Relaties
alle pijlers
wanneer vertel je zoiets?
vrijdag 26 oktober 2007 om 21:58
Hallo allemaal, Ik ben serani, nieuw hier en dit is mijn eerste post..
Ik zit met een voor mij moeilijk gevalletje..
Het is nl zo. Ik heb uitgezaaide borstkanker...borst geamputeerd...levensprognose van gemiddeld 10 jaar...relatie verbroken en nu wil ik op mijn 46e weer gaan daten
Mijn vraag is...wanneer vertel ik wat ik mankeer?..Gelijk al in mijn profiel (aangeboden vrouw met mankement
)..of als er een mailcontact ontstaat?..of als er een eerste real life afspraak gepland staat?..Kan ik het diegene aandoen om een relatie te beginnen met iemand in mijn situatie?..Kan ik het mezelf aandoen om mezelf een relatie te ontzeggen..een kans op geluk?
Allemaal vragen die me wakker houden dus...
gr.
serani
Ik zit met een voor mij moeilijk gevalletje..
Het is nl zo. Ik heb uitgezaaide borstkanker...borst geamputeerd...levensprognose van gemiddeld 10 jaar...relatie verbroken en nu wil ik op mijn 46e weer gaan daten
Mijn vraag is...wanneer vertel ik wat ik mankeer?..Gelijk al in mijn profiel (aangeboden vrouw met mankement
)..of als er een mailcontact ontstaat?..of als er een eerste real life afspraak gepland staat?..Kan ik het diegene aandoen om een relatie te beginnen met iemand in mijn situatie?..Kan ik het mezelf aandoen om mezelf een relatie te ontzeggen..een kans op geluk?Allemaal vragen die me wakker houden dus...
gr.
serani
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:17
Je vertelt het op 't moment dat jij het passend of nodig vindt om het te vertellen. Hoeft dus niet snel, je weet nooit hoelang een relatie duurt. En om het via email al te vertellen lijkt mij veel te snel. En wacht eerst die eerste afspraak maar af, en kijk hoe alles loopt.
Het is niet iets wat een risico vormt voor jou potentiele nieuwe vriend. In de zin van HIV of iets ander besmettelijks.
In een profiel zoiets zetten lijkt mij onnodig, het is te persoonlijk en te prive daarvoor. Kijk eerst maar of de persoon die reageert te vertrouwen is, en om kan gaan met zulke mededelingen. Er staan legio idioten (echte hele botte en onbeschofte mensen) op relatie site's. Dus om aan hen dat soort erg gevoelige dingen te vertellen door het in je profiel te zetten lijkt mij zeer onverstandig.
Het is niet iets wat een risico vormt voor jou potentiele nieuwe vriend. In de zin van HIV of iets ander besmettelijks.
In een profiel zoiets zetten lijkt mij onnodig, het is te persoonlijk en te prive daarvoor. Kijk eerst maar of de persoon die reageert te vertrouwen is, en om kan gaan met zulke mededelingen. Er staan legio idioten (echte hele botte en onbeschofte mensen) op relatie site's. Dus om aan hen dat soort erg gevoelige dingen te vertellen door het in je profiel te zetten lijkt mij zeer onverstandig.
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:20
Allereerst mijn complimenten voor de positiviteit die je uitstraalt Serani!
Tja, wanneer vertel je zoiets? Als ik me in jouw plaats probeer voor te stellen dan zou ik het vertellen in het mailcontact, dus niet eerder. En nee, ik vind niet dat je jezelf het aan kan doen om een relatie te ontzeggen als je die graag wilt. En ja, jij mag het iemand "aandoen" een relatie met je te beginnen, of je moet een verschrikkelijk kreng zijn, en die indruk heb ik niet echt![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
.
Tja, wanneer vertel je zoiets? Als ik me in jouw plaats probeer voor te stellen dan zou ik het vertellen in het mailcontact, dus niet eerder. En nee, ik vind niet dat je jezelf het aan kan doen om een relatie te ontzeggen als je die graag wilt. En ja, jij mag het iemand "aandoen" een relatie met je te beginnen, of je moet een verschrikkelijk kreng zijn, en die indruk heb ik niet echt
.
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:27
[quote]:
Kan ik het diegene aandoen om een relatie te beginnen met iemand in mijn situatie?..
Mmm, je had iets andere woorden kunnen kiezen: ook al hebben 2 perfect gezonde mensen een relatie, ze weten beiden niet hoelang het goed zal gaan. Jij hebt een veel duidelijker deadline, maar met een perfect gezonde vrouw redeneer ik ook dat iedere dag dat het goed gaat is meegenomen, en we zien wel hoe lang het duurt. Hopelijk lang, maar wanneer zij iemand tegenkomt die ze leuker vindt heb ik pech en is het voorbij.
Kan ik het mezelf aandoen om mezelf een relatie te ontzeggen..een kans op geluk?
Er is haast bij geboden, want die 10 jaar is een gemiddelde denk ik? En ja jij hebt het volste recht om gelukkig te worden of dat te proberen. Doen dus.
Allemaal vragen die me wakker houden dus...
gr.
serani[/quote]
Kan ik het diegene aandoen om een relatie te beginnen met iemand in mijn situatie?..
Mmm, je had iets andere woorden kunnen kiezen: ook al hebben 2 perfect gezonde mensen een relatie, ze weten beiden niet hoelang het goed zal gaan. Jij hebt een veel duidelijker deadline, maar met een perfect gezonde vrouw redeneer ik ook dat iedere dag dat het goed gaat is meegenomen, en we zien wel hoe lang het duurt. Hopelijk lang, maar wanneer zij iemand tegenkomt die ze leuker vindt heb ik pech en is het voorbij.
Kan ik het mezelf aandoen om mezelf een relatie te ontzeggen..een kans op geluk?
Er is haast bij geboden, want die 10 jaar is een gemiddelde denk ik? En ja jij hebt het volste recht om gelukkig te worden of dat te proberen. Doen dus.
Allemaal vragen die me wakker houden dus...
gr.
serani[/quote]
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:33
Hey Serani, knap van jou dat je zo moedig bent er je er zo optimistisch doorheen slaat.
Ik zou het niet in een mail vertellen. Zulk "nieuws" vertel je m.i. niet op zo'n manier. Daar neem je sowieso een moment voor dat je samen bent. Maar bovenal zou ik zelf afwachten totdat ik de man in kwestie wel iets beter ken, en ik enig zicht zou hebben op de te ontwikkelen relatie. Misschien blijkt hij/het na een aantal weken niet te zijn, om een heel andere reden.
Ik vind zoiets als kanker toch wel erg privé. En belangrijkste van al: jij bent meer dan die kanker. Het is maar 1 aspect van jou als persoon.
Ik zou het niet in een mail vertellen. Zulk "nieuws" vertel je m.i. niet op zo'n manier. Daar neem je sowieso een moment voor dat je samen bent. Maar bovenal zou ik zelf afwachten totdat ik de man in kwestie wel iets beter ken, en ik enig zicht zou hebben op de te ontwikkelen relatie. Misschien blijkt hij/het na een aantal weken niet te zijn, om een heel andere reden.
Ik vind zoiets als kanker toch wel erg privé. En belangrijkste van al: jij bent meer dan die kanker. Het is maar 1 aspect van jou als persoon.
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:42
Serani, ik zie geen belemmeringen om een relatie aan te gaan, als hij jouw leuk vindt. En je komt over als een sprankelende vrouw, dus wat wil je als man nog meer?
En wanneer vertel je zoiets? Niet te snel, maar als je gaat daten, denk ik niet te lang wachten. Want het spookt dan alleen maar door je hoofd, en je kan niet echt ontspannen zijn, totdat je het vertelt hebt.
En wanneer vertel je zoiets? Niet te snel, maar als je gaat daten, denk ik niet te lang wachten. Want het spookt dan alleen maar door je hoofd, en je kan niet echt ontspannen zijn, totdat je het vertelt hebt.
vrijdag 26 oktober 2007 om 23:28
vrijdag 26 oktober 2007 om 23:41
Serani,
Ik zou het pas vertellen op het moment dat je serieus gaat wezen met iemand. Dus als je na wat dates (of een date wie weet
) er beiden over eens bent dat je verder wilt met elkaar. Dan vind je vast wel een geschikt moment om het hem te vertellen. Laat hij je eerst maar kennen als Serani. Niet als vrouw met kanker. Jij hebt veel meer te vertellen en bent veel meer dan je ziekte. Je bent een kanjer en ik wens je alvast heel veel date plezier.
Ik zou het pas vertellen op het moment dat je serieus gaat wezen met iemand. Dus als je na wat dates (of een date wie weet
) er beiden over eens bent dat je verder wilt met elkaar. Dan vind je vast wel een geschikt moment om het hem te vertellen. Laat hij je eerst maar kennen als Serani. Niet als vrouw met kanker. Jij hebt veel meer te vertellen en bent veel meer dan je ziekte. Je bent een kanjer en ik wens je alvast heel veel date plezier.
zaterdag 27 oktober 2007 om 08:48
zaterdag 27 oktober 2007 om 12:44
Serani,
ik heb in dezelfde situatie gezeten, nadat ik borstkanker had gehad drie jaar geleden, ook met uitzaaiingen.
Mijn toenmalige relatie ging vlak erna uit; en ik wilde echt niet de rest van mijjn leven, hoe lang of kort dat ook mocht zijn, alleen blijven (was 28 toen ik ziek werd).
Daarna ben ik ook gaan daten, niet via internet, maar gewoon af en toe eens uitgegaan met een leuke man.
Vond het, net als jij, heel moeilijk te bepalen wanneer je zoiets vertelt. Mijn ervaring is dat dat erg van de persoon afhangt: bij sommigen voel je vanzelf dat er beter wordt gereageerd dan bij anderen.
Er is volgens mij maar 1 regel aan te geven: vertel het voordat je eventueel bij elkaar in bed belandt Je lichaam is erg veranderd door de ziekte en dat kan een grote schok geven.
En stel je er op in, dat ook al heb je het verteld, die schok voor sommige mannen nog steeds groot kan zijn.
Op een gegeven moment dacht ik dat er nooit meer iemand zou komen die me zou accepteren zoals ik was, als "beschadigde koopwaar" zullen we maar zeggen.
Maar nu ben ik toch nog getrouwd, met iemand met wie ik weliswaar de nodige problemen heb af en toe, maar die vanaf het begin heel relaxt met mijn ziektegeschiedenis is omgegaan.
Volg vooral je eigen gevoel, vertel het alleen als je je er goed bij voelt, en onthou altijd dat de kanker je misschien lichamelijk heeft beschadigd, maar geestelijk ben je er sterker, wijzer en mooier van geworden.
En er zijn heus mannen die dat heel erg kunnen waarderen!!
Sterkte & liefs
ik heb in dezelfde situatie gezeten, nadat ik borstkanker had gehad drie jaar geleden, ook met uitzaaiingen.
Mijn toenmalige relatie ging vlak erna uit; en ik wilde echt niet de rest van mijjn leven, hoe lang of kort dat ook mocht zijn, alleen blijven (was 28 toen ik ziek werd).
Daarna ben ik ook gaan daten, niet via internet, maar gewoon af en toe eens uitgegaan met een leuke man.
Vond het, net als jij, heel moeilijk te bepalen wanneer je zoiets vertelt. Mijn ervaring is dat dat erg van de persoon afhangt: bij sommigen voel je vanzelf dat er beter wordt gereageerd dan bij anderen.
Er is volgens mij maar 1 regel aan te geven: vertel het voordat je eventueel bij elkaar in bed belandt
Je lichaam is erg veranderd door de ziekte en dat kan een grote schok geven.En stel je er op in, dat ook al heb je het verteld, die schok voor sommige mannen nog steeds groot kan zijn.
Op een gegeven moment dacht ik dat er nooit meer iemand zou komen die me zou accepteren zoals ik was, als "beschadigde koopwaar" zullen we maar zeggen.
Maar nu ben ik toch nog getrouwd, met iemand met wie ik weliswaar de nodige problemen heb af en toe, maar die vanaf het begin heel relaxt met mijn ziektegeschiedenis is omgegaan.
Volg vooral je eigen gevoel, vertel het alleen als je je er goed bij voelt, en onthou altijd dat de kanker je misschien lichamelijk heeft beschadigd, maar geestelijk ben je er sterker, wijzer en mooier van geworden.
En er zijn heus mannen die dat heel erg kunnen waarderen!!
Sterkte & liefs
