Vriendschappen verwateren bij komst kids

Metalmeisje maandag 4 september 2023 om 22:10

De laatste jaren merk ik dat vriendschappen verwateren als er kinderen komen. Ikzelf ben inmiddels 35 en nog heel erg aan het twijfelen of ik ze überhaupt wil. Ik heb ook lang gewacht met erover na te denken omdat ik eerst carrière wilde maken. En ik merk dat, omdat ik geen kids heb, mijn vriendinnen dat moeilijk vinden, nooit tijd hebben (want kids), afzeggen (want kind ziek of gevallen of moe o.i.d.) of liever dingen gaan doen met andere moeders omdat die hetzelfde in het leven staan. En dat vind ik eerlijk gezegd gek en ook heel moeilijk.

Het lijkt haast wel alsof kinderen krijgen ook betekent dat je hele identiteit daarom draait. Tenminste in mijn omgeving. Ook in gesprekken gaat het 90% over de kinderen, 5% over wat ze daarnaast doen en als ik geluk heb, wordt er gevraagd hoe het met mij is en wat me bezig houdt maar dan wordt iedere kans gegrepen om het weer over kinderen te hebben. Het maakt ook dat ik me steeds eenzamer voel. Zowel bij hen als überhaupt. Ik mis de lol, het samen op pad gaan en de goede gesprekken die we vroeger hadden. Ik heb gelukkig een fijne lange relatie met mijn man maar dat is toch anders dan wat doen met vriendinnen.

Nieuwe vriendinnen maken vind ik lastig. Aan de ene kant omdat het lastig is om meiden te vinden die ook (nu nog) geen kids hebben. En omdat ik het lastig vind om (snel) echt een connectie te maken die verder gaat dan oppervlakkige gesprekken bij bijvoorbeeld de sportschool. Zijn er meer vrouwen die dit ervaren en hoe gaan jullie hier mee om?

Creatieveling dinsdag 5 september 2023 om 16:40

Ik ben blij met mijn vriendinnen. Blij met de kindvrije, waar kinderen zeer zelden een gespreksonderwerp is. En blij met de vriendinnen die wel kinderen hebben. Ik heb interesse voor man en kinderen, maar het gaat daar niet vaak over.

Sommige onderwerpen over kids zijn ook beter te bespreken met anderen, dan met mij. Simpelweg omdat ik er weinig verstand van heb.

-Summer- dinsdag 5 september 2023 om 16:45

Ja, ik merk het ook.. maar dan andersom.

Ik ben 31 jaar en heb 1 zoontje van 15 maanden.
En vriendinnen laten amper nog wat van zich horen sinds hij er is.

In het begin werd er nog weleens naar hem gevraagd. Maar nu is het ‘’Kom je anders dan en dan bij mij eten?’’ . Terwijl ze weet dat het onhandig is met zoontje.. dan liever dat ze bij ons eet zodat ik hem op tijd op bed kan leggen. Maar vriendin lijkt altijd te willen dat ik alleen kom.

Een gezin kost veel tijd, dat is zo. En ik spendeer mijn vrije tijd heel graag met hun. Ik ben 2 dagen per week sowieso alleen met zoontje, echt heel leuk als er dan een vriendin langs komt! Maar ‘’alleen met mij zijn’’ is gewoon lastiger nu en ook niet persee wenselijk van mijn kant.

Dus het is ook maar net vanaf welke kant je het bekijkt denk ik

Poeszie dinsdag 5 september 2023 om 16:52

Ik herken het bij één vriend wel. Die zie ik sinds hij kinderen heeft, amper meer. Man en ik gingen regelmatig zonder elkaar van huis en dan deed de ander de kinderen, maar ik heb bij hem de indruk dat hij het vervelend vindt als zij het bedritueel alleen moet doen.

Ik heb zelf kinderen en ik vind het van mijn vrienden wel leuk om kort de hoogtepunten (en soms ook dieptepunten) van de kinderen te horen, doe ik andersom ook. Maar ik zou er snel klaar mee zijn als het 80% van de tijd over de kinderen gaat. Als ik bij mijn vrienden ben, dan ben ik op dat moment meer vriendin dan moeder

Billybambam dinsdag 5 september 2023 om 16:54

Vriendschappen zijn anders.

Met de vriendinnen met kinderen spreek ik vaker af in speeltuinen of op feestjes van de kinderen.

Met mijn allerbeste vriendinnen die bewust kindloos zijn doe ik andere dingen: we gaan wandelen/hiken, gaan fotograferen, sauna, uiteten (dit alles zonder m’n kinderen)

Ik ben meer dan alleen mama.

Poeszie dinsdag 5 september 2023 om 16:58

Billybambam schreef: ↑
05-09-2023 16:54
Vriendschappen zijn anders.

Met de vriendinnen met kinderen spreek ik vaker af in speeltuinen of op feestjes van de kinderen.

Met mijn allerbeste vriendinnen die bewust kindloos zijn doe ik andere dingen: we gaan wandelen/hiken, gaan fotograferen, sauna, uiteten (dit alles zonder m’n kinderen)

Ik ben meer dan alleen mama.

Vind ik ook. Maar begrijp ik dan goed dat al jouw vriendinnen met kinderen alleen willen afspreken met de kinderen erbij en dat die dus niet meer uiteten gaan of naar de sauna?

Trouwens, als een vriendin alleen nog maar wil afspreken met de kinderen erijbij, dan zou dat voor mij wel een beetje einde vriendschap zijn

Metalmeisje dinsdag 5 september 2023 om 19:24

Wow wat een hoop reacties. En fijn om ook de verschillende kanten te lezen. Uiteraard zijn er altijd meerdere kanten aan een verhaal en ik begrijp, ook al had ik dat niet in de openingspost zo beschreven, ook goed dat een gezin ervoor zorgt dat er andere prios zijn en dat het veel tijd kost. Ik probeer in ieder geval altijd begripvol te zijn. Alleen na de zoveelste keer afzeggen (na elkaar) en wanneer er dan niet vanuit die vriendinnen mee wordt gedacht voor een nieuwe datum en ik er continu om moet vragen, dan frustreert dat. En dat gebeurt in mijn omgeving momenteel heel veel. Dan voelt het alsof het van een kant komt (en wellicht niet eens intentioneel maar omdat het zo loopt). En (maar dat is wellicht mijn beleving) het lijkt bij mijn omgeving ook nog zo dat het vooral bij de moeders speelt. Mijn man heeft ook vrienden die vaders van hele jonge kinderen zijn, maar die zeggen bijna nooit af en zien elkaar nog steeds vaak. Vandaar ook de opmerking over het identiteitsstuk.

En inderdaad, bij mij zijn het vooral de vriendinnen met jonge kids (tot 3-4 jaar). Ik hoop dat het met de tijd weer wat veranderd, maar daar heb ik alleen nu niets aan

. En vriendschappen sluiten met kinderloze vrouwen gaat lastig als die er (in mijn omgeving) niet veel zijn, of ze zijn een stuk jonger of veel ouder dan mij. In ieder geval al fijn dat iedereen hier zo haar/zijn verhaal en kant deelt en ook handige tips en inzichten geeft

metalmeisje wijzigde dit bericht op 05-09-2023 20:38

0.66% gewijzigd

Billybambam dinsdag 5 september 2023 om 19:56

Poeszie schreef: ↑
05-09-2023 16:58
Vind ik ook. Maar begrijp ik dan goed dat al jouw vriendinnen met kinderen alleen willen afspreken met de kinderen erbij en dat die dus niet meer uiteten gaan of naar de sauna?

Trouwens, als een vriendin alleen nog maar wil afspreken met de kinderen erijbij, dan zou dat voor mij wel een beetje einde vriendschap zijn

Ja dat is wel zo een beetje er in gerold. We waren allemaal ongeveer gelijk zwanger dus de kinderen zijn ook wel altijd blij als ze elkaar weer zien.

curlynan dinsdag 5 september 2023 om 20:08

-Summer- schreef: ↑
05-09-2023 16:45
Ja, ik merk het ook.. maar dan andersom.

Ik ben 31 jaar en heb 1 zoontje van 15 maanden.
En vriendinnen laten amper nog wat van zich horen sinds hij er is.

In het begin werd er nog weleens naar hem gevraagd. Maar nu is het ‘’Kom je anders dan en dan bij mij eten?’’ . Terwijl ze weet dat het onhandig is met zoontje.. dan liever dat ze bij ons eet zodat ik hem op tijd op bed kan leggen. Maar vriendin lijkt altijd te willen dat ik alleen kom.

Een gezin kost veel tijd, dat is zo. En ik spendeer mijn vrije tijd heel graag met hun. Ik ben 2 dagen per week sowieso alleen met zoontje, echt heel leuk als er dan een vriendin langs komt! Maar ‘’alleen met mij zijn’’ is gewoon lastiger nu en ook niet persee wenselijk van mijn kant.

Dus het is ook maar net vanaf welke kant je het bekijkt denk ik

Maar is er geen partner thuis dan die zoontje in bed kan leggen die avond? Snap natuurlijk dat alleen met jou niet altijd kan. Maar wij hebben een zoontje van 2 en man en ik doen regelmatig dingen alleen met vrienden/vriendinnen, de ander is dan thuis voor zoon. Ik vind het gezellig om vriendinnen te zien met de kinderen erbij, doen we ook regelmatig. Maar we spreken ook juist bewust weleens af zonder kinderen, heerlijk even bijkletsen zonder afleiding.

curlynan dinsdag 5 september 2023 om 20:17

Metalmeisje schreef: ↑
05-09-2023 19:24
Wow wat een hoop reacties. En fijn om ook de verschillende kanten te lezen. Uiteraard zijn er altijd meerdere kanten aan een verhaal en ik begrijp, ook al had ik dat niet in de openingspost zo beschreven, ook goed dat een gezin ervoor zorgt dat er andere prios zijn en dat het veel tijd kost. Ik probeer in ieder geval altijd begripvol te zijn. Alleen na de zoveelste keer afzeggen (na elkaar) en wanneer er dan niet vanuit die vriendinnen mee wordt gedacht voor een nieuwe datum en ik er continu om moet vragen, dan frustreert dat. En dat gebeurt in mijn omgeving momenteel heel veel. Dan voelt het alsof het van een kant komt (en wellicht niet eens intentioneel maar omdat het zo loopt). En (maar dat is wellicht mijn beleving) het lijkt bij mijn omgeving ook nog zo dat het vooral bij de moeders speelt. Mijn man heeft ook vaders van hele jonge kinderen maar die zeggen bijna nooit af en zien elkaar nog steeds vaak. Vandaar ook de opmerking over het identiteitsstuk.

En inderdaad, bij mij zijn het vooral de vriendinnen met jonge kids (tot 3-4 jaar). Ik hoop dat het met de tijd weer wat veranderd, maar daar heb ik alleen nu niets aan . En vriendschappen sluiten met kinderloze vrouwen gaat lastig als die er (in mijn omgeving) niet veel zijn, of ze zijn een stuk jonger of veel ouder dan mij. In ieder geval al fijn dat iedereen hier zo haar/zijn verhaal en kant deelt en ook handige tips en inzichten geeft

Wat jammer dat de vriendschappen nu zo lopen. Begrijpelijk dat het frustrerend is als er steeds wordt afgezegd en afspreken zo moeilijk is. Ik herken dit ook niet zo in mijn omgeving. Ik heb zelf een zoon van 2 en veel vriendinnen met kinderen. Maar we spreken bewust ook regelmatig zonder kinderen met elkaar af. En dan gaat het zeker niet de hele tijd over de kinderen, maar juist over hoe het met diegene zelf gaat etc. En er is ook 1 vriendin bij zonder kinderen en ze heeft ook vrij weinig met kleine kinderen. We spreken met haar dus sowieso zonder kinderen af, verwachten van haar geen grote interesse in onze kinderen en letten erop dat we ook echt interesse in haar tonen. Kleine moeite, zij houdt ook regelmatig rekening met ons

Summertje dinsdag 5 september 2023 om 20:17

kindrebel schreef: ↑
04-09-2023 23:31
Ben blij dat ik vriendinnen heb die naast hun kinderen een leven hebben. Sure, toen hun kinderen klein waren, was er wat minder tijd en energie. Maar ik ben als kinderloze vriendin nooit uit beeld verdwenen.

Hier idem!
Met 1 vriendin is het contact verwatert, maar we hadden ook te weinig gemeen en dat bleek nog meer toen al haar aandacht naar het kind ging.

Liv8 dinsdag 5 september 2023 om 20:42

Ik herken het niet zo. Mijn vriendschap met mijn beste vriendin is alleen maar beter geworden. En ik vond het eigenlijk stiekem wel lekker dat afspreken bij haar altijd handiger was (en vaak nog steeds is) en plannen vind ik sowieso al fijn. Inmiddels ben ik onderdeel van hun leven, en daar geniet ik van. Terwijl veel mensen denken dat ik een hekel heb aan kinderen

Ik denk wel dat type vriendin helpt. Ik heb nooit hoeven sturen om zonder kinderen af te spreken en over 'wondertjes' zal zij het nooit hebben. Ze is eigenlijk heel nuchter en ik waardeer haar (hun) opvoedstijl wel. Plus, ze was er voor me toen ik het moeilijk had, ook met kleine kinderen. En we hebben beiden niet nog een buslading vol met vrienden waar we tijd voor vrij moeten maken, dat scheelt misschien ook wel

coderood dinsdag 5 september 2023 om 20:53

Taskmaster schreef: ↑
05-09-2023 10:25
Ah ja en straks ga je scheiden en zit je de helft van de tijd alleen thuis en heb je ineens toch weer vriendinnen nodig.

Bizarre instelling.

Weet je wat nog bizarder zou zijn? Als je allerlei vriendschappen zou behouden waar je geen behoefte aan hebt alleen maar omdat je niet alleen wil zitten mocht je gaan scheiden.

Sprinkelmoes dinsdag 5 september 2023 om 21:34

Hier ook jarenlange vriendschap naar de maan toen ik moeder werd. Ik deed gigantische moeite om nog de vriendin van weleer te zijn, en paste me heel erg aan aan kinderloze vriendin, maar andersom had zij 0 interesse en inlevingsvermogen in mijn veranderde leven als moeder.

En was het meteen zuchten 'ja nu je moeder bent...' wanneer ik niet meer ad hoc kon afspreken als ze vrijdagmiddag ineens verzon dat ze vrijdagavond wat samen wilde gaan doen.

Dus die vriendschap heb ik maar van mij uit verbroken. Was het eenrichtingsverkeer echt zat op een gegeven moment. Zij mocht namelijk wel hele verhalen over haar honden en paarden en schapen houden maar als ik vervolgens wat over mijn dochter zei werd daar acuut overheen gepraat. Ehm...

'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'

BijDeLeest dinsdag 5 september 2023 om 22:25

De meeste van mijn vrienden/vriendinnen hebben geen kinderen.
Een paar hebben kinderen die al volwassen zijn.

Twee hebben wel kinderen van jonge leeftijd.
De ene heeft bijna nooit tijd om af te spreken, maar is wel gezellig als het wel kan (praat niet enkel over kinderen en heeft belangstelling).
De ander praat bijna uitsluitend over de kinderen en dat wordt een beetje saai. Vind het best leuk om mee te leven, maar een beetje wederkerigheid mag ook wel. Merk dat ik dat eigenlijk laat verwateren nu.

BijDeLeest dinsdag 5 september 2023 om 22:29

Metalmeisje schreef: ↑
05-09-2023 19:24
En vriendschappen sluiten met kinderloze vrouwen gaat lastig als die er (in mijn omgeving) niet veel zijn, of ze zijn een stuk jonger of veel ouder dan mij.

Woon je in een stad, dorp, kleine stad of eensgezinswoningen wijk?
Ik woon in een stad en ken heel veel mensen zonder kinderen.
Waarschijnlijk omdat die minder ruimte nodig hebben en dus makkelijker in een binnenstad kunnen wonen.

Misschien kan je eens naar evenementen gaan in jouw stad/stad in de buurt?

Sprinkelmoes dinsdag 5 september 2023 om 22:31

curlynan schreef: ↑
05-09-2023 20:08
Maar is er geen partner thuis dan die zoontje in bed kan leggen die avond? Snap natuurlijk dat alleen met jou niet altijd kan. Maar wij hebben een zoontje van 2 en man en ik doen regelmatig dingen alleen met vrienden/vriendinnen, de ander is dan thuis voor zoon. Ik vind het gezellig om vriendinnen te zien met de kinderen erbij, doen we ook regelmatig. Maar we spreken ook juist bewust weleens af zonder kinderen, heerlijk even bijkletsen zonder afleiding.

Zie een andere reactie hierboven. mannen doen gewoon nog hun ding. Anno 2023 is nog steeds voornamelijk de vrouw de lul want manlief gaat echt zijn avondje sportschool of hangen met maten niet opgeven. Er wordt vaak gedaan alsof dat de keuze van de vrouw is en dat zij de grote moederkloek is terwijl ik het zelf wijt aan de dubbele moraal omtrent ouderschap. Ik weet dat velen Patriarchaat een jeukwoord vinden maar zolang we het nog hebben over papadagen is het in veel gezinnen helaas nog keihard aan de orde.

'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'

Metalmeisje dinsdag 5 september 2023 om 22:35

BijDeLeest schreef: ↑
05-09-2023 22:29
Woon je in een stad, dorp, kleine stad of eensgezinswoningen wijk?
Ik woon in een stad en ken heel veel mensen zonder kinderen.
Waarschijnlijk omdat die minder ruimte nodig hebben en dus makkelijker in een binnenstad kunnen wonen.

Misschien kan je eens naar evenementen gaan in jouw stad/stad in de buurt?

Ik woon ook in een stad en in een nieuwbouwwijk (dus veel jonge gezinnetjes) en ga ook wel naar events (heb gelukkig nog een vriendin met oudere kids die wel zo nu en dan mee gaat). Wellicht kom ik dan net op de verkeerde plekken

Maar goed idee!

Anoniem_6597daf145da9 dinsdag 5 september 2023 om 22:38

Sprinkelmoes schreef: ↑
05-09-2023 22:31
Zie een andere reactie hierboven. mannen doen gewoon nog hun ding. Anno 2023 is nog steeds voornamelijk de vrouw de lul want manlief gaat echt zijn avondje sportschool of hangen met maten niet opgeven. Er wordt vaak gedaan alsof dat de keuze van de vrouw is en dat zij de grote moederkloek is terwijl ik het zelf wijt aan de dubbele moraal omtrent ouderschap. Ik weet dat velen Patriarchaat een jeukwoord vinden maar zolang we het nog hebben over papadagen is het in veel gezinnen helaas nog keihard aan de orde.

En toch hangt dat heel erg van je omgeving af want ik herken dit totaal niet. Ik ben vaker solo op pad dan mijn man en dit zie ik bij familie, vrienden, collega's en buren ook regelmatig. Of een 50/50-verdeling. Maar het "man gaat verder met oude leven van voor ie kinderen had en vrouw verandert in moederkloek zonder eigen leven" ben ik al jaren niet meer tegengekomen.

coderood dinsdag 5 september 2023 om 22:39

-Summer- schreef: ↑
05-09-2023 16:45
Ja, ik merk het ook.. maar dan andersom.

Ik ben 31 jaar en heb 1 zoontje van 15 maanden.
En vriendinnen laten amper nog wat van zich horen sinds hij er is.

In het begin werd er nog weleens naar hem gevraagd. Maar nu is het ‘’Kom je anders dan en dan bij mij eten?’’ . Terwijl ze weet dat het onhandig is met zoontje.. dan liever dat ze bij ons eet zodat ik hem op tijd op bed kan leggen. Maar vriendin lijkt altijd te willen dat ik alleen kom.

Een gezin kost veel tijd, dat is zo. En ik spendeer mijn vrije tijd heel graag met hun. Ik ben 2 dagen per week sowieso alleen met zoontje, echt heel leuk als er dan een vriendin langs komt! Maar ‘’alleen met mij zijn’’ is gewoon lastiger nu en ook niet persee wenselijk van mijn kant.

Dus het is ook maar net vanaf welke kant je het bekijkt denk ik

Als ik met vriendinnen met kleine kinderen afspreek dan hoop ik ook heel hard dat die kleine kinderen er niet bij zijn. Anders gaat het alleen maar daarover en is betreffende vriendin alleen daar mee bezig en kunnen we amper kletsen. Dan spreek ik soms liever gewoon niet af als een kind echt de hele tijd de aandacht opeist. Ik denk dan ook... Kon die niet even bij papa blijven dan?

Aviendha dinsdag 5 september 2023 om 22:39

essychan schreef: ↑
04-09-2023 23:21
Herkenbaar! Ook een vriendin verloren nadat ze kinderen kreeg. Bij moeders zijn vriendinnen geen prioriteit meer en ligt alle tijd en aandacht bij het gezin. Prima! Maar dan neem ik ook afstand. Zelf heb ik ook niks met kinderen en interesseert het me niet. Ik wil weten hoe het met mijn vriendin gaat, niet een kinderverhaal. Maar omdat hun hele leven bestaat uit kinderen, is er verder ook niets. Ik vind moekes dus ook geen leuke mensen.

Mijn vriendschappen zijn met leuke (oudere) vrouwen zonder kinderen. Of zelfs een nieuwe vriendschap met een vrouw waarvan de kids nu 18+ zijn.

Bij dit soort topics vraag ik me altijd af of het ook aan de TO zelf ligt en een reactie als deze illustreert dat mooi.

En nee ik herken het niet. Ik heb vriendinnen die al begin 20 kinderen kregen en toonde begrip en interesse. En zij ook in mijn leven. Af en toe spraken we zonder kinderen af.
Nu ben ik zelf over de 30 met een kind en meer vriendinnen hebben kinderen. We spreken soms bewust savonds pas af als die op bed liggen. En dan praten we echt niet de hele avond over de kinderen. Ook nog een paar vriendinnen zonder kinderen, ene keer neem ik kind mee en andere keer spreken we bewust savonds af. En uitjes kunnen ook nog steeds, kind heeft namelijk een aanwezige vader.

Vriendschappen zijn hier niet verwaterd door kinderen en ik had ook niet het gevoel dat mensen in andere mensen veranderden.
Ik denk dat als er niks overblijft omdat de een kinderen heeft en de ander niet, de vriendschap sowieso al oppervlakkig was.

Forget about what I said; the lights are gone and the party's over

Aviendha dinsdag 5 september 2023 om 22:45

Denneboom schreef: ↑
05-09-2023 22:38
En toch hangt dat heel erg van je omgeving af want ik herken dit totaal niet. Ik ben vaker solo op pad dan mijn man en dit zie ik bij familie, vrienden, collega's en buren ook regelmatig. Of een 50/50-verdeling. Maar het "man gaat verder met oude leven van voor ie kinderen had en vrouw verandert in moederkloek zonder eigen leven" ben ik al jaren niet meer tegengekomen.

+1.

Forget about what I said; the lights are gone and the party's over

essychan dinsdag 5 september 2023 om 22:48

Bijzonder dat de moeders die reageren op mijn bericht dit als onaardig ervaren. Terwijl de tallozen reacties in dit topic bevestigen dat ze zelf te druk zijn en liever aandacht aan hun man/gezin willen besteden. Of dat ze hun kind niet een avond bij de man kunnen achterlaten. Want in mijn kringen blijven vaders nog wel afspreken, en gaat het onderwerp van gesprek echt nooit over de kinderen.

Elandic2 dinsdag 5 september 2023 om 23:14

Ik ben de enige in mijn vriendinnengroepje mét een kind. Wilde t ook pas vrij laat, ik ben eind dertig. Maar ik heb juist t idee dat zij mij veel minder er bij betrekken sinds mijn kind er is… alsof er voor mij wordt bedacht dat ik misschien geen tijd of zin heb? Maar dat heb ik wel.
Of ze vinden me minder leuk, maar had t dan beter gevonden als ze dat met me zouden bespreken denk ik.
Had dit niet verwacht zo!

Aviendha woensdag 6 september 2023 om 08:00

essychan schreef: ↑
05-09-2023 22:48
Bijzonder dat de moeders die reageren op mijn bericht dit als onaardig ervaren. Terwijl de tallozen reacties in dit topic bevestigen dat ze zelf te druk zijn en liever aandacht aan hun man/gezin willen besteden. Of dat ze hun kind niet een avond bij de man kunnen achterlaten. Want in mijn kringen blijven vaders nog wel afspreken, en gaat het onderwerp van gesprek echt nooit over de kinderen.

"Talloze" vind ik een beetje overdreven, ik las er wel een aantal maar ook een aantal helemaal niet. Maar goed, misschien zijn onze kringen heel anders en bekijken we het dus ook anders.

Wat ik onaardig vind aan jouw reactie is dat het lijkt of die baby's van je vriendinnen je echt geen kont interesseren. Ik heb een vriendin die ook niet echt van kinderen houdt maar ze wil op zn minst weten hoe het met ons gaat en daarna gaat het echt wel weer over andere dingen zoals haar nieuwe huis.

Forget about what I said; the lights are gone and the party's over

Anoniem_66f1068fbefb8 woensdag 6 september 2023 om 10:58

Ik herken het heel erg TO. Vriendinnen met kinderen, zéker wanneer er een tweede is gekomen, heb ik nu al jaren praktisch niks meer aan. Er wordt niet gebeld, niet (terug) geappt en nauwelijks afgesproken. Áls we afspreken gaat het niet alleen maar over kinderen gelukkig, maar het is alleen zo verrekte lastig om ze (max) 2x per jaar te zien.

Ik heb ook jaren mijn best gedaan vooral heel belangstellend te zijn, mee te helpen, op te passen, daar afspreken (ook al heb je er niks aan, want vriendin is logischerwijs vooral met de kinderen bezig), helpen koken terwijl zij de avondshift doet. Voor mijn verjaardag uitjes gevraagd zodat ik ze in elk geval nog eens ga zien. We zijn 1,5 jaar verder en slechts bij één vriendin is het uitje daadwerkelijk van de grond gekomen. De anderen reageren niet op datumvoorstellen. Zelfs niet na een gesprek hierover waarin ik vertelde dat ik ze miste, zij dat helemaal begrepen en beterschap beloofden, maar er kwam in de praktijk niks van terecht.

Zelf heb ik het ontzettend eenzaam ervaren en was ik er ook echt door gekwetst. Inmiddels lukt het me beter om los te laten. Ben ik blij met die 2x per jaar en probeer ik daar niet te verbitterd over te zijn.

En….ik ben nieuwe kindvrije vriendinnen aan het maken. Door hobby’s in de omgeving te zoeken, door NMLK-acht Inge dingen etc. Dat werkt wel. In het afgelopen jaar een stuk of vier leuke nieuwe kennissen opgedaan en we gaan zien of die in vriendschappen veranderen. Dat helpt wel om ook minder gefrustreerd over mijn vriendinnen met kinderen te zijn.

Succes!

Actieve topics