Relaties
alle pijlers
Vuile was / openheid over relatiebreuk
donderdag 2 januari 2025 om 11:03
Ik ben inmiddels ruim 20 jaar gescheiden van mijn eerste echtgenoot. Het was geen fijn huwelijk, veel (verbaal en seksueel) geweld. Met mijn voormalig schoonouders heb ik zo nu en dan nog contact. Er spelen nu wat zaken met ons kind, hun oudste kleinkind, dus we hebben elkaar een aantal malen gesproken de afgelopen weken. Eenmaal haalde schoonmoeder ons gebroken gezin aan en hoe rot ze dat vond voor ons kind. Destijds hebben we als reden gegeven dat de koek op was, veel ruzies, maar ik heb nooit durven spreken over wat er daadwerkelijk gebeurde achter de voordeur. Dat heb ik nu ook niet gedaan. Op een later moment ging het over bepaalde financiële beslissingen, waarop ik zei dat mijn kind nu eenmaal volwassen is en dat haar vader op zijn 25e ook niet echt verstandig met geld kon omgaan. Hij heeft ons meerdere malen bijna aan de bedelstaf gebracht. Zijn moeder was helemaal geschokt, ‘dat heb ik nooit geweten, maar ik snap nu wel waarom hij zakgeld krijgt van zijn huidige partner.’ Ik moest daar inwendig wel om lachen, hij heeft dus weinig bijgeleerd (maar heeft een stevig vangnet met vermogende ouders).
Hebben jullie de daadwerkelijke reden van een relatiebreuk/scheiding met familie of vrienden gedeeld? Ik schaam me er nog steeds voor, dus er is niemand die details weet.
Hebben jullie de daadwerkelijke reden van een relatiebreuk/scheiding met familie of vrienden gedeeld? Ik schaam me er nog steeds voor, dus er is niemand die details weet.
donderdag 2 januari 2025 om 14:12
Auch dat is pijnlijk Bijtie
Ik weet ongeveer hoe je je voelt. Mijn eigen moeder loopt ook meer weg met mijn ex dan met mij.
To, ik zou het vertellen aan mensen die jij vertrouwt. Van wie je weet dat ze jou zullen steunen.
donderdag 2 januari 2025 om 14:15
Mijn schoonouders wisten het meteen al, het is een lieve jongen maar hij was nooit makkelijk. Veel depressies, crisisdienst enz. Fijn dat ze het wisten, ze hebben me nooit wat verweten maar juist bedankt voor de tijd. Vond dat heel fijn en ze weten dat ik het beste met hem voorhadmaar voor mezelf moest kiezen.
donderdag 2 januari 2025 om 14:15
Mensen gaan dan roepen "die zou ik eruit trappen" enz. alsof het hun niet zou overkomen.
Afhankelijkheid in een relatie is zelfs al taboe.
donderdag 2 januari 2025 om 14:16
donderdag 2 januari 2025 om 14:20
Dat laatste ontkracht het voorgaaande volledig.gonniegijsje schreef: ↑02-01-2025 14:16Trouwens, ik hoop dat mocht mijn kind in een scheiding komen, ik niet blind achter kind sta maar oog zal hebben voor de gehele situatie en alles netjes behandel. Dus juist niemand af val.
Ervanuit gaande natuurlijk dat kind tzt thuis komt met een fatsoenlijk mens.
donderdag 2 januari 2025 om 14:30
donderdag 2 januari 2025 om 14:51
Als je daar willens en wetens in bent gestapt en er meer dan 10 jaar in bent gebleven, mee bent getrouwd en een kind mee hebt gekregen? Dan is er wel iets mis met je, zullen mensen denken. Of dat het wel meeviel, anders was je wel vertrokken.
donderdag 2 januari 2025 om 15:00
donderdag 2 januari 2025 om 15:04
Zo zou ik niet denken.
Dat zou betekenen dat het me iets interesseert wat een ander daarvan vindt.
donderdag 2 januari 2025 om 15:08
Als jij bepaalt wat een fatsoenlijk mens is kan je het wel schudden met je onpartijdigheid.gonniegijsje schreef: ↑02-01-2025 14:30Dat is natuurlijk onzin.
Enkel een erkenning dat er grenzen zijn waarbuiten begrip opbrengen voor mij niet meer gaat. Denk aan kinderen en/of partner mishandeling bijv. En das minder zeldzaam dan je zou willen.
Je kan ook zeggen ik heb respect voor ieder mens en in de relaties van mijn kinderen hoef ik per definitie geen partij te kiezen, of een oordeel te vellen over de betrokkenen. Het zijn je zaken niet.
Dat dit wel veelvuldig gebeurt geeft volgens mij al aan hoe lastig dat voor ons als mensen is. Statements als "ik ga er vanuit dat ze met een fatsoenlijk iemand..." daar gaat het al mis.
donderdag 2 januari 2025 om 15:09
donderdag 2 januari 2025 om 15:24
Precies dit.
Levensgenieter 
donderdag 2 januari 2025 om 15:36
donderdag 2 januari 2025 om 15:50
O, wat erg. Ik heb wel een vriendin die vertelde dat haar moeder 'liefdesverdriet' had toen ze (haar dochter dus) ging scheiden. Maar zij gaf haar dochter niet de schuld, ze miste haar geadoreerde ex-schoonzoon alleen heel erg. Wat me ook extreem irritant lijkt, maar goed.
donderdag 2 januari 2025 om 15:53
Mijn god, wat vreselijkBuzzieBee schreef: ↑02-01-2025 12:17Ik heb het destijds aan mijn eigen ouders verteld. Moest ook wel want ze moesten me bont en blauw uit het ziekenhuis halen. Ex was door de politie vastgezet. Zoveelste mishandeling. Deze nadat ik zei bij hem weg te gaan. Schoot er weinig mee op. Ze kozen voor mijn ex. Mijn eigen ouders…. Ik zou het wel verdiend hebben. had ik maar niet bij hem weg moeten gaan. Dus nee. Ik zeg het niemand meer. Voor ma nog gezorgd toen. En dement werd. Mijn vader en zusjes die ook voor hem kozen heb ik nooit meer gesproken op erf zaken na.
donderdag 2 januari 2025 om 15:53
Practice what you preach.MissButterflyyy schreef: ↑02-01-2025 15:36Dat is makkelijk gezegd.
We weten allemaal wat we in situatie zus en zo zouden zeggen….
Niet dus.
Is niet zo moelijk hoor.
donderdag 2 januari 2025 om 16:02
Ja, maar het is ook een stigma. Ik heb wel verteld aan mijn ouders dat mijn ex vreemdging, maar niet dat dat veelvuldig was voorgekomen. Ik wilde de mogelijkheid om in de toekomst samen met mijn ouders en mijn ex in een ruimte te verblijven niet op het spel zetten vanwege onze dochter (denk: verjaardag, diploma-uitreiking enzovoort). Aan vriendinnen heb ik het trouwens wel verteld. Maar eigenlijk wisten zij het allemaal al; ik was degene die oogkleppen op had en alles pas op het allerlaatst door had.
donderdag 2 januari 2025 om 16:07
Mijn ouders zouden zelfs wanneer ik een moord zou plegen achtermij blijven staan. Ik heb het idee dat je wraakgevoelens hebt, niet dat dat erg is, eerder menselijk.KamilleT schreef: ↑02-01-2025 12:32Mijn eigen kind heeft een relatiebreuk achter de rug. Uiteraard sta ik volledig aan haar kant maar ik besef ook dat beide partijen hun aandeel hebben. Desondanks vind ik dat haar ex het niet helemaal netjes heeft aangepakt, met name het doorpakken in de praktische zaken, terwijl mijn kind de zwakkere partij is (in een vreemd land, als minstverdienende, geen ouders in de buurt). Mijn voormalig schoonmoeder vindt dat ik me er veel meer mee moet bemoeien, maar kind is ruimschoots volwassen en wil het ook gewoon zelf oplossen.
donderdag 2 januari 2025 om 16:20
Nee hoor, dat stadium ben ik voorbij, of heb ik gemist. In het begin wachtte ik op erkenning van mijn ex of soort van excuses voor wat hij had gedaan, maar ik denk dat hij oprecht vindt dat hij niet anders kon omdat ik te weinig rekening hield met zijn behoeften. Het is meer dat ik tijdens het recente gesprek met zijn moeder het idee kreeg dat zij dacht dat wij gescheiden waren vanwege af en toe eens ruzie of zo.
donderdag 2 januari 2025 om 17:29
KamilleT schreef: ↑02-01-2025 11:11Ik ga het niet doen hoor, maar ze hebben nu niet door dat de scheiding juist een betere situatie heeft opgeleverd voor hun kleinkind. Ik neem aan dat mijn ex ook niet eerlijk heeft verteld hoe het eraan toe ging, maar meer de versie dat er met mij niet samen te leven viel.
Dus dat veegt haar 'ik vind het zo rot dat ze uit een gebroken gezin komt' van tafel? Nee dus, dat bestaat ook gewoon en is óók de realiteit voor/van je kind.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
