Zoon is brutaal, en vader steekt hem tegen mij op [Geen OP]

lemoos2 schreef: ↑

10-03-2021 16:30

Door je poot stijf te houden. Dit zijn jouw regels in jouw huis en jouw zoon.

Die ex is toch niet meer te redden gezien dit al zeven jaar speelt. Ik zou niet ingaan op dat stuk vergif en zijn gemanipuleer. Wees de stabiele ouder die helder en consequent is. Een echte ouder. Want zo te lezen heeft jouw zoon maar één volwassen ouder in zijn leven.

Dit allemaal. Zorg dat jij de opvoeder blijft. En stel paal en perk aan zijn gedrag. Wees echt superduidelijk.

Maar ik zou wel tegelijkertijd hulp in gaan roepen. Als jouw zoon ouder wordt en een vader die hem nog meer gaat lopen voeren, kun je onoverkomelijke problemen gaan krijgen. Kan jouw zoon zich helemaal tegen je gaan keren, etc. Het lijkt me niet verkeerd als een instantie met korte lijntjes richting jeugdzorg op de achtergrond aanwezig is. Want als deze vader nog meer gif gaat strooien, zou je wel eens nood kunnen hebben aan de uitspraak dat vader zoon alleen onder toezicht mag zien. Doe je zelf een plezier en bespreek dit.

lemoos2 schreef: ↑

10-03-2021 16:33

Liegen naar de andere ouder... dat doet mijn zoon ook en wij zijn niet gescheiden. Nou ja liegen... hij laat essentiële informatie weg waardoor iemand een geheel andere conclusie trekt uit het voorgeschotelde verhaal.

Oh ja. Ik heb echt het schattigste kind maar die kan echt met haar pruillip en grote Bambi ogen de helft van een verhaal vertellen en dan nog huilen als de bs uitkomt.
'maahaar *snik* ik had het echt zo gehoord, dat pappaaaa zei' vlieg op' terwijl ik alleen maaaaaar.... En nu denken jullie dat ik lieieieieeg'

lisasip schreef: ↑

10-03-2021 16:35

Ik vraag elke dag na schooltijd of hij wil wandelen, mee wil boodschappen doen, een spelletje met mij wil spelen maar het antwoord is altijd nee. Hij wil alleen dat spel spelen.

Klinkt ook niet als leuk. Samen koekjes bakken, popcorn maken? Samen toffe film kijken? Vriendje uitnodigen,..etc

Mijn broertje was vroeger ook verslaafd en zijn schoolprestaties leden er onder.
Dus de regel was op een gegeven moment eerst je huiswerk en leren voor een toets en dan mag je een uurtje gamen. Op een gegeven moment hebben mijn ouders dus de stroomkabels weg gehaald zodat hij de (spel)computer niet aan kon zetten omdat hij zich niet aan de regels hield. Niks geen dreigementen gewoon op een dag was de stroomkabel weg. En vanaf daar weer opbouwen, betere cijfers = wat langer gamen na je huiswerk en dergelijke.

Kortom ik zou invoeren dat hij eerst zijn schoolwerk moet doen en dan pas gamen. En bij toetsen overhoren zodat je weet dat hij ook daadwerkelijk geleerd heeft. Verder geen strijd over voeren of woorden aan vuil maken. Je ex negeren en hem zelf laten betalen voor een nieuwe controller en dus ook niet voorschieten. Als hij maar 1 controller heeft kan hij dus niet gamen nu.

Op die leeftijd was bij mijn kinderen (en ook bij hun vriendjes herinner ik me) twee uur gamen te lang. Alsof er een soort schakelaar in hun hoofd zat die van gezellige kinderen naar draken ging bij meer dan een uur gamen.

Corona maakt de situatie natuurlijk anders want veel activiteiten met vriendjes zitten er niet in nu. Maar ik denk dat twee keer één uur ipv twee uur achter elkaar al iets op zou kunnen lossen. En dikke straf voor het schelden natuurlijk. Week X box weg (en als het zeuren te erg wordt voor iedere keer jengelen een halve dag erbij, maar ik ben dan ook een duivelse moeder).

Overigens kan je bij een 11 jarig kind gamen best al voorwaardelijk maken. Iedere dag een klusje en pas daarna gaat de spelcomputer aan. Heeft hij meteen ook verantwoordelijk en iets te doen. Lege flessen, handdoeken vouwen, een stofdoek door zijn eigen kamer, bed verschonen.

Over de juf zou ik me niet teveel zorgen maken. Die hebben alles al wel voorbij zien komen van ouders die elkaar het leven zuur proberen te maken.

TsumTsum schreef: ↑

10-03-2021 17:53

Mijn broertje was vroeger ook verslaafd en zijn schoolprestaties leden er onder.
Dus de regel was op een gegeven moment eerst je huiswerk en leren voor een toets en dan mag je een uurtje gamen. Op een gegeven moment hebben mijn ouders dus de stroomkabels weg gehaald zodat hij de (spel)computer niet aan kon zetten omdat hij zich niet aan de regels hield. Niks geen dreigementen gewoon op een dag was de stroomkabel weg. En vanaf daar weer opbouwen, betere cijfers = wat langer gamen na je huiswerk en dergelijke.

Grappig, mijn broertje ook maar mijn ouders reageerden tegenovergesteld: die lieten het computeren gaan. Met hangen en wurgen sleepte hij zich door het vmbo, terwijl er volgens zo veel docenten toch echt meer in moest zitten. Hij zat nog geen jaar op het mbo en hij had al een it-bedrijfje opgericht. Lang verhaal kort: mbo nooit afgemaakt, bedrijfje uitgebouwd tot succesvolle onderneming en halverwege de 20 was ie binnen. Nu werkt hij alleen nog maar voor de leuk aan projecten die hij zelf kiest.
Ik zat eeuwig in de boeken, hij zat achter de pc, mijn ouders maakten daar geen verschil in.

ClumsyNinja schreef: ↑

10-03-2021 18:06

Grappig, mijn broertje ook maar mijn ouders reageerden tegenovergesteld: die lieten het computeren gaan. Met hangen en wurgen sleepte hij zich door het vmbo, terwijl er volgens zo veel docenten toch echt meer in moest zitten. Hij zat nog geen jaar op het mbo en hij had al een it-bedrijfje opgericht. Lang verhaal kort: mbo nooit afgemaakt, bedrijfje uitgebouwd tot succesvolle onderneming en halverwege de 20 was ie binnen. Nu werkt hij alleen nog maar voor de leuk aan projecten die hij zelf kiest.
Ik zat eeuwig in de boeken, hij zat achter de pc, mijn ouders maakten daar geen verschil in.

Ja zo kan het ook lopen natuurlijk

Ik zou je regels rondom aantal uren achter een scherm niet zomaar opgeven.
Wat hij zelf kapot heeft gegooid, kan hij zelf gaan betalen van zijn eigen geld.

Mijn broertje zat zo vaak met zijn (oververhitte want spelletjes spelen) laptop op schoot, dat hij een brandplek op zijn bovenbeen had. Hij wilde ook nergens heen, niet naar familie, niet sporten, niet op vakantie, niets behalve achter het scherm zitten. Moest hij toch mee, was het een strijd om zo snel mogelijk thuis te komen. Na extra bijles om over te kunnen, een jaar blijven zitten, na dat jaar naar een niveau lager, heeft hij eindelijk een knop omgezet.

Adem in, adem uit......

Wat ie tegen zijn vader zegt is zijn zaak, natuurlijk draait een 11-jarige zo dat ie vader in zijn kamp krijgt. Laat het los en sta er boven.

Dat ie zijn controller stuk heeft gegooid? Jammer voor hem, laat m van zijn eigen geld dan maar een nieuwe kopen.

Dat taalgebruik zou ik absoluut niet accepteren! Xbox kwijt tot na het weekend en kan m terug krijgen als hij zich gedraagt. Zoek Desnoods hulp er voor want nu is hij nog maar 11.......

En boodschappen doen met zijn moeder, dat zijn nou ook niet de meest spannende dingen om te doen. Heeft ie een skateboard? Ga samen skateboarden. Haal iets van chips in huis en laat hem een film kiezen en ga die samen kijken.

Lekker belangrijk wat hij je ex wijsmaakt en wat die zegt dat hij tegen de juf moet zeggen. Dat is nu het minst erge.
Die xbox zou hij voorlopig niet terug krijgen en die controller mag hij met klusjes bij elkaar sparen. Als zijn vader hem geeft zou ik die zo apart leggen.
Schelden en duwen vind ik echt al wel een enorm rode vlag op deze leeftijd. Ik zou zelf met school contact opnemen en om hulp gaan vragen voor jullie. Blijkbaar gaat er iets niet helemaal goed.

Ik zou er sowieso de regel van maken dat er eerst huiswerk wordt gemaakt voordat er gegamed of andere zaken. Ik kwam vroeger uit school en dan was het even half uur wat drinken/koekje/tv kijken ofzo en dan eerst huiswerk maken. Zelf zou ik eens kijken of je miss tips kan krijgen van een orthopedagoog oid. Gewoon ook voor jezelf. Zonder een controller kan hij zn xbox niet gebruiken toch, dus die kan hij na het weekend wel terug krijgen. Het zou me niets verbazen als je ex een controller gaat kopen. Elke dag videobellen lijkt me ook onnodig. We weten op die leeftijd allemaal wel scheldwoorden alleen de gemiddelde 11 jarige zegt geen k*nkerslet tegen zn moeder.

Een controller kapot gooien is best een prestatie.

Misschien zelf veilig thuis bellen en vragen om ondersteuning bij deze lastige situatie voor kind.

Wat ik zou doen.
Agressief en respectloos gedrag compleet met de grond gelijk maken, en nog belangrijker, een constructief plan bedenken en uitoefenen.

Dit doe je door direct die hele x box demonstratief weg te doen.
Duidelijk maken dat schelden en respectloos gedrag niet wordt geacpeteerd in welke vorm dan ook.
En iedere keer dat hij over de scheef gaat, er consequenties aan vast zitten waar hij zelf verantwoordlijk voor is. Totdat hij snapt hoe het wel hoort.
Dit betekent elkaar laten uitpraten, niet schelden, niet schreeuwen, en normaal in overleg gaan als je het ergens niet mee eens bent. Als 11 jarige heb je gewoon te luisteren naar de structuur die je ouders voor je proberen vast te leggen. Om op die manier tot een verantwoordelijke volwassen individu door te groeien.


Dit betekend dat als hij niet luisterd en agressief doet, je hem 1 waarschuwing geeft, en er daarna consequenties bestaan.
Maak een takenlijst die hij iedere dag moet voltooien voordat hij de priviliges zoals spelletjes , tv kijken en naar vrienden gaan kiest.
Mijn dochter is 7, en zelfs zij heeft een schema waar ze iedere dag naar kijkt voordat ze doet waar ze zelf zin in heeft.

Maandag: Bed opmaken, tas uitpakken en in de vaat, grond opruimen in haar slaapkamer, huiswerk& snack.

Dinsdag: Bed opmaken, tas uitpakken in de vaatwasser, kleding in haar wasmand in de wasmachine, en dan droger. Creatief dagboek+ snack & huiswerk

Woensdag: Bed opmaken, tas uitpakken in de vaatwasser, kamer vloer oprapen en stofzuigen, huiswerk + snack ( 40 minuten electronische spelletjes op pc pf tablet)

Donderdag: Bed opmaken, tas uitpakken en in vaatwasser, vloer opruimen, samen bed verschonen, huiswerk, samen bordspelletjes spelen met snack.

Vrijdag: bed opmaken, tas uitpakken en in vaatwasser, bureau opruimen, huiswek & snack.

Zaterdag : hele dag goed gegaan? Lange Film + snacks, bordspelletjes, muziek, samen schilderen etc leuke dingen samen. + een uurtje technologie naar keuze ( meestal minecraft).

Zondag: Goed gegaan? Doe waar je zin in hebt + uurtje technologie naar keuze.

Ik straf niet. Overal zitten consequenties aan. Ga je niet op tijd onder de douche of weiger je tanden te poetsen? Dan is er ook geen tijd voor het verhaal wat ik je voorlees iedere avond.
Ga je 100 andere dingen doen terwijl je in bed hoort te liggen en blijft uitstellen, dan start ik het verhaal gewoon en ga niet op haar wachten. Dat is de consequentie. Daar wijk ik niet vanaf. Dat gebeurd namelijk ook in het dagelijkse leven.

Niet je taken willen doen? dan ook geen tv of snoep of vrienden of games. Totdat je het wel doet.
Schreeuwen? Niet luisteren? Brutaal als reactie? 1 waarschuwing, en anders een time out, met een goed gesprek achteraf, en dan alsnog de taak voldoen die je is gevraagd, en nu op een nette manier. Daarna focus op positief.

Je denkt dat dit niet werkt op het begin. En de reactie zal misschien heftig zijn op het begin. Voet bij stuk. Blijf rustig, en blijf rationeel uitleggen wat de consequenties zijn. Nee is nee. En schelden is een dikke no go en hebben consequenties.

Kinderen hebben structuur nodig. En ze hebben jou als ouder nodig om die te vinden en daar een gewoonte van te maken. Je hoeft je kind niet te vriend te houden. Je moet ze opvoeden.

En daarnaast focus je op extra aandacht, goede gesprekken, 1 op 1 aandacht, met standvastigheid, liefde, wederzijds respect uitoefenen ,handhaven en afdwingen, doormiddel van orzaak en gevolg. NET zoals in het echte leven. Met dezelfde uitkomst, en herhaling, zodat ze snappen dat je niet uitwijkt, zoals later ook gebeurd in de grote boze wereld.

ClumsyNinja schreef: ↑

10-03-2021 18:06

Grappig, mijn broertje ook maar mijn ouders reageerden tegenovergesteld: die lieten het computeren gaan. Met hangen en wurgen sleepte hij zich door het vmbo, terwijl er volgens zo veel docenten toch echt meer in moest zitten. Hij zat nog geen jaar op het mbo en hij had al een it-bedrijfje opgericht. Lang verhaal kort: mbo nooit afgemaakt, bedrijfje uitgebouwd tot succesvolle onderneming en halverwege de 20 was ie binnen. Nu werkt hij alleen nog maar voor de leuk aan projecten die hij zelf kiest.
Ik zat eeuwig in de boeken, hij zat achter de pc, mijn ouders maakten daar geen verschil in.

Ik heb het ook laten gaan. Ze gamen graag, maar dat werd vanzelf minder. Jouw broertje heeft zo te lezen prima geboerd. Mijn kinderen zijn niet binnen, maar ze doen het verder prima. Ook zonder al die regels.

Ik zou overigens echt heel boos zijn als één van de twee mij kankerslet zou noemen. Gamen prima, maar mij uitschelden is echt een no go.

Universeinmotion schreef: ↑

10-03-2021 21:04

Wat ik zou doen.
Agressief en respectloos gedrag compleet met de grond gelijk maken, en nog belangrijker, een constructief plan bedenken en uitoefenen.

Dit doe je door direct die hele x box demonstratief weg te doen.
Duidelijk maken dat schelden en respectloos gedrag niet wordt geacpeteerd in welke vorm dan ook.
En iedere keer dat hij over de scheef gaat, er consequenties aan vast zitten waar hij zelf verantwoordlijk voor is. Totdat hij snapt hoe het wel hoort.
Dit betekent elkaar laten uitpraten, niet schelden, niet schreeuwen, en normaal in overleg gaan als je het ergens niet mee eens bent. Als 11 jarige heb je gewoon te luisteren naar de structuur die je ouders voor je proberen vast te leggen. Om op die manier tot een verantwoordelijke volwassen individu door te groeien.


Dit betekend dat als hij niet luisterd en agressief doet, je hem 1 waarschuwing geeft, en er daarna consequenties bestaan.
Maak een takenlijst die hij iedere dag moet voltooien voordat hij de priviliges zoals spelletjes , tv kijken en naar vrienden gaan kiest.
Mijn dochter is 7, en zelfs zij heeft een schema waar ze iedere dag naar kijkt voordat ze doet waar ze zelf zin in heeft.

Maandag: Bed opmaken, tas uitpakken en in de vaat, grond opruimen in haar slaapkamer, huiswerk& snack.

Dinsdag: Bed opmaken, tas uitpakken in de vaatwasser, kleding in haar wasmand in de wasmachine, en dan droger. Creatief dagboek+ snack & huiswerk

Woensdag: Bed opmaken, tas uitpakken in de vaatwasser, kamer vloer oprapen en stofzuigen, huiswerk + snack ( 40 minuten electronische spelletjes op pc pf tablet)

Donderdag: Bed opmaken, tas uitpakken en in vaatwasser, vloer opruimen, samen bed verschonen, huiswerk, samen bordspelletjes spelen met snack.

Vrijdag: bed opmaken, tas uitpakken en in vaatwasser, bureau opruimen, huiswek & snack.

Zaterdag : hele dag goed gegaan? Lange Film + snacks, bordspelletjes, muziek, samen schilderen etc leuke dingen samen. + een uurtje technologie naar keuze ( meestal minecraft).

Zondag: Goed gegaan? Doe waar je zin in hebt + uurtje technologie naar keuze.

Ik straf niet. Overal zitten consequenties aan. Ga je niet op tijd onder de douche of weiger je tanden te poetsen? Dan is er ook geen tijd voor het verhaal wat ik je voorlees iedere avond.
Ga je 100 andere dingen doen terwijl je in bed hoort te liggen en blijft uitstellen, dan start ik het verhaal gewoon en ga niet op haar wachten. Dat is de consequentie. Daar wijk ik niet vanaf. Dat gebeurd namelijk ook in het dagelijkse leven.

Niet je taken willen doen? dan ook geen tv of snoep of vrienden of games. Totdat je het wel doet.
Schreeuwen? Niet luisteren? Brutaal als reactie? 1 waarschuwing, en anders een time out, met een goed gesprek achteraf, en dan alsnog de taak voldoen die je is gevraagd,9 en nu op een nette manier. Daarna focus op positief.

Je denkt dat dit niet werkt op het begin. En de reactie zal misschien heftig zijn op het begin. Voet bij stuk. Blijf rustig, en blijf rationeel uitleggen wat de consequenties zijn. Nee is nee. En schelden is een dikke no go en hebben consequenties.

Kinderen hebben structuur nodig. En ze hebben jou als ouder nodig om die te vinden en daar een gewoonte van te maken. Je hoeft je kind niet te vriend te houden. Je moet ze opvoeden.

En daarnaast focus je op extra aandacht, goede gesprekken, 1 op 1 aandacht, met standvastigheid, liefde, wederzijds respect uitoefenen ,handhaven en afdwingen, doormiddel van orzaak en gevolg. NET zoals in het echte leven. Met dezelfde uitkomst, en herhaling, zodat ze snappen dat je niet uitwijkt, zoals later ook gebeurd in de grote boze wereld.

Ik vind dit best wel een strak regime. En zo ervaar ik het leven helemaal niet. Dat er overal een consequentie aan vast zit als ik iets niet wil of doe. Ik zie de wereld ook niet als een 'grote boze wereld'.

Het is thuis, de plek waar je mag zijn wie je bent, geen legerbasis. Thuis is een plek waar je soms best een sok mag laten slingeren of waar je soms best onredelijk boos mag zijn.

Ik hou zelf ook niet van voorgekauwde planningen, waarbij je 's ochtends al weet hoe de dag gaat lopen. Activiteiten terwijl je daar helemaal geen zin in hebt misschien, op dat moment. Oersaaie dagen lijken me dat. Als ik wil schilderen op woensdag ipv op vrijdag, dan doe ik dat. En als ik een hele maand niet wil schilderen, is dat ook prima. En wat als ik op donderdag geen zin heb om bordspelletjes te doen? Zit daar weer een consequentie aan vast?
Weinig ruimte voor spontaniteit en échte ontspanning, zonder tijdslimiet. Overal een consequentie aan verbinden is verre van relaxed leven. Krijg je vaak kinderen van die later hoge eisen gaan stellen aan zichzelf, die hun eigen behoeftes niet voelen, omdat alles bepaald is door anderen en waar het niet is toegestaan om uit te spreken wat ze wel en niet willen, omdat daar een consequentie aan vast zit.
Maar, iedere opvoedstijl is anders. Alleen denk dat probleem van TO wel duidelijk is.

@TO
Als je kind woorden als kankerslet naar je kop slingert, is er al heel veel langer wat aan de hand. Dan ontbreekt er respect. En dat moet je wel willen inzien en er hulp bij zoeken als het je niet alleen lukt. Ik kon dat niet eens bedenken om zoiets tegen m'n moeder te roepen.
Lijkt me erg lastig als de andere ouder tegenwerkt en eigenlijk niet bezig is met opvoeden, maar met het lastig maken van de andere ouder. Alleen dat is al een reden om hulp te zoeken.

Muurbloempje115 schreef: ↑

10-03-2021 16:37

Als 11-jarige jongen snap ik best dat hij niet wil wandelen of boodschappen wil doen met zijn moeder eerlijk gezegd.

Nou... mijn zoon van 10 hoidt ook heel erg van gamen en kan er ook soms te veel in opgaan. Maar hij vindt wandelen of boodschappen doen of een spelletje doen of desnoods samen klussen of opruimen nog altijd veel leuker dan gamen. Gelukkig.

Muurbloempje115 schreef: ↑

10-03-2021 16:46

Nou kijk, dat moet te doen zijn. 1x per week eerst huiswerk maken en dan pas gamen. Verder zou ik niet al te streng zijn op dat gamen: zo erg is gamen niet. Het is goed voor zijn engels, reflexen, leert omgaan met stressvolle situaties, leert oplossingsgericht te denken, is sociaal bezig en noem het maar op. Bovendien valt er verder toch vrij weinig te doen in coronatijd.

Edit: Natuurlijk los van het feit hoe hij jou noemt, want dat zou ik ook zeker echt niet pikken.

Ja joh. Zadel die jongen op zijn 11e op met een gameverslaving. Vraag maar eens aan gameverslaafden hoe erg gamen is.

Zijn reactie is natuurlijk bizar maar het zegt hoe erg hij er nu al in zit. Als mijn kind een controller kapot gooit en mij uitscheldt voor kankerslet dan breek ik zijn spel doormidden. En hij krijgt geen nieuwe.

ninanoname schreef: ↑

10-03-2021 16:44

Weet je, hier maak je een denkfout. Als ouder hoef je het niet leuk te maken voor je kind. Je moet zorgen voor een veilige omgeving, voor rust, reinheid en regelmaat. Je moet zorgen dat hij zijn vrienden kan ontvangen en zorgen voor een leuke plek om te wonen zodat hij lekker buiten kan spelen. Je moet zorgen voor passende schoenen en schone kleren. Voor een goede maaltijd en een veilig bed. Voor aandacht. Voor interesse in zijn leven en zijn wereld. Voor hulp bij zijn schoolwerk. Voor speelgoed dat past bij zijn interesse en leeftijd: lego, knutselspul, een voetbal. Voor een fiets zodat hij zelf naar de voetbal/hockey/tennis kan fietsen. Voor duidelijke regels en grenzen. Voor een goed voorbeeld. Maar je hoeft het niet leuk te maken. Daar heeft hij leeftijdsgenootjes voor.

Wat is dat nou weer voor iets raars. Weet je hoe vaak ik het leuk heb met mijn kinderen. Gaan we samen skeeleren en omdat ik het houterig ben liggen we zo hard in een deuk tot de tranen over onze wangen rollen. Of we gaan picknicken met allemaal zelfgemaakte hapjes die we samen hebben gemaakt of zwemmen en dan kijken wie het hardst van de glijbaan glijdt. Volgens mij is lol maken met je kibderen een van de belangrijkste dingen.

ninanoname schreef: ↑

10-03-2021 16:28

Man negeren, kind als straf op zijn kamer en geen nieuwe controller kopen en je niet druk maken om de juf.

Laat hem maar kletsen tegen de juf. De juf zal jou steunen dus wat zou hij er mee willen bereiken?

abracadabra schreef: ↑

10-03-2021 22:14

Wat is dat nou weer voor iets raars. Weet je hoe vaak ik het leuk heb met mijn kinderen. Gaan we samen skeeleren en omdat ik het houterig ben liggen we zo hard in een deuk tot de tranen over onze wangen rollen. Of we gaan picknicken met allemaal zelfgemaakte hapjes die we samen hebben gemaakt of zwemmen en dan kijken wie het hardst van de glijbaan glijdt. Volgens mij is lol maken met je kibderen een van de belangrijkste dingen.

Zelfs ik begrijp dat het opvoeden van een kind niet alleen maar bestaat uit "lol maken". waarom niet?
Omdat het leven niet alleen maar bestaat uit "lol maken"! En als ouder dien je je kind voor te bereiden op het leven later, dus moet je niet toegeven aan alle grillen.
Natuurlijk wil iedereen wel alleen maar dát doen wat hij leuk vindt! Ook als je later volwassen bent. Alleen levert het niets op en je kunt jezelf er gewoonlijk niet mee in leven houden. Dus moet je ook eens wat doen wat niet zo leuk is.
Ik vind dat je met jouw reactie de boel verschrikkelijk uit z'n verband trekt.

De TO wil gewoon het beste voor haar kind, ervoor zorgen dat hij functioneert op school zodat hij zijn diploma's haalt. En die haalt hij niet met zijn X box, jammerdebammer, maar zo is het nu eenmaal!
Met die X box gaat hij zichzelf straks óók niet onderhouden. Dus wat wil je nou????

raindance schreef: ↑

10-03-2021 22:02

Ik vind dit best wel een strak regime. En zo ervaar ik het leven helemaal niet. Dat er overal een consequentie aan vast zit als ik iets niet wil of doe. Ik zie de wereld ook niet als een 'grote boze wereld'.

Het is thuis, de plek waar je mag zijn wie je bent, geen legerbasis. Thuis is een plek waar je soms best een sok mag laten slingeren of waar je soms best onredelijk boos mag zijn.

Ik hou zelf ook niet van voorgekauwde planningen, waarbij je 's ochtends al weet hoe de dag gaat lopen. Activiteiten terwijl je daar helemaal geen zin in hebt misschien, op dat moment. Oersaaie dagen lijken me dat. Als ik wil schilderen op woensdag ipv op vrijdag, dan doe ik dat. En als ik een hele maand niet wil schilderen, is dat ook prima. En wat als ik op donderdag geen zin heb om bordspelletjes te doen? Zit daar weer een consequentie aan vast?
Weinig ruimte voor spontaniteit en échte ontspanning, zonder tijdslimiet. Overal een consequentie aan verbinden is verre van relaxed leven. Krijg je vaak kinderen van die later hoge eisen gaan stellen aan zichzelf, die hun eigen behoeftes niet voelen, omdat alles bepaald is door anderen en waar het niet is toegestaan om uit te spreken wat ze wel en niet willen, omdat daar een consequentie aan vast zit.
Maar, iedere opvoedstijl is anders. Alleen denk dat probleem van TO wel duidelijk is.

@TO
Als je kind woorden als kankerslet naar je kop slingert, is er al heel veel langer wat aan de hand. Dan ontbreekt er respect. En dat moet je wel willen inzien en er hulp bij zoeken als het je niet alleen lukt. Ik kon dat niet eens bedenken om zoiets tegen m'n moeder te roepen.
Lijkt me erg lastig als de andere ouder tegenwerkt en eigenlijk niet bezig is met opvoeden, maar met het lastig maken van de andere ouder. Alleen dat is al een reden om hulp te zoeken.

Nou nou, een heel uur uit mn weekend terwijl ik zeeen van tijd heb om met mijn kind iets te doen wat ze leuk vindt. Wie zegt dat als ik geen zin heb in een spelletje, ik niet iets anders kan voostellen. Ik heb geen kind genomen om de hele dag te doen waar ik zin in heb. Dat is de opoffering die je maakt wanneer je leven op aarde zet. Dat ene uurtje, wanneer zij wil, doe ik met liefde. Beter een uur volle aandacht, dan een kind wat zeurt omdat ze zichzelf niet kan leren vermaken....en dus gaat gamen.

Het feit dat je dit met een legerbasis vergelijkt zegt mij al genoeg. Structuur is helemaal niet slecht voor kinderen. Het is juist het tegenovergestelde: broodnodig. En wanneer je een kind hebt die zichzelf niet goed kan reguleren, constant tegendraads doet,geen initiatief neemt en respect toont, dan moet je dat dus aanleren op een constructieve manier.
Die van mijn zus hebben een ander terperament. Spelen uren alleen, vermaken zichzelf, luisteren meestal prima etc.
Die van mij? Stelt alles in kwestie, is snel brutaal, maakt extreme rommel en vindt het heel lastig om taken uit zichzelf uit te voeren. Laat ik haar gaan, dan verdoofd ze zichzelf met urenlange tv sessies en playstation spelletjes. Waardoor ze agressief wordt en totaal overprikkelt raakt, en dus niet meer weet hoe ze haar emoties hoort te reguleren.

Misschien heeft dat wel te maken met het temperament van het kind zelf. Ik was namelijk ook iemand die snel een andermans grensen over ging en totaal losgeslagen werd van gebrek aan structuur. Mijn moeder was ook heeeeerlijk vrij en zooooo van de emoties. En ik heb daar echt last van gehad toen ik op mezelf aangewezen was.
Mijn man was proffesionele gamer, en nu dus therapie om de schade in te halen door gebrek aan discipline en structuur vanuit zijn ouderlijk huis. Die gingen altijd maar met zijn gevoel mee. Maar wat nou als dat niet goed voor je is?

Zo ook mijn dochter. Niet dat ik het leuk vind, maar ze heeft het wel nodig, die vastigheid en zekerheid geeft haar doelen in het leven , en een gevoel van eigenwaarde, omdat ze de dingen zelf voor elkaar krijgt, zonder zichzelf in de weg te zitten met gevoel. Het leert een kind namelijk uit zijn/haar gevoel te stappen, omdat dat gewoon soms heel erg nodig is. Het leven is niet alleen leuk.
Er is een moment voor huilen, lachen, boos zijn, en soms gewoon verantwoordelijkheid nemen. Dat leert ze. Naast vele andere dingen.


En mijn kind kan constant spontane dingen ervaren, ook zo in het weekend. Wil ze geen film maar de tuin in met een badje? Ga je gang. Heb ik zin in een boek, dan slaan we het ff om, en lezen we eerst samen een boek, en gaat zij daarna kleuren, en lees ik mijn eigen boek door. Maar ik ga niet constant mijn eigen gang. Ik heb een kind genomen voor een reden. En als mijn kind dat nodig heeft om zich goed te voelen, dan doe ik dat, want ik ben daar verantwoordelijk voor als haar ouder. Dat een ander kind andere behoeftes heeft, dat kan, daar pas ik mij dan op aan. Maar kinderen die weinig zelf ondernemen met de vrije tijd die ze gegeven is, moeten dus aanleren wat ze allemaal kunnen met die tijd, en dat heeft soms ondersteunig nodig.

lemoos2 schreef: ↑

10-03-2021 16:33

Liegen naar de andere ouder... dat doet mijn zoon ook en wij zijn niet gescheiden. Nou ja liegen... hij laat essentiële informatie weg waardoor iemand een geheel andere conclusie trekt uit het voorgeschotelde verhaal.

Ik zou ook echt stoppen met dat dagelijkse videobellen.