zoveel verdriet, ik kom er niet uit

08-07-2007 13:28 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,

ik zag dat er al wat dingetjes waren geweest over dit onderwerp, maar wil graag het van me afschrijven..en kan wel wat advies gebruiken.

ik ben bijna 20 en mijn vriend heeft het een maand geleden (onverwachts voor mij) uitgemaakt.. we hebben 3,5 jaar een relatie gehad en ik dacht altijd dat als het uitging, dat ik dan degene was die het zou uitmaken, en ook niet dat dat dan voor altijd zou zijn. Ik had niet verwacht van mezelf maar ik ben er helemaal kapot van..loop elke dag te huilen, hij heeft als reden gegeven dat het 'op' is, maar verder weet ik niks.. ik vind het niet eerlijk want hij heeft zijn twijfels nooit met mij besproken en ik heb dus het gevoel dat niet alle moeite gedaan is om de relatie weer goed te krijgen. Ik zou er alles aan willen doen om het nog een keer te proberen, maar hij heeft een muur om zich heen gebouwd en wil heel krampachtig verder en zegt dat ie me verder geen uitleg kan geven. ik begrijp er niks van.



ik kan het niet verdragen dat hij niet een pauze wil nemen of een andere oplossing wil zoeken, het is in een klap over en hij doet hem ongeveer niks lijkt het wel. ik ben nu wakker geschud en ik wil er alles aan doen om het te laten werken, ik kan niet zonder hem.



nu is het pas 4 weken uit en heeft hij al een nieuwe vriendin..zij heeft al bij hem geslapen enzo.. dit kan ik echt niet verdragen. ik vind hem zo'n ongelooflijke lul, maar toch mis ik hem ontzettend. ik kan er niet tegen dat dat meisje, wat net van de middelbare school af is, op mijn plek in bed ligt en dat hij haar zoent en alles. Ik wil er niks van weten, maar ga het toch opzoeken op hyves enzo.. Ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd krijgen, het beeld van hun samen.

Ik vind het ook niet normaal zo snel, 2 weken nadat het uit was hebben we nog 1 keer sex gehad, het weekend daarna heeft ie met haar gezoend. Hij heeft nog een avond alleen gezeten en kan me nu met zo'n nieuw leuk meisje ook helemaal neit gaan missen of er normaal over nadenken.



Ik wil er zo graag overheen, maar het lukt niet en ik weet niet hoe, het rotgevoel wordt elke dag juist erger.



ik probeer veel leuke dingen te doen, maar uiteindelijk lig ik toch elke avond alleen in bed, waardoor ik weer ga nadenken. Ik wil hem terug, maar ik weet niet hoe, of ik wil er overheen, maar ik weet ook niet hoe.



ook al komen er geen reacties.. dit opschrijven heeft me al iets rustiger gemaakt :)
Alle reacties Link kopieren
Iedereen hier op dit forum heeft dit zelfde wel eens mee gemaakt..



Dat je ex een nieuwe vriendin heeft is zwaar voor jou. Maar houd in je achterhoofd dat dit voor hem waarschijnlijk de manier is om jou sneller te vergeten.

Enige wat jij moet doen is , leuke dingen doen met vriendinnen. Weer lekker uitgaan , je zelf af en toe lekker verwennen met een beautydagje , naar de kapper , nieuwe kleding kopen.

Dingen doen waar jij je goed bij voelt.. De beste wraak die je kan nemen is zelf weer gelukkig zijn..



Koester verder geen wrok mar probeer uit liefde afscheid te nemen van je ex.. En dat is zwaar en strookt waarschijnlijk niet met de gedachten die je hebt op t moment. Maar probeer het .. Jullie horen niet meer bij elkaar en gaan ieders eigen weg ...
Alle reacties Link kopieren
Ik weet exact hoe je je voelt!

En bovenstaande reactie (sorry Dessert Rose) helpt je natuurlijk helemaal niet. Een dagje uit, of met vriendinnen leuke dingen afspreken of gezegd krijgen dat jullie niet meer bij elkaar horen, dat zet jouw niet van je KLOTE gevoel af.



Ik ben 7 maanden geleden aan de kant gezet. Ook zonder twijfels uit te spreken of moeite doen van zijn kant.

En ook al ben ik 12 jaar ouder dan jij en heb ik een kindje samen met ex, het is een rotsituatie waar je in zit. Onze gevoelens zijn hetzelfde. Weet ook niet hoe je je beter zou moeten gaan voelen. Bij mij heeft de tijd het meeste werk gedaan.



Ik denk dat dat jou ook het meeste steekt. Dat er geen duidelijkheid is, die je na 3,5 jaar relatie en lief en leed met elkaar gedeeld te hebben, wel mag verwachten. Dit is ronduit een hufterige schofterige streek. (Je zou zo'n iemand eigenlijk niet moeten willen.)



Nu na 7 maanden ben ik er nog niet over heen. Maar het is niet meer zo scherp als in het begin. Uiteindelijk zul je wel door moeten, maar geef je over aan je verdriet, huil zoveel mogelijk uit. Het gaat bij mij wel iedere dag ietsje beter. En ook dan nog zul je met terugvallen te maken krijgen.

Probeer je in ieder geval NIET bezig te houden met HUN contact, dus tussen dat meisje en je ex. Richt liever je energie op JOUW leven, op JOUW verdriet nu en JOUW toekomst. Dat heeft mij het meeste geholpen. Want ik visualiseerde dat ook, maar neem van mij aan dat je dat de das omdoet. Hij is het niet waard om je daar mee bezig te houden.



Dikke knuffel!!!
Alle reacties Link kopieren
Probeer te beseffen dat je niet hem mist, maar de illusie die je had van hem. Deze waarheid is te hard om te negeren, dus besef je dat het over is en dat doet pijn. Geloof me dat je beter af bent zonder hem.

Ik denk dat je ff door de zure appel heen moeten bijten en vertrouwen moet hebben in jezelf en in de toekomst.
Alle reacties Link kopieren
het vervelende is dat niets en niemand je kan helpen. mensen die lief voor je zijn (je vriendinnen enz.) helpen wel maar je zult je toch kut blijven voelen (een poosje). Het kan helpen om actief te blijven (studie,sport,vriendinnen) dus niet te lang thuis te blijven en zielig zijn.

En nee, hij verdient het nu niet om door te gaan met zijn leven zonder jou. En nee, hij is jou verdriet helemaal niet waard!
Alle reacties Link kopieren
Even voor de duidelijkheid:

ik besef wel dat iemand alleen maar geholpen kan worden als hij hulp wil hebben. Ik kan (zelfs als ik dat zou willen) zijn problemen niet 'van hem afschudden'. Had ik al lang gedaan als ik het zou kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Yulia . ik bedoelde ook niet dat wanneer je leuke dingen doet dat je van t verdriet afkomt. Ik bedoelde er mee dat het goed is om even je gedachten te verzetten op momenten dat je het moeilijk hebt. Dat je dan idd een potje gaat janken alles en iedereen kapot vloekt etc maar jezelf daarna weer bij elkaar kan rapen en de zonnige kanten van het leven ook weer ziet.

En dan kan een dagje shoppen , beautydagje erg geod bij helpen (tenminste is mijn ervaring..) even gedachten op andere dingen zetten. Zodat je later ook kan terug kijken , ik heb toch een onwijs leuke dag gehad ondanks mijn verdriet
Alle reacties Link kopieren
7: sorry, berichtje was bedoeld voor bericht 'schoonmoeder mailen?'.

Moderator: kan je het verplaatsen?



7: wat ik je wilde zeggen is dat liefdesverdriet heel diep kan gaan, maar dat het toch wel slijt. Dat kan ik uit eigen ervaring zeggen.



Als hij zijn twijfels niet aan heeft gegeven is dat zeker niet netjes. Maar je weet ook niet precies wat er bij hem in zijn hoofd speelt. Dat andere meisje is wellicht gewoon om jou te vergeten. (Mijn broer vertelde dat de snelste manier was om over liefdesverdriet te komen gewoon een nieuwe te 'nemen').  Vorige poster stelde het al mooi: je mist het beeld wat er in JOUW hoofd was heel erg, maar dat komt helaas niet met de werkelijkheid overeen.



Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren


Ik weet exact hoe je je voelt!

En bovenstaande reactie (sorry Dessert Rose) helpt je natuurlijk helemaal niet. Een dagje uit, of met vriendinnen leuke dingen afspreken of gezegd krijgen dat jullie niet meer bij elkaar horen, dat zet jouw niet van je KLOTE gevoel af.



Ik ben 7 maanden geleden aan de kant gezet. Ook zonder twijfels uit te spreken of moeite doen van zijn kant.

En ook al ben ik 12 jaar ouder dan jij en heb ik een kindje samen met ex, het is een rotsituatie waar je in zit. Onze gevoelens zijn hetzelfde. Weet ook niet hoe je je beter zou moeten gaan voelen. Bij mij heeft de tijd het meeste werk gedaan.



Ik denk dat dat jou ook het meeste steekt. Dat er geen duidelijkheid is, die je na 3,5 jaar relatie en lief en leed met elkaar gedeeld te hebben, wel mag verwachten. Dit is ronduit een hufterige schofterige streek. (Je zou zo'n iemand eigenlijk niet moeten willen.)



Nu na 7 maanden ben ik er nog niet over heen. Maar het is niet meer zo scherp als in het begin. Uiteindelijk zul je wel door moeten, maar geef je over aan je verdriet, huil zoveel mogelijk uit. Het gaat bij mij wel iedere dag ietsje beter. En ook dan nog zul je met terugvallen te maken krijgen.

Probeer je in ieder geval NIET bezig te houden met HUN contact, dus tussen dat meisje en je ex. Richt liever je energie op JOUW leven, op JOUW verdriet nu en JOUW toekomst. Dat heeft mij het meeste geholpen. Want ik visualiseerde dat ook, maar neem van mij aan dat je dat de das omdoet. Hij is het niet waard om je daar mee bezig te houden.



Dikke knuffel!!!





Ben ik het niet helemaal mee eens. Ik vind juist op zulke momenten het heel waardevol om veel leuke dingen te doen en je vriendinnen toe ste staan om je erdoor heen te slepen. Tuurlijk gaat dat rotgevoel er niet zomaar van weg maar het leidt wel degelijk af en is beter dan thuis te blijven zitten simmen.



Je kan wel blijven denken dat je het niet begrijpt en dat hij zonder uitleg het heeft uitgemaakt maar soms komt die er gewoon niet. En dat is zwaar klote maar je moet toch verder, hoe moeilijk dat ook is.
Alle reacties Link kopieren
aan Yulia: jouw situatie lijkt me veel moeilijker dan de mijne, maar het gevoel zal inderdaad wel hetzelfde zijn, het is ontzettend rot. veel sterkte!



aan iedereen: wat lief dat jullie allemaal zo snel hebben gereageerd!



het is toch wel fijn om ook een reactie te krijgen van mensen die 'objectief' zijn.. bovendien is het soms ook moeilijk om alles kwijt te kunnen hysterisch huilend aan de telefoon.

soms vind ik het wel moeilijk om zo'n harde reactie te lezen, ook al weet ik wel dat dat de waarheid is. maar het lukt gewoon niet om bepaalde dingen van me af te zetten.

ik neem het mijn ex vooral kwalijk dat hij alles wat we hebben meegemaakt en samen hebben opgebouwd zomaar weggooit, alsof het allemaal niks waard is geweest, ik begrijp dat gewoon echt niet.

ik ben twee weken geleden na 2 jaar studeren ook van mijn studie afgezet wegens 1 vak, dus de toekomst die ik voor ogen had is in 1 maand helemaal weg, ik moet opnieuw beginnen en vind het nu heel moeilijk dat ik daarmee niet bij hem terecht kan, omdat ik dat 3,5 jaar lang wel kon, en nu ineens niet meer.



Ik ben al naar de kapper geweest en heb al allemaal nieuwe kleren gekocht, veel uitgeweest, iedereen doet heel erg zijn best om me op te vrolijken en dat is heel erg lief :)

maar toch moet je een klein beetje soort van wachten tot het slijt, en dat vind ik zo irritant.
Alle reacties Link kopieren
Ik citeer:



ik neem het mijn ex vooral kwalijk dat hij alles wat we hebben

meegemaakt en samen hebben opgebouwd zomaar weggooit, alsof het

allemaal niks waard is geweest, ik begrijp dat gewoon echt niet.



Ik denk dat je dit jezelf inbeeld. Want jij denk dat het voor hem niets betekend heeft, maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Wellicht heeft het heel veel voor hem betekend, maar zijn er toch redenen waarom hij het uitgemaakt heeft. (Die jij misschien wel, of misschien wel nooit te weten zult komen).



Vanuit persoonlijke ervaring:

Na drie jaar ex 'aan de kant gezet'. Had al heel lang twijfel over relatie, lag vooral aan verschil in normen en waarden en wat belangrijk is in het leven. (Vond vriend nogal materialistisch). Was stom genoeg om dat nooit met hem te bespreken, maar maandenlang op te kroppen totdat de bom barstte en ik het uitmaakte.



Dat wil niet zeggen dat onze relatie niet waardevol was. Nu ik sinds een jaar een vriend heb (met heel veel problemen, dat is een ander verhaal) zie ik pas in hoe goed we het samen hadden. We hebben dan ook nog regelmatig contact en zal altijd van hem blijven houden. Maar weer terug en huisje boompje beestje met ex? Dat nooit.



Samenvattend: niet hem gedachten en gevoelens in zijn hart leggen dat het niet waardevol was. Jij kan niet in zijn hoofd/ hart kijken!
Toch even een ander licht op de zaak laten schijnen:

Ik heb mijn ex ook van de ene op de andere dag aan de kant gezet. Voor hem kwam het volkomen onverwachts. (Wij kregen wat op de 29e van de maand en hij heeft me een jaar lang nog op die dag gebeld, alleen op die dag...) Voor mij was ook van de één op de andere dag duidelijk: ik wil niet meer met hem verder. Er was geen twijfel, ik wilde ook helemaal niet overleggen over een pauze of een andere tijdelijke oplossing; ik wilde gewoon niet meer. Ik heb mijn twijfels over de relatie niet voorgelegd, want die waren er niet. Van de één op de andere dag wist ik het gewoon. Ik heb hier één avond hard om gehuild, daarna was het over. Ik kreeg ook héél snel een andere relatie, nog veel sneller dan jouw ex en ook mij deed het verder eigenlijk vrij weinig. Ik weet dat dat allemaal kon doordat ik de relatie in feite al had afgesloten in de laatste maanden dat ik nog met hem samen was. Het was al over, ik had het alleen nog niet uitgemaakt zeg maar. Ook ik kon geen duidelijkheid verschaffen waarom ik het uitmaakte, ik had er geen duidelijke redenen voor. Ik wist en voelde het gewoon. Heel vervelend voor hem, want hij was heel erg ontdaan van dit alles. Maar wat ik maar wil zeggen: je ex hoeft helemaal niet zo'n hork te zijn als hier beweerd wordt. Misschien ging het bij hem net als bij mij. Het is niet altijd een kwestie van overleggen en praten. Ik werd wakker met dit gevoel en toen ik hem zag heb ik het uitgemaakt. Dat betekende allemaal trouwens niet dat ik geen leuke tijd met hem heb gehad, want dat heb ik wel. Maar ik wist dat het afgelopen was, ik wist dat praten over twijfels en gevoelens geen zin had, want ik wilde gewoon niet meer. Ik wens je in ieder geval veel sterkte.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven