Wil ex terug, maar hij heeft iemand zwanger gemaakt...

Er moet even iets van m'n hart. Ik heb bijna een jaar geleden een punt achter m'n relatie gezet, omdat die moeizaam verliep. Dit kwam mede doordat ik er zelf niet 100% voor durfde te gaan, verder komen we uit andere milieu's en staan we 'maatschappelijk' gezien heel anders in het leven. Na het verbreken van de relatie heb ik veel aan m'n ex gedacht en het gevoel om hem weer eens te spreken werd steeds sterker. In die tijd stond hij opeens spontaan op de stoep en was het erg leuk om hem weer te zien. Dat was ongeveer anderhalve maand geleden. En daarna, eindelijk maar toch, voor mezelf de knoop doorgehakt: ik ga hiervoor! Ik voel liefde en ik raak hem maar niet kwijt. De praktische verschillen moeten we kunnen overwinnen.



Vandaag kwam hij langs en hebben we serieus gepraat. Ik heb gezegd dat ik het nog een kans wil geven omdat ik van hem hou. Hij wil ook een relatie met mij, maar hij vertelde dat hij een meisje zwanger heeft gemaakt na een one night stand. Het is nog niet te laat voor 'n abortus maar hij weet niet of ze dat wil. Hij wil trouwens geen relatie met haar en zij niet met hem. En hij weet ook niet helemaal zeker of het van hem is, maar het condoom was kapot gegaan, dus de kans is groot.



Tsja, wat nu? Het is een groot probleem voor hem en daarom raadde hij me maar aan een andere man te zoeken. Iets waar m'n hoofd helemaal niet naar staat natuurlijk. Ik heb al zolang geprobeerd hem te vergeten. Maar een relatie aangaan in deze situatie kan ook niet. Dit valt nogal rauw op m'n dak, ik weet niet goed hoe ik hier in sta en moet dat tijd geven. Hij heeft zijn handen hier nu ook vol aan.



Kortom, ik voel me ontzettend rot en down nu! Zijn er mensen die de situatie herkennen of raad weten?

Zo, de afgelopen dagen is er heel wat door me heen gegaan en ik ben nu gelukkig wat rustiger. Ik heb geen contact met ex gehad en ik wil het voorlopig ook niet. Puur rationeel gezien zouden we een relatie kunnen beginnen en dan kijken hoe we het kind daar onderdeel van kunnen laten zijn. En daar zit net de moeilijkheid: gevoelsmatig doet het pijn en klopt het niet. Ik weet dat er heel veel mannen zijn met kinderen uit eerdere relaties en het is ook niet zo dat ik perse een man zonder kind wil. Maar omdat we het wel vaak over kinderen hebben gehad en ze ook graag willen, voelt het alsof het "exclusieve" wat ik hem geven kan, niet meer bestaat. Misschien til ik er veel te zwaar aan hoor en het is zoals gezegd absoluut niet rationeel. Maar stel dat wij samen kinderen krijgen, wat vertel ik hen dan over hun halfbroertje of -zusje? Of stel dat dan blijkt dat ik geen kinderen kan krijgen? Ik weet niet of ik me deze vragen had gesteld als het kind zeg maar al een paar jaar oud is. Dan is zo'n kind veel meer een voldongen feit, terwijl dat het nu eigenlijk ook is. Verstandelijk gezien is er dus niet eens zoveel aan de hand, maar mijn gevoel loopt niet synchroon.



Een vriend raadde me aan deze man nu echt te laten rusten. Omdat het al zo lang loopt en steeds niet helemaal goed gaat. Als het echte liefde was, dan was het minder moeilijk geweest om problemen te boven te komen. Hoe verschrikkelijk ik het op het moment ook vind, ik denk dat dat uiteindelijk wel het beste is. Flink uithuilen en opnieuw beginnen.

Iedereen trouwens megabedankt voor de reacties. Het is echt heel fijn om feedback te krijgen en te horen hoe anderen over de situatie denken!!