Relaties
alle pijlers
Vriendin wil met andere man op vakantie
dinsdag 31 december 2024 om 10:41
Mijn vriendin (36) en ik (38) zijn nu twee jaar samen. Beide hebben we kinderen uit een vorige relatie. Mede daarom en omdat we slechts 100 meter bij elkaar vandaan wonen, wonen we niet in één huis en heeft ieder na de scheiding z'n eigen huis behouden. Wij zien elkaar gemiddeld zo'n 3 dagen in de week. Tot zover onze achtergrond 
Mijn vriendin heeft inmiddels bijna 20 jaar een goede (mannelijke) vriend. Daar gaat ze regelmatig mee uit eten, borrelen of een dagje weg. Omdat er naar hun eigen zeggen 0,0 aantrekkingskracht/seksuele spanning is naar elkaar (ze zeggen elkaar als broer/zus te zien) vind ik het allemaal prima en doen ze maar lekker.
Maar... nou deelde ze laatst mede dat ze voor hun 20-jarige vriendschap een reis naar New York willen maken samen. Daar kreeg ik eerlijk gezegd toch kortsluiting van in m'n hoofd. Ik heb daar dan dus wel op gereageerd dat ik dat een grens over vind en te ver vind gaan. Dat ik dagjes weg prima vind, maar citytrips met meerdere overnachtingen met een andere man mij te ver gaan.
Haar verweer hierin is dat ze dit een jaar of 4 geleden (dus voordat ik in beeld was) al een keer tussen neus en lippen door besproken hebben en dat ze toch een broer/zus relatie hebben. Ik vind echter beide argumenten nou niet pe se een reden om dit dan toch maar gewoon door te drukken.
Het zit me niet lekker en ik voel me er erg ongemakkelijk en wat gefrustreerd bij. Ik kan echter zelf niet helemaal plaatsen waarom. Onderstaande 3 redenen zijn voor mij denk ik de belangrijkste waarom het mij niet lekker zit
1. Ik vind het een vorm van respect naar je partner om niet een bed te delen met iemand van het ander geslacht (die geen familie is dan uiteraard). Andersom geredeneerd: als ik al jaren een goede 'platonische' vriendin zou hebben, zou ik nog steeds nooit een nacht weg gaan met haar. Dat voelt disrespectvol naar m'n vriendin. In mijn relationele normen en waarden gaat dit een grens over, hoe platonisch de verhouding tussen elkaar ook is. Een bed delen is iets intiems wat partners doen en niet iets wat je met iemand anders van het ander geslacht doet.
2. Ergens zit hier dan misschien toch een stuk wantrouwen vanuit mij. Want wat nou als er toch een paar drankjes teveel gedronken worden aan de hotelbar en je belandt dan dus in één bed op een hotelkamer... Ik weet dat ik m'n vriendin hierin moet vertrouwen maar het spookt wel door m'n hoofd.
3. Dit punt 3 is denk ik hetgeen mij echt het meest dwars zit. Ze weet dat ik ook héél graag nog een keer naar New York wil. Met haar uiteraard. En toch kiest ze er dan voor om dit nu met die goede vriend te gaan plannen i.p.v. met mij. Dat voelt een beetje alsof ik gepasseerd word hierin. Dan komt zij straks terug met mooie verhalen van een mooie reis waar ik niet over mee kan praten en die ze ook nog eens met een andere man heeft gemaakt. Aangezien ik dus ook graag daarheen wil, vind ik dat je zo'n verre reis met je partner maakt.
Wat is jullie kijk hierop? Overdrijf ik nou heel erg dat ik me hier ongemakkelijk bij voel?
Ik wil niet heel hard zeggen dat ik haar dit verbied, maar eerlijk gezegd wil ik echt niet dat ze met hem 1 op 1 naar de andere kant van de wereld vliegt. Is het teveel gevraagd aan m'n vriendin om te verwachten dat ze voor zulke reizen voor mij kiest i.p.v haar goede vriend?
Mijn vriendin heeft inmiddels bijna 20 jaar een goede (mannelijke) vriend. Daar gaat ze regelmatig mee uit eten, borrelen of een dagje weg. Omdat er naar hun eigen zeggen 0,0 aantrekkingskracht/seksuele spanning is naar elkaar (ze zeggen elkaar als broer/zus te zien) vind ik het allemaal prima en doen ze maar lekker.
Maar... nou deelde ze laatst mede dat ze voor hun 20-jarige vriendschap een reis naar New York willen maken samen. Daar kreeg ik eerlijk gezegd toch kortsluiting van in m'n hoofd. Ik heb daar dan dus wel op gereageerd dat ik dat een grens over vind en te ver vind gaan. Dat ik dagjes weg prima vind, maar citytrips met meerdere overnachtingen met een andere man mij te ver gaan.
Haar verweer hierin is dat ze dit een jaar of 4 geleden (dus voordat ik in beeld was) al een keer tussen neus en lippen door besproken hebben en dat ze toch een broer/zus relatie hebben. Ik vind echter beide argumenten nou niet pe se een reden om dit dan toch maar gewoon door te drukken.
Het zit me niet lekker en ik voel me er erg ongemakkelijk en wat gefrustreerd bij. Ik kan echter zelf niet helemaal plaatsen waarom. Onderstaande 3 redenen zijn voor mij denk ik de belangrijkste waarom het mij niet lekker zit
1. Ik vind het een vorm van respect naar je partner om niet een bed te delen met iemand van het ander geslacht (die geen familie is dan uiteraard
). Andersom geredeneerd: als ik al jaren een goede 'platonische' vriendin zou hebben, zou ik nog steeds nooit een nacht weg gaan met haar. Dat voelt disrespectvol naar m'n vriendin. In mijn relationele normen en waarden gaat dit een grens over, hoe platonisch de verhouding tussen elkaar ook is. Een bed delen is iets intiems wat partners doen en niet iets wat je met iemand anders van het ander geslacht doet.2. Ergens zit hier dan misschien toch een stuk wantrouwen vanuit mij. Want wat nou als er toch een paar drankjes teveel gedronken worden aan de hotelbar en je belandt dan dus in één bed op een hotelkamer... Ik weet dat ik m'n vriendin hierin moet vertrouwen maar het spookt wel door m'n hoofd.
3. Dit punt 3 is denk ik hetgeen mij echt het meest dwars zit. Ze weet dat ik ook héél graag nog een keer naar New York wil. Met haar uiteraard. En toch kiest ze er dan voor om dit nu met die goede vriend te gaan plannen i.p.v. met mij. Dat voelt een beetje alsof ik gepasseerd word hierin. Dan komt zij straks terug met mooie verhalen van een mooie reis waar ik niet over mee kan praten en die ze ook nog eens met een andere man heeft gemaakt. Aangezien ik dus ook graag daarheen wil, vind ik dat je zo'n verre reis met je partner maakt.
Wat is jullie kijk hierop? Overdrijf ik nou heel erg dat ik me hier ongemakkelijk bij voel?
Ik wil niet heel hard zeggen dat ik haar dit verbied, maar eerlijk gezegd wil ik echt niet dat ze met hem 1 op 1 naar de andere kant van de wereld vliegt. Is het teveel gevraagd aan m'n vriendin om te verwachten dat ze voor zulke reizen voor mij kiest i.p.v haar goede vriend?
woensdag 1 januari 2025 om 16:19
Hmm ok interessant. Ik zou me niet op mijn gemak voelen om met jouw man uit eten te gaan of op reis, terwijl ik weet dat je thuis zit met de kinderen en jullie samen weinig delen op het moment.Valtifest schreef: ↑01-01-2025 16:09Toen wij jonge kinderen hadden hadden we wel een beetje een verstandshuwelijk. Het kwam regelmatig voor dat als we de weekplanning doornamen de ander juichend door de kamer rende als bleek dat de een een activiteit buiten de deur had.
kinderen vroeg naar bed en me time!
Ik ben echt weleens pissig geweest als hij dan om 19.30 weer op de stoep stond.
Ik mijd jonge vaders sowieso, vaak zijn dat moeilijke jaren voor relaties en ik ken er zo veel die hun vermaak dan buiten de deur gaan zoeken. Maar dat dit niet goed is voor hun gezin vul ik dan zelf in idd.
woensdag 1 januari 2025 om 17:21
Je verbreekt er ook een vriendschap van minimum een decium voor?bijtie schreef: ↑01-01-2025 16:19Hmm ok interessant. Ik zou me niet op mijn gemak voelen om met jouw man uit eten te gaan of op reis, terwijl ik weet dat je thuis zit met de kinderen en jullie samen weinig delen op het moment.
Ik mijd jonge vaders sowieso, vaak zijn dat moeilijke jaren voor relaties en ik ken er zo veel die hun vermaak dan buiten de deur gaan zoeken. Maar dat dit niet goed is voor hun gezin vul ik dan zelf in idd.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
woensdag 1 januari 2025 om 17:36
Ja zeker. Niet per se bewust of met opzet, maar mensen krijgen andere prioriteiten in die levensfase en met mij als single kindloze vrouw is dat niet echt een match.
Ook wel mannelijke vrienden gehad wiens partners mij niet leuk vonden, dan maak ik gewoon ruimte. We zien elkaar wel ooit weer, of niet.
Ik heb dat niet zo van "wow 20 jaar, heilig, alles moet hiervoor wijken", ik vind dat een vreemd criterium. Ik wil ook niet een of andere bff zijn die concurrentie is.
woensdag 1 januari 2025 om 17:42
Vind je het anders bij een vriendschap tussen twee vrouwen? En zet je die ook op een lager pitje omdat het een "gevoelige fase" is voor vermaak buiten de deur? Ik heb het dan dus niet over de fase waarin je enorm druk bent met verzorging en brak door de gebroken nachten.
Maar zou jij bij een vriendin die met een peuter en baby zit aan jou vraagt of jij weer eens zin hebt om te dansen, en je kent haar al 15 jaar, denken: Ha leuk, die wil er weer eens lekker tussenuit. Of rode vlag rode vlag, zij zoekt haar vermaak buiten de deur!!!
Ik ben heel blij dat mijn vriendinnen mijn voorstellen nooit hebben afgewezen met de gedachte: Wat the hell is zij nou weer van plan... zit zeker in een moeilijke fase met vrouw en baby's thuis. Uitkijken.
Of heb je dat gevoel alleen bij jonge vaders?
Maar zou jij bij een vriendin die met een peuter en baby zit aan jou vraagt of jij weer eens zin hebt om te dansen, en je kent haar al 15 jaar, denken: Ha leuk, die wil er weer eens lekker tussenuit. Of rode vlag rode vlag, zij zoekt haar vermaak buiten de deur!!!
Ik ben heel blij dat mijn vriendinnen mijn voorstellen nooit hebben afgewezen met de gedachte: Wat the hell is zij nou weer van plan... zit zeker in een moeilijke fase met vrouw en baby's thuis. Uitkijken.
Of heb je dat gevoel alleen bij jonge vaders?
woensdag 1 januari 2025 om 17:45
Volgens mij slaat je fantasie op hol en het is eens in de 20 jaar, niet elk jaar. Zijn vrouw wist al 4 jaar dat dit zou gaan komen en vertrouwt haar man blijkbaar wel.
woensdag 1 januari 2025 om 17:49
Dus nu is het 'verstandshuwelijk' van die mannelijke vriend, de schuld van de vriendin van TO omdat hij met haar naar NY en niet met zijn vrouw? Vervolgens weet je blijkbaar ook waarom die vriendin gescheiden is??!! Dat "verstandshuwelijk" komt uit de mond van iemand die duidelijk jaloers is op een vriendschap, ik zou daar niet al te veel waarde aan hechten.Goudglitter schreef: ↑01-01-2025 13:49Als de vriendin van to niet steeds beschikbaar zou zijn voor deze man en hij wil niet in zijn eentje dan zou hij dus zijn eigen vrouw wel eens mee kumnen gaan vragen. Nu hoeft hij niet in zijm relatie te investeren.
Zou mij niets verbazen als de vriendin van to gescheiden is omdat haar man het zat was dat zij zich de aandacht van deze man die waarschijnlijk onmiddellijk bij zijn vrouw zou weggaan als zij met hem zou willen samen wonen steeds laat aanleunen.
woensdag 1 januari 2025 om 17:58
Toevallig of niet, de enige keer dat ik uitging met een vrouwelijke getrouwde kennis met een jong kind stond ze aan de bar te tongen met een vent.
Niet dat ik er vanuit ga dat iedereen dat doet hoor, mijn mannelijke vrienden deden helemaal geen gekke dingen maar dat werd gewoon anders.
En als ik iemand onbedoeld in de situatie zou brengen waar TO nu in zit en het zet hun relatie op het spel, zou ik dat niet leuk vinden. Dus ik zoek dat niet op.
woensdag 1 januari 2025 om 18:08
Ik denk dat je prima tegen je partner kan zeggen dat je een beetje jaloers bent, of misschien zelfs stik jaloers bent dat ze NY gaat met haar vriend, maar het is wat anders dan dat ze naar die gevoelens moet handelen. Iets 'jammer' vinden is weer iets heel anders dan er meteen een morele kwestie van maken ( ik ben toch je grote liefde, ik wil ook heel graag, hij moet met zijn vrouw want ze hebben een verstandshuwelijk).bijtie schreef: ↑01-01-2025 14:01Dat kan idd, heb je gelijk in. Ik moet er ook niet vanalles bij fantaseren.
Ik denk dat je het in de positie van TO moeilijk goed kan doen. Je hebt die gevoelens, maar je staat er al snel op als een jaloerse drol als je ze uitspreekt. En als je ze niet uitspreekt kan het de relatie schaden.
Ik vind gevoelens van jaloezie en gemis ook vervelend maar het balanceert zich uit doordat je partner een geweldige tijd heeft. Wat je geeft krijg je terug, zodra je elkaar beperkingen gaat opleggen (als je wel gaat, dan ga ik scheiden), dan kun je er op rekenen dat je die een keer terug gaat krijgen als jij iets dolgraag wil. M.a.w. het is de start van rancuneuze gevoelens in je relatie. Top.
woensdag 1 januari 2025 om 18:19
In het ideale geval kan je erover praten. Maar is er in relaties ruimte om gevoelens van jaloezie te bespreken? Volgens mij is dat een beetje taboe. Ik zou het niet makkelijk vinden. TO wordt hier ook om deze gevoelens veroordeeld.DingDong schreef: ↑01-01-2025 18:08Ik denk dat je prima tegen je partner kan zeggen dat je een beetje jaloers bent, of misschien zelfs stik jaloers bent dat ze NY gaat met haar vriend, maar het is wat anders dan dat ze naar die gevoelens moet handelen. Iets 'jammer' vinden is weer iets heel anders dan er meteen een morele kwestie van maken ( ik ben toch je grote liefde, ik wil ook heel graag, hij moet met zijn vrouw want ze hebben een verstandshuwelijk).
Ik vind gevoelens van jaloezie en gemis ook vervelend maar het balanceert zich uit doordat je partner een geweldige tijd heeft. Wat je geeft krijg je terug, zodra je elkaar beperkingen gaat opleggen (als je wel gaat, dan ga ik scheiden), dan kun je er op rekenen dat je die een keer terug gaat krijgen als jij iets dolgraag wil. M.a.w. het is de start van rancuneuze gevoelens in je relatie. Top.
woensdag 1 januari 2025 om 18:31
woensdag 1 januari 2025 om 18:32
Volgens mij maak je jezelf veel te belangrijk. Het is aan die ouders zelf om hun relatie in te richten, en jonge vaders kunnen zichzelf prima beheersen als ze willen hoor. En als ze dat niet willen/kunnen is het alsnog hun eigen verantwoordelijkheid, niet de jouwe.bijtie schreef: ↑01-01-2025 16:19Hmm ok interessant. Ik zou me niet op mijn gemak voelen om met jouw man uit eten te gaan of op reis, terwijl ik weet dat je thuis zit met de kinderen en jullie samen weinig delen op het moment.
Ik mijd jonge vaders sowieso, vaak zijn dat moeilijke jaren voor relaties en ik ken er zo veel die hun vermaak dan buiten de deur gaan zoeken. Maar dat dit niet goed is voor hun gezin vul ik dan zelf in idd.
woensdag 1 januari 2025 om 18:41
Nu ik een man heb getroffen die oprecht het leuk vind als ik het leuk heb, maakt niet uit met wie, zal ik ook nooit meer met wat anders genoegen nemen.Sjaantje37 schreef: ↑01-01-2025 18:31De hele vriendschap zit TO niet lekker. De manier waarop hij over die vriend schrijft zegt genoeg.
Hij is jaloers op de aandacht en tijd die ze met hem besteed want dat is aandacht en tijd minder voor hem zelf.
Ik zou hier zelf ernstig op afknappen.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
woensdag 1 januari 2025 om 18:43
Het deert me niet zoveel dat ik hier veroordeeld word om gevoelens die ik hierbij heb. Ik had er zelf voor gekozen dit onderwerp te delen. Ik had al wel verwacht dat de meningen heel verschillend zouden zijn.
Iedereen heeft z'n eigen prioriteiten in een relatie, onzekerheden in een relatie en ook wel enige vorm van jaloersheid. De een veel meer dan de ander. Dat is prima want iedereen is anders op deze onderwerpen.
Maar ik vind het wel bizar om te lezen hoe fel sommigen zeggen dat ik geen grens mag aangeven. Volgens mij leren we onze kinderen van jongs af aan JUIST dat ze hun grenzen aan moeten geven. Iedereen legt (in een relatie in dit geval) de grens op een andere plek. Dus waarom zou ik niet aan mogen geven waar mijn grens ligt? Waarom word je dan meteen 'jaloers' 'bekrompen' 'wantrouwend' en ga zo maar door genoemd?
Dus iedereen die hier zegt dat ik geen grens mag aangeven laat zelf z'n partner alles doen? Jullie hebben nergens een grens in een vriendschap die je partner heeft met iemand van het andere geslacht? Een vriendschappelijke kus op de mond? Geen probleem? Misschien samen toch in één bed slapen? Geen probleem? Toch een keer seks hebben als vrienden? Geen probleem?
Je maakt me niet wijs dat jullie nergens een grens trekken in je relatie. Iedereen trekt ergens een grens... Voor mij ligt die grens bij het onderwerp waar het hier nu al heel de tijd om gaat.
Ik zou m'n vriendin juist alleen maar meer respecteren als ze aangeeft waar haar grenzen liggen i.p.v. alles maar toe te laten. Het toont voor mij juist aan dat ze om mij geeft.
Bedankt voor al jullie reacties. Ik heb het onderwerp voor nu even laten rusten hier thuis, maar ga het wel nog een keer bespreekbaar maken. En ja ik ga dan dus wél aangeven waar mijn grens ligt. Ook al vinden velen van jullie dat raar of claimerig.
Iedereen heeft z'n eigen prioriteiten in een relatie, onzekerheden in een relatie en ook wel enige vorm van jaloersheid. De een veel meer dan de ander. Dat is prima want iedereen is anders op deze onderwerpen.
Maar ik vind het wel bizar om te lezen hoe fel sommigen zeggen dat ik geen grens mag aangeven. Volgens mij leren we onze kinderen van jongs af aan JUIST dat ze hun grenzen aan moeten geven. Iedereen legt (in een relatie in dit geval) de grens op een andere plek. Dus waarom zou ik niet aan mogen geven waar mijn grens ligt? Waarom word je dan meteen 'jaloers' 'bekrompen' 'wantrouwend' en ga zo maar door genoemd?
Dus iedereen die hier zegt dat ik geen grens mag aangeven laat zelf z'n partner alles doen? Jullie hebben nergens een grens in een vriendschap die je partner heeft met iemand van het andere geslacht? Een vriendschappelijke kus op de mond? Geen probleem? Misschien samen toch in één bed slapen? Geen probleem? Toch een keer seks hebben als vrienden? Geen probleem?
Je maakt me niet wijs dat jullie nergens een grens trekken in je relatie. Iedereen trekt ergens een grens... Voor mij ligt die grens bij het onderwerp waar het hier nu al heel de tijd om gaat.
Ik zou m'n vriendin juist alleen maar meer respecteren als ze aangeeft waar haar grenzen liggen i.p.v. alles maar toe te laten. Het toont voor mij juist aan dat ze om mij geeft.
Bedankt voor al jullie reacties. Ik heb het onderwerp voor nu even laten rusten hier thuis, maar ga het wel nog een keer bespreekbaar maken. En ja ik ga dan dus wél aangeven waar mijn grens ligt. Ook al vinden velen van jullie dat raar of claimerig.
woensdag 1 januari 2025 om 18:50
Prima om je grens aan te geven, maar dat betekent ook dat je moet dealen met de consequenties. Als jij niet toestaat dat ze deze reis maakt zijn er twee uitkomsten. Ze gaat niet en geeft toe aan jouw grens. Ze gaat wel een stelt zelf een grens waarin jij niet meer voorkomt in de rest van haar leven.
speculaastaart wijzigde dit bericht op 01-01-2025 18:56
0.83% gewijzigd
woensdag 1 januari 2025 om 18:52
En daar heb ik dan vrede mee...Speculaastaart schreef: ↑01-01-2025 18:50Prima om je grens aan te geven, maar dat betekent ook dat je moet dealen met de consequenties. Als jij niet toestaat dat ze deze reis maakt zijn er twee uitkomsten. Ze gaat niet en geeft toe aan jouw grens. Ze gaat wel een stelt zelf een grens waarin jij niet meer voorkomt in de rest van het leven.
woensdag 1 januari 2025 om 18:52
Je haalt zaken door elkaar. TO wordt door sommigen veroordeeld om de conclusies die hij aan die gevoelens wil verbinden.
woensdag 1 januari 2025 om 18:57
Er is hier letterlijk gezegd dat er weinig grenzen geaccepteerd zouden worden.Murgatroyd schreef: ↑01-01-2025 18:47Werkelijk niemand heeft gezegd totaal grenzeloos te zijn in relaties.
woensdag 1 januari 2025 om 18:57
Op het moment dat mijn partner mij dingen wil verbieden onder het mom van ‘grenzen aangeven’, geef ik de relatie weinig kans van slagen meer. Je zou bij mij aanzienlijk meer kans hebben door je open en kwetsbaar op te stellen en gewoon over je gevoelens te praten.
__appelbloesem__ wijzigde dit bericht op 01-01-2025 19:00
3.06% gewijzigd
woensdag 1 januari 2025 om 19:01
Bij TO of bij de vriendin?Speculaastaart schreef: ↑01-01-2025 18:59Oké, misschien moet je het dan zelf uitmaken. Kennelijk zit de liefde niet zo diep dan.
.
woensdag 1 januari 2025 om 19:02
Ik ben ook heel belangrijk, voor mijzelf althans.__appelbloesem__ schreef: ↑01-01-2025 18:32Volgens mij maak je jezelf veel te belangrijk. Het is aan die ouders zelf om hun relatie in te richten, en jonge vaders kunnen zichzelf prima beheersen als ze willen hoor. En als ze dat niet willen/kunnen is het alsnog hun eigen verantwoordelijkheid, niet de jouwe.
Voor mij hoeft niemand zich te "beheersen als ze willen" dat je dat zo noemt zegt toch al genoeg. Wat een gedoe.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
