Relaties
alle pijlers
Wel happy, maar geen happy single!
woensdag 25 juli 2007 om 23:28
Ik weet niet of er al een topic over is, maar kon hem in ieder geval niet vinden. Goed, ik ben happy, heb een leuk leventje en vermaak me prima, maar ik mis één ding....een leuke man naast me. Wie heeft dit nog meer en hoe gaan jullie ermee om?
Ik heb op zich geen probleem met het feit dat ik alleen ben, ik vermaak me prima, maar ik denk wel..... word al wat ouder, wil graag eerst een goede relatie, dan samenwonen, het liefst nog trouwen en als het allemaal lukt uiteindelijk ook kinderen, maar dat neemt natuurlijk een aantal jaar in beslag. Ik ben het zat om alleen te zijn denk ik, maar als je niemand tegen komt waar het helemaal mee klikt.....
Ik heb op zich geen probleem met het feit dat ik alleen ben, ik vermaak me prima, maar ik denk wel..... word al wat ouder, wil graag eerst een goede relatie, dan samenwonen, het liefst nog trouwen en als het allemaal lukt uiteindelijk ook kinderen, maar dat neemt natuurlijk een aantal jaar in beslag. Ik ben het zat om alleen te zijn denk ik, maar als je niemand tegen komt waar het helemaal mee klikt.....
donderdag 26 juli 2007 om 13:15
hoi allemaal,
hier ook een single woman. Happy zet ik er even bewust niet bij omdat ik dat momenteel ook even niet ben. Ik heb een lange relatie achter de rug, inmiddels alweer zo'n zes jaar geleden (hou het nog eens niet meer zo bij). In die tijd na de relatie heb ik diverse periodes gehad; de periode dat ik een vent MOEST hebben, had echt de illusie dat ik niet alleen kon zijn. Daarna een bezinking gehad dat het in je eentje ook leuk kan zijn. Ben ook echt gelukkig met mezelf, kan ook goed alleen zijn (altijd gekund). Alleen begint het de laatste tijd gewoon weer te knagen. Ik weet nl. ook hoe het is om wel samen te zijn en een relatie te hebben en dat is (vind ik) leuker dan in je eentje. Dan hebben we het nog eens niet over sex (ook belangrijk natuurlijk) maar meer de genegenheid naar elkaar toe, de kleine dingen waar je zo van kunt genieten en die ik nu gewoon verschrikkelijk mis.
Goeiemorgen en welterusten tegen iemand kunnen zeggen, een zachte kus in je nek, iemand die aan je vraagt hoe je dag was, waar je af en toe lekker tegenaan kunt schoppen... dat soort dingen.
En ja, vrienden heb ik genoeg, en die zijn me ook ontzettend dierbaar maar dat is toch anders als een man waar je je leven mee deelt.
hier ook een single woman. Happy zet ik er even bewust niet bij omdat ik dat momenteel ook even niet ben. Ik heb een lange relatie achter de rug, inmiddels alweer zo'n zes jaar geleden (hou het nog eens niet meer zo bij). In die tijd na de relatie heb ik diverse periodes gehad; de periode dat ik een vent MOEST hebben, had echt de illusie dat ik niet alleen kon zijn. Daarna een bezinking gehad dat het in je eentje ook leuk kan zijn. Ben ook echt gelukkig met mezelf, kan ook goed alleen zijn (altijd gekund). Alleen begint het de laatste tijd gewoon weer te knagen. Ik weet nl. ook hoe het is om wel samen te zijn en een relatie te hebben en dat is (vind ik) leuker dan in je eentje. Dan hebben we het nog eens niet over sex (ook belangrijk natuurlijk) maar meer de genegenheid naar elkaar toe, de kleine dingen waar je zo van kunt genieten en die ik nu gewoon verschrikkelijk mis.
Goeiemorgen en welterusten tegen iemand kunnen zeggen, een zachte kus in je nek, iemand die aan je vraagt hoe je dag was, waar je af en toe lekker tegenaan kunt schoppen... dat soort dingen.
En ja, vrienden heb ik genoeg, en die zijn me ook ontzettend dierbaar maar dat is toch anders als een man waar je je leven mee deelt.
donderdag 26 juli 2007 om 13:47
Dit is ook voor mij een erg herkenbaar topic. Ben zelf 28 en voor m'n gevoel vliegt de tijd voorbij. En dus wordt mijn single-status ook steeds langduriger. Hier ben ik me niet dagelijks van bewust hoor, maar wel op van die ijkpunten zoals m'n verjaardag en oud en nieuw. Niet m'n beste dagen dus 
Maar sinds een tijdje heb ik een oplossing gevonden die voor mij erg goed werkt. Een single vriendin van me is nu namelijk mijn huisgenootje geworden. Ontstaan uit een noodsituatie, maar het heeft voor ons beiden goed uitgepakt. Als we behoefte hebben aan een gesprek dan kan dat, niet meer alleen eten en als we beide geen afspraken hebben staan op een loze zondagmiddag gaan we samen iets leuks doen. Ik merk dat ik het nu ook weer heerlijk vind om een avondje voor mezelf te hebben en we leven ons regelmatig uit in het nachtleven. Sinds haar komst is het gemis van een vriendje een stuk minder... Misschien ook een idee voor anderen?
Maar sinds een tijdje heb ik een oplossing gevonden die voor mij erg goed werkt. Een single vriendin van me is nu namelijk mijn huisgenootje geworden. Ontstaan uit een noodsituatie, maar het heeft voor ons beiden goed uitgepakt. Als we behoefte hebben aan een gesprek dan kan dat, niet meer alleen eten en als we beide geen afspraken hebben staan op een loze zondagmiddag gaan we samen iets leuks doen. Ik merk dat ik het nu ook weer heerlijk vind om een avondje voor mezelf te hebben en we leven ons regelmatig uit in het nachtleven. Sinds haar komst is het gemis van een vriendje een stuk minder... Misschien ook een idee voor anderen?
donderdag 26 juli 2007 om 13:51
Loeky, oud en nieuw is inderdaad gewoon klote ja....
Leuk dat je het goed kan vinden met je huisgenoot maar dat zou voor mij niet werken vrees ik. Woon nu iets te lang alleen (6 jr) om dat op te geven voor een huisgenoot. Samenwonen met een vent waar je van houdt zie ik dan toch wat anders, dan komt er toch net een ander gevoel om de hoek kijken..
Alhoewel ik er weleens aan gedacht heb om gewoon dan maar iemand van straat te plukken, scheelt wel de helft in de huur
Leuk dat je het goed kan vinden met je huisgenoot maar dat zou voor mij niet werken vrees ik. Woon nu iets te lang alleen (6 jr) om dat op te geven voor een huisgenoot. Samenwonen met een vent waar je van houdt zie ik dan toch wat anders, dan komt er toch net een ander gevoel om de hoek kijken..
Alhoewel ik er weleens aan gedacht heb om gewoon dan maar iemand van straat te plukken, scheelt wel de helft in de huur
donderdag 26 juli 2007 om 13:55
donderdag 26 juli 2007 om 14:45
Ja daar zit wel wat in, wellicht is het gewoon nog te vroeg. Maar nu is mijn struikelblok gewoon nogsteeds 'alleen zijn' en me 'alleen voelen'. Ik heb behoorlijk wat vrienden, altijd belangrijk gevonden en daar ben ik blij om. Maar, dat zijn, omdat ik een relatie had, veelal vriendinnen die een relatie hebben. Uiteraard ga ik daar regelmatig mee 'opstap' zegmaar. Maar vakantie bijvoorbeeld... dat gaat dus niet. Tja ik denk dat ik gewoon moet leren mezelf te 'vermaken' zegmaar. Ik moet gewoon een hobby vinden
donderdag 26 juli 2007 om 17:30
Ik ben sinds kort ook weer single (en 26) en met dat feit niet heel blij. Toch denk ik dat ik alleen wel gelukkig kan worden, maar een goede relatie is toch altijd prettiger dan geen relatie. Uiteindelijk wil ik toch gelukkig worden MET iemand (en bovendien wil ik ook het liefst niet al te oud kinderen), hoewel ik ook wel gelukkig kan worden alleen.
Ik denk dus niet dat het voor mij (en veel anderen) mogelijk is om maar gewoon helemaal tevreden te zijn met je leven, zolang je die goede partner niet gevonden heb. Maar niet helemaal tevreden betekent niet ongelukkig.
Ik denk dus niet dat het voor mij (en veel anderen) mogelijk is om maar gewoon helemaal tevreden te zijn met je leven, zolang je die goede partner niet gevonden heb. Maar niet helemaal tevreden betekent niet ongelukkig.
vrijdag 27 juli 2007 om 02:25
superstar, daar is niks mis mee. Ik ga niet ontkennen dat ik graag de 'perfecte' man tegenkom. Ook nu niet, alhoewel ik denk dat het beter is als ie nog even een paar maanden wacht. Maar helaas is het leven niet te sturen.
En badmeester, als er iemand is die vindt dat je vriendschappen niet moet verwaarlozen tijdens een relatie, dan ben ik het wel. En daar ben ik nu ook heel blij mee. Ik heb veel goede vrienden en sinds het uit is, is dat alleen maar beter geworden. Vrienden zijn je vangnet, je spiegel en je leven. Zonder vrienden lag ik nu nog te treuren in een hoekje. Hoe leuk en fantastisch je relatie ook is: vrienden zijn altijd stabieler (al is het alleen al omdat het er over het algemeen meer zijn, dus als er eentje wegvalt, heb je altijd de rest nog), kennen je over het algemeen langer, en kunnen het niet uitmaken.
En badmeester, als er iemand is die vindt dat je vriendschappen niet moet verwaarlozen tijdens een relatie, dan ben ik het wel. En daar ben ik nu ook heel blij mee. Ik heb veel goede vrienden en sinds het uit is, is dat alleen maar beter geworden. Vrienden zijn je vangnet, je spiegel en je leven. Zonder vrienden lag ik nu nog te treuren in een hoekje. Hoe leuk en fantastisch je relatie ook is: vrienden zijn altijd stabieler (al is het alleen al omdat het er over het algemeen meer zijn, dus als er eentje wegvalt, heb je altijd de rest nog), kennen je over het algemeen langer, en kunnen het niet uitmaken.
vrijdag 27 juli 2007 om 10:03
