Verstand vs gevoel

26-06-2022 19:56 71 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Al geruime tijd twijfel ik over mijn relatie, ik vind het ontzettend lastig om een beslissing te nemen. Mijn gevoel en verstand staan vrij ver uit elkaar. Mijn verstand zegt dat ik een prima leven kan hebben met deze man, hij is lief, staat voor mij klaar, is betrouwbaar, attent, kortom, ik mag niet klagen.

Mijn gevoel zegt dat dit 'm niet is. Ik mis de emotionele verbinding, de fysieke aantrekkingskracht, ik erger mij snel aan hem en ik voel mij er verschrikkelijk over want hij verdient dit helemaal niet.

Hij wil dolgraag met mij verder, wil samen een huis kopen, een gezin stichten. Ik wil dat ook, al jaren, maar heb met hem de stap nooit durven zetten. Ergens weet ik wel wat ik moet doen, maar aan de andere kant hoop ik ook dat het anders kan, dat het nog goed kan komen.

Wat vinden jullie, is het beter om je verstand te volgen of je gevoel?
Simply-me schreef:
26-06-2022 22:36

Degenen die zeggen dat ze 100% zeker zijn van hun partner, wat maakt dat het zo voelt?
Mijn partner is in de eerste plaats mijn beste vriend. De liefdesrelatie, daar maken we samen wat moois van.
Ik voel me helemaal thuis bij mijn partner. Ik kan volledig mijzelf zijn en hij ook. We vinden elkaar het allerfijnste en -leukste gezelschap. De relatie is mijn grootste hobby, ik vind het oprecht leuk om daar tijd aan te besteden door samen dingen te ondernemen en er voor elkaar te zijn. Als ik me erger is dat eigenlijk nooit aan hem, meer aan de combi van mijn eigen stress en iets wat hij op dat moment doet (maar waar ik anders me niet aan zou ergeren)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe komt het dat je verstand volgens jou zegt dat je een prima leven kunt hebben met iemand met wie je een gevoel van verbinding mist, aan wie je je snel ergert, voor wie je geen/weinig aantrekkingskracht voelt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Simply-me schreef:
26-06-2022 20:13
Omdat ik hem lief, grappig en zorgzaam vond, hij een stabiel leven had, iets wat ik mistte bij mijn ex. Hij geeft mij een gevoel van vertrouwen en veiligheid. Ik vind het eng om dat op te geven en ik wil hem geen pijn doen :(

je wilt hem geen pijn doen???? "Mijn gevoel zegt dat dit 'm niet is. Ik mis de emotionele verbinding, de fysieke aantrekkingskracht, ik erger mij snel aan hem ". Hoe denk je dat dat over een paar jaar uitpakt voor hem?

Je zegt het verkeerd. Je bedoelt: ik wil hem NU geen pijn doen, ik doe hem liever over een paar jaar extra veel pijn.
grenada wijzigde dit bericht op 27-06-2022 09:56
10.20% gewijzigd
Westerpaviljoen schreef:
26-06-2022 23:31
Je kan dit niet beslissen zonder communicatie
O, jawel hoor.
Ow, dat is lief, dan moet je maar bij hem blijven voor altijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gaat het nu met je therapie dan? Heb je al wat zicht op bepaalde patronen in jezelf?
Alle reacties Link kopieren Quote
nansie schreef:
27-06-2022 08:46
Hoe komt het dat je verstand volgens jou zegt dat je een prima leven kunt hebben met iemand met wie je een gevoel van verbinding mist, aan wie je je snel ergert, voor wie je geen/weinig aantrekkingskracht voelt?
Idd dit. Ik zou echt geen relatie aangaan met iemand die ik fysiek niet aantrekkelijk vind of die mij vaak ergert of met wie ik geen verbinding voel. Eén van die dingen, laat staan alle drie.

Ik had een prima relatie die uit is gegaan, terwijl wij wel die dingen hadden. Niet omdat ik geloofde dat het met een andere man leuker/beter zou zijn, maar dit was het gewoon niet. Ik ben liever alleen, dan in een relatie die toch ergens schuurt.

Voor mij/ons was goed genoeg niet oké. Dat veel mensen wel genoegen te lijken nemen, dat is de keuze van een ander. Vaak angst om over te blijven, nooit kinderen te krijgen, financiële stabiliteit, het gemak/gewenning...
Tja, ik kies liever voor mijzelf.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet doen
Westerpaviljoen schreef:
26-06-2022 23:31
Je kan dit niet beslissen zonder communicatie
Dat is waar. Zelf heb ik dit aan de hand gehad. Ik vond het niet eerlijk om het na vijf jaar zomaar plompverloren uit te maken, dus ik heb gepraat over hoe ik het voelde. Maar eigenlijk was dat alleen maar om te zorgen dat de break up niet volledig uit de lucht kwam vallen. Er was namelijk helemaal niets wat hij kon doen of veranderen. Het is een mededeling waar hij niets mee kon eigenlijk. Niet heel erg lang daarna heb ik het uitgemaakt. Hij heeft alsnog tegen iedereen verkondigd dat hij het absoluut niet heeft zien aankomen, dus tja...wat had het voor zin eigenlijk.

Ik ben het er dus wel met je eens dat het netjes is om op zijn minst te vertellen wat er in je omgaat. Maar aan de andere kant is dat niet een gesprek of communicatie die iets gaat veranderen. De andere partij kan er eigenlijk helemaal niets mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Yep schreef:
27-06-2022 15:43
Niet doen
Wat moet ik niet doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
27-06-2022 14:50
Hoe gaat het nu met je therapie dan? Heb je al wat zicht op bepaalde patronen in jezelf?
Therapie gaat op zich redelijk. Mijn patroon is dat ik veel vermijd en veel uitstel, geen beslissingen durf te maken, geen vertrouwen heb ik mijn eigen kunnen om het maar zo te zeggen. De twijfels waren er overigens al lang voordat de therapie begon.
Alle reacties Link kopieren Quote
We praten er wel over, hij weet van mijn twijfels, hij heeft ze zelf ook wel omdat het momenteel niet heel gezellig is tussen ons. Hij wil er heel graag voor gaan, wil stappen zetten, maar ik ben terughoudend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gebruna schreef:
26-06-2022 23:54
Wat op zich volgens mij ook een interessante vraag zou kunnen zijn aan degenen die uiteindelijk gescheiden zijn:
Als je terug kijkt/denkt, is er dan ooit vóór het trouwen (en/of kinderen krijgen) zo'n moment geweest zoals waar TO het nu over heeft?

Dan doel ik op gedachtes zoals: is dit echt de juiste weg; is er sprake van echte liefde en kan ik mij gewoon niet indenken dat wij niet samen blijven tot we (bij wijze van spraken) 80 jaar zijn; etc.
Dus, hebben deze mensen ook momenten van twijfel gehad, maar zijn zij doorgegaan op de ingeslagen weg om andere redenen (het stel zelf en de omgeving heeft nu eenmaal verwachtingen), de vraag/angst is het gras elders wel groener, ben ik al niet te oud en/of teveel tijd verloren om opnieuw te beginnen, etc.?
Ja oh heel zeker ja.

Ik kan bij mijn beide voorgaande langere relaties zelfs die momenten nog zo voor de geest halen.
Ik heb ook toen ik besloot te stoppen meermaals gedacht " en dat was eigenlijk het moment, daar toen ik die eerste twijfels voelde"

En dat was echt wel een jaar of wat voor we uiteindelijk (bij beide relaties verbrak ik het) uit elkaar gingen.

Bij mijn huidige relatie (we latten) heb ik dat nog geen moment gehad, maar deze relatie voelt sws heel anders dan de vorige twee. Maar omdat uit te leggen ga ik off topic.

Veelal geeft je gevoel al snel aan dat iets het niet is, maar en dat is helemaal niet gek, wil je er gewoon nog niet aan.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Simply-me schreef:
27-06-2022 16:47
We praten er wel over, hij weet van mijn twijfels, hij heeft ze zelf ook wel omdat het momenteel niet heel gezellig is tussen ons. Hij wil er heel graag voor gaan, wil stappen zetten, maar ik ben terughoudend.
en hij neemt er genoegen mee?
hoop, dat hij ook al therapie heeft??
Alle reacties Link kopieren Quote
Simply-me schreef:
27-06-2022 16:46
Therapie gaat op zich redelijk. Mijn patroon is dat ik veel vermijd en veel uitstel, geen beslissingen durf te maken, geen vertrouwen heb ik mijn eigen kunnen om het maar zo te zeggen. De twijfels waren er overigens al lang voordat de therapie begon.
En je patronen in hechting/relaties?

Zoek je bijvoorbeeld naar veiligheid in je relatie of ben je eerder onafhankelijk?
Alle reacties Link kopieren Quote
Simply-me schreef:
26-06-2022 22:36
Ik heb ook weleens het idee dat ik te hoge verwachtingen heb van de liefde. Overal wordt altijd geroepen dat het gras niet groener is aan de overkant en ook dat maakt mij aan het twijfelen. Straks krijg ik ontzettend veel spijt dat ik een relatie heb weggegooid die zo slecht nog niet was.

Degenen die zeggen dat ze 100% zeker zijn van hun partner, wat maakt dat het zo voelt?
Je vindt het een fijne man ondanks de ergernissen, maar je klinkt niet verliefd of dat je van hem houdt op een manier dat je samen een huis gaat kopen.

Ik wat iemand al schreef die ergernissen worden steeds erger of je spreekt het uit waar jij je aan ergert, misschien is hij zich er niet eens van bewust.
Alle reacties Link kopieren Quote
lilalinda schreef:
27-06-2022 17:01
en hij neemt er genoegen mee?
hoop, dat hij ook al therapie heeft??
Nee hij neemt er geen genoegen mee, hij gaat sowieso een huis kopen met of zonder mij en in de woonplaats van zijn keuze die overigens absoluut de mijne niet zou zijn. Dus hij kiest zeker gewoon voor zichzelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
27-06-2022 17:18
En je patronen in hechting/relaties?

Zoek je bijvoorbeeld naar veiligheid in je relatie of ben je eerder onafhankelijk?
Ik ben heel beschermend opgevoed dus ik zou zeggen dat ik eerder zoek naar veiligheid, maar enorm hunker naar onafhankelijkheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Simply-me schreef:
27-06-2022 17:41
Nee hij neemt er geen genoegen mee, hij gaat sowieso een huis kopen met of zonder mij en in de woonplaats van zijn keuze die overigens absoluut de mijne niet zou zijn. Dus hij kiest zeker gewoon voor zichzelf.
Dit klinkt ook lekker. Als er geen overleg mogelijk is over waar ik ga wonen zou het wat mij betreft al klaar zijn.

Hoe oud ben je en hoe lang zijn jullie al samen? Niet dat dat uitmaakt trouwens, met deze relatie zou ik gewoon kappen. En ik schat dat de kans best groot is dat je je dan ineens een stuk gelukkiger voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladida1981 schreef:
27-06-2022 17:49
Dit klinkt ook lekker. Als er geen overleg mogelijk is over waar ik ga wonen zou het wat mij betreft al klaar zijn.

Hoe oud ben je en hoe lang zijn jullie al samen? Niet dat dat uitmaakt trouwens, met deze relatie zou ik gewoon kappen. En ik schat dat de kans best groot is dat je je dan ineens een stuk gelukkiger voelt.
We zijn halverwege de 30 en 7 jaar samen.
Volg je gevoel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladida1981 schreef:
27-06-2022 17:49
Dit klinkt ook lekker. Als er geen overleg mogelijk is over waar ik ga wonen zou het wat mij betreft al klaar zijn.

Hoe oud ben je en hoe lang zijn jullie al samen? Niet dat dat uitmaakt trouwens, met deze relatie zou ik gewoon kappen. En ik schat dat de kans best groot is dat je je dan ineens een stuk gelukkiger voelt.
Nou dit idd....ookal zou je besluiten wel verder te willen en een gezin stichten, is dat dus op de plek waar hij wil een niet waar jullie willen.

Even een gewetensvraag, twijfel je om bij hem te blijven ivm he leeftijd en een kinderwens?
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
27-06-2022 23:39
Nou dit idd....ookal zou je besluiten wel verder te willen en een gezin stichten, is dat dus op de plek waar hij wil een niet waar jullie willen.

Even een gewetensvraag, twijfel je om bij hem te blijven ivm he leeftijd en een kinderwens?
Speelt wel een rol inderdaad..
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo moeilijk is het ook weer niet om iemand anders te vinden die het ook net niet is hoor dus daart zou ik niet zo bang voor zijn
Lorem Ipsum

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven