Vriendschap: Zal ik iets van me laten horen of niet?

22-06-2007 11:26 10 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even jullie advies.



Ken een goede vriendin van me al 23 jaar. Leuke meid, nooit echt grote dingen voorgevallen. Al sinds een paar jaar is er wat veranderd.

Ze werkte eerst net als ik (fulltime) en ze besloot weer te gaan studeren. Eerste belde we regelmatig, zagen elkaar regelmatig, maar ineens zag ik haar zelden en het contact via telefoon, mail etc, kwam vaak via mij. Maar ik had het veel minder druk dan haar en zij zei ook dat ze het heel druk had dus ik vond dat niet erg. Nu werkt ze ondertussen en heb ik al een aantal keer aangegeven, serieus en met een lag, dat ik zo weinig van haar hoor en dat ik dat heel jammer vind. Zij vindt dat ook, gaf aan dat ze idd druk was, maar dat dat geen excuus mocht zijn etc. Ondertussen heb ik ook een heel ander leven met een eigen zaak, maar toch maak ik tijd voor vriendinnen. En van haar hoor ik zo weing tot niets. Maar iedere keer als ik geen antwoord kreeg op een telefoontje, mail of sms, begon ik toch weer. edere keer sorry helemaal vergeten, ik was druk met werk prive of wat dan ook.

Nu heb ik me voorgenomen niets van me te laten horen als zij dat ook niet doet.

Aankomende zondag 2 weken geleden heeft ze me een mail gestuurt. Die heb ik de maandag erna beantwoord en ik wacht nog steeds op antwoord. Zij stelde voor wat af te spreken, ga met 2 data en ik heb haar teruggestuurt wanneer ik kan en dat het me leuk lijkt haar weer te zien.

Maar helemaal niets. Ik heb haar ondertussen regelmatig online gezien, maar ik hoor gewoon niets. Van de week was ze jarig en heb ik een kaart gestuurt, maar ik wil verder eigenlijk niets van me laten horen. Maar toch knaagt het.



Wat zal ik doen?
Alle reacties Link kopieren
Als het zo aan je knaagt, waarom zeg je haar dat niet dan? Spreek nog één keer af, vertel hoe je je voelt en dat het van jou zo niet meer hoeft. Dan kan zij kiezen om óf ervoor te gaan, óf de vriendschap te laten versloffen.

Vriendschap hoort niet van één kant te komen.
Alle reacties Link kopieren
Afgezien van de rest van het verhaal: Waarom heb je alleen een kaart gestuurd toen ze jarig was? Als het een goede vriendin is dan ga je toch even langs of bel je in elk geval even?



Wat de rest betreft: ikdenk dat ik het allang had laten doodbloeden als ik jou was. Hoeveel plezier beleef je nu nog aan deze vriendschap? Erg weinig, lijkt me. Sterker nog: je krijgt er een rotgevoel over. Is het niet waard imo, besteed je tijd en energie liever aan mensen die net zo blij zijn met jou als jij met hen.
Alle reacties Link kopieren
Dat is het punt, ik heb het al een keer in tranen tegen haar verteld. En ze vond het zo erg en ze begreep me. We hebben dat toen helemaal uitgepraat (nu anderhalf jaar geleden) en iedere keer is het werk zo.

Nu was ik altijd wel van het snel antwoorden etc. En ik vond ook zelf dat ik dat niet van andere kon verwachten, maar ik vind het gewoon echt niet leuk dat het afspreken gewoon 2 weken moet duren.

En daarom wil ik nu eigenlijk voet bij stuk houden en kijken wanneer ik wat van haar hoor.



Ik ben ook een gevoelsmens en ik weet dat ik me in laat pakken met een face to face gesprek.
Alle reacties Link kopieren
Waarom ik niet ben langs gegaan is omdat ze het niet vierde en niet thuis was omdat ze moest werken, ze viert het in de zomer.

En de reden dat ik haar niet belde, omdat ik dus wist dat ze niet thuis was en omdat zij mij op mijn verjaardag ook niet heeft gebeld...euh ja 4 dagen later, omdat ze druk was. En ik heb geen kaart of sms ontvangen.
Alle reacties Link kopieren
Als je het al een keer met haar hebt besproken en dit is al een paar jaar zo, reken er dan niet op dat het veranderd. Dit is dus het contact wat je van haar kunt verwachten ( niet terug mailen, weinig initiatief). Je moet voor jezelf bepalen of datgenoeg is. Als het niet genoeg voor je is lijkt me dat je de vriendschap beter kunt stoppen. Ik zou het zelf niet laten doodbloeden maar eerlijk zeggen wat er bij jou speelt en waarom je niet door wilt gaan. Als je echt bevriend bent geweest dan verdient dat meer dan het maar stilzwijgend laten aflopen vind ik.
Als je elkaar al 23 jaar kent en je ziet elkaar wat minder, dat is toch ok? Vriendschappen veranderen nu eenmaal door allerlei dingen.

De vraag is of jij met die verandering ok bent.

Ik heb vrienden al meer dan 10 jaar die ik eens in de zoveel maanden zie of spreek. Daarom zijn het nog geen mindere vrienden. Ze zitten nog steeds in mjn hart.

Het is gewoon anders geworden.
Alle reacties Link kopieren
Dat ik haar minder zie is geen probleem. Dat kan gebeuren en daar hebben we beide ook geen tijd voor om elkaar wekelijks te zien.

Wat ik wel leuk vind is om regelmatig contact te hebben. En ook dan kan je zeggen misschien heeft zij daar minder behoefte aan en als dat zo is zal ik me daar ook aan moeten passen. En dat heb ik voor mezelf ook gedaan. Zij zal nooit zo snel reageren als ik, dat weet ik.

Maar om niet te reageren op telefoontjes, smsjes of mailtjes, dan denk ik dat ik toch niet zo'n goede vriendin ben als wat zij zegt.
Hmm.. ik ben daar ook altijd wat minder goed in hoor. Ik snap dat je teleurgesteld bent als dat vroeger anders ging tussen jullie.

Ik heb een beetje de filosofie van 'het zit wel goed, en af en toe hou je elkaar op de hoogte'.

Als ze het druk heeft met andere dingen ben je misschien een beetje naar de achtergrond gezonken, maar dat wil niet zeggen dat ze niet om je geeft en niet benieuwd is naar hoe het met jou gaat.

Misschien zal het verwateren, maar ik vind vriendschappen verbreken altijd een beetje rigoreus en kinderachtig (-tenzij iemand je natuurlijk een onwijze streek heeft geleverd ofzo!). Maar in dit geval dan..

Het heeft meer met acceptatie van verandering te maken. Misschien vind je een nieuw iemand waarmee je zo'n band kan hebben, en schuift je oude vriendin wat verder naar de achtergrond.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Met andere vriendinnen heb ik dit helemaal niet en daar besteed ik nu ook meer aandacht aan. En opzich had ik zoiets van, is prima als we elkaar niet zovaak meer spreken, maar ik ga niet iedere keer het contact zoeken.

En nu heeft ze dus 2 weken geleden op een mail gereageerd, daarin heeft ze wat dagen voorgesteld dat ze af kon spreken waaronder aanstaande dinsdag. Ik heb daarna geantwoord dat me die dag heel goed uitkwam en daar heb ik niets meer opgehoord. En dat vind ik vreemd dan. En dan heb ik zoiets van, ik ga nu niet weer bellen en vragen of dinsdag nou doorgaat, want ik vind dat dat ook weleens van haar mag komen. Ze is regelmatig op msn en dat moet ze zelf weten, maar ik vind dat het dan een kleine moeite is om even 2 regels terug te sturen, ja is goed ik zie je dan. Blijkbaar is ze me dan vergeten.

En normaal doe ik daar helemaal niet moeilijk over als iemand wat vergeet, dan bel ik of mail ik gewoon. Ik ga dat echt niet bijhouden, maar als het altijd van mijn kant moet komen, dan voel ik me daar niet prettig bij.

De vriendschap hiervoor verbreken zeker niet, maar ik ga haar niet meer als een hondje achterna lopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven