Relaties
alle pijlers
Wat gebeurt er als je niet 'op zoek' bent?
vrijdag 7 september 2007 om 19:14
`De ware`komt niet langs de regenpijp omhoog klimmen. maar wat is `op zoek`= je kunt je inschrijven op ale datingsites en drei dates per week hebben, of gewoon gezellig leuke dingen gaan doen en eens kijkken of je iemand tegenkomt.
zit nu zelf ook in het stadium`geen zin meer in datinggedoe`, maar dat komt ook omdat ik wel contact met iemand heb op en soort van relatie niveau en merk dat ik ook niet echt opensta voor nieuwe relatie.
zit nu zelf ook in het stadium`geen zin meer in datinggedoe`, maar dat komt ook omdat ik wel contact met iemand heb op en soort van relatie niveau en merk dat ik ook niet echt opensta voor nieuwe relatie.
vrijdag 7 september 2007 om 19:27
Hoi Boebele, ik ben ook niet meer op zoek, ben het net als jij vreselijk zat...maar iemand "tegenkomen" ho maar.
Soms kom ik wel eens een leuke (knappe) man tegen, maar ben erg op mijn hoede na een fiks aantal mislukkingen. Dus ik doe zelf geen moeite en ik denk eerlijk gezegd ook dat ik nu de verkeerde signalen uitzend, namelijk geen.
Soms kom ik wel eens een leuke (knappe) man tegen, maar ben erg op mijn hoede na een fiks aantal mislukkingen. Dus ik doe zelf geen moeite en ik denk eerlijk gezegd ook dat ik nu de verkeerde signalen uitzend, namelijk geen.
vrijdag 7 september 2007 om 20:05
Ik zocht wél en vond ook. Net als het spreekwoord : "zoekt en gij zult vinden".
Maar ja, je kan natuurlijk met boodschappen doen iemand tegenkomen. Of op de sportclub. Of op een feestje. Je kan ook op zoek gaan naar mensen die óók zoeken, dan help je het toeval een beetje. Je moet ook een beetje geluk hebben natuurlijk.
Een enkele keer lees je wel eens dat de prins op het witte paard zomaar voor de deur stond (voor een of ander klusje). Maar ik schat de kans om op die manier iemand te ontmoeten (dus door thuis af te wachten) niet erg groot in.
Ook is er een groot verschil tussen zoeken en wanhopig zoeken. Je eigen benadering tijdens het zoeken maakt alle verschil. Ga je op date met het idee dat dit hem helemaal gaat worden of ga je met het idee om een leuke avond te hebben en is de spanning van het daten op zich al de moeite waard.
Marion
Maar ja, je kan natuurlijk met boodschappen doen iemand tegenkomen. Of op de sportclub. Of op een feestje. Je kan ook op zoek gaan naar mensen die óók zoeken, dan help je het toeval een beetje. Je moet ook een beetje geluk hebben natuurlijk.
Een enkele keer lees je wel eens dat de prins op het witte paard zomaar voor de deur stond (voor een of ander klusje). Maar ik schat de kans om op die manier iemand te ontmoeten (dus door thuis af te wachten) niet erg groot in.
Ook is er een groot verschil tussen zoeken en wanhopig zoeken. Je eigen benadering tijdens het zoeken maakt alle verschil. Ga je op date met het idee dat dit hem helemaal gaat worden of ga je met het idee om een leuke avond te hebben en is de spanning van het daten op zich al de moeite waard.
Marion
vrijdag 7 september 2007 om 20:37
Denk dat dat zoeken te maken heeft met niet jezelf zijn. Daar zit 'm de kneep!
Ik was net na mijn scheiding écht, écht niet toe aan wat of wie dan ook. Vrienden vroegen me mee op een boottocht met 15 anderen, voor de afleiding van het verdriet, en zie daar, kom ik toch ineens een leuke man tegen...Ik vertrouwde het natuurlijk voor geen meter, dacht dat ik mezelf belazerde (idee van aandacht van iemand krijgen en daar dus gelijk voor vallen) maar daarna ben ik gaan mailen met deze meneer, en bedacht ik me dat ik geen moer te verliezen had. En dát was de truuk, want ik liet mezelf zien, en hij zichzelf. Nu zijn we alweer 5 jaar samen en hebben we 1 kind en de tweede hopelijk tussen nu en 2 weken ook!!
Denk dus dat als je teveel zoekt je jezelf toch wat aanpast aan het profiel van diegene die je leuk lijkt, terwijl als je je daar niet mee bezig houdt, je je dus niet conformeert aan de ander.
De één kan dat wel goed, de ander niet....Ik kon het nooit, maar juist door die "ik heb toch niks te verliezen"houding, hád ik het wel: ik was mezelf!
Maargoed, ik heb nu makkelijk praten, snap ik ook wel. Denk in elk geval dat je wel leuke dingen moet blijven doen, misschien minder kroeg (teveel risico van op zoek naar scharrel-mannetjes en koehandel) maar meer verjaardagen van...en andere dagjes weg...thuis komt ie inderdaad niet zomaar aanbellen of via de regenpijp....
Succes!!
Ik was net na mijn scheiding écht, écht niet toe aan wat of wie dan ook. Vrienden vroegen me mee op een boottocht met 15 anderen, voor de afleiding van het verdriet, en zie daar, kom ik toch ineens een leuke man tegen...Ik vertrouwde het natuurlijk voor geen meter, dacht dat ik mezelf belazerde (idee van aandacht van iemand krijgen en daar dus gelijk voor vallen) maar daarna ben ik gaan mailen met deze meneer, en bedacht ik me dat ik geen moer te verliezen had. En dát was de truuk, want ik liet mezelf zien, en hij zichzelf. Nu zijn we alweer 5 jaar samen en hebben we 1 kind en de tweede hopelijk tussen nu en 2 weken ook!!
Denk dus dat als je teveel zoekt je jezelf toch wat aanpast aan het profiel van diegene die je leuk lijkt, terwijl als je je daar niet mee bezig houdt, je je dus niet conformeert aan de ander.
De één kan dat wel goed, de ander niet....Ik kon het nooit, maar juist door die "ik heb toch niks te verliezen"houding, hád ik het wel: ik was mezelf!
Maargoed, ik heb nu makkelijk praten, snap ik ook wel. Denk in elk geval dat je wel leuke dingen moet blijven doen, misschien minder kroeg (teveel risico van op zoek naar scharrel-mannetjes en koehandel) maar meer verjaardagen van...en andere dagjes weg...thuis komt ie inderdaad niet zomaar aanbellen of via de regenpijp....
Succes!!
vrijdag 7 september 2007 om 20:42
Boebele ik was ook niet op zoek.Kwam net uit een relatie (zo'n 12 jaar geleden) En was absoluut niet op zoek naar een nieuwe liefde. Omdat ik een vervelende relatie achter de rug had en vrij wilde zijn. Moest nog geen "vent" meer zei ik.En wat denk je komt er een rare Amerikaan op mijn pad. Waar ik nu al weer zeven en een half jaar mee getrouwt ben.
En dat terwijl ik geen man meer in mijn leven wilde. Zo zie je dat het zomaar ineens kan toeslaan.
En dat terwijl ik geen man meer in mijn leven wilde. Zo zie je dat het zomaar ineens kan toeslaan.
vrijdag 7 september 2007 om 21:51
Ja, daar ben ik bij mezelf dus ook bang voor
En het merendeel van de mannen die ik tegenkom zijn leuk als gewone vriend, maar echt niet meer dan dat. En de mannen die ik dan wel aantrekkelijk vind, daar huppelt dan meteen weer een vriendin achteraan.
Voor de rest: bedankt voor de leuke reacties! Inderdaad, het kan zomaar altijd gebeuren, maar ik schat de kans daarop bij mezelf niet zo hoog in. Ik kijk wel goed om me heen, maar ik merk ook dat ik niet zo snel op leuke mannen af durf te stappen. Bang dat ze een vriendin hebben of mij niet leuk vinden. En dan denk ik weer: gewoon doen, wat heb je te verliezen? Maar ik ben dus best wel heel erg bang om afgewezen te worden.
vrijdag 7 september 2007 om 22:20
Je kunt ook op zoek zijn, maar je 'ware' op een andere manier toevallig vinden!
Ik was wel een beetje op zoek na mijn scheiding, want ik had me net ingeschreven in een singles-club, maar toen kreeg ik via internet (een soort forum) toevallig contact met een heel leuke man. We emailden wat over en weer, eerst helemaal niet met de bedoeling om iets met elkaar te krijgen, gewoon wat gedachten uitwisselen over het onderwerp waar het forum over ging. We gingen al snel privé mailen, hebben elkaar via email ons hele leven verteld en we ontdekten dat we over alle belangrijke dingen hetzelfde dachten. Toen een date in real live gepland(we woonden 300 km van elkaar af) en het was liefde op het eerste gezicht. We hebben nu al acht jaar een relatie, waarvan vier getrouwd. En supergelukkig!
Het toeval kan dus echt wel een grote rol spelen.
Ik denk dat je niet noodzakelijk moet 'daten' (via datingsites) om 'de ware' te vinden, maar dat je meer kans hebt als je veel contacten legt. Via internet (discussieforums), via sportclubs, toneelverenigingen, leesgroepen, avondcursussen, enzovoort... Het voordeel van die manier is dat je intussen ook nog iets doet wat je leuk vindt.
Succes!
Ik was wel een beetje op zoek na mijn scheiding, want ik had me net ingeschreven in een singles-club, maar toen kreeg ik via internet (een soort forum) toevallig contact met een heel leuke man. We emailden wat over en weer, eerst helemaal niet met de bedoeling om iets met elkaar te krijgen, gewoon wat gedachten uitwisselen over het onderwerp waar het forum over ging. We gingen al snel privé mailen, hebben elkaar via email ons hele leven verteld en we ontdekten dat we over alle belangrijke dingen hetzelfde dachten. Toen een date in real live gepland(we woonden 300 km van elkaar af) en het was liefde op het eerste gezicht. We hebben nu al acht jaar een relatie, waarvan vier getrouwd. En supergelukkig!
Het toeval kan dus echt wel een grote rol spelen.
Ik denk dat je niet noodzakelijk moet 'daten' (via datingsites) om 'de ware' te vinden, maar dat je meer kans hebt als je veel contacten legt. Via internet (discussieforums), via sportclubs, toneelverenigingen, leesgroepen, avondcursussen, enzovoort... Het voordeel van die manier is dat je intussen ook nog iets doet wat je leuk vindt.
Succes!
vrijdag 14 september 2007 om 09:10
Hoi, toen ik vorig jaar bij mijn ex weg was gevlucht en ondergedoken zat, was een nieuwe relatie t laatste waar ik aan dacht. Na 15 ellende te hebben gehad wilde ik gaan genieten van mijn vrijgezelle leven. Aangezien ik een paar dagen voor de vlucht jarig was geweest, had ik afgesproken met iemand om wat te gaan drinken. Hij was ook 2 dagen voor mij jarig. Ik kon hem nog niet zo goed en ik dacht als afleiding lijkt me wat gaan drinken wel leuk..
Ben wel geteld 1 dag vrijgezel geweest en heb een relatie met diegene gekregen. Na 1,5 jaar nog steeds samen. Wat ups en downs gehad maar door goed naar elkaar te luisteren en dingen uit te praten gaat het weer lekker.
@ zamirah
Jij 31 sv 24 is toch niet te jong?? Ik 36 vriend 27..
Ben wel geteld 1 dag vrijgezel geweest en heb een relatie met diegene gekregen. Na 1,5 jaar nog steeds samen. Wat ups en downs gehad maar door goed naar elkaar te luisteren en dingen uit te praten gaat het weer lekker.
@ zamirah
Jij 31 sv 24 is toch niet te jong?? Ik 36 vriend 27..
vrijdag 14 september 2007 om 09:18
Denk dat het aan jezelf ligt: waar je je goed bij voelt. De een struint internet af en komt zo iemand tegen en de ander ontmoet iemand in real life...Doe zelf absoluut niet aan internetdating of wat dan ook. Ben leuke mannen altijd gewoon in het leven tegengekomen, bij cursussen, op feestjes en noem maar op. Zal nu ook wel weer gebeuren.
Een paar vrienden van mij hebben iemand via internet ontmoet, waren ook heel bewust op zoek omdat ze niet meer alleen wilden zijn. Voor hen werkte dat dus wel. Zou mezelf een handelswaar voelen als ik het zelf zo zou doen, zo beladen meteen.
Zoek dus zelf niet actief, maar als ik iemand tegenkom die ik leuk vind, ga ik wel eens daten. Zo dus...
Een paar vrienden van mij hebben iemand via internet ontmoet, waren ook heel bewust op zoek omdat ze niet meer alleen wilden zijn. Voor hen werkte dat dus wel. Zou mezelf een handelswaar voelen als ik het zelf zo zou doen, zo beladen meteen.
Zoek dus zelf niet actief, maar als ik iemand tegenkom die ik leuk vind, ga ik wel eens daten. Zo dus...
vrijdag 14 september 2007 om 09:21
Hee Zamirah,
ik ben 30. Heel raar, een paar maanden voordat ik 30 werd ging mijn relatie uit. Ik heb nu echt het gevoel dat ik aan een nieuwe fase van mijn leven ben begonnen.
Het is trouwens wel een heerlijk gevoel om niet meer 'op zoek' te zijn. Als ik aan een relatie denk krijg ik het al benauwd, waarom zou ik dat dan vrijwillig ga opzoeken? Ik kan me niet zo goed voorstellen dat het leven leuker is met zijn 2en.
Jolantje, wat fijn dat het zo goed gaat tussen jullie! Heftig hoor, dat je maar 1 dag vrijgezel bent geweest, maar als het goed voelt dan maakt dat ook weinig meer uit lijkt me!
ik ben 30. Heel raar, een paar maanden voordat ik 30 werd ging mijn relatie uit. Ik heb nu echt het gevoel dat ik aan een nieuwe fase van mijn leven ben begonnen.
Het is trouwens wel een heerlijk gevoel om niet meer 'op zoek' te zijn. Als ik aan een relatie denk krijg ik het al benauwd, waarom zou ik dat dan vrijwillig ga opzoeken? Ik kan me niet zo goed voorstellen dat het leven leuker is met zijn 2en.
Jolantje, wat fijn dat het zo goed gaat tussen jullie! Heftig hoor, dat je maar 1 dag vrijgezel bent geweest, maar als het goed voelt dan maakt dat ook weinig meer uit lijkt me!
vrijdag 14 september 2007 om 09:36
Tja het klikte gewoon meteen met hem, terwijl ik hem eerst eigenlijk niet zo moest. Maar aan het eind van de middag was ik al smoorverliefd. Ik durfde hem niet aan te kijken, bloosde als hij naar me keek. Wat bleek.. Hij vond mij al een tijdje leuk.
3 weken geleden ging het ineens minder en we hadden relatie crisis, maar daar zijn we gelukkig helemaal uit gekomen.
Wat jij beschrijft over een nieuwe fase, ik had dat ook. Ik was toen 35 en ik zit nu idd in een hele andere fase..
3 weken geleden ging het ineens minder en we hadden relatie crisis, maar daar zijn we gelukkig helemaal uit gekomen.
Wat jij beschrijft over een nieuwe fase, ik had dat ook. Ik was toen 35 en ik zit nu idd in een hele andere fase..
Kijk duidelijker als dit kan je niet zijn toch!
vrijdag 14 september 2007 om 14:12
Hm, ja zoeken..zoeken klinkt zo negatief. Alsof je dus inderdaad iets mist. Ik vind het wel belangrijk om mijn eigen leven te kunnen leiden en gelukkig te zijn met de dingen die ik heb en doe. Ik ben dat ook wel. Maar het neemt niet weg dat ik me steeds regelmatiger afvraag: Wáár loopt die gast nou rond? Die gast die mijn hoofd compleet op hol kan brengen, die gast die gewoon leuk is, niet complex, zuiver, zorgzaam, waar ik héél verliefd op word en niet geheel onbelangrijk; hij ook net zoveel op mij.
Het is mij werkelijk een raadsel. Ik ontmoet ze gewoon niet, die leuke mensen bij wie ik dat juiste gevoel krijg. Lange tijd vond ik dat ook prima, ik vermaakte me toch wel en niet te vergeten; ik ben gelukkig. Maar nee, steeds meer voel ik weer veel voor een goede relatie en ik hoop zó dat die bestaat voor me.
Het is mij werkelijk een raadsel. Ik ontmoet ze gewoon niet, die leuke mensen bij wie ik dat juiste gevoel krijg. Lange tijd vond ik dat ook prima, ik vermaakte me toch wel en niet te vergeten; ik ben gelukkig. Maar nee, steeds meer voel ik weer veel voor een goede relatie en ik hoop zó dat die bestaat voor me.
vrijdag 14 september 2007 om 14:22
Boebele , als jij vindt dat het aan de mannen is om het eerste contact te maken kun je inderdaad nog heel lang NIET-zoeken . Zeker op jouw leeftijd ( niet lullig bedoeld ) is de kans groot dat jij getrouwd bent en twee kinderen hebt , en een man loopt ook niet graag een blauwtje.
Vrouwen lopen zelden een blauwtje ...........ten minste , niet op de manier waarop vrouwen mannen een blauwtje laten lopen . Dus wat kan je nou gebeuren ? Dat een man zegt ;" jeeeeeeeeee, als ik vrijgezel zou zijn geweest dan....... " nou, dat is nou ook niet bepaald een opmerking warvan je je hoofd in de gasoven wil gaan stoppen , toch ?
De eerste man die een vrouw afwijst met pleurT een end op , freak ! " die moeten ze nog maken .
Vrouwen lopen zelden een blauwtje ...........ten minste , niet op de manier waarop vrouwen mannen een blauwtje laten lopen . Dus wat kan je nou gebeuren ? Dat een man zegt ;" jeeeeeeeeee, als ik vrijgezel zou zijn geweest dan....... " nou, dat is nou ook niet bepaald een opmerking warvan je je hoofd in de gasoven wil gaan stoppen , toch ?
De eerste man die een vrouw afwijst met pleurT een end op , freak ! " die moeten ze nog maken .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
