Relaties
alle pijlers
Zoon wil contact vader verbreken
maandag 26 april 2021 om 11:03
Hi,ik hoop hier wat tips te krijgen en tevens wil ik even mijn hart luchten.
Ik heb 3 kinderen,oudste 2 zijn van een andere vader dan de jongste,de vader van jongste heeft de oudste 2 kinderen ook opgevoed.
Toen de oudste 2 kinderen 2 en bijna 6 waren is vader vertrokken naar het buitenland,het is overigens een Nederlander,dit is 17 jaar geleden.
De eerste 10 jaar wist niemand waar hij verbleef,ik bleef achter met een hoop schulden en kinderen die er niks van snapten.
Met zijn ouders altijd contact gehouden.
Na 10 jaar nam hij contact op via zijn ouders en heeft hij ook de kinderen weer gezien.Hij verblijft nog altijd in het buitenland dus contact is maar minimaal.
Zoon,nu 19,heeft dit weekend verteld dat hij het contact met zijn vader wil verbreken,hij belt alleen als hij dronken is,toont geen belangstelling,hij heeft gewoon niets met die man.Wel met mijn vriend die hem heeft opgevoed sinds hij 3,5 jaar was.
Zoon is bang voor de reaktie van zijn zus en de kant van vaders familie.
Ik weet ook even niet hoe zij gaan reageren,hoe we dit het beste kunnen aanpakken.
Dus ik hoop eigenlijk op een nuchtere blik van de viva dames hier en wie weet heeft iemand wel tips.
Liefs Coetje.
Ik heb 3 kinderen,oudste 2 zijn van een andere vader dan de jongste,de vader van jongste heeft de oudste 2 kinderen ook opgevoed.
Toen de oudste 2 kinderen 2 en bijna 6 waren is vader vertrokken naar het buitenland,het is overigens een Nederlander,dit is 17 jaar geleden.
De eerste 10 jaar wist niemand waar hij verbleef,ik bleef achter met een hoop schulden en kinderen die er niks van snapten.
Met zijn ouders altijd contact gehouden.
Na 10 jaar nam hij contact op via zijn ouders en heeft hij ook de kinderen weer gezien.Hij verblijft nog altijd in het buitenland dus contact is maar minimaal.
Zoon,nu 19,heeft dit weekend verteld dat hij het contact met zijn vader wil verbreken,hij belt alleen als hij dronken is,toont geen belangstelling,hij heeft gewoon niets met die man.Wel met mijn vriend die hem heeft opgevoed sinds hij 3,5 jaar was.
Zoon is bang voor de reaktie van zijn zus en de kant van vaders familie.
Ik weet ook even niet hoe zij gaan reageren,hoe we dit het beste kunnen aanpakken.
Dus ik hoop eigenlijk op een nuchtere blik van de viva dames hier en wie weet heeft iemand wel tips.
Liefs Coetje.
maandag 26 april 2021 om 14:53
Wat fijn jullie reakties!
Zoon wil het bespreekbaar maken bij opa en oma omdat daar altijd veel over zijn vader gepraat wordt.
Hij vertelde dat hij dan vaak het gesprek uit de weg ging,hij wil dus dat ze er niets over vragen,dat kan m.i alleen als zoon zijn beslissing kenbaar heeft gemaakt.
Hij wil ook graag juist wel met opa,oma,zus,tante en neven en nichtje leuke dingen doen,maar zonder zijn vader.Zijn beslissing is een gevolg van de daden en het uitblijven daarvan van vader en zoon wil geen toneel spelen.
Zoon wil het bespreekbaar maken bij opa en oma omdat daar altijd veel over zijn vader gepraat wordt.
Hij vertelde dat hij dan vaak het gesprek uit de weg ging,hij wil dus dat ze er niets over vragen,dat kan m.i alleen als zoon zijn beslissing kenbaar heeft gemaakt.
Hij wil ook graag juist wel met opa,oma,zus,tante en neven en nichtje leuke dingen doen,maar zonder zijn vader.Zijn beslissing is een gevolg van de daden en het uitblijven daarvan van vader en zoon wil geen toneel spelen.
maandag 26 april 2021 om 19:21
Iedere keuze is moeilijk, wat hij ook kiest. Door hem te steunen zal hij zich enorm gesteund en geliefd voelen.
Mijn kinderen hebben ook een Nederlandse vader die zo’n 10 jaar geleden naar het buitenland is vertrokken. Ze zien hem (live) nog maar 1x per jaar. Nu door Corona al een stuk langer niet gezien.
Er wordt maar weinig gebeld, de belangstelling is er niet. Toen de kinderen nog tieners waren en ik het een keer aankaartte kreeg ik gelijk de bal terug van ex, zij konden wellicht ook wat actiever contact opnemen...
1 van mijn kinderen worstelt ook enorm met het gebrek aan contact en heeft overwogen het contact te verbreken. Maar dat zou niks oplossen. Uiteindelijk blijft er steeds de hoop dat hij ooit weer de vader van lang geleden weer zal worden, die dol was op zijn kinderen en zoveel mogelijk tijd met ze doorbracht. Ook bij het verbreken van contact zou er diep in ‘t hart de hoop blijven dat hij het dan gaat goedmaken, ooit.
Er is onlangs professionele hulp ingeschakeld om hier goed mee om te kunnen gaan. Enorm fijn, doet kind erg goed, kan het nu veel beter een plekje geven
Mijn kinderen hebben ook een Nederlandse vader die zo’n 10 jaar geleden naar het buitenland is vertrokken. Ze zien hem (live) nog maar 1x per jaar. Nu door Corona al een stuk langer niet gezien.
Er wordt maar weinig gebeld, de belangstelling is er niet. Toen de kinderen nog tieners waren en ik het een keer aankaartte kreeg ik gelijk de bal terug van ex, zij konden wellicht ook wat actiever contact opnemen...
1 van mijn kinderen worstelt ook enorm met het gebrek aan contact en heeft overwogen het contact te verbreken. Maar dat zou niks oplossen. Uiteindelijk blijft er steeds de hoop dat hij ooit weer de vader van lang geleden weer zal worden, die dol was op zijn kinderen en zoveel mogelijk tijd met ze doorbracht. Ook bij het verbreken van contact zou er diep in ‘t hart de hoop blijven dat hij het dan gaat goedmaken, ooit.
Er is onlangs professionele hulp ingeschakeld om hier goed mee om te kunnen gaan. Enorm fijn, doet kind erg goed, kan het nu veel beter een plekje geven
dinsdag 27 april 2021 om 01:21
Mwah, hier ben ik het niet mee eens. Mijn vader was dan wel niet naar t buitenland vertrokken maar echt een enorme eikel voor mij (dat lag anders voor mijn broer en zus gek genoeg, hij vond mij gewoon niet leuk). Ik heb met hem gebroken toen ik 18 was en een paar jaar later toch weer een relatie geprobeerd op te bouwen. Dit resulteerde in meer dan 10 jaar lang ontzettend hard m’n best doen om wel leuk/lief/intelligent etc gevonden te worden. Ik deed alles om zijn ‘goedkeuring’ en aandacht te krijgen. Later hebben we definitief gebroken, al mijn toenaderingspogingen heeft hij ook afgewezen: ik raad iedereen dit traject af.In_Tenebris schreef: ↑26-04-2021 12:33Ik snap je zoon en de vader ken ik niet. Zoon heeft uiteraard dat recht en een zeer legitieme reden, het contact wat er is met vader is waardeloos. Ik zou wel tegen mijn zoon zeggen dat je beter de deur niet helemaal dicht kan klappen. Het is en blijft zijn vader ook al is er vrijwel geen band. Iemand kan ook misschien veranderen. Het kan goed zijn om een reden te geven, je belt alleen als je dronken bent en dat vind ik klote is genoeg. Als zoon dat ook niet wil, zoon bepaalt omdat het zijn leven is en zijn vader. Ik zou ook anderen op het hart drukken hier niet over te zeuren tegen hem, het valt niet mee om dat te besluiten met je vader.
Nu is hij dood, ik heb er geen traan om gelaten. Mijn moeder stond gelukkig altijd achter mij, welk besluit ik ook nam. Siblings hebben wel druk uit geoefend en geloofden de leugens van uit zijn kant dat ‘ik niet wilde’.
Familie van zijn kant was altijd koud, daar mis ik niks aan.
Zoals iedereen zegt; je zoon steunen. En in dit geval zou ik een gesprek tussen broer en zus faciliteren. Ik heb mijn siblings een tijd niet gesproken door de situatie en vond dat vreselijk. Ook zou ik oma en opa rustig inlichten en laten wennen aan zijn besluit; niet het weekend voor het dierentuinbezoek bv. En je zoon is 19; die kan dit zelf. Het is ws wel fijn als je erbij bent als steun en mogelijke nuance. Maar als jij dit gaat ‘leiden’, dan heb jij het straks gedaan.
dinsdag 27 april 2021 om 04:44
Hands_On schreef: ↑27-04-2021 01:21Mwah, hier ben ik het niet mee eens. Mijn vader was dan wel niet naar t buitenland vertrokken maar echt een enorme eikel voor mij (dat lag anders voor mijn broer en zus gek genoeg, hij vond mij gewoon niet leuk). Ik heb met hem gebroken toen ik 18 was en een paar jaar later toch weer een relatie geprobeerd op te bouwen. Dit resulteerde in meer dan 10 jaar lang ontzettend hard m’n best doen om wel leuk/lief/intelligent etc gevonden te worden. Ik deed alles om zijn ‘goedkeuring’ en aandacht te krijgen. Later hebben we definitief gebroken, al mijn toenaderingspogingen heeft hij ook afgewezen: ik raad iedereen dit traject af.]
Dit is natuurlijk een vreselijk verhaal en helaas voor mij ook wel herkenbaar, maar dan met mijn moeder. Ik sta dus erg op het standpunt dat die zoon dat zelf moet bepalen. Ik vind alleen ook dat je iemand van 19 wel de overweging mee moet geven, gewoon in een gesprek, wat de eventuele gevolgen zijn van bepaalde acties. Ook ongeacht de leeftijd is het goed om geen beslissingen te nemen in je emotie.
Deze vader vind ik ook niet leuk klinken. Jarenlang verdwijnen uit het leven van je kinderen en dan dronken contact zoeken zou ik ook niet pikken. Maar misschien kan die man veranderen. Ik denk niet dat het ooit nog een vaderzoonrelatie kan worden, daarvoor is het te veel verstoord en er is ook geen band opgebouwd.
dinsdag 27 april 2021 om 10:10
Bedankt weer voor jullie reakties!
Ik heb er zelf met wat vriendinnen over gepraat,die staan er niet van te kijken.
Ex was altijd al alcohollist en gebruikte in de tijd dat wij samen waren ook andere troep,dat was ook een van de redenen dat ik wilde scheiden,ondertussen is er in al die jaren niks veranderd.Hij is nu bijna 60 dus volgens mij veranderd dat niet meer.
Voor zoon is het belangrijk dat hij dit kan uitspreken naar familie van vader zodat hij niet steeds geconfronteerd wordt met zgn leuke verhalen over/van zijn vader.Voor hem voelt het alsof hij een man die hij niet kent en geen band mee heeft,leuk moet vinden,iets mee moet opbouwen.Hij zei,mijn vrienden kies ik toch ook uit omdat ik daar een klik mee heb,graag tijd met hen doorbreng en met hun kan lachen en ook huilen.Hij zegt dat vader een vreemde voor hem is en hij die nooit als "vriend" zou kiezen.
Ik heb er zelf met wat vriendinnen over gepraat,die staan er niet van te kijken.
Ex was altijd al alcohollist en gebruikte in de tijd dat wij samen waren ook andere troep,dat was ook een van de redenen dat ik wilde scheiden,ondertussen is er in al die jaren niks veranderd.Hij is nu bijna 60 dus volgens mij veranderd dat niet meer.
Voor zoon is het belangrijk dat hij dit kan uitspreken naar familie van vader zodat hij niet steeds geconfronteerd wordt met zgn leuke verhalen over/van zijn vader.Voor hem voelt het alsof hij een man die hij niet kent en geen band mee heeft,leuk moet vinden,iets mee moet opbouwen.Hij zei,mijn vrienden kies ik toch ook uit omdat ik daar een klik mee heb,graag tijd met hen doorbreng en met hun kan lachen en ook huilen.Hij zegt dat vader een vreemde voor hem is en hij die nooit als "vriend" zou kiezen.
dinsdag 27 april 2021 om 11:57
Houd er rekening mee dat je zoon wellicht niet begrepen gaat worden. Je schreef al dat zoon bang is voor de reaktie van zijn zus en de kant van vaders familie.coetje schreef: ↑27-04-2021 10:10Voor zoon is het belangrijk dat hij dit kan uitspreken naar familie van vader zodat hij niet steeds geconfronteerd wordt met zgn leuke verhalen over/van zijn vader.Voor hem voelt het alsof hij een man die hij niet kent en geen band mee heeft,leuk moet vinden,iets mee moet opbouwen.
Zoals sommigen al schreven dat het toch zijn vader is, zo is die vader ook de zoon van een stel ouders (opa en oma). Gezien het contact met zijn ouders zou ik er rekening mee houden dat je zoon niet begrepen kan gaan worden, maar hopelijk zullen ze hem wel begrijpen en steunen.
Mijn ervaring met ex-schoonfamilie is dat heel veel wordt vergoelijkt en kinderen zich daardoor niet begrepen voelen. Ze zien hun vader nog maar 1x per jaar, dat is dan een bezoek van 1x per jaar die hij dan maar even speciaal doet, waarvoor hij speciaal in het vliegtuig stapt, hij gaat dan ook nog eens leuke uitjes met ze doen. Zou hij volgens de familie ook niet kunnen doen....
En ondertussen zien ze gescheiden ouders van vrienden waar het totaal anders gaat, interesse en veel liefde van beide kanten, en dat doet pijn. Het blijft worstelen.
donderdag 29 april 2021 om 22:14
Ik heb ook twintig jaar het contact met mijn vader afgehouden, tot zijn dood.
Als mensen iets zeiden in de trant van 'het is toch je vader', dan zei ik altijd: 'ja, dat had hij zich misschien wat vaker moeten bedenken.'
De kwaliteit van mijn leven werd een stuk beter toen ik geen contact meer had met mijn vader.
Als mensen iets zeiden in de trant van 'het is toch je vader', dan zei ik altijd: 'ja, dat had hij zich misschien wat vaker moeten bedenken.'
De kwaliteit van mijn leven werd een stuk beter toen ik geen contact meer had met mijn vader.
zondag 2 mei 2021 om 14:50
Ik heb op mijn 17e contact verbroken met mijn hele familie tot de dag van vandaag (ben 45 nu) heb ik er geen spijt van gehad. Als mensen aan mijn kop komen zeuren het is toch je familie dan is een venijnige "bemoei je met je eigen zaken" vaak voldoende en daarna negeer ik dat soort mensen dood. Ik besef ook wel dat je daar de persoonlijkheid voor moet hebben.
Bereid je zoon op voor op onbegrip en hoe hij daarmee om kan gaan.
Bereid je zoon op voor op onbegrip en hoe hij daarmee om kan gaan.
