Relaties
alle pijlers
zou jij het (aan) kunnen?
donderdag 31 mei 2007 om 16:41
Een man die van beroep vrachtwagenchauffeur is, dus vaak op pad, of zeeman is, of internationaal chauffeur is , of op een booreiland werkt, of voor zijn werk dagelijks lange en vele uren maakt en iedere dag laat thuis.
Kortom: kun jij het aan om een relatie met een man te hebben die vaak of langere tijd van huis is?
Kortom: kun jij het aan om een relatie met een man te hebben die vaak of langere tijd van huis is?
donderdag 31 mei 2007 om 17:05
donderdag 31 mei 2007 om 17:09
donderdag 31 mei 2007 om 17:13
Ik hoop het niet!!! Ben wel van plan om in vakanties naar hem toe te gaan en onbetaald verlof enzo op te nemen. Misschien, als het bevalt, reis ik'm achterna tzt. Maar het idee dat ik alles op moet geven, mijn huis, mijn werk, mijn vrienden, familie, kortom mijn leven, vind ik zooo eng! Daarom kan ik nog niet mee nu.
donderdag 31 mei 2007 om 17:18
Ja hij kiest voor zichzelf, maar hij ziet het niet als niet kiezen voor onze relatie. Hij ziet het als een meerwaarde. Nou is hij al een hele tijd erg ongelukkig in zijn werk en in Nederland (we hebben lang in het buitenland gewoond en zijn pas sinds een jaar terug in NL), en sinds hij besloten heeft te kappen is hij stukken relaxter en gelukkiger. Ik geloof wel in onze relatie. Hij is de liefde van mijn leven en ik de zijne, maar hier en zo werkt het niet, en hoe het gaat worden, geen idee. Ik denk dat ik hem wel achterna ga trouwens, over een poos, alleen nu nog niet. Ben er nog niet klaar voor. Het is moeilijk maar ik geloff wel dat we bij elkaar blijven. pfff
donderdag 31 mei 2007 om 17:19
donderdag 31 mei 2007 om 17:21
donderdag 31 mei 2007 om 17:21
door ervaring kom je er vaak achter wat je wel niet wilt, of acceptabel vindt. Blijf je de relatie in stand houden, is de liefde groot genoeg of wil je gewoon zo'n relatie niet?
Je kunt het natuurlijk altijd proberen, heb ik ook gedaan. Nu ik mijn eerste uitzending (ongeveer 5 maanden naar Afghanistan en ik alleen) erop heb zitten weet ik dat dit niks voor mij is en dat ik zo niet helemaal gelukkig kan zijn.
Ik kan wel zeggen dat ik het geprobeerd heb
donderdag 31 mei 2007 om 17:23
aan ene kant denk ik: goed zo je leeft maar 1 keer (gaan we van uit) dus wie is de ander om te bepalen waar jij wilt wonen en werken of je dromen voor op moet geven ? tegelijkertijd , en dat is mijn eigen gevoel, je laat je relatie voor wat het is dus,.zet het op de (nu ben ik voorzichtig) 2e plaats en dan is het de vraag of jij als degene die achterblijft in de relatie wilt blijven zitten. Het is niet mijn idee van een relatie.
donderdag 31 mei 2007 om 17:40
donderdag 31 mei 2007 om 17:40
Ik zou het geen enkel probleem vinden, echt niet. Mijn man is al jaren vanaf september tot december vrijwel niet thuis vanwege extreme drukte met werk (ja, om te slapen, maar dat is het dan wel) en ik red me dan ook wel met de kinderen, heb hem daar niet voor nodig en die paar maanden zijn echt wel te overleven. Wij communiceren dan d.m.v. lieve briefjes op elkaars hoofdkussen.:D
En daarbij, ik heb liever een man die regelmatig afwezig is ivm passie voor zijn werk dan een passieloze man die zich dagelijks naar zijn werk sleept om verveeld om 17.00u weer het huis binnen te stappen. Ieuw.
En daarbij, ik heb liever een man die regelmatig afwezig is ivm passie voor zijn werk dan een passieloze man die zich dagelijks naar zijn werk sleept om verveeld om 17.00u weer het huis binnen te stappen. Ieuw.
donderdag 31 mei 2007 om 17:47
Nee, het is ok niet mijn idee van een relatie. Aan de andere kant, we wilden zowiezo over 8 jaar samen gaan reizen, alleen duurt dat voor hem te lang omdat hij - inderdaad- ook vindt dat hij maar 1 x leeft en dat leven nog erg veel meer te bieden heeft dan alleen maar werken. Hij wil erg graag dat ik met hem mee ga maar wil me ook niet dwingen, net zoals ik dat ook iet bij hem kan en wil doen.
Pruttel, super hoor dat hij een andere baan zoekt!
