Relaties
alle pijlers
Zo verdrietig....mijn vader is overleden
donderdag 3 juni 2021 om 05:17
Ik lig momenteel op de bank in het ouderlijk huis.
Eén van mijn grootste angsten is waarheid geworden geworden. Een nachtmerrie die is uitgekomen. Ik heb er namelijk al eens over gedroomd.
Mijn vader heeft aan het eind van de avond een hartstilstand gekregen. Mijn moeder belde me in paniek op. Gelukkig had ze al wel 112 gebeld. Ik hoorde de vreemde 'ademhaling' van mijn vader op de achtergrond en wist vanuit de reanimatiecursus dat dit niet goed klonk.
Ik wilde zo in de auto springen, maar mijn thuiswonende zoon stak daar een stokje voor. Hij heeft gereden. Onderweg vroeg ik me af of ik het soms gedroomd had, want ik was op de bank al half in slaap gevallen. Helaas, geen droom, we kwamen tegelijk met de ambulance aan.
Ze hebben ruim een halfuur alles gedaan wat ze konden, maar het mocht niet baten. Mijn vader is overleden.
Ik ben zo enorm verdrietig. Hij was mijn steun en toeverlaat. Ik red me over het algemeen prima, maar wel met de gedachte: als er echt iets is, heb ik mijn ouders nog. Vooral mijn vader, want met mijn moeder gaat het al langere tijd niet lekker, zowel mentaal als fysiek.
Tot overmaat van ramp kon ik mijn broer en schoonzusje niet bereiken. Zij wonen niet in de buurt. Politie is langsgegaan, maar er werd niet open gedaan.
Vervolgens heb ik mijn beste vriend gebeld, hij kwam meteen en heb ik bij hem uitgehuild. Hij heeft me even naar huis gereden om wat spullen te pakken. Heb een oxazepam genomen, want zo misselijk van de stress. En ik zat al niet lekker in mijn vel...
De uitvaartondernemer is net weg. Ik heb samen met mijn oom en hem geholpen mijn vader aan te kleden. Vanmiddag komt hij weer.
Rond half 3 belde mijn broer en moest ik hem het vreselijke nieuws gaan vertellen. Wat een verdriet....
Ik ben zo vreselijk moe en verdrietig, maar kan niet slapen. Ik maak me zorgen om mijn moeder, broer en zoon. Opa was een soort vader voor hem. Zijn 'partner in crime'.
Er gaat zoveel geregeld moeten worden de komende dagen. En ik loop al op mijn tandvlees.
Het was ook nog eens hun trouwdag en vanmiddag stond hij ineens onverwacht op de stoep. Kwam erg ongelegen, maar als ik dit had kunnen voorzien, had ik hem alle tijd van de wereld gegeven...
Mijn allerliefste papa.....
Eén van mijn grootste angsten is waarheid geworden geworden. Een nachtmerrie die is uitgekomen. Ik heb er namelijk al eens over gedroomd.
Mijn vader heeft aan het eind van de avond een hartstilstand gekregen. Mijn moeder belde me in paniek op. Gelukkig had ze al wel 112 gebeld. Ik hoorde de vreemde 'ademhaling' van mijn vader op de achtergrond en wist vanuit de reanimatiecursus dat dit niet goed klonk.
Ik wilde zo in de auto springen, maar mijn thuiswonende zoon stak daar een stokje voor. Hij heeft gereden. Onderweg vroeg ik me af of ik het soms gedroomd had, want ik was op de bank al half in slaap gevallen. Helaas, geen droom, we kwamen tegelijk met de ambulance aan.
Ze hebben ruim een halfuur alles gedaan wat ze konden, maar het mocht niet baten. Mijn vader is overleden.
Ik ben zo enorm verdrietig. Hij was mijn steun en toeverlaat. Ik red me over het algemeen prima, maar wel met de gedachte: als er echt iets is, heb ik mijn ouders nog. Vooral mijn vader, want met mijn moeder gaat het al langere tijd niet lekker, zowel mentaal als fysiek.
Tot overmaat van ramp kon ik mijn broer en schoonzusje niet bereiken. Zij wonen niet in de buurt. Politie is langsgegaan, maar er werd niet open gedaan.
Vervolgens heb ik mijn beste vriend gebeld, hij kwam meteen en heb ik bij hem uitgehuild. Hij heeft me even naar huis gereden om wat spullen te pakken. Heb een oxazepam genomen, want zo misselijk van de stress. En ik zat al niet lekker in mijn vel...
De uitvaartondernemer is net weg. Ik heb samen met mijn oom en hem geholpen mijn vader aan te kleden. Vanmiddag komt hij weer.
Rond half 3 belde mijn broer en moest ik hem het vreselijke nieuws gaan vertellen. Wat een verdriet....
Ik ben zo vreselijk moe en verdrietig, maar kan niet slapen. Ik maak me zorgen om mijn moeder, broer en zoon. Opa was een soort vader voor hem. Zijn 'partner in crime'.
Er gaat zoveel geregeld moeten worden de komende dagen. En ik loop al op mijn tandvlees.
Het was ook nog eens hun trouwdag en vanmiddag stond hij ineens onverwacht op de stoep. Kwam erg ongelegen, maar als ik dit had kunnen voorzien, had ik hem alle tijd van de wereld gegeven...
Mijn allerliefste papa.....
donderdag 3 juni 2021 om 05:36
Oh jeetje, wat vreselijk! Ik vind het heel erg voor je en ik hoop echt dat je veel steun zult gaan hebben aan je beste vriend of aan anderen uit je omgeving. Ik kan je helaas niet troosten of steunen, maar misschien helpt het een klein beetje als je beseft dat het voor hem wel zo'n beetje de mooiste dood is die je zou kunnen hebben.
Ik wens je veel sterkte voor de moeilijke tijd die je tegemoet gaat!
Ik wens je veel sterkte voor de moeilijke tijd die je tegemoet gaat!
donderdag 3 juni 2021 om 06:31
Ach lieve meid, wat verschrikkelijk. Wat een horror nacht heb je gehad en dat gevoel van dat je wereld in elkaar stort ken ik helaas maar al te goed. Helemaal heftig omdat je al op je tandvlees liep. Ik wil je heel veel sterkte wensen, doe vooral wat goed voelt voor jou en zorg voor jezelf. Deze tijden zijn heel intens en energie zuigend want er moet veel geregeld worden, veel praktische zaken waar je hoofd totaal niet naar staat en waar je helemaal geen zin in hebt.
Ik ben die tijd echt in een soort waas doorgekomen en weet er vrij weinig nog van.
Let goed op jezelf hoor, het is allemaal heel heftig en pijnlijk.
Dikke knuffel.
Ik ben die tijd echt in een soort waas doorgekomen en weet er vrij weinig nog van.
Let goed op jezelf hoor, het is allemaal heel heftig en pijnlijk.
Dikke knuffel.
donderdag 3 juni 2021 om 06:39
donderdag 3 juni 2021 om 07:59
donderdag 3 juni 2021 om 08:32
Mijn moeder is vorig jaar onverwacht overleden. Ik vond het heel heftig. Heel veel sterkte! Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest van de adviezen. Zeker het advies om ook aan jezelf te denken. Je familie zal verschrikkelijk veel verdriet hebben, maar zij moeten daar doorheen. Jouw zorgen gaan dat verdriet niet oplossen. Jij hebt je eigen verdriet.
Je wereld stort nu even in elkaar. Ik vond het leven ook even helemaal niet leuk meer. Toen is tegen mij gezegd dat het beter wordt. "Het zal wel" dacht ik nog. Maar nu ik wat verder ben weet ik dat dat waar is. Het wordt beter. Maar nu is het nog even heel erg kut.
Als je er behoefte aan hebt, kun je hier ook meeschrijven: psyche/wat-hielp-jou-tijdens-rouw-deel- ... ges/434531
Je wereld stort nu even in elkaar. Ik vond het leven ook even helemaal niet leuk meer. Toen is tegen mij gezegd dat het beter wordt. "Het zal wel" dacht ik nog. Maar nu ik wat verder ben weet ik dat dat waar is. Het wordt beter. Maar nu is het nog even heel erg kut.
Als je er behoefte aan hebt, kun je hier ook meeschrijven: psyche/wat-hielp-jou-tijdens-rouw-deel- ... ges/434531
donderdag 3 juni 2021 om 09:18
Wat ontzettend naar en overwacht TO, gecondoleerd. Heel veel sterkte
Ik heb geen echt advies, behalve neem je tijd. Het heeft bij mij al met al wel ruim een jaar geduurd denk ik, na het overlijden van m’n vader, voor ik me echt weer een beetje stabiel voelde.
Ik heb geen echt advies, behalve neem je tijd. Het heeft bij mij al met al wel ruim een jaar geduurd denk ik, na het overlijden van m’n vader, voor ik me echt weer een beetje stabiel voelde.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
