Welke opties heb ik nog?

01-07-2022 23:05 274 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Situatieschets:

Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.

Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.

Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.

Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.

Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.

Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?

Help?!?!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gizimo schreef:
02-07-2022 21:30
Ik wilde idd niet dat het zou escaleren met de kinderen erbij. Hij moest even goed de kans krijgen rustig na te denken over alles.

We zijn nu allemaal thuis en de kinderen liggen rustig te slapen.

Ik heb net 1.5 uur met hem gepraat. In eerste instantie gaf hij aan dat hij een prima dag met kind gehad had, zonder mijn storende aanwezigheid. Ik had ook een prima dag gehad met kind zonder hem dus zei ik dat de conclusie dan makkelijk was. Ik vroeg hem of hij in het huis wil blijven wonen of dat ik in het huis zal blijven. Ik kan het alleen betalen, hij niet.

Het bleef heel lang stil. Uiteindelijk zei hij dat hij nog van mij houdt. Ik ben heel duidelijk geweest toen ik zei dat hij dat op een vreemde manier laat blijken, dat ik er klaar mee ben om op deze manier behandeld te worden dat ik beter verdien. Dat ik de laatste 2 jaar alles heb geprobeerd om gelukkig te worden en zijn, maar dat ik dat met hem nu niet ben. Ik heb lieve kinderen, familie, vrienden en buren, ik heb een mooi huis en auto, ik het een prima baan, maar dat het enige dat ik mis een man is die me het gevoel geeft dat hij van me houdt, trots op me is en me omhoog helpt.

Er moet nu iets veranderen. Hij geeft toe dat hij het moeilijk heeft met zichzelf. Dat hij in het verleden blijft hangen op een negatieve manier en niet positief naar de toekomst wil kijken. Hij mist een doel en duidelijkheid. Ik heb gezegd dat ik hem niet meer kan helpen, maar dat hij wel hulp nodig heeft om een en ander op een rijtje te zetten en te onderzoeken wat het probleem nu echt is.

Hij zegt maandag een afspraak te gaan maken bij de huisarts.
TO, ten eerste, er zijn hier een aantal mensen die ongeveer net zo negatief in het leven staan als je man en het belangrijker vinden dat hun voorspellingen uitkomen dan dat ze je zullen helpen. Trek het je niet aan, je hoeft niet op iedereen te reageren.

Goed dat je voet bij stuk hebt gehouden. Het is heel goed mogelijk dat hij een soort postnatale depressie heeft aangezien het na de geboorte van de jongste is begonnen. Dat klinkt absurd maar ook mannen kunnen hier aan lijden. Veel mannen vinden het moeilijk om hun gevoelens onder woorden te brengen of überhaupt te bespreken en trekken zich terug, worden afstandelijk en een gesprek zit er eigenlijk niet meer in.

Gebruik de tijd die hij in zichzelf gaat investeren om tot rust te komen, bij hem ligt de verantwoordelijkheid om het op te lossen en niet bij jou. Voor jou moet nu even een tijd beginnen waar het niet allemaal om hem draait en daar moet je duidelijk in zijn, een luisterend oor hoort erbij maar ga er niet in kopje onder. Sterkte, je doet het goed, ongeacht de uitkomst, dit is het proberen waard.
DingDong schreef:
02-07-2022 23:34
TO, ten eerste, er zijn hier een aantal mensen die ongeveer net zo negatief in het leven staan als je man en het belangrijker vinden dat hun voorspellingen uitkomen dan dat ze je zullen helpen. Trek het je niet aan, je hoeft niet op iedereen te reageren.

Goed dat je voet bij stuk hebt gehouden. Het is heel goed mogelijk dat hij een soort postnatale depressie heeft aangezien het na de geboorte van de jongste is begonnen. Dat klinkt absurd maar ook mannen kunnen hier aan lijden. Veel mannen vinden het moeilijk om hun gevoelens onder woorden te brengen of überhaupt te bespreken en trekken zich terug, worden afstandelijk en een gesprek zit er eigenlijk niet meer in.

Gebruik de tijd die hij in zichzelf gaat investeren om tot rust te komen, bij hem ligt de verantwoordelijkheid om het op te lossen en niet bij jou. Voor jou moet nu even een tijd beginnen waar het niet allemaal om hem draait en daar moet je duidelijk in zijn, een luisterend oor hoort erbij maar ga er niet in kopje onder. Sterkte, je doet het goed, ongeacht de uitkomst, dit is het proberen waard.
En net als vrouwen hebben ook mannen de verantwoording om daar wat mee te doen ipv jaren te gaan lopen gallen en het leven van 3 andere mensen te verpesten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nouja na maandag weet je hoe serieus hij is
Goed dat jullie gepraat hebben!
Moiren schreef:
02-07-2022 23:24
Met relatietherapie was hij na 5x klaar, want hij vond dat hij zich steeds moest verantwoorden.
Ik zie het
Las de OP nog nogmaals

Toch lijkt mij dat nog steeds een goed idee.
Succes morgen
Hoop dat hij wat onderneemt
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooie ontwikkelingen. Toch mis ik ook de positieve benadering. Ik vind het veel liggen op zijn 'ziekte' terwijl hij ook heel kwetsbaar aangeeft een doel en leegte te voelen. Hij haalt blijkbaar zijn zingeving uit zorgen of in contact staan met anderen. Waarom niet gaan zoeken naar vrijwilligerswerk? Of met elkaar als gezin doelen opstellen. Waar dromen jullie samen van ? Willen jullie nog reizen maken? Willen jullie samen iets betekenen voor jullie omgeving?
Paardenbloem88 schreef:
03-07-2022 08:36
Mooie ontwikkelingen. Toch mis ik ook de positieve benadering. Ik vind het veel liggen op zijn 'ziekte' terwijl hij ook heel kwetsbaar aangeeft een doel en leegte te voelen. Hij haalt blijkbaar zijn zingeving uit zorgen of in contact staan met anderen. Waarom niet gaan zoeken naar vrijwilligerswerk? Of met elkaar als gezin doelen opstellen. Waar dromen jullie samen van ? Willen jullie nog reizen maken? Willen jullie samen iets betekenen voor jullie omgeving?
Misschien dat hij eerst maar eens hulp moet accepteren en hard met zichzelf aan werk moet, wat hij niet wilde.
Dit soort dingen is echt van latere zorg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet mee eens. Ik vind het veel positiever werken om met elkaar uit de negatieve spiraal te komen. Je kopieert en stimuleert juist negatief gedrag. Ik zou als partner hem juist de ruimte te geven om zelf op zoek te gaan en zelf te kijken naar hulp. Als hij niet geholpen wil worden gaat zo'n traject toch niet werken.
Ik zou absoluut zelf je grenzen aangeven. Niet over je heen laten lopen, maar ook niet er boven op zitten om hem hulp te laten zoeken. Ik zou juist werken aan de eer aan jezelf houden. Maak het zelf gezellig. Stel je niet afhankelijk van hem op en laat je niet leiden door zijn negatieve houding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt al een hoop gedaan zo te lezen en hij wil maar niet de man zijn die jij wil dat hij is/was. Je kan met zijn vader praten of met zijn broer maar daar gaat niks aan veranderen. Accepteren dus of de stekker eruit. Ik neem aan dat die optie al een tijd op tafel ligt gezien de relatietherapie.
Je zegt dat je moeite hebt met het idee van scheiden omdat hij dan 50% van de tijd de kinderen heeft, maar als je een dergelijk co-ouderschap niet wil dan kan een rechter je dat ook niet opleggen. Bij dit soort conflicten worden de kinderen bijna altijd aan de moeder toegewezen als hoofdverblijf.
Paardenbloem88 schreef:
03-07-2022 09:12
Niet mee eens. Ik vind het veel positiever werken om met elkaar uit de negatieve spiraal te komen. Je kopieert en stimuleert juist negatief gedrag. Ik zou als partner hem juist de ruimte te geven om zelf op zoek te gaan en zelf te kijken naar hulp. Als hij niet geholpen wil worden gaat zo'n traject toch niet werken.
Ik zou absoluut zelf je grenzen aangeven. Niet over je heen laten lopen, maar ook niet er boven op zitten om hem hulp te laten zoeken. Ik zou juist werken aan de eer aan jezelf houden. Maak het zelf gezellig. Stel je niet afhankelijk van hem op en laat je niet leiden door zijn negatieve houding.

Heb je weleens geleefd dan, met iemand die altijd zo negatief is en als een molensteen om je nek hangt? Dat is zwaar hoor. Heel knap als je dan overeind blijft en vrolijk en verdraagzaam kunt blijven. Het zuigt namelijk alle energie en levensvreugde uit je.
Alle reacties Link kopieren Quote
RikM schreef:
03-07-2022 09:30
Heb je weleens geleefd dan, met iemand die altijd zo negatief is en als een molensteen om je nek hangt? Dat is zwaar hoor. Heel knap als je dan overeind blijft en vrolijk en verdraagzaam kunt blijven. Het zuigt namelijk alle energie en levensvreugde uit je.
Je hebt in principe gelijk hoor, maar aan de andere kant was het 20 jaar lang wel uit te houden dus zo dramatisch zal het ook niet zijn.
Paardenbloem88 schreef:
03-07-2022 09:12
Niet mee eens. Ik vind het veel positiever werken om met elkaar uit de negatieve spiraal te komen. Je kopieert en stimuleert juist negatief gedrag. Ik zou als partner hem juist de ruimte te geven om zelf op zoek te gaan en zelf te kijken naar hulp. Als hij niet geholpen wil worden gaat zo'n traject toch niet werken.
Ik zou absoluut zelf je grenzen aangeven. Niet over je heen laten lopen, maar ook niet er boven op zitten om hem hulp te laten zoeken. Ik zou juist werken aan de eer aan jezelf houden. Maak het zelf gezellig. Stel je niet afhankelijk van hem op en laat je niet leiden door zijn negatieve houding.

Nogmaals, laat die man zich eerst even focussen op zijn belofte om professional hulp te gaan zoeken, dat wilde hij al niet. Wat jij allemaal wil is nogal veel en onrealistisch.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
03-07-2022 09:36
Nogmaals, laat die man zich eerst even focussen op zijn belofte om professional hulp te gaan zoeken, dat wilde hij al niet. Wat jij allemaal wil is nogal veel en onrealistisch.
Wat een onzin, de helft van wat ze zegt gaat over TO en hoe die voor zichzelf moet zorgen.
Calla schreef:
03-07-2022 08:04
Ik zie het
Las de OP nog nogmaals

Toch lijkt mij dat nog steeds een goed idee.
Met een dood paard. Hoe dan?
Smickelt schreef:
03-07-2022 09:32
Je hebt in principe gelijk hoor, maar aan de andere kant was het 20 jaar lang wel uit te houden dus zo dramatisch zal het ook niet zijn.

Dat zegt toch allemaal niks. Het kan 20 jaar goed gaan en dan wordt er iemand depressief en zit je in de ellende.
Volgens mij onderschatten veel mensen hoe zwaar dat is. Voor degene die depressief wordt maar ook voor de huisgenoten.
Paardenbloem88 schreef:
03-07-2022 09:12
Niet mee eens. Ik vind het veel positiever werken om met elkaar uit de negatieve spiraal te komen. Je kopieert en stimuleert juist negatief gedrag. Ik zou als partner hem juist de ruimte te geven om zelf op zoek te gaan en zelf te kijken naar hulp. Als hij niet geholpen wil worden gaat zo'n traject toch niet werken.
Ik zou absoluut zelf je grenzen aangeven. Niet over je heen laten lopen, maar ook niet er boven op zitten om hem hulp te laten zoeken. Ik zou juist werken aan de eer aan jezelf houden. Maak het zelf gezellig. Stel je niet afhankelijk van hem op en laat je niet leiden door zijn negatieve houding.
Dus moet zij zich dienstbaar opstellen om hem zingevening in zijn leven te geven., zoals je in je vorige bericht adviseert.
RikM schreef:
03-07-2022 10:13
Dat zegt toch allemaal niks. Het kan 20 jaar goed gaan en dan wordt er iemand depressief en zit je in de ellende.
Volgens mij onderschatten veel mensen hoe zwaar dat is. Voor degene die depressief wordt maar ook voor de huisgenoten.
Er is noot vastgesteld dat hij depressief is. Dat is een aanname die in dit topic wordt gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof er niks van dat TO geen aandeel heeft in dit verhaal.

Dat hij zich als een lul opstelt is duidelijk. Dat hij niet actief meewerkt is ook duidelijk.

Maar in een dynamiek van een huwelijk is het nooit 100% de schuld van de ander, of de verantwoordelijkheid van de ander.

Hij noemt haar aanwezigheid een verstoring. En zonder haar kon hij wel een fijne zaterdag met kind ervaren. Wat is daar aan de hand?
Bovendien wil hij niet zonder haar en houdt nog van haar.
Ik heb haar nog niets over liefde voor hem zien schrijven.

Hij is niet dezelfde sinds er twee kinderen zijn. Maar is zij dat wel?
Mist hij haar? Met kinderen, verhuizing en beide veel werken op pittige reisafstand zou dat zo kunnen zijn.
Dat zou ook zijn bso afkeer verklaren.
Hij mist wellicht de huiselijkheid, liefde, seks (?), en haat de rat-race.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
03-07-2022 10:17
Dus moet zij zich dienstbaar opstellen om hem zingevening in zijn leven te geven., zoals je in je vorige bericht adviseert.
Ik vind dienstbaar opstellen niet gelijk staan aan het gezellig maken.
Moiren schreef:
03-07-2022 10:11
Met een dood paard. Hoe dan?
Ook na echtscheiding moet je samen verder

Maar goed
Eerst maandag maar afwachten
M3LL0N4 schreef:
03-07-2022 10:20
Ik geloof er niks van dat TO geen aandeel heeft in dit verhaal.

Dat hij zich als een lul opstelt is duidelijk. Dat hij niet actief meewerkt is ook duidelijk.

Maar in een dynamiek van een huwelijk is het nooit 100% de schuld van de ander, of de verantwoordelijkheid van de ander.

Hij noemt haar aanwezigheid een verstoring. En zonder haar kon hij wel een fijne zaterdag met kind ervaren. Wat is daar aan de hand?
Bovendien wil hij niet zonder haar en houdt nog van haar.
Ik heb haar nog niets over liefde voor hem zien schrijven.

Hij is niet dezelfde sinds er twee kinderen zijn. Maar is zij dat wel?
Mist hij haar? Met kinderen, verhuizing en beide veel werken op pittige reisafstand zou dat zo kunnen zijn.
Dat zou ook zijn bso afkeer verklaren.
Hij mist wellicht de huiselijkheid, liefde, seks (?), en haat de rat-race.
Daarom relatie therapie
Calla schreef:
03-07-2022 10:32
Ook na echtscheiding moet je samen verder

Maar goed
Eerst maandag maar afwachten
Ja, maar therapie met iemand die NIET wil. Hoe dan?
M3LL0N4 schreef:
03-07-2022 10:20
Ik geloof er niks van dat TO geen aandeel heeft in dit verhaal.

Dat hij zich als een lul opstelt is duidelijk. Dat hij niet actief meewerkt is ook duidelijk.

Maar in een dynamiek van een huwelijk is het nooit 100% de schuld van de ander, of de verantwoordelijkheid van de ander.

Hij noemt haar aanwezigheid een verstoring. En zonder haar kon hij wel een fijne zaterdag met kind ervaren. Wat is daar aan de hand?
Bovendien wil hij niet zonder haar en houdt nog van haar.
Ik heb haar nog niets over liefde voor hem zien schrijven.

Hij is niet dezelfde sinds er twee kinderen zijn. Maar is zij dat wel?
Mist hij haar? Met kinderen, verhuizing en beide veel werken op pittige reisafstand zou dat zo kunnen zijn.
Dat zou ook zijn bso afkeer verklaren.
Hij mist wellicht de huiselijkheid, liefde, seks (?), en haat de rat-race.
40 minuten een pittige reisafstand? :lol:
Onvoorstelbaar misschien, maar er zijn mensen die het lekker vinden om de ander te kwetsen. Die gewoon lekker narren binnen hun relatie, maar de afwijzing van het ego niet trekken zodra de ander aangeeft er wel klaar mee te zijn.
Liefde en seks met iemand die al jaren lang loopt te gallen en vooral er niets aan wil doen? Sure.
Calla schreef:
03-07-2022 10:34
Daarom relatie therapie
Hij wil niet. Hoe zie je dat dan voor je? Pistool op zijn hooft en dringen om te gaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil eigenlijk ook een kanttekening voor TO plaatsen. Ze lijkt iit tot man geen denker maar een doener die probeert concrete doelen na te streven en die zich enorm geremd voelt door man die om welke reden dan ook even helemaal niet mee vooruit wil.

Ik denk dat TO er verstandig aan doet om zich te realiseren dat een scheiding niet hetzelfde is als eindelijk in volle vaart vooruit, maar eerst vooral veel stapjes achteruit en pas op de plaats. En heel veel geregel en afspraken maken met diezelfde man om weer in een stabiele situatie te komen van waaruit er groei mogelijk is.

En daarna moet je helemaal alleen alle laadpalen en andere klussen in huis voor mekaar zien te krijgen, zoals je binnen de relatie ook al deed of had kunnen doen. Dus in die zin verandert er ook niks.
merano wijzigde dit bericht op 09-08-2022 14:55
0.06% gewijzigd
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven