Wil even mijn hart luchten

13-11-2007 22:01 54 berichten
Alle reacties Link kopieren
In mei dit jaar is het uitgegaan tussen mij en mijn ex, wegens verschillende achtergronden. Na lang wikken en wegen, en ook nog eens het feit dat ik gevoelens kreeg voor iemand anders, heb ik het uitgemaakt.



Sindsdien ben ik samen met die andere jongen..we gaan trouwen, hij heeft me gevraagd, ik heb ja gezegd, maar ik ben niet gelukkig.



Ik heb spijt van het feit dat ik het uit heb gemaakt en ik kan niet meer terug..



Ik voel me zo klote, en het is verdomme allemaal mijn eigen schuld..ik had gewoon moeten vechten en niet opgeven en de makkelijke weg kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Dromer, door te trouwen zal je alleen maar meer mensen pijn gaan doen. Op een dag kan je de schijn niet langer ophouden. Dan blijkt dat je je man èn jezelf elke dag dat je de boel voor de gek hield, de kans op een gelukkig leven met iemand anders hebt ontnomen. Hoe ver wil je het laten komen? Ga je kinderen van hem krijgen? Die zal je ook pijn doen als blijkt dat jij niet gelukkig bent met hun vader.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of er bedreiging bij komt kijken en je goede reden hebt om te vrezen voor je gezondheid/leven maar zo niet, heb er dan vertrouwen in dat de mensen die van jou houden je oprecht gelukkig willen zien. Je onderschat ze denk ik door te denken dat zij liever hebben dat je een grote leugen leeft.



Het zal moeilijk, pijnlijk, confronterend enz zijn maar daar kom je wel doorheen. Mensen die echt van je houden zullen je steunen.



Als het probleem daadwerkelijk oa om bedreiging gaat, daar moeten oplossingen voor zijn. Ik kan er niet bij helpen met advies maar ik weet zeker dat anderen dat wel kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Alles wat jullie zeggen, daar ben k het helemaal mee eens. Maar het doen, actie ondernemen is zo verdomde moeilijk en voelt als onmogelijk..



Ik weet het echt niet meer...



Ogenschijnlijk heb ik het allemaal zo goed voor elkaar, leuke job, leuke vent, huisje boompje beestje, maar van binnen voel ik me zo slecht en schuldig.
Alle reacties Link kopieren
dromer je leeft toch niet voor de buitenwereld?
Alle reacties Link kopieren
Niet is onmogelijk....

Zolang je je maar ergens voor inzet en niet voor de makkelijkste weg kiest.
Alle reacties Link kopieren
Op dit moment voor een heel groot deel wel..mijn cultuur maakt het me ontzettend moeilijk om gewoon mezelf te zijn.
Alle reacties Link kopieren
is er dan niemand in je omgeving die je in vertrouwen kunt nemen?

Je moeder of een zus?
Alle reacties Link kopieren
Je hebt fouten gemaakt. Verkeerde keuzes gemaakt. Dat is menselijk, dat maakt je niet tot een slecht mens dat boete moet doen. Dit is niet de straf die je verdient, hoe je je nu voelt is gewoon het gevolg van je daden. Dat zal je nog wel vaker overkomen, komt bij het pakketje "Mens zijn" .



Dus ga niet op de grond liggen alsof je lijdt aan een onontkoombaar lot maar sta op en ga de dingen regelen die geregeld moeten worden. Dan kun je over een jaar terugkijken op jezelf met een gevoel van trots dat je je leven in eigen handen hebt genomen ipv maar mee te stromen met hoe de dingen gaan en diepongelukkig ja te zeggen tegen iemand met wie je je leven niet wil delen.
Alle reacties Link kopieren
Nee werkelijk niemand die ik dit toe kan vertrouwen..vandaar hier op het forum.
Alle reacties Link kopieren
[quote]Dromer1142 schreef op 13 november 2007 @ 22:18:

het is bijna alsof ik mezelf opoffer aan de ene kant..en aan de andere kant voelt het als een straf dat er geen weg meer terug is voor mij.



en



Ogenschijnlijk heb ik het allemaal zo goed voor elkaar, leuke job, leuke vent, huisje boompje beestje, maar van binnen voel ik me zo slecht en schuldig.

quote]





Schuldig, straf, opofferen...

Kan het zijn dat je misschien vind dat je dit (het as. huwelijk en alle ongelukkige gepoelens die erbij komen kijken) ergens verdient? Omdat je je schuldig voelt? Een soort (wel heel ernstige en lange) boetedoening.



Ik kan er helemaal naast zitten, hoor, want ik heb geen idee van het achterliggende verhaal. Maar dat was het eerste wat mij net te binnen schoot, toen ik je reacties las.
lys wijzigde dit bericht op 13-11-2007 22:47
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
Known to cause insanity in laboratory mice
Alle reacties Link kopieren
Feliciaatje, je hebt helemaal gelijk. Dat zeg ik ook elke dag tegen mezelf..maar toch durf ik het gewoon niet..
Alle reacties Link kopieren
Lys hoe jij het samenvat klinkt wel heel erg ja..maar zo voel ik het wel een klein beetje..het is ook logisch, als je een verkeerde keuze maakt zijn de gevolgen niet leuk (en dat is een zware understatement)
Alle reacties Link kopieren
Gezien je weerstand tegen alle (uitstekende) adviezen die je hier hebt gehad, denk je klaarblijkelijk dat er geen oplossing te vinden is. Tja, in dat geval zou ik me er bij neerleggen. Als jij er zo van overtuigd bent dat er geen geschikte oplossing te vinden is, wie zijn wij dan?
Alle reacties Link kopieren
Ondanks dat het logisch klinkt (of voelt), is het natuurlijk onnodig. Iedereen maakt wel eens een verkeerde keuze, maar dat betekent niet dat je er je lebven lang onder gebukt hoeft te gaan.

Als jij jezelf wilt straffen, wie doet dat dan goed?

Helemaal niemand toch?

Niemand in je omgeving, niemand uit je verleden en jezelf al helemaal niet.

Je lost er niets mee op, sterker nog, je maakt het erger.

Als je nu al weet dat dit geen gelukkig huwelijk gaat worden, zal dat ooit eens naar buiten komen. Niemand is er bij gebaat, jij het allerminst.

Wat is je winst, je èchte winst, als je dit huwelijk doorzet? Als je hierover nadenkt, denk dan ook even op de lange termijn.
Known to cause insanity in laboratory mice
Alle reacties Link kopieren
Wat is je diepste angst? Dat je er helemaal alleen voor komt te staan? Iedereen je laat vallen? Je hebt altijd jezelf, wat er ook gebeurt. Wees trouw aan jezelf, wees je beste vriendin. Als je dat gevoel eenmaal hebt weet je dat niets in het leven je klein kan krijgen.



Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat de mensen om je heen het veel beter gaan begrijpen dan jij nu denkt. Misschien wil je geloven dat alles dan stuk gaat zodat je denkt die keuze niet te kunnen maken en weg kan lopen hiervoor.
Alle reacties Link kopieren
Wuiles, dank voor je kritische blik, ik ben wel een stukje verder gekomen. Ik besef heel goed dat er zeker wel oplossingen zijn..alleen het probleem ligt bij mij..ik durf de keuze niet te maken, ik durf de knoop niet door te hakken..



Ik heb er hele dubbele en af en toe tegenstrijdige gevoelens bij..ik weet het echt even niet meer...datgene wat ik zou willen is onmogelijk..en datgene wat ik heb...daar ben ik er nog niet helemaal over uit...ik hou wel degelijk van mijn vriend..alleen wat ik met hem heb is zo anders...zo anders dan ik me had voorgesteld..het is een ontzettend lieve jongen, en ik kan het niet over mn hart krijgen om hem in pijn te zien, en dat ik daar ook nog eens de oorzaak van ben..
Alle reacties Link kopieren
Dromer, nogmaals, je doet hem minder pijn als je nu zegt dat het voor jou niet werkt, dan als je hem over vijf, tien of vijftien jaar in een ruzie naar zijn hoofd slingert dat je hem nu eigenlijk al niet wilde. Dan blijkt dat hij al die tijd in een leugen heeft geleefd en stelt jullie huwelijk in een klap met terugwerkende kracht niks meer voor.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel voor al jullie adviezen. Ik ga mn bedje in, trek het even niet meer. Ik probeer jullie op de hoogte te houden. Nogmaals bedankt voor de wijze woorden.
Alle reacties Link kopieren
Slaap lekker . En besef dat als ik soms wat streng klonk dat niet is omdat ik je veroordeel maar omdat ik weet dat je het vermogen in je hebt om keuzes te maken die je uiteindelijk wel gelukkig maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dromer1142 schreef op 13 november 2007 @ 22:30:





Het huwelijk afzeggen kan wel, maar de gevolgen voor anderen zullen moeilijker te dragen zijn dan voor mij..en ik wil dat mijn fam en dierbaren niet aan doen.



Ze denken dat ik gelukkig ben, en dat maakt hen gelukkig, ik kan hun geluk niet ' afpakken' ..hun teleurstellen.



Denk je eerlijk dat die mensen gelukkiger zijn nu jij hen wijsmaakt dat je gelukkig bent terwijl je doodongelukkig bent,

dan wanneer jij je leven in eigen hand neemt en écht gelukkig wordt?
Alle reacties Link kopieren
sorry maar wat ben jij ongeloofelijk stom,dom je gaat je eigen leven toch niet verknallen met iemand waar je niet gelukkig mee bent schijt aan je familie en alle andere mensen het gaat om jou of jij gelukkig bent niet je familie.



Maar goed als je besluit te trouwen ga dan niet naar een jaar of zo zitten te janken dat je niet gelukkig bent je kan nu nog terug.



En wie weet voelt je ex ook nog wel heel veel voor jou je kan toch met hem praten wie niet waagt wie niet wint.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dromer1142 schreef op 13 november 2007 @ 22:18:

Je hebt gelijk, maar ik durf het gewoon niet omdat ik weet dat k een heleboel mensen veel verdriet zal bezorgen..het is bijna alsof ik mezelf opoffer aan de ene kant..en aan de andere kant voelt het als een straf dat er geen weg meer terug is voor mij.



Ik moet hier mee leren leven. Er is ook helemaal niemand met wie ik erover kan praten en eerlijk kan zijn. Ik moet de schijn ophouden..



Precies, die straf heb je verdient.

Had je maar niet zo dom moeten zijn.
Alle reacties Link kopieren
En dus pak je je toekomstige man maar af waar hij recht op heeft!



Namelijk iemand die van hem houdt en zich in wil zetten voor de relatie omdat ze graag een relatie wil met die man.



Meid, als jij dit doorzet doe je nog veel meer mensen pijn en uiteindelijk jezelf het meest.



Ga eerst eens een poosje voor jezelf leven.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt heel hard wat ik nu ga zeggen, maar eigenlijk ben je best wel egoistisch bezig.



JIJ bent bang om je partner te kwetsen

JIJ bent bang om de knoop door te hakken

JIJ bent bang om je familie pijn te doen

JIJ bent bang om actie te ondernemen

En JIJ bent voornamelijk bang voor alle gevolgen die gaan komen.

En daarom ben JIJ nu heel veel mensen aan het voorliegen.



Ik denk niet zozeer dat het probleem bij jouw vriend en je familie ligt, maar bij jou zelf.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt wel terug. Het is natuurlijk niet gemakkelijk om te zeggen dat je niet wilt trouwen, maar het is beter dan 10 of 20 jaar ongelukkig getrouwd te zijn.



Volgens mij ben je nog redelijk jong. Probeer eens een tijdje zelfstandig te leven nadat je je verloving hebt verbroken. Gewoon in een eigen huis en met een eigen baan. Lekker onafhankelijk zijn en ontdekken wat jij belangrijk vindt in het leven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven