Relaties
alle pijlers
zou jij het (aan) kunnen?
donderdag 31 mei 2007 om 16:41
Een man die van beroep vrachtwagenchauffeur is, dus vaak op pad, of zeeman is, of internationaal chauffeur is , of op een booreiland werkt, of voor zijn werk dagelijks lange en vele uren maakt en iedere dag laat thuis.
Kortom: kun jij het aan om een relatie met een man te hebben die vaak of langere tijd van huis is?
Kortom: kun jij het aan om een relatie met een man te hebben die vaak of langere tijd van huis is?
donderdag 31 mei 2007 om 18:13
Ik zou het niet leuk vinden. Niet omdat ik niet alleen kan zijn of mezelf niet kan vermaken, dat kan ik namelijk prima, maar ik zou het samenzijn gewoon missen. Daarbij vind ik het trouwens ook heel wat anders als iemand het een paar maanden per jaar druk heeft waardoor je elkaar niet ziet. Als je man een paar maanden op zee zit, dan krijgt het gewoon veel minder mee van alles wat er gebeurt. Hij hoort alles achteraf, als alles alweer gebeurd. Je kan hem hoogstwaarschijnlijk niet bereiken als je dat nodig acht, hij is gewoon écht niet aanwezig en in het eerder genoemde geval merk je nog wel wat van z'n afwezigheid. Om nog maar niet te spreken van eventuele angst die je, afhankelijk van het beroep van je man, altijd zult voelen als hij een tijd weg is. Ik vind het trouwens ook een ander verhaal als je man voor een paar maanden op reis gaat. Daar komt een einde aan en het is niet een steeds terugkerend ritueel.
Maarja, je kan maar verliefd worden op een marinier....
Maarja, je kan maar verliefd worden op een marinier....
donderdag 31 mei 2007 om 18:18
Mijn man is militair en ik heb daar geen moeite mee. Natuurlijk mis ik hem af en toe als hij lang weg is of wanneer er iets aan de hand is.
Ik vind het fijn voor hem dat hij het werk kan doen dat hij echt leuk vindt.
We hebben samen een zoontje van nu 5 maanden, en sinds hij er is heeft mijn man het er moeilijker mee langere tijd weg te gaan. Ikzelf red het ook prima zonder man en met kind.
Eerlijk gezegd zou ik het echt niet willen dat hij ander werk zou gaan zoeken voor mij. Alles wat hij dan zou gaan doen zal hij minder leuk vinden dan wat hij nu doet en dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben. Ik weet dat veel militairen een andere baan zoeken als ze een vaste relatie of een gezin krijgen, en dat is natuurlijk ook prima.
Ik vind het fijn voor hem dat hij het werk kan doen dat hij echt leuk vindt.
We hebben samen een zoontje van nu 5 maanden, en sinds hij er is heeft mijn man het er moeilijker mee langere tijd weg te gaan. Ikzelf red het ook prima zonder man en met kind.
Eerlijk gezegd zou ik het echt niet willen dat hij ander werk zou gaan zoeken voor mij. Alles wat hij dan zou gaan doen zal hij minder leuk vinden dan wat hij nu doet en dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben. Ik weet dat veel militairen een andere baan zoeken als ze een vaste relatie of een gezin krijgen, en dat is natuurlijk ook prima.
donderdag 31 mei 2007 om 20:45
hoi,
goed dat je er over nadenkt. mij vriend is kapitein op een schip en is 2 weken weg en dan weer 2 weken thuis. voor de spanning tussen ons is het goed, want na 2 weken vind je het weer ZOOO leuk dat ie er weer is!
Maar voor de dagelijkse dingen is het soms wel heel erg moeilijk hoor. Het heeft echt zijn voordelen. je kan je eigen ding doen.
Wel moet je je indenken dat als er kinderen in t spel zijn dat het dan wat lastiger is om als ie thuis is al die aandacht te verdelen!
Het missen is het ergst, maar er zitten ook een hoop voordelen aan!
succes!!
groetjes
goed dat je er over nadenkt. mij vriend is kapitein op een schip en is 2 weken weg en dan weer 2 weken thuis. voor de spanning tussen ons is het goed, want na 2 weken vind je het weer ZOOO leuk dat ie er weer is!
Maar voor de dagelijkse dingen is het soms wel heel erg moeilijk hoor. Het heeft echt zijn voordelen. je kan je eigen ding doen.
Wel moet je je indenken dat als er kinderen in t spel zijn dat het dan wat lastiger is om als ie thuis is al die aandacht te verdelen!
Het missen is het ergst, maar er zitten ook een hoop voordelen aan!
succes!!
groetjes
donderdag 31 mei 2007 om 21:30
Mijn man was bij zijn vorige baan ook veel van huis, werkte in de standbouw. Van te voren zag je het ook niet altijd aankomen wegens onverwachte klussen. Bepaalde periodes kon hij wel ieder weekend weg zijn of een week, paar dagen thuis en dan weer een week of aantal dagen weg. En dat maanden achtereen.
Ooit heeft ie 4 jaar lang op 1 klus in het buitenland gewerkt. 4 jaar 14 dagen van huis, 3 dagen thuis, 14 dagen van huis, 3 dagen thuis etc etc. Op de vakantie na dan en af en toe extra vrij.
Nu heeft hij een andere baan. Heeft hij toen voor gekozen omdat hij veel meer kon verdienen en meer regelmaat wilde ivm kinderen. Nu we een kind hebben is hij hier zelf ook blij mee, maar dat is wel de enige reden. Verder mist hij het werk enorm. Het was echt zijn ding zeg maar. Ik vind het echt jammer voor hem dat hij dat bij zijn huidige baan niet heeft. Ik kon er ook goed tegen als hij weg was. Tuurlijk mis je elkaar soms, maar het heeft ook echt zijn positieve kanten. Als we toen een kind hadden gehad, had ik het denk ik minder leuk gevonden. Maar dat puur voor mijn kind, met name omdat ik nu weet hoe leuk het voor hem is om papa vaak om zich heen te hebben.
Hij gaat nu soms nog mee op een klus. Zijn vorige baas belt hem weleens en als het hem een leuke klus lijkt dan gaat hij lekker mee, dus dat is wel leuk.
Wat ik mij altijd afvraag is waarom sommige mensen daar zoveel moeite mee hebben? Is dat dan dat het misgevoel echt heel erg is, of kan je niet tegen alleen zijn, of iets anders?
Ooit heeft ie 4 jaar lang op 1 klus in het buitenland gewerkt. 4 jaar 14 dagen van huis, 3 dagen thuis, 14 dagen van huis, 3 dagen thuis etc etc. Op de vakantie na dan en af en toe extra vrij.
Nu heeft hij een andere baan. Heeft hij toen voor gekozen omdat hij veel meer kon verdienen en meer regelmaat wilde ivm kinderen. Nu we een kind hebben is hij hier zelf ook blij mee, maar dat is wel de enige reden. Verder mist hij het werk enorm. Het was echt zijn ding zeg maar. Ik vind het echt jammer voor hem dat hij dat bij zijn huidige baan niet heeft. Ik kon er ook goed tegen als hij weg was. Tuurlijk mis je elkaar soms, maar het heeft ook echt zijn positieve kanten. Als we toen een kind hadden gehad, had ik het denk ik minder leuk gevonden. Maar dat puur voor mijn kind, met name omdat ik nu weet hoe leuk het voor hem is om papa vaak om zich heen te hebben.
Hij gaat nu soms nog mee op een klus. Zijn vorige baas belt hem weleens en als het hem een leuke klus lijkt dan gaat hij lekker mee, dus dat is wel leuk.
Wat ik mij altijd afvraag is waarom sommige mensen daar zoveel moeite mee hebben? Is dat dan dat het misgevoel echt heel erg is, of kan je niet tegen alleen zijn, of iets anders?
donderdag 31 mei 2007 om 23:23
nou ik merk nu dat ik zo'n situatie niks vind. Ik hou van het samen zijn, de dingen samen doen; samen slapen, samen ontbijten, samen tv kijken. Ik hoef niet alles altijd samen te doen. Ik kan mezelf prima vermaken maar er zijn ook dingen die je met je lief samen wil doen ipv met een vriendin. Mensen zeggen dan dat de liefde niet sterk genoeg is. Is dat waar? Daar ben ik nog niet over uit. Ik zit zelf in de situatie van weinig tijd hebben met mijn vriend, maar we zijn toch nog samen ondanks diverse keren dat het uit is geweest. Maar ik merk ook dat ik altijd moeite zal hebben met de situatie dat we enkel twee dagen echt met elkaar hebben. Tijd zal het leren. Wie weet als er ooit een kleintje komt,denkt ie erover na om van baan te veranderen, maar de vraag is ook kan ik het tot dan volhouden? Ook op deze vraag heb ik geen antwoord. Soms vraag ik me af waarom ik verliefd moet worden op iemand die niet hetzelfde ritme heeft als ik??? Het had gemakkelijker geweest als ik gewoonn verliefd was geworden op een persoon die ook een dagbaan heeft als ik:-)))
vrijdag 1 juni 2007 om 08:13
Mijn ex is ook een militair. Toen ik hem ontmoette vond ik het echt helemaal niets ( omdat ik vooroordelen had over defensie) maar je wordt verliefd en daar doe je niets aan. Leuk en makkelijk is anders en het is overgegaan omdat het tussen ons niet werkte..niet omdat hij regelmatig weg was. Bij voorkeur wil ik liever geen man die altijd weg is..maar als ik volgende keer weer verliefd word op zo'n man dan zou ik weer precies hetzelfde doen. Ik wil wel opmerken dat het geen relatie is voor aandachtjunkies..maar goed, dat moet mijn toekomstige man ook niet zijn.
zondag 1 juli 2007 om 13:13
mijn nieuwe liefde is ook zeeman en is nu afgelopen dinsdag vertrokken en zou a.s. dinsdag terug komen maar hy werd opgeroepen en zit nu dus 2 weken extra in zuid-engeland het stelt wel alles meteen op de proef aangezien we nog maar net 2 weken samen zyn dus het valt my erg zwaar maar we smssen en bellen zodra het kan en ja verder moet ik afwachten of het moeilyk wordt of niet maar ik vindt, ik weet waar ik aan begonnen ben, en ja vindt hem de moeite waard te wachten...
