Zou jij het zijn vrouw vertellen...

07-01-2008 14:32 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
...als je erachter zou komen dat je vriend heimelijk getrouwd is met eventueel kindertjes? Niet uit eigen ervaring, maar naar aanleiding van het topic over een vermoedelijk dubbelleven van TO haar vriend. Zou dit dan zijn om zijn vrouw te helpen of uit wraak op hem/jaloezie? Het lijkt me vreselijk om het leven van die vrouw en wellicht kinderen op zijn kop te zetten, maar aan de andere kant: hoeveel vrouwen willen er samen zijn met een man die alles bijeen liegt?
Ik heb jaren later nog een keer zoiets meegemaakt. Ik wist dat hij een vaste vriendin had en een verkeering met een goede vriendin van me. Ik heb haar gewaarschuwdt dat ze voorzichtig met hem moest zijn, dat ik geen goed gevoel erbij had. Niet meer dan dat, totdat ze me rechtstreeks vroeg of hij iemand anders had. Ik zei toen dat ik niet 100% zeker wist (dat was ook zo), maar ik dacht van wel.
Alle reacties Link kopieren
Heel logisch en menselijk MEFS, en herkenbaar.

Je bent jezelf trouw gebleven in die keuze, en dat is goed geweest.
Alle reacties Link kopieren
Jezus Onderdezon, wat erg. Ik zou echt niet weten wat ik zou doen. Ik heb weleens meegemaakt dat de vriend van een vriendin van me (nou ja, een kennis meer) aan mijn been zat en overduidelijk best interesse had in een lichamelijk onderonsje, maar dat heb ik nooit verteld. Jaren later zijn ze uit elkaar door vreemdgaan van zijn kant. Ik had altijd gedacht dat het zo zou eindigen, maar dat is een vermoeden, geen absolute waarheid (helaas toch uitgekomen). Ik ben nog nooit in deze positie geweest en het lijkt me een regelrechte ramp.
Ik ben wel eens gebeld door wat later bleek de vriendin van de man waarvan ik toen een week of drie dacht dat het mijn nieuwe vriendje was.

waarom ik haar vriend zo vaak belde... Op dat moment lag ie naast me, dus kon ie het mooi zelf uitleggen....



En verder, nee, ik zou die andere vrouw niet inlichten. heb idd al eens iets meegemaakt en werd niet geloofd. ik was een jaloers kreng dat probeerde op die manier haar relatie stuk te maken omdat haar vriende me zelf had verteld dat ik hem wilde en vast wel en truukje zou proberen. Dus aan die steen stoot ik me geen tweede keer meer. bedrogen vrouw komt er vanzelf wel een keer achter.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hem dumpen en t erbij laten.
Alle reacties Link kopieren
Wat jammer dat zoveel het niet vertellen. Zo zou je nog jaren door kunnen gaan met die bedrieger terwijl als je het weet direct een einde aan de relatie kan maken.



Ik zou het wel heel graag willen weten, hoe pijnlijk ook.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Zoals de meeste ervaren hebben wordt je zelden geloofd als de vrouw niet al haar vermoedens had. En als ze die vermoedens heft ontdekt ze het denk ik toch wel. heeft ze die vermoedens niet, dan zal ze liever haar kop in het zand steken en willen geloven dat jij liegt ipv liefhebbende echtgenoot.
Alle reacties Link kopieren
Misschien heb je gelijk Kreng, ik denk dat er geen juist en onjuist is. Alleen weet ik dat ik het niet kan. Ondanks zoals je in mijn verhaal hebt kunnen lezen dat ik ook de wind van voren heb gekregen en er grote crisissen zijn geweest. Ik weet ook niet of ik daarom zo fel tegen vreemdgaan ben maar het voelt bij mij als een soort verplichting tov je vriendin. Want het zou als een soort verraad voelen als zij het wel weet en ik niet. Ik denk dat ik dan flink aan die vriendschap zou gaan twijfelen. Ja kerel de deur uit maar die vriendschap ............... die zou bij mij ook eens onder de loep genomen worden.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Als je dan toch de verplichting voelt om er iets van te zeggen, waarom zou je dit dan aan de vrouw doen? Is het niet veel directer en effectiever om de man in kwestie in eerste instantie aan te spreken op zijn dubbelleven?

Waarom dit via de vrouw spelen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ooit meegemaakt dat de pas nieuwe vriend van toentertijd een goede vriendin van mij, mij probeerde te versieren terwijl zij even naar het toilet was. We waren weliswaar allemaal redelijk dronken, maar hij was heel duidelijk in zijn bedoelingen. Ik heb dit toen wel verteld en vriendin geloofde mij ook gewoon.



Maar ik vind het echt per situatie afhankelijk. Want wat nu als een goede vriendin van je vreemdgaat. Breng je dan ook haar partner op de hoogte?



Mijn beste vriend heeft er ooit middenin gezeten, omdat hij ook beste vrienden is met een ex van mij. Hij wist dat mijn ex vreemd ging, maar heeft mij daarover niks verteld. Ik heb hem dat ook niet kwalijk genomen, omdat beste vriend vanaf het begin van de relatie tussen mij en ex duidelijk had gesteld dat alles wat wij in vertrouwen vertelden ook bij hem zou blijven. Maar ik verwacht van mijn vrienden wel dat ze het zeggen wanneer ze niet zo goed bevriend zijn met mijn lover. En dat is dus eigenlijk heel onlogisch.

Ik zou het dus ook van de situatie laten afhangen. Mocht de situatie zo zijn zoals TO beschrijft dan zou ik zeker een telefoontje plegen naar de desbetreffende vrouw. Die vrouw heeft dan tenminste nog een keuze: wel of niet geloven en wel of niet naar handelen. Als ze niks weet heeft ze ook geen keuze.
Alle reacties Link kopieren
quote:pom508 schreef op 07 januari 2008 @ 18:14:

Als je dan toch de verplichting voelt om er iets van te zeggen, waarom zou je dit dan aan de vrouw doen? Is het niet veel directer en effectiever om de man in kwestie in eerste instantie aan te spreken op zijn dubbelleven?

Waarom dit via de vrouw spelen?



Is dit een vraag aan mij? Ja ik weet het niet maar omdat jouw bericht na die van mij staat........



Nee zelf heb ik het zo nooit meegemaakt om iets aan een vreemde vrouw te vertellen. Ik heb alleen meegemaakt dat mijn vriendin (1 vriendin en 1 kennis) en mijn nicht belazerd werden. In het geval van mijn nicht heb ik die partner gezegd dat hij het kon vertellen aan zijn partner, zoniet zou ik het doen. Dus zo is het gegaan.



Het is allemaal niet leuk verlopen en ik wil ook niet mengen in andermans relaties maar uit eigen gedachten denk ik dat ik niet hypocriet het kan verzwijgen.



Een keer heb ik dat gedaan toen een andere vriendin vreemdging en ik het niet mocht zeggen. Oke er was mishandeling aan de hand dus tuurlijk zei ik het niet maar echt prettig voelde ik mij er niet onder.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Als ik het zeker zou weten dan zou ik het vertellen. Zonder twijfel.



Mijn beste vriendin (?) heeft vroeger maandenlang haar mond gehouden terwijl zij zeker wist dat mijn vriend, destijds, vreemdging. Ik heb het haar zeer kwalijk genomen omdat ik dacht dat ze eerlijk en open tegen mij zou zijn omdat we zulke goede vriendinnen waren. Deze "vriendschap" is doodgebloed, mede omdat ik mij door haar ook verraden voelde. Ik had het gevoel dat ik haar niet goed kon vertrouwen...( mooi weer spelen, terwijl ze wist van al die ongein).



Echte vriendschap gaat niet kapot door eerlijk en open naar elkaar toe te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het trouwens niet snel aan een vreemde vrouw vertellen... ze kent mij niet en zal mij voor gek verslijten. Als ik die man in kwestie wel zou kennen zou ik hem het vuur voor de schenen leggen.. Vertel jij het? Of zal ik haar eens gaan inlichten? Niet dat ik dat zou doen... Even flink laten zweten....
Alle reacties Link kopieren
quote:mylenevalerie schreef op 07 januari 2008 @ 18:36:

[...]





Is dit een vraag aan mij? Ja ik weet het niet maar omdat jouw bericht na die van mij staat........



Nee zelf heb ik het zo nooit meegemaakt om iets aan een vreemde vrouw te vertellen. Ik heb alleen meegemaakt dat mijn vriendin (1 vriendin en 1 kennis) en mijn nicht belazerd werden. In het geval van mijn nicht heb ik die partner gezegd dat hij het kon vertellen aan zijn partner, zoniet zou ik het doen. Dus zo is het gegaan.



Het is allemaal niet leuk verlopen en ik wil ook niet mengen in andermans relaties maar uit eigen gedachten denk ik dat ik niet hypocriet het kan verzwijgen.



Een keer heb ik dat gedaan toen een andere vriendin vreemdging en ik het niet mocht zeggen. Oke er was mishandeling aan de hand dus tuurlijk zei ik het niet maar echt prettig voelde ik mij er niet onder.Nee, was geen specifieke vraag aan jou, maar meer een vraag aan iedereen die zich wél geroepen voelt om de vrouw of vriendin te informeren, terwijl de vriend in kwestie diegene is die de fout in gaat en die daadwerkelijk aangesproken kan worden op zijn gedrag.
Alle reacties Link kopieren
Oke duidelijk Pom, nee ik denk dat ik het met je eens ben. Waarom de onbekende vrouw informeren?



Veelal zeggen bedrogen vrouwen (minares of echtgenoot) het maar al te graag aan de bedrogene. Dat kunnen dus vele variaties zijn. Ik begeef me nu op glad ijs maar soms zit daar wraak bij, of gevoelens van ik kan hem niet krijgen dan jij ook niet. Of gewoon hun gram halen, of info inwinnen, nou ik kan wel tig redenen bedenken. Wraak enz enz enz. De reden of de waarheid of wat dan ook valt bij de man te halen en vaak kan de bedrogen vrouw er niets mee. Of ze weet het niet of ze weet niet hoe ze hem kan veranderen of vul maar in.



Vroeger dacht ik dat het een mannenkwestie was maar er zijn er hoe dan ook 2 voor nodig om vreemd te gaan en daarbij, de cijfers over vreemdgaan bij vrouwen liegen er ook niet om.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp helemaal niks van dat antwoord.
Alle reacties Link kopieren
quote:mylenevalerie schreef op 07 januari 2008 @ 20:23:

Vroeger dacht ik dat het een mannenkwestie was maar er zijn er hoe dan ook 2 voor nodig om vreemd te gaan en daarbij, de cijfers over vreemdgaan bij vrouwen liegen er ook niet om.



Hoezo 2? De essentie van vreemdgaan is toch dat één van beide partners ervoor kiest om met anderen te sexen? Of bedoel je dat degene waarmee hij/zij dat doet dan ook vreemdgaat? Dat lijkt mij namelijk niet - degene die een relatie heeft gaat vreemd! Degene waarmee hij/zij dat doet is toch niet verantwoordelijk voor de relatie of de keuzes van zijn sexpartner, ervanuitgaande dat we het hier over volwassen mensen hebben! Kom op hé...



Het is mij ook wel eens gebeurd, en oh wat was ik pissig - op hém, welteverstaan. Veel vrouwen voelen wrok naar haar - waarom in hemelsnaam? Uit jaloezie? Omdat je je man makkelijker kunt vergeven door een deel van de schuld bij haar te leggen? In ieder geval niet omdat het rationeel is... Gesteld dat ze geen vriendin van je is heeft ze jou namelijk echt niets aangedaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven