Seks
alle pijlers
BDSM, voor de liefhebbers - deel V
dinsdag 19 september 2017 om 19:02
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het vorige topic vind je hier. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen. Het wordt daarbij wel gewaardeerd als je, je even voorstelt.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
sweet_concubine wijzigde dit bericht op 19-09-2017 20:00
14.65% gewijzigd
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
maandag 9 oktober 2017 om 17:21
Ah fijn!cloudwalker schreef: ↑09-10-2017 17:18
Gevoelens. Ik ben nog niet “gewend” aan de intensiteit die dit alles heeft. Gelukkig komt hij vanavond even langs om te knuffelen. Komt wel weer goed.
Voor mij is het ook allemaal nog redelijk vers en nieuw, kan me voorstellen dat ik hem over een poosje ook gewoon even nodig heb om na te kaarten en zijn trots te voelen. Gelukkig kan ik hem na zijn werk een ander kantje opsturen als ik m echt nodig heb.
.
maandag 9 oktober 2017 om 17:26
@Doesunshine dankjewel. Ik ben gewoon erg goed in mijzelf helder verwoorden en dingen uitleggen 
Verder kan ik mij aansluiten bij Rooss, blauwe plekken komen heel veel voor. Daarbij moet je bedenken dat de één na een zacht spel al helemaal onder zit, terwijl je mijn kont kunt canen tot je armen er vanaf vallen en je daarna nog niks ziet. En ja dat vind ik best jammer
@CW die intensiteit kan in het begin best wennen zijn. Zeker als je allemaal leuke en bijzondere dingen meemaakt, zonder dat ze je echt kunt delen.
Verder kan ik mij aansluiten bij Rooss, blauwe plekken komen heel veel voor. Daarbij moet je bedenken dat de één na een zacht spel al helemaal onder zit, terwijl je mijn kont kunt canen tot je armen er vanaf vallen en je daarna nog niks ziet. En ja dat vind ik best jammer
@CW die intensiteit kan in het begin best wennen zijn. Zeker als je allemaal leuke en bijzondere dingen meemaakt, zonder dat ze je echt kunt delen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 9 oktober 2017 om 17:33
maandag 9 oktober 2017 om 17:33
Wat fijn om te lezen dat veel zoveel plezier hebben! Landen vind ik zelf ook altijd een lastige, tot op zekere hoogte te vergelijken thuiskomen in een leeg huis na een heel druk en gezellig weekend.
Ik ben nu echt snotverkouden en lijk meer op een zeehond dan op wat anders maar gisteren toch nog wel op mijn donder gehad met een houten pollepel omdat ik zat te klieren. ;D Helaas zie je bij mij ook vrijwel geen blauwe plekken. Als ik ze al heb, is het omdat ik met mijn eigenwijze kop een magnetron of zo probeer op te vangen met mijn bovenbeen: dat gaat dus niet.
Ik ben nu echt snotverkouden en lijk meer op een zeehond dan op wat anders maar gisteren toch nog wel op mijn donder gehad met een houten pollepel omdat ik zat te klieren. ;D Helaas zie je bij mij ook vrijwel geen blauwe plekken. Als ik ze al heb, is het omdat ik met mijn eigenwijze kop een magnetron of zo probeer op te vangen met mijn bovenbeen: dat gaat dus niet.
maandag 9 oktober 2017 om 17:42
Blauwe plekken zijn denk ik voor de meesten niet zozeer een trofee, maar een mooie herinnering. Elke keer als je ze ziet en als je ze voelt, denk je weer terug aan hoe ze er komen. Dat je zonder nadenken gaat zitten en die blauwe plek voelt, waarna er een glimlach op je gezicht verschijnt door de herinnering die erbij hoort.DoeSunshine schreef: ↑09-10-2017 17:33Blauwe plekken als trofee, is me iets nieuw. Dacht altijd dat rode plekjes best ok waren tijdens hand kletsen, zweepje, canen etc en het meer om de pijn/gevoel te gaan en de grens die je erbij opzoek en evt verlegd. Een soort van fight club in parallel met real life...
Ik denk dat voor velen blauwe plekken ook geen doel zijn, maar wel iets waar we van kunnen genieten als het gebeurd.
Blauwe plekken als doel heeft bij mij bijvoorbeeld geen zin, want ik krijg ze moeilijk. Al weet ik inmiddels wel een paar dingen die het voor elkaar krijgen. Toch zal ik daarom niet vragen om dat te doen of daar te slaan, vooral ook omdat dat ook echte kut dingen zijn
Maarja als ze er toch een keer zitten, kan ik er erg van genieten.Maar blauwe plekken als trofee zeggen mij om diezelfde reden heel weinig. Het zegt namelijk niks over hoeveel je hebt ondergaan. Ik ken mensen die blauwer worden dan ik, terwijl ik vele malen harder speel. En soms krijg ik een keer een blauwe plek van een spel dat voor mijn doen niet eens hard was maar van iets dat dat kennelijk voor elkaar krijgt. Dus het is daarom ook onmogelijk om die dingen te vergelijken en een blauwe plek als een prestatie te zien.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 9 oktober 2017 om 17:55
maandag 9 oktober 2017 om 18:04
@Doesunshine ik speel overigens harder dan een beetje rood of wat tintelingen. Ik denk dat sommigen best wel zouden schrikken als ze mij op een feestje zouden zien spelen. Ik speel heel erg hard en soms gil ik dan de boel bij elkaar van de pijn. Die pijn vind ik ook niet lekker, maar ik hou van het lijden. Dat geeft mij wat ik nodig heb. En dus ga ik ver en verlang ik er elke keer weer naar dat de ander mij het moeilijk maakt.
Een zacht spel kan uiteraard ook heerlijk zijn, maar een pijnspel dat blijft hangen in zacht en lekker, zou voor mij uiteindelijk heel frustrerend zijn. Ik heb meer nodig.
Een zacht spel kan uiteraard ook heerlijk zijn, maar een pijnspel dat blijft hangen in zacht en lekker, zou voor mij uiteindelijk heel frustrerend zijn. Ik heb meer nodig.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 9 oktober 2017 om 19:08
Wat is voor jou dan verschil tussen lijden en pijn hebben ? Misschien domme vraag, maar als je mijn ervaringsdeskundigheid zou plotten op een thermometer dan zit ik in het sub-sub-zero terrein...alhoewel koude ook zijn ding heeft.
Drang naar pijn ken ik ook, leg die vooral in sport. Hoe jij het beschrijft lijkt het me dan gelijkaardig ?
Drang naar pijn ken ik ook, leg die vooral in sport. Hoe jij het beschrijft lijkt het me dan gelijkaardig ?
maandag 9 oktober 2017 om 19:22
@Doesunshine
Pijn is iets waar je mee kunt spelen binnen bdsm. Veel mensen die spelen met pijn doen dat omdat ze er van genieten of omdat ze de sensatie van pijn lekker vinden. Dat genot is dan het doel in het spel.
Ik kan zelf ook tot op zekere mate van pijn genieten, maar voor mij begint het spel pas als ik het niet meer lekker vind. Lijden is echter veel meer dan dat. Lijden is heftig, moeilijk en zwaar. Ik krijg pijn die veel meer is dan niet lekker, maar gewoon gruwelijk veel zeer doet. Pijn die alles behalve leuk is en waar ik tijdens ook niet van geniet. Ik moet dan echt vechten met mijzelf om het vol te houden, maar ik wil het volhouden. Ik wil dat de ander geniet van mijn lijden en gewoon doorgaat hoe zwaar ik het ook heb. Ik worstel, ik jank, ik schreeuw van ellende en toch onderga ik het allemaal. Soms blijft het een gevecht, dat is het moeilijkste, maar ook dan ben ik achteraf blij met het spel en wat ik heb doorstaan. Andere keren komt het punt dat het vechten stopt, dat ik loslaat en dat ik één word met de pijn. Ik omhels de pijn en dans met de pijn. Ik zak er in weg en kom compleet tot rust.
Lijden hoeft bij mij niet alleen door pijn, maar kan ook door gebruikt te worden tegen mijn zin of door vernedering bijvoorbeeld. Dat is een ander soort lijden, maar mentaal kan het hetzelfde met mij doen. Ik heb het nodig om stuk te gaan. Om mij een snotterend hoopje ellende te voelen. Te lijden voor die ander en te zien dat hij daar van geniet. Om daarna als ik dat allemaal voor hem heb doorstaan vastgehouden te worden en gekoesterd te worden. Om zijn liefde en dankbaarheid te voelen, dat ik dat voor hem heb doorstaan.
Hoe meer ik lijd in een spel, hoe harder ik de dagen er na nog nageniet. Hoe meer ik de dagen er na wegdroom op de herinneringen, die dan fijn zijn.
Ik kan me voorstellen dat dit allemaal heel raar klinkt als je het niet kent, maar ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen uitleggen.
Overigens kan ik ook genieten van het spel waarbij ik niet lijd of gewoon lekker aan de voeten van een D zitten. Maar als ik al lang niet zo diep ben gegaan, dan komt de onrust en het verlangen vanzelf weer.
Pijn is iets waar je mee kunt spelen binnen bdsm. Veel mensen die spelen met pijn doen dat omdat ze er van genieten of omdat ze de sensatie van pijn lekker vinden. Dat genot is dan het doel in het spel.
Ik kan zelf ook tot op zekere mate van pijn genieten, maar voor mij begint het spel pas als ik het niet meer lekker vind. Lijden is echter veel meer dan dat. Lijden is heftig, moeilijk en zwaar. Ik krijg pijn die veel meer is dan niet lekker, maar gewoon gruwelijk veel zeer doet. Pijn die alles behalve leuk is en waar ik tijdens ook niet van geniet. Ik moet dan echt vechten met mijzelf om het vol te houden, maar ik wil het volhouden. Ik wil dat de ander geniet van mijn lijden en gewoon doorgaat hoe zwaar ik het ook heb. Ik worstel, ik jank, ik schreeuw van ellende en toch onderga ik het allemaal. Soms blijft het een gevecht, dat is het moeilijkste, maar ook dan ben ik achteraf blij met het spel en wat ik heb doorstaan. Andere keren komt het punt dat het vechten stopt, dat ik loslaat en dat ik één word met de pijn. Ik omhels de pijn en dans met de pijn. Ik zak er in weg en kom compleet tot rust.
Lijden hoeft bij mij niet alleen door pijn, maar kan ook door gebruikt te worden tegen mijn zin of door vernedering bijvoorbeeld. Dat is een ander soort lijden, maar mentaal kan het hetzelfde met mij doen. Ik heb het nodig om stuk te gaan. Om mij een snotterend hoopje ellende te voelen. Te lijden voor die ander en te zien dat hij daar van geniet. Om daarna als ik dat allemaal voor hem heb doorstaan vastgehouden te worden en gekoesterd te worden. Om zijn liefde en dankbaarheid te voelen, dat ik dat voor hem heb doorstaan.
Hoe meer ik lijd in een spel, hoe harder ik de dagen er na nog nageniet. Hoe meer ik de dagen er na wegdroom op de herinneringen, die dan fijn zijn.
Ik kan me voorstellen dat dit allemaal heel raar klinkt als je het niet kent, maar ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen uitleggen.
Overigens kan ik ook genieten van het spel waarbij ik niet lijd of gewoon lekker aan de voeten van een D zitten. Maar als ik al lang niet zo diep ben gegaan, dan komt de onrust en het verlangen vanzelf weer.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 9 oktober 2017 om 22:46
Wow, heftig hoe jij t’beschrijft. Neen, ik ken die wereld nog niet en zeker niet hoe je jezelf in dat soort van extase kunt krijgen. Soms tijdens zwemmen geraak ik ook in soort van trance waar je niet meer weet waar je bent en niet mee nadenkt over je omgeving. Enkel jezelf en het gevecht tegen jezelf ... het is wat raar voor hen die het niet doen - dus kan me heel heel klein beetje inleven. Maar dat is dan maar sport, waar je ook kan lijden maar verre van zulke pijngrenzen die jij keer op keer opzoekt.
Ik zie wel dat je een terugkerende drang hebt, laat zich moeilijk begrijpen voor de buitenwereld maar zit wel in je. Iets wat je leven, kan beheersen en overnemen. Chemie nec plus ultra in je lijf.
Ik zie wel dat je een terugkerende drang hebt, laat zich moeilijk begrijpen voor de buitenwereld maar zit wel in je. Iets wat je leven, kan beheersen en overnemen. Chemie nec plus ultra in je lijf.
maandag 9 oktober 2017 om 22:48
Mooie post Lollypoppje. Kunnen ze deze nier ergens hangen in ‘The Wall of Fame’ van het Viva-forum?
Ik voel wat jij voelt, niet zozeer op het fysieke vlak, maar wel op de mentale. Het lijkt mij geweldig dat te kunnen ervaren. Intens, is het woord dat bij bij opkomt.
Mijn vrouw schrok al van de ontdekking dat ik bij masturbatie wel eens tepelklemmen gebruik, vond ze ‘extreem’. Helaas voor mij zijn fantasie en praktijk nog erg ver van elkaar verwijderd.
Prijs jezelf gelukkig met wat je gevonden hebt!
Ik voel wat jij voelt, niet zozeer op het fysieke vlak, maar wel op de mentale. Het lijkt mij geweldig dat te kunnen ervaren. Intens, is het woord dat bij bij opkomt.
Mijn vrouw schrok al van de ontdekking dat ik bij masturbatie wel eens tepelklemmen gebruik, vond ze ‘extreem’. Helaas voor mij zijn fantasie en praktijk nog erg ver van elkaar verwijderd.
Prijs jezelf gelukkig met wat je gevonden hebt!
Fate is just the weight of circumstances
dinsdag 10 oktober 2017 om 06:41
@Doesunshine
Mijn leven beheersen of overnemen doet het niet. Althans die termen zijn te negatief en geven het gevoel dat die behoefte iets van buiten mij is.
Voor mij is het simpelweg een onderdeel van mijn leven en van wie ik ben. Mijn onderdanigheid en mijn vorm van masochisme zaten er altijd al in, als klein meisje al, nu kan het er gewoon uitkomen.
@cygnus dankje. Ik heb momenteel overigens geen (D/s)relatie. Ik ben vrijgezel, maar heb wel mensen met wie ik het kan beleven. Al gaat mijn onderdanigheid binnen een relatie veel verder en is dat wel iets wat ik mis.
Mijn leven beheersen of overnemen doet het niet. Althans die termen zijn te negatief en geven het gevoel dat die behoefte iets van buiten mij is.
Voor mij is het simpelweg een onderdeel van mijn leven en van wie ik ben. Mijn onderdanigheid en mijn vorm van masochisme zaten er altijd al in, als klein meisje al, nu kan het er gewoon uitkomen.
@cygnus dankje. Ik heb momenteel overigens geen (D/s)relatie. Ik ben vrijgezel, maar heb wel mensen met wie ik het kan beleven. Al gaat mijn onderdanigheid binnen een relatie veel verder en is dat wel iets wat ik mis.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 06:53
Prachtig omschreven lollypopje......
Zit er naast dat je het lijden fijn vindt ook niet in dat je op die manier een bepaalde waardering vindt/krijgt? Je beschrijft ook heel duidelijk dat je daarna opgevangen wil worden, gekoesterd. Je hebt wel eens wat over je verleden geschreven en kan me voorstellen dat je dat toen gemist hebt en je het nu dus extra waardevol vind?
Misschien projecteer ik mijn eigen gedachten hoor. Zoals ik al eerder heb gezegd voel ik ook heel erg de drang diep te gaan, gebroken te worden en dan vooral opgevangen te worden. Dus ik voel dat denk zeker ook omdat ik zo verlang naar zo'n koestermoment.
Daarbij ben ik zo gesloten als een kluis met drie sloten en ik wil daar doorheen breken, ik wil wat ik voel kunnen uiten.
Zit er naast dat je het lijden fijn vindt ook niet in dat je op die manier een bepaalde waardering vindt/krijgt? Je beschrijft ook heel duidelijk dat je daarna opgevangen wil worden, gekoesterd. Je hebt wel eens wat over je verleden geschreven en kan me voorstellen dat je dat toen gemist hebt en je het nu dus extra waardevol vind?
Misschien projecteer ik mijn eigen gedachten hoor. Zoals ik al eerder heb gezegd voel ik ook heel erg de drang diep te gaan, gebroken te worden en dan vooral opgevangen te worden. Dus ik voel dat denk zeker ook omdat ik zo verlang naar zo'n koestermoment.
Daarbij ben ik zo gesloten als een kluis met drie sloten en ik wil daar doorheen breken, ik wil wat ik voel kunnen uiten.
dinsdag 10 oktober 2017 om 07:03
@Soumis ik heb het lijden niet nodig voor koestermoment daarna, als je dat bedoeld. Ik heb het koestermoment nodig vanwege het lijden. Het zorgt voor de balans, maar het is altijd het lijden waar ik over fantaseer, niet het koesteren.
Ik denk niet dat het te maken heeft met mijn verleden, als ik namelijk terugdenk aan mijn fantasie als klein meisje, maar ook de boeken die ik graag las, dan heeft de behoefte er altijd al ingezeten. Echter pas later begon ik het te begrijpen, als kind waren het gewoon fantasiën.
Ik heb mijzelf die vraag overigens ook weleens gesteld. Waarom wil ik deze dingen en ook waarom kan ik het mentaal lijden, wat ik ook opzoek, nu aan. Ik kwam dus tot de conclusie dat er in het eerste geen verband zit.
Waarom ik het nu kan, ondanks mijn verleden, daarbij ben ik wel gaan vergelijken. Deels zit het hem in het koesteren en dat is ook een reden dat het noodzakelijk is. Als dat niet gebeurd kan het wel dingen uit mijn verleden triggeren en dus misgaan. Het andere ding dat het anders maakt is dat ik er voor kies, maar ook dat het een gecontroleerde situatie is. De controle ligt dan niet bij mij, maar er is sprake van een controle over de situatie die er ook vroeger niet was.
Ik denk niet dat het te maken heeft met mijn verleden, als ik namelijk terugdenk aan mijn fantasie als klein meisje, maar ook de boeken die ik graag las, dan heeft de behoefte er altijd al ingezeten. Echter pas later begon ik het te begrijpen, als kind waren het gewoon fantasiën.
Ik heb mijzelf die vraag overigens ook weleens gesteld. Waarom wil ik deze dingen en ook waarom kan ik het mentaal lijden, wat ik ook opzoek, nu aan. Ik kwam dus tot de conclusie dat er in het eerste geen verband zit.
Waarom ik het nu kan, ondanks mijn verleden, daarbij ben ik wel gaan vergelijken. Deels zit het hem in het koesteren en dat is ook een reden dat het noodzakelijk is. Als dat niet gebeurd kan het wel dingen uit mijn verleden triggeren en dus misgaan. Het andere ding dat het anders maakt is dat ik er voor kies, maar ook dat het een gecontroleerde situatie is. De controle ligt dan niet bij mij, maar er is sprake van een controle over de situatie die er ook vroeger niet was.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 15:15
dinsdag 10 oktober 2017 om 15:39
@Soumis
Even een paar hypothetische vragen.
Waarom vind iemand chocola lekker?
Waarom houdt iemand van klassieke muziek?
Waarom is iemand he/ho/bi?
Waarom valt iemand op ouder/jonger?
Waarom heeft iemand behoefte aan pijn?
Even een paar hypothetische vragen.
Waarom vind iemand chocola lekker?
Waarom houdt iemand van klassieke muziek?
Waarom is iemand he/ho/bi?
Waarom valt iemand op ouder/jonger?
Waarom heeft iemand behoefte aan pijn?
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 16:42
Overthinking kills all happiness
(Zeg ik. Queen of overthinking) Maar echt. Niet teveel nadenken!
dinsdag 10 oktober 2017 om 16:51
Ooit zat ik in dezelfde fase, tot iemand mij zo'n soort vraag stelde. Ik weet nog hoe verhelderend dat was en ben daardoor dat antwoord nooit vergeten
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 20:54
Ik vind een voorkeur voor chocola een significant andere vraag dan een voorkeur voor bdsm. Ik snap de nuance maar het is niet zoals ik ernaar wil kijken, het zegt natuurlijk wel degelijk iets over je manier van in het leven staan, je voorgeschiedenis, je ervaringen. Het is toch kort door de bocht jezelf allerlei -in andermans ogen- nare dingen laten aandoen in een gecontroleerde omgeving. En ook als je in "het wereldje" rondkijkt zie je een hoop beschadigde mensen, mensen met hevige issues en bv ook heel veel dames met enorm overgewicht. Dat heeft dan weer niet zoveel met chocola te maken maar wel alles met hun tegenslagen en de manieren van daarmee omgaan.
Wat jij, Lolly, beschrijft herken ik ook niet, bij mij is het niet iets waar ik als kind al over fantaseerde. Ik fantaseer er eigenlijk nog steeds niet over, het ondergaan is mijn verlangen, in mijn fantasie speelt het geen rol.
Je hoeft jezelf niet te pijnigen en te kwellen met de "waar komt dit nu vandaan" vraag maar voor mij hoort het er wel een beetje bij. Waarom niet, het is alleen maar leerzaam.
Wat jij, Lolly, beschrijft herken ik ook niet, bij mij is het niet iets waar ik als kind al over fantaseerde. Ik fantaseer er eigenlijk nog steeds niet over, het ondergaan is mijn verlangen, in mijn fantasie speelt het geen rol.
Je hoeft jezelf niet te pijnigen en te kwellen met de "waar komt dit nu vandaan" vraag maar voor mij hoort het er wel een beetje bij. Waarom niet, het is alleen maar leerzaam.
.
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:06
@Rooss Voor mij is het toch dezelfde vraag of een betere vergelijking, dezelfde vraag als waarom ik bi ben. Beiden ben ik altijd al geweest, zijn niet ontstaan door de dingen die ik heb meegemaakt.
Uiteraard zullen er mensen die de interesse op latere leeftijd hebben ontwikkeld, of dit nu is door dingen die ze hebben meegemaakt of gewoon omdat ze opzoek waren naar spanning, toch is er ook een grote groep voor wie het net zo werkt als bij mij. Vandaar dat ik die vergelijking maakte, waarbij ik uiteraard de mensen voor wie het anders werkt niet te kort wil doen.
Overigens heeft Marijke een uitgebreid onderzoek gaan naar bdsm'ers en psychische stoornissen, daaruit is naar voren gekomen dat bdsm'ers dit niet vaker hebben dan anderen. Wel denk ik dat bdsm'ers er sneller open over zijn, vooral omdat ze al snel vrij veel van zichzelf laten zien door het soort contact dat ze hebben.
Helaas kan ik het onderzoek van Marijke zo snel niet vinden, maar misschien weet @KapiteinG het, als je nog meeleest
Uiteraard zullen er mensen die de interesse op latere leeftijd hebben ontwikkeld, of dit nu is door dingen die ze hebben meegemaakt of gewoon omdat ze opzoek waren naar spanning, toch is er ook een grote groep voor wie het net zo werkt als bij mij. Vandaar dat ik die vergelijking maakte, waarbij ik uiteraard de mensen voor wie het anders werkt niet te kort wil doen.
Overigens heeft Marijke een uitgebreid onderzoek gaan naar bdsm'ers en psychische stoornissen, daaruit is naar voren gekomen dat bdsm'ers dit niet vaker hebben dan anderen. Wel denk ik dat bdsm'ers er sneller open over zijn, vooral omdat ze al snel vrij veel van zichzelf laten zien door het soort contact dat ze hebben.
Helaas kan ik het onderzoek van Marijke zo snel niet vinden, maar misschien weet @KapiteinG het, als je nog meeleest
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
