
Vriendschap opgeven of niet?

maandag 27 september 2021 om 14:14
Oké dit is een lang verhaal.. voor degene die het gaat lezen, alvast dankjewel!
Mijn partner en ik zijn nu 6,5 jaar samen en afgelopen mei zijn wij voor het geregistreerd partnerschap gegaan.
Sinds eind vorig jaar/begin dit jaar zijn wij gaan swingen. (Vriendschap + met andere stellen).
Dit was allemaal erg leuk en met één stel, ging het zo goed dat we ze vaker gingen zien. We zijn zelfs een weekendje weg geweest met ze.
Het probleem start met het feit dat ik en de man van het andere stel heel goed contact hadden. We appten veel en belden ook wel eens.
In principe is waren er geen problemen.
Wij zijn echter meer voor elkaar gaan voelen dan enkel vriendschap en sinds we dat weten hebben wij het “+” gedeelte gelaten voor wat het is. Heel bewust hebben wij besloten niks met de gevoelens te doen, omdat wij de vriendschap belangrijker vinden.
(Wij zijn overigens beiden poly-am en waren niet van plan onze eigen partners te verlaten of iets dergelijks).
Wij zijn eerlijk geweest over het feit dat de gevoelens er waren, maar ook dat wij er niks mee gingen doen. Zijn partner was er oké mee, mijn partner is er echter niet van overtuigd dat wij er niks mee zouden doen. Hij is er erg achterdochtig, jaloers en onzeker door geworden.
We hebben hier erg veel over gepraat en duidelijke regels opgesteld (meerdere keren).
De laatste regel (waar het geëscaleerd is) was dat contact prima was, als we elkaar fysiek maar niet zouden zien.
De maandag had ik gebeld met de andere man. Mijn partner belde bij terwijl de andere man midden in zijn verhaal zat. Ik heb na dit verhaal direct afgesloten en opgehangen en ik belde mijn partner terug. Deze was ontzettend beledigd en hoefde niet meer met mij te praten, aangezien ik niet direct opgenomen had toen hij mij belde.
Bij thuiskomst hadden we enorme ruzie.. want ik had moeten snappen dat ik voor hem direct had op moeten nemen. Hij was boos dat ik gebeld had met de andere man, terwijl het in de regels “prima” was.
Ik snapte het niet en ben ook boos geworden. Er ontstond een fikse ruzie. Toen we “klaar” waren begon hij mij in mijn zij te prikken en ik heb gezegd dat ik wilde dat hij van me af zou blijven. Hij ging echter door en naar meerdere malen verzoeken om daarmee te stoppen wilde ik weglopen naar boven. Hij wilde dat niet en trok mij aan mijn arm van de trap af, de grond op.
Ik was bang en wilde de politie bellen. Hij greep daarop mijn telefoon uit mijn hand en ik heb dat moment gebruikt om me op te sluiten op mijn kamer.
Ik mag nu geen contact meer hebben met de andere man, op geen enkele manier.
Er zijn ook van allerlei uitspraken over zelfmoord geweest, omdat ik contact had met de andere man. Ik heb mijn spullen al een paar keer mogen pakken. En de relatie is ook al meerdere keren “bedreigd” met beëindiging.
Ik voel mij emotioneel gemanipuleerd, niet veilig en ongelukkig in de relatie.
Ik snap zijn angst.. maar ik ben er niet voor niks duidelijk in geweest dat ik niet meer dan vriendschap zoek in de andere man.
Een relatie zou ik er niet mee willen en niet mee kunnen hebben. Daarvoor zijn wij veel te verschillend. Ik heb dit ook vaker op deze manier uitgelegd.
Ik weet niet meer wat ik ermee moet, wat zouden jullie aanraden?
Mijn partner en ik zijn nu 6,5 jaar samen en afgelopen mei zijn wij voor het geregistreerd partnerschap gegaan.
Sinds eind vorig jaar/begin dit jaar zijn wij gaan swingen. (Vriendschap + met andere stellen).
Dit was allemaal erg leuk en met één stel, ging het zo goed dat we ze vaker gingen zien. We zijn zelfs een weekendje weg geweest met ze.
Het probleem start met het feit dat ik en de man van het andere stel heel goed contact hadden. We appten veel en belden ook wel eens.
In principe is waren er geen problemen.
Wij zijn echter meer voor elkaar gaan voelen dan enkel vriendschap en sinds we dat weten hebben wij het “+” gedeelte gelaten voor wat het is. Heel bewust hebben wij besloten niks met de gevoelens te doen, omdat wij de vriendschap belangrijker vinden.
(Wij zijn overigens beiden poly-am en waren niet van plan onze eigen partners te verlaten of iets dergelijks).
Wij zijn eerlijk geweest over het feit dat de gevoelens er waren, maar ook dat wij er niks mee gingen doen. Zijn partner was er oké mee, mijn partner is er echter niet van overtuigd dat wij er niks mee zouden doen. Hij is er erg achterdochtig, jaloers en onzeker door geworden.
We hebben hier erg veel over gepraat en duidelijke regels opgesteld (meerdere keren).
De laatste regel (waar het geëscaleerd is) was dat contact prima was, als we elkaar fysiek maar niet zouden zien.
De maandag had ik gebeld met de andere man. Mijn partner belde bij terwijl de andere man midden in zijn verhaal zat. Ik heb na dit verhaal direct afgesloten en opgehangen en ik belde mijn partner terug. Deze was ontzettend beledigd en hoefde niet meer met mij te praten, aangezien ik niet direct opgenomen had toen hij mij belde.
Bij thuiskomst hadden we enorme ruzie.. want ik had moeten snappen dat ik voor hem direct had op moeten nemen. Hij was boos dat ik gebeld had met de andere man, terwijl het in de regels “prima” was.
Ik snapte het niet en ben ook boos geworden. Er ontstond een fikse ruzie. Toen we “klaar” waren begon hij mij in mijn zij te prikken en ik heb gezegd dat ik wilde dat hij van me af zou blijven. Hij ging echter door en naar meerdere malen verzoeken om daarmee te stoppen wilde ik weglopen naar boven. Hij wilde dat niet en trok mij aan mijn arm van de trap af, de grond op.
Ik was bang en wilde de politie bellen. Hij greep daarop mijn telefoon uit mijn hand en ik heb dat moment gebruikt om me op te sluiten op mijn kamer.
Ik mag nu geen contact meer hebben met de andere man, op geen enkele manier.
Er zijn ook van allerlei uitspraken over zelfmoord geweest, omdat ik contact had met de andere man. Ik heb mijn spullen al een paar keer mogen pakken. En de relatie is ook al meerdere keren “bedreigd” met beëindiging.
Ik voel mij emotioneel gemanipuleerd, niet veilig en ongelukkig in de relatie.
Ik snap zijn angst.. maar ik ben er niet voor niks duidelijk in geweest dat ik niet meer dan vriendschap zoek in de andere man.
Een relatie zou ik er niet mee willen en niet mee kunnen hebben. Daarvoor zijn wij veel te verschillend. Ik heb dit ook vaker op deze manier uitgelegd.
Ik weet niet meer wat ik ermee moet, wat zouden jullie aanraden?
dinsdag 28 september 2021 om 14:01
Wat een leuke en openhartige uitleg, het leest er echt van af dat jullie veel respect hebben naar elkaar en dit jullie band/saamhorigheid alleen maar versterkt, persoonlijk zou het niet mijn ding zijn maar om dit succesvol binnen een relatie te kunnen doen zo zou het idd zo moeten zijn als jij het beschrijft denk ik,abracadabra schreef: ↑28-09-2021 08:39Voor mij en mijn partner werkt het prima. Wij hebben altijd heel veel lol. Onze prioriteit ligt 100 procent bij elkaar. Als wij al een beetje vermoeden dat 1 van ons zich niet helemaal 100÷ ergens in kan vinden dan stopt het. Wij vinden de erotiek leuk. Maar ik moet zeggen dat wij ook al tijden niet meer aan partnerruil gedaan hebben. Wel aan sex met groepen of hand en span werk met andere stellen. Maar dan alleen stellen die er net zo in staan als wij. Dus geen jagers die perse willen neuken maar stellen die een leuke tijd willen samen en eventueel wat extra's. Wij komen nooit in de verleiding of krijgen gevoelens omdat we afstand houden en vooral op elkaar gericht zijn.
Ik denk dat mensen ons ook best saai vinden in een club. Wij zijn vooral met onszelf bezig en alleen als we echt een klik hebben gebeurd er meer met een ander stel.
Wij vinden dit allebei heel leuk en spannend en geil. Sex hebben tussen andere mensen en andere mensen zien sexen en soms komt daar een hele leuke avond uit met een ander stel.
Ik denk dat swingen vooral een slechte naam heeft doordat het heel veel wordt gedaan door stellen die spanning zijn kwijtgeraakt of een beetje op elkaar uitgekeken. Dit is bij ons niet het geval. Ook zonder swingen vermaken wij ons. Er gaan maanden voorbij zonder clubbezoek en dan missen we niks. En dan opeens soms stelt 1 van ons weer eens voor om te gaan. En dan hebben we een super leuke avond. En daarna gaan we weer naar huis en kunnen daar lang van nagenieten. Samen.