Relaties
alle pijlers
Vriend is moederskindje
zondag 19 februari 2023 om 17:17
Ik was gisteren bij mijn vriend waar ik al 4 maanden mee date. Het viel mij op dat hij een stapel gestreken kleren op zijn stoel had liggen. Hij zei dat hij zelf geen wasmachine had en dat zijn moeder (die 10 minuten verder woont) zijn kleren wast en daarna gevouwen en gestreken naar hem brengt. Mijn vriend is 28 en woont pas 2 jaar op zichzelf dus ik dacht er niets bij, daarnaast wasmachines zijn duur en dit zou wel een goedkopere optie zijn. Toen moest ik iets wegleggen in de koelkast en ik zag allemaal Tupperware liggen. Hij zei dat zijn moeder altijd te veel kookt en het overige eten aan hem geeft. Ik heb niet lang naar die bakjes gekeken, maar het zag eruit als verschillende gerechten. Het leek net of ze voor een aantal dagen verschillende maaltijden voor hem had gekookt. Later op de avond ben ik er ook achter gekomen dat zijn moeder minstens 1 keer per week langs komt om schoon te maken bij hem. Dit vond ik best raar. Hij is een volwassen man, maar nog heel afhankelijk van zijn moeder. Ik vind dit wel een minpunt. Of is dit normaal? Mijn ouders hebben namelijk nooit mijn kleren gestreken, eten gekookt of mijn huis schoonmaakt toen ik op mezelf woonde. Ik ben bang dat dit misschien een voorteken is. Straks moet ik alles doen in huis als we samen wonen. Of erger straks staat moeders elk uur van de dag op de stoep.
donderdag 2 maart 2023 om 11:27
Want mannen halen nooit een doekje ergens over. Leef je in 1950?
donderdag 2 maart 2023 om 11:28
Het is niet alleen zorgen als in huis poetsen, maar ook mee denken, raad geven. Er toe doen. Niet zo maar plaats in nemen in de wereld.navyblue schreef: ↑02-03-2023 09:51Ja, zo creëer je wel moeders die hun bestaansrecht uit zorgen halen, ja. Dat is totaal niet hoe ik het leven zie en al helemaal niet hoe ik mijn kinderen de wereld in zou willen sturen*.
Liever heb ik dat mensen me gewoon graag zien, en niet alleen omdat hun wasmand uitpuilt.
* ik heb overigens geen kinderen, dus daar kan ik eigenlijk niet over mee praten. Wel weet ik dat niemand mij nodig heeft. Heerlijk. Of nou ja, inmiddels heeft mijn bejaarde moeder mij wel voor van alles nodig. Maar op de leeftijd van TO en die jongen was dat niet zo.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 2 maart 2023 om 11:35
Oh, op die manier heeft sowieso niemand mij al nodig, en dat vind ik helemaal prima. Ik ben op dat vlak redelijk misbaar, denk ik.blijfgewoonbianca schreef: ↑02-03-2023 11:28Het is niet alleen zorgen als in huis poetsen, maar ook mee denken, raad geven. Er toe doen. Niet zo maar plaats in nemen in de wereld.
Maar als ouder zou ik hopen dat je meer nodig bent als steun en toeverlaat, dan als kokkin.
donderdag 2 maart 2023 om 11:40
In sommige gevallen is een potje koken nou net de steun die iemand nodig heeft. Soms zeg je iets door iets te doen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 2 maart 2023 om 11:44
Tja, kan. Dan maar hopen dat zoon de andere kant op ook op die manier iets zegt. Dat is bij sommige mannen lang niet altijd het geval.blijfgewoonbianca schreef: ↑02-03-2023 11:40In sommige gevallen is een potje koken nou net de steun die iemand nodig heeft. Soms zeg je iets door iets te doen.
En soms moet je als ouder ook gewoon een beetje loslaten en je realiseren dat je een nieuwe levensfase in bent gegaan waarin je je liefde niet meer in koken en huishouden uit.
donderdag 2 maart 2023 om 11:45
Volgens mij gaat het er hier niet om dat schoonmama af en toe een keer helpt in het huishouden of af en toe een keer eten zou brengen. Dit is, zoals ik het lees, iets structureels.
Alsof je inherent aan je vriend ook een relatie met je schoonmoeder erbij krijgt. Een heel vreemde dynamiek waar je gok ik heel ongelukkig van gaat worden. We zijn vaak geneigd te (wens)denken dat je iemand wel kunt veranderen of dat als je bijvoorbeeld samenwoont het vast wel anders zal gaan. De patronen zoals vriend van TO uit zijn gezin aangeleerd heeft gekregen zijn vaak erg hardnekkig en eindigt erin dat vriend voor zijn mama kiest en TO met een gediskwalificeerde ratio achterblijft.
TO, tuurlijk moet je het zelf weten allemaal, maar ik zou geen maand langer met zo'n onvolwassen man een relatie willen hebben. Enorme afknapper die symbiotische relatie met zijn moeder.
Alsof je inherent aan je vriend ook een relatie met je schoonmoeder erbij krijgt. Een heel vreemde dynamiek waar je gok ik heel ongelukkig van gaat worden. We zijn vaak geneigd te (wens)denken dat je iemand wel kunt veranderen of dat als je bijvoorbeeld samenwoont het vast wel anders zal gaan. De patronen zoals vriend van TO uit zijn gezin aangeleerd heeft gekregen zijn vaak erg hardnekkig en eindigt erin dat vriend voor zijn mama kiest en TO met een gediskwalificeerde ratio achterblijft.
TO, tuurlijk moet je het zelf weten allemaal, maar ik zou geen maand langer met zo'n onvolwassen man een relatie willen hebben. Enorme afknapper die symbiotische relatie met zijn moeder.
donderdag 2 maart 2023 om 11:48
Dit. En daarbij vind ik het gemakzuchtig van zo’n man. Zal vast een hele familiedynamiek vol liefde en goede bedoelingen aan ten grondslag liggen, maar dat is dan niet de mijne.aardbei35 schreef: ↑02-03-2023 11:45Volgens mij gaat het er hier niet om dat schoonmama af en toe een keer helpt in het huishouden of af en toe een keer eten zou brengen. Dit is, zoals ik het lees, iets structureels.
Alsof je inherent aan je vriend ook een relatie met je schoonmoeder erbij krijgt. Een heel vreemde dynamiek waar je gok ik heel ongelukkig van gaat worden. We zijn vaak geneigd te (wens)denken dat je iemand wel kunt veranderen of dat als je bijvoorbeeld samenwoont het vast wel anders zal gaan. De patronen zoals vriend van TO uit zijn gezin aangeleerd heeft gekregen zijn vaak erg hardnekkig en eindigt erin dat vriend voor zijn mama kiest en TO met een gediskwalificeerde ratio achterblijft.
TO, tuurlijk moet je het zelf weten allemaal, maar ik zou geen maand langer met zo'n onvolwassen man een relatie willen hebben. Enorme afknapper die symbiotische relatie met zijn moeder.
donderdag 2 maart 2023 om 11:51
Wat een aannamesaardbei35 schreef: ↑02-03-2023 11:45Volgens mij gaat het er hier niet om dat schoonmama af en toe een keer helpt in het huishouden of af en toe een keer eten zou brengen. Dit is, zoals ik het lees, iets structureels.
Alsof je inherent aan je vriend ook een relatie met je schoonmoeder erbij krijgt. Een heel vreemde dynamiek waar je gok ik heel ongelukkig van gaat worden. We zijn vaak geneigd te (wens)denken dat je iemand wel kunt veranderen of dat als je bijvoorbeeld samenwoont het vast wel anders zal gaan. De patronen zoals vriend van TO uit zijn gezin aangeleerd heeft gekregen zijn vaak erg hardnekkig en eindigt erin dat vriend voor zijn mama kiest en TO met een gediskwalificeerde ratio achterblijft.
TO, tuurlijk moet je het zelf weten allemaal, maar ik zou geen maand langer met zo'n onvolwassen man een relatie willen hebben. Enorme afknapper die symbiotische relatie met zijn moeder.
donderdag 2 maart 2023 om 11:58
Dit is toch geen inhoudelijke reactie? En waarom zouden dit aannames zijn dan?
donderdag 2 maart 2023 om 12:06
Dat is heel aardig.blijfgewoonbianca schreef: ↑02-03-2023 11:40In sommige gevallen is een potje koken nou net de steun die iemand nodig heeft. Soms zeg je iets door iets te doen.
Maar als die jongeman altijd de ijskast vol met potjes eten heeft moet je je toch afvragen of er iets mis met hem is, of met zijn moeder.
Hij heeft immers niet 2 armen gebroken, been gebroken of zijn keuken in de verbouwing of iets dergelijks.
donderdag 2 maart 2023 om 12:09
We willen als mensen allemaal enig gevoel van nut hebben. In sommige fasen speelt dat meer dan in andere fasen. Maar nodig zijn? Nee, dat ervaar ik eerder als last dan als lust. Ik ben vervangbaar, voor feitelijk alles en iedereen. Ik ben als moeder nodig geweest, maar zelfs zonder mij zouden mijn kinderen waarschijnlijk ook goed groot zijn geworden. Ik kan mijn werk heel belangrijk vinden, maar ook daarin ben ik vervangbaar. Voor een partner ben je heel belangrijk, maar niet per se nodig.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-02-2023 18:24Ik weet nog dat mijn oma zei dat het heel erg is als niemand je nog nodig heeft. En ik denk ook wel dat dat zo werkt.
En natuurlijk, als je werk hebt haal je daar als het goed is die voldoening uit. Maar als je dat niet ( meer ) hebt , dan is niet nodig zijn best een dingetje, denk ik.
Nodig zijn is denk ik vooral een dingetje voor vrouwen (en mannen) wiens bestaansrecht gebaseerd is op dat gevoel en die dus ineen krimpen als ze dat gevoel niet meer krijgen. Dat is meer een generatie ding. Van deze vrouwen verwacht ik geen andere zienswijze, omdat ze dat waarschijnlijk van kleins af aan onbewust ingeprent hebben gekregen. Wat dat betreft hebben we als mensen élkaar nodig, als in, de radartjes moeten blijven werken. Maar dat gaat voorbij het individu. In deze grote samenlevingen waarin we leven en we work arounds hebben voor moeders die nodig willen zijn. Schoonmakers bijv. Of zelf doen. Of je normen verlagen. Of een robotstofzuiger. Of een magnetron maaltijd of de traitteur op de hoek. Of. of. We hebben niet per se de moeder nodig om ons huis schoon te maken, omdat ons leven anders uit elkaar valt. Ik zie mijn ouders toch ook liever om de gezelligheid dan om de verwachting dat ze mijn huis poetsen.
donderdag 2 maart 2023 om 12:12
Dit moet je als moeder zijnde toch ook niet willen?
Is je zoon na 26 jaar (met zorgen) eindelijk het huis uit, sta je als moeder nog alles te doen, 2 huishouden nog wel. Vind je schoonmoeder gekke henkie.
Al denk ik dat ik mijn vriend in dezelfde situatie zou treffen als ik hem in dezelfde situatie als jou had ontmoet. Maar goed die van mij helpt gewoon mee in het huishouden, met lichte tegenzin dat wel.
Gewoon duidelijk afspraken over maken of gewoon niet gaan samenwonen.
Als we allemaal moeten wegrennen, omdat een man lui is zouden er maar weinig meer samen zijn
If you look on the bright side: Als je gaat samen wonen heb je er een gratis huishoudster bij hahaha. Hoef je zelf ook niets te doen! (dit is uiteraard een grapje)
Is je zoon na 26 jaar (met zorgen) eindelijk het huis uit, sta je als moeder nog alles te doen, 2 huishouden nog wel. Vind je schoonmoeder gekke henkie.
Al denk ik dat ik mijn vriend in dezelfde situatie zou treffen als ik hem in dezelfde situatie als jou had ontmoet. Maar goed die van mij helpt gewoon mee in het huishouden, met lichte tegenzin dat wel.
Gewoon duidelijk afspraken over maken of gewoon niet gaan samenwonen.
Als we allemaal moeten wegrennen, omdat een man lui is zouden er maar weinig meer samen zijn
If you look on the bright side: Als je gaat samen wonen heb je er een gratis huishoudster bij hahaha. Hoef je zelf ook niets te doen! (dit is uiteraard een grapje)
donderdag 2 maart 2023 om 12:22
Ik heb nooit toen ik op mezelf woonde specifiek mijn moeder nodig gehad. Natuurlijk had ik wel eens raad of hulp nodig, maar dat kon ook bij wijze van spreken van jou komen als jij er veel van wist, of zelfs van jouw moeder.Hoerabanaan schreef: ↑02-03-2023 12:09
Nodig zijn is denk ik vooral een dingetje voor vrouwen (en mannen) wiens bestaansrecht gebaseerd is op dat gevoel en die dus ineen krimpen als ze dat gevoel niet meer krijgen. Dat is meer een generatie ding. Van deze vrouwen verwacht ik geen andere zienswijze, omdat ze dat waarschijnlijk van kleins af aan onbewust ingeprent hebben gekregen. Wat dat betreft hebben we als mensen élkaar nodig, als in, de radartjes moeten blijven werken. Maar dat gaat voorbij het individu. In deze grote samenlevingen waarin we leven en we work arounds hebben voor moeders die nodig willen zijn.
Mijn schoonouders vonden echter dat je alleen je vader/moeder mocht vragen of zo. En die waren dan erg boos of gepikeerd als een kind van hen dat niet deed, maar een betere optie had, Ik vind dat heel ongezond, dat ze gewoon niks anders hadden dan nodig willen zijn.
donderdag 2 maart 2023 om 12:37
Oh boy, dat belooft nog wat voor de toekomst. Als je eigen huishouden doen wordt betiteld als 'helpt mee' dan kun je er gif op innemen dat als er kinderen komen, de vader af en toe 'oppast' (op zijn eigen koters notabene).suikerspinx schreef: ↑02-03-2023 12:12Maar goed die van mij helpt gewoon mee in het huishouden, met lichte tegenzin dat wel.
donderdag 2 maart 2023 om 13:39
Ik werk ook een dag minder, dus ja meer tijd om was en andere dingen op te pakken. In het weekend willen we samen genieten. Wij hebben er duidelijk afspraken over gemaakt en vinden dat beide prima.Hoerabanaan schreef: ↑02-03-2023 12:37Oh boy, dat belooft nog wat voor de toekomst. Als je eigen huishouden doen wordt betiteld als 'helpt mee' dan kun je er gif op innemen dat als er kinderen komen, de vader af en toe 'oppast' (op zijn eigen koters notabene).
En soms neemt hij taken over van mij of andersom als dat beter uitkomt zo. Sinds kort hebben we afgesproken dat de ene niet gaat zitten als de ander nog bezig is en dat werkt eigenlijk goed.
Overigens hoe moet ik het anders verwoorden i.p.v. 'helpt mee'? Ben dan wel benieuwd hoe dat bij jou gaat.
donderdag 2 maart 2023 om 13:41
Omdat het absoluut nergens uit blijkt. Je verzint gewoon wat op basis van zeer beperkte informatie van TO. Pure aanname dus. Misschien heb je gelijk. Misschien zit je er gigantisch naast.
donderdag 2 maart 2023 om 13:50
suikerspinx schreef: ↑02-03-2023 13:39Ik werk ook een dag minder, dus ja meer tijd om was en andere dingen op te pakken. In het weekend willen we samen genieten. Wij hebben er duidelijk afspraken over gemaakt en vinden dat beide prima.
En soms neemt hij taken over van mij of andersom als dat beter uitkomt zo. Sinds kort hebben we afgesproken dat de ene niet gaat zitten als de ander nog bezig is en dat werkt eigenlijk goed.
Overigens hoe moet ik het anders verwoorden i.p.v. 'helpt mee'? Ben dan wel benieuwd hoe dat bij jou gaat.
Sorry hoor maar dit is niet serieus te nemen. Het is voor jou vast beter om jezelf dit voor te houden maar misschien moet je je posts in je eigen topic nog even nalezen? Je hebt ettelijke discussies over het huishouden gehad en uiteindelijk maar opgegeven dat hij zijn deel doet en bent daarom een dag minder gaan werken om, jawel, ook zijn deel in het huishouden te doen. En dat wat hij alsnog zou doen doet ie niet.
En hoe ik het verwoord: wij doen samen het huishouden. Soms de een meer dan de ander, altijd vanuit het uitgangspunt dat we het sámen verantwoordelijk zijn voor het huishouden en dat we het samen oplossen. Is hij te moe dan doe ik wat meer, ben ik te moe doet hij meer, de basis is en blijft: samen.
donderdag 2 maart 2023 om 13:55
Ik weet dat het een geintje is, maar eigenlijk vind ik het huishouden ook heel erg privé. Ik moet er niet aan denken dat mijn de schoonmoeder of mijn moeder mijn ondergoed of lakens wast.suikerspinx schreef: ↑02-03-2023 12:12(…)
If you look on the bright side: Als je gaat samen wonen heb je er een gratis huishoudster bij hahaha. Hoef je zelf ook niets te doen! (dit is uiteraard een grapje)
En qua eten wil ik gewoon mijn eigen eten eten.
donderdag 2 maart 2023 om 14:36
Bij ons ging het automatisch, zonder te hoeven afspreken, waarbij ik nooit, maar dan ook nooit het gevoel had dat ik meer deed dan de ander. We keken naar wat er lag, hoefden de ander nergens op aan te spreken (want allebei goed werkende ogen in onze kop en allebei voelden we ons even verantwoordelijk voor het draaien van het huishouden en de kinderen) en pakten gewoon op wat er gedaan moest worden. Soms de ene week ik meer dan de ander, soms andersom. Ook maar net een beetje hoe je in je vel zit, hoe druk je bent. Maar ik heb bij de mannen in mijn leven nooit ook maar 1 seconde het gevoel gehad dat ik de ander moest aansporen om iets te doen. Soms verschilden we iets in aanpak of was zijn standaard anders dan de mijne (mijn exen waren beiden vrij neurotisch qua schoonmaken en aanrecht was bijv. altijd leeg, terwijl ik rommeliger was) en dan hadden we het erover hoe het voor beiden werkte en hielden we daar rekening mee.suikerspinx schreef: ↑02-03-2023 13:39
Overigens hoe moet ik het anders verwoorden i.p.v. 'helpt mee'? Ben dan wel benieuwd hoe dat bij jou gaat.
Maar no way dat ik nog een soort kom nou, ga es wat doen moederrol had of hij de vaderrol had. Ik deed bijv. meer administratie, omdat ik daar bij eerste ex een stuk handiger in was. Maar ik hoefde nooit te vragen om hulp op gebied van computer of auto. Dingen waren al gemaakt/geregeld voor ik er erg in had. Het gaat gewoon om de vanzelfsprekendheid dat je beiden volwassenen bent en graag voor elkaar (en jezelf) zorgt en dat dit zo in jezelf verankert zit, dat niemand hoeft aan te sporen of blij mag zijn als je 'meehelpt'. Meehelpen deden mijn kinderen, niet mijn man. Mijn toen-man als de volwassene die hij is, voelde zich automatisch net zo verantwoordelijk voor het slagen van het gezin. Mijn latere vriend idem.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
