Relaties
alle pijlers
Vriendin kiest voor dezelfde jongen
zaterdag 23 februari 2008 om 17:12
Hallo forummers,
Ik ben in tijden niet op dit forum geweest en toen was ik vooral een 'meelezer', maar vanacht voor de zoveelste nacht slecht geslapen, dat ik dacht 'ik moet hier iets mee', misschien moet ik het maar eens posten op het VIVA forum, dan schrijf ik het in ieder geval een beetje van me af.
Ik ben al een tijdje vrijgezel. De laatste jaren heb ik eigenlijk alleen maar kortdurende 'projectjes', zoals ik dat dan noem. Het wil gewoon niet helemaal lukken op het liefdesvlak; soms is dat van zijn kant, soms van mijn kant. Mijn vriendinnen hebben allemaal een relatie. Toevallig zijn dat allemaal jongens uit een zelfde vriendengroep. Nu ben ik er eigenlijk niet zo van om met zijn allen 'in dezelfde vijver te vissen' , maar de laatste paar maanden vond ik een jongen uit die vriendengroep toch ook wel heel leuk. Hij was er niet zo vaak bij met uitgaan bijvoorbeeld, maar als ik hem zag kreeg ik enorme kriebels in mijn buik ( heb ik helemaal niet snel) en op de manier hoe hij naar me keek dacht ik soms dat hij ook een beetje hetzelfde had. Ik hoorde van iemand dat hij erg verlegen is en niet zomaar op meisjes afstapt. De laatste tijd hebbe we wel eens gepraat en mijn gevoel bevestigde dat dat dit wel eens een erg leuke jongen kon zijn. Hij vroeg via zijn vrienden of ik ook kwam als er bijvoorbeeld een feest kwam. Door deze dingen dacht ik dat het stukje bij beetje er misschien iets zou kunnen gaan gebeuren.
Echter twee maanden geleden was er een feest en een vriendin die een half jaar in het buitenland heeft gewoond was er sinds tijden weer eens bij. Nu wil het geval dat de jongen die ik wel erg leuk vindt, en zij met elkaar aan de praat raakten. Ik voelde gelijk al steken van jaloezie. Die avond hebben zij telefoonnummers uitgewisseld, gezien ze allebei wielrennen en omdat eens samen te doen. Nu zijn ze een paar weken terug wat gaan drinken. Dat vertelde die vriendin. En ik reageerde beetje zo van "Oh grappig". Nu zijn we een paar weken verder en ik heb al paar keer niet gereageerd op smsje van haar en heb ook niet meer gevraagd hoe die keer is verlopen dat zij samen wat zijn gaan drinken. Ik kon het egwoon niet opbrengen. Ik voel me best een slechte vriendin, want normaal zou dit het eerste zijn wat ik zou vragen: HOE WAS HET??? Nu hoor ik dat ze dit weekendje zelfs voor het eerst samen weg zijn. Ik heb er om moeten huilen en voelde me zo verdrietig. Ik word elke ochtend met een knoop in mijn maag wakker. En bedenk me dat nu vier vriendinnen iets hebben met vier jongens uit dezelfde vriendengroep en dat ze vast wel allemaal leuke dingen zullen gaan doen met zn allen, zoals avondjes uit en op vakantie met zn allen. Ze zullen mij heus wel meevragen, maar de gedachte dat ik dan avonden doorbreng met stelletjes maakt me nu al benauwd en jarloers.
Hoe moet ik nu reageren op die vriendin en omgaan met deze situatie, zonder dat ik ook aan mezelf voorbij ga?? Begrijp me goed, het is een lieve vriendin en ik gun haar alle geluk van de wereld... Het liefst ben ik gewoon blij voor haar en ga met hen om zoals ik altijd doe. Maar ik had zo gehoopt dat dit nu eens een keer wat zou gaan worden en de gedachte dat ik hen voortaan misschien samen zie, samen met al die andere stelletjes, maakt me behoorlijk gek. Ik zou het natuurlijk aan haar kunnen vertellen, maar daarmee maak ik het alleen nog maar een groter issue van en wordt het een beladen onderwerp en het lijkt me oo niet fijn als de rest van vriendinnen en hun vriendjes erachter komen, want dan voel ik helemaal zo de eenling in het geheel..
Ik ben in tijden niet op dit forum geweest en toen was ik vooral een 'meelezer', maar vanacht voor de zoveelste nacht slecht geslapen, dat ik dacht 'ik moet hier iets mee', misschien moet ik het maar eens posten op het VIVA forum, dan schrijf ik het in ieder geval een beetje van me af.
Ik ben al een tijdje vrijgezel. De laatste jaren heb ik eigenlijk alleen maar kortdurende 'projectjes', zoals ik dat dan noem. Het wil gewoon niet helemaal lukken op het liefdesvlak; soms is dat van zijn kant, soms van mijn kant. Mijn vriendinnen hebben allemaal een relatie. Toevallig zijn dat allemaal jongens uit een zelfde vriendengroep. Nu ben ik er eigenlijk niet zo van om met zijn allen 'in dezelfde vijver te vissen' , maar de laatste paar maanden vond ik een jongen uit die vriendengroep toch ook wel heel leuk. Hij was er niet zo vaak bij met uitgaan bijvoorbeeld, maar als ik hem zag kreeg ik enorme kriebels in mijn buik ( heb ik helemaal niet snel) en op de manier hoe hij naar me keek dacht ik soms dat hij ook een beetje hetzelfde had. Ik hoorde van iemand dat hij erg verlegen is en niet zomaar op meisjes afstapt. De laatste tijd hebbe we wel eens gepraat en mijn gevoel bevestigde dat dat dit wel eens een erg leuke jongen kon zijn. Hij vroeg via zijn vrienden of ik ook kwam als er bijvoorbeeld een feest kwam. Door deze dingen dacht ik dat het stukje bij beetje er misschien iets zou kunnen gaan gebeuren.
Echter twee maanden geleden was er een feest en een vriendin die een half jaar in het buitenland heeft gewoond was er sinds tijden weer eens bij. Nu wil het geval dat de jongen die ik wel erg leuk vindt, en zij met elkaar aan de praat raakten. Ik voelde gelijk al steken van jaloezie. Die avond hebben zij telefoonnummers uitgewisseld, gezien ze allebei wielrennen en omdat eens samen te doen. Nu zijn ze een paar weken terug wat gaan drinken. Dat vertelde die vriendin. En ik reageerde beetje zo van "Oh grappig". Nu zijn we een paar weken verder en ik heb al paar keer niet gereageerd op smsje van haar en heb ook niet meer gevraagd hoe die keer is verlopen dat zij samen wat zijn gaan drinken. Ik kon het egwoon niet opbrengen. Ik voel me best een slechte vriendin, want normaal zou dit het eerste zijn wat ik zou vragen: HOE WAS HET??? Nu hoor ik dat ze dit weekendje zelfs voor het eerst samen weg zijn. Ik heb er om moeten huilen en voelde me zo verdrietig. Ik word elke ochtend met een knoop in mijn maag wakker. En bedenk me dat nu vier vriendinnen iets hebben met vier jongens uit dezelfde vriendengroep en dat ze vast wel allemaal leuke dingen zullen gaan doen met zn allen, zoals avondjes uit en op vakantie met zn allen. Ze zullen mij heus wel meevragen, maar de gedachte dat ik dan avonden doorbreng met stelletjes maakt me nu al benauwd en jarloers.
Hoe moet ik nu reageren op die vriendin en omgaan met deze situatie, zonder dat ik ook aan mezelf voorbij ga?? Begrijp me goed, het is een lieve vriendin en ik gun haar alle geluk van de wereld... Het liefst ben ik gewoon blij voor haar en ga met hen om zoals ik altijd doe. Maar ik had zo gehoopt dat dit nu eens een keer wat zou gaan worden en de gedachte dat ik hen voortaan misschien samen zie, samen met al die andere stelletjes, maakt me behoorlijk gek. Ik zou het natuurlijk aan haar kunnen vertellen, maar daarmee maak ik het alleen nog maar een groter issue van en wordt het een beladen onderwerp en het lijkt me oo niet fijn als de rest van vriendinnen en hun vriendjes erachter komen, want dan voel ik helemaal zo de eenling in het geheel..
zondag 9 maart 2008 om 16:37
@ Feliciaatje: ja zijn onhebbelijkheden, ik wil ze graaaaaag horen, maar in deze verliefde fase zal dat nog wel even duren..
@ Herfstblaadje: Ik denk dat het geen optie is haar te vertellen. Ik denk dat het niet veel meerwaarde heeft in de zin dat zij er iets mee kan. Ok ze zou misschien me beter begrijpen. En ja ze voelt denk zeker wel iets aan dat er wat is. Gisteren zei ze ook 'Je vond het niet zo leuk he dat ik iets met hem wat ging drinken'? Echter zij denkt dat het is omdat heel de vriendinnengroep nu iets heeft met jongens die allemaal goede bekenden van elkaar zijn en dat ik mij daar nu een eenling in ga voelen. Ok dat speelt mee natuurlijk en ik heb haar gisteren gezegd dat ik dat ook wel zo voel. Dus dat weet ze en ik hou het daar verder dan maar op. Ze heeft geen idee dat het om hem ook gaat,,
@miepje71: Ja het is hard om te horen, maar waarschijnlijk vond hij mij niet in die mate leuk dat hij iets probeerde. Het is wel zo dat mijn vriendin en hij een gezamenlijke sport deden en vanuit daaruit heeft er soort van 'date 'plaatsgevonden, er was een soort excuus om af te spreken.
Ik had ergens wel het gevoel dat hij iets in me zag, de manier hoe hij naar me keek, het vragen viavia of ik ook op een feestje kwam en achteraf vragen aan wederzijdse vriend of ik het naar mijn zin had gehad. Misschien heb ik attent gedrag verward met dat iemand mij leuk zou vinden, ik weet het niet.Ik had echt het idee dat het een goede match zou kunnen zijn en dat gevoel heb ik helemaal niet snel.
Maar misschien moet ik dat idee maar vast houden dat ik geen kans maakte. Prima, maar wel dubbel zo hard als je vriendin wekl dat liefdesgeluk vindt.. uitgerekend bij hem....
@ Herfstblaadje: Ik denk dat het geen optie is haar te vertellen. Ik denk dat het niet veel meerwaarde heeft in de zin dat zij er iets mee kan. Ok ze zou misschien me beter begrijpen. En ja ze voelt denk zeker wel iets aan dat er wat is. Gisteren zei ze ook 'Je vond het niet zo leuk he dat ik iets met hem wat ging drinken'? Echter zij denkt dat het is omdat heel de vriendinnengroep nu iets heeft met jongens die allemaal goede bekenden van elkaar zijn en dat ik mij daar nu een eenling in ga voelen. Ok dat speelt mee natuurlijk en ik heb haar gisteren gezegd dat ik dat ook wel zo voel. Dus dat weet ze en ik hou het daar verder dan maar op. Ze heeft geen idee dat het om hem ook gaat,,
@miepje71: Ja het is hard om te horen, maar waarschijnlijk vond hij mij niet in die mate leuk dat hij iets probeerde. Het is wel zo dat mijn vriendin en hij een gezamenlijke sport deden en vanuit daaruit heeft er soort van 'date 'plaatsgevonden, er was een soort excuus om af te spreken.
Ik had ergens wel het gevoel dat hij iets in me zag, de manier hoe hij naar me keek, het vragen viavia of ik ook op een feestje kwam en achteraf vragen aan wederzijdse vriend of ik het naar mijn zin had gehad. Misschien heb ik attent gedrag verward met dat iemand mij leuk zou vinden, ik weet het niet.Ik had echt het idee dat het een goede match zou kunnen zijn en dat gevoel heb ik helemaal niet snel.
Maar misschien moet ik dat idee maar vast houden dat ik geen kans maakte. Prima, maar wel dubbel zo hard als je vriendin wekl dat liefdesgeluk vindt.. uitgerekend bij hem....
zondag 9 maart 2008 om 16:45
@jaschenca: Mijn opstelling was in het begin idd niet echt vriendinachtig. Ik probeer dat nu te veranderen door met haar te praten en haar de ruimte te geven over haar verliefdheid te praten. En idd er is nooit wat gebeurd tussen ons en naar geen van twee vallen verwijten te maken, dat is waar.
@tante sjaan; dat is een goede vraag die je daar stelt. Ik dacht hem echt wel heeel erg leuk te vinden. En dat andere vriendinnen dan ook nog eens de helft van een stelletje zijn met zijn vrienden. Ik moet eerlijk zeggen, wellicht heeft dat er ook in meegespeeld. Het leek me wel erg ideaal en heerlijk om daar af en toe deel van te zijn. Maar in eerste instantie ging het toch echt vooral om hem op zichzelf
@tante sjaan; dat is een goede vraag die je daar stelt. Ik dacht hem echt wel heeel erg leuk te vinden. En dat andere vriendinnen dan ook nog eens de helft van een stelletje zijn met zijn vrienden. Ik moet eerlijk zeggen, wellicht heeft dat er ook in meegespeeld. Het leek me wel erg ideaal en heerlijk om daar af en toe deel van te zijn. Maar in eerste instantie ging het toch echt vooral om hem op zichzelf
vrijdag 14 maart 2008 om 00:15
Je kunt ook voor jezelf een soort van ideaalbeeld creeeren en er helemaal in geloven. Zeker omdat je misschien graag een relatie wilt, t niet echt wil lukken en je vriendinnen t wel hebben. Misschien viel hij tegen wanneer je was gaan daten. Was erger geweest wanneer je persoonlijk contact met hem had gehad en hij er dan met je vriendin van tussen was gegaan.
vrijdag 14 maart 2008 om 00:44
Hoi Fleur, ik vind het hartstikke rot voor je en ik wil je even zeggen dat ik je helemaal geen slechte vriendin vindt, of dat je een schop onder je kont verdient.
Hallo zeg, jij hebt toch ook gevoelens? Lijkt me niet goed om dat zomaar te negeren. Het lijkt me vreselijk als je verliefd bent op een jongen en het ziet er allemaal hoopvol uit, dat hij dan opeens met een goede vriendin van je gaat. Niet dat er iemand iets te verwijten valt, maar rot blijft het wel.
En dan kun je ook nog eens niet met je verhaal bij je vrienden terecht, want ik snap ook maar al te goed dat je dat niet wilt, om het niet onnodig beladen te maken.
Heel veel sterkte meid, ik hoop dat je wat afleiding kunt vinden, msch bij vrienden die niet bij dat groepje horen.
Neem je eigen gevoelens serieus, er is een enkele reden om die onder het vloerkleed te schuiven en probeer een beetje lief voor jezelf te zijn.
Hallo zeg, jij hebt toch ook gevoelens? Lijkt me niet goed om dat zomaar te negeren. Het lijkt me vreselijk als je verliefd bent op een jongen en het ziet er allemaal hoopvol uit, dat hij dan opeens met een goede vriendin van je gaat. Niet dat er iemand iets te verwijten valt, maar rot blijft het wel.
En dan kun je ook nog eens niet met je verhaal bij je vrienden terecht, want ik snap ook maar al te goed dat je dat niet wilt, om het niet onnodig beladen te maken.
Heel veel sterkte meid, ik hoop dat je wat afleiding kunt vinden, msch bij vrienden die niet bij dat groepje horen.
Neem je eigen gevoelens serieus, er is een enkele reden om die onder het vloerkleed te schuiven en probeer een beetje lief voor jezelf te zijn.
zaterdag 15 maart 2008 om 15:41
@ Isamare: Ja ik denk dat een ideaalbeeld creeeren wel meespeelt in deze. Een relatie zou ik idd graag willen. Des te frustrerender is het als je vriendinnen het wel hebben en een goede vriendin wel even aan haak slaat. Maar of hij echt zo leuk was?? Idd misschien niet eens. Ik heb ze nog niet eens samen gezien tot nu toe. Nu heb ik het redelijk van me afgezet, maar ik vrees dat alle gevoelens van hevigheid weer naar boven komen, zodra ik zie hoe verliefd hij misschien naar haar zal kijken, hoe lief hij voor haar is...
@ Rafaella: Wat een lieve reactie, dank je. Het voelt idd een beetje alsof mijn gevoelens er niet mogen zijn en ik ze weg moet stoppen. Dat verwoord je goed.
Ik probeer inderdaad afleiding te zoeken, meer met vrienden uit mijn studiestad af te spreken, waar ik dan ook woon. Eerder ging ik veel vaker terug naar mijn oude woonplek om die vriendinnengroep daar te zien. Nu vind ik dat heel moeilijk om te gaan en wetend het riscico te lopen dat ik met iedereen in de kroeg sta, ik hen samen zie en ik eigenlijk heel alleen sta met mijn wijntje. Die gedachte doet me pijn.
Ik weet dus niet goed of ik deze afleiding wel moet blijven zoeken. Ergens ben ik ook heel bang dat ik me juist als eenling ga profileren en ik me afzonder van deze groep door afleiding te zoeken bij andere vriendinnen??
Ik weet niet goed, waar ik nu goed aan doe...
Dank je voor je reactie iig!
@ Rafaella: Wat een lieve reactie, dank je. Het voelt idd een beetje alsof mijn gevoelens er niet mogen zijn en ik ze weg moet stoppen. Dat verwoord je goed.
Ik probeer inderdaad afleiding te zoeken, meer met vrienden uit mijn studiestad af te spreken, waar ik dan ook woon. Eerder ging ik veel vaker terug naar mijn oude woonplek om die vriendinnengroep daar te zien. Nu vind ik dat heel moeilijk om te gaan en wetend het riscico te lopen dat ik met iedereen in de kroeg sta, ik hen samen zie en ik eigenlijk heel alleen sta met mijn wijntje. Die gedachte doet me pijn.
Ik weet dus niet goed of ik deze afleiding wel moet blijven zoeken. Ergens ben ik ook heel bang dat ik me juist als eenling ga profileren en ik me afzonder van deze groep door afleiding te zoeken bij andere vriendinnen??
Ik weet niet goed, waar ik nu goed aan doe...
Dank je voor je reactie iig!
maandag 17 maart 2008 om 18:57
Hoi Fleur, graag gedaan! Misschien maak je je een beetje te druk en pieker je teveel. Ik ken dat wel. Allemaal doemscenario's in je hoofd.
Nogmaals; ik denk dat het belangrijk is dat jij doet waar je je goed bij voelt. Als je al een steen in je buik krijgt bij het idee alleen in de kroeg te staan, lijkt het me niet zo'n goed plan.
Volgens mij ben je echte vrienden ook niet zomaar kwijt. Het gebeurt wel eens dat je elkaar wat minder ziet en later de draad weer oppikt.
Je kunt toch ook contact met ze houden zonder met de hele groep naar het café te hoeven? Bellen, mailen, of met één iemand afspreken?
Anyhow; hoe gaat het met je?
Nogmaals; ik denk dat het belangrijk is dat jij doet waar je je goed bij voelt. Als je al een steen in je buik krijgt bij het idee alleen in de kroeg te staan, lijkt het me niet zo'n goed plan.
Volgens mij ben je echte vrienden ook niet zomaar kwijt. Het gebeurt wel eens dat je elkaar wat minder ziet en later de draad weer oppikt.
Je kunt toch ook contact met ze houden zonder met de hele groep naar het café te hoeven? Bellen, mailen, of met één iemand afspreken?
Anyhow; hoe gaat het met je?
dinsdag 25 maart 2008 om 11:21
Daar was ik weer. Ik had even geen reacties meer verwacht, maar fijn dat je nog even reageert Rafaella!
Het klopt idd, ik pieker me suf en inderdaad heel wat doemscenario's passeren dan de revue.
Ik moet eerlijk zeggen dat het nu niet heel goed gaat. Afgelopen weekend ben ik sinds tijden weer uit geweest met de vriendinnengroep. Ik dacht geen gezeur, gewoon gezellig drankje drinken en met die insteek ging ik de avond in. Ik was wat later en kwam de kroeg binnen. Ik had de hoop dat alleen de meiden er waren, maar neehoor daar stonden ze... drie stelletjes. En dus ook die ene vriendin met HEM!!! steken van jaloesie, maar ik probeerde mn lach op mn gezicht te houden. Even gebabbeld, en ik probeerde gezellig te doen, écht! Maar ik kon dat oh zo vervelende gevoel en steken van jaloesie gewoon niet negeren... Ik voelde me zo alleen. En dan de aanblik van HEM en mijn vriendin. Ik vond het zo moeilijk. Daarnaast schrok ik zelf een beetje van mezelf; ik had gewoon een beetje de neiging om die vriendin keihard te negeren en zelfs een beetje naar tegen haar te doen. mijn god waar komen die gevoelens vandaan?? Het speelt daarbij ook wel mee dat ik het idee heb, dat ze m niet écht leuk vindt. ( Ze wil niet graag alleen zijn, en deze jongen lijkt in de verste verte niet op de types waar ze op valt, maar goed idd wie ben ik omdat te bepalen idd) Ze kan zich zo verliezen in nieuwe relaties. bijvoorbeeld hij is christelijk. zij in het geheel niet, na vier weken relatie zit zij bij hem in de kerk. Ik erger me er aan.
De dag erna op pasen gingen ze ook uit, naar een of ander evenement. ze vroegen me ook mee, maar goed 3 stelletjes en ik , ik zag het niet zitten en heb afgebeld... Tuurlijk het is wel aardig dat ze me nog meevragen, maar toch....
Ik heb me erg rot gevoeld afgelopen weekend en ik weet niet goed hoe ik er nu mee om moet gaan komende tijd. Ergens wil ik dolgraag die meiden gewoon blijven zien, maar als het zo gaat als afgelopen weekend in deze combinatie dan trek ik het zo slecht...
Het klopt idd, ik pieker me suf en inderdaad heel wat doemscenario's passeren dan de revue.
Ik moet eerlijk zeggen dat het nu niet heel goed gaat. Afgelopen weekend ben ik sinds tijden weer uit geweest met de vriendinnengroep. Ik dacht geen gezeur, gewoon gezellig drankje drinken en met die insteek ging ik de avond in. Ik was wat later en kwam de kroeg binnen. Ik had de hoop dat alleen de meiden er waren, maar neehoor daar stonden ze... drie stelletjes. En dus ook die ene vriendin met HEM!!! steken van jaloesie, maar ik probeerde mn lach op mn gezicht te houden. Even gebabbeld, en ik probeerde gezellig te doen, écht! Maar ik kon dat oh zo vervelende gevoel en steken van jaloesie gewoon niet negeren... Ik voelde me zo alleen. En dan de aanblik van HEM en mijn vriendin. Ik vond het zo moeilijk. Daarnaast schrok ik zelf een beetje van mezelf; ik had gewoon een beetje de neiging om die vriendin keihard te negeren en zelfs een beetje naar tegen haar te doen. mijn god waar komen die gevoelens vandaan?? Het speelt daarbij ook wel mee dat ik het idee heb, dat ze m niet écht leuk vindt. ( Ze wil niet graag alleen zijn, en deze jongen lijkt in de verste verte niet op de types waar ze op valt, maar goed idd wie ben ik omdat te bepalen idd) Ze kan zich zo verliezen in nieuwe relaties. bijvoorbeeld hij is christelijk. zij in het geheel niet, na vier weken relatie zit zij bij hem in de kerk. Ik erger me er aan.
De dag erna op pasen gingen ze ook uit, naar een of ander evenement. ze vroegen me ook mee, maar goed 3 stelletjes en ik , ik zag het niet zitten en heb afgebeld... Tuurlijk het is wel aardig dat ze me nog meevragen, maar toch....
Ik heb me erg rot gevoeld afgelopen weekend en ik weet niet goed hoe ik er nu mee om moet gaan komende tijd. Ergens wil ik dolgraag die meiden gewoon blijven zien, maar als het zo gaat als afgelopen weekend in deze combinatie dan trek ik het zo slecht...
dinsdag 25 maart 2008 om 11:53
Balen zeg! Vind je iemand die je leuk lijkt, ben je moed aan het verzamelen, komt er ineens een vriendin voorbij die niks in de gaten heeft en er zo met de leuke meneer vandoor gaat.
Volgende keer (want die komt er echt wel) zelf het initiatief nemen? Gewoon zelf iemand mee vragen naar een feestje,woonboulevard, bandje of sportschool. Niet wachten als je iemand leuk vindt, het ergste wat er kan gebeuren is dat hij niets wil omdat hij niet op je valt...heb je in ieder geval duidelijkheid.
Wordt het nou niks tussen die twee (informeer eens discreet bij je vriendenkring) dan kan jij hem mooi troosten...maar dan niet wachten tot hij jou vraagt!
En ondertussen ogen en oren open, er zijn heel veel leuke meneren.
Volgende keer (want die komt er echt wel) zelf het initiatief nemen? Gewoon zelf iemand mee vragen naar een feestje,woonboulevard, bandje of sportschool. Niet wachten als je iemand leuk vindt, het ergste wat er kan gebeuren is dat hij niets wil omdat hij niet op je valt...heb je in ieder geval duidelijkheid.
Wordt het nou niks tussen die twee (informeer eens discreet bij je vriendenkring) dan kan jij hem mooi troosten...maar dan niet wachten tot hij jou vraagt!
En ondertussen ogen en oren open, er zijn heel veel leuke meneren.
dinsdag 25 maart 2008 om 11:55
Overigens vind ik dat je je erg naar over haar uitlaat...niet erg aardig van je. So what dat zij in de kerk zit, misschien wilde ze hem wel een plezier doen? So what dat ze zich verliest, dat is haar zaak, en dat van hem.
Ik zou deze gedachten en het daaruit voortkomende gedrag snel onder controle krijgen als ik jou was, want als je denkt dat jouw negativiteit niet opvalt...dan ben ik bang dat je je daar lelijk in vergist.
En vrijwel niks is minder prettig om mee om te gaan dan een jaloerse vrouw met valse gedachtes.
Ik zou deze gedachten en het daaruit voortkomende gedrag snel onder controle krijgen als ik jou was, want als je denkt dat jouw negativiteit niet opvalt...dan ben ik bang dat je je daar lelijk in vergist.
En vrijwel niks is minder prettig om mee om te gaan dan een jaloerse vrouw met valse gedachtes.
dinsdag 25 maart 2008 om 11:57
quote:Bronny schreef op 25 maart 2008 @ 11:53:
Wordt het nou niks tussen die twee (informeer eens discreet bij je vriendenkring) dan kan jij hem mooi troosten...maar dan niet wachten tot hij jou vraagt!Hmmm...ik weet niet of ik het hier wel mee eens kan zijn. Het is niet echt aardig om als een roofdier te gaan zitten wachten tot er barstjes komen...zodat je er je voordeel mee kan doen. Bovendien gaat ze er dan vandoor met een ex van een vriendin, dat gaat niet lekker vallen bij de vriendengroep denk ik!
Wordt het nou niks tussen die twee (informeer eens discreet bij je vriendenkring) dan kan jij hem mooi troosten...maar dan niet wachten tot hij jou vraagt!Hmmm...ik weet niet of ik het hier wel mee eens kan zijn. Het is niet echt aardig om als een roofdier te gaan zitten wachten tot er barstjes komen...zodat je er je voordeel mee kan doen. Bovendien gaat ze er dan vandoor met een ex van een vriendin, dat gaat niet lekker vallen bij de vriendengroep denk ik!
dinsdag 25 maart 2008 om 12:25
quote:minny schreef op 25 maart 2008 @ 11:57:
[...]
Hmmm...ik weet niet of ik het hier wel mee eens kan zijn. Het is niet echt aardig om als een roofdier te gaan zitten wachten tot er barstjes komen...zodat je er je voordeel mee kan doen. Bovendien gaat ze er dan vandoor met een ex van een vriendin, dat gaat niet lekker vallen bij de vriendengroep denk ik!
Nee ik ben het met Minny eens. Ik zou het niet pikken van een vriendin. Ik heb een keer 2 jaar samengewoont met een jongen, het ging uit, uit verdriet ging ik met 2 meiden van het vriendengroepje op vakantie om er een weekje uit te zijn. Eenmaal thuis gekomen werd er gebeld en stonden al die meiden voor mijn deur. Ze moesten wat vertellen. Die ene vriendin die ook mee was op vakantie was nu met mijn ex. Ik heb het geprobeerd om nog mee te gaan met stappen maar als zij in de armen hing van hem waar ik nog zo verliefd op was .............. dat trok ik niet. Eerst ging ik alleen niet meer mee met stappen. Maar die verhalen kon ik ook niet meer aanhoren. En zij zaten ertussen en vonden mijn verdrietverhalen vervelend. Dus heb met allen gebroken.
Dus probeer ermee te dealen of anders kappen met die vriendschap(pen). Jezelf onnodig erger ongelukkig maken heeft geen zin. Die beslissing kan jij alleen maken.
[...]
Hmmm...ik weet niet of ik het hier wel mee eens kan zijn. Het is niet echt aardig om als een roofdier te gaan zitten wachten tot er barstjes komen...zodat je er je voordeel mee kan doen. Bovendien gaat ze er dan vandoor met een ex van een vriendin, dat gaat niet lekker vallen bij de vriendengroep denk ik!
Nee ik ben het met Minny eens. Ik zou het niet pikken van een vriendin. Ik heb een keer 2 jaar samengewoont met een jongen, het ging uit, uit verdriet ging ik met 2 meiden van het vriendengroepje op vakantie om er een weekje uit te zijn. Eenmaal thuis gekomen werd er gebeld en stonden al die meiden voor mijn deur. Ze moesten wat vertellen. Die ene vriendin die ook mee was op vakantie was nu met mijn ex. Ik heb het geprobeerd om nog mee te gaan met stappen maar als zij in de armen hing van hem waar ik nog zo verliefd op was .............. dat trok ik niet. Eerst ging ik alleen niet meer mee met stappen. Maar die verhalen kon ik ook niet meer aanhoren. En zij zaten ertussen en vonden mijn verdrietverhalen vervelend. Dus heb met allen gebroken.
Dus probeer ermee te dealen of anders kappen met die vriendschap(pen). Jezelf onnodig erger ongelukkig maken heeft geen zin. Die beslissing kan jij alleen maken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 25 maart 2008 om 12:34
Jeetje...wat een rotstreek heeft ze jou geflikt MV!
Een vriendin van mij is ooit naar bed geweest met mijn eerste echte vriendje, het was toen wel al uit trouwens, en dat heeft er goed ingehakt. Ik heb nog sporadisch contact met haar, maar het is wel goed bekoeld. Het helpt wel dat we toen nog pubers waren, nu zou ik het haar nooit vergeven!
Een vriendin van mij is ooit naar bed geweest met mijn eerste echte vriendje, het was toen wel al uit trouwens, en dat heeft er goed ingehakt. Ik heb nog sporadisch contact met haar, maar het is wel goed bekoeld. Het helpt wel dat we toen nog pubers waren, nu zou ik het haar nooit vergeven!
dinsdag 25 maart 2008 om 12:38
Sterker nog, het lijkt wel alsof je straks een hekel gaat krijgen aan je vriendin omdat zij wel wat met hem heeft en jij niet. Of nou ja, straks...?? Maar daar kan zij natuurlijk ook niets aan doen, zij wist toch niet dat jij hem leuk vond? Misschien moet je daar toch maar eens eerlijk over gaan zijn tegen haar...
Die hormoonslavernij!!
dinsdag 25 maart 2008 om 13:48
Ik begrijp heel goed dat het pijnlijk is en je bent je er bewust van dat de hele situatie niet het mooiste in jezelf omhoog haalt. Voordat je een hekel gaat krijgen aan jezelf, bedenk eens hoe je jezelf kunt dwingen om hier vrede mee te krijgen. Sommige dingen moet je verstandelijk afdwingen en niet je emoties achterna rennen. Als die vriendengroep belangrijk voor je is, maak van jezelf dan weer een echte vriendin.
Dat eist discipline en het doet pijn maar de situatie is zoals hij is. Hoeveel jij ook denkt dat het niet zo zou moeten zijn, hij is zo. Accepteer die realiteit, verleg je focus naar positieve dingen, laat het achter je. De kans is gemist en daar mag je van balen maar ik vermoed dat een stuk van je verdriet en woede komt doordat je weet dat je dit zelf veroorzaakt hebt. Vergeef jezelf dat je het hebt laten glippen mocht er een kans geweest zijn. Gedane zaken nemen geen keer, net zo min niet gedane zaken.
Leer ervan een volgende keer sneller en duidelijker toe te slaan . Dat geldt niet alleen voor mannen maar ook voor het leven. Misschien kun je meer inzicht krijgen in wat je tegenhoudt. Want je kunt het zien als bescheidenheid of de dingen laten gebeuren zoals ze lopen maar dan vlak je jezelf en je vermogen tot beinvloeden teveel uit. Misschien trek ik dit nu veel te ver door, in dat geval excuus.
Dat eist discipline en het doet pijn maar de situatie is zoals hij is. Hoeveel jij ook denkt dat het niet zo zou moeten zijn, hij is zo. Accepteer die realiteit, verleg je focus naar positieve dingen, laat het achter je. De kans is gemist en daar mag je van balen maar ik vermoed dat een stuk van je verdriet en woede komt doordat je weet dat je dit zelf veroorzaakt hebt. Vergeef jezelf dat je het hebt laten glippen mocht er een kans geweest zijn. Gedane zaken nemen geen keer, net zo min niet gedane zaken.
Leer ervan een volgende keer sneller en duidelijker toe te slaan . Dat geldt niet alleen voor mannen maar ook voor het leven. Misschien kun je meer inzicht krijgen in wat je tegenhoudt. Want je kunt het zien als bescheidenheid of de dingen laten gebeuren zoals ze lopen maar dan vlak je jezelf en je vermogen tot beinvloeden teveel uit. Misschien trek ik dit nu veel te ver door, in dat geval excuus.
dinsdag 25 maart 2008 om 14:03
Ik begrijp het echt niet. Jij zag hem zitten en je dacht hij jou ook. Waarom heb je er dan geen werk van gemaakt. Als hij echt verlegen was waarom ben je dan niet op hem afgestapt als je hem echt leuk vond? Dat je nu een hekel aan je vriendin gaat krijgen vind ik echt zo vreemd. Zij kan er niks aan doen dat zij op hem is gevallen en hij op haar! Zij weet toch niet dat je hem leuk vind? Zat je nu al in afspraakjes met hem verwikkeld en pakt zij hem "af" dan kan ik me voorstellen dat je er goed ziek van bent en het een lullige actie van die vriendin is maar dit......Misschien had je vanaf het begin open tegen haar moeten zijn.
Het is nu al een maand verder dan jouw eerste berichtje en jouw gevoel wordt alleen maar erger. Ik denk dat je het een beetje zal moeten loslaten voordat je er zelf gek van word en je je vriendschappen echt op het spel gaat zetten.
Het is nu al een maand verder dan jouw eerste berichtje en jouw gevoel wordt alleen maar erger. Ik denk dat je het een beetje zal moeten loslaten voordat je er zelf gek van word en je je vriendschappen echt op het spel gaat zetten.
dinsdag 25 maart 2008 om 21:38
Jeetje, moeilijk zeg. Ik herken echt alles wat je schrijft, alleen bij mij is degene op wie de jongen die ik leuk vind verliefd is geen vriendin van me. In die zin is het voor mij gemakkelijker om er afstand van te nemen. Maar ik snap die gevoelens van jaloezie zo goed! Voor de mensen hier die denken dat jaloezie een knop is die gewoon om kunt zetten: zo werkt het dus niet helaas. Jaloezie is een soort gif: het kan zoveel verzieken, maar ik heb tot nu toe geen middel ertegen gevonden.
Als ik ze samen zie dan denk ik ook: jullie passen echt helemaal niet bij elkaar. En dan zie ik ook allerlei dingen waarvan ik denk: na, dat ze dat pikt. Ik hoop ook echt dat ze niet lang samen blijven. Gelukkig is dat meisje dus geen vriendin van me, want dan zou ik me wel erg ellendig voelen over dit soort gedachten....
Als ik ze samen zie dan denk ik ook: jullie passen echt helemaal niet bij elkaar. En dan zie ik ook allerlei dingen waarvan ik denk: na, dat ze dat pikt. Ik hoop ook echt dat ze niet lang samen blijven. Gelukkig is dat meisje dus geen vriendin van me, want dan zou ik me wel erg ellendig voelen over dit soort gedachten....
zondag 30 maart 2008 om 23:08
Bedankt voor jullie reacties.
Jullie hebben absoluut gelijk dat ik moet proberen de situatie los te gaan laten en deze te accepteren zoals hij is.
En idd Boebele zoals je zegt jaloezie is geen knop die je om kan zetten. Was het maar zo, dan was ie écht al lang omgekeerd.
@ Felicia. Alleerst complimenten wat betreft je schrijfstijl en je reactie. Ik heb ooit eerder een reactie van je gelezen bij een topic en vond dat je dit toen ook al een heel goede reactie geven.
Het klopt idd, ik laat de dingen vaak lopen zoals ze lopen. En als iets dan niet loopt zoals helemaal verwacht dan denk ik 'het heeft niet zo moeten zijn'. Maar idd ik heb ook invloed! En zo is het idd met meer dingen in mijn leven en zou ik soms wat proactiever moeten zijn.. Maar nu moet ik de situatie idd los laten, ook al denk ik idd dat hij niet zo zou moeten zijn.
Ik weet niet zo goed hoe ik mezelf verstandelijk moet afdwingen de situatie te accepteren.. zolag ik ze samen niet zie is het wel prima. Maar zodra ik ze zie gaan mijn emoties met me aan de haal en dit wordt dan ook nog erg versterkt door het feit dat de andere meiden dan ook nog eens met een vriendje erbij staan. Dan voel ik me erg alleen en kan ik de dingen niet goed in perspectief zien.
Ik heb dit weekend afzonderlijk met een vriendin ( niet DE vriendin met de leuke jongen) afgesproken. En dat was heel fijn gewoon samen één op één te kletsen. Met haar kan ik goed praten over het feit dat ik het moeilijk vind dat ik de enige ben zonder vriendje en dat ik me een eenling voel in die groep als we samen uit zijn. Zij erkent me in die gevoelens en vind het oprecht vervelend voor me. Zij weet verder niet dat ik die jongen ook erg leuk vindt. Dat laat ik maar zo.
Plan de campagne is dat ik komende tijd maar ga proberen zoveel mogelijk afzonderlijk met vriendinnen ga afspreken en niet meer zo in een groep met vriendjes erbij. Dat zal niet atijd gemakkelijk zijn, als ze bijv uitgaan met heel de groep, maar ik denk voor mijn eigen gemoedstoestand dat dat het beste is..
Suggesties blijven uiteraard welkom hier op een ( iuiteraard ntegere) wijze mee om te gaan!
Jullie hebben absoluut gelijk dat ik moet proberen de situatie los te gaan laten en deze te accepteren zoals hij is.
En idd Boebele zoals je zegt jaloezie is geen knop die je om kan zetten. Was het maar zo, dan was ie écht al lang omgekeerd.
@ Felicia. Alleerst complimenten wat betreft je schrijfstijl en je reactie. Ik heb ooit eerder een reactie van je gelezen bij een topic en vond dat je dit toen ook al een heel goede reactie geven.
Het klopt idd, ik laat de dingen vaak lopen zoals ze lopen. En als iets dan niet loopt zoals helemaal verwacht dan denk ik 'het heeft niet zo moeten zijn'. Maar idd ik heb ook invloed! En zo is het idd met meer dingen in mijn leven en zou ik soms wat proactiever moeten zijn.. Maar nu moet ik de situatie idd los laten, ook al denk ik idd dat hij niet zo zou moeten zijn.
Ik weet niet zo goed hoe ik mezelf verstandelijk moet afdwingen de situatie te accepteren.. zolag ik ze samen niet zie is het wel prima. Maar zodra ik ze zie gaan mijn emoties met me aan de haal en dit wordt dan ook nog erg versterkt door het feit dat de andere meiden dan ook nog eens met een vriendje erbij staan. Dan voel ik me erg alleen en kan ik de dingen niet goed in perspectief zien.
Ik heb dit weekend afzonderlijk met een vriendin ( niet DE vriendin met de leuke jongen) afgesproken. En dat was heel fijn gewoon samen één op één te kletsen. Met haar kan ik goed praten over het feit dat ik het moeilijk vind dat ik de enige ben zonder vriendje en dat ik me een eenling voel in die groep als we samen uit zijn. Zij erkent me in die gevoelens en vind het oprecht vervelend voor me. Zij weet verder niet dat ik die jongen ook erg leuk vindt. Dat laat ik maar zo.
Plan de campagne is dat ik komende tijd maar ga proberen zoveel mogelijk afzonderlijk met vriendinnen ga afspreken en niet meer zo in een groep met vriendjes erbij. Dat zal niet atijd gemakkelijk zijn, als ze bijv uitgaan met heel de groep, maar ik denk voor mijn eigen gemoedstoestand dat dat het beste is..
Suggesties blijven uiteraard welkom hier op een ( iuiteraard ntegere) wijze mee om te gaan!
