Relaties
alle pijlers
Vriend onduidelijk over trouwen
maandag 27 mei 2024 om 18:09
Dag allemaal, even een nieuw account aangemaakt om écht goed anoniem te blijven.
Vriend en ik zijn later dit jaar 10 jaar samen, wonen 5 jaar samen. We hebben heel wat obstakels samen moeten overwinnen, mede vanwege psychische problemen van beide kanten, maar inmiddels is de relatie stabiel, liefdevol en heel hecht. Wij kunnen echt niet meer zonder elkaar en willen tot het einde sameb blijven. Er is alleen één probleem: trouwen is mijn grootste droom, terwijl hij altijd heeft gezegd dat hij trouwen niets vindt. Hij zag hier de meerwaarde niet van in en ook in zijn familie zijn huwelijken niet erg gebruikelijk.
Wij hebben vanaf het begin aan elkaar duidelijk gemaakt hoe we hierin stonden. In eerste instantie was de relatie té geweldig om er hierom een einde aan te maken (en we waren nog heel jong en totaal blut). Op een later moment gaf hij aan dat hij het trouwen wel voor mij wilde doen, omdat het zoveel voor mij betekent. Ik ben er dus al die jaren vanuit gegaan dat het wel goed zou komen, als de tijd rijp zou zijn. Echter iets minder dan een jaar geleden liet hij me weten hier toch echt anders over te denken (hij kreeg het wat benauwd omdat ik teveel over het onderwerp praatte). Echter nu zitten we in de situatie waar hij “moet nadenken” of hij wel of niet wil trouwen. We hebben inmiddels heel veel gepraat hierover en hij lijkt meer en meer open te staan voor trouwen op een manier die bij ons beiden past. We hebben het zelf gehad over welke winkels mooie ringen hebben, mogelijke locaties, etc., maar ik krijg nog steeds geen duidelijke ja of nee en die onzekerheid maakt me ontzettend verdrietig… maar ik ga geen antwoord krijgen: als hij het wil zal hij bijv. wel een onverwachts aanzoek doen.
Maar ik vind 10 jaar lang genoeg en denk erover het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft genoeg ruimte gehad om na te denken. Op de dag van 10 jaar samen wil ik hem en aanzoek gaan doen. Hem de liefde verklaren op een hele bijzondere plek voor ons beiden en hem officieel vragen mijn man te zijn. Maar ik ben doodsbang; wat nu als hij toch definitief nee zegt? Ik zou ik duizenden stukjes breken… en blijf ik dan altijd met dat gevoel bij hem, of verlaat ik de liefde van mijn leven vanwege een eeuwenoude traditie die onze relatie niet zozeer zal veranderen, maar wel mijn grote droom in vervulling laat komen.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken.
Vriend en ik zijn later dit jaar 10 jaar samen, wonen 5 jaar samen. We hebben heel wat obstakels samen moeten overwinnen, mede vanwege psychische problemen van beide kanten, maar inmiddels is de relatie stabiel, liefdevol en heel hecht. Wij kunnen echt niet meer zonder elkaar en willen tot het einde sameb blijven. Er is alleen één probleem: trouwen is mijn grootste droom, terwijl hij altijd heeft gezegd dat hij trouwen niets vindt. Hij zag hier de meerwaarde niet van in en ook in zijn familie zijn huwelijken niet erg gebruikelijk.
Wij hebben vanaf het begin aan elkaar duidelijk gemaakt hoe we hierin stonden. In eerste instantie was de relatie té geweldig om er hierom een einde aan te maken (en we waren nog heel jong en totaal blut). Op een later moment gaf hij aan dat hij het trouwen wel voor mij wilde doen, omdat het zoveel voor mij betekent. Ik ben er dus al die jaren vanuit gegaan dat het wel goed zou komen, als de tijd rijp zou zijn. Echter iets minder dan een jaar geleden liet hij me weten hier toch echt anders over te denken (hij kreeg het wat benauwd omdat ik teveel over het onderwerp praatte). Echter nu zitten we in de situatie waar hij “moet nadenken” of hij wel of niet wil trouwen. We hebben inmiddels heel veel gepraat hierover en hij lijkt meer en meer open te staan voor trouwen op een manier die bij ons beiden past. We hebben het zelf gehad over welke winkels mooie ringen hebben, mogelijke locaties, etc., maar ik krijg nog steeds geen duidelijke ja of nee en die onzekerheid maakt me ontzettend verdrietig… maar ik ga geen antwoord krijgen: als hij het wil zal hij bijv. wel een onverwachts aanzoek doen.
Maar ik vind 10 jaar lang genoeg en denk erover het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft genoeg ruimte gehad om na te denken. Op de dag van 10 jaar samen wil ik hem en aanzoek gaan doen. Hem de liefde verklaren op een hele bijzondere plek voor ons beiden en hem officieel vragen mijn man te zijn. Maar ik ben doodsbang; wat nu als hij toch definitief nee zegt? Ik zou ik duizenden stukjes breken… en blijf ik dan altijd met dat gevoel bij hem, of verlaat ik de liefde van mijn leven vanwege een eeuwenoude traditie die onze relatie niet zozeer zal veranderen, maar wel mijn grote droom in vervulling laat komen.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:40
Je bent er gelukkig verder ook niet geobsedeerd door ofzo.chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:25Er is nu absoluut geen druk overigens, want we praten op dit moment bewust helemaal niet meer over dit onderwerp.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:41
Ik wil in de eerste plaats trouwen omdat ik mij officieel wil verbinden aan hem. Zijn achternaam aannemen vind ik daatbij een romantische bijkomstigheid.
Daarnaast: mijn ouders zijn gescheiden en hebben daarna veel verschillende partners gehad. Ik wil aan mezelf en aan mijn kinderen later laten zien dat dit ook anders kan, dat je je officieel aan iemand kan binden en in voor en tegenspoed voor elkaar kan blijven vechten, en naar mijn mening past een huwelijk hierbij.
Dit mag wat mij betreft vastgezet met koude sluiting: oftewel als we toch uit elkaar gaan (voor mij is dit echt geen optie maar je weet maar nooit), dan zal ik absoluut geen geld van hem willen aannemen o.i.d. Daar geet het mij niet om.
En ja, tuurlijk is een feest mooi en en lijkt het me leuk dit te vieren met vrienden en familie. Maar nee, als hij geen groot of zelfs middelgroot feest wil dan wil ik dat ook niet. Ik kan me niets naarders voorstellen dan een partner die ongemakkelijk in een hoekje staat. Ik zou graag met hem in gesprek gaan op welke manier het voor hem wel comfortabel en mooi voelt. Het moet een bruiloft zijn die past bij ons beiden, niet alleen bij mij. Het enige puntje wat ik echt wil is een witte jurk aan, maar daar zal hij in wat voor vorm of grootte dan ook naar mijn idee geen last van hebben…
Daarnaast: mijn ouders zijn gescheiden en hebben daarna veel verschillende partners gehad. Ik wil aan mezelf en aan mijn kinderen later laten zien dat dit ook anders kan, dat je je officieel aan iemand kan binden en in voor en tegenspoed voor elkaar kan blijven vechten, en naar mijn mening past een huwelijk hierbij.
Dit mag wat mij betreft vastgezet met koude sluiting: oftewel als we toch uit elkaar gaan (voor mij is dit echt geen optie maar je weet maar nooit), dan zal ik absoluut geen geld van hem willen aannemen o.i.d. Daar geet het mij niet om.
En ja, tuurlijk is een feest mooi en en lijkt het me leuk dit te vieren met vrienden en familie. Maar nee, als hij geen groot of zelfs middelgroot feest wil dan wil ik dat ook niet. Ik kan me niets naarders voorstellen dan een partner die ongemakkelijk in een hoekje staat. Ik zou graag met hem in gesprek gaan op welke manier het voor hem wel comfortabel en mooi voelt. Het moet een bruiloft zijn die past bij ons beiden, niet alleen bij mij. Het enige puntje wat ik echt wil is een witte jurk aan, maar daar zal hij in wat voor vorm of grootte dan ook naar mijn idee geen last van hebben…
dinsdag 28 mei 2024 om 16:43
Als je ooit in de bijstand terecht komt en je kan niet zeker weten dat dit niet gebeurd dan gaat de gemeente er voor zorgen dat hij de alimentatie die hij jou verschuldigd is gaat betalen. Dus je kan niet van te voren vast leggen dat je niets van hem gaat aannemen na een scheiding.chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:41
Dit mag wat mij betreft vastgezet met koude sluiting: oftewel als we toch uit elkaar gaan (voor mij is dit echt geen optie maar je weet maar nooit), dan zal ik absoluut geen geld van hem willen aannemen o.i.d. Daar geet het mij niet om.
Hoeveel waarde heeft het huwelijk als symbool van verbondenheid nog voor jou als hij het niet vrijwillig doet maar zich gedwongen voelt door jou?
goudglitter wijzigde dit bericht op 28-05-2024 16:52
62.42% gewijzigd
dinsdag 28 mei 2024 om 16:44
Als er al zolang zoveel twijfel over dat trouwen is en er zoveel over gepraat is moet je hem geen aanzoek doen natuurlijk. Je kan hem wel voor het blok zetten, iets van: 'Luister vriend, ik ben die onzekerheid zat... nu wil ik een beslissing, ja of nee.", dan heb je een antwoord en dan kun je door. Met hem of een ander.
Maar een aanzoek doen is in zo'n situatie een heel slecht idee. Dat wordt een heel emotioneel geladen moment. Ik verwacht dan dat je hem zodanig in het nauw brengt dat het automatisch een nee wordt. Hij zal het niet als een mooi romantisch moment zien.
Maar een aanzoek doen is in zo'n situatie een heel slecht idee. Dat wordt een heel emotioneel geladen moment. Ik verwacht dan dat je hem zodanig in het nauw brengt dat het automatisch een nee wordt. Hij zal het niet als een mooi romantisch moment zien.
If you need a hug, give it to someone else.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:44
dan zag je tegen hem:chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:25Bedankt voor alle reacties!
Het valt mij op dat bijna iedereen erover uit lijkt dat mijn vriend niet wil trouwen en hier wel duidelijk over is. Dat is absoluut niet het geval. Hoewel hij inderdaad negatief was over trouwen in de eerste paar maanden, heeft hij mij daarna jarenlang laten geloven dat hij dit wel zag zitten, ondanks dat hij het oorspronkelijk niet van plan was. We hebben in die jaren zelfs uitgebreid een bruiloft thema e.d. besproken, maar vorig jaar veranderde dit ineens. Omdat ik dit niet meer verwachtte was dat nogal een klap in mijn gezicht, en ja die emoties heeft hij helaas kunnen zien, al heb ik me redelijk ingehouden. Ik zet hem niet onder druk om te trouwen; ik was er gewoon super enthousiast over omdat ik ervan overtuigt was dat het ging gebeuren. Nu doe ik dat niet meer, ik push hem niet om te trouwen maar wil wel heel graag van hem weten of hij wel of niet wil trouwen, en hij kan of wil daar geen duidelijk antwoord op geven. Er is nu absoluut geen druk overigens, want we praten op dit moment bewust helemaal niet meer over dit onderwerp. Het huwelijksaanzoek klinkt misschien pusherig, maar dit had ik al gepland voordat de twijfel ontstond en heb ik toen niet door laten gaan door alle logische redenen die door velen van jullie worden benoemd. Ik heb hem dit achteraf wel verteld; de enige reden dat ik overweeg het nu alsnog te doen, is omdat hij toen aangaf dat ik het gewoon het kunnen vragen.
Oftewel; als hij nu duidelijk zegt van nee ik wil niet trouwen, dan kan ik dat verwerken, bepalen hoe ik verder wil en kunnen we bijvoorbeeld praten over hoe we dan wel de liefde kunnen vieren en hoe we iets kunnen regelen zoals een parnerregistratie, maar nu staat alles soort van ‘on-hold’, omdat hij steeds blijft zeggen dat trouwen misschien nog wel een optie is…
Daarom is de onzekerheid het probleem, niet de “afwijzing van trouwen”, want die is er simpelweg (nog) niet.
Joh schat, ik vind jouw onduidelijkheid over trouwen heel vervelend, Welke afspraak kunnen we maken??
en obv dat antwoord bepaal jij hoe je verder wil
dinsdag 28 mei 2024 om 16:48
Ik heb dit ook een keer geprobeerd. Antwoord was dat als hij besluit het wel te willen, hij mij dit niet gaat vertellen omdat een verrassingsaanzoek dan niet meer mogelijk zou zijn. Dit soort opmerkingen in combinatie met de uitgesproken twijfel geeft mij zoveel mixed messages dat ik niet meer weet wat ik moet doenLila-Linda schreef: ↑28-05-2024 16:44dan zag je tegen hem:
Joh schat, ik vind jouw onduidelijkheid over trouwen heel vervelend, Welke afspraak kunnen we maken??
en obv dat antwoord bepaal jij hoe je verder wil
dinsdag 28 mei 2024 om 16:53
Ja sorry hoor, maar dit is gewoon gemeen. Erg onaantrekkelijk ook, zo'n man die zo zit te trutten en geen keuze durft te maken.chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:48Ik heb dit ook een keer geprobeerd. Antwoord was dat als hij besluit het wel te willen, hij mij dit niet gaat vertellen omdat een verrassingsaanzoek dan niet meer mogelijk zou zijn. Dit soort opmerkingen in combinatie met de uitgesproken twijfel geeft mij zoveel mixed messages dat ik niet meer weet wat ik moet doen
If you need a hug, give it to someone else.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:54
maar ook daarvan mag jij hem vertellen, dat jij dat niet zit zittenchocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:48Ik heb dit ook een keer geprobeerd. Antwoord was dat als hij besluit het wel te willen, hij mij dit niet gaat vertellen omdat een verrassingsaanzoek dan niet meer mogelijk zou zijn. Dit soort opmerkingen in combinatie met de uitgesproken twijfel geeft mij zoveel mixed messages dat ik niet meer weet wat ik moet doen
Dat een groots aanzoek voor jou echt niet hoeft, want jullie hebben al eens afgesproken te gaan trouwen
Dat je liever concrete stappen maakt
dinsdag 28 mei 2024 om 16:54
Aangeven dat hij een keuze moet gaan maken en anders moet jij een keuze gaan maken.chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:48Ik heb dit ook een keer geprobeerd. Antwoord was dat als hij besluit het wel te willen, hij mij dit niet gaat vertellen omdat een verrassingsaanzoek dan niet meer mogelijk zou zijn. Dit soort opmerkingen in combinatie met de uitgesproken twijfel geeft mij zoveel mixed messages dat ik niet meer weet wat ik moet doen
dinsdag 28 mei 2024 om 16:58
Hoe bedoel je 'toen niet door laten gaan'? Jullie 10-jarig jubileum moet toch nog komen? Wat een warrig verhaal.chocobadeend schreef: ↑28-05-2024 16:25Bedankt voor alle reacties!
Het valt mij op dat bijna iedereen erover uit lijkt dat mijn vriend niet wil trouwen en hier wel duidelijk over is. Dat is absoluut niet het geval. Hoewel hij inderdaad negatief was over trouwen in de eerste paar maanden, heeft hij mij daarna jarenlang laten geloven dat hij dit wel zag zitten, ondanks dat hij het oorspronkelijk niet van plan was. We hebben in die jaren zelfs uitgebreid een bruiloft thema e.d. besproken, maar vorig jaar veranderde dit ineens. Omdat ik dit niet meer verwachtte was dat nogal een klap in mijn gezicht, en ja die emoties heeft hij helaas kunnen zien, al heb ik me redelijk ingehouden. Ik zet hem niet onder druk om te trouwen; ik was er gewoon super enthousiast over omdat ik ervan overtuigt was dat het ging gebeuren. Nu doe ik dat niet meer, ik push hem niet om te trouwen maar wil wel heel graag van hem weten of hij wel of niet wil trouwen, en hij kan of wil daar geen duidelijk antwoord op geven. Er is nu absoluut geen druk overigens, want we praten op dit moment bewust helemaal niet meer over dit onderwerp. Het huwelijksaanzoek klinkt misschien pusherig, maar dit had ik al gepland voordat de twijfel ontstond en heb ik toen niet door laten gaan door alle logische redenen die door velen van jullie worden benoemd. Ik heb hem dit achteraf wel verteld; de enige reden dat ik overweeg het nu alsnog te doen, is omdat hij toen aangaf dat ik het gewoon het kunnen vragen.
Oftewel; als hij nu duidelijk zegt van nee ik wil niet trouwen, dan kan ik dat verwerken, bepalen hoe ik verder wil en kunnen we bijvoorbeeld praten over hoe we dan wel de liefde kunnen vieren en hoe we iets kunnen regelen zoals een parnerregistratie, maar nu staat alles soort van ‘on-hold’, omdat hij steeds blijft zeggen dat trouwen misschien nog wel een optie is…
Daarom is de onzekerheid het probleem, niet de “afwijzing van trouwen”, want die is er simpelweg (nog) niet.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:58
Ik hou hier ook niet van. Manipulatief gedrag.
'je zeurt dat je nooit iets voor je verjaardag krijgt maar ik wil dat spontaaaaan doen. Ik wilde nét...maar nu wil ik niet meer want door jóu heb ik er nu geen goed gevoel meer bij...'
En weer niks.
Echt vervelend gedrag.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:58
Ik hou hier ook niet van. Manipulatief gedrag.
'je zeurt dat je nooit iets voor je verjaardag krijgt maar ik wil dat spontaaaaan doen. Ik wilde nét...maar nu wil ik niet meer want door jóu heb ik er nu geen goed gevoel meer bij...'
En weer niks.
Echt vervelend gedrag.
dinsdag 28 mei 2024 om 16:59
Dat jij er op dit moment niet over praat wil niet zeggen dat hij die druk niet voelt.
Hij weet echt wel dat je heel erg graag wil trouwen. Toch is er nog steeds geen aanzoek gekomen.
1 ding staat voor 100% vast. Als jullie ooit gaan trouwen dan is dat niet omdat hij het wil. Anders had hij je al lang gevraagd.
Hij doet het dan puur om jou tegemoet te komen. Dan zou het voor mij al niet meer hoeven. Graag of niet.
Hij weet echt wel dat je heel erg graag wil trouwen. Toch is er nog steeds geen aanzoek gekomen.
1 ding staat voor 100% vast. Als jullie ooit gaan trouwen dan is dat niet omdat hij het wil. Anders had hij je al lang gevraagd.
Hij doet het dan puur om jou tegemoet te komen. Dan zou het voor mij al niet meer hoeven. Graag of niet.
dinsdag 28 mei 2024 om 17:03
Joh, als je vriendin het zwaar heeft gehad en je weet dat ze heel graag wil trouwen en je lult eerst jaren mee.
Dan vindt je als je wil heus wel een moment voor een aanzoek of een ander leuk iets waaruit blijkt dat je ook wel wil.
Kom met een mooie ring, kom met een leuke locatie, etc.
Tenzij je een eikel bent die machtsspelletjes speelt.
Deze hele bruiloft is sowieso al verpest. Door hem.
Je mag dingen willen to.
Dan vindt je als je wil heus wel een moment voor een aanzoek of een ander leuk iets waaruit blijkt dat je ook wel wil.
Kom met een mooie ring, kom met een leuke locatie, etc.
Tenzij je een eikel bent die machtsspelletjes speelt.
Deze hele bruiloft is sowieso al verpest. Door hem.
Je mag dingen willen to.
dinsdag 28 mei 2024 om 17:04
september schreef: ↑28-05-2024 14:15Overigens heb ik zelf de theorie dat trouwen na lang samen zijn ongeluk brengt. Slaat nergens op natuurlijk, maar alle stellen die ik ken die na 10+ jaar samen alsnog gingen trouwen waren een paar jaar daarna gescheiden. Vaak was het een soort laatste stuiptrekking om de relatie een soort boost te geven, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Volgens mij slaat dat wel ergens op. Ik heb het ooit ergens gelezen, maar weet niet meer waar, dat stellen die trouwen na zoveel jaar statistisch gezien vaker gaan scheiden dan stellen die na een jaar of 2,3 trouwen. Precies om die reden die jij zegt: die bruiloft moet dan iets goedmaken of rechttrekken en dat werkt natuurlijk niet, net zomin als een baby een relatie redt.
dinsdag 28 mei 2024 om 17:09
TO ik vind je vriend in je laatste posts wel een beetje manipulatief overkomen. Alsof het jouw schuld is dat hij je nog niet gevraagd heeft. Is het nier stiekem zo dat je relatie iets minder leuk is dan je voorspiegelt? Want ik krijg het idee het het trouwen slechts een symptoom is en niet de bron van je onvrede (maar gut, ik lees ook maar dingen tussen de regels die er wellicht helemaal niet zijn, dus correct me if i’m wrong).
dinsdag 28 mei 2024 om 17:10
dinsdag 28 mei 2024 om 17:11
Voor mij zou het de hel zijn, ik heb zo'n hekel aan dit soort dingen. Ik word kinderlijk opstandig van trouwfeesten en vrijgezellenfeesten.
Je zal je als bruidspaar hoe dan ook op de voorgrond moeten begeven en voor mensen die daar niet van houden is dat een vervelende opgave.
Maar ik kan me dan ook niet voorstellen dat ik een partner had gehad die dit wel leuk zou vinden, dat is mijn type ook niet. Mijn vriend houdt ook niet van de spotlights.
dinsdag 28 mei 2024 om 17:25
Dit vind ik wel geestig, je ouders hebben juist na trouwen laten zien niet bij elkaar te blijven en nu wil jij door trouwen laten zien wel in voor- en tegenspoed bij elkaar te blijven.Daarnaast: mijn ouders zijn gescheiden en hebben daarna veel verschillende partners gehad. Ik wil aan mezelf en aan mijn kinderen later laten zien dat dit ook anders kan, dat je je officieel aan iemand kan binden en in voor en tegenspoed voor elkaar kan blijven vechten, en naar mijn mening past een huwelijk hierbij.
Het is natuurlijk persoonlijk, maar je kunt ook zonder huwelijk vechten om bij elkaar te blijven. En omgekeerd kun je een huwelijk prima beëindigen als dat zo uitkomt. Dus als gevoel snap ik de wens om te trouwen. Maar als argument niet echt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
