
Vriendin getrouwd maar stiekem gekwetst
zondag 25 mei 2025 om 23:37
Wat ik hiermee wil? Het van me af geschreven hebben zodat ik het kwijt ben want ergens vind ik het belachelijk dat ik me zo voel...
Afgelopen week is een vriendin van mij getrouwd die ik een aantal jaar terug als mijn allerbeste vriendinnetje beschouwde maar sinds ze verder weg zijn verhuisd is onze relatie veel minder intensief geworden. Ook zijn onze interesses wat verder uit elkaar gaan liggen en dat is heel goed te merken.
Nou waren wij die twee meiden die vroeger onze hele bruiloft al hadden uitgeplant. We zouden elkaars ceremoniemeester/maid of honor zijn, we hadden het helemaal bedacht samen...
Afgelopen week was het dan zover, mijn vriendin was de eerste van ons twee en ze is met haar grote liefde in het huwelijksbootje gestapt. En nu komt het pijnlijke deel, ik was niets. Een bruiloftsgast, verder niets. Haar zus had de taak van ceremoniemeester (waar ze jaren lang een slechte relatie mee heeft gehad) en ondanks mijn grote invloed in het begin van de relatie van het bruidspaar was er geen enkele taak voor mij weggelegd, ik ben op de derde rij geplaatst. Ik heb haar meermalen aangeboden ergens mee te helpen waar nodig maar kreeg geen gehoor en stiekem voel ik dit best wel. Ik wist dat onze relatie wat minder intensief was geworden maar deze afstand had ik niet verwacht. Goddank kon ik wel een foto maken met alleen de bruid maar dat was het dan ook.
Uiteraard doet ook deze bruiloft me weer aan mijn eigen toekomstige bruiloft denken, die gaat ooit komen maar wanneer dat weten we nog niet, en ik zou dan graag bruidsmeiden willen maar ik weet niet of mijn keuze dan op haar zou vallen... En ergens doet dat best pijn want we waren ooit zo close, als zussen.... Het had een no-brainer geweest, natuurlijk was zij mijn "maid of honor" geweest, maar nu?
Ik weet dat vriendschappen soms verwateren, je ontmoet nieuwe mensen en je wordt daar hechter mee, maar toch steekt het...
Dank voor het lezen van mijn hersenspinsel, hopelijk kan ik het nu naast me neerleggen en gaan slapen...
Afgelopen week is een vriendin van mij getrouwd die ik een aantal jaar terug als mijn allerbeste vriendinnetje beschouwde maar sinds ze verder weg zijn verhuisd is onze relatie veel minder intensief geworden. Ook zijn onze interesses wat verder uit elkaar gaan liggen en dat is heel goed te merken.
Nou waren wij die twee meiden die vroeger onze hele bruiloft al hadden uitgeplant. We zouden elkaars ceremoniemeester/maid of honor zijn, we hadden het helemaal bedacht samen...
Afgelopen week was het dan zover, mijn vriendin was de eerste van ons twee en ze is met haar grote liefde in het huwelijksbootje gestapt. En nu komt het pijnlijke deel, ik was niets. Een bruiloftsgast, verder niets. Haar zus had de taak van ceremoniemeester (waar ze jaren lang een slechte relatie mee heeft gehad) en ondanks mijn grote invloed in het begin van de relatie van het bruidspaar was er geen enkele taak voor mij weggelegd, ik ben op de derde rij geplaatst. Ik heb haar meermalen aangeboden ergens mee te helpen waar nodig maar kreeg geen gehoor en stiekem voel ik dit best wel. Ik wist dat onze relatie wat minder intensief was geworden maar deze afstand had ik niet verwacht. Goddank kon ik wel een foto maken met alleen de bruid maar dat was het dan ook.
Uiteraard doet ook deze bruiloft me weer aan mijn eigen toekomstige bruiloft denken, die gaat ooit komen maar wanneer dat weten we nog niet, en ik zou dan graag bruidsmeiden willen maar ik weet niet of mijn keuze dan op haar zou vallen... En ergens doet dat best pijn want we waren ooit zo close, als zussen.... Het had een no-brainer geweest, natuurlijk was zij mijn "maid of honor" geweest, maar nu?
Ik weet dat vriendschappen soms verwateren, je ontmoet nieuwe mensen en je wordt daar hechter mee, maar toch steekt het...
Dank voor het lezen van mijn hersenspinsel, hopelijk kan ik het nu naast me neerleggen en gaan slapen...
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
maandag 26 mei 2025 om 23:52
Maar ik vind dit best wel een beetje kinderachtige manier van denken. Sorry. Het kán zo zijn, maar hóeft niet zo te zijn. Nogmaals, ik heb werkelijk niks met bruiloften en zou ongemerkt op duizend tenen stappen waarschijnlijk.Avocadeau schreef: ↑26-05-2025 14:22Ik snap je zeker TO.
Het is gewoon ontzettend pijnlijk om te merken dat iemand die jou nog erg dierbaar is, niet meer zo into you is.
Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven, maar het doet gewoon pijn.
Jij had misschien graag die rol van haar zus gehad, samen voorpret en plannen, belangrijk zijn voor haar deze dag, degene met wie ze giecheld bij het plassen met bruidsjurk.
Gewoon, dat jij voor haar net zo dierbaar bent als ze voor jou was/is.
Klopt dat?
Dan wrijft zo'n dag lekker zout in je wond, hoe blij je ook voor haar bent, en hoeveel je ook om haar geeft.
Het leven loopt soms zo, maar daar hoef je niet leuk te vinden.
Het kan zo zijn dat de bruiloft van deze vriendin met het ouder worden toch ook een veel pragmatischer insteek heeft gekregen? Het gaat ten slotte (mag ik hopen) toch niet om iedereen te vriend te houden, iedereen de juiste rol, de juiste plek, de juiste uitnodiging en dat ook nog allemaal afgestemd met de vrienden/familie van je partner, binnen je budget. Dromelarij van toen je 15 was veranderen. Je wordt volwassen en wordt een stuk realistischer. Meeste mensen ten minste.
Ik zou een trouwerij helemaal niet zo zien als passief agressieve signalen dat je je plek vooral moet kennen. Het gaat om iets vieren mag ik hopen en dat je dit met elkaar kunt. Als je dan jaloers moet gaan zijn op rollen en plekken van anderen.
Ook zo'n zus (niet vanuit jouw opmerking, maar vanuit to), fijn toch als ze op deze manier probeert haar zus wat meer in haar leven te trekken. Maar blijkbaar stap je daarmee meteen onbewust op allemaal lange tenen van anderen die daar een oordeel over hebben.
Dat is echt niveau kleuterklas om relaties met anderen te misgunnen.
En nogmaals, als je een tijdje rondloopt, weet je dat relaties en behoeften kunnen veranderen. Het is mooi als je hierin mee kunt groeien. En ook dat er niks definitiefs hoeft te zitten aan je stoelplek. Als ik kijk naar de mensen die vroeger bij ons op de foto's stonden, dan zie ik de helft niet meer, sommige mensen die naast me stonden, zijn verder weg komen te staan en anderen die verder weg stonden dichterbij. Ik weet wel dat als je mensen verwijten gaat maken, dat dat vaak niet lekker valt. Wil je een relatie met iemand, moet het van beide kanten komen én je moet ook sensitief zijn op wat iemand nodig heeft. Er zijn gewoonweg periodes in een mensenleven waarbij je even prio moet geven aan andere zaken.
dinsdag 27 mei 2025 om 06:50
dinsdag 27 mei 2025 om 13:47
Nee, beloofd is beloofdAttraverso schreef: ↑27-05-2025 06:50'Meiden die vroeger hun hele huwelijk aan't plannen waren' zijn toch gewoon gezellig aan het fantaseren?
Ik heb zoiets met een vriendin. Als we op ons 60ste nog vrijgezel zijn gaan we samen naar Benidorm emigreren. Vandaag even checken of ze toch weet dat ik dat niet écht meen.

dinsdag 27 mei 2025 om 14:03
Mijn god, wat een drama om niets zeg.Avocadeau schreef: ↑26-05-2025 14:22Ik snap je zeker TO.
Het is gewoon ontzettend pijnlijk om te merken dat iemand die jou nog erg dierbaar is, niet meer zo into you is.
Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven, maar het doet gewoon pijn.
Dan wrijft zo'n dag lekker zout in je wond, hoe blij je ook voor haar bent, en hoeveel je ook om haar geeft.
Het leven loopt soms zo, maar daar hoef je niet leuk te vinden.
Leuk voor die zus ook, om ingeruild te worden voor een vriendin van vroeger
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 27 mei 2025 om 17:16
Ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat. Vroeger hield het niet veel meer in dan dat je zorgde dat iedereen een corsage opgespeld kreeg, in de goede auto stapte en het adres wist , dat je misschien iets verzon ipv een gastenboek en dat je dat dan doorstuurde , dat je in het geval van toespraken / stukjes het draaiboek deed en zorgde dat de band dan even stopte, zoiets eigenlijk.
Vroeger ging je met je moeder en je schoonmoeder ( als je heel close was ook je (schoon)zus(sen) je jurk uitzoeken. Tegenwoordig moeten geloof ik ook al je besties mee.
Het wordt steeds losser, zo’n trouwdag, maar het moet wel instagram waardig zijn en daarvoor moet er meer geregeld worden, heb ik het idee.
Die volwassen bruidsmeisjes zie je ook steeds vaker. Waardoor er en meer mensen een rol hebben, maar waardoor ook meer mensen kunnen denken “ en ik dan ? “ .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2025 om 07:33
Blijkbaar doen mensen dat hier tegenwoordig ook. Na twee bruiloften (beide in het buitenland) met zo'n heel gevolg begrijp ik daar nog steeds niets van.Taskmaster schreef: ↑26-05-2025 10:51<knip>
Bridesmaids en maids of honor zijn trouwens Amerikaans. Dat doen we niet in NL, toch? Of heb ik iets gemist?
Het is vooral extra werk en veel geregel. Jurken en pakken voor het gevolg, rehearsal dinner, en vooral veel foto's. Allemaal uiterlijk vertoon, dat zorgt voor heel veel stress. Leuk op de foto's achteraf, maar verder?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 28 mei 2025 om 07:44
Rehearsal dinner heb ik nooit begrepen. Dan droogt toch alle spontaniteit op. Dan heb je al de speeches al een keer gehoord. En wie nodig je dan uit? Als het het hele gezelschap is, dan wat is het punt van de bruiloft? En wat als tante Annie toch een speech wil houden op je trouwdag, mag dat dan niet omdat het niet in de planning staat en niet gerepeteerd is?Hexopbezemsteel schreef: ↑28-05-2025 07:33Blijkbaar doen mensen dat hier tegenwoordig ook. Na twee bruiloften (beide in het buitenland) met zo'n heel gevolg begrijp ik daar nog steeds niets van.
Het is vooral extra werk en veel geregel. Jurken en pakken voor het gevolg, rehearsal dinner, en vooral veel foto's. Allemaal uiterlijk vertoon, dat zorgt voor heel veel stress. Leuk op de foto's achteraf, maar verder?
woensdag 28 mei 2025 om 08:52
En Fred van Leerblijfgewoonbianca schreef: ↑27-05-2025 17:16Vroeger ging je met je moeder en je schoonmoeder ( als je heel close was ook je (schoon)zus(sen) je jurk uitzoeken. Tegenwoordig moeten geloof ik ook al je besties mee.

Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 28 mei 2025 om 09:18
Is nooit met het hele gezelschap, alleen intimi. Maar dat kan alsnog een flinke groep zijn.Fanta1996 schreef: ↑28-05-2025 07:44Rehearsal dinner heb ik nooit begrepen. Dan droogt toch alle spontaniteit op. Dan heb je al de speeches al een keer gehoord. En wie nodig je dan uit? Als het het hele gezelschap is, dan wat is het punt van de bruiloft? En wat als tante Annie toch een speech wil houden op je trouwdag, mag dat dan niet omdat het niet in de planning staat en niet gerepeteerd is?
Je moet dat rehearsal niet zo letterlijk nemen hoor, het is niet zo dat men daar speeches oefent en dan de volgende dag weer dezelfde speech gaat doen. Er wordt vaak wel het een en ander gezegd, maar nooit dat wat de volgende dag wordt gezegd. Misschien is het ooit zo ontstaan, maar dat is nu niet meer zo. Het is gewoon een samenzijn met een select gezelschap.
woensdag 28 mei 2025 om 09:24
Ik begrijp uberhaupt niks van al die over the top feesten die sinds 10-15 jaar geleden hun introductie hebben gedaan in Nederland. Ik begrijp niks van babyshowers en ik begrijp al helemaal niks van het veramerikaniseerde trouwen met een sleep aan bruidsmeisjes en zelfs oefendiners lees ik.
Is het zoiets als hoe groter, duurder en dramatischer het feest, hoe meer er van je gehouden wordt?
Is het zoiets als hoe groter, duurder en dramatischer het feest, hoe meer er van je gehouden wordt?
woensdag 28 mei 2025 om 09:38
Ik snap dat bruiloften in de VS wat grotere evenementen zijn omdat men er regelmatig ook ver voor moet reizen. Ik heb zelf erg genoten van dat programma waar ze elkaars bruiloft puntje gingen geven en de beste bruid een huwelijksreis naar Hawaii won. Maar als Nederlanders dat format gaan kopiëren heb ik daar toch een beetje moeite mee. Vorig jaar drie bruiloften gehad waarvan twee heel groots opgezet. Tsja. Je jaagt je vrienden en familie ook enorm op kosten met de aanschaf van meerdere outfits, kosten voor de vrijgezellenfeesten (in het buitenland liefst) en twee dagen kinderopvang regelen (want die verstoren het plaatje natuurlijk) ik zal wel een zure ouwe taart zijn maar ik vind het een heleboel gebakken lucht.
woensdag 28 mei 2025 om 09:46
Onze ouders begrepen ook onze vrijgezellenfeesten en bruiloften ( of samen wonen ) ook niet. Of hoe wij kerst wilden vieren.Of kraamfeesten. Of niemand uitnodigen de eerste dagen na een bevalling. Of…of….NomenNesci0 schreef: ↑28-05-2025 09:24Ik begrijp uberhaupt niks van al die over the top feesten die sinds 10-15 jaar geleden hun introductie hebben gedaan in Nederland. Ik begrijp niks van babyshowers en ik begrijp al helemaal niks van het veramerikaniseerde trouwen met een sleep aan bruidsmeisjes en zelfs oefendiners lees ik.
Is het zoiets als hoe groter, duurder en dramatischer het feest, hoe meer er van je gehouden wordt?
Ik vind het wel een beetje ouwelullerig en bekrompen om alles wat nieuw is belachelijk te vinden. We vieren tegenwoordig nou eenmaal anders en andere dingen dan vroeger.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2025 om 10:18
woensdag 28 mei 2025 om 10:21
Dat is ook heel Amerikaans. Show the Money. Dat je moet laten zien hoe succesvol je wel niet bent om het allemaal maar te kunnen betalen. En als je echt classy bent betaal je het ook voor je gasten. Amerikanen gaan er ook letterlijk in de schulden van zitten en kunnen dan geen aanbetaling voor hun huis doen. Dit is nog eens 10 keer erger geworden door sociale media.Koffieleut123 schreef: ↑28-05-2025 09:38Tsja. Je jaagt je vrienden en familie ook enorm op kosten met de aanschaf van meerdere outfits, kosten voor de vrijgezellenfeesten (in het buitenland liefst) en twee dagen kinderopvang regelen (want die verstoren het plaatje natuurlijk) ik zal wel een zure ouwe taart zijn maar ik vind het een heleboel gebakken lucht.
woensdag 28 mei 2025 om 11:50
Dankje.
Maar mag ik, naast het rationele gedeelte waarin ik prima kan snappen dat vriendschappen veranderen, zus helemaal haar rol gun en heus niemand wat kwalijk neem, toch verdriet hebben als ik dat zo voel?
Ik verwacht niets qua rekening houden met, vier je bruiloft zoals jij dat wilt. Graag zelfs, het is jouw dag.
Geen idee hoe het bij TO werkt, maar bij mijn zou de pijn zitten in het feit dat ik niet meer die belangrijke persoon ben met wie ze dit het liefst wil delen.
Voorbeeld: toen ik ging trouwen heb ik mijn jurk met mijn toen beste vriendin gekocht. Ze was een van mijn getuigen. En ik sliep de avond tevoren bij haar, wat een voorpret met jurk aan, haren in model, etc.
Ik vond het heerlijk om dat zo samen te beleven. Te lachen in die berg jurk op het toilet.
Als fictief daarna op haar huwelijk andere mensen die rol(len) zouden hebben, doet dat ergens verdriet.
Ik gun haar de wereld en een droomhuwelijk, maar vind het jammer als voor haar iemand anders die plek van bestemming vriendin heeft.
Als vriendin haar huwelijk op een hele andere manier vorm zou geven, stil met zijn twee trouwen oid, zou ik er overigens geen last van hebben denk ik.
Nu is bovenstaande bij mij niet aan de hand, maar ik kan me wel goed indenken dat ik in geval van to ook echt wel pijn zou voelen.
Gemis van de vriendschap die was misschien?
Misschien leg ik het niet goed uit hoor.
Het heeft iets te maken met wederkerigheid en voelen dat je belangrijk bent voor iemand. De band die je samen had missen?
woensdag 28 mei 2025 om 12:16
En in Amerika is nu juist weer de trend begonnen om weer terug naar de basis te gaan. Want ook daar klaagt men over de kosten die je als gast maakt, helemaal als je “in the wedding” zit, dus dat je bruidsmeisjes etc. bent. Reizen, jurken, cadeaus, vrijgezellen, het kan oplopen. Het is natuurlijk een soort tegenreactie die ook samenhangt met de huidige economie.
woensdag 28 mei 2025 om 12:23
Nou heb ik nooit een vrijgezellenfeest gehad en hebben mijn ouders ook samengewoond voordat er getrouwd werd (jaren 70) en had ik ook geen kraamfeest en stonden ouders gewoon op de stoep de dag dat de babies vers uit de oven kwamen. Dus wat dat betreft was er weinig verschil tussen mijn leven en vieringen en dat van mijn ouders.blijfgewoonbianca schreef: ↑28-05-2025 09:46Onze ouders begrepen ook onze vrijgezellenfeesten en bruiloften ( of samen wonen ) ook niet. Of hoe wij kerst wilden vieren.Of kraamfeesten. Of niemand uitnodigen de eerste dagen na een bevalling. Of…of….
Ik vind het wel een beetje ouwelullerig en bekrompen om alles wat nieuw is belachelijk te vinden. We vieren tegenwoordig nou eenmaal anders en andere dingen dan vroeger.
En prima als je het anders wilt, maar jaag anderen daarmee dan niet op kosten en laat ze niet door tig hoepels springen. Wat je voor jezelf wilt, prima. Maar ik wil gewoon een normaal kraamkadootje kunnen geven aan niet bijzondere intimi voor 10-15 euro en ook geen halve dag verplicht moeten opzitten tussen allemaal vreemden. Als je een stel neefjes/nichtjes, vrienden van je kinderen hebt of je bent zelf van die leeftijd en je hebt vriendinnen, collega's, zussen, nichtjes, begint het onderhand een weekendvulling te worden. Een uurtje langsgaan voor koffie en of en ah en doei is er niet meer bij. Men doet dit feestje blijkbaar, zodat het voor de ouders efficient is om alle visite in 1 x gehad te hebben. Prima idee, kan ik goed inkomen. Maar daar houdt het niet bij op. Als intimi wordt je nog steeds geacht te komen als die baby eruit is en opnieuw met een kadootje op de proppen te komen. Maar dan iets van jou persoonlijk en niet als groepsgeschenk. Ik vind het allemaal heel hebberig geworden. Het draait -vind ik- erg om kado's en beter dan de ander en inventiever dan de ander en origineler dan de ander. En gezien worden en daar je waarde vanaf kunnen leiden.
woensdag 28 mei 2025 om 12:25
precies dit. Ik heb gewoon geen zin om daar soort verplicht aan mee te moeten werken. Dan maar zuur en ouwelullerig en niet begrijpen hoe belangrijk het is voor anderen. Leef jij je insta leven en laat mij dat lekker niet doen.Fanta1996 schreef: ↑28-05-2025 10:21Dat is ook heel Amerikaans. Show the Money. Dat je moet laten zien hoe succesvol je wel niet bent om het allemaal maar te kunnen betalen. En als je echt classy bent betaal je het ook voor je gasten. Amerikanen gaan er ook letterlijk in de schulden van zitten en kunnen dan geen aanbetaling voor hun huis doen. Dit is nog eens 10 keer erger geworden door sociale media.
donderdag 29 mei 2025 om 15:39
Wauw, haha ik was dit topic dus helemaal vergeten door een druk weekend en begin van de week.
Dank voor alle super lieve reacties. Heb ze allemaal even doorgespit en fijn om te weten dat ik niet alleen ben in dat gevoel.
Even wat korte antwoorden op een rij:
-Ik ben een regelneef en had dit graag voor haar gedaan, had ze me gevraagd. Met liefde zelfs. Dat haar zus dat nu heeft gedaan snap ik ook helemaal.
-Nee, ik ben absoluut niet verliefd op haar of ooit geweest
-De bruiloften waar ik heen ben geweest hebben juist allemaal volwassen bruidsmeiden gehad en de bruiden hebben dat alleen maar als onwijs prettig gevonden, wat extra hulp, meiden die er voor zorgen dat je op je top bent. En dan was er altijd eentje die het dichtstbij stond (noem haar de maid of honor) die je boeket aanpakte, je jurk goedlegde en soms zelfs getuige was maar dit was in een aantal andere bruiloften niet het geval.
-Rehearsal dinners vind ik ook grote onzin... Hoezo zou je dineren moeten oefenen?
Maar het is me inmiddels duidelijk geworden dat het me echt geen donder uitmaakte over de rolverdeling maar meer echt een bevestiging dat we niet zo hecht meer zijn als voorheen en ergens had ik de hoop dat haar bruiloft (wat ik al eerder schreef) onze relatie weer wat hechter zou maken omdat we daar raakvlakken in hebben. In andere aspecten van ons leven zijn we juist uit elkaar gegroeid en daar is op dit moment niets aan te veranderen. Ik heb kinderen, zij niet en wil ze niet en wil ook niet schikken naar het leven met kinderen (lees op bepaalde tijden afspreken en niet tot in de vroege uurtjes stappen). Tja, so be it.
Maar zoals Spring het zo mooi verwoordde, het was die avond dat ik de op schreef even het verdriet over wat ooit is geweest maar niet meer zo is en dat gevoel moest ik even anoniem kwijt...
En fijn dat dat kon, dank ervoor!
Dank voor alle super lieve reacties. Heb ze allemaal even doorgespit en fijn om te weten dat ik niet alleen ben in dat gevoel.
Even wat korte antwoorden op een rij:
-Ik ben een regelneef en had dit graag voor haar gedaan, had ze me gevraagd. Met liefde zelfs. Dat haar zus dat nu heeft gedaan snap ik ook helemaal.
-Nee, ik ben absoluut niet verliefd op haar of ooit geweest

-De bruiloften waar ik heen ben geweest hebben juist allemaal volwassen bruidsmeiden gehad en de bruiden hebben dat alleen maar als onwijs prettig gevonden, wat extra hulp, meiden die er voor zorgen dat je op je top bent. En dan was er altijd eentje die het dichtstbij stond (noem haar de maid of honor) die je boeket aanpakte, je jurk goedlegde en soms zelfs getuige was maar dit was in een aantal andere bruiloften niet het geval.
-Rehearsal dinners vind ik ook grote onzin... Hoezo zou je dineren moeten oefenen?
Maar het is me inmiddels duidelijk geworden dat het me echt geen donder uitmaakte over de rolverdeling maar meer echt een bevestiging dat we niet zo hecht meer zijn als voorheen en ergens had ik de hoop dat haar bruiloft (wat ik al eerder schreef) onze relatie weer wat hechter zou maken omdat we daar raakvlakken in hebben. In andere aspecten van ons leven zijn we juist uit elkaar gegroeid en daar is op dit moment niets aan te veranderen. Ik heb kinderen, zij niet en wil ze niet en wil ook niet schikken naar het leven met kinderen (lees op bepaalde tijden afspreken en niet tot in de vroege uurtjes stappen). Tja, so be it.
Maar zoals Spring het zo mooi verwoordde, het was die avond dat ik de op schreef even het verdriet over wat ooit is geweest maar niet meer zo is en dat gevoel moest ik even anoniem kwijt...
En fijn dat dat kon, dank ervoor!
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in