de reacties !
Marielyn
ten eerste wil ik diegenen bedanken die mijn boodschap WEL goed begrepen hebben... bedankt voor de wijze woorden, de tips en jullie eigen ervaring !! en bedankt me te hebben 'verdedigd' t.o.v. de wat agressievere forum-dames (heren ?)
Voor diegenen die me voor de meest afgrijselijke heks, egoïstisch secreet of ander abobinabele muts uitgemaakt hebben.... jammer dat er niet veel constructiefs in je posts te vinden was.
Jullie zullen wel zeggen : "omdat we niet zeggen wat ze horen wil zijn we opeens stom".
Nee hoor, ik denk gewoon dat jullie de intensie van de topic niet helemaal begrepen hebben....
Maar goed, allen bedankt voor de reacties !
Marielyn
maandag 10 december 2007 om 12:09
Heel herkenbaar, ik heb 1,5 jaar geleden in het zelfde schuitje gezeten.
D.w.z. ik kreeg gevoelens voor een directe collega. Uiteindelijk zijn we samen een keer gaan lunchen en is het item "gevoelens voor elkaar" besproken geweest. Tja, en toen was er letterlijk geen houden meer aan.
Emails over en weer, sms en over en weer. Hierdoor wakkerde het verlangen naar elkaar alleen nog meer aan.
Op enig moment realiseerde ik mij dat ik een keuze moest maken, of hiermee doorgaan en de gevolgen voor lief nemen of accuut stoppen.
Het werd doorgaan tijdens een lunchpauze kustte hij mij en dit werd het begin van een verboden relatie van meer dan een jaar!
Hij was vanaf het begin duidelijk dat zijn relatie niet meer liep en dat hij niet oud met haar wilde worden. Ik gaf aan dat ik absloluut niet van plan was om mijn man en kinderen voor hem te verlaten....
Maar dit is mij niet gelukt, ik werd er doodongelukkig van..Ik wilde hem en mijn huwelijk beeindigen.
Om mijn gevoelens naar hem kenbaar te maken, daar heb ik de kans niet meer voor gekregen. Tijdens de vakantie mailde bij mij dat hij na moest denken en een pas op de plaats wilde maken. Hij kreeg last van onze affaire en wilde zich richten op dingen dit juist voor hem waren?!
Na de vakantie vertelde hij mij dat hij bij zijn vrouw weg was en dat hij gevoelens had voor iemand anders.
Oeps, die kwam binnen?! Enneh, wij eh jij en ik dan, stamelde ik?
Een realatie was niet de insteek, gaf hij aan en hij had een realatie en ik was toch immers getrouwd?!
En passant vroeg hij mij of ik "ons" samen wel zag zitten.
Ik kon alleen maar iets uitbrengen van ik wil jullie alle twee....
Kortom een drama wat ik over mezelf heb afgeroepen. Hij bleek al een tijdje iets te hebben met een excollega van ons..kwam naderhand uit.
Ik heb nog een afspraak met hem gepland en hem mijn waarheid vertelt, dat ik me gebruikt voelde etc.
Wat heb ik enorm veel op het spel gezet om wat met mijn gevoelens voor hem te gaan doen, ik had mezelf een hoop ellende kunnen besparen.
Overigens weet mijn man van niets...
D.w.z. ik kreeg gevoelens voor een directe collega. Uiteindelijk zijn we samen een keer gaan lunchen en is het item "gevoelens voor elkaar" besproken geweest. Tja, en toen was er letterlijk geen houden meer aan.
Emails over en weer, sms en over en weer. Hierdoor wakkerde het verlangen naar elkaar alleen nog meer aan.
Op enig moment realiseerde ik mij dat ik een keuze moest maken, of hiermee doorgaan en de gevolgen voor lief nemen of accuut stoppen.
Het werd doorgaan tijdens een lunchpauze kustte hij mij en dit werd het begin van een verboden relatie van meer dan een jaar!
Hij was vanaf het begin duidelijk dat zijn relatie niet meer liep en dat hij niet oud met haar wilde worden. Ik gaf aan dat ik absloluut niet van plan was om mijn man en kinderen voor hem te verlaten....
Maar dit is mij niet gelukt, ik werd er doodongelukkig van..Ik wilde hem en mijn huwelijk beeindigen.
Om mijn gevoelens naar hem kenbaar te maken, daar heb ik de kans niet meer voor gekregen. Tijdens de vakantie mailde bij mij dat hij na moest denken en een pas op de plaats wilde maken. Hij kreeg last van onze affaire en wilde zich richten op dingen dit juist voor hem waren?!
Na de vakantie vertelde hij mij dat hij bij zijn vrouw weg was en dat hij gevoelens had voor iemand anders.
Oeps, die kwam binnen?! Enneh, wij eh jij en ik dan, stamelde ik?
Een realatie was niet de insteek, gaf hij aan en hij had een realatie en ik was toch immers getrouwd?!
En passant vroeg hij mij of ik "ons" samen wel zag zitten.
Ik kon alleen maar iets uitbrengen van ik wil jullie alle twee....
Kortom een drama wat ik over mezelf heb afgeroepen. Hij bleek al een tijdje iets te hebben met een excollega van ons..kwam naderhand uit.
Ik heb nog een afspraak met hem gepland en hem mijn waarheid vertelt, dat ik me gebruikt voelde etc.
Wat heb ik enorm veel op het spel gezet om wat met mijn gevoelens voor hem te gaan doen, ik had mezelf een hoop ellende kunnen besparen.
Overigens weet mijn man van niets...
maandag 10 december 2007 om 12:30
Heb het ook allemaal meegemaakt, eerst jarenlang om elkaar heen gedraaid, het kon en mocht niet, toen 3 jaar 'relatie' gehad, en nu heel veel verdriet, omdat we zoveel van elkaar zijn gaan houden, maar we nog steeds niet onze gezinnen uit elkaar willen halen, ja, het is echt beter eerst te scheiden, en dan pas open te staan voor een ander, tuurlijk kan je hem vragen of het wederzijds is, maar het is jouw keuze wat je daarmee doet, en jammer als het de 'vriendschap' verpest, of je een 'blauwtje' loopt, succes
woensdag 5 maart 2008 om 14:42
quote:vissen12 schreef op 10 december 2007 @ 12:09:
Op enig moment realiseerde ik mij dat ik een keuze moest maken, of hiermee doorgaan en de gevolgen voor lief nemen of accuut stoppen.
Vaak op dit punt weer het zelfde verhaal: toch voor die ander gaan of liever gezegd voor je LUST richting die ander. Wat een keus om door te gaan, verder te gaan en de gevolgen (eigen relatie/huwelijk /kids) voor lief te nemen !
Ik gaf aan dat ik absloluut niet van plan was om mijn man en kinderen voor hem te verlaten.... nee want daar ligt je zekerheid en ook je leugen. Je ging voor de sex en de opwinding met die ander en liet de leugen in de relatie komen. Tsss.
Ik heb nog een afspraak met hem gepland en hem mijn waarheid vertelt, dat ik me gebruikt voelde etc.
Gebruikt voelde? Meer wilde je toch niet van hem ? Hoezo dan gebruikt voelen? Jij hebt je huwelijk gebruikt en je man bedrogen. Oh zo !
Wat heb ik enorm veel op het spel gezet om wat met mijn gevoelens voor hem te gaan doen, ik had mezelf een hoop ellende kunnen besparen.
Overigens weet mijn man van niets...Volgens mij ben je heel egoistisch hier in dit uit te spreken. Je hebt potdorie je man die (mogelijke) ellende niet bespaard, al die keren dat je bij je minnaar was en die je ook aan man en kinderen had kunnen besteden. Ooit tijdens het vrijen met minnaar aan hen gedacht? vast niet.
Op enig moment realiseerde ik mij dat ik een keuze moest maken, of hiermee doorgaan en de gevolgen voor lief nemen of accuut stoppen.
Vaak op dit punt weer het zelfde verhaal: toch voor die ander gaan of liever gezegd voor je LUST richting die ander. Wat een keus om door te gaan, verder te gaan en de gevolgen (eigen relatie/huwelijk /kids) voor lief te nemen !
Ik gaf aan dat ik absloluut niet van plan was om mijn man en kinderen voor hem te verlaten.... nee want daar ligt je zekerheid en ook je leugen. Je ging voor de sex en de opwinding met die ander en liet de leugen in de relatie komen. Tsss.
Ik heb nog een afspraak met hem gepland en hem mijn waarheid vertelt, dat ik me gebruikt voelde etc.
Gebruikt voelde? Meer wilde je toch niet van hem ? Hoezo dan gebruikt voelen? Jij hebt je huwelijk gebruikt en je man bedrogen. Oh zo !
Wat heb ik enorm veel op het spel gezet om wat met mijn gevoelens voor hem te gaan doen, ik had mezelf een hoop ellende kunnen besparen.
Overigens weet mijn man van niets...Volgens mij ben je heel egoistisch hier in dit uit te spreken. Je hebt potdorie je man die (mogelijke) ellende niet bespaard, al die keren dat je bij je minnaar was en die je ook aan man en kinderen had kunnen besteden. Ooit tijdens het vrijen met minnaar aan hen gedacht? vast niet.