Vriend onduidelijk over trouwen

27-05-2024 18:09 368 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dag allemaal, even een nieuw account aangemaakt om écht goed anoniem te blijven.

Vriend en ik zijn later dit jaar 10 jaar samen, wonen 5 jaar samen. We hebben heel wat obstakels samen moeten overwinnen, mede vanwege psychische problemen van beide kanten, maar inmiddels is de relatie stabiel, liefdevol en heel hecht. Wij kunnen echt niet meer zonder elkaar en willen tot het einde sameb blijven. Er is alleen één probleem: trouwen is mijn grootste droom, terwijl hij altijd heeft gezegd dat hij trouwen niets vindt. Hij zag hier de meerwaarde niet van in en ook in zijn familie zijn huwelijken niet erg gebruikelijk.

Wij hebben vanaf het begin aan elkaar duidelijk gemaakt hoe we hierin stonden. In eerste instantie was de relatie té geweldig om er hierom een einde aan te maken (en we waren nog heel jong en totaal blut). Op een later moment gaf hij aan dat hij het trouwen wel voor mij wilde doen, omdat het zoveel voor mij betekent. Ik ben er dus al die jaren vanuit gegaan dat het wel goed zou komen, als de tijd rijp zou zijn. Echter iets minder dan een jaar geleden liet hij me weten hier toch echt anders over te denken (hij kreeg het wat benauwd omdat ik teveel over het onderwerp praatte). Echter nu zitten we in de situatie waar hij “moet nadenken” of hij wel of niet wil trouwen. We hebben inmiddels heel veel gepraat hierover en hij lijkt meer en meer open te staan voor trouwen op een manier die bij ons beiden past. We hebben het zelf gehad over welke winkels mooie ringen hebben, mogelijke locaties, etc., maar ik krijg nog steeds geen duidelijke ja of nee en die onzekerheid maakt me ontzettend verdrietig… maar ik ga geen antwoord krijgen: als hij het wil zal hij bijv. wel een onverwachts aanzoek doen.

Maar ik vind 10 jaar lang genoeg en denk erover het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft genoeg ruimte gehad om na te denken. Op de dag van 10 jaar samen wil ik hem en aanzoek gaan doen. Hem de liefde verklaren op een hele bijzondere plek voor ons beiden en hem officieel vragen mijn man te zijn. Maar ik ben doodsbang; wat nu als hij toch definitief nee zegt? Ik zou ik duizenden stukjes breken… en blijf ik dan altijd met dat gevoel bij hem, of verlaat ik de liefde van mijn leven vanwege een eeuwenoude traditie die onze relatie niet zozeer zal veranderen, maar wel mijn grote droom in vervulling laat komen.

Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik word zo chagrijnig van trouwen.
Eigenlijk wil hij simpelweg niet. Kun je hem wel aan zijn haren naar het altaar slepen, maar echt zin heeft hij er niet in.

Stop ermee als dit voor jou een breekpunt is, want hij zal de relatie nu erg verbreken. Voor hem is het goed zoals het is.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 28-05-2024 12:08
33.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje, je gedraagt je als een jengelend kind van 3 wat denkt het RECHT te hebben op trouwen. Ik kan me voorstellen dat als je in je OP al zo over komt, je ook bij je vriend hebt lopen door te zeuren. Je zegt zelf dat jullie ondanks obstakels bij elkaar zijn nog steeds, je kan daar ook dankbaar voor zijn. Nu gebruik je dat als reden om die bruiloft er door te drukken,waarbij je mogelijk ook zijn grens wel over gaat. Waarom zou hij met iemand willen trouwen die dit gedrag laat zien?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil ook niet trouwen. Als mijn partner maar bleef pushen en drammen, terwijl hij wist dat ik dat niet wil en dan ook nog eens zou proberen mij voor het blok te zetten door een aanzoek te doen, dan was dat voor mij een reden om op te stappen.
Ik wil geen relatie met iemand die mijn grenzen niet respecteert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wilde ook niet trouwen. Nouja. Ik wilde geen bruiloft. Ik ben wel getrouwd, met bruiloft. En ik vond het ook nog eens een ontzettend leuke dag.

Het kan dus op zich wel. En ik heb die bruiloft wel echt voor mijn man gedaan. Als hij niet zo sterk die behoefte had, had ik het nooit gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind hem helemaal niet zo onduidelijk. Hij wil niet, maar omdat jij het heel graag wil en dat volgens mij ook erg vaak laat blijken zoekt hij naar een compromis. Alleen is wel of niet trouwen in theorie binair.

Wat versta jij onder trouwen? Het wettelijke deel? Het religieuze deel? Het feestje? Een combinatie hiervan?

En waar zit zijn bezwaar?

Als je daar open over praat en dus niet hem voor het blok zet, dan is er misschien wel iets mogelijk. Trouwen kan ook zonder het wettelijke deel. Dan ben je niet echt getrouwd voor de wet, maar je kan het helemaal invullen zoals je dat wil. Inclusief de jurk, inclusief te geloften.

Het kan ook zonder groot feest.

En tussenoplossingen kunnen ook. Zo hadden wij geen groot feest op de dag zelf, maar hebben we dat later ingehaald. Niet helemaal hetzelfde. Maar soms moet iets zoals het kan, als het niet kan zoals het moet. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
In duizenden stukjes? Is dit serieus?
To, je breekt je eigen hart in duizend stukjes als je dat aanzoek gaat doen.
Een vis kan niet klimmen, jouw vriend gaat niet enthousiast reageren.
Je gaat niet het moment krijgen dat je wenst. Deze man gaat je ook niet de bruiloft geven die je wenst.
Je zult een keuze moeten maken: de dag of de relatie.
Ik heb nooit willen trouwen, ben er het type niet voor en het lijkt me geen leuke dag.
Toch heb ik een paar jaar geleden best verdriet gehad.
Er is niks in mijn leven 'normaal' gegaan, alle sleutelmomenten die veel mensen hebben heb ik niet gehad (ongewenst kind, geen leuke diploma uitreiking etc) en ik vond het heel verdrietig dat niemand me ooit een aanzoek heeft gedaan of zo'n dag met me heeft gewild.
Wat nogal gek is want ik wilde het niet.
Met man over gehad en hij heeft samen met een vriendin een bepaalde verjaardag heel leuk opgezet en me een brief geschreven met 'geloften'.
De dag met hem wordt gezien hoe wij beiden zijn nooit een 'droombruiloft' of een leuke dag.
Maar de geest van een bruiloft, namelijk de liefde vieren, kan op andere manieren.
Zoek met je liefde naar zo'n manier is mijn advies.
Misschien kun je doen net als wat vrienden deden: rond een verjaardag s ochtends trouwen, een leuke tent afhuren en zogenaamd je verjaardag vieren en daar aankondigen dat je getrouwd bent.
Bedenkt iets out of the box wat bij jullie beiden past.
aardbeioeries schreef:
28-05-2024 12:08
Jeetje, je gedraagt je als een jengelend kind van 3 wat denkt het RECHT te hebben op trouwen. Ik kan me voorstellen dat als je in je OP al zo over komt, je ook bij je vriend hebt lopen door te zeuren. Je zegt zelf dat jullie ondanks obstakels bij elkaar zijn nog steeds, je kan daar ook dankbaar voor zijn. Nu gebruik je dat als reden om die bruiloft er door te drukken,waarbij je mogelijk ook zijn grens wel over gaat. Waarom zou hij met iemand willen trouwen die dit gedrag laat zien?
Nou dit is toch ook niet nodig. Die vriend wist dat hij met een trouwlustig type iets begon, ik vind wel dat hij haar erg aan het lijntje heeft gehouden.
Mijn collega heeft een trouwlustige vrouw, die heeft hem gewoon gemeld:
Ik wil een aanzoek en zorg ervoor dat ik leuk op de foto sta dus bij een mooie of bijzondere locatie en zorg dat ik leuk gekleed ben.
Zij regelde de bruiloft, hij moest een bepaalde dans leren en romantisch met haar de opening doen en zo is hij dus getrouwd.
Zoals zoveel mensen. Je kunt ook wel wat over hebben voor degene van wie je houdt
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
28-05-2024 10:09
Ik zou geen aanzoek doen als ik jou was. Hij wil het niet. Aan jou de vraag wat je belangrijker vindt, je relatie of een feestje met een te dure jurk.
O ik wel, en hou ons vooral op de hoogte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil ook niet trouwen en als mijn partner mij zo'n officieel aanzoek deed dan zou ik me afvragen of hij wel goed in zijn hoofd is.

Laat je vriend met rust. Hij twijfelde eerst (of wilde toen ook al niet) en nu is hij van gedachten veranderd en wil niet. Dat mag he, van gedachten veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
28-05-2024 12:51
Als je daar open over praat en dus niet hem voor het blok zet, dan is er misschien wel iets mogelijk. Trouwen kan ook zonder het wettelijke deel. Dan ben je niet echt getrouwd voor de wet, maar je kan het helemaal invullen zoals je dat wil. Inclusief de jurk, inclusief te geloften.
Niet echt? Of gewoon echt niet?
Trouwen zonder te trouwen is geen trouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mijn man hoefde trouwen niet zo nodig en ik hoefde van hem dan ook geen aanzoek te verwachten. Hij wist wel dat ik graag wel wilde trouwen en gaf aan dat ik hem dan zou moeten vragen (en liet mij daarmee weten dat hij dan echt geen nee zou zeggen). Dat heb ik gedaan en we zijn inmiddels bijna 20 jaar verder. Zijn voorwaarde was vervolgens dat we niet op het gemeentehuis zouden trouwen, maar op een mooie plek en met niet allerlei mensen die we eigenlijk nooit zien (zoals ooms, tantes, neven, nichten). De bruiloft was mooi, maar het huwelijk daarna nog veel mooier en dat is waar het mij/ons om gaat.

Was hij tegen mij duidelijk geweest dat hij echt niet wilde trouwen, dan had ik hem niet gevraagd en waren we nu nog steeds samen geweest, maar dan ongetrouwd. Hij en onze relatie is mij meer waard dan een bruiloft.

Als jouw vriend echt niet wil trouwen, respecteer dat dan en help je relatie hier niet mee om zeep.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Ik moet eerlijk zeggen: ik vind het moeilijk om me te verplaatsen in het feit dat die droom van trouwen zó belangrijk is, dat je daar zelfs mogelijk de liefde van je leven voor laat lopen.
Ik kan me dat heel erg moeilijk voorstellen. Bovendien: hoe fantastisch is die droom nou werkelijk nog, nou je al heel lang weet dat hij het óf niet doet, óf hooguit alleen voor jou doet, maar het zelf eigenlijk niet wil?
Je breekt in duizenden stukjes...? Echt waar? Maak je het nu niet wat erg dramatisch? Ik denk dat je die wens teveel ruimte geeft. Hij deelt die wens nou eenmaal niet, en jullie komen er qua compromis blijkbaar niet uit. Is die wens voor jou echt zo belangrijk dat het een dealbreaker is in de relatie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lariba schreef:
28-05-2024 11:33
Mooi dat het bij jullie zo gelopen is.
Maar stel dat het niet willen trouwen voor TO betekent dat vriend niet écht voor haar kiest, dat zij het gevoel heeft dat hij de relatie niet serieus neemt? Of dat zij bijvoorbeeld geen kinderen wil krijgen zolang zij niet getrouwd is? (Dit is allemaal niet zoals ik het zelf voel, maar het zou kunnen.) Dan is tien jaar op het wachtbankje al heel erg lang. En het is niet gegarandeerd dat híj er over vijf, of tien, of twintig jaar anders over gaat denken.
Dan moet TO bij zichzelf te rade gaan. Heeft ze echt een reden om te twijfelen of hij, na al die tijd, echt voor haar kiest?

En hoezo ‘wachtbankje’? Het is niet alsof TO stilzit. Wil hij wel een huis met haar kopen? Een gezin starten? Past hij zijn leven aan aan het hare? Kortom, is er echt reden tot twijfel over zijn keuze voor haar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
28-05-2024 10:51
dit zijn nou juist vragen waar geen goed anywoord op is
TO, wil het, omdat ze het wil

En ze kan nu een hele lijst goede redenen gaan verzinnen. Hele legitieme redenen. Maar dat maakt het 'nee' van haar man niet ineens onzin

Dit zijn gevoelskwesties, en die doe je niet af, met Wie heeft de beste redenen.

Dan kijk je, waar er water bij de wijn kan, of je stopt met de relatie

Ik vind dat nou juist wel belangrijk.
Gaat het haar om het papiertje en de bijbehorende rechten en plichten, dan kun je samen kijken hoe je (ongeveer) dezelfde zaken kunt regelen zonder te trouwen.
Gaat het haar om de bruiloft, dan kunnen ze samen praten over hoe ze wel een mooie feestdag/vieren van de liefde oid kunnen organiseren.
Gaat het om beiden, dan is een compromis moeilijk, en moet ze het stoppen van de relatie afwegen tegen het niet-trouwen.
Coffee is never my cup of tea
Marianneke schreef:
28-05-2024 13:52
Ik vind dat nou juist wel belangrijk.
Gaat het haar om het papiertje en de bijbehorende rechten en plichten, dan kun je samen kijken hoe je (ongeveer) dezelfde zaken kunt regelen zonder te trouwen.
Gaat het haar om de bruiloft, dan kunnen ze samen praten over hoe ze wel een mooie feestdag/vieren van de liefde oid kunnen organiseren.
Gaat het om beiden, dan is een compromis moeilijk, en moet ze het stoppen van de relatie afwegen tegen het niet-trouwen.
Eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Leuk dat TO ook meepraat.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga er even vanuit dat je wilt trouwen om de bruiloft. Dus de dag zelf. Alle wettelijke regelingen etc zijn ook apart te regelen zonder te trouwen dus ik vermoed dat het je om de dag zelf gaat. Want ik ben wel getrouwd, leuke dag en daarna veranderde er precies niks.
Maar als het je dus om de bruiloft (en vrijgezellenfeestje en regelen vooraf etc) te doen is en je laat daarom je grote liefde gaan omdat hij niet wil, dat zou ik echt bizar vinden. Het is namelijk maar 1 dag op je hele leven. Ik vind dus dat je het niet kan vergelijken met wel of niet een kind, dat is een verandering die enorm veel invloed heeft op de rest van je leven.
Mocht je het hierom wel verbreken wie zegt dan dat je ooit wel iemand tegenkomt die met je wil trouwen?
Jufjoke schreef:
28-05-2024 13:41
Ik moet eerlijk zeggen: ik vind het moeilijk om me te verplaatsen in het feit dat die droom van trouwen zó belangrijk is, dat je daar zelfs mogelijk de liefde van je leven voor laat lopen.
Ik kan me dat heel erg moeilijk voorstellen. Bovendien: hoe fantastisch is die droom nou werkelijk nog, nou je al heel lang weet dat hij het óf niet doet, óf hooguit alleen voor jou doet, maar het zelf eigenlijk niet wil?
Je breekt in duizenden stukjes...? Echt waar? Maak je het nu niet wat erg dramatisch? Ik denk dat je die wens teveel ruimte geeft. Hij deelt die wens nou eenmaal niet, en jullie komen er qua compromis blijkbaar niet uit. Is die wens voor jou echt zo belangrijk dat het een dealbreaker is in de relatie?
Ik heb veel Amerikaanse collega’s en daar is trouwen “intentional dating” wel een heel ding. Die verbreken daar dus wel relaties om, als er niet tijdig een aanzoek is. Maar dat breekpunt ligt al veel eerder in de relatie, zeker geen 10 jaar.

Overigens heb ik zelf de theorie dat trouwen na lang samen zijn ongeluk brengt. Slaat nergens op natuurlijk, maar alle stellen die ik ken die na 10+ jaar samen alsnog gingen trouwen waren een paar jaar daarna gescheiden. Vaak was het een soort laatste stuiptrekking om de relatie een soort boost te geven, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik jou was zou ik een aanzoek aan hem echt uit mijn hoofd laten.
Ten eerste om zijn mogelijke 'nee' als antwoord en ten tweede: stél dat hij ja zegt he, stel. Zegt hij dan ja onder druk of omdat hij het echt heel graag zelf wil? En als hij ja zegt onder druk, kun jij je dan oprecht gelukkig voelen met zijn antwoord en bij het idee dat je gaat trouwen? Sta je daar aan het altaar, wetende dat je je aanstaande in die positie hebt gedwongen en dat hij misschien helemaal niet happy is om daar te staan.

Als er voor jou meerdere mogelijkheden zijn naast de traditionele bruiloft, kijk dan naar iets waar jullie je beiden goed bij zouden voelen en dwing hem niet in een hoek.

Wat ik me wel afvraag, is waar je nu in de situatie zit waarin hij zou moeten nadenken. Ben je zwanger of wat is die reden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Partner wilde niet persé trouwen... ik wel graag.. zeker toen we samen een kind kregen. Mijn man houdt er absoluut niet van om in de belangstelling te staan.. ook niet van een feest.

Het compromis; we zijn op een dinsdagmiddag getrouwd.. alleen moeders.. broers + aanhang aanwezig.. ik had een lang wit Esprit bruidsjurkje aan.. man een net pak.. nothing fancy.. een lieve, talentvolle, oud collega heeft m'n bruidstaart gemaakt.. we hebben samen bij ons thuis champagne geproost.. en zijn met z'n allen gaan eten bij ons favoriete Italiaanse restaurant.. het was een mooie dag :heart:

Vriendinnen vonden het héél lastig.. maar hey.. ik kon in dit geval het niet iedereen naar de zin maken en dat hoeft ook niet altijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je wel hoor to. Ik ga deze zo er voor de tweede keer trouwen. En ik heb daar al een hoop zure reacties op gehad hier op het viva forum want blijkbaar zijn de meeste hier geen fan van trouwen.

Ik snap dat het iets is waar je als klein meisje van droomde en wat je altijd al had gewild. En ik vind het vaak zo een afknapper als zo een kerel dat dan niet wil omdat ie bet poespas vindt. Prima dat je het poespas vindt... maar voor de vrouw waar jij je leven mee wil delen is het wel heel erg belangrijk en als je om iemand geeft doe je soms ook iets voor diegene wat je eigenlijk onzin vindt.
Tenzij hij daadwerkelijk principiële bezwaren heeft tegen het huwelijk maar zo lijkt het niet. Want hij doet er dus onduidelijk over.

To ik zou niet aan een aanzoek beginnen. Ik zou gewoon open en duidelijk zijn. Ik zou gewoon aangeven dat je het na 10 jaar wel tijd begint te worden en dat je zijn getwijfeld zat bent. Dat het nu of nooit is. En dat hij de beslissing nu moet nemen.
Als het nooit is weet je tenminste waar je aan toe bent en kan je zelf beslissen hoe zwaar je er aan tilt.

Overigens was mijn vriend in het begin ook geen fan van trouwen. Het is ook zijn tweede huwelijk. Maar ik dus wel en dat weet hij vanaf het begin. Bij ons was er ook geen sprake van een verrassings aanzoek ofzo. We hebben er over gepraat en hij gaf toen aan er klaar voor tr zijn.
Ik weet niet of onze relatie nog had bestaan als hij nooit had willen trouwen. Ik ben al een keer getrouwd geweest dus de bruiloft heb ik al eens gehad. Maar ik weet niet of ik hetzelfde beeld van hem had gehad als hij op dit punt niet aan mijn behoeftes wilde voldoen.
En dat kan natuurlijk ook de andere kant. Dat ik niet aan zijn behoeftes voldoe. Maar dat is dan maar zo. Dan hadden we niet bij elkaar gepast. Overigens is hij momenteel enthousiaster dan ik. Ik wilde het klein houden maar hij maakt het steeds groter nu en hij vindt het helemaal leuk. Dus het is helemaal goed gekomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien benauwt het idee hem ook wel gewoon, het gevoel dat je voor altijd aan elkaar vast zit. Er zijn mensen die dat een hele fijne gedachte vinden, maar anderen zijn gewoon blij hoe de relatie nu is en hoeft dat niet zo op papier te staan. Maar als dat de reden is snap ik ergens wel dat hij dat niet op die manier tegen je zegt.
Ik zou verder kijken binnen de relatie, is er bijv een kinderwens, want dat is een grotere verbintenis dan trouwen. Gezamenlijk een huis kopen, dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bulbul schreef:
28-05-2024 14:02
Leuk dat TO ook meepraat.
Haha ja iedereen is tegen elkaar aan het lullen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven