Relaties
alle pijlers
Vriendin voelt zich achtergesteld
donderdag 10 januari 2008 om 10:24
Hallo, voor het eerst dat ik een topic open. Ik lees vaak en graag mee maar zit nu met een specifiek 'probleem'.
Sinds ongeveer rond mei is het zo dat ik het erg goed kan vinden met een collega. We zijn vriendinnen geworden. We waren beide vrijgezel. . Het werd de gewoonte om samen in het weekend, op stap te gaan. Zij is in het uitgaansleven duidelijk echt op zoek. Ik zocht gewoon naar leuk gezelschap. Zij is meer een feestbeest dan ik. Ik vind het tot een uurtje of twee nog wel te doen maar dan ga ik meestal naar huis en meestal heeft zij dan toch wel aanspraak genoeg dat ik me niet rot voel dat ik haar achterlaat.
Nu is het zo dat ik eind augustus dus juist degene ben die de liefde heeft gevonden in de kroeg, vreemd genoeg... aangezien ik altijd het hardste riep dat de kans klein is dat je daar de liefde van je leven tegenkomt.
Ik natuurlijk wel heel erg blij, ondanks dat ik best blij was met mijn vrijgezellenleventje, is hij meer dan welkom. We zijn nu vijf maanden samen en ik zie een toekomst met hem (hij met mij).
Mijn collega/ vriendin is hier wat minder blij mee. Zij is degene die juist zo graag een vriend wil maar wat op een of andere manier niet wil lukken. Ze vind altijd aandacht genoeg in de kroeg maar het zijn altijd van die kerels waar je de volgende dag niet meer van hoort. Ze ziet mij als haar stapmaatje en ze blijft volhouden om op die manier iemand tegen te komen. Ik doe het graag voor haar maar realiteit is dat ik op een gegeven moment alleen aan de bar zit omdat zij aanspraak gevonden heeft. Normaal gesproken vond ik ook wel altijd iemand om mee te praten... meestal de aanhang: vrienden van haar 'gelukkige'. Maar eerlijk gezegd vond ik dat nooit zo heel prettig en nu helemaal niet meer.
Nu neem ik dan af en toe mijn vriend mee, zodat ik ook leuke aanspraak heb als zij iemand 'gevonden' heeft.
Nu maakt zij daar voortdurend een probleem van:
"Ik vind het niet leuk als .... meegaat, je richt je dan vooral op hem" (wat ook zo is wanneer zij een gesprekspartner heeft gevonden)
"Nu je .... hebt, ga je altijd vroeger weg, dat vind ik niet leuk"
(In mijn beleving ging ik altijd al rond een uur of twee weg, af en toe een uitzondering).
Punt is dus... Ze wil eigenlijk liever niet dat ik in het weekend met mijn vriend afspreek, i.i.g. niet op de zaterdagavond.
Ik ben haar tegemoet gekomen door elke zaterdagavond met haar op stap te gaan en ik neem alleen een keer in de drie weken mijn vriend mee.
Afgelopen zaterdag weer samen op stap en ze blijft vervelend doen. Ik sta gewoon lekker aan de kant te kijken, mensen kijken, terwijl zij iemand is tegengekomen. Ze zegt tegen mij: als je wilt gaan moet je gewoon gaan hoor... zo'n 10x op de avond.
En dan ga ik inderdaad: krijg ik een sneer: "ja sinds je .... hebt, ben je echt minder gezellig"
Ik ben er nu helemaal tureluur van. Ik voel me schuldig t.o.v. haar, of dat praat ze me aan. Ik vind zelf eigenlijk dat ik niet zo veel verkeerd doe... maar het is nooit goed, wat ik ook voorstel.
Als ik heel eerlijk ben, denk ik soms dat ze misschien een beetje jaloers is, dat ik nu wel een vriend heb???
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Sinds ongeveer rond mei is het zo dat ik het erg goed kan vinden met een collega. We zijn vriendinnen geworden. We waren beide vrijgezel. . Het werd de gewoonte om samen in het weekend, op stap te gaan. Zij is in het uitgaansleven duidelijk echt op zoek. Ik zocht gewoon naar leuk gezelschap. Zij is meer een feestbeest dan ik. Ik vind het tot een uurtje of twee nog wel te doen maar dan ga ik meestal naar huis en meestal heeft zij dan toch wel aanspraak genoeg dat ik me niet rot voel dat ik haar achterlaat.
Nu is het zo dat ik eind augustus dus juist degene ben die de liefde heeft gevonden in de kroeg, vreemd genoeg... aangezien ik altijd het hardste riep dat de kans klein is dat je daar de liefde van je leven tegenkomt.
Ik natuurlijk wel heel erg blij, ondanks dat ik best blij was met mijn vrijgezellenleventje, is hij meer dan welkom. We zijn nu vijf maanden samen en ik zie een toekomst met hem (hij met mij).
Mijn collega/ vriendin is hier wat minder blij mee. Zij is degene die juist zo graag een vriend wil maar wat op een of andere manier niet wil lukken. Ze vind altijd aandacht genoeg in de kroeg maar het zijn altijd van die kerels waar je de volgende dag niet meer van hoort. Ze ziet mij als haar stapmaatje en ze blijft volhouden om op die manier iemand tegen te komen. Ik doe het graag voor haar maar realiteit is dat ik op een gegeven moment alleen aan de bar zit omdat zij aanspraak gevonden heeft. Normaal gesproken vond ik ook wel altijd iemand om mee te praten... meestal de aanhang: vrienden van haar 'gelukkige'. Maar eerlijk gezegd vond ik dat nooit zo heel prettig en nu helemaal niet meer.
Nu neem ik dan af en toe mijn vriend mee, zodat ik ook leuke aanspraak heb als zij iemand 'gevonden' heeft.
Nu maakt zij daar voortdurend een probleem van:
"Ik vind het niet leuk als .... meegaat, je richt je dan vooral op hem" (wat ook zo is wanneer zij een gesprekspartner heeft gevonden)
"Nu je .... hebt, ga je altijd vroeger weg, dat vind ik niet leuk"
(In mijn beleving ging ik altijd al rond een uur of twee weg, af en toe een uitzondering).
Punt is dus... Ze wil eigenlijk liever niet dat ik in het weekend met mijn vriend afspreek, i.i.g. niet op de zaterdagavond.
Ik ben haar tegemoet gekomen door elke zaterdagavond met haar op stap te gaan en ik neem alleen een keer in de drie weken mijn vriend mee.
Afgelopen zaterdag weer samen op stap en ze blijft vervelend doen. Ik sta gewoon lekker aan de kant te kijken, mensen kijken, terwijl zij iemand is tegengekomen. Ze zegt tegen mij: als je wilt gaan moet je gewoon gaan hoor... zo'n 10x op de avond.
En dan ga ik inderdaad: krijg ik een sneer: "ja sinds je .... hebt, ben je echt minder gezellig"
Ik ben er nu helemaal tureluur van. Ik voel me schuldig t.o.v. haar, of dat praat ze me aan. Ik vind zelf eigenlijk dat ik niet zo veel verkeerd doe... maar het is nooit goed, wat ik ook voorstel.
Als ik heel eerlijk ben, denk ik soms dat ze misschien een beetje jaloers is, dat ik nu wel een vriend heb???
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
donderdag 10 januari 2008 om 10:38
quote:repelsteeltje schreef op 10 januari 2008 @ 10:24:
Punt is dus... Ze wil eigenlijk liever niet dat ik in het weekend met mijn vriend afspreek, i.i.g. niet op de zaterdagavond.
Ik ben haar tegemoet gekomen door elke zaterdagavond met haar op stap te gaan en ik neem alleen een keer in de drie weken mijn vriend mee.
?
ik vind dat je haar hiermee wel erg veel voor jou , maar ook voor je vriend , laat bepalen .
Dat je eens in de drie weken met háár mee gaat op haar mannenjacht zou ik logischer vinden dan dit .
En kennelijk weet ze goed dat je gevoelig bent voor wat zij zegt .
Ik vind het van haar kant eigenlijk erg ongevoelig .
Punt is dus... Ze wil eigenlijk liever niet dat ik in het weekend met mijn vriend afspreek, i.i.g. niet op de zaterdagavond.
Ik ben haar tegemoet gekomen door elke zaterdagavond met haar op stap te gaan en ik neem alleen een keer in de drie weken mijn vriend mee.
?
ik vind dat je haar hiermee wel erg veel voor jou , maar ook voor je vriend , laat bepalen .
Dat je eens in de drie weken met háár mee gaat op haar mannenjacht zou ik logischer vinden dan dit .
En kennelijk weet ze goed dat je gevoelig bent voor wat zij zegt .
Ik vind het van haar kant eigenlijk erg ongevoelig .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 10 januari 2008 om 10:39
Wat ik zou doen in deze situatie? Ik zou met haar uitgaan als ik zin had en ik zou me geen schuldgevoel aan laten praten.
Wat een rare vriendin zeg. Maar ik vind het ook vreemd dat jij zo aan haar wensen tegemoet komt door elke zaterdagavond met haar te gaan stappen. Waarom doe je dat?
En of ze jaloers is weet ik niet, maar ze ziet je liever single. Dat past haar beter. Maar draai de situatie eens om. Als zij haar felbegeerde vriend in de wacht sleept, denk je dan serieus dat ze nog elke zaterdag met jou op stap zou gaan? Ik zou denken, mission accomplished, doeg Repelsteeltje.
Wat een rare vriendin zeg. Maar ik vind het ook vreemd dat jij zo aan haar wensen tegemoet komt door elke zaterdagavond met haar te gaan stappen. Waarom doe je dat?
En of ze jaloers is weet ik niet, maar ze ziet je liever single. Dat past haar beter. Maar draai de situatie eens om. Als zij haar felbegeerde vriend in de wacht sleept, denk je dan serieus dat ze nog elke zaterdag met jou op stap zou gaan? Ik zou denken, mission accomplished, doeg Repelsteeltje.
donderdag 10 januari 2008 om 10:40
donderdag 10 januari 2008 om 10:44
elke zaterdagavond met haar doorbrengen ipv met je vriend?? Dat vind ik een beetje de omgekeerde wereld...!! ik zou het echt niet leuk vinden alsm ijn vriend elke zaterdagavond verdwenen is omdat een vriend van hem zo graag met m gaat stappen.
je leven veranderd nou eenmaal als je een relatie hebt..dan ga je niet meer elk weekend met vrienden stappen. Heel simpel maar zo is het gewoon. Dat hoeft niet te betekenen dat je je vrienden dan dus laat vallen.
Maar ik vind 1 keer per maand stappen met die vriendin bijv. al een hele coulante afspraak. Ik bedoel: je hebt naast haar en je vriend natuurlijk ook nog wel meer verplichtingen en bovendien wil je ook wel eens een zaterdag of twee lekker met je vriend doorbrnegen lijkt me zo???
ik denk idd dat t een soort jaloezie is en een verongelijkt gevoel van :"waarom heeft ZIJ nou wel iemand gevonden en sta ik er weer alleen voor??"
Maar dat is haar probleem. Jij moet niet je leven door haar laten bepalen...t is lullig dat ze nog niemand is tegengekomen en ook lullig dat ze jou nu misschien niet meer elk weekend tot haar beschikking heeft. Maar daar moet ze zich wel bij neer gaan leggen....
je leven veranderd nou eenmaal als je een relatie hebt..dan ga je niet meer elk weekend met vrienden stappen. Heel simpel maar zo is het gewoon. Dat hoeft niet te betekenen dat je je vrienden dan dus laat vallen.
Maar ik vind 1 keer per maand stappen met die vriendin bijv. al een hele coulante afspraak. Ik bedoel: je hebt naast haar en je vriend natuurlijk ook nog wel meer verplichtingen en bovendien wil je ook wel eens een zaterdag of twee lekker met je vriend doorbrnegen lijkt me zo???
ik denk idd dat t een soort jaloezie is en een verongelijkt gevoel van :"waarom heeft ZIJ nou wel iemand gevonden en sta ik er weer alleen voor??"
Maar dat is haar probleem. Jij moet niet je leven door haar laten bepalen...t is lullig dat ze nog niemand is tegengekomen en ook lullig dat ze jou nu misschien niet meer elk weekend tot haar beschikking heeft. Maar daar moet ze zich wel bij neer gaan leggen....
donderdag 10 januari 2008 om 10:44
Ik zou kappen met dat hele stappen. Alleen meegaan als je echt zin hebt. Met of zonder vriend. Het is geen aangenomen werk. Want als zij straks een vriend heeft gevonden dan gaat ze misschien ook liever met haar vriend op zaterdag iets anders doen. Nee denk jij nou maar aan jezelf en jouw relatie. En af en toe meegaan is leuk maar als aanhangsel daar elke week te staan lijkt mij niets. Moet ze maar een ander stapmaatje gaan zoeken. Wel aardig naar haar brengen zonder verwijten maar ze gebruikt je gewoon. Je zegt het zelf al, als ze aanspraak heeft dan mag je opeens wel naar huis gaan. Nee ik zou het toch bij haar aankaarten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 10 januari 2008 om 10:46
donderdag 10 januari 2008 om 10:47
Situaties veranderen, eerst was jij ook vrjgezel en nu niet meer.
Overigens zou ik het al hel snel zat zijn als ik met iemand ging stappen en het eind van het liedje is dat ik in mijn eentje aan de bar hang of de aanhang moet vermaken terwijl zij aan iemand vastgezogen staat. Als het haar bedoeling is om iemand op te pikken, gaat ze maar lekker allen. kennelijk is het nooit in haar hoofd opgekomen dat het voor jou helemaal niet zo gezellig is als ze halverwege de avond geen aandacht meer voor je heeft, en kennelijk heb je daar nog nooit iets van gezegd. mss moet dat het startpunt zijn...
Overigens zou ik het al hel snel zat zijn als ik met iemand ging stappen en het eind van het liedje is dat ik in mijn eentje aan de bar hang of de aanhang moet vermaken terwijl zij aan iemand vastgezogen staat. Als het haar bedoeling is om iemand op te pikken, gaat ze maar lekker allen. kennelijk is het nooit in haar hoofd opgekomen dat het voor jou helemaal niet zo gezellig is als ze halverwege de avond geen aandacht meer voor je heeft, en kennelijk heb je daar nog nooit iets van gezegd. mss moet dat het startpunt zijn...
donderdag 10 januari 2008 om 10:55
Het is jammer voor haar, maar jij hebt nu een relatie.
Ik vind dat je al héél ver gaat hoor in het aanpassen aan haar claimende gedrag.
Het is typisch iemand die jou nodig heeft omdat ze anders de deur niet uitkomt.
Toch zou ik het haar duidelijk maken.
Jij zit nu in een heel andere fase dan zij, voor alles is een tijd, en de tijd dat jij iedere zaterdag met haar de hort op ging is nu voorbij.
Perel.
Ik vind dat je al héél ver gaat hoor in het aanpassen aan haar claimende gedrag.
Het is typisch iemand die jou nodig heeft omdat ze anders de deur niet uitkomt.
Toch zou ik het haar duidelijk maken.
Jij zit nu in een heel andere fase dan zij, voor alles is een tijd, en de tijd dat jij iedere zaterdag met haar de hort op ging is nu voorbij.
Perel.
donderdag 10 januari 2008 om 10:56
Bedankt voor de reacties inderdaad. Als je er middenin zit, het getrek heen en weer dan zie je het gewoon niet helder meer.
Ik heb me gewoon altijd voorgenomen om niet zo'n vriendin te zijn die haar vrienden laat vallen als ik een relatie heb. Maar op deze manier wordt ik echt tot het andere uiterste gedreven. Dit is inderdaad niet de bedoeling.
Fijn dat ik het hier helder op een rijtje krijg.
Eerlijk de vriendin is niet de rotste hoor. Maar ik heb wel het gevoel dat het hier vaak om haar belang gaat en dat zij weet dat ik gevoelig ben voor dit soort kritiek. Een aantal weken geleden hebben we eens een uitbarsting gehad ... toen ik haar dus vertelde dat ik twee zaterdagavonden iets anders te doen had. Zij bedacht gelijk dat dit te maken had met mijn vriend. Dat was niet het geval, (maakt trouwens niet eens uit). Zij vertelde me heel bang te zijn, kwijt te raken, aangezien ze al haar stapvriendinnen verloor aan een relatie. Ik vertelde haar dat ik niet tegen claim-gedrag kon. Daarna ben ik me dus toch erg verantwoordelijk gaan voelen voor haar zaterdagavondvertier..
Mijn vriend heeft hier enigszins wel begrip voor.
Voor mij is nu de kous af, ik wil en kan dit niet meer! Bedankt voor de adviezen en reacties!
Ik heb me gewoon altijd voorgenomen om niet zo'n vriendin te zijn die haar vrienden laat vallen als ik een relatie heb. Maar op deze manier wordt ik echt tot het andere uiterste gedreven. Dit is inderdaad niet de bedoeling.
Fijn dat ik het hier helder op een rijtje krijg.
Eerlijk de vriendin is niet de rotste hoor. Maar ik heb wel het gevoel dat het hier vaak om haar belang gaat en dat zij weet dat ik gevoelig ben voor dit soort kritiek. Een aantal weken geleden hebben we eens een uitbarsting gehad ... toen ik haar dus vertelde dat ik twee zaterdagavonden iets anders te doen had. Zij bedacht gelijk dat dit te maken had met mijn vriend. Dat was niet het geval, (maakt trouwens niet eens uit). Zij vertelde me heel bang te zijn, kwijt te raken, aangezien ze al haar stapvriendinnen verloor aan een relatie. Ik vertelde haar dat ik niet tegen claim-gedrag kon. Daarna ben ik me dus toch erg verantwoordelijk gaan voelen voor haar zaterdagavondvertier..
Mijn vriend heeft hier enigszins wel begrip voor.
Voor mij is nu de kous af, ik wil en kan dit niet meer! Bedankt voor de adviezen en reacties!
donderdag 10 januari 2008 om 11:07
Leuk dat je vriend begrip heeft maar die zal toch ook wel eens iets leuks met jou op zaterdag willen doen.
En spiegel je vriendin voor wat er gaande is, je moet mee zodat ze niet alleen binnenkomt en niet alleen staat als ze niemand vindt. Maar zodra ze aanspraak heeft ziet ze jou niet meer staan en sta jij alleen.
Je leven verandert nu eenmaal als je een partner hebt. Of ze het wel of niet leuk vind. En denk dat ze zelf ook niet meer elke zaterdag zo nodig hoeft als ze een leuke vriend op de bank heeft zitten.
Goed dat je nu voor jezelf kiest. En geniet lekker van je eigen relatie ipv aan de bar te zitten als aanhangsel voor je vriendin.
En spiegel je vriendin voor wat er gaande is, je moet mee zodat ze niet alleen binnenkomt en niet alleen staat als ze niemand vindt. Maar zodra ze aanspraak heeft ziet ze jou niet meer staan en sta jij alleen.
Je leven verandert nu eenmaal als je een partner hebt. Of ze het wel of niet leuk vind. En denk dat ze zelf ook niet meer elke zaterdag zo nodig hoeft als ze een leuke vriend op de bank heeft zitten.
Goed dat je nu voor jezelf kiest. En geniet lekker van je eigen relatie ipv aan de bar te zitten als aanhangsel voor je vriendin.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 10 januari 2008 om 11:19
Repelsteeltje, bij echte vriendschap hoort in mijn ogen ook een stukje begrip voor degene die verliefd is. Tuurlijk heeft iemand de eerste maanden vooral veel oog voor de nieuwe liefde. Laat zoiemand lekker die paar maanden op de rose wolk wonen en geef iemand ook even die vrijheid om van die eerste verliefdheid te genieten. Zij staat daar helemaal niet bij stil.
Als het andersom zo zou zijn, dan zou zij ook geen zin hebben om elke zaterdag met jou in de kroeg te hangen ipv af en toe lekker bij der liefje zijn.
Ik heb er nooit mee te maken dat vriendschap eronder te lijden heeft gehad.
Bespreek het met haar, en geef aan dat ze ook moet respecteren dat er iemand anders in jouw leven is.
Als het andersom zo zou zijn, dan zou zij ook geen zin hebben om elke zaterdag met jou in de kroeg te hangen ipv af en toe lekker bij der liefje zijn.
Ik heb er nooit mee te maken dat vriendschap eronder te lijden heeft gehad.
Bespreek het met haar, en geef aan dat ze ook moet respecteren dat er iemand anders in jouw leven is.
donderdag 10 januari 2008 om 11:40
... en misschien draait ze later ook nogeens bij, kan ook. Hoop ik voor je!
Een v mijn beste vriendinnen heeft mij ooit (>10 jaar geleden alweer) verweten het idee te hebben dat ze een "confenience friend" was. We hebben dat uitgeproken, verder gegaan en nu kreeg ik afgelopen kerst een hele lieve kaart van haar. Heel persoonlijk over vriendschap, ons, en dat we maar lekker weer eens iets samen moeten doen, want inmiddels heeft zij dus nog minder tijd dan ik, nu ze getrouwd is met kindjes. Soms groei je niet even snel met elkaar mee.
Een v mijn beste vriendinnen heeft mij ooit (>10 jaar geleden alweer) verweten het idee te hebben dat ze een "confenience friend" was. We hebben dat uitgeproken, verder gegaan en nu kreeg ik afgelopen kerst een hele lieve kaart van haar. Heel persoonlijk over vriendschap, ons, en dat we maar lekker weer eens iets samen moeten doen, want inmiddels heeft zij dus nog minder tijd dan ik, nu ze getrouwd is met kindjes. Soms groei je niet even snel met elkaar mee.
Computer says nooooo
