Relaties
alle pijlers
Vervelend gevoel als vriend niet met mij afspreekt.
maandag 8 juni 2020 om 20:41
Hee iedereen!
Ik zou wel wat hulp kunnen gebruiken..
De titel zegt het eigenlijk al een beetje, ik heb dus het probleem dat als mijn vriend met zijn vrienden afspreekt ik me heeeel erg rot voel.
Ik kan ook gewoon niet uitleggen wat het is.. ik ben niet bang dat er wat gebeurd of iets want hij zit dus altijd bij een vriend thuis dus dat is het niet. Maar ik heb gewoon zo’n naar gevoel dan.. ik ben zelf ook echt een denker dus de hele avond doe ik niks anders als eraan denken. Met vriendinnen afspreken (afleiding zoeken) gaat soms gewoon niet.. zoveel vriendinnen heb ik niet (waar ik me voor schaam) en de vriendinnen die ik dan app kunnen allemaal niet.. dan zit je al gauw een avondje alleen. En als ik dan met vriendinnen afspreek voel ik me alsnog rot.. Ook voel ik me zo eenzaam als ik dan een avondje alleen zit en verveel me zoo erg, ik kan ook niks anders doen als eraan te denken.
Maar wat is dit toch.. WAAROM voel ik me zo ? Ik kan gewoon niet tegen hem zeggen : “veel plezier” of uberhaupt hem appen op die avond zelf, ik kan alleen maar boos terug reageren of gewoon heel oppervlakkig. Hij weet dat ik dit probleem heb maar hij weet zelf ook niet echt wat ik eraan kan doen.
Is er iemand die tips heeft? Mij kan helpen...
Xxx
Ik zou wel wat hulp kunnen gebruiken..
De titel zegt het eigenlijk al een beetje, ik heb dus het probleem dat als mijn vriend met zijn vrienden afspreekt ik me heeeel erg rot voel.
Ik kan ook gewoon niet uitleggen wat het is.. ik ben niet bang dat er wat gebeurd of iets want hij zit dus altijd bij een vriend thuis dus dat is het niet. Maar ik heb gewoon zo’n naar gevoel dan.. ik ben zelf ook echt een denker dus de hele avond doe ik niks anders als eraan denken. Met vriendinnen afspreken (afleiding zoeken) gaat soms gewoon niet.. zoveel vriendinnen heb ik niet (waar ik me voor schaam) en de vriendinnen die ik dan app kunnen allemaal niet.. dan zit je al gauw een avondje alleen. En als ik dan met vriendinnen afspreek voel ik me alsnog rot.. Ook voel ik me zo eenzaam als ik dan een avondje alleen zit en verveel me zoo erg, ik kan ook niks anders doen als eraan te denken.
Maar wat is dit toch.. WAAROM voel ik me zo ? Ik kan gewoon niet tegen hem zeggen : “veel plezier” of uberhaupt hem appen op die avond zelf, ik kan alleen maar boos terug reageren of gewoon heel oppervlakkig. Hij weet dat ik dit probleem heb maar hij weet zelf ook niet echt wat ik eraan kan doen.
Is er iemand die tips heeft? Mij kan helpen...
Xxx
dinsdag 9 juni 2020 om 12:46
Probeer dit inderdaad.Slimmekip schreef: ↑09-06-2020 12:24Maak een lijst met dingen die je leuk vind om te doen, die je ook makkelijk alleen kan doen. Hardlopen, breien, recepten uitproberen, boek lezen, kleurboek, puzzelen, wat je wil. Als je dan dat rotgevoel krijgt als je alleen bent pik je iets uit de lijst en dwing jezelf dat te gaan doen. Heb je misschien vaak geen zin in, maar daar moet je even doorheen. Is voor je vriend ook een fijner idee dat je jezelf kan bezig houden zonder hem.
Geef het ook tijd, het is ook wel lastig om iets te vinden wat je leuk vindt om te doen.
Weet je waar het gevoel vandaan komt?
Want het is wel heftig om het zo erg te voelen, voor jou en ook voor je vriend. Het is goed dat je het nu beseft want dan kan je er ook iets mee gaan doen.
Het zal in het begin even doorbijten zijn maar wie weet vind je het wel fijn over een tijdje om iets voor jezelf te hebben.
Zo te lezen is het niet alleen de afleiding want wanneer je wel met vrienden bent, ben je er nog veel mee bezig.
Naar mijn idee moet een relatie een mix zijn van samen dingen doen en ook van elkaar apart. Je vriend heeft er behoefte aan en daarmee zegt hij niet dat hij jou niet leuk vindt.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:26
Ja hier heb je echt gelijk in. Ik ga het eens doen! Waarschijnlijk word het dan steeds makkelijker en opeengegeven moment gemeend.Susan schreef: ↑09-06-2020 12:22De eerste stap lijkt mij dat je dit niet meer zo aan je vriend laat merken als je nu doet, want je verpest zijn avond hier ook mee. Dus begin eens met hem wel gewoon veel plezier wensen. Het is onzin dat je dat niet zou kunnen. Het kost je misschien in het begin wat moeite en misschien komt het nog wat geforceerd over, maar dat wil niet zeggen dat je het niet kunt.
Dus geen gemok, geen boos gedoe meer en gewoon veel plezier wensen zoals je ook zou doen bij een vriendin die iets leuks gaat doen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:30
Heel goed! Succes, het lukt je vast.Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 15:26Ja hier heb je echt gelijk in. Ik ga het eens doen! Waarschijnlijk word het dan steeds makkelijker en opeengegeven moment gemeend.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:37
Ik ga inderdaad even op zoek naar dingetjes die ik alleen kan doen. Zou het echt heel fijn vinden als ik het gewoon kan loslaten dat hij met vrienden is en dat ik gewoon lekker mn eigen ding kan doen.Lilly1234 schreef: ↑09-06-2020 12:46Probeer dit inderdaad.
Geef het ook tijd, het is ook wel lastig om iets te vinden wat je leuk vindt om te doen.
Weet je waar het gevoel vandaan komt?
Want het is wel heftig om het zo erg te voelen, voor jou en ook voor je vriend. Het is goed dat je het nu beseft want dan kan je er ook iets mee gaan doen.
Het zal in het begin even doorbijten zijn maar wie weet vind je het wel fijn over een tijdje om iets voor jezelf te hebben.
Zo te lezen is het niet alleen de afleiding want wanneer je wel met vrienden bent, ben je er nog veel mee bezig.
Naar mijn idee moet een relatie een mix zijn van samen dingen doen en ook van elkaar apart. Je vriend heeft er behoefte aan en daarmee zegt hij niet dat hij jou niet leuk vindt.
Het gekke is ook dat ik ook vaak zeg dat ik even een dagje niet wil afspreken. Hij is meestal degene die echt 24/7 bij me wil zijn. Het liefst komt hij elke avond maar daar heb ik dan geen behoefte aan, logisch lijkt mij.
In het weekend vind ik het ook helemaal niet fijn om een heel weekend samen te zijn maar meestal gebeurd dat dan toch omdat ik dat liever heb als dat hij een avondje weg is met anderen. Ik denk dat het misschien een vorm van jaloezie is ofzo, hij heeft het leuk en ik niet. Ik hoop dat ik het met jullie tips kan oplossen, het is voor hem heeel vervelend en voor mij ook, ik voel me echt een raar persoon.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:41
Nou, eigenlijk zit ik niet echt het liefste elke avond met hem. Ik vind het soms wel fijn om alleen te zijn hoor, ookal verveel ik me dan. (Ik verveel mezelf altijd heeel snel)ninanoname schreef: ↑09-06-2020 12:36Je zou zelf ook eens een avond lekker weg moeten gaan. Want zoals ik het begrijp zit je het liefste elke avond bij hem.
Je vind het zonde om een avond ergens heen te gaan zonder hem, en stiekem neem je hem een beetje kwalijk dat hij soms verkiest om jou niet te zien terwijl dat wel zou kunnen. Heb ik gelijk?
Daarom zou ik je adviseren om iets voor jezelf te gaan doen, waar hij niet aan kan deelnemen. Een cursus bloemschikken, ga op een leuke teamsport, neem tennislessen, ga bij een leesclub. Genoeg te verzinnen, waardoor jij in leert zien dat een avond zonder je vriend doorbrengen hartstikke leuk kan zijn en dat dat niets verandert aan jouw gevoelens voor hem.
Doordeweeks vind ik het ook bijvoorbeeld minder erg als in het weekend. In het weekend wil ik gewoon OF iets doen met vriendinnen OF mijn vriend zien.
Als het eerste wegvalt wil ik het 2e, en als het 2e niet kan dan heb ik gewoon een rot avond.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:45
Dat lijkt me zeker een vorm van jaloezie. Je wilt niet 24/7 bij hem zijn, maar toch maar liever dat dan dat hij naar zijn vrienden gaat.Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 15:37Ik ga inderdaad even op zoek naar dingetjes die ik alleen kan doen. Zou het echt heel fijn vinden als ik het gewoon kan loslaten dat hij met vrienden is en dat ik gewoon lekker mn eigen ding kan doen.
Het gekke is ook dat ik ook vaak zeg dat ik even een dagje niet wil afspreken. Hij is meestal degene die echt 24/7 bij me wil zijn. Het liefst komt hij elke avond maar daar heb ik dan geen behoefte aan, logisch lijkt mij.
In het weekend vind ik het ook helemaal niet fijn om een heel weekend samen te zijn maar meestal gebeurd dat dan toch omdat ik dat liever heb als dat hij een avondje weg is met anderen. Ik denk dat het misschien een vorm van jaloezie is ofzo, hij heeft het leuk en ik niet. Ik hoop dat ik het met jullie tips kan oplossen, het is voor hem heeel vervelend en voor mij ook, ik voel me echt een raar persoon.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:00
Hoe komt dit? Heb je niet geleerd jezelf te vermaken? Je klinkt eeehm een beetje verwend.
Ik hoop dat je hem de volgende keer gewoon een leuke avond kunt wensen, misschien meen je er geen drol van maar je kunt jezelf prima conditioneren, op een dag meen je het.
Denk je niet dat je vriend eigenlijk enorm baalt van jouw gedrag? Leef je eens in, het is toch veel leuker voor hem als jij niét gaat zitten te mokken?
.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:41
Ik zou beginnen met niet meer laten merken dat je het vervelend vind als hij weggaat. Je wilt toch niet dat hij zich de hele avond rot voelt? En ga je ook wel eens mee naar zijn vrienden? En hij naar jouw vriendinnen? Als je zijn vrienden ook kent heb je er misschien al een fijner gevoel bij als hij daar is. Plus als zijn vrienden ook een vriendin hebben kan je die ook leren kennen. Wie weet worden dat dan ook jouw vriendinnen en kan je ook met hen optrekken als je vriend met zijn vrienden is.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:52
Het is toch juist heerlijk als je ieder een beetje je eigen dingen blijft doen? Dan heb je tenminste nog wat om over te praten samen.
Het klinkt alsof jij jezelf voor je levensgeluk afhankelijk maakt van een ander. Alsof je dat niet uit jezelf kan halen. En zelfs alsof je jezelf eigenlijk niet kent: je weet eigenlijk helemaal niet wat je leuk vindt om te doen, je verveelt je en voelt je rot als je zit opgescheept met je eigen gedachten. De aanwezigheid van je vriend lijkt dan meer een middel om even niet met die eigen gedachten bezig te hoeven zijn, een vlucht dus... in plaats van dat het klinkt of je het nou per se zo leuk hebt met hem als persoon?
Ik vind het eerlijk gezegd heel knap van je vriend dat hij het al zo lang met je uithoudt terwijl jij blijkbaar niet blij genoeg bent met jezelf, zo erg dat je hem niet oprecht iets leuks kan gunnen.
Ik vind het goede stappen die je neemt door het hier ter sprake te brengen, je wilt er dus wel iets aan veranderen. En je gaat inhoudelijk in op dingen die mensen zeggen, je bent bereid om naar jezelf te kijken.
Het is misschien een cliché antwoord maar ik zou eens professionele hulp gaan zoeken om van je onzekerheid af te komen en jezelf beter te leren kennen, en te leren waar jij in je eentje gelukkig van zou worden. Want dan ben je ook een leukere persoon voor je vriend en voor alle andere mensen om je heen. En dan kan je mensen ook hun leuke dingen gunnen zonder dat dat iets zou afdoen aan jou (en of ze jou wel leuk genoeg vinden). Vraag bij een huisarts om een verwijzing naar een psychotherapeut of haptotherapeut of wat er dan ook maar past bij jou. En kijk dan ook of het met die persoon genoeg klikt en of die jou lijkt te begrijpen.
Het kan een confronterende weg zijn die niet altijd leuk of makkelijk is, maar uiteindelijk kan je dan wel veel relaxter in je eigen vel komen te zitten, dan ben je ook aantrekkelijker voor andere mensen (inclusief vrienden). Succes.
Het klinkt alsof jij jezelf voor je levensgeluk afhankelijk maakt van een ander. Alsof je dat niet uit jezelf kan halen. En zelfs alsof je jezelf eigenlijk niet kent: je weet eigenlijk helemaal niet wat je leuk vindt om te doen, je verveelt je en voelt je rot als je zit opgescheept met je eigen gedachten. De aanwezigheid van je vriend lijkt dan meer een middel om even niet met die eigen gedachten bezig te hoeven zijn, een vlucht dus... in plaats van dat het klinkt of je het nou per se zo leuk hebt met hem als persoon?
Ik vind het eerlijk gezegd heel knap van je vriend dat hij het al zo lang met je uithoudt terwijl jij blijkbaar niet blij genoeg bent met jezelf, zo erg dat je hem niet oprecht iets leuks kan gunnen.
Ik vind het goede stappen die je neemt door het hier ter sprake te brengen, je wilt er dus wel iets aan veranderen. En je gaat inhoudelijk in op dingen die mensen zeggen, je bent bereid om naar jezelf te kijken.
Het is misschien een cliché antwoord maar ik zou eens professionele hulp gaan zoeken om van je onzekerheid af te komen en jezelf beter te leren kennen, en te leren waar jij in je eentje gelukkig van zou worden. Want dan ben je ook een leukere persoon voor je vriend en voor alle andere mensen om je heen. En dan kan je mensen ook hun leuke dingen gunnen zonder dat dat iets zou afdoen aan jou (en of ze jou wel leuk genoeg vinden). Vraag bij een huisarts om een verwijzing naar een psychotherapeut of haptotherapeut of wat er dan ook maar past bij jou. En kijk dan ook of het met die persoon genoeg klikt en of die jou lijkt te begrijpen.
Het kan een confronterende weg zijn die niet altijd leuk of makkelijk is, maar uiteindelijk kan je dan wel veel relaxter in je eigen vel komen te zitten, dan ben je ook aantrekkelijker voor andere mensen (inclusief vrienden). Succes.
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 9 juni 2020 om 17:51
Inderdaad, het is fijn om je eigen ding te doen. Ik knap er zelf eigenlijk wel van op als ik met vriendinnen wat doe, dat zal hij vast en zeker ook hebben.patsy--stone schreef: ↑09-06-2020 16:52Het is toch juist heerlijk als je ieder een beetje je eigen dingen blijft doen? Dan heb je tenminste nog wat om over te praten samen.
Het klinkt alsof jij jezelf voor je levensgeluk afhankelijk maakt van een ander. Alsof je dat niet uit jezelf kan halen. En zelfs alsof je jezelf eigenlijk niet kent: je weet eigenlijk helemaal niet wat je leuk vindt om te doen, je verveelt je en voelt je rot als je zit opgescheept met je eigen gedachten. De aanwezigheid van je vriend lijkt dan meer een middel om even niet met die eigen gedachten bezig te hoeven zijn, een vlucht dus... in plaats van dat het klinkt of je het nou per se zo leuk hebt met hem als persoon?
Ik vind het eerlijk gezegd heel knap van je vriend dat hij het al zo lang met je uithoudt terwijl jij blijkbaar niet blij genoeg bent met jezelf, zo erg dat je hem niet oprecht iets leuks kan gunnen.
Ik vind het goede stappen die je neemt door het hier ter sprake te brengen, je wilt er dus wel iets aan veranderen. En je gaat inhoudelijk in op dingen die mensen zeggen, je bent bereid om naar jezelf te kijken.
Het is misschien een cliché antwoord maar ik zou eens professionele hulp gaan zoeken om van je onzekerheid af te komen en jezelf beter te leren kennen, en te leren waar jij in je eentje gelukkig van zou worden. Want dan ben je ook een leukere persoon voor je vriend en voor alle andere mensen om je heen. En dan kan je mensen ook hun leuke dingen gunnen zonder dat dat iets zou afdoen aan jou (en of ze jou wel leuk genoeg vinden). Vraag bij een huisarts om een verwijzing naar een psychotherapeut of haptotherapeut of wat er dan ook maar past bij jou. En kijk dan ook of het met die persoon genoeg klikt en of die jou lijkt te begrijpen.
Het kan een confronterende weg zijn die niet altijd leuk of makkelijk is, maar uiteindelijk kan je dan wel veel relaxter in je eigen vel komen te zitten, dan ben je ook aantrekkelijker voor andere mensen (inclusief vrienden). Succes.
Ik herken mezelf eigenlijk heel erg in wat je zegt. Ik word niet gelukkig van mijn eigen leven of mezelf, het lijkt erop dat ik iemand nodig heb om gelukkig te zijn. Ik denk dat ik daar door jouw reactie nu achter ben gekomen. Bedankt voor je reactie daarom! Ik denk dat ik eens naar de dokter ga, hoe eng ik dat ook vind.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:55
Nog iemand hier zij dat ja.Intie schreef: ↑09-06-2020 16:41Ik zou beginnen met niet meer laten merken dat je het vervelend vind als hij weggaat. Je wilt toch niet dat hij zich de hele avond rot voelt? En ga je ook wel eens mee naar zijn vrienden? En hij naar jouw vriendinnen? Als je zijn vrienden ook kent heb je er misschien al een fijner gevoel bij als hij daar is. Plus als zijn vrienden ook een vriendin hebben kan je die ook leren kennen. Wie weet worden dat dan ook jouw vriendinnen en kan je ook met hen optrekken als je vriend met zijn vrienden is.
Ik ga daar eens mee beginnen. Het is tenslotte MIJN probleem dat ik het niet leuk vind dat hij met andere afspreekt (hoe stom dat ook is) Hij hoeft daar verder geen last van te hebben , en ik hoop dat ik uiteindelijk er zelf ook beter van word.
Ik ken zijn vrienden, hun mij ook. Ze zijn heel aardig. Ik ga nooit echt mee. Meer als er een verjaardag is ofzo dat ik dan meega. Verder op festivals sta ik ook met zijn vrienden. Andersom is dat dus niet zo echt omdat ik niet echt veel vriendinnen heb. Ik heb er wel een aantal maar die kennen elkaar dan weer niet, dus ik heb niet echt een groepje ofzo.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:56
Dat heb ik nog niet vermeld nee!sunshineandblueskies schreef: ↑09-06-2020 17:51Misschien heb ik het gemist, maar hoe oud ben je, TO?
Ik ben 20, bijna 21.
En ben 3.5 jaar samen met mijn vriend.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:59
Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 17:56Dat heb ik nog niet vermeld nee!
Ik ben 20, bijna 21.
En ben 3.5 jaar samen met mijn vriend.
Je bent dus nog jong en je schreef eerder dat je eigenlijk alleen maar relaties hebt gehad. Je hebt dus inderdaad niet echt 'geleerd' om alleen te zijn. En dat projecteer je op je vriend en daardoor belemmer je hem in zijn eigen leven en de omgang met zijn vrienden. Dat is niet eerlijk naar hem toe en op de lange termijn lijkt me dat dus ook niet gezond. Ik zou aan de hand van de tips die hierboven al zijn gegeven, er echt aan gaan werken om alleen te zijn en dan ook tevreden te zijn.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:59
Het gaat niet prima en hoe lang je bij elkaar bent zegt verder ook niks. 3,5 op een mensenleven is ook niets en niemand hoeft om de tijd langer bij elkaar te blijven als niet meer leuk is. Je bouwt er minimale garantietermijn mee op ofzo.Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 12:19Nou ik zou liever het probleem wat er nu is willen oplossen. Verder gaat alles echt prima tussen ons. We hebben 3.5 jaar dat is ook niet niks.
En ik zou liever willen dat je tips geeft in plaats van zo’n reactie, hier kan ik verder niks mee. Dus als je tips hebt, graag! Ik probeer echt aan mezelf te werken.
Jij bent gewoon jaloers en wil dat al zijn aandacht om jou gaat. Werk daar aan. Ik zou gillend wegrennen, dus je hebt blijkbaar iemand die heel veel om je geeft, laat zien dat jij zijn eigen leven en lol ook gunt.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 09-06-2020 18:01
10.94% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 18:00
Piepjong en voor deze relatie had je ook verkeringen/relaties?Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 17:56Dat heb ik nog niet vermeld nee!
Ik ben 20, bijna 21.
En ben 3.5 jaar samen met mijn vriend.
Ben je wel eens alleen geweest? Vind heel erg ongezond klinken allemaal.
dinsdag 9 juni 2020 om 18:02
Of je vriend is een ongelovelijke sukkel of hij is echt heel erg gek op je. Je mag iniedergeval in je handen knijpen dat hij dit accepteert. Je gedrag is echt zeer ongezond, maar dat heb je gelukkig zelf ook door. Wil je een lange en fijne relatie met hem, leer hem loslaten. Ik ken namelijk echt niemand, die dit een leven lang vol zou kunnen houden. Sterkte iniedergeval!
dinsdag 9 juni 2020 om 18:27
Ik vind niet dat jij dat op basis van dit bericht kan zeggen, dat het niet goed gaat.Luci_Morgenster schreef: ↑09-06-2020 17:59Het gaat niet prima en hoe lang je bij elkaar bent zegt verder ook niks. 3,5 op een mensenleven is ook niets en niemand hoeft om de tijd langer bij elkaar te blijven als niet meer leuk is. Je bouwt er minimale garantietermijn mee op ofzo.
Jij bent gewoon jaloers en wil dat al zijn aandacht om jou gaat. Werk daar aan. Ik zou gillend wegrennen, dus je hebt blijkbaar iemand die heel veel om je geeft, laat zien dat jij zijn eigen leven en lol ook gunt.
BUITEN dit gaat het echt prima. We zien elkaar regelmatig, ja misschien iets teveel maar we hebben nooit echt ruzie, dat vind ik best goed als je kijkt naar hoevaak wij elkaar zien (en mijn gedrag soms) 3.5 op een mensenleven is inderdaad niks nee. Ik moet zeggen dat ik juist niet wil dat al zijn aandacht naar mij toegaat, vaak spreken we elkaar een tijdje even niet en als hij met zijn vrienden afspreekt vind ik het niet erg dat hij me geen aandacht geeft, het is meer het idee dat hij met zijn vrienden is ofzo. Dat geeft mij zo’n naar gevoel. Heel raar is het, maar na alle berichtjes weet ik wat ik kan doen nu. En hij geeft inderdaad super veel om me anders was die zoals je zegt gillend weggerend.
dinsdag 9 juni 2020 om 18:30
Het 2e. Hij houd super veel van me dat weet ik. En ik ook van hem. Ik ben me er echt van bewust dat dit gedrag ongezond is daarom heb ik dit topic gestart. Jullie reacties laten me alleen maar meer inzien dat het verder zo echt niet kan en ik mezelf echt eens moet veranderen. Dit is onzinKeesjeaap5 schreef: ↑09-06-2020 18:02Of je vriend is een ongelovelijke sukkel of hij is echt heel erg gek op je. Je mag iniedergeval in je handen knijpen dat hij dit accepteert. Je gedrag is echt zeer ongezond, maar dat heb je gelukkig zelf ook door. Wil je een lange en fijne relatie met hem, leer hem loslaten. Ik ken namelijk echt niemand, die dit een leven lang vol zou kunnen houden. Sterkte iniedergeval!
dinsdag 9 juni 2020 om 18:33
Ik heb nooit echt geleerd om alleen te zijn nee, daarom is mezelf vermaken ook zo moeilijk. Heb dat in denk ik 5/6 jaar nooit hoeven doen. Nu is het wel zover en heb ik er moeite mee, best logisch...sunshineandblueskies schreef: ↑09-06-2020 17:59Je bent dus nog jong en je schreef eerder dat je eigenlijk alleen maar relaties hebt gehad. Je hebt dus inderdaad niet echt 'geleerd' om alleen te zijn. En dat projecteer je op je vriend en daardoor belemmer je hem in zijn eigen leven en de omgang met zijn vrienden. Dat is niet eerlijk naar hem toe en op de lange termijn lijkt me dat dus ook niet gezond. Ik zou aan de hand van de tips die hierboven al zijn gegeven, er echt aan gaan werken om alleen te zijn en dan ook tevreden te zijn.
Achteraf nu veel spijt dat ik van redelijk jongs af aan al vaak een relatie had, maarja..
dinsdag 9 juni 2020 om 19:16
Goed dat je dit inziet. Denk dat dit wel de eerste stap is.Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 17:51Inderdaad, het is fijn om je eigen ding te doen. Ik knap er zelf eigenlijk wel van op als ik met vriendinnen wat doe, dat zal hij vast en zeker ook hebben.
Ik herken mezelf eigenlijk heel erg in wat je zegt. Ik word niet gelukkig van mijn eigen leven of mezelf, het lijkt erop dat ik iemand nodig heb om gelukkig te zijn. Ik denk dat ik daar door jouw reactie nu achter ben gekomen. Bedankt voor je reactie daarom! Ik denk dat ik eens naar de dokter ga, hoe eng ik dat ook vind.
Je zit niet lekker in je vel en loopt nu denk ik echt tegen jezelf aan. Dat is erg confronterend maar vanuit hier kan je actie ondernemen.
Misschien uit het zich nu als jaloerse gevoelens maar denk dat er meer achter zit.
Misschien kan je aangeven bij je vriend dat je dit nu voelt. Dan weet hij dat je er mee bezig bent. Blijf hem wel de ruimte geven want anders kan hij er straks wel opeens klaar mee zijn. Laat hem ook lekker bij zijn vrienden en ga dan niet heel de tijd appen (mocht je dit doen)
Zoek een leuke serie op Netflix dan heb je dat sowieso als back up.
woensdag 10 juni 2020 om 10:12
Sabinaxkus schreef: ↑09-06-2020 18:33Ik heb nooit echt geleerd om alleen te zijn nee, daarom is mezelf vermaken ook zo moeilijk. Heb dat in denk ik 5/6 jaar nooit hoeven doen. Nu is het wel zover en heb ik er moeite mee, best logisch...
Achteraf nu veel spijt dat ik van redelijk jongs af aan al vaak een relatie had, maarja..
Even advocaat van de duivel spelen. Misschien helpt het je om eens heel kritisch naar jezelf te kijken, wat mis je, of heb je juist alles?
Zie je het ook voor je dat je de rest van je leven met deze jongen doorbrengt? Hoe zie je de toekomst met hem? Heb je het gevoel dat je dingen mist? Als je bedenkt dat je nooit meer ervaringen met andere mannen mee zou maken, wat voor gevoel geeft je dat dan? Heb je er behoefte aan om uit te zoeken wie jij (individueel) bent in de wereld?
Nee heb je, ja kun je krijgen.
woensdag 10 juni 2020 om 11:07
Als ik heel kritisch naar mezelf kijk en bedenk wat ik mis dan mis ik gewoon een eigen leven. Eigen geluk. Ik ben altijd door IEMAND gelukkig geweest. Niet vanwege mijn eigen leven ofzo.sunshineandblueskies schreef: ↑10-06-2020 10:12Even advocaat van de duivel spelen. Misschien helpt het je om eens heel kritisch naar jezelf te kijken, wat mis je, of heb je juist alles?
Zie je het ook voor je dat je de rest van je leven met deze jongen doorbrengt? Hoe zie je de toekomst met hem? Heb je het gevoel dat je dingen mist? Als je bedenkt dat je nooit meer ervaringen met andere mannen mee zou maken, wat voor gevoel geeft je dat dan? Heb je er behoefte aan om uit te zoeken wie jij (individueel) bent in de wereld?
En dat ik geen ervaringen met andere mannen mee ga maken, dat vind ik helemaal niet erg. Ik zie een toekomst met mijn vriend. Ookal zijn we allebei redelijk jong (20,23)
Ik heb wel echt behoefte om uit te zoeken wie ik ben en wat ik nou leuk vind in het leven dus dat zal ik maar eens gaan doen.
