Welke opties heb ik nog?

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:05

Situatieschets:

Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.

Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.

Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.

Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.

Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.

Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?

Help?!?!

Anoniem_407803 maandag 1 augustus 2022 om 15:35

M3LL0N4 schreef: ↑
31-07-2022 11:58
Mijn versie is uiteraard geen letterlijk weergave. Het is een interpretatie.

Ik vond het mooi beschreven, een andere kijk erop. Kan geen kwaad.

Anoniem_407803 maandag 1 augustus 2022 om 15:37

xynix schreef: ↑
31-07-2022 12:06
Dat hoeft niet zo te zijn. Dat is ook de misvatting die ik in dit topic lees: dat er actie nodig is om iets te veranderen. Soms is er vooral tijd nodig, ruimte en geduld.

Mee eens. Zodra mijn partner erbovenop zit bij iets waar ik mee zou worstelen (of vice versa), werkt dat zowel bij mij als bij hem averechts.

Anoniem_63c710b59e88f maandag 1 augustus 2022 om 17:01

Sherlock schreef: ↑
01-08-2022 15:37
Mee eens. Zodra mijn partner erbovenop zit bij iets waar ik mee zou worstelen (of vice versa), werkt dat zowel bij mij als bij hem averechts.

Na 2 jaar is er wel genoeg ruimte en tijd gegeven lijkt me. Hij heeft kinderen, dan ben je het alleen al aan hen verschuldigd om jezelf aan te pakken.

Anoniem_63a4aa770857d maandag 1 augustus 2022 om 17:29

Sherlock schreef: ↑
01-08-2022 15:37
Mee eens. Zodra mijn partner erbovenop zit bij iets waar ik mee zou worstelen (of vice versa), werkt dat zowel bij mij als bij hem averechts.

Oneens. Hij heeft een gezin/kinderen en is al lang bezig met helemaal niets eraan doen en trekt iedereen mee.
Dus die ander gaat nu wat wat doen of ik zou met die kinderen vertrekken. Al eerder ook.

En, ja ik weet waar ik het over heb, ik heb kinderen en zelf zware depressies gehad en andere lichamelijke klachten. Ik heb nog nooit 2 jaar aangeklooid, altijd aan de bak om voor hen nog iets te kunnen.

En dat gemiep over dat je partner er op zit en dat het dan averechts werkt.. slap geleuter, meer is het niet. En dat mag hoor, maar dan wel zonder partner en kinderen die daar dan mee om moeten gaan al die jaren. Niet oke die houding.

anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 01-08-2022 17:31

12.67% gewijzigd

Anoniem_63a4aa770857d maandag 1 augustus 2022 om 17:31

Moiren schreef: ↑
01-08-2022 17:01
Na 2 jaar is er wel genoeg ruimte en tijd gegeven lijkt me. Hij heeft kinderen, dan ben je het alleen al aan hen verschuldigd om jezelf aan te pakken.

Dat dus maar dan korter verwoord.

Gizimo maandag 1 augustus 2022 om 21:11

xynix schreef: ↑
31-07-2022 09:38
Even een paar kanttekeningen hoor.

Het kan dat het niet klikt met een therapeut. Dat kan dus ook bij een relatietherapeut. Hij heeft het 5 keer geprobeerd. Dat is niet heel weinig. Hij had het gevoel dat hij zich moest verantwoorden. Dat ligt niet per se aan hem, dat is een wisselwerking tussen de therapeut en hem en jou. En hij heeft gelijk dat het dan niet werkt. Het is niet zo dat elke therapeut goed is voor iedereen. (Bij mijn partner en mij werkte de relatietherapeut niet. En de tweede therapeut ook niet. Pas de derde was voor ons allebei goed)

Jullie waren beiden chronisch vermoeid. Jij bent inmiddels bijgekomen, en hij? Dat jij niet meer moe bent, wil nog niet zeggen dat dat voor hetzelfde is. Vermoeidheid heeft nogal invloed op je gedrag. En op je vermogen om beslissingen te nemen.

Hij vindt dat jij naar de problemen die hij ziet moet luisteren en moet handelen, schrijf je. Heb je dat al geprobeerd? Of wuif je ze weg en kom je meteen met een oplossing? Misschien voelt hij zich ook wel enorm alleen, dat hij zich zorgen maakt en die zorgen niet kan delen omdat jij er meteen 10 positieve dingen tegenover zet.

Hij mist een doel. Dat is een essentiële levensvraag, die je niet oplost met een laadpaal, een nieuwe keuken en een dagje naar een pretpark. Praat je daar wel eens over door? Of over zijn wens om zzp’er te worden? Ik lees alleen dat het niet ‘mag’ van jou. Maar misschien zit daar nog een heel verhaal achter, dat weet ik natuurlijk niet.

Hou je eigenlijk nog van hem? Dat lees ik nergens. En tussen de regels door eerder het tegendeel. Als je niet van hem houdt, dan heeft hij toch gewoon gelijk dat het allemaal geen zin heeft?

Ik schrijf vooral op momenten dat ik gefrustreerd ben. Het klopt dat mijn liefde voor hem dan niet de boventoon voert in wat ik schrijf.

Wat is houden van? Dat je er bent voor elkaar in goede en slechte tijden? Dat je zorgt voor elkaar, elkaar steunt?

Wil ik er graag samen bovenop komen? Ja. Ik weet dat hij een lieve vader kan zijn. Een goede minnaar, een attente man, met creatieve ideeën en plannen. Het leven gaat met ups en downs. Een relatie gaat met ups en downs. De diepte van dit dal is extreem en daar ben ik klaar mee, na zoveel tijd moet er iets gebeuren.

Gizimo maandag 1 augustus 2022 om 21:15

xynix schreef: ↑
31-07-2022 14:29
Alleen wil TO vooral iets aan hèm doen. Ze kan alleen maar iets aan haar eigen gedrag en haar eigen keuzes doen. Die keuzes kan ze nu ook maken, alleen schuift ze het op hem af.

Ik heb er naar mijn idee alles aan gedaan om het weer gezellig en leuk te hebben. Het is niet voldoende. Voordat ik de handdoek in de ring gooi wil ik er alles aan doen om te voorkomen dat we uit elkaar gaan. Dat ben ik mijn kinderen wel verschuldigd. Omdat ik geen ideeën meer had vroeg ik om hulp bij de viva dames.

Het is voor mij heel zinnig om alle visies te lezen. Natuurlijk heb ik ook schuld aan de situatie. Dat ontken ik ook nergens.

Gizimo maandag 1 augustus 2022 om 21:22

M3LL0N4 schreef: ↑
31-07-2022 11:39
Je klinkt zo negatief over hem. Je gebruikt woorden als 'drammen'. 'Voor het blok gezet'. 'Opgejaagd'. 'Het was weer raak'.

Ik ga het nu anders verwoorden:
Hij heeft een paar gesprekken gevoerd met de POH en lijkt gemotiveerd. Zo heeft hij een aantal boeken gekocht om aan zichzelf te werken en hij lijkt zelfs gemotiveerd om deze stijgende lijn te volgen.

Hij deelde zijn reis met mij door een aantal zinnen uit het boek waarin hij nu leest voor te lezen. En vroeg me naar mijn visie over dit onderwerp. Nou, dat is toch eigenlijk heel postief dat hij eindelik over zaken die hem raken wilt praten en dit met me wil delen. Kan ik dit voorzichtig interpreteren als 'openstellen'?
Ik miste natuurlijk de context van dat boek en kon daardoor moeilijk een mening vormen. Ik wilde er graag iets langer over nadenken, maar ik merkte dat ik die boodschap moeilijk kon overbrengen, hij leek me niet te begrijpen.
Hij deed wel zijn best hoor, door het nog een paar keer uit te leggen. Ik merkte dat ik wat geïrriteerd raakte, wat niet helemaal eerlijk was. Doet hij eindelijk zijn best, en dan heb ík er geen zin in.

Al met al is er een stijgende lijn waar te nemen, maar we moeten duidelijk allebei nog flink ons best doen. Ik overweeg zelfs om óók gesprekken te gaan voeren om meer inzicht in mezelf te krijgen.

Het ging helaas niet over iets dat hij gelezen had. Het was iets heel anders. We moeten ook beiden ons best doen. Ik heb een coach gehad om beter in m'n vel te komen. Ik volg cursussen om mijn communicatie te verbeteren richting hem, mijn collega's, mijn klanten. Het is alleen nooit genoeg. Ik blijf dezelfde reacties van hem krijgen.

Gizimo maandag 1 augustus 2022 om 21:33

Moiren schreef: ↑
01-08-2022 17:01
Na 2 jaar is er wel genoeg ruimte en tijd gegeven lijkt me. Hij heeft kinderen, dan ben je het alleen al aan hen verschuldigd om jezelf aan te pakken.

Deze mening deel ik ook. Ik en blij dat hij stappen in een positieve richting maakt. Een terugval zoals afgelopen weekend is ook te verwachten. Het kan niet ineens koek en ei zijn. Maar dat frustreert me wel. Ik ben ook maar mens. En ook zeker niet perfect.

Anoniem_63c710b59e88f maandag 1 augustus 2022 om 21:39

Gizimo schreef: ↑
01-08-2022 21:33
Deze mening deel ik ook. Ik en blij dat hij stappen in een positieve richting maakt. Een terugval zoals afgelopen weekend is ook te verwachten. Het kan niet ineens koek en ei zijn. Maar dat frustreert me wel. Ik ben ook maar mens. En ook zeker niet perfect.

Ik zou met die gerommel bij de POH geen genoegen nemen. En zelfhulpboeken gaan mi ook nergens over als er een intensieve verandering nodig is. Als dat wat zou doen stonden de wachtlijsten niet zo vol.

M3LL0N4 maandag 1 augustus 2022 om 21:50

Dat jij je zo voelt in jouw huwelijk is jouw probleem.

Je kunt niet gaan verwachten dat hij heel hard aan het werk gaat omdat jij een probleem hebt. Hij is niet verantwoordelijk voor het oplossen van jouw probleem. Het is niet zijn probleem.

Jij hebt bepaalde gevoelens, verwachtingen, wensen. En hij kan jou op dit moment niet geven wat jij graag wilt. Moet hij daarom veranderen?

Er is maar één iemand die jouw probleem op dit moment kan oplossen. En dat bij jij. Als je dit dit niet meer wilt, dan moet je gaan.

Dat is veel eerlijker dan boos in aparte kamers gaan zitten. Zoals je nu met hem omgaat is niet eerlijk. Voor jullie allebei niet.

Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)

Anoniem_407803 maandag 1 augustus 2022 om 23:21

LuciFee2022 schreef: ↑
01-08-2022 17:29
Oneens. Hij heeft een gezin/kinderen en is al lang bezig met helemaal niets eraan doen en trekt iedereen mee.
Dus die ander gaat nu wat wat doen of ik zou met die kinderen vertrekken. Al eerder ook.
Y
En, ja ik weet waar ik het over heb, ik heb kinderen en zelf zware depressies gehad en andere lichamelijke klachten. Ik heb nog nooit 2 jaar aangeklooid, altijd aan de bak om voor hen nog iets te kunnen.

En dat gemiep over dat je partner er op zit en dat het dan averechts werkt.. slap geleuter, meer is het niet. En dat mag hoor, maar dan wel zonder partner en kinderen die daar dan mee om moeten gaan al die jaren. Niet oke die houding.

Ook ik weet waar ik het over heb. Van langer geleden en vanuit de huidige situatie. Toch heb ik een andere visie.

Je kan drammen, je eigen manier doordrukken. Of je kunt iemand zijn ruimte geven en je partner helpen in wat bij hem/haar past. En ook dat kan werken. Met en zonder kinderen. Dat drastische altijd van 'zo moet het en anders ga ik bij je weg '...

Ook die ander heeft een verantwoordelijkheid naar de kinderen.

DingDong maandag 1 augustus 2022 om 23:48

Je klinkt vooral ongeduldig en dat is op zich niet raar, maar is het dan niet zinniger om even een "break"in te lassen. Kan je man niet tijdelijk ergens logeren zodat jij en je kinderen even kunnen ademhalen.

Jullie zijn beide niet jezelf op dit moment, en voor je beide dingen gaat zeggen of doen die moeilijk terug te nemen zijn is afstand nu misschien beter. Soms helpen goede gesprekken of therapie niet meer maar even uit elkaars leven wel. Je man kan zich dan beter herstellen, minder druk van jou en de kinderen en hij kan bedenken wat hij wil. Jij en de kinderen kunnen even bijkomen in een sfeer die wat luchtiger is.

Direct roepen: "als jij niet, dan ga ik......" zet meteen alles op het spel en kunnen jullie beide iedere vorm van rust wel vergeten het komende jaar.

Anoniem_407803 maandag 1 augustus 2022 om 23:54

DingDong schreef: ↑
01-08-2022 23:48
Je klinkt vooral ongeduldig en dat is op zich niet raar, maar is het dan niet zinniger om even een "break"in te lassen. Kan je man niet tijdelijk ergens logeren zodat jij en je kinderen even kunnen ademhalen.

Jullie zijn beide niet jezelf op dit moment, en voor je beide dingen gaat zeggen of doen die moeilijk terug te nemen zijn is afstand nu misschien beter. Soms helpen goede gesprekken of therapie niet meer maar even uit elkaars leven wel. Je man kan zich dan beter herstellen, minder druk van jou en de kinderen en hij kan bedenken wat hij wil. Jij en de kinderen kunnen even bijkomen in een sfeer die wat luchtiger is.

Direct roepen: "als jij niet, dan ga ik......" zet meteen alles op het spel en kunnen jullie beide iedere vorm van rust wel vergeten het komende jaar.

Mee eens.

Anoniem_63c710b59e88f dinsdag 2 augustus 2022 om 00:29

M3LL0N4 schreef: ↑
01-08-2022 21:50
Dat jij je zo voelt in jouw huwelijk is jouw probleem.

Je kunt niet gaan verwachten dat hij heel hard aan het werk gaat omdat jij een probleem hebt. Hij is niet verantwoordelijk voor het oplossen van jouw probleem. Het is niet zijn probleem.

Jij hebt bepaalde gevoelens, verwachtingen, wensen. En hij kan jou op dit moment niet geven wat jij graag wilt. Moet hij daarom veranderen?

Er is maar één iemand die jouw probleem op dit moment kan oplossen. En dat bij jij. Als je dit dit niet meer wilt, dan moet je gaan.

Dat is veel eerlijker dan boos in aparte kamers gaan zitten. Zoals je nu met hem omgaat is niet eerlijk. Voor jullie allebei niet.

Én de kinderen. Maar ik stem sowieso voor einde huwelijk. Iemand die twee jaar geen reet uitvoert om zijn situatie, en dat van zijn kinderen en dat van zijn partner te verbeteren verdient wel een afscheid.

anoniem_63c710b59e88f wijzigde dit bericht op 02-08-2022 00:32

0.32% gewijzigd

Anoniem_63c710b59e88f dinsdag 2 augustus 2022 om 00:31

Sherlock schreef: ↑
01-08-2022 23:21
Ook ik weet waar ik het over heb. Van langer geleden en vanuit de huidige situatie. Toch heb ik een andere visie.

Je kan drammen, je eigen manier doordrukken. Of je kunt iemand zijn ruimte geven en je partner helpen in wat bij hem/haar past. En ook dat kan werken. Met en zonder kinderen. Dat drastische altijd van 'zo moet het en anders ga ik bij je weg '... Ook die ander heeft een verantwoordelijkheid naar de kinderen.

Precies, vertrekken.

M3LL0N4 dinsdag 2 augustus 2022 om 09:00

Vertrekken, maar niet omdat het allemaal zijn schuld is.

Vertrekken omdat jij door gebrek aan liefde geen toekomst en mogelijkheden meer ziet.

Maar jij wilt geen aanstichter zijn. Jij wilt geen boosdoener zijn. En daarom vind je dat het allemaal zijn schuld en verantwoordelijkheid is.

Zodat je na de scheiding geen schuldgevoel hebt naar de kinderen toe.

Je junt hem niet de schuld geven omdat hij nu niet de persoon kan zijn die jij graag ziet.

Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)

Anoniem_65cdc6932d812 dinsdag 2 augustus 2022 om 09:03

M3LL0N4 schreef: ↑
01-08-2022 21:50
Dat jij je zo voelt in jouw huwelijk is jouw probleem.

Je kunt niet gaan verwachten dat hij heel hard aan het werk gaat omdat jij een probleem hebt. Hij is niet verantwoordelijk voor het oplossen van jouw probleem. Het is niet zijn probleem.

Hoezo is dit niet zijn probleem? Hij is depressief en staat op het punt zijn gezin kwijt te raken. Dat lijkt me een groot probleem.

Jij doet nu hetzelfde als hij: legt gewoon alles op haar bord.

Maar als ze dan wil scheiden dan ligt het allemaal aan haar zeker.

M3LL0N4 dinsdag 2 augustus 2022 om 09:44

RikM schreef: ↑
02-08-2022 09:03
Hoezo is dit niet zijn probleem? Hij is depressief en staat op het punt zijn gezin kwijt te raken. Dat lijkt me een groot probleem.

Jij doet nu hetzelfde als hij: legt gewoon alles op haar bord.

Maar als ze dan wil scheiden dan ligt het allemaal aan haar zeker.

Hij is medeverantwoordelijk voor het huwelijk en de kinderen, dus dat deel is ook zijn probleem.

Haar gevoel is van haar. Het gebrek aan liefde voor hem, hoeft hij niet op te lossen.

Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)

Anoniem_63c710b59e88f dinsdag 2 augustus 2022 om 10:23

M3LL0N4 schreef: ↑
02-08-2022 09:44
Hij is medeverantwoordelijk voor het huwelijk en de kinderen, dus dat deel is ook zijn probleem.

Haar gevoel is van haar. Het gebrek aan liefde voor hem, hoeft hij niet op te lossen.

En die verantwoordelijkheid neemt hij al zeker 2 jaar niet. Ergens mag het stoppen hoor, dat geduld en ruimte geven en het allemaal maar slikken.
Of ze nog van hem houdt of niet, geen idee. Allemaal aannames van jou. Maar ze mag er gewoon mee stoppen als ze het genoeg vindt.

Anoniem_63a4aa770857d donderdag 4 augustus 2022 om 10:26

Tja, de een noemt het drammen en de ander noemt het beschermen van de gezondheid van de kinderen en jezelf.

Blijkt lekker makkelijk makkelijk om alles bij mensen als TO neer te leggen en dan ook nog te doen alsof ze jaren niets doen moet accepteren en hem nog meer ruimte moet geven anders is ze geen goede partner.

Dan maar geen 'goede' partner, liever een goede ouder die ook haar eigen gezondheid en geluk een beetje bewaakt.

anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 04-08-2022 10:27

1.59% gewijzigd

Anoniem_63a4aa770857d donderdag 4 augustus 2022 om 10:27

Moiren schreef: ↑
02-08-2022 10:23
En die verantwoordelijkheid neemt hij al zeker 2 jaar niet. Ergens mag het stoppen hoor, dat geduld en ruimte geven en het allemaal maar slikken.
Of ze nog van hem houdt of niet, geen idee. Allemaal aannames van jou. Maar ze mag er gewoon mee stoppen als ze het genoeg vindt.

Precies.

Anoniem_407803 donderdag 4 augustus 2022 om 14:22

We horen alleen de kant van TO. Benieuwd wat zijn visie op de situatie is.

M3LL0N4 vrijdag 7 oktober 2022 om 13:55

Ik zou ook wel graag een update willen lezen.

Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)

Actieve topics