Relaties
alle pijlers
Wel/niet opnieuw beginnen
woensdag 20 juni 2007 om 07:51
Goedemorgen allemaal,
Graag wil ik mijn verhaal even bij jullie kwijt. Sinds bijna 3 jr nu heb ik een (inmiddels ex) vriendje. Hij woont niet bij mij in de buurt dus we hebben een weekend relatie. Ik heb 2 kids en hij geen. In de afgelopen periode is het al 3 keer uitgeweest met als belangrijkste redenen de kinderen, afstand en het niet samen wonen. Eind vorig jaar hebben we dan toch de knoop doorgehakt hij zou naar mij toe komen. Dit heeft 4 wk stand gehouden toen is hij weer naar zijn eigen huis teruggegaan en is de relatie verbroken. Hij kon het niet opbrengen met de kinderen en wilde zijn eigen plek en omgeving. Dit was eind januari. Tot nu toe hebben we nog wel contact gehad maar hij was heel stellig in het niet meer bij elkaar komen. Tot afgelopen zaterdag toen stond ie op de stoep met grote bos bloemen. Hij miste me zo en wil het nog 1 keer proberen. Of ik hem die kans wil geven.
Sinds die tijd loop ik met koppijn en weet niet wat ik hiermee aanmoet. Wie zegt me dat hij na een half jaar het weer niet trekt en er mee kapt. De liefde is er nog van beide kanten maar ook de onzekerheid (angst om weer 'te vallen') is groot bij mij, De jongste van de kinderen heeft er geen moeite mee, maar de oudste is boos op hem en wil hem eigenlijk ook niet meer zien wat ook begrijpelijk is.
Ik weet dat ik geen oplossing van jullie mag/kan verwachten maar buitenstaanders kijken er toch vaak anders tegenaan.
Groetjes Moi
Graag wil ik mijn verhaal even bij jullie kwijt. Sinds bijna 3 jr nu heb ik een (inmiddels ex) vriendje. Hij woont niet bij mij in de buurt dus we hebben een weekend relatie. Ik heb 2 kids en hij geen. In de afgelopen periode is het al 3 keer uitgeweest met als belangrijkste redenen de kinderen, afstand en het niet samen wonen. Eind vorig jaar hebben we dan toch de knoop doorgehakt hij zou naar mij toe komen. Dit heeft 4 wk stand gehouden toen is hij weer naar zijn eigen huis teruggegaan en is de relatie verbroken. Hij kon het niet opbrengen met de kinderen en wilde zijn eigen plek en omgeving. Dit was eind januari. Tot nu toe hebben we nog wel contact gehad maar hij was heel stellig in het niet meer bij elkaar komen. Tot afgelopen zaterdag toen stond ie op de stoep met grote bos bloemen. Hij miste me zo en wil het nog 1 keer proberen. Of ik hem die kans wil geven.
Sinds die tijd loop ik met koppijn en weet niet wat ik hiermee aanmoet. Wie zegt me dat hij na een half jaar het weer niet trekt en er mee kapt. De liefde is er nog van beide kanten maar ook de onzekerheid (angst om weer 'te vallen') is groot bij mij, De jongste van de kinderen heeft er geen moeite mee, maar de oudste is boos op hem en wil hem eigenlijk ook niet meer zien wat ook begrijpelijk is.
Ik weet dat ik geen oplossing van jullie mag/kan verwachten maar buitenstaanders kijken er toch vaak anders tegenaan.
Groetjes Moi
woensdag 20 juni 2007 om 08:03
Niet doen zou ik denken. Want wat kan er nu in een half jaar veranderd zijn? Bovendien vind het genoeg zeggen als keer op keer blijkt dat het tussen twee volwassen mensen niet werkt.
Belangrijkste argument wil ik toch wel nemen dat je het vertrouwen van je kinderen misschien zult schaden, met name die van je oudste, als je je nu weer inlaat met deze man.
Je hebt er koippijn van, dus niet doen! Bouw je eigen leven op, samen met je kids, deze man kan je blijkbaar geen vertrouwen en zekerheid geven en dat is niet goed!
Belangrijkste argument wil ik toch wel nemen dat je het vertrouwen van je kinderen misschien zult schaden, met name die van je oudste, als je je nu weer inlaat met deze man.
Je hebt er koippijn van, dus niet doen! Bouw je eigen leven op, samen met je kids, deze man kan je blijkbaar geen vertrouwen en zekerheid geven en dat is niet goed!
woensdag 20 juni 2007 om 08:14
En latten is voor jou geen optie? Hij zou bijvoorbeeld kunnen verhuizen en dichter bij gaan wonen. Heeft hij de kinderen de hele week thuis? Dan is verhuizen wellicht voor hem erg lastig. Ik denk wel dat je er van uit moet gaan dat jullie de komende 10 jaar of zo niet zullen gaan samenwonen. Kun jij dit accepteren, dan kun je de relatie aangaan. Maar ziet jouw toekomstplaatje er anders uit, dan moet je concluderen dat deze man niet bij jou past en dat je beter op zoek kunt gaan naar een ander.
woensdag 20 juni 2007 om 13:38
Hallo!
Misschien kunnen jullie de angsten, het toekomstbeeld en de relatie eens goed onder de loep nemen (mijn vriend en ik zijn momenteel ook met een pauze bezig en willen dit ook doen). Hoe graag wil jij dat dit lukt? Of niet? Denk er zelf over na en bespreek dit daarna met hem. Misschien komen er al heel andere keuzes aan het licht!
Misschien kunnen jullie de angsten, het toekomstbeeld en de relatie eens goed onder de loep nemen (mijn vriend en ik zijn momenteel ook met een pauze bezig en willen dit ook doen). Hoe graag wil jij dat dit lukt? Of niet? Denk er zelf over na en bespreek dit daarna met hem. Misschien komen er al heel andere keuzes aan het licht!
woensdag 20 juni 2007 om 22:32
Dank jullie wel voor de reacties. Latten zou inderdaad een optie kunnen zijn, maar dat zou dan betekenen dat we dit nog zo'n 6jr zouden moeten volhouden tot de jongste gaat studeren/uit huis gaat dus best een lange tijd. Het heeft natuurlijk zijn voordelen, altijd fijn/leuk als je elkaar in de weekenden ziet, maar ook als nadeel dat je nooit tussendoor even gezellig op de bank kunt zitten, de afstand is te ver om even op een avondje heen en weer te rijden. En ja bij mij zit de angst er gewoon dat hij weer over pakweg een half jaar zegt, ik wil toch ook graag iemand die door de week lekker bij mij thuis is. Hij is alleen heeft geen kinderen dus kan me daar ook wel iets bij voorstellen. Lastig allemaal. Het wordt nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang nadenken:(
