Relaties
alle pijlers
wanneer is het over?
vrijdag 7 december 2007 om 19:10
Hallo allemaal,
ik ben pas 21, vriend is 10 jaar ouder, bijna 4 jaar samen, waarvan 2 samen wonend.Ik voel me ontzettend rot op het moment.
Ik werk enorm hard aan school,huishouden,bijbaantje enz enz, en vriend wil niet. hij wil niet werken,doet niets in huis, maar hij ziet het zelf niet! Als ik ergens over probeer te praten wordt hij boos. Ik heb het gevoel dat we uit elkaar groeien. Hij kan niet goed over gevoelens praten en draait de zaken om, of hij negeert het.
Wanneer is een relatie klaar? We wonen samen (huurhuis) en ik vind het allemaal zo lastig. In begin vd relatie was iedereen in mijn omgeving er op tegen. Ik wilde zelfstandiger zijn, en heb afstand genomen van de mensen om mij heen, en nu kan ik met niemand meer praten. De problemen in onze relatie ziet mijn vriend niet.
Ik weet niet of ik zo nog door wil, maar weet ook niet wat ik zonder vriend moet. En het huis dan enz enz?
Beetje onlogisch allemaal, maar herkent iemand het misschien ?
ik ben pas 21, vriend is 10 jaar ouder, bijna 4 jaar samen, waarvan 2 samen wonend.Ik voel me ontzettend rot op het moment.
Ik werk enorm hard aan school,huishouden,bijbaantje enz enz, en vriend wil niet. hij wil niet werken,doet niets in huis, maar hij ziet het zelf niet! Als ik ergens over probeer te praten wordt hij boos. Ik heb het gevoel dat we uit elkaar groeien. Hij kan niet goed over gevoelens praten en draait de zaken om, of hij negeert het.
Wanneer is een relatie klaar? We wonen samen (huurhuis) en ik vind het allemaal zo lastig. In begin vd relatie was iedereen in mijn omgeving er op tegen. Ik wilde zelfstandiger zijn, en heb afstand genomen van de mensen om mij heen, en nu kan ik met niemand meer praten. De problemen in onze relatie ziet mijn vriend niet.
Ik weet niet of ik zo nog door wil, maar weet ook niet wat ik zonder vriend moet. En het huis dan enz enz?
Beetje onlogisch allemaal, maar herkent iemand het misschien ?
zaterdag 8 december 2007 om 06:30
Jeetje Carra, wat een situatie!
Toch vind ik het knap dat je de dingen heel erg duidelijk ziet, en eigenlijk je antwoord al weet. En misschien het zetje (vanuit bijv. hier) nodig hebt om de stap te maken.
Ik denk dat het een hele grote boze stap lijkt, maar dat dat eigenlijk (nog) niet zo is. Er is namelijk eigenlijk niet zoveel wat jullie bindt, zoals ik dat zo lees.
En in zo'n geval, net als in alle gevallen, is het 'doel' erom dat jij gelukkig bent en dat je daarin voor jezelf kiest (met of zonder ander). Misschien maakte hij je een aantal jaar erg gelukkig. Nu is dat, klaarblijkelijk, wel anders.
Dus; kies voor jezelf en maak met die gedacht hierin de beste keus.
Maar wat ik al schreef; ik denk dat jij je eigen antwoord al hebt.
Veel sterkte!
Toch vind ik het knap dat je de dingen heel erg duidelijk ziet, en eigenlijk je antwoord al weet. En misschien het zetje (vanuit bijv. hier) nodig hebt om de stap te maken.
Ik denk dat het een hele grote boze stap lijkt, maar dat dat eigenlijk (nog) niet zo is. Er is namelijk eigenlijk niet zoveel wat jullie bindt, zoals ik dat zo lees.
En in zo'n geval, net als in alle gevallen, is het 'doel' erom dat jij gelukkig bent en dat je daarin voor jezelf kiest (met of zonder ander). Misschien maakte hij je een aantal jaar erg gelukkig. Nu is dat, klaarblijkelijk, wel anders.
Dus; kies voor jezelf en maak met die gedacht hierin de beste keus.
Maar wat ik al schreef; ik denk dat jij je eigen antwoord al hebt.
Veel sterkte!
zaterdag 8 december 2007 om 07:12
Carra, je zegt dat je wou dat je 10 jaar verder was...JE BENT 10 JAAR VERDER! Je hebt alles goed op een rijtje. Er is helemaal niks mis met jou en je twijfels over je relatie zijn heel gezond.
Meid, ik ben 31 en heb net mijn relatie verbroken. Geen haar op mijn hoofd die denkt"Als ik maar niet vereenzaam"
Met zo'n een karakter als die van jou, kun je onmogelijk vereenzamen. Kijk naar de reacties die iedereen jou geeft. Op een natuurlijke manier steel je de harten van mensen. Je vriend ziet niet wie jij bent anders had hij ALLANG de handen uit de mouwen gestoken. Zoals iedereen hier zegt: je bent nog zo jong maar ook heel wijs. Je groeit en bloeit en laat je daarin niet belemmeren door iemand die jou koste wat kost op dat 'oude' niveau wil houden.
Heb ik zelf ook meegemaakt dat ik harder groeide dan mijn partner maar dat is dan pech voor hem. Het gaat hier dus ook om JOUW groei en JOUW ontwikkeling, JOUW leven. Daar ben jij de hoofdrolspeelster van.
Misschien allemaal warrig wat ik hier neertik maar waar het op neerkomt is dat je intuïtief aanvoelt wat je moet doen maar dat je nog niet zo goed durft omdat je bang bent voor eenzaamheid. Nou, na jouw berichtjes te hebben gelezen, denk ik niet dat je daar ooit bang voor hoeft te zijn!
Meid, ik ben 31 en heb net mijn relatie verbroken. Geen haar op mijn hoofd die denkt"Als ik maar niet vereenzaam"
Met zo'n een karakter als die van jou, kun je onmogelijk vereenzamen. Kijk naar de reacties die iedereen jou geeft. Op een natuurlijke manier steel je de harten van mensen. Je vriend ziet niet wie jij bent anders had hij ALLANG de handen uit de mouwen gestoken. Zoals iedereen hier zegt: je bent nog zo jong maar ook heel wijs. Je groeit en bloeit en laat je daarin niet belemmeren door iemand die jou koste wat kost op dat 'oude' niveau wil houden.
Heb ik zelf ook meegemaakt dat ik harder groeide dan mijn partner maar dat is dan pech voor hem. Het gaat hier dus ook om JOUW groei en JOUW ontwikkeling, JOUW leven. Daar ben jij de hoofdrolspeelster van.
Misschien allemaal warrig wat ik hier neertik maar waar het op neerkomt is dat je intuïtief aanvoelt wat je moet doen maar dat je nog niet zo goed durft omdat je bang bent voor eenzaamheid. Nou, na jouw berichtjes te hebben gelezen, denk ik niet dat je daar ooit bang voor hoeft te zijn!
zaterdag 8 december 2007 om 09:19
Wat een lieve reacties allemaal! Ik ben met dikke ogen wakker geworden door gisteren. Echt fijn om te kunnen huilen, mijn gedachten te ordenen en min of meer bevestiging te krijgen.
Gisteren avond heb ik tot half 1 gewacht, ik had hem om 18.00 bij familie afgezet om een biertje te drinken, hij zou bellen als hij opgehaald wilde worden. En hij belde maar niet. Ik ben dan te trots om hem op te bellen, dat doe ik niet.
Kwam 'ie om 2 uur vanacht stomdronken thuis, was hij om 21.00 nog even de stad in gegaan, hij was me vergeten te bellen (afspraak is dat het niet uit maakt waar hij heen gaat, maar dat hij even belt zodat ik niet op hem hoef te rekenen). Daar ging dus ook het geplande gesprek de mist in, want hij viel natuurlijk gelijk in slaap.
Toen ik 17 was, vond ik het natuurlijk prachtig, de stad in, dronken worden, hij deed alles voor me. Sinds mijn ziek zijn drink ik niet meer, ga ik de stad niet in..
Galagoogoo, ik weet het antwoord inderdaad al. Zo wil ik niet verder. Nu is het voor mij bekijken hoe ik dit aan moet kaarten, wat ik praktisch gezien wil enz.
Sensy12: Wij zeggen altijd (voor de grap) dat ik in onze relatie 31 ben, en hij 21. Eerst vond ik het grappig, nu niet meer omdat het de realiteit is geworden. Volgens mij hoef ik jou geen succes te wensen om over jouw relatie heen te komen, dat gaat prima lukken zo te zien!
Dat vereenzamen heeft meer te maken met de 'ziekte' die ik heb gehad. Ik heb een tijd in het ziekenhuis gelegen, toen iedereen van me af gestoten. Ik zit vol met littekens, erg lelijk. Maar goed, ik heb nu al zoiets van liever alleen dan dat het zo moet..
Dank je wel voor de berichtjes!
Gisteren avond heb ik tot half 1 gewacht, ik had hem om 18.00 bij familie afgezet om een biertje te drinken, hij zou bellen als hij opgehaald wilde worden. En hij belde maar niet. Ik ben dan te trots om hem op te bellen, dat doe ik niet.
Kwam 'ie om 2 uur vanacht stomdronken thuis, was hij om 21.00 nog even de stad in gegaan, hij was me vergeten te bellen (afspraak is dat het niet uit maakt waar hij heen gaat, maar dat hij even belt zodat ik niet op hem hoef te rekenen). Daar ging dus ook het geplande gesprek de mist in, want hij viel natuurlijk gelijk in slaap.
Toen ik 17 was, vond ik het natuurlijk prachtig, de stad in, dronken worden, hij deed alles voor me. Sinds mijn ziek zijn drink ik niet meer, ga ik de stad niet in..
Galagoogoo, ik weet het antwoord inderdaad al. Zo wil ik niet verder. Nu is het voor mij bekijken hoe ik dit aan moet kaarten, wat ik praktisch gezien wil enz.
Sensy12: Wij zeggen altijd (voor de grap) dat ik in onze relatie 31 ben, en hij 21. Eerst vond ik het grappig, nu niet meer omdat het de realiteit is geworden. Volgens mij hoef ik jou geen succes te wensen om over jouw relatie heen te komen, dat gaat prima lukken zo te zien!
Dat vereenzamen heeft meer te maken met de 'ziekte' die ik heb gehad. Ik heb een tijd in het ziekenhuis gelegen, toen iedereen van me af gestoten. Ik zit vol met littekens, erg lelijk. Maar goed, ik heb nu al zoiets van liever alleen dan dat het zo moet..
Dank je wel voor de berichtjes!
zaterdag 8 december 2007 om 09:57
Veel vrouwen hebben als ze 31 zijn dezelfde problemen, maar dan nog een graadje erger. Dan hebben ze inmiddels 2 kinderen, geen baan of een deeltijdbaantje en geen geld om zelfstandig verder te gaan als ze hun relatie verbreken. Dan zit je pas echt gevangen in je eigen leven.
Jij bent nog zo jong! Je bent ook erg daadkrachtig volgens mij. Je hebt werk, je studeert, je onderhoudt je vriend. Jij kunt zeker ook goed voor jezelf zorgen.
