
Woede!
vrijdag 18 januari 2008 om 12:32
Hoi,
Ik heb een tijdje geleden ook een topic geopend over mijn relatie met mijn vriend. Het is nu inmiddels zover dat we alleen nog maar ruzie hebben. Dat komt grotendeels omdat ik niet meer aardig en lief voor hem kan zijn. er zijn veel dingen gebeurd waardoor ik zoveel woede in me heb zitten jegens hem, en die woede kan er op de een of andere manier niet uit, waardoor ik erg onredelijk ben en om het minste of geringste ontplof! het is zo erg, want we missen elkaar heel erg, maar zodra ik hem zie dan begint het weer....zo komen we natuurlijk ook niet verder.
Het komt erop neer dat we al heel lang een relatie hebben, we wonen niet samen omdat mijn vriend niet werkt wegens psychische problemen, heel lastig. Daarbij heb ik ook al jaren het gevoel dat ik meer voor onze relatie doe dan hij.
Nu is het zo op de spits gelopen dat we alleen nog maar ruzie hebben, ik ben zwaar teleurgesteld in hem en in onze relatie.
Aan de andere kant hou ik nog steeds heel veel van hem en hij van mij. Hij is altijd echt mijn maatje geweest. We missen elkaar ook erg, dus we hebben contact. Alleen dat contact gaat niet omdat ik telkens weer zo boos op hem word. Ik weet ook dat dat niks oplost, maar het komt ineens opzetten, door iets wat hij zegt of doet, hoeft maar iets kleins te zijn en dan is het weer zover.
Kan iemand mij vertellen hoe ik hiermee om kan gaan en hoe deze woede weggaat? Gaat het nog over?
Ik heb een tijdje geleden ook een topic geopend over mijn relatie met mijn vriend. Het is nu inmiddels zover dat we alleen nog maar ruzie hebben. Dat komt grotendeels omdat ik niet meer aardig en lief voor hem kan zijn. er zijn veel dingen gebeurd waardoor ik zoveel woede in me heb zitten jegens hem, en die woede kan er op de een of andere manier niet uit, waardoor ik erg onredelijk ben en om het minste of geringste ontplof! het is zo erg, want we missen elkaar heel erg, maar zodra ik hem zie dan begint het weer....zo komen we natuurlijk ook niet verder.
Het komt erop neer dat we al heel lang een relatie hebben, we wonen niet samen omdat mijn vriend niet werkt wegens psychische problemen, heel lastig. Daarbij heb ik ook al jaren het gevoel dat ik meer voor onze relatie doe dan hij.
Nu is het zo op de spits gelopen dat we alleen nog maar ruzie hebben, ik ben zwaar teleurgesteld in hem en in onze relatie.
Aan de andere kant hou ik nog steeds heel veel van hem en hij van mij. Hij is altijd echt mijn maatje geweest. We missen elkaar ook erg, dus we hebben contact. Alleen dat contact gaat niet omdat ik telkens weer zo boos op hem word. Ik weet ook dat dat niks oplost, maar het komt ineens opzetten, door iets wat hij zegt of doet, hoeft maar iets kleins te zijn en dan is het weer zover.
Kan iemand mij vertellen hoe ik hiermee om kan gaan en hoe deze woede weggaat? Gaat het nog over?
vrijdag 18 januari 2008 om 17:40
quote:Tia Dalma schreef op 18 januari 2008 @ 12:43:
wat een verwarrende rotsituatie!
Wat ik me vaak afvraag: gaat houden van en zo'n situatie als deze nog wel samen? Is dat niet een onmogelijke tegenstelling? Wat houdt het houden van dan nog in?
Is het de gewoonte, het zoveel gedeeld hebben met elkaar?
Ik denk idd dat het gewoonte is. Het is voor mij herkenbaar, "houden van" en "woede." Natuurlijk klopt het gewoon niet, zeker niet als het lang aanhoud en je er samen niet meer uitkomt.
De beste stap is, volgens mij, een knoop doorhakken. Sommige mensen kunnen dat echter niet. Ze blijven hangen in een situatie, zijn gewend aan hoe slecht hun relatie is, bang voor het alleen zijn....
wat een verwarrende rotsituatie!
Wat ik me vaak afvraag: gaat houden van en zo'n situatie als deze nog wel samen? Is dat niet een onmogelijke tegenstelling? Wat houdt het houden van dan nog in?
Is het de gewoonte, het zoveel gedeeld hebben met elkaar?
Ik denk idd dat het gewoonte is. Het is voor mij herkenbaar, "houden van" en "woede." Natuurlijk klopt het gewoon niet, zeker niet als het lang aanhoud en je er samen niet meer uitkomt.
De beste stap is, volgens mij, een knoop doorhakken. Sommige mensen kunnen dat echter niet. Ze blijven hangen in een situatie, zijn gewend aan hoe slecht hun relatie is, bang voor het alleen zijn....
vrijdag 18 januari 2008 om 17:55
Wijze adviezen allemaal weer OOK weer van Eleonora.
Alleen.....woedend zijn op iemand en ook heel veel van elkaar houden kan wel hoor.
Punt alleen is,je relatie wordt er gewoon NIET leuker op.
Je hebt dus twee keuzes, of je gaat met je woede aan de haal en geeft het een plek (let wel....wegstoppen heeft geen zin, dan komt het onherroeppelijk terug bij de eerste ruzie maar echt een plek geven en vergeven) of je verbreekt de relatie
Merkte het heel erg tussen Summerman en mezelf, ik accepteerde bepaalde trekjes niet van hem maar hield ontzettend veel van hem (lees manlief had/heeft erge vorm van bindingsangst)
Voorheen was ik alleen maar boos en wilde hem zo graag de juiste kant op sturen echter zonder ook maar enig resultaat, maar mijn liefde bleef...
Uiteindelijk moe geworden van het "vechten" en voor mezelf gekozen dus de relatie verbroken, wekenlang gehuild (want ook wij konden slecht loslaten) maar ik wilde absoluut GEEN contact meer.
Na maanden weer gaan praten...
Ik had ondertussen mijn woede een plek gegeven.
Nu zijn we weer samen
Hij loopt bij de psych want hij weet dat hij met me verder wil.
Ik zie van zijn kant dus werkelijke acties die NIET door mij zijn ingefluisterd en ik snap hem nu beter, vind het nog steeds niet leuk en bij tijd en wijle klappen we er ook nog wel eens op, maar er is begrip
Dus....soms nog boos, maar niet meer woedend!
Eazy....zeker niet,maar we zijn het waard!
En als je dat gevoel hebt, dan kan je een hoop aan als je maar eerlijk blijft naar je eigen gevoel.
Succes
Alleen.....woedend zijn op iemand en ook heel veel van elkaar houden kan wel hoor.
Punt alleen is,je relatie wordt er gewoon NIET leuker op.
Je hebt dus twee keuzes, of je gaat met je woede aan de haal en geeft het een plek (let wel....wegstoppen heeft geen zin, dan komt het onherroeppelijk terug bij de eerste ruzie maar echt een plek geven en vergeven) of je verbreekt de relatie
Merkte het heel erg tussen Summerman en mezelf, ik accepteerde bepaalde trekjes niet van hem maar hield ontzettend veel van hem (lees manlief had/heeft erge vorm van bindingsangst)
Voorheen was ik alleen maar boos en wilde hem zo graag de juiste kant op sturen echter zonder ook maar enig resultaat, maar mijn liefde bleef...
Uiteindelijk moe geworden van het "vechten" en voor mezelf gekozen dus de relatie verbroken, wekenlang gehuild (want ook wij konden slecht loslaten) maar ik wilde absoluut GEEN contact meer.
Na maanden weer gaan praten...
Ik had ondertussen mijn woede een plek gegeven.
Nu zijn we weer samen
Hij loopt bij de psych want hij weet dat hij met me verder wil.
Ik zie van zijn kant dus werkelijke acties die NIET door mij zijn ingefluisterd en ik snap hem nu beter, vind het nog steeds niet leuk en bij tijd en wijle klappen we er ook nog wel eens op, maar er is begrip
Dus....soms nog boos, maar niet meer woedend!
Eazy....zeker niet,maar we zijn het waard!
En als je dat gevoel hebt, dan kan je een hoop aan als je maar eerlijk blijft naar je eigen gevoel.
Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
