Relaties
alle pijlers
Vuile was / openheid over relatiebreuk
donderdag 2 januari 2025 om 11:03
Ik ben inmiddels ruim 20 jaar gescheiden van mijn eerste echtgenoot. Het was geen fijn huwelijk, veel (verbaal en seksueel) geweld. Met mijn voormalig schoonouders heb ik zo nu en dan nog contact. Er spelen nu wat zaken met ons kind, hun oudste kleinkind, dus we hebben elkaar een aantal malen gesproken de afgelopen weken. Eenmaal haalde schoonmoeder ons gebroken gezin aan en hoe rot ze dat vond voor ons kind. Destijds hebben we als reden gegeven dat de koek op was, veel ruzies, maar ik heb nooit durven spreken over wat er daadwerkelijk gebeurde achter de voordeur. Dat heb ik nu ook niet gedaan. Op een later moment ging het over bepaalde financiële beslissingen, waarop ik zei dat mijn kind nu eenmaal volwassen is en dat haar vader op zijn 25e ook niet echt verstandig met geld kon omgaan. Hij heeft ons meerdere malen bijna aan de bedelstaf gebracht. Zijn moeder was helemaal geschokt, ‘dat heb ik nooit geweten, maar ik snap nu wel waarom hij zakgeld krijgt van zijn huidige partner.’ Ik moest daar inwendig wel om lachen, hij heeft dus weinig bijgeleerd (maar heeft een stevig vangnet met vermogende ouders).
Hebben jullie de daadwerkelijke reden van een relatiebreuk/scheiding met familie of vrienden gedeeld? Ik schaam me er nog steeds voor, dus er is niemand die details weet.
Hebben jullie de daadwerkelijke reden van een relatiebreuk/scheiding met familie of vrienden gedeeld? Ik schaam me er nog steeds voor, dus er is niemand die details weet.
donderdag 2 januari 2025 om 11:11
Ik ga het niet doen hoor, maar ze hebben nu niet door dat de scheiding juist een betere situatie heeft opgeleverd voor hun kleinkind. Ik neem aan dat mijn ex ook niet eerlijk heeft verteld hoe het eraan toe ging, maar meer de versie dat er met mij niet samen te leven viel.
donderdag 2 januari 2025 om 11:12
Ik zou het niet doen bij schoonouders. Echt niet.
Ze kennen hun kind, ze hebben zelf hun kind van heel nabij meegemaakt en blijven dat doen. Als deze mensen niet zelf de puzzel kunnen leggen, verwacht dan niet dat ze hem graag door jou gelegd willen hebben.
Doe dit bij veilige mensen die altijd aan jouw kant staan en misschien zelfs alleen aan diegenen die je pas ná de scheiding hebt leren kennen.
Ze kennen hun kind, ze hebben zelf hun kind van heel nabij meegemaakt en blijven dat doen. Als deze mensen niet zelf de puzzel kunnen leggen, verwacht dan niet dat ze hem graag door jou gelegd willen hebben.
Doe dit bij veilige mensen die altijd aan jouw kant staan en misschien zelfs alleen aan diegenen die je pas ná de scheiding hebt leren kennen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 2 januari 2025 om 11:16
Nee zeker niet, exen en hun ouders is een soort gesloten systeem waar je maar beter uit kan blijven. Je bent niet voor niets uit elkaar. Kan me voorstellen dat het soms frustrerend is, maar mensen zijn ontzettend gehecht aan hun eigen waarheid.
Dus ook al willen ze de puzzel leggen, eigenlijk willen/kunnen ze het tegelijkertijd niet (en al helemaal niet als de puzzelstukjes door ex-schoondochter worden geleverd).
Mensen geven gemixte signalen af in dit soort situaties, maar ik zou je intuïtie volgen.
Dus ook al willen ze de puzzel leggen, eigenlijk willen/kunnen ze het tegelijkertijd niet (en al helemaal niet als de puzzelstukjes door ex-schoondochter worden geleverd).
Mensen geven gemixte signalen af in dit soort situaties, maar ik zou je intuïtie volgen.
donderdag 2 januari 2025 om 11:19
Eens hoor. Ik denk dat ze die puzzel niet willen leggen, mijn ex kan ook zo naar doen tegen zijn moeder, aanwijzingen genoeg. Ik vroeg me alleen af of iedereen het zo vaag houdt. Dan snap ik de uitspraak van sommigen wel dat mensen zo makkelijk scheiden.Doreia* schreef: ↑02-01-2025 11:12Ik zou het niet doen bij schoonouders. Echt niet.
Ze kennen hun kind, ze hebben zelf hun kind van heel nabij meegemaakt en blijven dat doen. Als deze mensen niet zelf de puzzel kunnen leggen, verwacht dan niet dat ze hem graag door jou gelegd willen hebben.
Doe dit bij veilige mensen die altijd aan jouw kant staan en misschien zelfs alleen aan diegenen die je pas ná de scheiding hebt leren kennen.
donderdag 2 januari 2025 om 11:31
Dat van dat gesloten systeem is waar. Daar kom jij niet tussen. En moet je ook absoluut niet (opnieuw) willen.
Je hebt al van alles geprobeert te veranderen TIJDENS je huwelijk. Stop er nu maar mee, nu het afgelopen is.
Laat hen maar van alles denken.
Jij weet wel beter.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 2 januari 2025 om 11:33
Tja ik ben van nature heel open en zal niks verzwijgen, ook een reden voor scheiding niet. Maar ik geef ook mijn eigen aandeel aan en ik breng het 'netjes'. Zou bijv kunnen zeggen dat de houding van ex niet werkte, dat hij op moeite had met zelfinzicht en financieel de zaken niet op orde had waardoor samenleven niet ging. En dat ik daarop bijv te controlling werd wat naar op elkaar inwerkte wat zorgde voor een ijskoude sfeer.
Ik snap het punt van verzwijgen niet zo goed
Ik snap het punt van verzwijgen niet zo goed
donderdag 2 januari 2025 om 11:51
donderdag 2 januari 2025 om 11:59
Ik kom nu in de leeftijd dat ik meer bevriend ben met de ouders dan met de jonge stellen zelf, die uit elkaar gaan.
Als je dan mensen soms hoort praten over hun ex-schoonzoon of -dochter... En dat zijn echt beschaafde mensen verder. Maar zo veel emoties in het spel, als er kleinkinderen bij betrokken zijn.
Als je dan mensen soms hoort praten over hun ex-schoonzoon of -dochter... En dat zijn echt beschaafde mensen verder. Maar zo veel emoties in het spel, als er kleinkinderen bij betrokken zijn.
donderdag 2 januari 2025 om 12:17
Ik heb het destijds aan mijn eigen ouders verteld. Moest ook wel want ze moesten me bont en blauw uit het ziekenhuis halen. Ex was door de politie vastgezet. Zoveelste mishandeling. Deze nadat ik zei bij hem weg te gaan. Schoot er weinig mee op. Ze kozen voor mijn ex. Mijn eigen ouders…. Ik zou het wel verdiend hebben. had ik maar niet bij hem weg moeten gaan. Dus nee. Ik zeg het niemand meer. Voor ma nog gezorgd toen. En dement werd. Mijn vader en zusjes die ook voor hem kozen heb ik nooit meer gesproken op erf zaken na.
donderdag 2 januari 2025 om 12:23
Ook wel opvallend dat ouders toch zo vaak achter hun kind blijven staan, een soort van blinde vlek hebben wat dat betreft. Het zal best ook gebeuren dat alle schuld bij schoonkind ligt hoor, maar de kans is toch ook aanwezig dat je eigen kind ook een bijdrage heeft in de breuk. Is wel fijn als je daar als ouder ook rekening mee houdt.bijtie schreef: ↑02-01-2025 11:59Ik kom nu in de leeftijd dat ik meer bevriend ben met de ouders dan met de jonge stellen zelf, die uit elkaar gaan.
Als je dan mensen soms hoort praten over hun ex-schoonzoon of -dochter... En dat zijn echt beschaafde mensen verder. Maar zo veel emoties in het spel, als er kleinkinderen bij betrokken zijn.
donderdag 2 januari 2025 om 12:32
Mijn eigen kind heeft een relatiebreuk achter de rug. Uiteraard sta ik volledig aan haar kant maar ik besef ook dat beide partijen hun aandeel hebben. Desondanks vind ik dat haar ex het niet helemaal netjes heeft aangepakt, met name het doorpakken in de praktische zaken, terwijl mijn kind de zwakkere partij is (in een vreemd land, als minstverdienende, geen ouders in de buurt). Mijn voormalig schoonmoeder vindt dat ik me er veel meer mee moet bemoeien, maar kind is ruimschoots volwassen en wil het ook gewoon zelf oplossen.Lebow schreef: ↑02-01-2025 12:23Ook wel opvallend dat ouders toch zo vaak achter hun kind blijven staan, een soort van blinde vlek hebben wat dat betreft. Het zal best ook gebeuren dat alle schuld bij schoonkind ligt hoor, maar de kans is toch ook aanwezig dat je eigen kind ook een bijdrage heeft in de breuk. Is wel fijn als je daar als ouder ook rekening mee houdt.
donderdag 2 januari 2025 om 13:04
Ik zou altijd achter mijn kind staan, ook als ze domme dingen doen.Lebow schreef: ↑02-01-2025 12:23Ook wel opvallend dat ouders toch zo vaak achter hun kind blijven staan, een soort van blinde vlek hebben wat dat betreft. Het zal best ook gebeuren dat alle schuld bij schoonkind ligt hoor, maar de kans is toch ook aanwezig dat je eigen kind ook een bijdrage heeft in de breuk. Is wel fijn als je daar als ouder ook rekening mee houdt.
Betekent niet, dat ik alles wat zo doen ook goedkeur. Of dat ik niet af&toe hoofdschuddend toekijk. Maar ik blijf wel hun steun. En naar buiten toe, is er een front
En als ze me vragen: Had ik het ook anders aan kunnen pakken, dan praat ik met ze.
Dus als de ex bij mij verhaal komt halen, tja…. Dan sta ik achter mijn kind.
donderdag 2 januari 2025 om 13:16
Steunen ja, misschien is achter iemand staan daar wel synoniem voor. Maar naar buiten toe een front kan toch niet altijd? Dus als je kind echt iets fout heeft gedaan doe je naar buiten toe alsof je daar achter staat? Even gechargeerd: Als je zoon zijn vriendin in elkaar heeft getimmerd, en er wordt over gepraat, dan vorm je naar buiten een front met je zoon?
Dat bedoel ik met ook rekening met dat aandeel houden van je kind dat niet zo mooi is. Niet kleine bemoeienissen.
Dat bedoel ik met ook rekening met dat aandeel houden van je kind dat niet zo mooi is. Niet kleine bemoeienissen.
donderdag 2 januari 2025 om 13:20
Misschien heb ik mazzel, dat mijn kinderen nooit zulke rare dingen gedaan hebben.Lebow schreef: ↑02-01-2025 13:16Steunen ja, misschien is achter iemand staan daar wel synoniem voor. Maar naar buiten toe een front kan toch niet altijd? Dus als je kind echt iets fout heeft gedaan doe je naar buiten toe alsof je daar achter staat? Even gechargeerd: Als je zoon zijn vriendin in elkaar heeft getimmerd, en er wordt over gepraat, dan vorm je naar buiten een front met je zoon?
Dat bedoel ik met ook rekening met dat aandeel houden van je kind dat niet zo mooi is. Niet kleine bemoeienissen.
Dus kan ik me daar weinig bij voorstellen.
donderdag 2 januari 2025 om 13:20
Ik denk niet dat ik dat zou doen.Lila-Linda schreef: ↑02-01-2025 13:04Ik zou altijd achter mijn kind staan, ook als ze domme dingen doen.
Betekent niet, dat ik alles wat zo doen ook goedkeur. Of dat ik niet af&toe hoofdschuddend toekijk. Maar ik blijf wel hun steun. En naar buiten toe, is er een front
En als ze me vragen: Had ik het ook anders aan kunnen pakken, dan praat ik met ze.
Dus als de ex bij mij verhaal komt halen, tja…. Dan sta ik achter mijn kind.
Als ik naar mijn oudste kind kijk, dan denk ik wel eens: oei, ik hoop dat ik deze eigenschap of deze vaardigheid op tijd bij kan schaven, anders hebben anderen straks nog heel wat met je te stellen.
Als dan later een ex bij mij komt met 'klachten' over die eigenschap of vaardigheid, dan denk ik wel dat ik diegene ga melden dat ik al bang was dat dit wel eens relaties kon gaan opbreken. Dus ik zou de ex zeker het gevoel willen geven gehoord en/of gezien te voelen. Zonder dat ik daarbij afbreuk doe aan de vertrouwensrelatie van mijn eigen kind. En ik blijf achter mijn kind staan, maar niet ten koste van een ex en de gevoelens die daar spelen. Zeker niet als de relatie tot in een huwelijk en met kinderen heeft geleid.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 2 januari 2025 om 13:30
Ik heb maar de helft verteld aan m'n eigen familie. Dat ze verliefd was op een ander, niet dat ze al weken vreemdging.
Geen idee waarom eigenlijk. Misschien een stukje schaamte.
Ik weet nog dat mijn ouders vóór de breuk op bezoek waren en vroegen waar *naam* was. Ik heb toen gezegd dat ze bij een vriendin was, maar in werkelijkheid zat ze bij hem.
Rare situatie. Ik begreep zelf amper wat er gebeurde, laat staan dat ik het aan anderen kon uitleggen.
Achteraf ook niet meer de behoefte gehad om dat nog allemaal te vertellen.
Geen idee waarom eigenlijk. Misschien een stukje schaamte.
Ik weet nog dat mijn ouders vóór de breuk op bezoek waren en vroegen waar *naam* was. Ik heb toen gezegd dat ze bij een vriendin was, maar in werkelijkheid zat ze bij hem.
Rare situatie. Ik begreep zelf amper wat er gebeurde, laat staan dat ik het aan anderen kon uitleggen.
Achteraf ook niet meer de behoefte gehad om dat nog allemaal te vertellen.
donderdag 2 januari 2025 om 13:35
Helemaal mee eens.gonniegijsje schreef: ↑02-01-2025 11:33Tja ik ben van nature heel open en zal niks verzwijgen, ook een reden voor scheiding niet. Maar ik geef ook mijn eigen aandeel aan en ik breng het 'netjes'. Zou bijv kunnen zeggen dat de houding van ex niet werkte, dat hij op moeite had met zelfinzicht en financieel de zaken niet op orde had waardoor samenleven niet ging. En dat ik daarop bijv te controlling werd wat naar op elkaar inwerkte wat zorgde voor een ijskoude sfeer.
Ik snap het punt van verzwijgen niet zo goed
Ik zou me nergens voor schamen en over alles eerlijk zijn. Ook over mijn eigen aandeel.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 2 januari 2025 om 13:48
Dat zegt de moeder van mijn ex ook altijd. Alle rottigheid die hij uithaalt wordt met de mantel der liefde bedekt, en er wordt een front gevormd tegen mensen die hem er op aanspreken.Lila-Linda schreef: ↑02-01-2025 13:20Misschien heb ik mazzel, dat mijn kinderen nooit zulke rare dingen gedaan hebben.
Dus kan ik me daar weinig bij voorstellen.
Ik weet zeker dat hij juist zo is geworden doordat zijn moeder hem altijd als het heilige prinsje behandeld.
Het zijn leuke mensen, totdat je problemen met ze krijgt en de grenzen die ze overschrijden niet meer gepikt worden, dan wordt er een groot front gevormd en breekt er oorlog uit.
Ze zullen het zelf toch nooit zo zien.
Levensgenieter 
donderdag 2 januari 2025 om 13:50
Eens. Dat is het meest netjes in mijn ogen.Doreia* schreef: ↑02-01-2025 13:20Ik denk niet dat ik dat zou doen.
Als ik naar mijn oudste kind kijk, dan denk ik wel eens: oei, ik hoop dat ik deze eigenschap of deze vaardigheid op tijd bij kan schaven, anders hebben anderen straks nog heel wat met je te stellen.
Als dan later een ex bij mij komt met 'klachten' over die eigenschap of vaardigheid, dan denk ik wel dat ik diegene ga melden dat ik al bang was dat dit wel eens relaties kon gaan opbreken. Dus ik zou de ex zeker het gevoel willen geven gehoord en/of gezien te voelen. Zonder dat ik daarbij afbreuk doe aan de vertrouwensrelatie van mijn eigen kind. En ik blijf achter mijn kind staan, maar niet ten koste van een ex en de gevoelens die daar spelen. Zeker niet als de relatie tot in een huwelijk en met kinderen heeft geleid.
Levensgenieter
donderdag 2 januari 2025 om 13:52
Jezus niet normaal, hoe heb je dan nog voor je moeder kunnen zorgen?BuzzieBee schreef: ↑02-01-2025 12:17Ik heb het destijds aan mijn eigen ouders verteld. Moest ook wel want ze moesten me bont en blauw uit het ziekenhuis halen. Ex was door de politie vastgezet. Zoveelste mishandeling. Deze nadat ik zei bij hem weg te gaan. Schoot er weinig mee op. Ze kozen voor mijn ex. Mijn eigen ouders…. Ik zou het wel verdiend hebben. had ik maar niet bij hem weg moeten gaan. Dus nee. Ik zeg het niemand meer. Voor ma nog gezorgd toen. En dement werd. Mijn vader en zusjes die ook voor hem kozen heb ik nooit meer gesproken op erf zaken na.
Sommige families….
Ben je ook mishandeld in je jeugd dat ze dit allemaal zo normaal vonden?
Levensgenieter
donderdag 2 januari 2025 om 13:52
Het blijft opmerkelijk dat mensen zich schamen als hun partner vreemd gaat terwijl het juist iets is wat bijna iedereen afkeurt.RikM schreef: ↑02-01-2025 13:30Ik heb maar de helft verteld aan m'n eigen familie. Dat ze verliefd was op een ander, niet dat ze al weken vreemdging.
Geen idee waarom eigenlijk. Misschien een stukje schaamte.
Ik weet nog dat mijn ouders vóór de breuk op bezoek waren en vroegen waar *naam* was. Ik heb toen gezegd dat ze bij een vriendin was, maar in werkelijkheid zat ze bij hem.
Rare situatie. Ik begreep zelf amper wat er gebeurde, laat staan dat ik het aan anderen kon uitleggen.
Achteraf ook niet meer de behoefte gehad om dat nog allemaal te vertellen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
