Relaties
alle pijlers
woon sinds kort samen, ik erger me rot!!!
zondag 6 januari 2008 om 17:17
Waarom laat je je moeder dan zijn was doen? Waarom doe jij uberhaupt iets met zijn was? In een vuilniszak stoppen en dichtknopen, zoals poster op vorige pagina zei, lijkt me prima advies. Hij niet wassen, hij geen schone kleren.
Verder kan ik alleen maar zeggen: het wordt minder erg. Toen ik net samenwoonde met mijn vriend hadden we ook om de haverklap ruzie over het huishouden. Zodra we samen gingen wonen ging er bij hem een knop om: vrouwen maken schoon, mannen maken vies. Razend werd ik er van.
Inmiddels denk ik dat het niet zozeer het schoonmaken was, als wel het feit dat we opeens continu in elkaars nabijheid waren. Langzaam werden de ruzies minder, zonder dat we nou eigenlijk iets anders doen.
Ik hoop dat dit bij jou ook langzaam verdwijnt en dat je samen heel gelukkig wordt.
Verder kan ik alleen maar zeggen: het wordt minder erg. Toen ik net samenwoonde met mijn vriend hadden we ook om de haverklap ruzie over het huishouden. Zodra we samen gingen wonen ging er bij hem een knop om: vrouwen maken schoon, mannen maken vies. Razend werd ik er van.
Inmiddels denk ik dat het niet zozeer het schoonmaken was, als wel het feit dat we opeens continu in elkaars nabijheid waren. Langzaam werden de ruzies minder, zonder dat we nou eigenlijk iets anders doen.
Ik hoop dat dit bij jou ook langzaam verdwijnt en dat je samen heel gelukkig wordt.
zondag 6 januari 2008 om 17:17
zondag 6 januari 2008 om 17:19
aangezien ik wel 4 jaar op mezelf heb gewoond, was ik wel gewend dat het huishouden gedaan moest worden. Dus dat wist ik. Ik had alleen verwacht dat er goede afspraken zou zijn en dat logischerwijs er opgeruimd en gepoetst zou worden zonder mokken. Het is immers je eigen huis en je eigen troep waar je anders in zit. Ik had niet het romantische beeld van alles samen doen en gezellig en knus hoor. Dat is het soms wel, maar dat er compromissen moesten komen wist ik. Dus ik denk niet dat ik een onrealistisch beeld had voordat we gingen samenwonen.
zondag 6 januari 2008 om 17:26
Misschien moet je hem eens vragen wat hij er nou van vindt dat jij je niet prettig voelt in je eigen huis? Dat hij geen zin heeft om op te ruimen of schoon te maken, is tot daar aan toe. Maar jij bent zijn vriendin, het zou hem wel iets moeten doen dat jij hier zo ongelukkig mee bent.
En inderdaad, het lijkt alsof hij je als z'n moeder ziet waar het het huishouden betreft. Tamelijk killing in een relatie.
(dit zeg ik nu wel heel stoer, maar eens in de zoveel tijd moet ik weer een ruzie aangaan met mijn vriend omdat hij zo vreselijk slordig is en schoonmaakwerk gewoon niet ziet. Het is wel een heel stuk beter geworden met de jaren, maar oh oh wat een frustraties heeft dit al opgeleverd)
En inderdaad, het lijkt alsof hij je als z'n moeder ziet waar het het huishouden betreft. Tamelijk killing in een relatie.
(dit zeg ik nu wel heel stoer, maar eens in de zoveel tijd moet ik weer een ruzie aangaan met mijn vriend omdat hij zo vreselijk slordig is en schoonmaakwerk gewoon niet ziet. Het is wel een heel stuk beter geworden met de jaren, maar oh oh wat een frustraties heeft dit al opgeleverd)
zondag 6 januari 2008 om 17:26
quote:Women2333 schreef op 06 januari 2008 @ 17:22:
heeft even een weekje bij je moeder intrekken geen zin?
Voor hem om in zijn eigen zwijnenstal te leven
en voor jou als adempause?
succes lijkt me vreselijk zegDaar heb ik zeker wel over nagedacht en hem ook verteld dat die dag eraan komt. Maar een week bij mijn ouders? Is ook geen pretje. Is leuk voor een paar uurtjes maar na een halve dag te horen te hebben gekregen wat er allemaal mis is met mijn vriend en dat ik af moet vallen..heb je het ook gehad en ben je blij als je op je eigen bank kunt zitten.
heeft even een weekje bij je moeder intrekken geen zin?
Voor hem om in zijn eigen zwijnenstal te leven
en voor jou als adempause?
succes lijkt me vreselijk zegDaar heb ik zeker wel over nagedacht en hem ook verteld dat die dag eraan komt. Maar een week bij mijn ouders? Is ook geen pretje. Is leuk voor een paar uurtjes maar na een halve dag te horen te hebben gekregen wat er allemaal mis is met mijn vriend en dat ik af moet vallen..heb je het ook gehad en ben je blij als je op je eigen bank kunt zitten.
zondag 6 januari 2008 om 17:30
1) Koop een wasmachine en een droger.
scheelt je echt een hele hoop ellende. Dan wordt wassen namelijk een veel minder tijd en geldrovend klusje.
2) zijn was gewoon niet meer doen. Dan leer ie het wel af.
en @ Granny: volgens mij is een fulltime werkweek nog steeds 40 uur en geen 60. Zij studeert en heeft een bijbaan en in principe is een fulltime studie ook 40 uur per week, dus in principe heeft zij minder tijd voor het huishouden dan hij, studeren en stofzuigen tegelijkertijd lukt je namelijk ook niet.
scheelt je echt een hele hoop ellende. Dan wordt wassen namelijk een veel minder tijd en geldrovend klusje.
2) zijn was gewoon niet meer doen. Dan leer ie het wel af.
en @ Granny: volgens mij is een fulltime werkweek nog steeds 40 uur en geen 60. Zij studeert en heeft een bijbaan en in principe is een fulltime studie ook 40 uur per week, dus in principe heeft zij minder tijd voor het huishouden dan hij, studeren en stofzuigen tegelijkertijd lukt je namelijk ook niet.
zondag 6 januari 2008 om 17:31
quote:mywickedlife schreef op 06 januari 2008 @ 17:19:
. Het is immers je eigen huis en je eigen troep waar je anders in zit. .
Gek genoeg is dit juist waarom sommige mensen (lees: mijn vriend) het helemaal niet erg vinden om in troep te leven...het is toch iets " heel eigens "
Verder denk ik dat het bovengenoemde heel belangrijk is; dat hij door heeft dat hij het op deze manier echt voor je verpest
. Het is immers je eigen huis en je eigen troep waar je anders in zit. .
Gek genoeg is dit juist waarom sommige mensen (lees: mijn vriend) het helemaal niet erg vinden om in troep te leven...het is toch iets " heel eigens "
Verder denk ik dat het bovengenoemde heel belangrijk is; dat hij door heeft dat hij het op deze manier echt voor je verpest
zondag 6 januari 2008 om 17:35
zondag 6 januari 2008 om 17:45
Owww MWL, dat klinkt als mijn ex..! Alleen hij woonde al wél jaren op zichzelf voordat we gingen samenwonen.
Mijn ex was van het type 'als we bezoek krijgen ruim ik wel op, eerder niet'. Ook overal stinksokken op de vloer (die een ruimtevullende zweetgeur verspreidden), bordjes met halfopgegeten pizza's op de tafel/bureau/dressoir, koffiefilters waar 3 generaties schimmel op stonden (verschillende kleuren, heel exotisch; hij dronk niet regelmatig koffie, ik gelukkig helemaal niet, iew!). Ik deed ook altijd alles, omdat hij het niet deed en ik t toch graag netjes had in huis. Dat hield ik natuurlijk niet vol... Toen ben ik net als jij in protest gegaan; alleen mijn eigen kleren gewassen, alleen mn eigen afwas gedaan, dat hielp niet echt. Meneer kocht bijv. een grote stapel borden erbij en kon ineens weer wéken vooruit
Uiteindelijk leerde hij er wel een aantal dingen van: als je papieren niet opruimt, raak je dingen kwijt (hij merkte dat o.a. onze telefoon een paar keer afgesloten werd, omdat hij de rekening over t hoofd had gezien), als je geen beleg koopt moet je droog brood eten (nalv een discussie over schimmel in de jam; hoe hij t voor elkaar kreeg weet ik niet, maar ik heb vervolgens een eigen potje jam gekocht en vanaf dat moment had ik wél beleg, hij kwam soms bij me bedelen
) en als je echt nooit wast, raken je kleren op.
Uiteindelijk samen een schoonmaakrooster opgesteld, incl deadline. Gevolg was verbetering (hij deed meer en ik hoefde het niet steeds te vragen), maar ook toen ging hij pas op t allerlaatste moment opruimen en schoonmaken, vlak voor hij de trein naar zn ouders moest halen. Zodat ik hem tóch maar weer ging helpen. Relatie heeft t uiteindelijk niet gered.
(Gelukkig ben ik nu getrouwd met een vent die best netjes is, en wél de helft van de klusjes doet - heerlijk!!)
De gouden tip heb ik dus niet voor je, behalve dat duidelijke afspraken al een heel stuk kunnen helpen. Maar ik vrees ook dat dit een beetje in hem zit... Een poetswonder zal hij waarschijnlijk nooit worden. (Zelfs mijn 'opgeruimde' man ziet vaak dingen over het hoofd, details zoals vlekken en kruimels op het aanrecht vallen hem bijv. vaak niet op.)
Het is aan jou of je met zo'n smeerpoets kunt en wilt leven...
Mijn ex was van het type 'als we bezoek krijgen ruim ik wel op, eerder niet'. Ook overal stinksokken op de vloer (die een ruimtevullende zweetgeur verspreidden), bordjes met halfopgegeten pizza's op de tafel/bureau/dressoir, koffiefilters waar 3 generaties schimmel op stonden (verschillende kleuren, heel exotisch; hij dronk niet regelmatig koffie, ik gelukkig helemaal niet, iew!). Ik deed ook altijd alles, omdat hij het niet deed en ik t toch graag netjes had in huis. Dat hield ik natuurlijk niet vol... Toen ben ik net als jij in protest gegaan; alleen mijn eigen kleren gewassen, alleen mn eigen afwas gedaan, dat hielp niet echt. Meneer kocht bijv. een grote stapel borden erbij en kon ineens weer wéken vooruit
Uiteindelijk leerde hij er wel een aantal dingen van: als je papieren niet opruimt, raak je dingen kwijt (hij merkte dat o.a. onze telefoon een paar keer afgesloten werd, omdat hij de rekening over t hoofd had gezien), als je geen beleg koopt moet je droog brood eten (nalv een discussie over schimmel in de jam; hoe hij t voor elkaar kreeg weet ik niet, maar ik heb vervolgens een eigen potje jam gekocht en vanaf dat moment had ik wél beleg, hij kwam soms bij me bedelen
) en als je echt nooit wast, raken je kleren op.Uiteindelijk samen een schoonmaakrooster opgesteld, incl deadline. Gevolg was verbetering (hij deed meer en ik hoefde het niet steeds te vragen), maar ook toen ging hij pas op t allerlaatste moment opruimen en schoonmaken, vlak voor hij de trein naar zn ouders moest halen. Zodat ik hem tóch maar weer ging helpen. Relatie heeft t uiteindelijk niet gered.
(Gelukkig ben ik nu getrouwd met een vent die best netjes is, en wél de helft van de klusjes doet - heerlijk!!)
De gouden tip heb ik dus niet voor je, behalve dat duidelijke afspraken al een heel stuk kunnen helpen. Maar ik vrees ook dat dit een beetje in hem zit... Een poetswonder zal hij waarschijnlijk nooit worden. (Zelfs mijn 'opgeruimde' man ziet vaak dingen over het hoofd, details zoals vlekken en kruimels op het aanrecht vallen hem bijv. vaak niet op.)
Het is aan jou of je met zo'n smeerpoets kunt en wilt leven...
zondag 6 januari 2008 om 17:49
Het is aan jou of je met zo'n smeerpoets kunt en wilt leven...
die vraag stel ik mezelf ook regelmatig en ik hoop gewoon op verbetering. Een poetswonder hoeft hij niet te worden, maar wat netter en hygiënischer is wel een pré voor een toekomst samen. Anders word ik krankzinnig en hij daardoor ook. En dat willen we beide niet.
die vraag stel ik mezelf ook regelmatig en ik hoop gewoon op verbetering. Een poetswonder hoeft hij niet te worden, maar wat netter en hygiënischer is wel een pré voor een toekomst samen. Anders word ik krankzinnig en hij daardoor ook. En dat willen we beide niet.
zondag 6 januari 2008 om 17:54
Meid je bent niet zijn moeder dus gedraag je dan ook niet zo, ik ben bang dat dus lijstjes en zeuren en mopperen er alleen maar voor zorgen dat hij het helemaal niet doet. Ga op een rustig moment is met hem om de tafel zitten, en niet net nadat de bom ontploft is en leg hem rustig uit waarom jij zo niet kan leven maar zonder het direct persoonlijk te maken door te zeggen dat hij een viezerik is bijvoorbeeld, en kijk dan hoe je elkaar tegenmoet kan komen het huis zal waarschijnlijk nooit zo netjes zijn als jij wilt, maar hoeft ook niet de bende te zijn die het nu is probeer daar een tussenweg in te vinden.
zondag 6 januari 2008 om 17:58
Volgens mij maakt het geen snars uit of je nou fulltime werkt of niet. Een beetje een normaal mens kan dan echt nog wel een wasje draaien hoor. Het hoeft echt niet evenredig te zijn, maar een beetje eigen initiatief lijkt me niet verkeerd.
Weggaan is nog geen optie lijkt me want er zijn vast ook heel erg veel leuke kanten aan hem, anders was je nog niet gaan samenwonen. Gewoon volhouden: je eigen brood en wcpapier (desnoods verstoppen), je eigen was, je eigen afwas etc. Niet direct de handoek in de ring gooien.... als het stinkt mik je het in de garage of schuur of op het balkon.
Oeh.. dat niet douchen en niet tandenpoetsen... brrrr dat is wel een echte turnoff....
Weggaan is nog geen optie lijkt me want er zijn vast ook heel erg veel leuke kanten aan hem, anders was je nog niet gaan samenwonen. Gewoon volhouden: je eigen brood en wcpapier (desnoods verstoppen), je eigen was, je eigen afwas etc. Niet direct de handoek in de ring gooien.... als het stinkt mik je het in de garage of schuur of op het balkon.
Oeh.. dat niet douchen en niet tandenpoetsen... brrrr dat is wel een echte turnoff....
zondag 6 januari 2008 om 17:58
Kan je niet voorstellen om weer (tijdelijk) apart te gaan wonen? En dan niet bij je ouders gaat zitten, maar weer een eigen huisje zoeken? Daar zal hij wel van schrikken. Klinkt misschien als een flauwe dreiging, maar dit is gewoon niet vol te houden! Ik zou hem goed duielijk maken dat als er niets verandert, dat je dan echt weggaat. Niet dat de relatie dan uitgaat, maar dat je weer apart gaat wonen. Neem aan dat hij liever met jou woont en iets meer doet in het huishouden, dan andersom.
zondag 6 januari 2008 om 18:01
Nu is me de laatste tijd opgevallen dat hij niet elke dag doucht en zelden zijn tanden poetst. Als ik daarover iets zegt, wordt hij boos.
Dit doet me ergens aan denken..... t meest hilarische topic ooit op dit forum...
Ik hoop dat jouw meneer iets minder vies is dan die heer van het topic destijds..... (hoe heette ie ook al weer?)
Dit doet me ergens aan denken..... t meest hilarische topic ooit op dit forum...
Ik hoop dat jouw meneer iets minder vies is dan die heer van het topic destijds..... (hoe heette ie ook al weer?)
zondag 6 januari 2008 om 18:11
Beste MWlife,
Probeer vanavond rustig met hem te praten, probeer niet te veel te verwijten. Maar leg jouw probleem uit en vraag wat voor oplossing hij ziet. Soms wilt het ook nog wel helpen als je de zaak omdraait, wat vind hij erg? Als je dan vraagt, hoe zou jij je voelen als .............. (vul maar in). En oke je zegt dat hij je begrijpt en niets doet. Leg dan ook uit dat je op deze manier afstevent op een breuk dat je er niet meer tegen kan en uit elkaar gaat. Probeer hem in te laten zien wat de concequenties zijn als hij nu niets gaat doen. En mocht het kunnen (vooraf even bij vriendin vragen of het kan) dan zou ik zeggen, als er niets verandert dan ben ik bang dat we uit elkaar moeten gaan. Maar niet zomaar zeggen als je er niet achter staat of niet tijdelijk bij een vriendin kan blijven.
Ik wens je heel veel sterkte vanavond bij het gesprek.
Probeer vanavond rustig met hem te praten, probeer niet te veel te verwijten. Maar leg jouw probleem uit en vraag wat voor oplossing hij ziet. Soms wilt het ook nog wel helpen als je de zaak omdraait, wat vind hij erg? Als je dan vraagt, hoe zou jij je voelen als .............. (vul maar in). En oke je zegt dat hij je begrijpt en niets doet. Leg dan ook uit dat je op deze manier afstevent op een breuk dat je er niet meer tegen kan en uit elkaar gaat. Probeer hem in te laten zien wat de concequenties zijn als hij nu niets gaat doen. En mocht het kunnen (vooraf even bij vriendin vragen of het kan) dan zou ik zeggen, als er niets verandert dan ben ik bang dat we uit elkaar moeten gaan. Maar niet zomaar zeggen als je er niet achter staat of niet tijdelijk bij een vriendin kan blijven.
Ik wens je heel veel sterkte vanavond bij het gesprek.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
