Vreemdgegaan en kapot van mijn eigen acties [lege OP]

16-09-2024 07:56 276 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Weg
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 12:59
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 15:09

Alleen verder, zonder wat we samen hebben opgebouwd. Het is lastig.
Nee hoor, zo lastig is het allemaal niet. Het zijn de gedachten die je hierover hebt die het zo lastig maken. Je klinkt heel bang, je lijkt echt in de houdgreep van de angst te zitten.

Ik gun je een stuk onbevangenheid, het leven is namelijk ook gewoon leuk.
Neem je angstige gedachten onder de loep en kweek een beetje lef.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leest alsof je vanuit je ouderlijk huis bent gaan samenwonen met hem. Wellicht is op jezelf gaan wonen, al doende leren dat de wereld niet vergaat zodra je alleenstaand bent en je jezelf best zelfstandig bestaande kunt houden, het beste cadeau wat je jezelf kunt geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Arme man.

Die denkt dat hij al 9 jaar een stabiele relatie heeft.
Blijkt zijn vrouw "het helemaal niet te voelen" en vond ze dat uiteraard ook niet nodig om dat pakweg 7 of 8 jaar geleden al te laten weten.

Nee, je houdt hem al jaren aan 't lijntje en nu vindt je het zelfs niet nodig om hem in te lichten en ga je het "zomaar" uitmaken. Vertel die kerel in godsnaam de échte reden zodat hij ten minste verder kan met zijn leven en zich niet nog 30 jaar afvraagt "wat heb ik verkeerd gedaan".
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 14:55
En daarbij speelt er voor hem nu iets heel groots, waardoor hij niet goed in zijn vel zit. Dit erbij zie ik niet voor me om het nu op te biechten.
Hij heeft vrienden, familie die hem daarbij kunnen steunen?
Want jij kunt het nu misschien niet - je moet namelijk met jezelf aan de slag.

Alleen zijn is niet eng, jij kunt het ook.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 15:09
Maar ik heb nooit gekozen voor hem uit liefde.

Alleen verder, zonder wat we samen hebben opgebouwd.
Heb je het idee dat je iets hebt opgebouwd? Dan had je juist niet in deze situatie terecht gekomen denk ik.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
16-09-2024 15:31
Arme man.

Die denkt dat hij al 9 jaar een stabiele relatie heeft.
Blijkt zijn vrouw "het helemaal niet te voelen" en vond ze dat uiteraard ook niet nodig om dat pakweg 7 of 8 jaar geleden al te laten weten.

Nee, je houdt hem al jaren aan 't lijntje en nu vindt je het zelfs niet nodig om hem in te lichten en ga je het "zomaar" uitmaken. Vertel die kerel in godsnaam de échte reden zodat hij ten minste verder kan met zijn leven en zich niet nog 30 jaar afvraagt "wat heb ik verkeerd gedaan".
Hier sluit ik me bij aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb je bericht vanochtend gelezen, maar kan pas nu reageren, maar ik heb de 6 nieuwe pagina's niet gelezen.
Wat ik me afvraag is hoe leuk iemand is die niet naar je luistert, hij drukte immers zijn zin door, door steeds contact met je te blijven zoeken ookal had je aangegeven geen contact te willen. En dat heeft jullie mede in deze rommel gebracht.
Het klinkt alsof jullie eigen verslaafd zijn aan het contact/ de drama, maar is er echt sprake van respect, liefde en vertrouwen?

Daarnaast vraag ik mij af wat voor een basis je nu nog hebt met je huidige vriend.

Is de relatie verbreken en eerst even alleen zijn een optie?
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou trouwens het liever zelf vertellen aan mijn toekomstige ex dan dat straks mister Vreemdgaan voor de deur staat bij je toekomstige ex. En zelf alles vertelt.

Als hij al dingen in zijn omgeving heeft verteld zou ik er niet van schrikken als hij of iemand uit zijn omgeving het nodig vindt om je (ex-)partner in te lichten.

Wil je écht dat hij het van een ander hoort?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar TO, hoe zeker weet je dat dit niet via via bij je vriend terecht komt?
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, ik zou als ik jou was even pas op de plaats maken. Dat iemand waarmee je een affaire hebt veel leuker lijkt snap ik wel. De spanning. Je doet alleen maar leuke dingen met elkaar. Je voelt je weer gezien.

Heel goed om in therapie te gaan.

Vertellen aan jouw man zou ik niet doen. Het is als ik het goed begrijp nu alweer een jaar geleden. Dan is de kans dat het uitkomt niet zo groot. En je bent de enige niet die een misstap maakt. Ongeveer de helft van de relaties kent op enig moment zo'n misstap.

Mensen die vreemdgaan zijn vaak tevreden met hun relatie en houden van hun partner. Tenminste, dat zeggen ze. Maar ze zoeken de spanning op. Dat is niet goed, maar een fout die velen maken. Ga daarmee aan de slag en daarna kun je altijd nog kijken of er voldoende fundament is voor jouw relatie om door te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
16-09-2024 15:44
Hier sluit ik me bij aan.
Ik ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nostromo schreef:
16-09-2024 14:09
En zo is dat. Ik ben 20 jaar voorgelogen door een partner die er meerdere affaires op nahield. De impact die dit heeft gehad op mijn leven, de keuzes die ik heb gemaakt niet wetende wat er speelde, de keuze bijv. voor kinderen met deze partner.. het gaat zo ontzettend diep en reikt zo ver. Het heeft mij echt kapot gemaakt. Iemand geen keuze laten hebben in het bepalen van zijn eigen levensloop, dat is gewoon misdadig slecht. Onvergeeflijk.
Helemaal mee eens.
Ik een jaar of 7, dat vond ik al lang....
Ben nu wel over het ergste heen maar inderdaad had ik dan andere keuzes gemaakt. En nu zijn de kleintjes mede de dupe, hoe goed het nu ook gaat, ze groeien wel op in een gebroken gezin.

En :hug: voor jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 15:09
Als ik 100% van mezelf had gehouden dan had ik al niet voor deze relatie gekozen toen. Hoe goed, lief en fijn mijn partner ook is, want aan hem ligt het echt niet. Hij verdient ook beter en dat denk ik soms ook als ik hem zie. Het is suf allemaal.
Zo zie je het nu, door de bril van verliefdheid die je nu op hebt en met de recente affaire achter je knopen.
Toen zag je het anders. Het heeft niet zoveel zin om daar op deze manier op terug te kijken. Ja, misschien wel in therapie, maar niet tegenover je partner. Lijkt me nodeloos kwetsend.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 14:25
Nee, als ik er HEEL eerlijk naar kijk dan is bij mijn partner blijven sowieso geen goed en eerlijk idee. Want wat ik heb gedaan is niet normaal. Maar erger nog: ik voel ‘het’ niet helemaal voor mijn partner, de passie niet. Houden van zeker.. Aan de andere kant zie ik zo vaak koppels waarvan ik zeker weet dat er nooit enige passie is geweest. Ik denk vaker wel dan niet. Die houden het ook vol.
Is dat genoeg voor jou, een relatie waarin je het volhoudt? Is dat ook wat je man denkt te hebben met jou?
Als je begrijpt waar dit gedrag bij jou vandaan komt, is dat dan genoeg om bij de volgende waar je weke knieën van krijgt niet voor de bijl te gaan?Waarom is het relevant dat er andere stellen bestaan van wie jij denkt dat ze geen passie hebben?

Het opbiechten ga ik nooit, maar het meest eerlijk is in mijn beleving wel om de relatie te verbreken met daarbij als reden dat het voor mij niet werkt, er niet genoeg liefde is vanuit mij en hij beter verdient (wat ook zo is).

Maar er zit ook een stuk gewenning, veiligheid en stabiliteit waardoor ik denk: het is de meest comfortabele keuze. En ik ben dan ergens echt te schijterig en te egoïstisch om te boel om te gooien. Vreselijk om dit van mezelf te zeggen en te zien trouwens, maar ik heb er het lef niet voor. Zoals ik in mijn leven vaak genoeg keuzes heb gemaakt uit een bepaalde comfort om dingen maar niet aan te gaan.
Waar ben je dan bang voor?
Gaat dit echt over comfort? Gebrek aan comfort is niet gevaarlijk. Bovendien klinkt je huidige situatie mij ook niet erg comfortabel of stabiel in de oren. Iedereen heeft altijd een reden voor zijn/haar gedrag, per definitie, of ze zich dat nu bewust zijn of niet. Betekent niet dat het een goede reden is. Of dat je dus geen keuze hebt. Als je erkent dat je nu eigenlijk de verkeerde keuze maakt, uit angst, dan zou je vraag dus moeten zijn: hoe vind ik de moed om in deze situatie het juiste te doen. En dus niet: hoe maak ik deze situatie zo comfortabel mogelijk voor mezelf.

Bah maar als ik dan lees dat er mensen zijn die op deze manier zijn voorgelogen en als ze de keuze hadden gehad, met de waarheid hele andere keuzes hadden gemaakt.., ja dan weet ik ergens dat ik het hem niet kan aandoen om verder te gaan, aan kinderen te beginnen, wetende dat hij het niet gaat trekken/pikken wat ik heb gedaan. En wetende dat de kans groot is dat dit voor hem groot genoeg is om niet met mij verder te willen.
Ik zag je aan iemand anders vragen of de affaire een jaar duurde met daarna heel lang zwijgen, of dat het de volle twintig jaar duurde. Dat lijkt een vraag die je geweten moet sussen? Je bent niet gestopt met liegen tegen je vriend nu de affaire (min of meer) gestopt is. Het bedrog blijft doorgaan, en je houdt dus jezelf vast in de rol van bedrieger en je ontneemt je vriend zijn autonomie. Dat is een ongelijke dynamiek die de afstand tussen jullie alleen maar in stand houdt.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 15:09
Klopt, snap wat jij zegt. Maar dan ook nog het stukje ‘alleen zijn’. Ik weet niet. Heb het altijd lastig gevonden om vertrouwen te krijgen in iemand. Altijd bang om soort van verlaten of afgewezen te worden. Mijn vriend was de eerste die vol voor mij ging, waar zoveel veiligheid was. Maar ik heb nooit gekozen voor hem uit liefde. Het was meer: hij doet veel moeite, is wel leuk en knap, we hebben het leuk en ik ben wel benieuwd hoe het is om eens vol geliefd te worden door iemand, om in een relatie te zitten. Dat was daarvoor nog nooit echt gebeurd namelijk. Toen was ik begin 20 en nu zijn we hier, hebben we veel opgebouwd samen en er is zeker een houden van.
Poeh, ik vind het wel erg een "dit is mij zomaar overkomen" verhaal worden.
Je was hartstikke jong toen je deze relatie begon. Maar je schrijft het alsof je tot je 35e nooit een relatie hebt gehad.
Je hebt toen voor die relatie gekozen en bent daar 9 jaar mee doorgegaan. Daar mag je best wat verantwoordelijkheid voor nemen. En dus ook nu eens goed nadenken over wat je echt wil, in plaats van het nu laten doorkabbelen omdat je het moeilijk lijkt alleen te zijn.
Nog afgezien van of het eerlijk tov je partner is.
Jemoederheethenk4 schreef:
16-09-2024 14:57
Als ik de partner van TO was zou ik het niet willen weten eigenlijk…als je de relatie toch gaan beëindigen hoef je niet nog ren trap na te geven.
Dit zou hem alsnog kunnen bereiken, dan liever via TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jemoederheethenk4 schreef:
16-09-2024 14:57
Als ik de partner van TO was zou ik het niet willen weten eigenlijk…als je de relatie toch gaan beëindigen hoef je niet nog ren trap na te geven.
Ik ook niet per se. Opbiechten zou ik alleen zinvol vinden als je graag verder wilt met deze relatie, maar hij wel moet weten dat hij het niet zo voor je is en dat je wat dat betreft de deur half open hebt staan. Ik persoonlijk zou er dan als haar vriend niet voor kiezen om de relatie aan te houden. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Er bestaan mensen die genoegen nemen met een half beschikbare partner. Affijn, hij moet dan wel weten voor wie en wat hij kiest. Het eerlijke pakketje.

Maar eigenlijk denk ik dat to gewoon de relatie zou moeten beeindigen. Op een nette respectvolle manier. En de vuile was meenemen en niet bij hem achterlaten. Als hij het later dan evt. alsnog ten ore komt, zal dat een schok zijn, maar waarschijnlijk ook de opluchting dat hij niet meer in die relatie zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 15:09
Hij is iemand waar ik zoveel veiligheid bij voel wat ik nooit echt heb kunnen ervaren.
Hij verdient ook beter en dat denk ik soms ook als ik hem zie. Het is suf allemaal.
Hij is zelfs zó veilig, dat je hem bedondert waar hij bijstaat.

Weet je to, ik zal de laatste willen zijn die gaat zitten moraalridderen. Ik kan me nl. prima inleven in behoeftes willen vervullen die in de basis liggen van je bestaan. Komende uit een onveilige achtergrond kan het héél fijn zijn om een veilige partner te hebben. Daar kun je van opbloeien, zelfvertrouwen krijgen, het gevoel dat je ok bent. Dat zijn allemaal heel fijne dingen om te ervaren in een relatie. Dat haal ik zelf ook uit mijn relatie en dat is heel prettig.

Maar...en dat is het verschil tussen jouw relatie en mijn relatie...ik geef die veiligheid ook terug. Dit is wat we élkaar bieden. En ja, daarnaast waren we destijds ook dolverliefd met alle passie.
Jij lijkt vooral te komen halen om zelf te helen, maar geeft niet terug. Althans, de verhouding lijkt nogal zoek. En dat is waar liefdespartners niet primair voor bedoeld zijn. Om de ander te helen van trauma's zonder daar een gelijkwaardige relatie voor terug te krijgen. Er zal zeker wel het eea aan heling plaatsvinden in relaties. We leren ten slotte van elkaar en bieden elkaar steun in moeilijke tijden, proberen bij te dragen aan zelfvertrouwen etc. Maar verder is een relatie vooral dat je elkaar (wederzijds) liefhebt en het beste bij elkaar naar boven brengt, graag samen bent.

Stop met je partner te gebruiken om te helen. Daar is hij niet voor gemaakt. Dat moet je met een therapeut gaan uitzoeken. Of zelf door te kimba jajen op een of andere berg ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 08:29
Bedankt voor jullie reacties. WaterGirl, je hebt gelijk. Toch is het lastig om niet heel hard voor mezelf te zijn. Ik ben best wel ben geschrokken van mijn eigen gedrag. Hoe egoïstisch ik kan zijn, ergens ook manipulatief, en dat allemaal voor mijn eigen (zogenaamde) geluk. Daarom heb ik ook maar hulp gezocht, want het voelt echt als een zwaar dieptepunt. En ergens wil ik weten hoe het komt dat ik dit heb kunnen doen, dat ik tot dit gedrag in staat ben. Want ik werd gelukkig van de ander, maar er zat ook een heel groot schuldgevoel bij. Waarom kon ik er steeds niet mee stoppen?

Wollstonecraft, ik ga het inderdaad niet vertellen. Ik heb nog liever dat ik de relatie verbreek met een andere reden, dan dat hij dit ooit te weten komt. Het gaat zijn vertrouwen enorm schaden en dat verdient hij niet. Juist omdat hij zelf enorm open en betrouwbaar is. Bovendien zit hij nu in zo’n lastige situatie wat betreft dat hij niet goed in zijn vel zit. En nog heeft hij alles voor me over, doet hij alles. Ik moet hier zelf mee zien te dealen en het niet bij hem neerleggen.
Kans zit er best dik in dat hij er wel achter komt. En wat is je excuus dan?
eurus wijzigde dit bericht op 16-09-2024 20:29
1.02% gewijzigd
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
16-09-2024 19:48
Dit zou hem alsnog kunnen bereiken, dan liever via TO.
ik weet niet of het mij nog veel kan uitmaken of ik het later via anderen hoor. De relatie is toch al uit en het zal vooral minachting voeden. En ik zou blij zijn dat ik verlost ben vd illusie dat het ooit wat kon worden. Maar dan moet to het niet halfslachtig uitmaken met een boel open eindjes en halve draadjes, zoals ze dat met haar affaire deed. Dan moet ze écht open kaart spelen en vertellen dat hij veilig was en dat er niet heel veel meer gevoelens voor hem waren. Geloof me, voor iemand met een beetje eigenwaarde is dat voldoende om te weten dat je beter verdient.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou trouwens geen tijden meer wachten met de stekker uit de relatie te trekken.

Als hij ooit nog écht een nieuw leven met nieuwe partner, kinderen, ... wil opbouwen nadat hij deze breuk verwerkt heeft is het toch echt wel het moment.
Dan moet je geen 3 à 4 jaar meer blijven twijfelen.

En ook voor jouzelf ... als jij nog ooit iets nieuw wil opbouwen met iemand anders, huis, kinderen, ... voor je 40 bent ... zou ik ook niet eindeloos meer treuzelen.

Niet dat je je instant in een nieuwe relatie moet gooien na deze, maar het pas uitmaken als jullie 35 zijn omdat je nu geen zin hebt en hem aan 't lijntje wil houden ... slecht plan.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
De tip die ik je wil geven: verbreek je relatie, en ga even alleen door het leven. Ontwikkel jezelf, vind jezelf terug. Ik had, na een relatie van bijna 7 jaar ineens een enorme crush op iemand. Het begon ook sluimerend, maar werd steeds heviger. Ik heb daar niets mee gedaan, maar heb wel mijn relatie verbroken. Ik kon het idee dat ik met mijn relatie een bed deelde en tegelijkertijd met een ander in mijn hoofd niet verdragen. Er is met mijn crush nog steeds niets gebeurd, maar ik merk dat single zijn mij veel brengt. Er is rust, ik mag genieten van die verliefde gevoelens zonder daar iets mee te moeten of niet mee te mogen. Daarnaast is even bezinning helemaal niet slecht als je relatie zo weinig biedt. Ik had precies hetzelfde. Het was stabiel, maar er was ook heel veel niet (meer). Balen, maar zo loopt het leven soms.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 08:10
Dat probeer ik nu te doen inderdaad. Ik heb hem overal geblokkeerd, alleen hij heeft nu al 4 keer in 2 dagen gebeld zag ik (doordat ik geblokkeerde oproepen nog wel binnenkrijg). Het is wel heel lastig, maar weet dat ik moet doorzetten.
Ik vind dat jouw partner het verdiend te weten met wie hij samenwoont en dat jij vreemdging. Dat is kneiterhard voor hem en zal zijn zelfvertrouwen geen goed doen maar je kunt dit niet zomaar wegmoffelen. Dat vind ik echt respectloos. Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten. En er rekening mee houden dat je relatie voorbij is. Ik zou het echt willen weten als ik jouw partner was.
Alle reacties Link kopieren Quote
[…]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 17-09-2024 07:46
Reden: Ongepast
98.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
16-09-2024 08:50
En daarnaast maak jij nu de keuze voor je partner, dat het beter is om bij hem te blij want: hij is wel gek op jou, of, hij heeft het nu zo zwaar.

Hoezo mag jij dat voor hem bepalen. Wees eerlijk en vertel hem wat er gebeurt is, aan hem dan de keuze om jou een 2e kans te geven, of wellicht wil hij de relatie ook wel verbreken als hij weet hoe jij erin staat. Jij hebt niet het recht om hem die keuze te ontnemen.

Daarnaast ben jij in deze niet het slachtoffer, maar je doet het wel zo overkomen. Waarom jou dit is overkomen, dat je het niet had verwacht van jezelf, en dat je hulp gaat zoeken om antwoorden voor jezelf te vinden. De antwoorden geeft je eigenlijk zelf aan in je berichten, maar door een oorzaak elders te zoeken leg je de schuld buiten jezelf.
Eens.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven