Relaties
alle pijlers
vertrouwen geschaad, hoe terugkrijgen?
donderdag 12 oktober 2023 om 17:27
Ik ben een notoire meelezer, maar heb advies nodig.
In de afgelopen 3 maanden heeft mijn man mij belazerd,er is niets fysieks gebeurd wel heeft hij 3 maanden lang tegen me gelogen. Heeft hij een andere vrouw boven mij gesteld. Heeft hij teksten heen en weer gestuurd waar ik misselijk van word en is hij niet 1 keer maar wel 5 keer een grens over gegaan.
Steeds met excuses, tranen en beloftes dat het niet meer gebeuren zou. Dat ik nergens bang voor hoefde te zijn en dat er geen dreiging was. Toch las ik berichten die voor ieder ander die het zou lezen dezelfde lading zou hebben als dat het voor mij had. Het klonk alsof hij juist heel veel aantrekkingskracht voelde... dat hij als ik er niet was wel met haar verder zou gaan... ze hadden "chemistry, maar timing was a bitch". Zij noemde zichzelf zijn kantoorwifey... Degene met wie hij dit deed was zijn collega...een enorm stuk jonger, maar blijkbaar erg interessant.
Ze werken nu niet meer samen... het bedrijf is failliet gegaan. Hij heeft een ander nummer en zij heeft dat niet. Alle social media connecties zijn verwijderd.
Mijn hart is gebroken... hoe kan je een relatie van 25 jaar zo op het spel zetten, hoe kan je de moeder van je kinderen zoveel pijn doen... bewust... want ik heb hem meermaals heel duidelijk gemaakt dat ik het niet oke vond, dat ik het niet trok, dat ik me belazerd voelde.
Maar ik wil hem niet kwijt... ik hou zoveel van deze man.
Hoe krijg ik dat vertrouwen terug... zodra ik denk aan de woorden die zij gedeeld hebben voel ik paniek en woede in mijn lijf...
Ik probeer er rustig over te praten, rustig en duidelijk aan te geven dat ik tijd nodig heb, maar ook inzet van hem... dat ik wil voelen en merken dat hij echt bij mij wil zijn. Zijn reactie daarop is; "ja ik weet niet wat ik moet doen of moet zeggen. Voor mijn gevoel moet ik het gewoon uitzitten. De angst en het gebrek aan vertrouwen zit bij jou, ik kan dat niet voor je oplossen..."
In de gesprekken zegt hij niks, alleen het spijt me... honderdduizend keer het spijt me... woorden die hun waarde verloren hebben doordat hij dat ook zei tijdens die 3 maanden en vervolgens gewoon door ging.
Ik heb hem gevraagd of hij iets tekort komt... we hebben 4 a 5 keer seks per week... (ook na 25 jaar nog), we doen veel leuke dingen samen, delen dezelfde enthousiasmes... hij geeft aan dat dat allemaal niet aan de orde is.. dat het joligheid was in een moeilijke tijd. Dat het elkaar door spanningvolle dagen heen helpen was. Hij begrijpt dat ik het allemaal anders zie, maar blijft erbij dat het niks betekende... ik zeg daarop dat het blijkbaar genoeg betekende om mij willens en wetens te kwetsen.
Mijn hart is gebroken en ik ben zo enorm gekwetst, ik vind het zo oneerlijk dat hij iets kapot maakt, de scherven bij elkaar veegt en ze in een bakje aan me geeft en zegt: ik hoor het wel als het weer heel is. Maar ik wil hem niet kwijt, ik wil samen verder. We hebben een goed leven samen. We hebben kinderen samen.
Iemand advies hoe ik hier overheen kan komen? Hoe dat vertrouwen weer groeien kan?
In de afgelopen 3 maanden heeft mijn man mij belazerd,er is niets fysieks gebeurd wel heeft hij 3 maanden lang tegen me gelogen. Heeft hij een andere vrouw boven mij gesteld. Heeft hij teksten heen en weer gestuurd waar ik misselijk van word en is hij niet 1 keer maar wel 5 keer een grens over gegaan.
Steeds met excuses, tranen en beloftes dat het niet meer gebeuren zou. Dat ik nergens bang voor hoefde te zijn en dat er geen dreiging was. Toch las ik berichten die voor ieder ander die het zou lezen dezelfde lading zou hebben als dat het voor mij had. Het klonk alsof hij juist heel veel aantrekkingskracht voelde... dat hij als ik er niet was wel met haar verder zou gaan... ze hadden "chemistry, maar timing was a bitch". Zij noemde zichzelf zijn kantoorwifey... Degene met wie hij dit deed was zijn collega...een enorm stuk jonger, maar blijkbaar erg interessant.
Ze werken nu niet meer samen... het bedrijf is failliet gegaan. Hij heeft een ander nummer en zij heeft dat niet. Alle social media connecties zijn verwijderd.
Mijn hart is gebroken... hoe kan je een relatie van 25 jaar zo op het spel zetten, hoe kan je de moeder van je kinderen zoveel pijn doen... bewust... want ik heb hem meermaals heel duidelijk gemaakt dat ik het niet oke vond, dat ik het niet trok, dat ik me belazerd voelde.
Maar ik wil hem niet kwijt... ik hou zoveel van deze man.
Hoe krijg ik dat vertrouwen terug... zodra ik denk aan de woorden die zij gedeeld hebben voel ik paniek en woede in mijn lijf...
Ik probeer er rustig over te praten, rustig en duidelijk aan te geven dat ik tijd nodig heb, maar ook inzet van hem... dat ik wil voelen en merken dat hij echt bij mij wil zijn. Zijn reactie daarop is; "ja ik weet niet wat ik moet doen of moet zeggen. Voor mijn gevoel moet ik het gewoon uitzitten. De angst en het gebrek aan vertrouwen zit bij jou, ik kan dat niet voor je oplossen..."
In de gesprekken zegt hij niks, alleen het spijt me... honderdduizend keer het spijt me... woorden die hun waarde verloren hebben doordat hij dat ook zei tijdens die 3 maanden en vervolgens gewoon door ging.
Ik heb hem gevraagd of hij iets tekort komt... we hebben 4 a 5 keer seks per week... (ook na 25 jaar nog), we doen veel leuke dingen samen, delen dezelfde enthousiasmes... hij geeft aan dat dat allemaal niet aan de orde is.. dat het joligheid was in een moeilijke tijd. Dat het elkaar door spanningvolle dagen heen helpen was. Hij begrijpt dat ik het allemaal anders zie, maar blijft erbij dat het niks betekende... ik zeg daarop dat het blijkbaar genoeg betekende om mij willens en wetens te kwetsen.
Mijn hart is gebroken en ik ben zo enorm gekwetst, ik vind het zo oneerlijk dat hij iets kapot maakt, de scherven bij elkaar veegt en ze in een bakje aan me geeft en zegt: ik hoor het wel als het weer heel is. Maar ik wil hem niet kwijt, ik wil samen verder. We hebben een goed leven samen. We hebben kinderen samen.
Iemand advies hoe ik hier overheen kan komen? Hoe dat vertrouwen weer groeien kan?
vrijdag 13 oktober 2023 om 20:58
Ik heb een klein beetje de indruk dat je jezelf heel hard probeert te overtuigen
vrijdag 13 oktober 2023 om 21:24
zondag 22 oktober 2023 om 18:15
Ik ben nieuw hier vanwege jou post gadler.
Ik zit in exact dezelfde situatie. Mijn man(we zijn 14 jaar getrouwd en hebben 3 kinderen) heeft ruim 4 maanden een geheime 'relatie' gehad met een (jonge) collega.
Ik heb die 4 maanden gevoeld dat er iets aan de hand was maar kon er de vinger niet opleggen. Hij was afstandelijk, vaak chagrijnig, had geen zin in dingen die we normaal als gezin deden. Kortom...ik voelde hem van me af drijven. Ik heb gevraagd, gesmeekt om me te zeggen wat ik verkeerd deed...wat er aan de hand was. Maar er was niets. Dat hield hij vol.
Tot ik er na 4 maanden achter kwam in zijn telefoon. Toen kwam alles uit. Ik was boos, verdrietig en wist niet wat te doen. Ook ik wil hem absoluut niet kwijt. Ik hou van hem. Maar er is iets beschadigd vanbinnen. Ik vertrouw hem niet meer en inmiddels herken ik mezelf niet meer. Ik ben achterdochtig, wantrouwend en jaloers. Zo was ik niet!
En vanbinnen maakt het me kapot.
Hij zegt dat hij er niets aan kan doen. Hij kreeg gevoelens voor haar....kon hij niks aan doen.
En nu voelt het alsof ik met iets zit wat hij me heeft opgelegd. We zijn al wat maanden verder maar ik ben gebroken vanbinnen. Ik weet niet meer wat ik moet.
Weet dus dat je niet alleen bent...ik snap je gevoelens exact. Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!
Ik zit in exact dezelfde situatie. Mijn man(we zijn 14 jaar getrouwd en hebben 3 kinderen) heeft ruim 4 maanden een geheime 'relatie' gehad met een (jonge) collega.
Ik heb die 4 maanden gevoeld dat er iets aan de hand was maar kon er de vinger niet opleggen. Hij was afstandelijk, vaak chagrijnig, had geen zin in dingen die we normaal als gezin deden. Kortom...ik voelde hem van me af drijven. Ik heb gevraagd, gesmeekt om me te zeggen wat ik verkeerd deed...wat er aan de hand was. Maar er was niets. Dat hield hij vol.
Tot ik er na 4 maanden achter kwam in zijn telefoon. Toen kwam alles uit. Ik was boos, verdrietig en wist niet wat te doen. Ook ik wil hem absoluut niet kwijt. Ik hou van hem. Maar er is iets beschadigd vanbinnen. Ik vertrouw hem niet meer en inmiddels herken ik mezelf niet meer. Ik ben achterdochtig, wantrouwend en jaloers. Zo was ik niet!
En vanbinnen maakt het me kapot.
Hij zegt dat hij er niets aan kan doen. Hij kreeg gevoelens voor haar....kon hij niks aan doen.
En nu voelt het alsof ik met iets zit wat hij me heeft opgelegd. We zijn al wat maanden verder maar ik ben gebroken vanbinnen. Ik weet niet meer wat ik moet.
Weet dus dat je niet alleen bent...ik snap je gevoelens exact. Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in