Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

Hoerabanaan schreef: ↑

27-07-2023 22:54

Het wordt bijna hilarisch hoe cliché zijn reacties zijn te voorspellen. Niet voor jou natuurlijk JH. Jij zit er middenin en voor jou is het uiteraard nergens hilarisch. Maar de reacties en gedrag zijn zó voorspelbaar dat je bijna achterover kunt leunen en er wedjes over kunt gaan leggen welke woordkeuze hij nu weer zal gebruiken om jou:
-een rotgevoel te geven
-te bespelen
-het slachtoffer uit te hangen

en ga nog maar even door. Op het moment dat jij een advocaat hebt, hóef je niks meer met zijn meningen en opmerkingen. Dan kan je reactie zijn dat hij het maar moet opnemen met de advocaat. En dan heeft hij een x periode waarin hij andere keuzes kan voordragen en daarna zal hij mee moeten. Die termijn zal de advocaat voor jou bewaken. Zonder advocaat weet je al wat de route gaat zijn

makelaar 1 is niet goed, dus moet makelaar 2 komen. Die is waarschijnlijk ook niet goed (genoeg), maar dan zal hij slachtofferig handjes in de lucht (probeer dit plaatje te visualiseren) wel meegaan in deze keuze (of hij moet nog genoeg lef hebben dat er een makelaar 3 moet komen).
Vervolgens komt er een voorstel van makelaar 2 of 3, maar dan heeft hij daar weer genoeg op en aanmerkingen over en moet hier eerst weer een paar weken over gebakkeleid worden.
Vervolgens komt de eis dat het huis minimaal zoveel moet opleveren en ook onder die en die voorwaarden, want anders kan hij natuurlijk niet akkoord gaan (en werpt opnieuw zijn handen in de lucht, want hoe kun je het toch verzinnen dat je hem zo met zijn rug tegen de muur zet, jij ontaarde vrouw). Als er dan eindelijk een bod komt, zal hij waarschijnlijk weer genoeg reden hebben om af te wijzen, want de voorwaarden komen hem niet uit. En zo ben je maanden en maanden verder, betaal je inmiddels dubbele lasten, kun je 500 x op en neer voor een huis dat telkens schoon gemaakt moet worden voor verkoop (wat hij uiteraard niet hoeft te doen, want hij wilde ten slotte ook niet scheiden).

Echt vrouw, gun jezelf rust, schakel die advocaat asap in! Want dit is dan nog alleen maar 'het huis'. Ditzelfde proces zal zich herhalen op alles, werkelijk alles waar hij jou mee kan laten bungelen. Van huis, tot huurhuis, tot omgangsregeling met jullie kind, tot afhandeling van de financiën, tot schoolkeuze voor jullie dochtertje, tot waar je wel/niet met haar naartoe mag op vakantie en toestemming die hij weigert te geven.

nausicaa schreef: ↑

12-11-2023 11:49

Ik volg dit topic nog steeds juist omdat ik het zo snap vind dat je de stap gezet hebt. Je begon met ‘wat doe ik verkeerd’, waaruit een heel klein beetje begon te blijken dat je zelf ook het gevoel begon te krijgen dat er iets niet klopte. Maar dat duwde je nog weg onder ‘ik zie het vast verkeerd’. En inmiddels ben je gewoon weg, heb je een eigen huis, weer aan het werk. De meeste vrouwen doen hier jaren en jaren over, of komen nooit los. Ik heb echt onnoemelijke bewondering voor je hoor! Ik word er oprecht blij van dat je dit allemaal voor elkaar krijgt. Ik heb mijn dochter toevallig gisteren het boek ‘bang mannetje’ voorgelezen. Dat gaat over een mannetje dat overal bang voor is, en dan hulp gaat zoeken bij een toverboom. Om daar te komen moet hij langs allemaal spannende dingen, maar die vindt hij niet eng, omdat hij op weg is naar de toverboom die hem gaat helpen. En als hij daar aankomt, hoeft die toverboom niks meer te doen, want hij is helemaal niet bang meer. Dat had hij alleen zelf nog niet in de gaten.
Eigenlijk herken ik dat in jou. Alleen dan niet zozeer als bang, maar onzeker en met gebrek aan kracht. In je bewuste ben je nog steeds ‘onzekere ja hallo die niks durft’. Maar uit je daden blijkt allang anders, en ben je inmiddels ‘ja hallo die dappere stappen durft te zetten en niet zomaar alles laat gebeuren’. Nou alleen jezelf daar nog van overtuigen. (Lijkt misschien een lullige vergelijking met een kinderboek, maar het sloot mooi aan bij de ideeen over jezelf die vast zitten terwijl ze al lang niet meer kloppen).

Doreia* schreef: ↑

11-11-2023 14:20

Ja, je mocht wel.
Maar hij keek afkeurend, vroeg tijdens wat je deed aandacht, moest wel je houden aan alle afspraken, beloften en voorbehouden en kreeg nadien nog wel wat sneren over hoe het ondertussen voor hem was dat jij dat deed.

Het kostte je bakken energie aan alertheid. Ontspannen zat er niet in, want hij was overal bij in je hoofd.

Ik heb de eerste keer de was ophangen met mijn kleding op de beste plek om te drogen met trillende handen gedaan. Alsof ik een moord beging.
Hij heeft me nooit verboden of opgelegd dat ik de was zo specifiek op moest hangen, maar ik heb dat zo ingesloten als patroon dat het zo is gaan voelen.

Jahallo222 schreef: ↑

11-11-2023 14:36

En Doreia, dat heeft natuurlijk niet geholpen nee. Want aan de ene kant zei ex dat hij me mooi vond, knap, aantrekkelijk, etcetera. Aan de andere kant werd ik uitgescholden, of gezegd wat er mis met mij was (dus deed dat het voorafgaande niet). En vervolgens was ik ook nog fout, want ik moest en mocht niet meer zo over mezelf praten, moest ik er maar wat aan doen of was ik een pleaser. Of dat hij wist dat ik me onzeker voelde, we al in de auto zaten en ik dan commentaar kreeg over dat ik er als een slons uitzag en hij ook wat wilde om naar te kijken.

Met name inderdaad als we dan iets ondernomen hadden, dat ik eigenlijk altijd wist dat ik nadien commentaar kreeg. Op dingen die ik gezegd zou hebben, hoe ik het gezegd had, of te weinig aandacht voor hem.

Vaak ook vooraf trouwens. Het was regelmatig niet zeker of bepaalde uitjes wel doorgingen omdat hij ergens boos over was en dan dreigde dat we niet zouden gaan.