Relaties
alle pijlers
Vriendschappen verwateren bij komst kids
maandag 4 september 2023 om 22:10
De laatste jaren merk ik dat vriendschappen verwateren als er kinderen komen. Ikzelf ben inmiddels 35 en nog heel erg aan het twijfelen of ik ze überhaupt wil. Ik heb ook lang gewacht met erover na te denken omdat ik eerst carrière wilde maken. En ik merk dat, omdat ik geen kids heb, mijn vriendinnen dat moeilijk vinden, nooit tijd hebben (want kids), afzeggen (want kind ziek of gevallen of moe o.i.d.) of liever dingen gaan doen met andere moeders omdat die hetzelfde in het leven staan. En dat vind ik eerlijk gezegd gek en ook heel moeilijk.
Het lijkt haast wel alsof kinderen krijgen ook betekent dat je hele identiteit daarom draait. Tenminste in mijn omgeving. Ook in gesprekken gaat het 90% over de kinderen, 5% over wat ze daarnaast doen en als ik geluk heb, wordt er gevraagd hoe het met mij is en wat me bezig houdt maar dan wordt iedere kans gegrepen om het weer over kinderen te hebben. Het maakt ook dat ik me steeds eenzamer voel. Zowel bij hen als überhaupt. Ik mis de lol, het samen op pad gaan en de goede gesprekken die we vroeger hadden. Ik heb gelukkig een fijne lange relatie met mijn man maar dat is toch anders dan wat doen met vriendinnen.
Nieuwe vriendinnen maken vind ik lastig. Aan de ene kant omdat het lastig is om meiden te vinden die ook (nu nog) geen kids hebben. En omdat ik het lastig vind om (snel) echt een connectie te maken die verder gaat dan oppervlakkige gesprekken bij bijvoorbeeld de sportschool. Zijn er meer vrouwen die dit ervaren en hoe gaan jullie hier mee om?
Het lijkt haast wel alsof kinderen krijgen ook betekent dat je hele identiteit daarom draait. Tenminste in mijn omgeving. Ook in gesprekken gaat het 90% over de kinderen, 5% over wat ze daarnaast doen en als ik geluk heb, wordt er gevraagd hoe het met mij is en wat me bezig houdt maar dan wordt iedere kans gegrepen om het weer over kinderen te hebben. Het maakt ook dat ik me steeds eenzamer voel. Zowel bij hen als überhaupt. Ik mis de lol, het samen op pad gaan en de goede gesprekken die we vroeger hadden. Ik heb gelukkig een fijne lange relatie met mijn man maar dat is toch anders dan wat doen met vriendinnen.
Nieuwe vriendinnen maken vind ik lastig. Aan de ene kant omdat het lastig is om meiden te vinden die ook (nu nog) geen kids hebben. En omdat ik het lastig vind om (snel) echt een connectie te maken die verder gaat dan oppervlakkige gesprekken bij bijvoorbeeld de sportschool. Zijn er meer vrouwen die dit ervaren en hoe gaan jullie hier mee om?
dinsdag 5 september 2023 om 08:07
Herkenbaar, geen bewuste keuze. Ik ben eind 50 en de meeste van onze vrienden hebben bewust geen kinderen of om wat voor reden dan ook kinderloos gebleven.
Helaas hebben wij geen kinderen, en we hebben uiteindelijk besloten dat we nu niet kunnen genieten van kinderen bewust genieten van het hebben van geen kinderen. We werken meer, hebben het financieel een stuk ruimer, kunnen meer reizen, sporten op andere momenten etc. Van de buitenkant een heel mooi leven, al denk ik soms ook dat ik het liever anders had gezien. Maar het leven komt zoals het komt.
MIjn tante (80+) is ook kinderloos gebleven en die zijn 40 jaar geleden dat de meesten vrienden van haar ook kinderloos waren. Geen bewuste keuzen, maar zo gegroeid. Je gaat je leven toch anders inrichten.
Helaas hebben wij geen kinderen, en we hebben uiteindelijk besloten dat we nu niet kunnen genieten van kinderen bewust genieten van het hebben van geen kinderen. We werken meer, hebben het financieel een stuk ruimer, kunnen meer reizen, sporten op andere momenten etc. Van de buitenkant een heel mooi leven, al denk ik soms ook dat ik het liever anders had gezien. Maar het leven komt zoals het komt.
MIjn tante (80+) is ook kinderloos gebleven en die zijn 40 jaar geleden dat de meesten vrienden van haar ook kinderloos waren. Geen bewuste keuzen, maar zo gegroeid. Je gaat je leven toch anders inrichten.
dinsdag 5 september 2023 om 08:15
Wat een onaardige post. Had het misschien een andere reden dat je geen prioriteit meer was? Hoe kun je nou totaal niet geïnteresseerd zijn in iets wat voor je vriendin heel belangrijk is?essychan schreef: ↑04-09-2023 23:21Herkenbaar! Ook een vriendin verloren nadat ze kinderen kreeg. Bij moeders zijn vriendinnen geen prioriteit meer en ligt alle tijd en aandacht bij het gezin. Prima! Maar dan neem ik ook afstand. Zelf heb ik ook niks met kinderen en interesseert het me niet. Ik wil weten hoe het met mijn vriendin gaat, niet een kinderverhaal. Maar omdat hun hele leven bestaat uit kinderen, is er verder ook niets. Ik vind moekes dus ook geen leuke mensen.
Mijn vriendschappen zijn met leuke (oudere) vrouwen zonder kinderen. Of zelfs een nieuwe vriendschap met een vrouw waarvan de kids nu 18+ zijn.
Zelf herken ik het helemaal niet. Heb als eerste van mijn vriendinnen kinderen gekregen, en die vriendschappen hebben allemaal stand gehouden. Natuurlijk is je gezin belangrijk, maar een mens kan meer dan één prioriteit hebben. Afzeggen vanwege de kinderen doe ik sowieso nooit. Ik zou weg zijn, dus is er iemand anders thuis die het kan oplossen. Maar goed. Ik leuterde soms over mijn kind, en verwachtte én kreeg dan een geïnteresseerde toehoorder. Omgekeerd luister ik ook graag als een vriendin vertelt over wielrennen, skien of een festival waar ik dan niks mee heb, maar ik vind het oprecht leuk om te horen waar zij zich mee bezig houden. Dat noem je vriendschap.
dinsdag 5 september 2023 om 08:38
Ik herken het stukje weinig tijd hebben. Jonge kinderen is gewoon behoorlijk heftig en daarnaast sliep ik slecht. Ik probeerde zeker met vriendinnen af te spreken, maar de frequentie was een stuk lager dan daarvoor. Nu de kinderen ouder zijn, heb ik weer meer energie en spreek/zie mijn vriendinnen weer vaker. Ik zie dit ook veel om me heen, ook bij mensen zonder kinderen die dingen meemaken in hun leven wat veel energie kost. Ik denk dat dit een heel normale cyclus is.
Afspraken afzeggen vind ik dan weer minder normaal. Het kan een keer voorkomen, maar regelmatig is vreemd en heeft niks met de kinderen te maken.
Het constant praten over kinderen herken ik niet. Ik praat met mijn vriendinnen weinig over de kinderen. Natuurlijk vertel je weleens wat of vraag je naar de kinderen van de ander. Maar het is zeker geen dominant gespreksonderwerp. Ik vind het ook helemaal niet zo interessant om veel over de kinderen te praten. Dat doe ik wel met mijn man.
De reacties van mensen die het liefst niets over kinderen willen horen vind ik dan weer absurd. In een vriendschap heb je interesse in elkaar lijkt me en toon je interesse in elkaars leven. Daar horen kinderen toch bij? Het moet gewoon een gezond evenwicht zijn. Mensen die alleen maar over kinderen willen praten en geen interesse terug hebben, zijn geen vrienden. En mensen die kinderen het liefst negeren omdat ze het niet interessant vinden, zijn dit evenmin.
Afspraken afzeggen vind ik dan weer minder normaal. Het kan een keer voorkomen, maar regelmatig is vreemd en heeft niks met de kinderen te maken.
Het constant praten over kinderen herken ik niet. Ik praat met mijn vriendinnen weinig over de kinderen. Natuurlijk vertel je weleens wat of vraag je naar de kinderen van de ander. Maar het is zeker geen dominant gespreksonderwerp. Ik vind het ook helemaal niet zo interessant om veel over de kinderen te praten. Dat doe ik wel met mijn man.
De reacties van mensen die het liefst niets over kinderen willen horen vind ik dan weer absurd. In een vriendschap heb je interesse in elkaar lijkt me en toon je interesse in elkaars leven. Daar horen kinderen toch bij? Het moet gewoon een gezond evenwicht zijn. Mensen die alleen maar over kinderen willen praten en geen interesse terug hebben, zijn geen vrienden. En mensen die kinderen het liefst negeren omdat ze het niet interessant vinden, zijn dit evenmin.
herfst100 wijzigde dit bericht op 05-09-2023 08:52
19.43% gewijzigd
dinsdag 5 september 2023 om 08:42
Wou ook zoiets schrijven. Mijn vriendinnen/kennissen worden een voor een grootouder en zijn vol van hun kleinkinderen. Wat me zeer matig interesseert én het neemt veel van de vrije tijd weg die we anders samen doorbrachten.
dinsdag 5 september 2023 om 08:57
Ik heb zelf pas laat kinderen gekregen en heb in de periode dat vriendinnen kinderen kregen gemerkt dat je het eerste jaar, vooral bij het eerste kind, niet te veel moet verwachten. De meeste vrouwen hebben echt wel even tijd nodig om te wennen aan het leven met een kind.
Daarna trok het in veel gevallen wel weer bij en ontstond er weer ruimte voor andere dingen. Soms trekt het niet bij en dan verwatert het contact. Dat is ook prima.
Dus als je het vooral over vriendinnen hebt die nu net een eerste kind hebben gekregen, dan zou ik het even wat tijd geven. En ondertussen natuurlijk ook gewoon op zoek gaan naar andere mensen (zonder kinderen of met grotere kinderen) om bevriend mee te raken.
Daarna trok het in veel gevallen wel weer bij en ontstond er weer ruimte voor andere dingen. Soms trekt het niet bij en dan verwatert het contact. Dat is ook prima.
Dus als je het vooral over vriendinnen hebt die nu net een eerste kind hebben gekregen, dan zou ik het even wat tijd geven. En ondertussen natuurlijk ook gewoon op zoek gaan naar andere mensen (zonder kinderen of met grotere kinderen) om bevriend mee te raken.
dinsdag 5 september 2023 om 10:09
Er is ook gewoon veel minder tijd. Ik las ergens dat een baby verzorgen 90% van je beschikbare tijd kost. Zo voelde het wel in ieder geval.
En de tijd die er is voor activiteiten alleen, moet je delen met je partner, want die heeft ook activiteiten alleen nodig en er moet nou eenmaal altijd iemand voor het kind zorgen.
Daarnaast moet je idealiter ook nog wat energie investeren in je levenspartner, anders is er een paar jaar later van die relatie ook niets meer over.
Daarnaast zou het gezond zijn voor je psyche om af en toe even helemaal niets te hoeven doen.
Nou dan is de week alweer voorbij.
Mijn 2 beste vriendinnen zijn toevallig allebei kindvrij, maar kunnen zich gelukkig erg goed inleven. Waarschijnlijk de reden dat ze er nooit aan begonnen zijn ;p
En de tijd die er is voor activiteiten alleen, moet je delen met je partner, want die heeft ook activiteiten alleen nodig en er moet nou eenmaal altijd iemand voor het kind zorgen.
Daarnaast moet je idealiter ook nog wat energie investeren in je levenspartner, anders is er een paar jaar later van die relatie ook niets meer over.
Daarnaast zou het gezond zijn voor je psyche om af en toe even helemaal niets te hoeven doen.
Nou dan is de week alweer voorbij.
Mijn 2 beste vriendinnen zijn toevallig allebei kindvrij, maar kunnen zich gelukkig erg goed inleven. Waarschijnlijk de reden dat ze er nooit aan begonnen zijn ;p
dinsdag 5 september 2023 om 10:25
Ah ja en straks ga je scheiden en zit je de helft van de tijd alleen thuis en heb je ineens toch weer vriendinnen nodig.
Bizarre instelling.
dinsdag 5 september 2023 om 10:36
Klopt. De dynamiek verandert weer. Het is fijn als je dan wat mensen om je heen hebt waarmee je in dezelfde levensfase zit.Schorpio28 schreef: ↑05-09-2023 03:00Dat zei mijn collega toevallig een tijdje geleden. Ze is een stukje in de 60 en heeft (nog) geen kleinkinderen, haar vriendinnen wel en die hebben het bijna nergens anders meer over tijdens de wekelijkse hobby avond en de jaarlijkse weekendjes weg.
Daardoor snapte zij nu ineens haar schoonzus, die 30 jaar geleden als enige zonder kinderen op zondag bij het koffiedrinken met de familie tussen al het kindergeklets van de rest zat en dat soms ook heel vervelend vond.
dinsdag 5 september 2023 om 10:38
Dit herken ik. Ik ben inmiddels 50, single en geen kinderen. Als ik kijk naar mijn oude vrienden (studententijd en iets daarna), dan zijn de meeste vriendschappen met mensen die kinderen kregen verwaterd. Is onbewust zo gegroeid. Ik heb uit die tijd nog wel een heel goede vriendin met kinderen, maar wij hebben (zeker toen haar kinderen klein waren) heel bewust moeite voor elkaar gedaan. We spraken bij wijze van spreken de ene keer aan de rand van de zandbak af en de andere keer in het café.
Als ik nu naar mijn vriendenkring kijk, dan is het een mixje. Het scheelt ook dat mensen van mijn leeftijd inmiddels oudere kinderen hebben. Maar ik schat dat zeker de helft geen kinderen heeft. Nooit expliciet voor gekozen, maar het groeide denk ik vanzelf zo, omdat je nou eenmaal meer gemeen hebt. En inderdaad, het is een stuk eenvoudiger om af te spreken met kinderloze vrienden.
Ik heb overigens hetzelfde met singles. Ik heb relatief veel vriendinnen die ook single zijn. Het is namelijk niet zo leuk om bij afspraken met meerdere stelletjes de enige single te zijn. Is precies hetzelfde principe als de enige kinderloze in een groepje waar iedereen kinderen heeft.
Dus als ik jou was, zou ik accepteren dat de levens van je vriendinnen veranderd zijn. Wellicht trekt het bij als hun kinderen wat ouder zijn, wellicht verwateren sommige vriendschappen. Zij gaan ook een nieuwe vriendenkring krijgen via school, clubjes (de ouders van vriendjes/vriendinnetjes van hun kinderen). En laat het vooral gebeuren als jij wat meer naar andere kinderlozen toe gaat trekken. Die ga jij namelijk vanzelf meer tegenkomen op de plekken waar jij komt. Je hebt gewoon andere levens.
The impossible just takes a little longer.
dinsdag 5 september 2023 om 10:42
Wat fijn dat je wel je ei kwijt kon bij je kinderloze vriendinnenoneenietweer schreef: ↑05-09-2023 08:15Zelf herken ik het helemaal niet. Heb als eerste van mijn vriendinnen kinderen gekregen, en die vriendschappen hebben allemaal stand gehouden. Natuurlijk is je gezin belangrijk, maar een mens kan meer dan één prioriteit hebben. Afzeggen vanwege de kinderen doe ik sowieso nooit. Ik zou weg zijn, dus is er iemand anders thuis die het kan oplossen. Maar goed. Ik leuterde soms over mijn kind, en verwachtte én kreeg dan een geïnteresseerde toehoorder. Omgekeerd luister ik ook graag als een vriendin vertelt over wielrennen, skien of een festival waar ik dan niks mee heb, maar ik vind het oprecht leuk om te horen waar zij zich mee bezig houden. Dat noem je vriendschap.
Misschien ben ik zelf te gevoelig, maar ik merkte dat de mate van interesse die ik kon tonen in de kinderen van enkele van mijn vriendinnen, niet goed genoeg voor hun was. Ik snap het ook wel. Het gaat hier natuurlijk niet om een hobby, maar om iets wat je zo erg aan het hart gaat, wat je hele leven heeft veranderd. En ik kan dan wel geïnteresseerd knikken en vragen stellen en me zover als mogelijk proberen in te leven, maar ik merkte dan toch dat zij ook wel merkten dat ik er niet met dezelfde passie in zat als zij. Ik vond het dan ook helemaal prima om wat afstand te nemen en nu zijn de kinderen weer wat ouder en hoor ik ze weer 
. En waar het een paar jaar geleden juist moeilijk was dat ik niet de hele tijd een drang had om over kindjes te praten, geven ze aan het nu juist heel fijn te vinden, want het herinnert ze eraan dat ze ook gewoon nog zelf een persoon zijn en niet alleen maar mama Ik heb daarnaast ook een paar vriendinnen, waarbij ik echt dol ben op hun kinderen. En zij gelukkig ook op mij haha. En dan ben ik ook veel meer geïnteresseerd in hoe het met de kinderen gaat en leef ik veel intenser mee. En dat houdt onze vriendschap natuurlijk ook hechter. Maar ik heb niet met ieder kind zo'n klik. En de vriendschappen waarin dat niet was, daar is wel een tijd wat afstand in gekomen.
dinsdag 5 september 2023 om 10:44
Nou ja, bij veel (nieuwbakken) moeders staan de eerste paar maanden ook in het teken van de zorg voor de kleine. Eerst zit je in je verlof, dan ben je zo moe van slaapgebrek dat je geen enkel programma op tv kunt afzien omdat je in slaap valt en daarna ben je gewoon blij als je eens een keer alleen met je man op stap kunt 
Dus hun wereldje is ook kleiner dan dat van jou waarschijnlijk.
Ik was van mijn vriendinnengroep de eerste met een kind en juist ik voelde me heel erg de buitenstaander omdat het leek dat hun leven door ging terwijl de mijne 'on hold' stond. Zij begrepen niet dat ik niet zomaar even een weekend weg ging terwijl ik net een kind van 10 weken oud had, of dat ik niet spontaan over een uur op een terrasje in de stad kon afspreken etc. Waar zij honderden verhalen hadden over werk en afspraakjes bleef ik hangen bij de zoveelste spuitluier van mijn kind of hoe trots ik was dat ze nu van rug naar buik kon rollen. Nu zij ook allemaal kinderen hebben begrijpen ze heel goed hoe ik me toen gedroeg en moet hebben gevoeld. Nog steeds is het af en toe zoeken naar hoe we dit als gezellige vriendinnenclub moeten aanpakken want je wil iedereen aan zijn trekken laten komen om zijn verhaal te doen, maar het blijft dus wel een feit dat het voor iedereen aanpassen is, of je nu wel of geen kinderen hebt.
Dus hun wereldje is ook kleiner dan dat van jou waarschijnlijk. Ik was van mijn vriendinnengroep de eerste met een kind en juist ik voelde me heel erg de buitenstaander omdat het leek dat hun leven door ging terwijl de mijne 'on hold' stond. Zij begrepen niet dat ik niet zomaar even een weekend weg ging terwijl ik net een kind van 10 weken oud had, of dat ik niet spontaan over een uur op een terrasje in de stad kon afspreken etc. Waar zij honderden verhalen hadden over werk en afspraakjes bleef ik hangen bij de zoveelste spuitluier van mijn kind of hoe trots ik was dat ze nu van rug naar buik kon rollen. Nu zij ook allemaal kinderen hebben begrijpen ze heel goed hoe ik me toen gedroeg en moet hebben gevoeld. Nog steeds is het af en toe zoeken naar hoe we dit als gezellige vriendinnenclub moeten aanpakken want je wil iedereen aan zijn trekken laten komen om zijn verhaal te doen, maar het blijft dus wel een feit dat het voor iedereen aanpassen is, of je nu wel of geen kinderen hebt.
dinsdag 5 september 2023 om 11:00
Ik denk dat het verwateren van vriendschappen van twee kanten komt.
De meeste van mijn vriendinnen hebben kinderen en er is om die reden niet één vriendschap verwaterd. Ik vind kinderen leuk en wil best een tijdje over kinderen praten (omdat ik me interesseer voor álle kinderen om me heen, heb ik dan ook wat input hier en daar). Ook vind ik het leuk om de kinderen zo nu en dan te zien zodat ze mij ook goed kennen. Ook pas ik nu en dan op.
Ik zie mijn vriendinnen soms met, meestal zonder kinderen. Het is wel een dure hobby om de enige kinderloze single te zijn, want iedereen wil met mij uit eten / naar de kroeg / naar de film. De gewone avondjes op de bank zijn wat zeldzamer, terwijl ik dat net zo gezellig (en betaalbaar) vind.
Het helpt ook als je dezelfde hobby hebt, want dan kun je nog samen sporten / knutselen / op citytrip.
De meeste van mijn vriendinnen hebben kinderen en er is om die reden niet één vriendschap verwaterd. Ik vind kinderen leuk en wil best een tijdje over kinderen praten (omdat ik me interesseer voor álle kinderen om me heen, heb ik dan ook wat input hier en daar). Ook vind ik het leuk om de kinderen zo nu en dan te zien zodat ze mij ook goed kennen. Ook pas ik nu en dan op.
Ik zie mijn vriendinnen soms met, meestal zonder kinderen. Het is wel een dure hobby om de enige kinderloze single te zijn, want iedereen wil met mij uit eten / naar de kroeg / naar de film. De gewone avondjes op de bank zijn wat zeldzamer, terwijl ik dat net zo gezellig (en betaalbaar) vind.
Het helpt ook als je dezelfde hobby hebt, want dan kun je nog samen sporten / knutselen / op citytrip.
dinsdag 5 september 2023 om 11:06
In dat geval zou ik zeggen: ik kook vanavond dus ik zie je om 19.00 uur!Taskmaster schreef: ↑05-09-2023 11:00Ik denk dat het verwateren van vriendschappen van twee kanten komt.
De meeste van mijn vriendinnen hebben kinderen en er is om die reden niet één vriendschap verwaterd. Ik vind kinderen leuk en wil best een tijdje over kinderen praten (omdat ik me interesseer voor álle kinderen om me heen, heb ik dan ook wat input hier en daar). Ook vind ik het leuk om de kinderen zo nu en dan te zien zodat ze mij ook goed kennen. Ook pas ik nu en dan op.
Ik zie mijn vriendinnen soms met, meestal zonder kinderen. Het is wel een dure hobby om de enige kinderloze single te zijn, want iedereen wil met mij uit eten / naar de kroeg / naar de film. De gewone avondjes op de bank zijn wat zeldzamer, terwijl ik dat net zo gezellig (en betaalbaar) vind.
Het helpt ook als je dezelfde hobby hebt, want dan kun je nog samen sporten / knutselen / op citytrip.
dinsdag 5 september 2023 om 11:10
Kellebel87 schreef: ↑05-09-2023 11:06In dat geval zou ik zeggen: ik kook vanavond dus ik zie je om 19.00 uur!
Ja, met als resultaat dat ik dus altijd voor vriendinnen kook (met wijntje erbij, snackje voor 's avonds etc.). Is alsnog een dure hobby
.
dinsdag 5 september 2023 om 11:17
Kleine kinderen zijn gewoon heftig.
Vooral in combinatie met ook nog een beetje gezellig zijn voor je partner en werken. Vind ik dan.
Al moet ik zeggen dat ik juist aantal vriendinnen heb die geen kinderen hebben (en denk ik, ook niet niet krijgen) en dat heerlijk vind. Dan gaat het vaak wel even over kinderen, maar ook over heel veel andere dingen. Soms een verademing naast de vriendinnen met kinderen en/of alle moeders op het schoolplein.
Wel merk ik, dat ik niet wekelijks afspreek met vriendinnen (en 1 goede vriend). Dat is gewoon teveel. Maar ik maak er zeker graag tijd voor en visa versa ook. Ik merk juist vaak dat de kinderloze vriendinnen het soms drukker hebben, door voltijds banen en hectisch sociale leven
Enige wat ik kan bedenken is dat, kinderloze vriendinnen nog wel eens voorstellen op donderdagavond om 21:00 uur wijn te gaan drinken etc en dat trek ik gewoon niet. Maar daar is dan ook begrip voor. Net zoals ik begrip heb voor het feit dat zij het op een andere manier druk hebben en andere schema’s qua drukte hebben. Beetje onderling begrip is cruciaal bij vriendschappen.
Vooral in combinatie met ook nog een beetje gezellig zijn voor je partner en werken. Vind ik dan.
Al moet ik zeggen dat ik juist aantal vriendinnen heb die geen kinderen hebben (en denk ik, ook niet niet krijgen) en dat heerlijk vind. Dan gaat het vaak wel even over kinderen, maar ook over heel veel andere dingen. Soms een verademing naast de vriendinnen met kinderen en/of alle moeders op het schoolplein.
Wel merk ik, dat ik niet wekelijks afspreek met vriendinnen (en 1 goede vriend). Dat is gewoon teveel. Maar ik maak er zeker graag tijd voor en visa versa ook. Ik merk juist vaak dat de kinderloze vriendinnen het soms drukker hebben, door voltijds banen en hectisch sociale leven
Enige wat ik kan bedenken is dat, kinderloze vriendinnen nog wel eens voorstellen op donderdagavond om 21:00 uur wijn te gaan drinken etc en dat trek ik gewoon niet. Maar daar is dan ook begrip voor. Net zoals ik begrip heb voor het feit dat zij het op een andere manier druk hebben en andere schema’s qua drukte hebben. Beetje onderling begrip is cruciaal bij vriendschappen.
dinsdag 5 september 2023 om 11:31
Denk hoe jij het zegt, dat dat echt zo is.Avena schreef: ↑05-09-2023 10:38Dit herken ik. Ik ben inmiddels 50, single en geen kinderen. Als ik kijk naar mijn oude vrienden (studententijd en iets daarna), dan zijn de meeste vriendschappen met mensen die kinderen kregen verwaterd. Is onbewust zo gegroeid. Ik heb uit die tijd nog wel een heel goede vriendin met kinderen, maar wij hebben (zeker toen haar kinderen klein waren) heel bewust moeite voor elkaar gedaan. We spraken bij wijze van spreken de ene keer aan de rand van de zandbak af en de andere keer in het café.
Als ik nu naar mijn vriendenkring kijk, dan is het een mixje. Het scheelt ook dat mensen van mijn leeftijd inmiddels oudere kinderen hebben. Maar ik schat dat zeker de helft geen kinderen heeft. Nooit expliciet voor gekozen, maar het groeide denk ik vanzelf zo, omdat je nou eenmaal meer gemeen hebt. En inderdaad, het is een stuk eenvoudiger om af te spreken met kinderloze vrienden.
Ik heb overigens hetzelfde met singles. Ik heb relatief veel vriendinnen die ook single zijn. Het is namelijk niet zo leuk om bij afspraken met meerdere stelletjes de enige single te zijn. Is precies hetzelfde principe als de enige kinderloze in een groepje waar iedereen kinderen heeft.
Dus als ik jou was, zou ik accepteren dat de levens van je vriendinnen veranderd zijn. Wellicht trekt het bij als hun kinderen wat ouder zijn, wellicht verwateren sommige vriendschappen. Zij gaan ook een nieuwe vriendenkring krijgen via school, clubjes (de ouders van vriendjes/vriendinnetjes van hun kinderen). En laat het vooral gebeuren als jij wat meer naar andere kinderlozen toe gaat trekken. Die ga jij namelijk vanzelf meer tegenkomen op de plekken waar jij komt. Je hebt gewoon andere levens.
Als je er beide echt moeite in wilt steken, dan vind je (ook tijdens de tropenjaren) wel een weg om elkaar te zien.
Inderdaad ook 1 goede vriendin gehad, waar we echt uit elkaar groeiden. Vanuit haar was er geen enkele interesse in mijn baby, destijds (niet even bij de baby komen kijken en nooit met baby willen afspreken). Ik probeerde wel interesse in haar te blijven tonen, maar kreeg dat andersom totaal niet terug en er was geen flexibiliteit met afspreken. Dan houdt het op den duur gewoon op. Misschien heeft zijn dit heel anders ervaren hoor. Is natuurlijk 1 kant van de medaille, maar dan moet je jezelf op den duur afvragen of het niet meer energie kost, dan wat je ervoor terugkrijgt. We stonden en staan gewoon echt heel anders in het leven en dan werkt vriendschap (hoe spijtig ook), soms niet meer.
zwemvliezen1988 wijzigde dit bericht op 05-09-2023 11:33
3.76% gewijzigd
dinsdag 5 september 2023 om 11:31
Kellebel87 schreef: ↑05-09-2023 10:44Nou ja, bij veel (nieuwbakken) moeders staan de eerste paar maanden ook in het teken van de zorg voor de kleine. Eerst zit je in je verlof, dan ben je zo moe van slaapgebrek dat je geen enkel programma op tv kunt afzien omdat je in slaap valt en daarna ben je gewoon blij als je eens een keer alleen met je man op stap kunt
Niet alleen de eerste paar maanden. Hun hele leven wordt anders dan dat van degene zonder kinderen. En dat is logisch en prima. Alleen passen sommige vriendschappen dan niet zo lekker meer.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
dinsdag 5 september 2023 om 12:03
Taskmaster schreef: ↑05-09-2023 11:10Ja, met als resultaat dat ik dus altijd voor vriendinnen kook (met wijntje erbij, snackje voor 's avonds etc.). Is alsnog een dure hobby
"neem jij de wijn mee, zorg ik voor de borrelplank".
Maar ik snap je hoor, de meeste mensen met kinderen vinden het denk ik heerlijk als ze eens weg kunnen dus zitten dan misschien niet meteen weer te wachten om bij een ander op de bank te zitten. Een gezonde afwisseling hierin lijkt me dan ook beter voor de vriendschap.
dinsdag 5 september 2023 om 12:11
Ik begrijp dit niet zo.
Als je echt dierbare vrienden hebt, die laat je toch niet vallen?
dinsdag 5 september 2023 om 13:06
Tja, als je jezelf als zo anti-kind opstelt dan snap ik wel dat een vriendschap verloren gaat.essychan schreef: ↑04-09-2023 23:21Herkenbaar! Ook een vriendin verloren nadat ze kinderen kreeg. Bij moeders zijn vriendinnen geen prioriteit meer en ligt alle tijd en aandacht bij het gezin. Prima! Maar dan neem ik ook afstand. Zelf heb ik ook niks met kinderen en interesseert het me niet. Ik wil weten hoe het met mijn vriendin gaat, niet een kinderverhaal. Maar omdat hun hele leven bestaat uit kinderen, is er verder ook niets. Ik vind moekes dus ook geen leuke mensen.
Mijn vriendschappen zijn met leuke (oudere) vrouwen zonder kinderen. Of zelfs een nieuwe vriendschap met een vrouw waarvan de kids nu 18+ zijn.
Mijn ervaring is dat het contact wellicht wat minder frequent is, maar dat vriendschappen met kinderloze vrienden prima overeind kunnen blijven. Met moeders van de basisschool, waar langzaam ook vriendschappen uit ontstaan, gaat het al vaak genoeg over kinderen. Heerlijk om dan eens met iemand uitgebreid wat diepere gesprekken over andere onderwerpen te hebben, activiteiten te ondernemen die niet kindvriendelijk zijn. Maar iemand die mij per definitie niet leuk vindt omdat ik kinderen heb en een belangrijk deel van mijn leven niet interessant vindt, liever kwijt dan rijk
dinsdag 5 september 2023 om 14:30
Ik praat met vriendinnen ook wel over mijn kinderen. Dat is niet zo raar want ze zijn toch deel van mijn leven. Bovendien kennen mijn vriendinnen mijn kinderen ook en hebben ook heus wel belangstelling voor ze. Maar hoeveel ik er over praat verschilt wel per persoon. Sommige mensen kennen de kinderen nauwelijks of hebben minder interesse. Net zoals ik met sommige mensen praat over de honden en met andere mensen eigelijk nooit, en met anderen praat ik weer veel over werk of een gezamenlijke hobby.
Met sommige mensen is het heel prettig om even te sparren over de kinderen, sommige van die mensen hebben zelf kinderen en sommige ook niet. Ik heb kinderloze vriendinnen met veel belangstelling voor mijn kinderen maar ook vriendinnen met kinderen waar ik eigenlijk nooit mee over de kinderen praat en zelfs het onderwerp actief vermijdt omdat we hele andere visies hebben over de opvoeding.
Met sommige mensen is het heel prettig om even te sparren over de kinderen, sommige van die mensen hebben zelf kinderen en sommige ook niet. Ik heb kinderloze vriendinnen met veel belangstelling voor mijn kinderen maar ook vriendinnen met kinderen waar ik eigenlijk nooit mee over de kinderen praat en zelfs het onderwerp actief vermijdt omdat we hele andere visies hebben over de opvoeding.
dinsdag 5 september 2023 om 15:10
Bij elke levensfase horen andere vriendschappen. Na de lagere school zwermt iedereen uit naar verschillende middelbare scholen. Daarna naar verschillende studies. Je loopt tegen een partner aan, verhuist of emigreert voor relatie en/of werk. Vast blijven houden aan wat was kost veel energie die je ook kunt steken in je nieuwe buurvrouw of iemand van de sportschool die bereikbaar is en waarmee je levensfase overeenkomt. Mochten oude vrienden op een bepaald moment weer beschikbaar zijn kun je het contact natuurlijk altijd weer aanhalen als de inzet van twee kanten komt.Rosanna1985 schreef: ↑05-09-2023 12:17TO, zorg dat je die vriendinnen houdt, al zie je ze maar een paar keer per jaar. Ooit zijn die kinderen groter en hebben ze plots weer meer tijd voor je. Het zou jammer zijn als de vriendschap dan volledig verwaterd zou zijn.
dinsdag 5 september 2023 om 16:06
Als je kinderen krijgt wordt je hele leven in beslag genomen door dat kind. Je denkt vaak alleen nog maar daaraan maar bent ook echt continu bezig met je kind. Als je geluk hebt is 5 procent van je gedachtes met iets anders gevuld.
De meeste mensen die nog geen kinderen hebben zeggen van te voren dat ze echt niet zo worden en van alles blijven doen... Ik ken er eigenlijk geen 1 die dat ook echt gedaan heeft.
Maarrrr.... Dit duurt niet eeuwig. Na een tijdje gaan de kids naar school en heb je weer meer tijd en ruimte voor andere dingen. Ik zou dus gewoon de vriendschappen aanhouden.
Je mag trouwens ook gerust aangeven dat je het niet de hele tijd over kinderen wil hebben en of je ook eens kunt afspreken zonder kids. Vind zij misschien ook wel verfrissend.
De meeste mensen die nog geen kinderen hebben zeggen van te voren dat ze echt niet zo worden en van alles blijven doen... Ik ken er eigenlijk geen 1 die dat ook echt gedaan heeft.
Maarrrr.... Dit duurt niet eeuwig. Na een tijdje gaan de kids naar school en heb je weer meer tijd en ruimte voor andere dingen. Ik zou dus gewoon de vriendschappen aanhouden.
Je mag trouwens ook gerust aangeven dat je het niet de hele tijd over kinderen wil hebben en of je ook eens kunt afspreken zonder kids. Vind zij misschien ook wel verfrissend.
dinsdag 5 september 2023 om 16:13
Echt? Zo sta ik er totaal niet in. Ik heb mijn vriendinnen van de middelbare school nog, en ook overal blijvende vrienden opgedaan, opleiding, werk.Dubois schreef: ↑05-09-2023 15:10Bij elke levensfase horen andere vriendschappen. Na de lagere school zwermt iedereen uit naar verschillende middelbare scholen. Daarna naar verschillende studies. Je loopt tegen een partner aan, verhuist of emigreert voor relatie en/of werk. Vast blijven houden aan wat was kost veel energie die je ook kunt steken in je nieuwe buurvrouw of iemand van de sportschool die bereikbaar is en waarmee je levensfase overeenkomt. Mochten oude vrienden op een bepaald moment weer beschikbaar zijn kun je het contact natuurlijk altijd weer aanhalen als de inzet van twee kanten komt.
En dat blijven ook gewoon vrienden.
En nieuwe kunnen er nog altijd bijkomen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
