Relaties
alle pijlers
Zeur ik nou?
zaterdag 16 juni 2007 om 14:15
Nou ja, zolang je jezelf niet blind staart en je niet helemaal ongelukkig voelt. Hoe oud is hij en wat zijn z'n toekomstplannen mbt een woning voor zichzelf zoeken? Dit is geen gezonde relatie als zijn moeder alles voor hem beslist. Dat gaat een keertje fout. Misschien zou het ook voor hem goed zijn om stapje voor stapje niet alles meer van zijn moeder te accepteren en haar eraan laten wennen dat het zijn leven is en hij bepaalt hoe hij dat in wilt delen. Ze zal hem toch los moeten laten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 16 juni 2007 om 15:11
Als de band tussen jullie sterk genoeg is moet het kunnen dat je dit soort dingen met hem bespreekt. En niet in de beschuldigende wijze. Nee gewoon hoe het gaat en hoe hij zich voelt onder het bewind van zijn moeder. En wat hij zou kunnen doen om het beetje bij beetje wat losser te maken. Mocht het contact met zijn ouders en jou op een gegeven moment goed zijn kan je ook (zonder dit onderwerp aan te snijden) iets vertellen in de trend van zo blij dat mijn ouders mij vrij laten. Dit bijv ivm met een situatie die goed is verlopen en je ouders je vrij lieten en alles goed is verlopen. Ik noem nu maar even een voorbeeld snap je. Wees altijd voorzichtig met dat soort dingen. Maar dat voel je wel aan wat je wel en niet kan zeggen. Maar goede communicatie met je vriend is op dit moment het belangrijkste. Want je ziet het, anders maak je je om verkeerde dingen zorgen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 17 juni 2007 om 08:41
Ik vind jouw/zijn uitleg in schril kontrast staan met wat je schreef :
Maar... hij heeft wel tijd voor al het andere, z'n vrienden hobby's etc. ik laat het maar uit m'n hoofd om dat hele rijtje op te noemen.
Je maakt mij niet wijs dat zijn moeder 24 uur per dag bepaalt wat hij wel of niet mag doen. Ieder mens zou daar tegen in opstand komen. Hij is 21! Ik snap wel dat zijn moeder over zijn studie waakt, maar dit klinkt wel erg overdreven. Het verklaart bovendien niet waarom hij niet regelmatig even 5 minuutjes vrij kan maken om even met jou te bellen of te sms'en, dat kan hij desnoods nog op de wc doen zeg. Ik vind dat hij je monddood heeft gemaakt door de 'schuld' buiten zichzelf te leggen bij iemand waarvan hij weet dat jij er nooit een opmerking over zult maken. Als hij nóg 3 jaar moet studeren wat zijn dan je vooruitzichten?
Marion
P.S. Sorry voor de kritische noot, maar je hoeft ook niet alles maar voor zoete koek te slikken.
Maar... hij heeft wel tijd voor al het andere, z'n vrienden hobby's etc. ik laat het maar uit m'n hoofd om dat hele rijtje op te noemen.
Je maakt mij niet wijs dat zijn moeder 24 uur per dag bepaalt wat hij wel of niet mag doen. Ieder mens zou daar tegen in opstand komen. Hij is 21! Ik snap wel dat zijn moeder over zijn studie waakt, maar dit klinkt wel erg overdreven. Het verklaart bovendien niet waarom hij niet regelmatig even 5 minuutjes vrij kan maken om even met jou te bellen of te sms'en, dat kan hij desnoods nog op de wc doen zeg. Ik vind dat hij je monddood heeft gemaakt door de 'schuld' buiten zichzelf te leggen bij iemand waarvan hij weet dat jij er nooit een opmerking over zult maken. Als hij nóg 3 jaar moet studeren wat zijn dan je vooruitzichten?
Marion
P.S. Sorry voor de kritische noot, maar je hoeft ook niet alles maar voor zoete koek te slikken.
zondag 17 juni 2007 om 12:17
Herkenbaar!!!!!!
Ik begin een beetje te geloven dat alle mannen zo zijn. Of dat wij dan misschien juist zulke mannen treffen ofzo?
Ik heb hetzelfde, alleen ken ik die van mij pas anderhalve maand ofzo. Maar voordat we elkaar in het echt hadden gezien (ken hem via hyves) en na de eerste 2 dates ofzo kreeg ik bijna dagelijks een sms (soms zelfs meerdere op een dag, dat ik er zelfs bijna gek van werd!) en nu steeds minder en vaak pas als ik iets stuur na een opaar dagen niks te horen en inderdaad, precies zoals jij het beschrijft: wel tijd voor een heleboel andere dingen en ik claim hem ook zeker niet, maar gewoon tussendoor een smsje of mailtje kan toch wel??? En als we dan samen zijn, zit het echt wel goed, tenminste dat denk ik dan maar. Maarja: de tijd dat je apart bent is langer dan de tijd die je samen bent en dan is het ook weleens leuk om die bevestiging te krijgen.
Ik begrijp dat je er wel met hem mee over hebt gepraat? Hoe heb je dat precies aangepakt?
Ik begin een beetje te geloven dat alle mannen zo zijn. Of dat wij dan misschien juist zulke mannen treffen ofzo?
Ik heb hetzelfde, alleen ken ik die van mij pas anderhalve maand ofzo. Maar voordat we elkaar in het echt hadden gezien (ken hem via hyves) en na de eerste 2 dates ofzo kreeg ik bijna dagelijks een sms (soms zelfs meerdere op een dag, dat ik er zelfs bijna gek van werd!) en nu steeds minder en vaak pas als ik iets stuur na een opaar dagen niks te horen en inderdaad, precies zoals jij het beschrijft: wel tijd voor een heleboel andere dingen en ik claim hem ook zeker niet, maar gewoon tussendoor een smsje of mailtje kan toch wel??? En als we dan samen zijn, zit het echt wel goed, tenminste dat denk ik dan maar. Maarja: de tijd dat je apart bent is langer dan de tijd die je samen bent en dan is het ook weleens leuk om die bevestiging te krijgen.
Ik begrijp dat je er wel met hem mee over hebt gepraat? Hoe heb je dat precies aangepakt?
