Relaties
alle pijlers
Vriend mag kinderen niet zien.......
zaterdag 2 juni 2007 om 23:49
Hoi allemaal,
Ik heb een vriend die 2 kinderen (15 en 10) heeft uit een eerder huwelijk. Hij is al 8 jaar gescheiden en heeft de eerste 7 jaar altijd de kinderen om het weekend bij zich gehad en met vakanties. Dit verliep altijd goed, de kinderen vonden het altijd leuk om te komen.
Vorig jaar werd hij ineens door de school van zijn oudste opgebeld (zijn ex was toen net getrouwd met haar huidige partner): zijn dochter had op school verteld dat ze door haar moeder mishandeld werd, ze zou ook blauwe plekken hebben. Hij is toen direkt naar school gegaan, ze hebben daar alles besproken. Hierop heeft hij aangifte gedaan bij de politie.
Vervolgens heeft hij zijn ex gebeld en hierop aangesproken.
Ze reageerde woedend en zijn dochter trok vervolgens haar verhaal weer in (onder druk van haar moeder). Mijn vriend kon hier toen dus niets meer mee. Hij ging weer met school praten, maar die zeiden ook ineens: we bemoeien ons er niet meer mee, dit is een zaak tussen u en uw ex!
De politie deed er toen dus ook niets meer aan, omdat de verklaring ingetrokken was.
De volgende keer dat hij zijn kinderen wilde ophalen wilde ze ze niet meegeven, na een hoop herrie kreeg hij er uiteindelijk maar 1 mee.
Na 2 weken wilde hij zijn kinderen weer zoals gewoonlijk halen, maar er werd niet meer opengedaan. Na een tijdje deed de nieuwe man van zijn ex open en zei dat hij de kinderen niet meer meekreeg en dat hij weg moest wezen. Hij bleef rustig en probeerde van alles, maar kreeg ze niet mee de deur werd voor zijn neus dichtgegooid. Ze hebben ook een rolluik voor het raam beneden, dus we kunnen niet eens naar binnen kijken.
Hierna heeft hij diverse keren gebeld, en werd er niet meer opgenomen.
Als hij met een ander nummer belde en hij zei zijn naam werd er meteen opgehangen. Hij kreeg zijn oudste nog een keer aan de telefoon maar die fluisterde dat zij van mama niet meer met hem mocht praten.....
Hij is blijven aanbellen, en opbellen, maar er wordt gewoon niet meer opengedaan of opgenomen. Ook zijn dochter die zelf een mobiel heeft en msn reageert niet meer. Het laatste wat hij hoorde was: laat me met rust.
Onze advocaat zegt dat we dit kunnen aanvechten, en waarschijnlijk zullen winnen, maar de straf is een boete van 250 euro voor elke keer dat ze de kinderen niet meegeeft. Zij heeft geen inkomen, haar nieuwe man onderhoudt haar, dus we kunnen geen loonbeslag laten leggen omdat ze geen inkomen heeft. Kortom: we kunnen eigenlijk niets, want ze betaalt toch niet en we kunnen geen beslag leggen.
We zijn inmiddels radeloos en weten niet meer of we ze ooit nog zien. Het is duidelijk dat hun moeder ze helemaal gehersenspoeld heeft, want anders zouden ze toch zelf wel eens bellen zeker de oudste?! Ook maken we ons natuurlijk zorgen over die mogelijke mishandeling.
Het is inmiddels al een jaar geleden dat de kinderen bij ons waren, en hij heeft ze tussendoor alleen nog een keertje bij school gezien. Helaas was zijn ex daar ook en ze maakte zo'n scene dat zijn dochter meteen weer aan het huilen was.
Heeft iemand van jullie ooit zoiets meegemaakt of heeft iemand tips hoe we dit nu verder moeten aanpakken? Ik vind het echt onbegrijpelijk dat ze hier zomaar mee wegkomt. Ik hoop echt dat iemand raad weet, alvast bedankt!
Ik heb een vriend die 2 kinderen (15 en 10) heeft uit een eerder huwelijk. Hij is al 8 jaar gescheiden en heeft de eerste 7 jaar altijd de kinderen om het weekend bij zich gehad en met vakanties. Dit verliep altijd goed, de kinderen vonden het altijd leuk om te komen.
Vorig jaar werd hij ineens door de school van zijn oudste opgebeld (zijn ex was toen net getrouwd met haar huidige partner): zijn dochter had op school verteld dat ze door haar moeder mishandeld werd, ze zou ook blauwe plekken hebben. Hij is toen direkt naar school gegaan, ze hebben daar alles besproken. Hierop heeft hij aangifte gedaan bij de politie.
Vervolgens heeft hij zijn ex gebeld en hierop aangesproken.
Ze reageerde woedend en zijn dochter trok vervolgens haar verhaal weer in (onder druk van haar moeder). Mijn vriend kon hier toen dus niets meer mee. Hij ging weer met school praten, maar die zeiden ook ineens: we bemoeien ons er niet meer mee, dit is een zaak tussen u en uw ex!
De politie deed er toen dus ook niets meer aan, omdat de verklaring ingetrokken was.
De volgende keer dat hij zijn kinderen wilde ophalen wilde ze ze niet meegeven, na een hoop herrie kreeg hij er uiteindelijk maar 1 mee.
Na 2 weken wilde hij zijn kinderen weer zoals gewoonlijk halen, maar er werd niet meer opengedaan. Na een tijdje deed de nieuwe man van zijn ex open en zei dat hij de kinderen niet meer meekreeg en dat hij weg moest wezen. Hij bleef rustig en probeerde van alles, maar kreeg ze niet mee de deur werd voor zijn neus dichtgegooid. Ze hebben ook een rolluik voor het raam beneden, dus we kunnen niet eens naar binnen kijken.
Hierna heeft hij diverse keren gebeld, en werd er niet meer opgenomen.
Als hij met een ander nummer belde en hij zei zijn naam werd er meteen opgehangen. Hij kreeg zijn oudste nog een keer aan de telefoon maar die fluisterde dat zij van mama niet meer met hem mocht praten.....
Hij is blijven aanbellen, en opbellen, maar er wordt gewoon niet meer opengedaan of opgenomen. Ook zijn dochter die zelf een mobiel heeft en msn reageert niet meer. Het laatste wat hij hoorde was: laat me met rust.
Onze advocaat zegt dat we dit kunnen aanvechten, en waarschijnlijk zullen winnen, maar de straf is een boete van 250 euro voor elke keer dat ze de kinderen niet meegeeft. Zij heeft geen inkomen, haar nieuwe man onderhoudt haar, dus we kunnen geen loonbeslag laten leggen omdat ze geen inkomen heeft. Kortom: we kunnen eigenlijk niets, want ze betaalt toch niet en we kunnen geen beslag leggen.
We zijn inmiddels radeloos en weten niet meer of we ze ooit nog zien. Het is duidelijk dat hun moeder ze helemaal gehersenspoeld heeft, want anders zouden ze toch zelf wel eens bellen zeker de oudste?! Ook maken we ons natuurlijk zorgen over die mogelijke mishandeling.
Het is inmiddels al een jaar geleden dat de kinderen bij ons waren, en hij heeft ze tussendoor alleen nog een keertje bij school gezien. Helaas was zijn ex daar ook en ze maakte zo'n scene dat zijn dochter meteen weer aan het huilen was.
Heeft iemand van jullie ooit zoiets meegemaakt of heeft iemand tips hoe we dit nu verder moeten aanpakken? Ik vind het echt onbegrijpelijk dat ze hier zomaar mee wegkomt. Ik hoop echt dat iemand raad weet, alvast bedankt!
zaterdag 2 juni 2007 om 23:53
zondag 3 juni 2007 om 00:18
Hoi Sunshine,
Ja het klopt, vanaf hun 12e mogen kinderen zelf kiezen bij wie ze willen wonen. Maar ik denk dat zijn ex ze helemaal gehersenspoeld heeft anders zouden ze toch zelf weleens bellen? Misschien dat ze wel dreigt met straf ofzo als ze met hem praten. Ze is natuurlijk bang dat dat verhaal van die mishandeling verder uitgezocht wordt.
We geven het zeker niet op, maar elke keer dat de hoorn er weer opgegooid wordt is hij weer zo verdrietig dat hij weer dagen van slag is.
Ja het klopt, vanaf hun 12e mogen kinderen zelf kiezen bij wie ze willen wonen. Maar ik denk dat zijn ex ze helemaal gehersenspoeld heeft anders zouden ze toch zelf weleens bellen? Misschien dat ze wel dreigt met straf ofzo als ze met hem praten. Ze is natuurlijk bang dat dat verhaal van die mishandeling verder uitgezocht wordt.
We geven het zeker niet op, maar elke keer dat de hoorn er weer opgegooid wordt is hij weer zo verdrietig dat hij weer dagen van slag is.
zondag 3 juni 2007 om 00:26
probeer eens andere paden.ga praten met instanties die bekend zijn met zulke problemen. jullie zijn helaas niet de enigen. het komt maar al te vaak voor. doe je er niks aan dan blijft het probleem voort bestaan. zulke situaties lossen zich niet vanzelf op. ga eens met jeugdzorg praten. ik weet dat elke klacht die daar binnen komt serieus genomen moet worden. actie en volharding is het enige wat je kan doen. ik laat het hierbij. sterkte.
zondag 3 juni 2007 om 11:05
Wat een ellendige toestand. Op basis van je posts is mijn eerste reactie, vol er in gaan. Zowel vanwege het mishandelingsverhaal als het leed wat ze wordt aangedaan door geen contact meer te mogen hebben met hun vader. Gesprekken met instanties zoals hier eerder werd genoemd zijn natuurlijk prima, maar daarnaast zou ik mijn licht op gaan steken bij een advocaat. En met hem/haar naast het weer vlottrekken van de omgangsregeling, ook de mogelijkheden voor hoofdverblijf bij je vriend onderzoeken. Want als het echt zo erg is bij moeder, dan kunnen ze daar maar beter rap weg zijn.
Dat zal wellicht een lange weg zijn, maar als de meiden weten dat je vriend voor ze vecht, komen ze misschien vanzelf zijn kant op, nog voor de instanties er uit zijn.
Sterkte ermee!
Dat zal wellicht een lange weg zijn, maar als de meiden weten dat je vriend voor ze vecht, komen ze misschien vanzelf zijn kant op, nog voor de instanties er uit zijn.
Sterkte ermee!
zondag 3 juni 2007 om 15:09
zondag 3 juni 2007 om 17:05
Alleen als ze in gemeenschap van goederen getrouwd zijn en dan nog is het lastig. Ik neem aan dat de nieuwe partner geen voogdij of iets dergelijks heeft, dus die kan niet verantwoordelijk worden gesteld voor het nakomen van een bezoekregeling. En daarmee dan ook niet voor een eventuele boete die daaruit volgt. Het zit iets lastiger in elkaar dan met normale boetes en schulden.
maandag 4 juni 2007 om 13:16
Alleen als ze in gemeenschap van goederen getrouwd zijn en dan nog is het lastig. Ik neem aan dat de nieuwe partner geen voogdij of iets dergelijks heeft, dus die kan niet verantwoordelijk worden gesteld voor het nakomen van een bezoekregeling. En daarmee dan ook niet voor een eventuele boete die daaruit volgt. Het zit iets lastiger in elkaar dan met normale boetes en schulden.
Juist dan nog zou ik een advocaat het laten uitzoeken. Ook voor je eigen gevoel dat je er toch van alles en nog wat aan hebt geprobeerd..
Juist dan nog zou ik een advocaat het laten uitzoeken. Ook voor je eigen gevoel dat je er toch van alles en nog wat aan hebt geprobeerd..
maandag 4 juni 2007 om 13:37
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie reacties! Mijn vriend is ook al naar bureau jeugdzorg geweest, maar daar schoot hij ook niets mee op, die deden gewoon helemaal niets.
Het wordt zo steeds moeilijker, want de kinderen worden steeds meer gehersenspoeld door haar. Toen hij een keer zonder nummer belde en zijn dochter opnam, gooide zelfs ook zij de hoorn op de haak. Het is dan net of je een klap in je gezicht krijgt als je eigen dochter zo de telefoon erop gooit. Er moeten wel hele zware strafmaatregelen op staan blijkbaar als ze met hem praten.
Hij wil ook geen scenes met de kinderen erbij, want dat vindt hij zo zielig voor ze. Zijn ex gaat gewoon staan te schreeuwen, of ze er nou bij zijn of niet. Echt totaal respectloos naar de kinderen toe.
Bedankt voor jullie reacties! Mijn vriend is ook al naar bureau jeugdzorg geweest, maar daar schoot hij ook niets mee op, die deden gewoon helemaal niets.
Het wordt zo steeds moeilijker, want de kinderen worden steeds meer gehersenspoeld door haar. Toen hij een keer zonder nummer belde en zijn dochter opnam, gooide zelfs ook zij de hoorn op de haak. Het is dan net of je een klap in je gezicht krijgt als je eigen dochter zo de telefoon erop gooit. Er moeten wel hele zware strafmaatregelen op staan blijkbaar als ze met hem praten.
Hij wil ook geen scenes met de kinderen erbij, want dat vindt hij zo zielig voor ze. Zijn ex gaat gewoon staan te schreeuwen, of ze er nou bij zijn of niet. Echt totaal respectloos naar de kinderen toe.
