Relaties
alle pijlers
Welke opties heb ik nog?
vrijdag 1 juli 2022 om 23:05
Situatieschets:
Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.
Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.
Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.
Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.
Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.
Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?
Help?!?!
Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.
Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.
Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.
Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.
Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.
Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?
Help?!?!
dinsdag 5 juli 2022 om 22:56
Dat is dan de volgende stap ja.
Eerste deze ‘hobbel’ maar nemen!
zaterdag 30 juli 2022 om 23:11
Hij is de afgelopen weken al 2x gaan praten met de POH. Heeft al meerdere boeken geadviseerd gekregen en ook gekocht. In de eerste is hij bezig.
Het ging best redelijk en tot vanochtend dacht ik zelfs best goed. Maar vanavond was 't weer raak. Hij vroeg of ik het ergens mee eens was. Ik gaf aan dat ik daar overna moest denken. Ik voelde me opgejaagd en voor 't blok gezet. Hij bleef maar drammen en moest een antwoord. Ik ben uiteindelijk weggelopen om ruzie te voorkomen. Hij kwam me achterna om ruzie te maken en nu zitten we beiden apart boos te zijn.
2 stappen vooruit, en er weer 4 terug...
zondag 31 juli 2022 om 08:24
Hij had belooft te gaan praten. Dat is voor hem al een hele grote stap.
Waarom ik er in mee ga? Omdat ik nog hoop heb. Omdat ik weet dat ook als we uit elkaar gaan we nog aan elkaar vast zitten. Dus dat alle hulp belangrijk is voor nu en later, hoe dat later er ook gaat uitzien.
zondag 31 juli 2022 om 08:40
Dit is toch gewoon lulkoek? En hij weet dat jij te paaien bent met dit 'gebaar'. Hij neemt jou en jullie gezin echt niet serieus.Gizimo schreef: ↑31-07-2022 08:24Hij had belooft te gaan praten. Dat is voor hem al een hele grote stap.
Waarom ik er in mee ga? Omdat ik nog hoop heb. Omdat ik weet dat ook als we uit elkaar gaan we nog aan elkaar vast zitten. Dus dat alle hulp belangrijk is voor nu en later, hoe dat later er ook gaat uitzien.
zondag 31 juli 2022 om 08:43
zondag 31 juli 2022 om 09:07
Hij wil geen therapie. Als hij naar de POh-GGZ gaat en op een wachtlijst staan en tot die tijd word ondersteund praktisch, want meer is het niet, wat gesprekken, handvaten ect ( wat heel fijn kan zijn inderdaad en goud waard ook) , dat zou mooi zijn.gonniegijsje schreef: ↑31-07-2022 08:43Een goede poh is goud waard, en vergeet niet dat de ggz wachtlijsten rond de 6 maanden zijn. Ik denk dat de to heel blij mag zijn dat de poh direct tijd had!
Desalniettemin zou ik wel aandringen op doorverwijzing zodat hij op de wachtlijst komt
Maar hij wil geen therapie. En in dit topic heb ik het idee dat een paar bezoekjes aan deze poher echt niet toereikend zijn en een paai middel zodat TO dus niet wegloopt.
zondag 31 juli 2022 om 09:16
Ik denk dat een POH ook prima is op dit moment. Deze kan goed bekijken of er extra zorg nodig is en dit samen met de huisarts bespreken.gonniegijsje schreef: ↑31-07-2022 08:43Een goede poh is goud waard, en vergeet niet dat de ggz wachtlijsten rond de 6 maanden zijn. Ik denk dat de to heel blij mag zijn dat de poh direct tijd had!
Desalniettemin zou ik wel aandringen op doorverwijzing zodat hij op de wachtlijst komt
zondag 31 juli 2022 om 09:38
Even een paar kanttekeningen hoor.
Het kan dat het niet klikt met een therapeut. Dat kan dus ook bij een relatietherapeut. Hij heeft het 5 keer geprobeerd. Dat is niet heel weinig. Hij had het gevoel dat hij zich moest verantwoorden. Dat ligt niet per se aan hem, dat is een wisselwerking tussen de therapeut en hem en jou. En hij heeft gelijk dat het dan niet werkt. Het is niet zo dat elke therapeut goed is voor iedereen. (Bij mijn partner en mij werkte de relatietherapeut niet. En de tweede therapeut ook niet. Pas de derde was voor ons allebei goed)
Jullie waren beiden chronisch vermoeid. Jij bent inmiddels bijgekomen, en hij? Dat jij niet meer moe bent, wil nog niet zeggen dat dat voor hetzelfde is. Vermoeidheid heeft nogal invloed op je gedrag. En op je vermogen om beslissingen te nemen.
Hij vindt dat jij naar de problemen die hij ziet moet luisteren en moet handelen, schrijf je. Heb je dat al geprobeerd? Of wuif je ze weg en kom je meteen met een oplossing? Misschien voelt hij zich ook wel enorm alleen, dat hij zich zorgen maakt en die zorgen niet kan delen omdat jij er meteen 10 positieve dingen tegenover zet.
Hij mist een doel. Dat is een essentiële levensvraag, die je niet oplost met een laadpaal, een nieuwe keuken en een dagje naar een pretpark. Praat je daar wel eens over door? Of over zijn wens om zzp’er te worden? Ik lees alleen dat het niet ‘mag’ van jou. Maar misschien zit daar nog een heel verhaal achter, dat weet ik natuurlijk niet.
Hou je eigenlijk nog van hem? Dat lees ik nergens. En tussen de regels door eerder het tegendeel. Als je niet van hem houdt, dan heeft hij toch gewoon gelijk dat het allemaal geen zin heeft?
Het kan dat het niet klikt met een therapeut. Dat kan dus ook bij een relatietherapeut. Hij heeft het 5 keer geprobeerd. Dat is niet heel weinig. Hij had het gevoel dat hij zich moest verantwoorden. Dat ligt niet per se aan hem, dat is een wisselwerking tussen de therapeut en hem en jou. En hij heeft gelijk dat het dan niet werkt. Het is niet zo dat elke therapeut goed is voor iedereen. (Bij mijn partner en mij werkte de relatietherapeut niet. En de tweede therapeut ook niet. Pas de derde was voor ons allebei goed)
Jullie waren beiden chronisch vermoeid. Jij bent inmiddels bijgekomen, en hij? Dat jij niet meer moe bent, wil nog niet zeggen dat dat voor hetzelfde is. Vermoeidheid heeft nogal invloed op je gedrag. En op je vermogen om beslissingen te nemen.
Hij vindt dat jij naar de problemen die hij ziet moet luisteren en moet handelen, schrijf je. Heb je dat al geprobeerd? Of wuif je ze weg en kom je meteen met een oplossing? Misschien voelt hij zich ook wel enorm alleen, dat hij zich zorgen maakt en die zorgen niet kan delen omdat jij er meteen 10 positieve dingen tegenover zet.
Hij mist een doel. Dat is een essentiële levensvraag, die je niet oplost met een laadpaal, een nieuwe keuken en een dagje naar een pretpark. Praat je daar wel eens over door? Of over zijn wens om zzp’er te worden? Ik lees alleen dat het niet ‘mag’ van jou. Maar misschien zit daar nog een heel verhaal achter, dat weet ik natuurlijk niet.
Hou je eigenlijk nog van hem? Dat lees ik nergens. En tussen de regels door eerder het tegendeel. Als je niet van hem houdt, dan heeft hij toch gewoon gelijk dat het allemaal geen zin heeft?
zondag 31 juli 2022 om 11:39
Gizimo schreef: ↑30-07-2022 23:11Hij is de afgelopen weken al 2x gaan praten met de POH. Heeft al meerdere boeken geadviseerd gekregen en ook gekocht. In de eerste is hij bezig.
Het ging best redelijk en tot vanochtend dacht ik zelfs best goed. Maar vanavond was 't weer raak. Hij vroeg of ik het ergens mee eens was. Ik gaf aan dat ik daar overna moest denken. Ik voelde me opgejaagd en voor 't blok gezet. Hij bleef maar drammen en moest een antwoord. Ik ben uiteindelijk weggelopen om ruzie te voorkomen. Hij kwam me achterna om ruzie te maken en nu zitten we beiden apart boos te zijn.
2 stappen vooruit, en er weer 4 terug...
Je klinkt zo negatief over hem. Je gebruikt woorden als 'drammen'. 'Voor het blok gezet'. 'Opgejaagd'. 'Het was weer raak'.
Ik ga het nu anders verwoorden:
Hij heeft een paar gesprekken gevoerd met de POH en lijkt gemotiveerd. Zo heeft hij een aantal boeken gekocht om aan zichzelf te werken en hij lijkt zelfs gemotiveerd om deze stijgende lijn te volgen.
Hij deelde zijn reis met mij door een aantal zinnen uit het boek waarin hij nu leest voor te lezen. En vroeg me naar mijn visie over dit onderwerp. Nou, dat is toch eigenlijk heel postief dat hij eindelik over zaken die hem raken wilt praten en dit met me wil delen. Kan ik dit voorzichtig interpreteren als 'openstellen'?
Ik miste natuurlijk de context van dat boek en kon daardoor moeilijk een mening vormen. Ik wilde er graag iets langer over nadenken, maar ik merkte dat ik die boodschap moeilijk kon overbrengen, hij leek me niet te begrijpen.
Hij deed wel zijn best hoor, door het nog een paar keer uit te leggen. Ik merkte dat ik wat geïrriteerd raakte, wat niet helemaal eerlijk was. Doet hij eindelijk zijn best, en dan heb ík er geen zin in.
Al met al is er een stijgende lijn waar te nemen, maar we moeten duidelijk allebei nog flink ons best doen. Ik overweeg zelfs om óók gesprekken te gaan voeren om meer inzicht in mezelf te krijgen.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
zondag 31 juli 2022 om 11:56
Waar lees jij dat 'Hij vroeg of ik het ergens mee eens was' gaat over iets dat hij in die boeken heeft gelezen? Zo heb ik het helemaal niet geïnterpreteerd. Ik dacht dat het ging over bloemkool eten, kind inschrijven voor zwemles of zondag koffie drinken bij zijn ouders.M3LL0N4 schreef: ↑31-07-2022 11:39Je klinkt zo negatief over hem. Je gebruikt woorden als 'drammen'. 'Voor het blok gezet'. 'Opgejaagd'. 'Het was weer raak'.
Ik ga het nu anders verwoorden:
Hij heeft een paar gesprekken gevoerd met de POH en lijkt gemotiveerd. Zo heeft hij een aantal boeken gekocht om aan zichzelf te werken en hij lijkt zelfs gemotiveerd om deze stijgende lijn te volgen.
Hij deelde zijn reis met mij door een aantal zinnen uit het boek waarin hij nu leest voor te lezen. En vroeg me naar mijn visie over dit onderwerp. Nou, dat is toch eigenlijk heel positief dat hij eindelijk over zaken die hem raken wilt praten en dit met me wil delen. Kan ik dit voorzichtig interpreteren als 'openstellen'?
Ik miste natuurlijk de context van dat boek en kon daardoor moeilijk een mening vormen. Ik wilde er graag iets langer over nadenken, maar ik merkte dat ik die boodschap moeilijk kon overbrengen, hij leek me niet te begrijpen.
Hij deed wel zijn best hoor, door het nog een paar keer uit te leggen. Ik merkte dat ik wat geïrriteerd raakte, wat niet helemaal eerlijk was. Doet hij eindelijk zijn best, en dan heb ík er geen zin in.
Al met al is er een stijgende lijn waar te nemen, maar we moeten duidelijk allebei nog flink ons best doen. Ik overweeg zelfs om óók gesprekken te gaan voeren om meer inzicht in mezelf te krijgen.
Als het wel gaat over een deel van zijn 'reis' dan is dat inderdaad heel fijn, maar ik ga er eigenlijk vanuit dat TO dan ook vanuit haarzelf al wel de vlag had uitgehangen.
zondag 31 juli 2022 om 12:06
Dat hoeft niet zo te zijn. Dat is ook de misvatting die ik in dit topic lees: dat er actie nodig is om iets te veranderen. Soms is er vooral tijd nodig, ruimte en geduld.
zondag 31 juli 2022 om 12:12
OK, maar intussen heeft mans toestand een flinke impact op TO's werksituatie, haar humeur, haar tijd, de kinderen, de sfeer in huis... Moet ze dat dan allemaal maar accepteren omdat man ruimte en geduld nodig heeft?
Edit: Ze klinkt inderdaad wat dwingend richting man, door het 'tot hem willen doordringen', door te vertellen hoe zij de wereld ziet, dat hij er anders tegenaan moet kijken, dat hij nu toch echt in therapie moet, etc. Maar dat de huidige situatie voor haarzelf niet vol te houden is, begrijp ik ook wel.
lariba wijzigde dit bericht op 31-07-2022 12:20
25.02% gewijzigd
zondag 31 juli 2022 om 12:17
Of misschien hebben haar humeur, de sfeer in huis en haar werksituatie ook wel invloed op zijn gemoedstoestand.
Hij hoeft het probleem niet in z'n eentje te fixen.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
zondag 31 juli 2022 om 12:32
Nee, zeker niet. Maar in plaats van aan man te duwen en te trekken, kan ze het ook (een tijdje) uit de weg gaan. Zoals toen ze bijvoorbeeld met het ene kind op stap ging en man thuis was met het andere kind. Misschien zijn er meer mogelijkheden. Een weekendje alleen op stap. Ieder een eigen ruimte in huis waar het gaat op jouw manier. (Bijvoorbeeld: mopperen mag, maar niet in de keuken. Of: mopperen mag van 8 tot 9, oplossingen roepen mag van 9 tot 10. Of alleen op woensdag).
Accepteren dat hij de wereld nou eenmaal zwarter ziet en dat niet proberen te corrigeren.
Focussen op zijn leuke kanten. Waar je je aandacht op richt, wordt groter.
Ik vind de opmerking dat TO niet wil scheiden omdat man dan 50% van de tijd zijn negativiteit op de kinderen zal botvieren veelzeggend.
Daarmee zegt ze dus eigenlijk: mijn man is incompetent als vader, heeft een verkeerde invloed op de kinderen en ik moet er zijn om het bij te sturen.
Dat vind ik nogal wat, om zo je partner te diskwalificeren en dan toch niet weg te gaan.
zondag 31 juli 2022 om 13:00
Hij kan gewoon naar een vrijgevestigde psycholoog. Geen wachttijd en wordt vergoed.gonniegijsje schreef: ↑31-07-2022 08:43Een goede poh is goud waard, en vergeet niet dat de ggz wachtlijsten rond de 6 maanden zijn. Ik denk dat de to heel blij mag zijn dat de poh direct tijd had!
Desalniettemin zou ik wel aandringen op doorverwijzing zodat hij op de wachtlijst komt
zondag 31 juli 2022 om 13:10
Het zou kunnen dat er een stap terug nodig is, maar dat zou ik dan wel van een psycholoog willen horen. Nu is hij chagrijnig, depri, wil niks en alles is stom. Dat is allemaal leuk en aardig, maar zo zijn we niet getrouwd.
Met actie bedoel ik dat er uitgezocht wordt wat er speelt en hoe ze daarmee om kunnen gaan. Dan weet je waar je aan toe bent en kun je keuzes maken. Doe je nu helemaal niets dan verandert er ook niets.
zondag 31 juli 2022 om 13:11
En dat al jaren. Wachttijd is wel voorbij lijkt me.RikM schreef: ↑31-07-2022 13:10Het zou kunnen dat er een stap terug nodig is, maar dat zou ik dan wel van een psycholoog willen horen. Nu is hij chagrijnig, depri, wil niks en alles is stom. Dat is allemaal leuk en aardig, maar zo zijn we niet getrouwd.
Met actie bedoel ik dat er uitgezocht wordt wat er speelt en hoe ze daarmee om kunnen gaan. Dan weet je waar je aan toe bent en kun je keuzes maken. Doe je nu helemaal niets dan verandert er ook niets.
zondag 31 juli 2022 om 14:29
Alleen wil TO vooral iets aan hèm doen. Ze kan alleen maar iets aan haar eigen gedrag en haar eigen keuzes doen. Die keuzes kan ze nu ook maken, alleen schuift ze het op hem af.RikM schreef: ↑31-07-2022 13:10Het zou kunnen dat er een stap terug nodig is, maar dat zou ik dan wel van een psycholoog willen horen. Nu is hij chagrijnig, depri, wil niks en alles is stom. Dat is allemaal leuk en aardig, maar zo zijn we niet getrouwd.
Met actie bedoel ik dat er uitgezocht wordt wat er speelt en hoe ze daarmee om kunnen gaan. Dan weet je waar je aan toe bent en kun je keuzes maken. Doe je nu helemaal niets dan verandert er ook niets.
maandag 1 augustus 2022 om 15:32
Dat is niet altijd. Zo weet ik van een familielid dat CZ alleen bepaalde psychologen vergoedt. En dat die momenteel minstens een half jaar wachttijd hebben. Daarnaast zitten diverse psychologen aan hun max voor wat zij mogen per jaar. (Precieze regeling daaromtrent weet ik even niet meer.)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in