Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

12-06-2023 09:18 2894 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.

Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.

Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.

Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt al heel veel stappen gezet en daar mag je echt trots op zijn. Kijk maar eens of je een gevoel van trots bij jezelf kunt oproepen en hoe dit voelt voor je.

Hoe het komende jaar eruit ziet heb je volledig zelf in de hand. Jij maakt je eigen keuzes. Je staat aan het roer van je eigen leven. En je mag het jezelf gunnen om daarbij meer ondersteuning te vragen. Je hoeft het niet alleen te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent echt al een heel eind gekomen hoor!
Eigen plek, omgangsregeling, werk, hulp, zelfs af en toe ontspannen!

Je bent bijna van hem gescheiden. Wéér een afhankelijkheidslijn doorgeknipt.
Dan rest alleen nog de omgangsregeling met jullie kind samen. En dat mag je inrichten zoals jij dat het beste vind, in het belang van kind en JIJ!

En oh ja, dat fladdertje. Die bepaalde oogopslag, dat schuine lachje, die toon in zijn stem. Dat speciale grapje. Als hij vrolijk en opgewekt is. Dat je zoals vroeger éven kon ontspannen in zijn bijzijn. Éven je schilden neer kon laten. Éven kon uitrusten van het alert-zijn.

Tot het weer omslaat en je weer als datzelfde vanouds een mentale, verbale, of fysieke tik op je vingers krijgt van hem als je té comfortabel wordt.

Ja, ook dat is het herkenbare voor jou. Die onvoorspelbaarheid, die plotselinge omslag, die ben je gewend. Die constante aanvoer van adrenaline en dopamine.
Je mag er zonder kunnen. Je mag jezelf ervan af wennen. Je mag ervaren dat je het helemaal niet nodig hebt in je dagelijkse leven.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
24-04-2024 13:53
Je bent echt al een heel eind gekomen hoor!
Eigen plek, omgangsregeling, werk, hulp, zelfs af en toe ontspannen!

Je bent bijna van hem gescheiden. Wéér een afhankelijkheidslijn doorgeknipt.
Dan rest alleen nog de omgangsregeling met jullie kind samen. En dat mag je inrichten zoals jij dat het beste vind, in het belang van kind en JIJ!

En oh ja, dat fladdertje. Die bepaalde oogopslag, dat schuine lachje, die toon in zijn stem. Dat speciale grapje. Als hij vrolijk en opgewekt is. Dat je zoals vroeger éven kon ontspannen in zijn bijzijn. Éven je schilden neer kon laten. Éven kon uitrusten van het alert-zijn.

Tot het weer omslaat en je weer als datzelfde vanouds een mentale, verbale, of fysieke tik op je vingers krijgt van hem als je té comfortabel wordt.

Ja, ook dat is het herkenbare voor jou. Die onvoorspelbaarheid, die plotselinge omslag, die ben je gewend. Die constante aanvoer van adrenaline en dopamine.
Je mag er zonder kunnen. Je mag jezelf ervan af wennen. Je mag ervaren dat je het helemaal niet nodig hebt in je dagelijkse leven.
Dit is een beetje wat ik bedoelde. Dit soort herkenning en schrijfsels hebben mij er enorm doorheen geholpen.
Af en toe kritisch, af en toe een liefdevolle schop als ik mijzelf te weinig waard vond, maar soms ook gewoon even alles op een rijtje gezet.

Doreia, een zijn op LinkedIn vele vrouwen zich keihard aan het inzetten tegen huiselijk geweld en intiem terreur.
Je zou een waardevolle aanvulling zijn (als je dat al niet bent)
Alle reacties Link kopieren Quote
Daar ben ik wel in geïnteresseerd sheabutter.
Kun je me (in pb) meer informatie geven daarover?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
24-04-2024 16:46
Daar ben ik wel in geïnteresseerd sheabutter.
Kun je me (in pb) meer informatie geven daarover?
Als het goed is heb je pb!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gaat het met je TO? Denk regelmatig aan je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ook. Ik hoop dat je het goed maakt to.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sheabutter schreef:
24-04-2024 07:25
Het gaat inderdaad om het leren verdragen van het gevoel dat je krijgt als je niet reageert. Het maakt een stofje bij je aan zodra hij probeert een reactie bij je uit te lokken.
Je zal zien dat, hoe vaker je door dit gevoel heen gaat, hoe makkelijker het gaat worden.

Ik raak zelf een beetje moedeloos van de tips om meer of betere hulp te zoeken. Ik zat en zit zelf in zo’n situatie en kon daar helemaal niets mee. Wat voor hulp dan? Ik had het al zwaar zat en druk genoeg. Een band met iemand opbouwen is wel het laatste waar ik tijd en energie voor had. Het is en voelt als overleven en zo lang er geen praktische hulp werd geboden had ik even weinig aan andere vormen van hulp.

Wat wel hielp was er over praten en dan maakte het niet uit met wie. Elke keer als er weer een ‘stofje’ werd aangemaakt appte ik met een vriendin of opende ik een topic. Ik wil er wel bij zeggen dat ik op een gegeven moment alleen nog ontlaadde bij mensen die mij niet voedden, maar waar het echt over mij ging. Waar ik kreeg te horen hoe erg het even voor me was en hoe goed ik het weer had aangepakt. Dat is het enige wat ik nodig had en waardoor ik er weer even doorheen kon.
Daardoor werd ik sterker en sterker.
Overigens ben ik wel veel gaan schrijven. Als ik weer mega machteloos of kwaad was. Dan ging ik gewoon schrijven alsof ik naar hem schreef of naar een vriendin.

Later ging ik het wel meer buiten de deur zoeken bij bijvoorbeeld een haptonoom.
:hug:
Herkenbaar.
Ik zit ook in zo'n soort situatie en ook ik heb er geen hulp bij. Nog niet.
Komt wel, denk ik, hoor. Maar nee.
Nu nog niet. Heb het al druk en zwaar zat en het gaat prima. Ik kom eerst even tot rust en ga daarna wel weer bouwen. Met een beetje hulp misschien. Ik ken mezelf en ik doe het op mijn manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lief dat jullie dat vragen. Ik weet niet zo goed hoe het gaat. De scheiding is erdoor, zonder partneralimentatie. Beschikking is er, akte van berusting is getekend en wordt deze week ingeschreven.

Wat ook betekent dat koop van zijn huis door kan gaan. Ik had een klein huisje gezien op de plek waar ik nu woon. Daar was/ben ik mee bezig. Maar dan blijven we 20 minuten rijden uit elkaar wonen. En ik zit nu te denken of dat wel slim is. Of ik niet beter meer zijn kant op kan gaan kijken gezien ook de schoolkeuze straks. We hadden gezegd ergens in het midden, maar ik vind dat met het oog op kind eigenlijk niet ideaal. Ook het feit dat ik dan om moet blijven rijden, zij straks moeilijk met vriendjes mee kan of andersom.

Aan de andere kant voel ik me hier prettig aan deze kant en voelt het als weer een opoffering die ik moet doen voor hem. Het valt ook maar te bezien of het hem lukt het huis te behouden, aangezien hij ook nog geen baan weer heeft. Dus hoe slim het is om daar vanuit te gaan weet ik ook niet. Maar voor kind is het wel beter.

Ex opperde ook nog dat ik in het huurappartement van destijds ons samen kan als hij verhuist. Misschien moet ik dat maar doen.

Het maakt me alleen zo verdrietig allemaal. Het feit dat ik nu echt gescheiden ben, dit mijn opties zijn, ik continu dit soort keuzes moet maken. Ik minder geld heb dan hij, zowel spaargeld als inkomen omdat ik overal het meeste voor betaal en hij zo makkelijk een huis lijkt te kopen en totaal niet nadenkt wat het voor mij betekent.

Dat ik overal maar de schuld van krijg telkens. Hoeveel geld ik hem gekost heb, terwijl ik alle procedures op me genomen heb en daardoor de meeste advocaatkosten heb gemaakt.

En nog meer andere dingen die te herkenbaar zijn maar te maken hebben met zijn gedrag naar kind (wat ik uit 3e hand hoor) en waar ik dus niks mee kan.

Ik ben gewoon moe, ik wil dit niet meer maar ik moet dus nog wat hordes.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ex heeft niets te zeggen waar jij komt te wonen. Net zoals jij geen invloed hebt op waar hij kwam te wonen.

Jij bent verliefd op dat huisje. Dus. Daar ga je achteraan.
20 minuten is geen tijd. Echt niet.

Kies voor wat jij wil. Waar jij blij, gelukkig en tevreden je leven kan oppakken en ten volle leven.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd met dat de scheiding erdoor is JaHallo. Ook al is het zuur en pijnlijk, het is ook een hele belangrijke stap naar je nieuwe leven zonder hem. En je bent heel sterk geweest om hier te kunnen komen.

Ik zou ook voor dat huisje gaan. Je ex is zo onvoorspelbaar. Ik zou niks van hem laten afhangen. En je dochter heeft ook meer aan een fijn huis waar haar moeder zich thuis voelt en rustig.

In het appartement waar je met hem gewoond hebt: echt, echt niet doen. En dichtbij hem gaan wonen ook niet. Je hebt nog zoveel waarvan je moet herstellen, dat kan niet als hij (of de directe herinnering aan hem) zo letterlijk dichtbij is. Dan kijk je altijd over je schouder.

Door voor jezelf te kiezen kies je ook voor het welzijn van je dochter. Ik kan me de enorme opluchting en rust die me overviel nog zo goed herinneren, toen ik voor het eerst in mijn moeders nieuwe huis kwam. Het was klein en oud maar alles wat ik me kon wensen als kind. Want er was geen dreiging.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap wat jullie zeggen, en dat wil ik eigenlijk ook graag (als het allemaal lukt, morgen gesprek hypotheekadviseur weer). Maar ik ben zo bang dat als de school toch dichterbij hem is, dat het haar negatief beïnvloedt. Dat ze uiteindelijk later misschien wel makkelijker naar hem gaat omdat de afstand nu eenmaal minder is.

En los daarvan, vriendjes en vriendinnetjes voor kind lijkt me dan lastiger. Het wisselen straks als ze ouder is, kan nooit op de fiets ofzo. Qua school had ik dan graag gewild dat ze hier in de wijk ging. Goede scholen, het is een fijne wijk met leuke mensen in mijn leeftijdscategorie, met/zonder kinderen. Ook wat bekenden met kinderen. Maar daar gaat hij nooit mee akkoord. Is voor hem uit de richting. Terwijl ik nu al bijna een jaar telkens uit de richting heen en weer rijd naar het kdv.

Als we dan toch in het midden moeten uitkomen, dan wat mij betreft bij het kdv in de buurt (zit een goede school weet ik). Dan blijft dat in ieder geval hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je denkt ontzettend ver vooruit.

Het komt goed. Echt waar.
Ik zie hordes kinderen op school heen en weer pendelen. 1 vriend van mijn jongste woont bij zijn vader 50 minuten van school vandaan. En toch gaat mijn kind met hen mee op die dagen en weet ik gewoon dat er dan daar patat word gegeten en ze pas half 8 weer thuis zijn. Daar stel ik me op in en klaar ben ik.

Jij bent net zo hard baas als hij. Dat vergeet je steeds omdat hij je zo lang heeft onderdrukt. Dat je nog altijd in die meeveer reflex schiet om erger te voorkomen.

Maar neem nou eens hindernissen wanneer ze zich aandienen. Dus nu achter dat mooie plekje van je aan. En dan moet hij ook dat huis nog erdoor zien te krijgen. En hopelijk is dit voor jullie elk de laatste verhuizing en kijken jullie van daaruit naar de beste school en verder.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp het denk ik niet goed, maar waarom zou de basisschool bij hem in de buurt moeten zitten? Wie heeft je dat wijsgemaakt en waarom zou je zoveel rekening met je ex willen houden? Ik denk (weet het niet zeker, maar vermoed ik) dat een rechter niet zal bepalen dat kind bij hem in de buurt naar school moet, omdat het kdv er ook zat. Een rechter zal ik neem ik aan bepalen wat goed is voor jullie dochter op basis van het nieuwe uitgangspunt en wie de meeste zorgdagen op zich neemt (aandeel co ouderschap).

Ik ken je ex niet goed genoeg, maar dergelijke mannen proberen vaak niet al te lang alleen te zijn. Zoeken snel weer een nieuw iemand die hen de benodigde voeding voor hun ego geven. Zeker als ze merken dat ze de grip op hun ex zijn kwijtgeraakt. Dus jouw ex kan zomaar over een jaar een nieuw liefje hebben. En besluiten samen te gaan wonen op een plek die totaal niet handig is tov het huis dat je genomen hebt om maar niet te ver van je ex af te gaan wonen.
Echt, ga op jezelf varen. Maak de keuzes voor jezelf, want je ex zal ook echt geen rekening houden met jou en zijn dochter. Als het hem over een jaar beter uitkomt om ergens anders te wonen, zal hij dat gewoon doen en jou vervolgens verwijten voor de voeten gooien als je tegensputtert.

Ik snap dat je moe bent en dat je wilt dat het gedoe in je leven voorbij is. Maar lieve vrouw, ik wens je nog even een doos extra moed en kracht om door te zetten. Je bent al zover gekomen (kijk eens achterom), dat je eigen leven steeds meer van jou wordt. Dat huis waar je de komende jaren gaat wonen, zal ongeacht de bokkensprongen van je ex, jouw veilige haven moeten zijn voor jou en je dochter. Vanuit dat plekje ga je je eigen leven steeds een klein beetje meer vormgeven. Je gaat daar stabiliteit vinden, je eigen mening terugvinden, je eigen smaak en voorkeuren, je eigen netwerk opbouwen en nog veel meer. Doe dat op een plek waar JIJ jezelf ziet wonen met je meisje. Of je ex nu wel of niet meer een aandeel heeft in de zorg.

En vraag je advocaat of iemand anders die er verstand van heeft, of je kans hebt dat je kind naar een basisschool kan die meer bij jou in de buurt zit dan bij hem. Ik ben er niet in thuis, maar dit is de basis voor jullie leven de komende jaren en het is terecht dat je nadenkt over vriendjes en wisselingen. Maar ik zou er nog wel gedoe en gezeur met mijn ex voor over hebben, om te zorgen dat dat zoveel mogelijk bij jou gaat zijn. En de reden daarvoor is dat je ex onvoorspelbaar en egoistisch is. Dus hij zal zijn dochter mogelijk laten vallen als dat hem beter uitkomt. Dat laten mannen als hem keer op keer zien. Zetten hun kind in als pion om te krijgen wat ze hebben willen en als het gras elders groener is (nieuw liefje), is zelfs een weekendregeling vaak nog teveel van het goede. En dan heb jij je hele leven nog steeds aangepast aan hem. Waarom zou je dat willen? Denk vanuit JOU!
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
20-05-2024 11:40
Qua school had ik dan graag gewild dat ze hier in de wijk ging. Goede scholen, het is een fijne wijk met leuke mensen in mijn leeftijdscategorie, met/zonder kinderen. Ook wat bekenden met kinderen. Maar daar gaat hij nooit mee akkoord. Is voor hem uit de richting. Terwijl ik nu al bijna een jaar telkens uit de richting heen en weer rijd naar het kdv.

Als we dan toch in het midden moeten uitkomen, dan wat mij betreft bij het kdv in de buurt (zit een goede school weet ik). Dan blijft dat in ieder geval hetzelfde.
Kijk eens naar het dikgedrukte en de kleur. Groen is wat jij graag wil (goedzo, je voelt wat JIJ wil). Rood is wat (jij denkt dat) hij wil. En nu ben je geneigd om groen in te ruilen voor rood, zodat je maar geen gedoe gaat hebben. Aanpassen. Altijd maar aanpassen. Ook al ben je uit elkaar, je blijft je maar aanpassen.

Wat is er mis mee dat hij zich moet aanpassen? ja, dan heb je gedoe. So what? Je hebt je al jaren en jaren aangepast. No more! Je hebt het afgelopen jaar voor jezelf en je dochter geknokt, dit kun jij!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie verwacht jij dat het meest voor jullie dochter gaat zorgen de komende jaren? Jij of hij?
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNescio schreef:
20-05-2024 12:34
Kijk eens naar het dikgedrukte en de kleur. Groen is wat jij graag wil (goedzo, je voelt wat JIJ wil). Rood is wat (jij denkt dat) hij wil. En nu ben je geneigd om groen in te ruilen voor rood, zodat je maar geen gedoe gaat hebben. Aanpassen. Altijd maar aanpassen. Ook al ben je uit elkaar, je blijft je maar aanpassen.

Wat is er mis mee dat hij zich moet aanpassen? ja, dan heb je gedoe. So what? Je hebt je al jaren en jaren aangepast. No more! Je hebt het afgelopen jaar voor jezelf en je dochter geknokt, dit kun jij!
Mooie post.

En gedoe heb je toch wel jahallo, zelfs als je je aanpast. Dus kies voor wat het beste is voor jou en je kind. Go green :mrgreen:
I bet we could go explore the galaxy if we could stop being dicks for like five minutes
Alle reacties Link kopieren Quote
Het huisje gaat niet door, dus ik moet weer verder gaan zoeken. Dat maakt de basisschoolkeuze en inschrijving echt heel lastig. Want ik weet niet waar ik ga wonen. Liefst in deze wijk, maar dat huisje was een buitenkansje (ook qua betaalbaarheid voor mij) dus geen idee of dat gaat lukken in deze wijk. Dus waar schrijven we kind in qua basisschool, echt geen idee hoe dit te doen zolang ik niet weet waar ik te wonen kom.
Alle reacties Link kopieren Quote
Meteenboekjeopdebank schreef:
28-05-2024 19:37
Wie verwacht jij dat het meest voor jullie dochter gaat zorgen de komende jaren? Jij of hij?
Zoals we het nu hebben afgesproken 50/50. Maar het zou zomaar kunnen dat ze uiteindelijk wel meer bij mij terecht komt. Hij werkt op dit moment niet, dus is het voor hem nog te doen denk ik. Alleen zijn verhuizing binnenkort. Maar het duurt nog wel even voor hij weer aan het werk gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNescio schreef:
20-05-2024 12:27
Ik begrijp het denk ik niet goed, maar waarom zou de basisschool bij hem in de buurt moeten zitten? Wie heeft je dat wijsgemaakt en waarom zou je zoveel rekening met je ex willen houden? Ik denk (weet het niet zeker, maar vermoed ik) dat een rechter niet zal bepalen dat kind bij hem in de buurt naar school moet, omdat het kdv er ook zat. Een rechter zal ik neem ik aan bepalen wat goed is voor jullie dochter op basis van het nieuwe uitgangspunt en wie de meeste zorgdagen op zich neemt (aandeel co ouderschap).
De school hoeft niet per se bij hem in de buurt te zitten. We hadden al besproken dat we naar een school zouden zoeken tussen ons beiden in. Maar er is wachtlijstproblematiek, dus ik weet niet zo goed hoe en wat. Daarbij (zoals ik hierboven schreef) heb ik nog steeds geen vast plekje, dus ik weet nu echt even niet meer waar en wat voor school. En dat begint nu wel te dringen. Dus stress, want de bso moet natuurlijk ook geregeld worden en ook mega wachtlijsten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kinderen verhuizen wel vaker van school, als ouders verhuizen. Jouw keuze nu hoeft geen keuze voor altijd te zijn.

Kun je met je advocaat of iemand anders (maatschappelijk werk) geen hypothetische planning maken? Wat bijv. jouw rechten zijn qua school en woonplek als blijkt dat je ex toch niet 50/50 de zorg op zich neemt? Dat je dan bijv. meer inspraak hebt en dat je weet dat dit juridisch ook steekhoudend is?

Zoiets zou je misschien wat rust kunnen geven. Laat gewoon eens eea uitzoeken waar je staat, wat je kansen zijn in scenario 1 en in scenario 2. Dat weten kan helpen bij je keuzes. Voorsorteren op misschiens is erg vermoeiend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Begin met überhaupt inschrijven, anders is er straks niks meer te kiezen. Je kunt ook op meer dan 1 plek inschrijven.
(Ik weet niet hoe urgent het is, dat wisselt enorm tussen plaatsen/regio’s. In onze eerste woonplaats was dochter 1,5 bij inschrijving en dat was kantje boord, leverde in eerste instantie een wachtlijstplek op, in tweede woonplaats was geen enkele wachtlijst)
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je je kind niet alvast in je huidige buurt inschrijven? Daar wil je gaan wonen. Dan kun je nog een school in een plaats tussen jullie in kiezen. Volgens mij mag je je wel in verschillende plaatsen inschrijven, als je gaat verhuizen.
Alle reacties Link kopieren Quote
We gaan toch wat opties ergens tussen ons in doen en inschrijven, ik heb ook genoemd haar in te willen schrijven bij mij in de buurt maar ik weet niet of het gaat lukken hier een huisje te vinden (huisje waar ik over schreef is helaas niet gelukt).

Ik heb met advocaat overleg of ik scenario's kan voorbereiden, maar dat is lastig. Op het moment dat kind straks al ergens naar school gaat, heb ik weinig kans van slagen om te wisselen van school (in het geval van meer verblijf bij mij) als hij dan dwars gaat liggen. Rechter acht continuïteit voor kind vaak van groot belang (en in beginsel terecht natuurlijk).

Stapje voor stapje maar weer. Feit is wel dat kind deze periode iets vaker bij mij is, omdat ex bezig moet in zijn huis en mij gevraagd heeft of dat kan (bizar, hij werkt niet en dan nog heeft hij meer tijd zonder kind nodig). Hou ik allemaal bij natuurlijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven