Seks
alle pijlers
Al 16 jaar geen seks
donderdag 29 september 2022 om 14:31
Het probleem lijkt me duidelijk. Ik heb al 16 jaar geen seks.
Ben al 25 jaar bij dezelfde man. Meestal kan ik er wel mee omgaan/accepteren soms breekt het me op. Hij vindt seks niks aan. Inmiddels ben ik op het punt dat ik ook geen seks meer wil met hem. We
Knuffelen wel en slapen samen. Meer niet. We hebben verder een goede liefdevolle relatie.
Ik wil dat niet op het spel zetten (soms
Kost me dat wel moeite). Verbetering komt er niet meer.
Inmiddels is manlief 60 en is ook impotent geworden. Nooit meer seks met een man voor mij. Ik baal daarvan maar bespreken is geen optie meer. Ik wil hem. Ier kwijt en ben een trouw en loyaal persoon.
Zijn er lotgenoten?
Ben al 25 jaar bij dezelfde man. Meestal kan ik er wel mee omgaan/accepteren soms breekt het me op. Hij vindt seks niks aan. Inmiddels ben ik op het punt dat ik ook geen seks meer wil met hem. We
Knuffelen wel en slapen samen. Meer niet. We hebben verder een goede liefdevolle relatie.
Ik wil dat niet op het spel zetten (soms
Kost me dat wel moeite). Verbetering komt er niet meer.
Inmiddels is manlief 60 en is ook impotent geworden. Nooit meer seks met een man voor mij. Ik baal daarvan maar bespreken is geen optie meer. Ik wil hem. Ier kwijt en ben een trouw en loyaal persoon.
Zijn er lotgenoten?
woensdag 5 oktober 2022 om 12:22
nee hoor, beiden maken die stoffen nog aan
Vaak is er veel meer aan de hand. Communicatieprobleen, gunfactor etcetc
vooral bij vrouwen nemen lustgevoelens af, na de eerste verliefdheidsfase (dan is het meer werk, om zin te krijgen) mannen hebben hulp van testosteron
woensdag 5 oktober 2022 om 12:35
Maar het afnemen van die lustgevoelens is op zich toch geen "vreemd" proces in een langdurige relatie? Los van hoe hoog iemands persoonlijke libido is, want daar heb je natuurlijk ook nog verschillen in. Maar waarin mensen dan - denk ik - verschillen, is dat de ene persoon dan nog wel ontvankelijk is voor het hebben van lustgevoelens (of desnoods gewoon een flirt, crush) waar contacten voor de ander voorgoed platonisch worden. Ik noemde het al eerder "uitgedoofd" en toen zei jij geloof ik dat je meer aan een waakvlammetje moet denken, maar los van hoe je het noemt is de ene persoon toch ook ontvankelijker voor lichamelijke behoeften, aantrekkingskracht ervaren, begeerd willen worden. En ook als het je wel overkomt, dat je je aangetrokken voelt tot iemand, dan nog kun je - vanuit je intuïtie of vanuit seksuele ervaring die je hebt opgedaan - toch ook weten waar je seksueel wel of niet van geniet? Ik zie het niet snel gebeuren dat ik verliefd word op een ander, maar áls het gebeurt dan weet ik wel dat dat zonder een seksuele behoefte is.Lila-Linda schreef: ↑05-10-2022 12:22nee hoor, beiden maken die stoffen nog aan
Vaak is er veel meer aan de hand. Communicatieprobleen, gunfactor etcetc
vooral bij vrouwen nemen lustgevoelens af, na de eerste verliefdheidsfase (dan is het meer werk, om zin te krijgen) mannen hebben hulp van testosteron
woensdag 5 oktober 2022 om 12:49
je hebt 2 soorten stofjes:Elfilin schreef: ↑05-10-2022 12:35Maar het afnemen van die lustgevoelens is op zich toch geen "vreemd" proces in een langdurige relatie? Los van hoe hoog iemands persoonlijke libido is, want daar heb je natuurlijk ook nog verschillen in. Maar waarin mensen dan - denk ik - verschillen, is dat de ene persoon dan nog wel ontvankelijk is voor het hebben van lustgevoelens (of desnoods gewoon een flirt, crush) waar contacten voor de ander voorgoed platonisch worden. Ik noemde het al eerder "uitgedoofd" en toen zei jij geloof ik dat je meer aan een waakvlammetje moet denken, maar los van hoe je het noemt is de ene persoon toch ook ontvankelijker voor lichamelijke behoeften, aantrekkingskracht ervaren, begeerd willen worden. En ook als het je wel overkomt, dat je je aangetrokken voelt tot iemand, dan nog kun je - vanuit je intuïtie of vanuit seksuele ervaring die je hebt opgedaan - toch ook weten waar je seksueel wel of niet van geniet? Ik zie het niet snel gebeuren dat ik verliefd word op een ander, maar áls het gebeurt dan weet ik wel dat dat zonder een seksuele behoefte is.
Stof 1:die om zin te krijgen, die nemen (vooral bij vrouwen!) af
Maar alleen naar hun vaste partner. Vaak helpt een minnaar nemen, om ook thuis weer zin te krijgen
Bij mannen neemt die niet zo sterk af. Mannen op een waakvlam ontvlammen gemakkelijk
Stof 2: stofjes, die zorgen voor verbinding.
Als je seks blijft hebben, ook al het langer duurt voor je de opwinding vindt, doet dat iets met je relatie. Het houdt het houden-van in stand
Mijn aanname is, dat bij jou die stoffen allemaal wat minder ontwikkeld zijn, dan bij gemiddelde mensen. Maar dat is echt een flinke aanname hoor
woensdag 5 oktober 2022 om 18:21
Na jarenlang meelezen nu toch een account, zodat ik hier mee kan schrijven.
Na 20+ jaren is hier de seks volledig weggevallen. Inmiddels al een jaar of 3 seksloos, maar verder hebben we een fijne relatie.
Ik weet niet wat de oplossing is. Als ik erover begin dan weet ik zeker, dat er net als in het verleden, 1x een "zoethoudertje" zou zijn, en daar heb ik geen zin in. Een open relatie ziet ze helaas niet zitten. Het is niet eerlijk van haar om mij seks te ontzeggen, maar ik vind het ook niet eerlijk om een open relatie af te dwingen.
Ik heb nu, net als TO, het punt bereikt, dat ik wel seks wil, maar niet meer met mijn partner. Omdat ik verder niet ongelukkig ben geef ik het nog een jaar in de hoop dat het beter wordt. Maar ja, dat heb ik al vaker gezegd ...
Mijn beste vriendin heeft trouwens ook een seksloze relatie en het helpt om erover te praten. Ik weet dat het niet aan mij ligt, maar soms is het fijn als iemand je daaraan herinnert, en dat je hier niet alleen in bent.
Dus bij deze TO en andere lotgenoten; het ligt niet aan jou, en je bent niet alleen!
Na 20+ jaren is hier de seks volledig weggevallen. Inmiddels al een jaar of 3 seksloos, maar verder hebben we een fijne relatie.
Ik weet niet wat de oplossing is. Als ik erover begin dan weet ik zeker, dat er net als in het verleden, 1x een "zoethoudertje" zou zijn, en daar heb ik geen zin in. Een open relatie ziet ze helaas niet zitten. Het is niet eerlijk van haar om mij seks te ontzeggen, maar ik vind het ook niet eerlijk om een open relatie af te dwingen.
Ik heb nu, net als TO, het punt bereikt, dat ik wel seks wil, maar niet meer met mijn partner. Omdat ik verder niet ongelukkig ben geef ik het nog een jaar in de hoop dat het beter wordt. Maar ja, dat heb ik al vaker gezegd ...
Mijn beste vriendin heeft trouwens ook een seksloze relatie en het helpt om erover te praten. Ik weet dat het niet aan mij ligt, maar soms is het fijn als iemand je daaraan herinnert, en dat je hier niet alleen in bent.
Dus bij deze TO en andere lotgenoten; het ligt niet aan jou, en je bent niet alleen!
woensdag 5 oktober 2022 om 22:56
Ja, maar dat is allemaal wel heel makkelijk gezegd hè, als je het niet eens vrijblijvend mag proberen, hoe moest ik bij mijn eerste relatie weten dat ik helemaal geen seksueel verlangen heb, ik weet toch helemaal niet wat ik niet voel?Singlejingle schreef: ↑03-10-2022 16:36
Dus doe het vooral jezelf niet aan. Als je toch nieuwsgierig bent naar een leven met een partner, ga dat gewoon daten met gelijkgestemden. Dat maakt het voor beide partijen zoveel fijner en reëler. Er zullen toch vast wel platforms zijn waar mensen die aseksueel zijn en nieuwsgierig zijn naar een relatie of graag een relatie hebben, zonder de eeuwige verwachting van seks, dat die elkaar daar kunnen vinden. Net zoals andere geaardheden elkaar op andere platforms kunnen vinden.
Zoiets daar kom je meestal later achter, en zelfs nu weet ik het niet zeker.
Misschien dat het met de juiste persoon wel zou lukken, dat zeggen vriendinnen bijvoorbeeld wel altijd tegen me als ik het er over heb.
Maar hoe moet ik erachter komen wie de juiste persoon is als een relatie aangaan blijkbaar gelijk staat aan een levenslange garantie op seks?
Ik wil er eerlijk gezegd niet eens meer aan beginnen zo, en dat is ook wel prima, maar als je al in een relatie zit tegen de tijd dat je merkt dat het echt niet lukt dan ben je dus mooi de sjaak.
Jij bent degene die kapot is en dan moet je maar seks hebben tegen je zin, of accepteren dat je partner het met anderen doet, want jouw menig doet er niet meer toe.
Hele ouderwetse opvattingen over huwelijkse plichten heb je dan, als je er zo instaat, persoonlijk heb ik dan liever dat mijn partner weggaat dan dat ik zo gechanteerd word om zelf weg te gaan.
Echt laf gedrag is dat, om nog even extra te benadrukken dat het allemaal ligt aan de persoon die zo stom is geen seks te willen.
Als ik dat soort dingen lees ben ik ergens gewoon blij dat mijn ex gelogen heeft over het feit dat hij in de gevangenis heeft gezeten voordat we elkaar leerden kennen, want dat gaf ons achteraf gezien allebei nog de meest genadige uitweg
woensdag 5 oktober 2022 om 23:45
Serieuze vraag. Niet per se alleen aan jou, maar jouw post geeft de aanleiding.VallendeSterren schreef: ↑05-10-2022 22:56Ja, maar dat is allemaal wel heel makkelijk gezegd hè, als je het niet eens vrijblijvend mag proberen, hoe moest ik bij mijn eerste relatie weten dat ik helemaal geen seksueel verlangen heb, ik weet toch helemaal niet wat ik niet voel?
Zoiets daar kom je meestal later achter, en zelfs nu weet ik het niet zeker.
Misschien dat het met de juiste persoon wel zou lukken, dat zeggen vriendinnen bijvoorbeeld wel altijd tegen me als ik het er over heb.
Maar hoe moet ik erachter komen wie de juiste persoon is als een relatie aangaan blijkbaar gelijk staat aan een levenslange garantie op seks?
Ik wil er eerlijk gezegd niet eens meer aan beginnen zo, en dat is ook wel prima, maar als je al in een relatie zit tegen de tijd dat je merkt dat het echt niet lukt dan ben je dus mooi de sjaak.
Jij bent degene die kapot is en dan moet je maar seks hebben tegen je zin, of accepteren dat je partner het met anderen doet, want jouw menig doet er niet meer toe.
...
Denk je dat als je de juiste persoon tegenkomt het helemaal anders zou kunnen zijn? Dus dat je niet stuk bent zoals je zegt, maar dat het eraan ligt dat je de juiste persoon nog niet ontmoet hebt en je lijf dus pas los zou komen als dat wel zo is?
Is dat dan een weten dat het er wél is, het toch ergens gevoeld hebben? Of is het het graag willen, dat gevoel dat anderen als geweldig beschrijven maar wat jij niet kent?
Is echt een serieuze vraag. Want als je nooit iets van het gevoel gehad hebt, en je echt voelt dat je "stuk" bent, kan ik me voorstellen dat dat heel frustrerend is, vooral ook als je topics als dit leest qua onbegrip e.d. Maar als je eigenlijk wel van het gevoel geproefd hebt, of denkt of vermoedt dat het er wel is, maar dat het in je lijf verscholen zit totdat die ene ware jacob(a) eens de hoek om komt kijken, dan lijkt me dat net zo frustrerend...
woensdag 5 oktober 2022 om 23:49
Ok nou dan doe je netjes niks en je wacht tot je een ons weegt... Dat kan natuurlijk...Zeemeerplus schreef: ↑05-10-2022 18:21Na jarenlang meelezen nu toch een account, zodat ik hier mee kan schrijven.
Na 20+ jaren is hier de seks volledig weggevallen. Inmiddels al een jaar of 3 seksloos, maar verder hebben we een fijne relatie.
Ik weet niet wat de oplossing is. Als ik erover begin dan weet ik zeker, dat er net als in het verleden, 1x een "zoethoudertje" zou zijn, en daar heb ik geen zin in. Een open relatie ziet ze helaas niet zitten. Het is niet eerlijk van haar om mij seks te ontzeggen, maar ik vind het ook niet eerlijk om een open relatie af te dwingen.
Ik heb nu, net als TO, het punt bereikt, dat ik wel seks wil, maar niet meer met mijn partner. Omdat ik verder niet ongelukkig ben geef ik het nog een jaar in de hoop dat het beter wordt. Maar ja, dat heb ik al vaker gezegd ...
Mijn beste vriendin heeft trouwens ook een seksloze relatie en het helpt om erover te praten. Ik weet dat het niet aan mij ligt, maar soms is het fijn als iemand je daaraan herinnert, en dat je hier niet alleen in bent.
Dus bij deze TO en andere lotgenoten; het ligt niet aan jou, en je bent niet alleen!
Maar dan vraag ik mij af: wat als je vrouw een nieuwe collega, trainer weet ik veel buurman krijgt die haar aanzet: goh, wat zit je haar leuk, oh wat ben jij grappig, ik bedoel maar de kans dat zij nooit meer flirt of iemand met haar is toch bijna nul?
Uiteindelijk ontmoeten we soms allemaal iemand die iets losmaakt in je.... Als je dan al jaren geen sex meer hebt ben je daar als vrouw denk ik erg vatbaar voor...
donderdag 6 oktober 2022 om 00:01
Ik weet het oprecht niet, het is mij wel altijd zo voorgespiegeld dat het zo zou gaan, zeker als je jong bent en aarzelend oppert dat je misschien asexueel bent dan roept iedereen gelijk "neee, joh, je had gewoon pech met die droeftoeter, het word wel leuk als je de juiste vind"Vannelle schreef: ↑05-10-2022 23:45Serieuze vraag. Niet per se alleen aan jou, maar jouw post geeft de aanleiding.
Denk je dat als je de juiste persoon tegenkomt het helemaal anders zou kunnen zijn? Dus dat je niet stuk bent zoals je zegt, maar dat het eraan ligt dat je de juiste persoon nog niet ontmoet hebt en je lijf dus pas los zou komen als dat wel zo is?
Is dat dan een weten dat het er wél is, het toch ergens gevoeld hebben? Of is het het graag willen, dat gevoel dat anderen als geweldig beschrijven maar wat jij niet kent?
Is echt een serieuze vraag. Want als je nooit iets van het gevoel gehad hebt, en je echt voelt dat je "stuk" bent, kan ik me voorstellen dat dat heel frustrerend is, vooral ook als je topics als dit leest qua onbegrip e.d. Maar als je eigenlijk wel van het gevoel geproefd hebt, of denkt of vermoedt dat het er wel is, maar dat het in je lijf verscholen zit totdat die ene ware jacob(a) eens de hoek om komt kijken, dan lijkt me dat net zo frustrerend...
Of eigenlijk nog erger "dat los ik op voor je, ik ben er heel goed in"
Ik heb zelf besloten dat ik er niet meer aan zou beginnen tot ik het zeker weet, maar dat gebeurt dus nooit.
Zou het wel gebeuren als ik iemand tegenkom die het op de juiste manier aanpakt?
Misschien.
Ik denk eigenlijk dat het er niet meer inzit, maar ik vind het wel jammer dat ik het blijkbaar nooit meer zou mogen proberen, want dan doe ik een ander iets aan.
Zeker omdat ik niet zomaar iemand voor 1 nacht uit de kroeg wil plukken, dat heeft helemaal geen zin denk ik
Het ligt ook lastig en ik snap dat wel, maar het zou geen kwade opzet zijn, geen vals plan om iemand in een seksloze relatie te lokken.
donderdag 6 oktober 2022 om 00:15
Dat heeft ook geen zin, om het te testen op willekeurige kroeggangers... Dat zou net zoiets zijn om als je als meisje twijfelt over je geaardheid, te gaan zoenen met een willekeurige vrouw: als je niet verliefd bent doet dat niets meer dan zoenen met een man waarop je niet verliefd bent. Het leert je dus niets over je geaardheid.
Nu ben ik zelf een tijdje uit het date-leven, dus misschien zie ik het verkeerd, maar als je iemand ontmoet, heb je vaak toch wel de nodige gesprekken voordat je met elkaar de lakens deelt. Is het dan juist wel of niet fijn om vóóraf te delen dat je er moeite mee hebt? Ik kan me voorstellen dat als je het vertelt, je bang bent voor reacties als "dat los ik wel even voor je op", maar als je het niet deelt dat het voor jou een heel ding wordt (mede gezien vele reacties en het schuldgevoel -? - dat je jezelf dan vooraf al oplegt?). Anderzijds kan zo'n gespreksonderwerp vooraf ook juist een opening bieden - mits je met de juiste persoon aan tafel zit. Maar daarmee kom ik dan misschien weer bij de eerste vraag: is "het" er wel of niet... Ingewikkeld voor je (jullie!).
Nu ben ik zelf een tijdje uit het date-leven, dus misschien zie ik het verkeerd, maar als je iemand ontmoet, heb je vaak toch wel de nodige gesprekken voordat je met elkaar de lakens deelt. Is het dan juist wel of niet fijn om vóóraf te delen dat je er moeite mee hebt? Ik kan me voorstellen dat als je het vertelt, je bang bent voor reacties als "dat los ik wel even voor je op", maar als je het niet deelt dat het voor jou een heel ding wordt (mede gezien vele reacties en het schuldgevoel -? - dat je jezelf dan vooraf al oplegt?). Anderzijds kan zo'n gespreksonderwerp vooraf ook juist een opening bieden - mits je met de juiste persoon aan tafel zit. Maar daarmee kom ik dan misschien weer bij de eerste vraag: is "het" er wel of niet... Ingewikkeld voor je (jullie!).
donderdag 6 oktober 2022 om 00:18
Nee, het is niet zo dat als je aan een relatie begint, dat je dan voor het leven gebonden bent aan een soort belofte dat je seks zult blijven hebben.
Maar mensen ontwikkelen zich, en er kunnen allerlei redenen zijn waardoor een stel op den duur niet meer bij elkaar past. Bij sommigen is dat zelfs al als je 15 kilo bent aangekomen. Als er iets verandert zul je de relatie als stel opnieuw moeten evalueren, haal je er beiden nog uit wat je nodig hebt. En dan kan het zijn dat een partner zegt; voor mij is seks een vereiste, dus hier scheiden onze wegen. Niet dat er iemand kapot is en dat maar moet fiksen, of dat je dan maar moet accepteren dat de ander het buiten de deur zoekt. Nee, je moet er samen uitkomen en ieder heeft daar zijn standpunt in.
Overigens zeg je steeds dat de aseksuele gemanipuleerd wordt om seks te hebben, maar de realiteit is juist vaak dat degene die géén seks wil de leidraad is, omdat de meeste mensen een ander niet tot seks willen dwingen. Dus in een dergelijke situatie is het veel waarschijnlijker dat degene met behoefte aan seks zonder zit, dan dat degene die geen seks wil tegen de zin ligt te seksen.
En verder; iedereen leert bij voorgaande relaties dingen over zichzelf die je daarvoor niet wist. Op het gebied van seks, maar ook op andere vlakken. Die ervaringen neem je mee naar een volgende relatie.
Maar mensen ontwikkelen zich, en er kunnen allerlei redenen zijn waardoor een stel op den duur niet meer bij elkaar past. Bij sommigen is dat zelfs al als je 15 kilo bent aangekomen. Als er iets verandert zul je de relatie als stel opnieuw moeten evalueren, haal je er beiden nog uit wat je nodig hebt. En dan kan het zijn dat een partner zegt; voor mij is seks een vereiste, dus hier scheiden onze wegen. Niet dat er iemand kapot is en dat maar moet fiksen, of dat je dan maar moet accepteren dat de ander het buiten de deur zoekt. Nee, je moet er samen uitkomen en ieder heeft daar zijn standpunt in.
Overigens zeg je steeds dat de aseksuele gemanipuleerd wordt om seks te hebben, maar de realiteit is juist vaak dat degene die géén seks wil de leidraad is, omdat de meeste mensen een ander niet tot seks willen dwingen. Dus in een dergelijke situatie is het veel waarschijnlijker dat degene met behoefte aan seks zonder zit, dan dat degene die geen seks wil tegen de zin ligt te seksen.
En verder; iedereen leert bij voorgaande relaties dingen over zichzelf die je daarvoor niet wist. Op het gebied van seks, maar ook op andere vlakken. Die ervaringen neem je mee naar een volgende relatie.
donderdag 6 oktober 2022 om 00:28
Ik zie dat precies omgekeerd, maar dat ligt ook van je perspectief af denk ik.navyblue schreef: ↑06-10-2022 00:18
Overigens zeg je steeds dat de aseksuele gemanipuleerd wordt om seks te hebben, maar de realiteit is juist vaak dat degene die géén seks wil de leidraad is, omdat de meeste mensen een ander niet tot seks willen dwingen. Dus in een dergelijke situatie is het veel waarschijnlijker dat degene met behoefte aan seks zonder zit, dan dat degene die geen seks wil tegen de zin ligt te seksen.
Als je keihard nee zegt weten de meeste mensen wel dat dat het is.
Maar seks is zoiets vanzelfsprekends om te doen, en niemand vind het leuk om te horen dat de ander het niet lekker vind, dus het valt helemaal niet mee om het aan te snijden.
Zeker niet als je het al meerdere keren hebt geprobeerd, verschillende dingen anders hebt gedaan.
Want als je elkaar leuk vind en je best doet is er geen reden waarom het niet zou lukken toch?
Gewoon oefenen, dan komt het vanzelf.
En hoewel mijn exvriendje wel een beetje een eikel bleek te zijn later deed hij qua seks heus zijn best, ik denk eigenlijk niet dat het aan hem lag, dus ik gunde hem het "succes" ook wel.
En ik snap best dat een relatie hier op stuk kan lopen, heus wel.
Maar in dit topic word er teveel uitgegaan van het idee dat de seksloze partner "schuldig" is, en dus een oplossing moet aandragen.
En dat valt mij misschien extra op omdat ik mij zelf ook echt wel schuldig voelde toen, ik wilde echt wel graag een goed vriendinnetje zijn enzo, maar ik kon het gewoon niet zo goed.
donderdag 6 oktober 2022 om 00:37
Het kan natuurlijk dat jij je “gedwongen” hebt gevoeld mee te gaan in seks. En daar je best voor hebt proberen te doen, ook al had je er zelf weinig aan.
Maar bij lange relaties is het toch echt vaak degene die geen seks meer wil die op een bepaald moment de overhand krijgt in het seksleven. Daar doet de partner zijn best begrip te hebben voor het lage libido, wellicht is het een fase, geef iemand de tijd, etc. Maar door de afwijzingen, of het gebrek enthousiasme of initiatief kruipt de ander steeds meer in zijn schulp om maar weer niet het deksel op de neus te krijgen. En daar komt dan vaak ook nog bij dat er nauwelijks over gesproken kan worden, wat ook voor verwijdering zorgt. Dan zit je in een patstelling. Maar dat wil niet zeggen dat het de schuld van de een of se ander is. Een schuldgevoel hebben is niet hetzelfde als schuld hebben.
Maar bij lange relaties is het toch echt vaak degene die geen seks meer wil die op een bepaald moment de overhand krijgt in het seksleven. Daar doet de partner zijn best begrip te hebben voor het lage libido, wellicht is het een fase, geef iemand de tijd, etc. Maar door de afwijzingen, of het gebrek enthousiasme of initiatief kruipt de ander steeds meer in zijn schulp om maar weer niet het deksel op de neus te krijgen. En daar komt dan vaak ook nog bij dat er nauwelijks over gesproken kan worden, wat ook voor verwijdering zorgt. Dan zit je in een patstelling. Maar dat wil niet zeggen dat het de schuld van de een of se ander is. Een schuldgevoel hebben is niet hetzelfde als schuld hebben.
donderdag 6 oktober 2022 om 00:46
Schuld is misschien niet het juiste woord, maar de persoon die niet meer wil word wel vaak verantwoordelijk gehouden voor de oplossing.navyblue schreef: ↑06-10-2022 00:37Het kan natuurlijk dat jij je “gedwongen” hebt gevoeld mee te gaan in seks. En daar je best voor hebt proberen te doen, ook al had je er zelf weinig aan.
Maar bij lange relaties is het toch echt vaak degene die geen seks meer wil die op een bepaald moment de overhand krijgt in het seksleven. Daar doet de partner zijn best begrip te hebben voor het lage libido, wellicht is het een fase, geef iemand de tijd, etc. Maar door de afwijzingen, of het gebrek enthousiasme of initiatief kruipt de ander steeds meer in zijn schulp om maar weer niet het deksel op de neus te krijgen. En daar komt dan vaak ook nog bij dat er nauwelijks over gesproken kan worden, wat ook voor verwijdering zorgt. Dan zit je in een patstelling. Maar dat wil niet zeggen dat het de schuld van de een of se ander is. Een schuldgevoel hebben is niet hetzelfde als schuld hebben.
Dat is de persoon die niet meer wil, dus die moet maar in therapie, of nog eens proberen, of accepteren dat zijn/haar partner het met anderen doet.
Ik denk dan, als iemand echt van mij houd blijft hij/zij wel bij me, dan maakt het allemaal niet zoveel uit, en als het wel erg is gaat de ander weg (en natuurlijk probeer je het eerst goed te krijgen, maar daar ligt ook een grens natuurlijk)
Wel per se willen blijven, maar dat dan brengen als een opoffering, zodat de ander ook iets moet opofferen (het idee van een monogame relatie bijvoorbeeld) is eigenlijk ook niet zo leuk.
donderdag 6 oktober 2022 om 01:01
Nee, er zijn toch zoveel redenen waarom relaties op de klippen lopen, ook al houden mensen van elkaar? Stellen gaan ook met pijn in het hart uit elkaar als een van twee bij nader inzien toch maar geen kinderen wil, bijvoorbeeld. Er zijn er ook die toch bij elkaar blijven, kan ook. Maar dat het iets is dat door een van twee in gang is gezet, is een feit.VallendeSterren schreef: ↑06-10-2022 00:46Schuld is misschien niet het juiste woord, maar de persoon die niet meer wil word wel vaak verantwoordelijk gehouden voor de oplossing.
Dat is de persoon die niet meer wil, dus die moet maar in therapie, of nog eens proberen, of accepteren dat zijn/haar partner het met anderen doet.
Ik denk dan, als iemand echt van mij houd blijft hij/zij wel bij me, dan maakt het allemaal niet zoveel uit, en als het wel erg is gaat de ander weg.
Wel per se willen blijven, maar dat dan brengen als een opoffering, zodat de ander ook iets moet opofferen (het idee van een monogame relatie bijvoorbeeld) is eigenlijk ook niet zo leuk.
Alleen maar houden van is echt niet voldoende basis voor het behouden van een relatie, dat is niet reëel. Het moet verder ook kloppen. En blijf je wel bij elkaar, dan is het een compromis.
En nee, als degene die geen seks meer wil daarmee de relatie verandert, dan is die niet persé verantwoordelijk, maar die is wel degene waardoor het niet meer loopt zoals voorheen. Dat is geen schuld, want iemand is zoals ‘ie is. Maar het is wel een feit dat het is waardoor de boel aan het wankelen slaat en waardoor er een nieuw evenwicht gezocht moet worden.
donderdag 6 oktober 2022 om 01:14
Maar is het dan per se een feit dat de ander voor jouw seksuele bevrediging moet zorgen, dat is toch onzin?navyblue schreef: ↑06-10-2022 01:01
En nee, als degene die geen seks meer wil daarmee de relatie verandert, dan is die niet persé verantwoordelijk, maar die is wel degene waardoor het niet meer loopt zoals voorheen. Dat is geen schuld, want iemand is zoals ‘ie is. Maar het is wel een feit dat het is waardoor de boel aan het wankelen slaat en waardoor er een nieuw evenwicht gezocht moet worden.
Je zou ook de "schuld" kunnen leggen bij de persoon wiens liefde al wankelt als er geen seks meer is, mijn liefde wankelt toch ook niet als ik geen kat mag omdat de ander allergisch is (noem maar even iets hoor, ik weet dat dat niet hetzelfde is)
Jij bekijkt het heel erg eenzijdig, maar uiteindelijk is het denk ik het eerlijkst om de schuldvraag gewoon los te laten, en de ander te accepteren zoals die is, of los te laten.
Of zonder dwang een nieuwe balans te vinden.
donderdag 6 oktober 2022 om 01:23
Ik heb echt nog nooit een positieve reactie gehad als ik iemand vertelde dat ik soort van a-seksueel ben, of niet weet of ik echt een seksuele relatie kan hebben.Vannelle schreef: ↑06-10-2022 00:15Dat heeft ook geen zin, om het te testen op willekeurige kroeggangers... Dat zou net zoiets zijn om als je als meisje twijfelt over je geaardheid, te gaan zoenen met een willekeurige vrouw: als je niet verliefd bent doet dat niets meer dan zoenen met een man waarop je niet verliefd bent. Het leert je dus niets over je geaardheid.
Nu ben ik zelf een tijdje uit het date-leven, dus misschien zie ik het verkeerd, maar als je iemand ontmoet, heb je vaak toch wel de nodige gesprekken voordat je met elkaar de lakens deelt. Is het dan juist wel of niet fijn om vóóraf te delen dat je er moeite mee hebt? Ik kan me voorstellen dat als je het vertelt, je bang bent voor reacties als "dat los ik wel even voor je op", maar als je het niet deelt dat het voor jou een heel ding wordt (mede gezien vele reacties en het schuldgevoel -? - dat je jezelf dan vooraf al oplegt?). Anderzijds kan zo'n gespreksonderwerp vooraf ook juist een opening bieden - mits je met de juiste persoon aan tafel zit. Maar daarmee kom ik dan misschien weer bij de eerste vraag: is "het" er wel of niet... Ingewikkeld voor je (jullie!).
Soms een soort onverschilligheid (als die persoon toch niks met me wil) soms boosheid, ontkenning, een plan om mij te veranderen, maar nooit een "is prima, we zien wel"
Dat maakt het ook lastig om het gelijk te vertellen, want zo kom ik er ook nooit achter waar ik sta qua gevoelens voor die persoon.
En in mijn dagelijks leven heb ik er nooit zoveel last meer van, ik vind mijn leven ook wel prima, maar dit topic strijkt me ook een beetje tegen de haren in blijkbaar, ik ga het wel weer negeren
anoniem_63680fe92b4c2 wijzigde dit bericht op 06-10-2022 01:45
1.59% gewijzigd
donderdag 6 oktober 2022 om 01:25
Ik bekijk het vanuit het uitgangspunt waarmee een stel in een relatie is gestapt. Nee, niemand kan in de toekomst kijken. Maar als je van koers verandert, moet je wel samen van koers veranderen. En als een van twee de onuitgesproken verwachting had dat er altijd wel een wens/streven naar seks zou zijn, en de ander geeft aan dat dat geen optie meer is, dan moet de ander toch even schakelen. Dat wil niet zeggen dat de ander verplicht is voor andermans bevrediging te zorgen. Maar het betekent wel dat iemand even moet heroverwegen of alleen liefde genoeg is om de relatie voort te zetten. Je kunt toch niet doen alsof er niets gebeurd is? Dus inderdaad, accepteren of loslaten. Dat is toch ook wat ik steeds zeg?VallendeSterren schreef: ↑06-10-2022 01:14Maar is het dan per se een feit dat de ander voor jouw seksuele bevrediging moet zorgen, dat is toch onzin?
Je zou ook de "schuld" kunnen leggen bij de persoon wiens liefde al wankelt als er geen seks meer is, mijn liefde wankelt toch ook niet als ik geen kat mag omdat de ander allergisch is (noem maar even iets hoor, ik weet dat dat niet hetzelfde is)
Jij bekijkt het heel erg eenzijdig, maar uiteindelijk is het denk ik het eerlijkst om de schuldvraag gewoon los te laten, en de ander te accepteren zoals die is, of los te laten.
Of zonder dwang een nieuwe balans te vinden.
Ik bekijk het juist helemaal niet eenzijdig. Eerlijk gezegd bekijk jij het juist erg eenzijdig. Want wat zou jij vinden als je in een fijne relatie zat, naar beider tevredenheid zonder seks. En opeens geeft de ander na jaren aan toch seks te willen. Ga je dan uit liefde overstag?
donderdag 6 oktober 2022 om 01:30
Ik denk dat het voor iemand die niet zoveel om seks geeft onmogelijk is om begrip op te brengen voor hoeveel gewicht jij er aan hangt.navyblue schreef: ↑06-10-2022 01:25Ik bekijk het vanuit het uitgangspunt waarmee een stel in een relatie is gestapt. Nee, niemand kan in de toekomst kijken. Maar als je van koers verandert, moet je wel samen van koers veranderen. En als een van twee de onuitgesproken verwachting had dat er altijd wel een wens/streven naar seks zou zijn, en de ander geeft aan dat dat geen optie meer is, dan moet de ander toch even schakelen. Dat wil niet zeggen dat de ander verplicht is voor andermans bevrediging te zorgen. Maar het betekent wel dat iemand even moet heroverwegen of alleen liefde genoeg is om de relatie voort te zetten. Je kunt toch niet doen alsof er niets gebeurd is? Dus inderdaad, accepteren of loslaten. Dat is toch ook wat ik steeds zeg?
Ik bekijk het juist helemaal niet eenzijdig. Eerlijk gezegd bekijk jij het juist erg eenzijdig. Want wat zou jij vinden als je in een fijne relatie zat, naar beider tevredenheid zonder seks. En opeens geeft de ander na jaren aan toch seks te willen. Ga je dan uit liefde overstag?
Echt, van koers veranderen, een onuitgesproken verwachting dat het er altijd zal zijn, je liefde heroverwegen, ik kan mij daar niet in inleven, het is maar seks.
En voor de ander voelt dat blijkbaar niet zo, maar daar kan ik eigenlijk ook niks aan doen.
Moet toegeven dat ik het ergens een enorme teleurstelling vind, dat alles wat ik ben en te bieden heb wegvalt vanwege iets met lichaamsdelen in andere lichaamsdelen.
En het is zo, en dat accepteer ik dan, maar ik krijg weinig begrip van de andere kant voor het feit dat het voor mij ook lastig is.
anoniem_63680fe92b4c2 wijzigde dit bericht op 06-10-2022 01:36
9.32% gewijzigd
donderdag 6 oktober 2022 om 01:33
Daar kun jij ook niets aan doen, maar dat is nu eenmaal niet de norm.VallendeSterren schreef: ↑06-10-2022 01:30Ik denk dat het voor iemand die niet zoveel om seks geeft onmogelijk is om begrip op te brengen voor hoeveel gewicht jij er aan hangt.
Echt, van koers veranderen, een onuitgesproken verwachting dat het er altijd zal zijn, je liefde heroverwegen, ik kan mij daar niet in inleven, het is maar seks.
En voor de ander voelt dat blijkbaar niet zo, maar daar kan ik eigenlijk ook niks aan doen.
[Edit: En laten we niet vergeten, TO doet enorm haar best er vrede mee te hebben. Maar ze komt toch tot de conclusie dat ze de seks wel degelijk mist. Het is niet “maar seks”. Ze heeft er verdriet van dat het er niet meer is.]
Zou je een extreme kink hebben op seksgebied, dan zou je het ook lastig hebben daar een passende partner voor te vinden. Vervelend, maar waar.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 06-10-2022 09:33
14.85% gewijzigd
donderdag 6 oktober 2022 om 01:46
Ja, dat snap ik wel hoor, ik voel alleen zoveel onbegrip voor de andere kant in dit topic, daar ga ik een beetje van steigeren.
Sorry.
Schei er wel weer mee uit voor vanavond
donderdag 6 oktober 2022 om 09:23
Ja, zo ging het hier ook. In het begin probeerde ik er nog wel over te praten met hem. Hij zei dan dat hij de seks ook wel miste en dat hij het anders zou proberen te doen. Waarna ik weer even hoop kreeg, dat zoethoudertje kwam waar Zeemeerplus hierboven over sprak... en dat was het dan. Daarna weer jaren wachten.navyblue schreef: ↑06-10-2022 00:37Het kan natuurlijk dat jij je “gedwongen” hebt gevoeld mee te gaan in seks. En daar je best voor hebt proberen te doen, ook al had je er zelf weinig aan.
Maar bij lange relaties is het toch echt vaak degene die geen seks meer wil die op een bepaald moment de overhand krijgt in het seksleven. Daar doet de partner zijn best begrip te hebben voor het lage libido, wellicht is het een fase, geef iemand de tijd, etc. Maar door de afwijzingen, of het gebrek enthousiasme of initiatief kruipt de ander steeds meer in zijn schulp om maar weer niet het deksel op de neus te krijgen. En daar komt dan vaak ook nog bij dat er nauwelijks over gesproken kan worden, wat ook voor verwijdering zorgt. Dan zit je in een patstelling. Maar dat wil niet zeggen dat het de schuld van de een of se ander is. Een schuldgevoel hebben is niet hetzelfde als schuld hebben.
@Vallende sterren, in jouw geval zou ik helemaal niet zeggen dat jij kapot bent of schuldig. Het gaat daar niet om. Het gaat om dat als je in een relatie zit, dat die relatie voor beiden goed werkt. Als ik zou daten en iemand me zei dat ie niet wist of ie seks wel leuk zou vinden, zou dat voor mij wel een dealbreaker zijn, omdat ik een relatie wil waarin sprake is van seks. Maar ik ben geen 20 meer, en als ik wel 20 zou zijn, zou ik zelf misschien ook denken: tja, ik weet het zelf ook nog niet. En dan zou ik zo'n relatie mogelijk wel een kans geven.
Het is geen kwestie van dat iemand fout is of zo. Het is gewoon een punt waarvan het belangrijk is dat je allebei op dezelfde golflengte zit, zodat je daar allebei gelukkig van wordt of in elk geval niet ongelukkig.
donderdag 6 oktober 2022 om 09:29
Als je een relatie met iemand aangaat, heb je bepaalde verwachtingen gebaseerd op hoe het begin van de relatie verloopt. Als dingen dan anders lopen... Tja. Stel dat je een relatie met iemand aangaat terwijl je allebei een kinderwens hebt en dan na 5 jaar zegt de ene: oh, toch maar niet. Dan kun je denken: tja, als iemand echt van mij houdt, blijf ie wel bij me, maar eh... Je vraagt dan nogal wat van de ander. Een deel van de levensinvulling moet diegene opgeven. En een kinderwens is misschien wat sterker dan een seksbehoefte/intimiteitsbehoefte, maar terugkijkend op de meer dan 10 jaar zonder seks zie ik toch wel dat ik veel dingen heb opgeofferd in die relatie. De nabijheid voelen, etc., nou ja, ik heb al eerder geschreven wat ik toen gemist heb.VallendeSterren schreef: ↑06-10-2022 00:46Schuld is misschien niet het juiste woord, maar de persoon die niet meer wil word wel vaak verantwoordelijk gehouden voor de oplossing.
Dat is de persoon die niet meer wil, dus die moet maar in therapie, of nog eens proberen, of accepteren dat zijn/haar partner het met anderen doet.
Ik denk dan, als iemand echt van mij houd blijft hij/zij wel bij me, dan maakt het allemaal niet zoveel uit, en als het wel erg is gaat de ander weg (en natuurlijk probeer je het eerst goed te krijgen, maar daar ligt ook een grens natuurlijk)
Wel per se willen blijven, maar dat dan brengen als een opoffering, zodat de ander ook iets moet opofferen (het idee van een monogame relatie bijvoorbeeld) is eigenlijk ook niet zo leuk.
En het proberen goed te krijgen, dat heb ik geprobeerd, zo veeeel. Maar het frustreert, het vreet aan je zelfvertrouwen, je zelfbeeld, op laatst geef je het op en denk je dat het aan jou ligt, dat je niet aantrekkelijk meer bent en dat je in een andere relatie hetzelfde zal tegenkomen, want je bent dan toch nog steeds lelijk, dus wie zit je nou voor de gek te houden. Maar achteraf gezien: ja, je hebt gelijk, ik had weg moeten gaan. Voor mij was dit ook een leerproces blijkbaar.
donderdag 6 oktober 2022 om 09:30
Nee, het is veel meer dan dat. Maar dat weet je inmiddels toch wel, dat heb je tig keer kunnen lezen in dit topic. Je lijkt erg vast te zitten in je eigen situatie.VallendeSterren schreef: ↑06-10-2022 01:14Maar is het dan per se een feit dat de ander voor jouw seksuele bevrediging moet zorgen, dat is toch onzin?
Je zou ook de "schuld" kunnen leggen bij de persoon wiens liefde al wankelt als er geen seks meer is, mijn liefde wankelt toch ook niet als ik geen kat mag omdat de ander allergisch is (noem maar even iets hoor, ik weet dat dat niet hetzelfde is)
Jij bekijkt het heel erg eenzijdig, maar uiteindelijk is het denk ik het eerlijkst om de schuldvraag gewoon los te laten, en de ander te accepteren zoals die is, of los te laten.
Of zonder dwang een nieuwe balans te vinden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
