Relaties
alle pijlers
Wie herkent dit?
vrijdag 13 juli 2007 om 10:58
Hallo, ik zou graag wat reakties ontvangen van wie zich in mijn "probleem" herkent. Ik ben getrouwd, 2 kindjes. Kinderen vrij snel gekregen nadat wij elkaar ontmoetten. Man eigen zaak (altijd 's avonds aan het werk) ik ook een parttime baan overdag. Kortom zo druk dat we erg weinig tijd voor elkaar hebben. Mijn man klaagt over te weinig sex (hij heeft ook ALTIJD te veel energie) te weinig aandacht en verwijt mij dat ik teveel aandacht aan de kinderen geef. We zijn echt op een punt belandt van wat moeten we doen? Ik wil ook niet dat mijn man het "buiten de deur doet" maar hij vindt het normaal dat als hij laat thuis komt, en ik al in diepe slaap ben, ik nog maar even voor hem moet wakker worden maar ik ben vaak gewoon te moe! Onze kinderen zijn er gewoon nu eenmaal en nog jong die kan ik ook niet zomaar hun gang laten gaan. Ik probeer zo mijn best te doen om iedereen tevreden te houden maar dan ook nog elke dag sex dat lukt me gewoon niet! Wie herkent zich hierin??
vrijdag 13 juli 2007 om 11:08
Nou ik herken me hier zeker NIET in.
Wat een vervelende man heb jij zeg!!!
Als hij sex wil moet hij maar een keer eerder thuis komen! En niet jou dwingen om wakker te worden op het moment dat hij zin in sex heeft!!!
Ik zou hem duidelijk aangeven hoe jij leven eruit ziet en dat je ook graag sex wilt, maar op tijden dat het jullie beide uitkomt en dat je daar met zijn 2e uit moet komen!
Wat een vervelende man heb jij zeg!!!
Als hij sex wil moet hij maar een keer eerder thuis komen! En niet jou dwingen om wakker te worden op het moment dat hij zin in sex heeft!!!
Ik zou hem duidelijk aangeven hoe jij leven eruit ziet en dat je ook graag sex wilt, maar op tijden dat het jullie beide uitkomt en dat je daar met zijn 2e uit moet komen!
vrijdag 13 juli 2007 om 11:09
voor een stukje herkenbaarheid ( MAAR DENK DAT - bijna - ALLE MOEDERS DIT WEL KUNNEN BEAMEN) ;
. Hoe minder je vrijt, hoe minder zin je hebt. Als je jezelf laat opdrogen, lijkt het alsof dat stukje van jezelf gewoon verdwijnt. M. had groot gelijk: hier moest ik me niet bij neerleggen. Ook tegenover mijn eigen kerel was het trouwens niet fair. Ik had hem te lang verwaarloosd. En mezelf erbij. Ik besloot het te veranderen.
Eerst rouwen
Kinderen krijgen is net zoiets als een zwaar auto-ongeluk: het brengt een enorme schok teweeg in je bestaan. Het raakt je niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Alles wordt in één klap anders. Ineens ben je een stuk ouder. Je lijf reageert niet meer zoals je gewend was, het voelt anders en het ziet er anders uit. En hoezeer iedereen je ook gerust stelt "dat het allemaal wel weer goed komt", gerust ben je er niet op. En terecht. Je leert er hooguit mee leven, maar het wordt nooit meer zoals het was.
Je moet eerst rouwen om wat je kwijt bent; dat is nodig om verder te kunnen. Na een bevalling maakt het nieuwe leven dat je gebaard hebt, vrijwel altijd alles goed. Je offert met liefde je jonge ongeschonden lichaam op voor je kind. Toch kost het even tijd om aan je nieuwe lijf te wennen. En niemand vertelde er ooit bij dat het hele gedoe van zwanger zijn en baren ten koste zou kunnen gaan van je zorgeloze, bevredigende seksuele relatie. Pfff...
Moe
Nachten wakker liggen door een ziek kind, als werkende moeder de totale uitputting nabij, en dan ook nog je man horen klagen dat het huis er sinds de komst van de kinderen uitziet als een crèche...
Iedere vrouw weet dat de zorg voor een jong gezin funest is voor je seksleven. Na de boodschappen, de afwas, een beetje tv en de strijk, is je avond voorbij en duik je doodmoe je bed in. Op naar de volgende dag, die net zo veel van je vergt als de vorige en alwéér geen spannende romantische momenten met zich meebrengt. Niets gaat meer vanzelf.
"Moeders zijn altijd moe", zei mijn zus. En daarmee was voor haar even alles gezegd. Zouden vaders dat nou ook hebben? Ik heb er met mannen eigenlijk nog nooit over gepraat. Zijn die ook altijd moe? Is dat het? Of word je gewoon te veel vader en moeder voor elkaar? Hoe doen andere stellen dat?
Flirt buitenshuis
Op het Forum van Ouders Online vertellen ouders elkaar regelmatig over de aantrekkelijkheid van een flirt buitenshuis. Eigenlijk is het niet eens zo gek dat vaders en moeders met jonge kinderen juist op hun werk tegen iemand aanlopen met wie ze flirten, op wie ze verliefd worden, of waar ze zelfs mee vreemdgaan. Het werk is – hoe hard je ook moet werken – toch een soort vakantie van thuis.
En ineens, daar buitenshuis, is er dan wél weer ruimte voor die gevoelens. Het is strelend, het is spannend, en je voelt je weer opleven. In elk opzicht. Heerlijk toch? Ja, maar je zet wel iets op het spel wat voor je kinderen van levensbelang is: een stabiel thuis met een vader en een moeder waar ze de nodige zekerheid aan kunnen ontlenen.
Aan de bak
De tijd en aandacht die je voor elkaar had voordat er kinderen waren, heeft plaatsgemaakt voor iets anders. Iets heel waardevols: kinderen, voor wie je samen een veilig thuis maakt en bouwt aan een toekomst. Het is verleidelijk om het spannende buiten de deur te zoeken. Vreemd is sneller spannend.
Om het thuis bevredigend te houden, moet je dus aan de bak. Maar ik weet het inmiddels: zin maken werkt écht en het is absoluut de moeite waard. Er is niets fijner dan te ontdekken dat je met overtuiging kiest voor de vader van je kinderen en (ook in bed!) weet waarom je samen die kinderen ook alweer gemaakt hebt.
Justine Pardoen
praktisch ;
samen een weekendje weg
samen een vaste avond eens in de zoveel tijd
sex als kinderen op bed liggen ipv tegen ouderlijke bedtijd
elkaar nachtrust gunnen zodat je niet als een zombie rondwandelt
. Hoe minder je vrijt, hoe minder zin je hebt. Als je jezelf laat opdrogen, lijkt het alsof dat stukje van jezelf gewoon verdwijnt. M. had groot gelijk: hier moest ik me niet bij neerleggen. Ook tegenover mijn eigen kerel was het trouwens niet fair. Ik had hem te lang verwaarloosd. En mezelf erbij. Ik besloot het te veranderen.
Eerst rouwen
Kinderen krijgen is net zoiets als een zwaar auto-ongeluk: het brengt een enorme schok teweeg in je bestaan. Het raakt je niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Alles wordt in één klap anders. Ineens ben je een stuk ouder. Je lijf reageert niet meer zoals je gewend was, het voelt anders en het ziet er anders uit. En hoezeer iedereen je ook gerust stelt "dat het allemaal wel weer goed komt", gerust ben je er niet op. En terecht. Je leert er hooguit mee leven, maar het wordt nooit meer zoals het was.
Je moet eerst rouwen om wat je kwijt bent; dat is nodig om verder te kunnen. Na een bevalling maakt het nieuwe leven dat je gebaard hebt, vrijwel altijd alles goed. Je offert met liefde je jonge ongeschonden lichaam op voor je kind. Toch kost het even tijd om aan je nieuwe lijf te wennen. En niemand vertelde er ooit bij dat het hele gedoe van zwanger zijn en baren ten koste zou kunnen gaan van je zorgeloze, bevredigende seksuele relatie. Pfff...
Moe
Nachten wakker liggen door een ziek kind, als werkende moeder de totale uitputting nabij, en dan ook nog je man horen klagen dat het huis er sinds de komst van de kinderen uitziet als een crèche...
Iedere vrouw weet dat de zorg voor een jong gezin funest is voor je seksleven. Na de boodschappen, de afwas, een beetje tv en de strijk, is je avond voorbij en duik je doodmoe je bed in. Op naar de volgende dag, die net zo veel van je vergt als de vorige en alwéér geen spannende romantische momenten met zich meebrengt. Niets gaat meer vanzelf.
"Moeders zijn altijd moe", zei mijn zus. En daarmee was voor haar even alles gezegd. Zouden vaders dat nou ook hebben? Ik heb er met mannen eigenlijk nog nooit over gepraat. Zijn die ook altijd moe? Is dat het? Of word je gewoon te veel vader en moeder voor elkaar? Hoe doen andere stellen dat?
Flirt buitenshuis
Op het Forum van Ouders Online vertellen ouders elkaar regelmatig over de aantrekkelijkheid van een flirt buitenshuis. Eigenlijk is het niet eens zo gek dat vaders en moeders met jonge kinderen juist op hun werk tegen iemand aanlopen met wie ze flirten, op wie ze verliefd worden, of waar ze zelfs mee vreemdgaan. Het werk is – hoe hard je ook moet werken – toch een soort vakantie van thuis.
En ineens, daar buitenshuis, is er dan wél weer ruimte voor die gevoelens. Het is strelend, het is spannend, en je voelt je weer opleven. In elk opzicht. Heerlijk toch? Ja, maar je zet wel iets op het spel wat voor je kinderen van levensbelang is: een stabiel thuis met een vader en een moeder waar ze de nodige zekerheid aan kunnen ontlenen.
Aan de bak
De tijd en aandacht die je voor elkaar had voordat er kinderen waren, heeft plaatsgemaakt voor iets anders. Iets heel waardevols: kinderen, voor wie je samen een veilig thuis maakt en bouwt aan een toekomst. Het is verleidelijk om het spannende buiten de deur te zoeken. Vreemd is sneller spannend.
Om het thuis bevredigend te houden, moet je dus aan de bak. Maar ik weet het inmiddels: zin maken werkt écht en het is absoluut de moeite waard. Er is niets fijner dan te ontdekken dat je met overtuiging kiest voor de vader van je kinderen en (ook in bed!) weet waarom je samen die kinderen ook alweer gemaakt hebt.
Justine Pardoen
praktisch ;
samen een weekendje weg
samen een vaste avond eens in de zoveel tijd
sex als kinderen op bed liggen ipv tegen ouderlijke bedtijd
elkaar nachtrust gunnen zodat je niet als een zombie rondwandelt
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 13 juli 2007 om 17:02
hallo , ieder dag he , tja je zou ook kunnen zeggen ,liefie je heb ook nog je handjes en ja ,elke dag nou er is ook wat anders ,is hij aan zijn 2e jeugd bezig ,of is dit altijd zo geweest maar mijn vraag is ,zeg jij wel eens nee,en buiten de deur zoeken vind ik dan heel zwak van hem want je bent natuurlijk wel meer moeder en vrouw geen onderligger
