Seks
alle pijlers
BDSM, voor de liefhebbers - deel V
dinsdag 19 september 2017 om 19:02
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het vorige topic vind je hier. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen. Het wordt daarbij wel gewaardeerd als je, je even voorstelt.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
sweet_concubine wijzigde dit bericht op 19-09-2017 20:00
14.65% gewijzigd
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:11
Even gegoogled, vond niet het onderzoek van Marijke wel onderstaande waar ook een verwijzing is naar een onderzoek erover
https://lauraledel.wordpress.com/bdsm/Uit resultaten van studies die nog niet zo lang geleden werden gedaan in o.a. Finland, U.K., Belgie, Australie en Nederland (Andreas Wismeijer, Universiteit van Tilburg, 2013) komen met name gegevens naar voren dat er bij BDSM’ers niet vaker dan bij andere mensen een psychische stoornis wordt geconstateerd, noch is er vaker sprake van misbruik of ander trauma als aanwijsbare oorzaak. Tevens blijkt uit onderzoek onder bdsm-ers die geen psychisch lijden ondervinden als gevolg van hun voorkeuren, dat er bij hen minder dan onder de algemene populatie sprake is van een voorgeschiedenis van seksueel geweld, van persoonlijkheidsstoornissen, angst en depressie of verminderde kwaliteit van leven.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:14
Roos weer een andere visie 
Ik weet van mezelf dat ik wel al fantasieën had mbt onderdanigheid toen ik tiener was, maar kon het toen niet helemaal plaatsen. Het verlangen wat ik nu voel gaat wel dieper dan toen en daarbij vraag ik me dus ook af of dat komt door mijn huidige emotionele toestand.
Maar of dat nu wel of niet zo is, maakt uiteindelijk niet zoveel uit. Eerst maar eens afwachten of ik een klik met iemand ga krijgen bij wie ik de diepte in durf en wil gaan.
Ik weet van mezelf dat ik wel al fantasieën had mbt onderdanigheid toen ik tiener was, maar kon het toen niet helemaal plaatsen. Het verlangen wat ik nu voel gaat wel dieper dan toen en daarbij vraag ik me dus ook af of dat komt door mijn huidige emotionele toestand.
Maar of dat nu wel of niet zo is, maakt uiteindelijk niet zoveel uit. Eerst maar eens afwachten of ik een klik met iemand ga krijgen bij wie ik de diepte in durf en wil gaan.
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:19
@Soumis Ik kan me wel voorstellen dat je verlangens nu sterker zijn door hoe je je voelt.
Dat is iets wat voor mij wel herkenbaar is. Ik ben door een nogal heftige periode gegaan en in die periode miste ik het meer. Het deel wat ik vooral miste was eigenlijk 'mijzelf'. Het gevoel van iemand te zijn, miste ik nog sterker dan normaal, omdat mijn behoefte om mijzelf compleet te voelen in die periode veel sterker was, door de chaos waar ik in zat. Maar ook miste ik de rust en de aandacht van die kant kunnen uiten bij iemand.
Ik denk dat het normaal is dat je in heftige periodes meer verlangt naar dingen die je een fijn gevoel geven en naar connecties met mensen. Voor mij zitten beiden in bdsm.
Dat is iets wat voor mij wel herkenbaar is. Ik ben door een nogal heftige periode gegaan en in die periode miste ik het meer. Het deel wat ik vooral miste was eigenlijk 'mijzelf'. Het gevoel van iemand te zijn, miste ik nog sterker dan normaal, omdat mijn behoefte om mijzelf compleet te voelen in die periode veel sterker was, door de chaos waar ik in zat. Maar ook miste ik de rust en de aandacht van die kant kunnen uiten bij iemand.
Ik denk dat het normaal is dat je in heftige periodes meer verlangt naar dingen die je een fijn gevoel geven en naar connecties met mensen. Voor mij zitten beiden in bdsm.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:19
Ik behoor niet tot die groep en de mensen die ik hierover spreek gek genoeg vaak ook niet. Ik zie juist wél beschadigde mensen die via bdsm iets proberen te controleren.
Ik wil het onderzoek niet in twijfel trekken maar heb wel kanttekeningen. Ik kan me bv zo voorstellen dat wanneer je mensen onderzoekt die zich aangesloten hebben bij een groep, je hele andere uitkomsten krijgt dan wanneer je mensen onderzoekt die altijd zonder ruggespraak en kader dit samen praktizeren op hun zolderkamertje. Ik noem maar wat.
Ik wil het onderzoek niet in twijfel trekken maar heb wel kanttekeningen. Ik kan me bv zo voorstellen dat wanneer je mensen onderzoekt die zich aangesloten hebben bij een groep, je hele andere uitkomsten krijgt dan wanneer je mensen onderzoekt die altijd zonder ruggespraak en kader dit samen praktizeren op hun zolderkamertje. Ik noem maar wat.
.
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:22
Soumis, ik gun je van harte die klik met een leuke vent.
Dat is eigenlijk wat ik het mooiste hieraan vind, de intense verbinding, het vertrouwen, de innige verstrengeling en al het moois dat hieruit voorkomt. Nu is het zo dat wij heel lang geïnvesteerd hebben in deze verstrengeling en nu hij tot stand is is er ruimte voor ware ervaringen. Een interessante zoektocht.
Dat is eigenlijk wat ik het mooiste hieraan vind, de intense verbinding, het vertrouwen, de innige verstrengeling en al het moois dat hieruit voorkomt. Nu is het zo dat wij heel lang geïnvesteerd hebben in deze verstrengeling en nu hij tot stand is is er ruimte voor ware ervaringen. Een interessante zoektocht.
.
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:24
@Rooss Ik zal zeker niet ontkennen dat er mensen zijn die bdsm een uitlaatklep zoeken, maar als ik rond kijk in de scene, maar ook op fl zie ik voor het merendeel mensen die niet veel anders zijn dan vanilla's, behalve hun kinks dan.
Overigens verwijst dat citaat dus naar meerdere onderzoeken uit verschillende landen, allemaal met dezelfde uitkomst. Die onderzoeken zeggen overigens dus ook niet dat het niet voorkomt, wel dat het niet meer voorkomt dan elders.
Overigens verwijst dat citaat dus naar meerdere onderzoeken uit verschillende landen, allemaal met dezelfde uitkomst. Die onderzoeken zeggen overigens dus ook niet dat het niet voorkomt, wel dat het niet meer voorkomt dan elders.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:28
Dat was me duidelijk inderdaad.
Voor mijzelf is het gewoon ook best lastig te snappen dat ik nu heerlijk kan wegzakken tijdens het floggeren terwijl ik als kind gemept ben. Als puber neem je jezelf voor dat je je nooit meer laat mishandelen en als bijna 50-er maak je heel andere keuzes. Dat is voor mij best een denkwerkje waard.
Voor mijzelf is het gewoon ook best lastig te snappen dat ik nu heerlijk kan wegzakken tijdens het floggeren terwijl ik als kind gemept ben. Als puber neem je jezelf voor dat je je nooit meer laat mishandelen en als bijna 50-er maak je heel andere keuzes. Dat is voor mij best een denkwerkje waard.
.
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:36
@Rooss om die reden heb ik mij wel afgevraagd, waarom ik mij nu kan laten vernederen, ondanks mijn pestverleden. Wat zijn de verschillen dat het mij nu niet beschadigd, maar juist laat groeien. Dat vond ik voor mijzelf wel een interessante vraag, want zelfs al heeft het altijd al in mij gezeten, mijn verleden heeft weldegelijk invloed op mijn bdsm beleving. Niet als uitlaapklep, maar juist eigenlijk als een beperking. Er zijn bepaalde grenzen, waar de ander niet in de buurt kan komen. Dingen die een D nooit tegen mij mag zeggen, omdat het de negatieve emoties van vroeger triggert. Dus voor mij is het eerder bijzonder dat ik al deze dingen nog steeds kan en wil, ondanks mijn verleden. Dat ik het niet ben kwijt geraakt of voor de rest van mijn leven heb weggeduwd. Dat de drang in mij te groot was daarvoor.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 10 oktober 2017 om 21:39
Een mep op mijn wang brengt mij ook terug naar het verleden maar dat is niet naar. Er is volgens mij maar weinig dat niet zou mogen in dat kader, ik heb vroeger goed verwerkt in die zin. Toen was ik jong en kon ik me niet verweren, nu ben ik groot en kan ik het hebben. En toch is het gek dat dat verlangen er is. Niet zo zeer naar die wangklap maar wel naar iemand die trots op me is omdat ik het onderga.
.
dinsdag 10 oktober 2017 om 22:25
Dag lieve allemaal, ik lees al een tijdje heimelijk mee maar de openheid die jullie aan de dag leggen, helpen een new-bee zoals ik op weg.
Ik zal mezelf en mijn pad kort weergeven, lijkt me wel zo fair. Ik ben bijna 40, geloof in seriele monogamie, bi, en opgevoed in een cultuur waarin vrouwen minstens zo gestimuleerd worden als mannen (je wordt geacht te studeren, voor jezelf te kunnen zorgen, en wat je partner meebrengt is mooi)....Prima zou je zeggen...maar dat wil ik dus niet in de slaapkamer. Ik wil dienen, opgevoed worden en geniet van fysieke pijn.
Vooral jullie inzichten en avonturen geven mij meer inzicht in hoe ik zelf nu verder wil. Waarvoor mijn dank!
Ik zal mezelf en mijn pad kort weergeven, lijkt me wel zo fair. Ik ben bijna 40, geloof in seriele monogamie, bi, en opgevoed in een cultuur waarin vrouwen minstens zo gestimuleerd worden als mannen (je wordt geacht te studeren, voor jezelf te kunnen zorgen, en wat je partner meebrengt is mooi)....Prima zou je zeggen...maar dat wil ik dus niet in de slaapkamer. Ik wil dienen, opgevoed worden en geniet van fysieke pijn.
Vooral jullie inzichten en avonturen geven mij meer inzicht in hoe ik zelf nu verder wil. Waarvoor mijn dank!
woensdag 11 oktober 2017 om 15:32
Over aangeboren en wel/niet veroorzaakt door (psychisch) leed, al dan niet in het verre verleden, heb ik de afgelopen twee jaar met diverse therapeuten en psychologen lange gesprekken gevoerd.
Er is een kentering gaande in de psychologie: vroeger waren BDSM, fetisjisme en aanverwanten per definitie zaken die voorkomen en bestreden moesten worden om een gezonde psyche te kunnen ontwikkelen. Later kwam daar het inzicht bij dat die voorkeuren en fetisjismen symptomen konden zijn van onderliggend lijden. Gevolgd door conclusies dat het beoefenen van e.e.a. de boel niet persé erger maakte dus vermijden/voorkomen hoefde niet meer in alle gevallen.
Tegenwoordig is men van mening dat er nog steeds sprake kan zijn van onderliggend lijden waardoor deze voorkeuren ontstaan. Maar dat er óók sprake kan zijn van een geaardheid. En als dàt het geval is, dan is er niks te fixen, op te lossen of weg te therapieën.
Sterker nog: in sommige gevallen kunnen traumatische en/of nare ervaringen wel degelijk samenhangen met de geaardheid maar dan in een andere volgorde: iemand die een onderdanige geaardheid heeft kan een makkelijker slachtoffer voor pesters zijn en door die geaardheid soms moeilijker weerbaar gemaakt worden.
Voor mij was dat een eyeopener van jewelste. Ik ben niet alleen maar onderdanig, dat is mijn geaardheid. En 25 jaar therapie om mijn pestverleden te verwerken, weerbaarder te worden, gevolgd door therapie om de geestelijke mishandeling in mijn huwelijk te kunnen stoppen...
Ik verschuil me niet achter mijn geaardheid. Vind ook niet dat ik het allemaal zelf over me af heb geroepen of zo. Maar ik was en ben een makkelijk slachtoffer voor sommige mensen. Nu ik me van mijn geaardheid bewust ben, kan ik beter keuzes maken in met wie ik om ga, wat ik wel en niet accepteer en waarom en op díe manier wèl voor mezelf opkomen.
Jarenlang heb ik onbewust geprobeerd mijn geaardheid om mijn leven te vouwen. Nu ben ik heel bewust bezig mijn leven om mijn geaardheid te vouwen. En allejezus wat ben ik sterk en krachtig aan het worden. En wat heb ik goede en mooie en sterke en krachtige mensen om mij heen, die mij accepteren zoals ik ben en waarbij ik veilig ben.
En, ik ben niet de uitzondering. Meer en meer wordt duidelijk dat er best wat mensen rondlopen bij wie er sprake is van een geaardheid en geen trauma of wat dan ook wat op deze manier een weg vindt. Ik héb trauma's, door mijn geaardheid. Ik ben geen onderdanige geworden door mijn trauma's.
Er is een kentering gaande in de psychologie: vroeger waren BDSM, fetisjisme en aanverwanten per definitie zaken die voorkomen en bestreden moesten worden om een gezonde psyche te kunnen ontwikkelen. Later kwam daar het inzicht bij dat die voorkeuren en fetisjismen symptomen konden zijn van onderliggend lijden. Gevolgd door conclusies dat het beoefenen van e.e.a. de boel niet persé erger maakte dus vermijden/voorkomen hoefde niet meer in alle gevallen.
Tegenwoordig is men van mening dat er nog steeds sprake kan zijn van onderliggend lijden waardoor deze voorkeuren ontstaan. Maar dat er óók sprake kan zijn van een geaardheid. En als dàt het geval is, dan is er niks te fixen, op te lossen of weg te therapieën.
Sterker nog: in sommige gevallen kunnen traumatische en/of nare ervaringen wel degelijk samenhangen met de geaardheid maar dan in een andere volgorde: iemand die een onderdanige geaardheid heeft kan een makkelijker slachtoffer voor pesters zijn en door die geaardheid soms moeilijker weerbaar gemaakt worden.
Voor mij was dat een eyeopener van jewelste. Ik ben niet alleen maar onderdanig, dat is mijn geaardheid. En 25 jaar therapie om mijn pestverleden te verwerken, weerbaarder te worden, gevolgd door therapie om de geestelijke mishandeling in mijn huwelijk te kunnen stoppen...
Ik verschuil me niet achter mijn geaardheid. Vind ook niet dat ik het allemaal zelf over me af heb geroepen of zo. Maar ik was en ben een makkelijk slachtoffer voor sommige mensen. Nu ik me van mijn geaardheid bewust ben, kan ik beter keuzes maken in met wie ik om ga, wat ik wel en niet accepteer en waarom en op díe manier wèl voor mezelf opkomen.
Jarenlang heb ik onbewust geprobeerd mijn geaardheid om mijn leven te vouwen. Nu ben ik heel bewust bezig mijn leven om mijn geaardheid te vouwen. En allejezus wat ben ik sterk en krachtig aan het worden. En wat heb ik goede en mooie en sterke en krachtige mensen om mij heen, die mij accepteren zoals ik ben en waarbij ik veilig ben.
En, ik ben niet de uitzondering. Meer en meer wordt duidelijk dat er best wat mensen rondlopen bij wie er sprake is van een geaardheid en geen trauma of wat dan ook wat op deze manier een weg vindt. Ik héb trauma's, door mijn geaardheid. Ik ben geen onderdanige geworden door mijn trauma's.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
woensdag 11 oktober 2017 om 16:51
Precies dat sweet concubine, die voorlaatste alinea daar wil ik heen.
Heb in mijn geval niet het idee dat een traumatische of nare ervaring (wel gehad, maar geen last meer van en nooit voor behandeld) de onderliggende reden is aan de wil om mij te onderwerpen aan de (seksuele) wil van mijn partner. Heb geen enkele goede ervaring met psychologen, dus zal hier niet heel snel gebruik van maken.
Wel merk ik dat mijn "slaapkamerhouding" heel erg botst met hoe ik ben opgevoed en welk beeld mensen in mijn directe omgeving van mij hebben. Gelukkigerwijs staat mijn partner open voor spel en experiment maar alleen hij is op de hoogte van mijn diepste wensen en verlangens.
Dus momenteel maak ik mijn hoofd leeg met fysiek lijden door mijn hardloopschoenen te testen of me af te matten in de dojo van mijn kungfu leraar. Om me vervolgens terug te trekken in de fauteuil om me in te lezen in deze kant van mezelf die ik niet langer kan en wil wegstoppen en hoe ik een en ander vorm kan geven.
Heb in mijn geval niet het idee dat een traumatische of nare ervaring (wel gehad, maar geen last meer van en nooit voor behandeld) de onderliggende reden is aan de wil om mij te onderwerpen aan de (seksuele) wil van mijn partner. Heb geen enkele goede ervaring met psychologen, dus zal hier niet heel snel gebruik van maken.
Wel merk ik dat mijn "slaapkamerhouding" heel erg botst met hoe ik ben opgevoed en welk beeld mensen in mijn directe omgeving van mij hebben. Gelukkigerwijs staat mijn partner open voor spel en experiment maar alleen hij is op de hoogte van mijn diepste wensen en verlangens.
Dus momenteel maak ik mijn hoofd leeg met fysiek lijden door mijn hardloopschoenen te testen of me af te matten in de dojo van mijn kungfu leraar. Om me vervolgens terug te trekken in de fauteuil om me in te lezen in deze kant van mezelf die ik niet langer kan en wil wegstoppen en hoe ik een en ander vorm kan geven.
woensdag 11 oktober 2017 om 17:46
@Mamba welkom, leuk dat je meeschrijft en heb je vragen stel ze gerust
@SC herkenbaar. Ik ben er ook van overtuigd dat ik geen bdsm'er ben geworden omdat ik me alleen voelde en gepest werd, maar dat ik me alleen voelde en gepest werd, omdat ik bdsm'er ben.
Uiteraard niet letterlijk, want ik noch de pesters wisten dat ik één was, maar zei en ik voelden wel aan dat ik anders was. Ik was geen dominant type, juist rustig, lief, behulpzaam en zag altijd het goede in iedereen. Nu hoeven die dingen geen probleem te zijn als je sterk genoeg bent, om hen te laten merken dat je niet over je heen laten lopen, maar dat was ik niet. Als ik van mij afbeet, vond de pester dat juist grappig, waardoor ik nog meer in mijn schulp kroop.
Bij mij speelde ook mee dat ik moeite had met de ongeschreven regels te begrijpen, waardoor mij aanpassen aan wat mensen van mij verwachtten vrijwel onmogelijk was.
En toen kwam ik in de bdsm-scene en voelde dat als thuis komen. Voor het eerst in mijn leven voelde ik me normaal, een gevoel dat ik tot dat moment niet had gekend. Ik had me er mee verzoend, mijm anderszijn werd een geuzentitel, waardoor ik het feit dat ik mij opeens normaal voelde echt moest verwerken. Dat moest een plekje krijgen.
Zeker niet alle bdsm'ers zijn hetzelfde en bdsm'ers zijn net echte mensen. Toch merkte ik verschillen met de wereld die ik tot dat moment had gekend. Sommigen duidelijk (open ovet seks en bdsm kunnen praten), anderen waren subtieler. Maar de ongeschreven regels hier die begreep ik zonder uitleg. Deze wereld, deze mensen, dat klopte met hoe alles in mijn hoofd was. Met wie ik was. Deze wereld was voor mij normaal.
Omdat dit voor mij zo normaal is, vergeet ik weleens dat het dat voor anderen niet is. Dat anderen dit allemaal raar kunnen vinden, mij raar kunnen vinden.
Overigens heb ik wel geleerd mij aan te passen aan de vanillawereld. Al heb ik ook daar wel een omgeving en mensen opgezocht, waar ik misschien mijn bdsmkant, maar niet te veel van mijzelf hoef weg te duwen. Waar ik mij niet meer vreemd en anders voel. Op werkgebied heb ik daarbij wel erg veel geluk. Mijn nilla vrienden zijn allemaal alternatief, dus dat scheelt. Maar ik heb ook wel de bewuste keuze gemaakt, mijn sociaal leven verder te vullen met kinky mensen. Niet dat ik daar alleen kinkydingen mee doe, maar bij hen kan ik altijd compleet mijzelf zijn, zonder dat ik een essentieel onderdeel van mijzelf hoef weg te duwen.
En nu ben ik begin 30 en kan ik zeggen dat ik mij normaal voel en gelukkig ben. Ondanks een moeilijke periode waar ik doorheen ga. Ik ben niet meer het onzekere meisje van vroeger, maar een sterke vrouw en een trotse slavin. Dat gevoel had ik nooit gekregen, als ik niet met bdsm was begonnen en daarin mijzelf had kunnen vinden. De persoon die ik altijd al ben geweest en hier er uit kan
@SC herkenbaar. Ik ben er ook van overtuigd dat ik geen bdsm'er ben geworden omdat ik me alleen voelde en gepest werd, maar dat ik me alleen voelde en gepest werd, omdat ik bdsm'er ben.
Uiteraard niet letterlijk, want ik noch de pesters wisten dat ik één was, maar zei en ik voelden wel aan dat ik anders was. Ik was geen dominant type, juist rustig, lief, behulpzaam en zag altijd het goede in iedereen. Nu hoeven die dingen geen probleem te zijn als je sterk genoeg bent, om hen te laten merken dat je niet over je heen laten lopen, maar dat was ik niet. Als ik van mij afbeet, vond de pester dat juist grappig, waardoor ik nog meer in mijn schulp kroop.
Bij mij speelde ook mee dat ik moeite had met de ongeschreven regels te begrijpen, waardoor mij aanpassen aan wat mensen van mij verwachtten vrijwel onmogelijk was.
En toen kwam ik in de bdsm-scene en voelde dat als thuis komen. Voor het eerst in mijn leven voelde ik me normaal, een gevoel dat ik tot dat moment niet had gekend. Ik had me er mee verzoend, mijm anderszijn werd een geuzentitel, waardoor ik het feit dat ik mij opeens normaal voelde echt moest verwerken. Dat moest een plekje krijgen.
Zeker niet alle bdsm'ers zijn hetzelfde en bdsm'ers zijn net echte mensen. Toch merkte ik verschillen met de wereld die ik tot dat moment had gekend. Sommigen duidelijk (open ovet seks en bdsm kunnen praten), anderen waren subtieler. Maar de ongeschreven regels hier die begreep ik zonder uitleg. Deze wereld, deze mensen, dat klopte met hoe alles in mijn hoofd was. Met wie ik was. Deze wereld was voor mij normaal.
Omdat dit voor mij zo normaal is, vergeet ik weleens dat het dat voor anderen niet is. Dat anderen dit allemaal raar kunnen vinden, mij raar kunnen vinden.
Overigens heb ik wel geleerd mij aan te passen aan de vanillawereld. Al heb ik ook daar wel een omgeving en mensen opgezocht, waar ik misschien mijn bdsmkant, maar niet te veel van mijzelf hoef weg te duwen. Waar ik mij niet meer vreemd en anders voel. Op werkgebied heb ik daarbij wel erg veel geluk. Mijn nilla vrienden zijn allemaal alternatief, dus dat scheelt. Maar ik heb ook wel de bewuste keuze gemaakt, mijn sociaal leven verder te vullen met kinky mensen. Niet dat ik daar alleen kinkydingen mee doe, maar bij hen kan ik altijd compleet mijzelf zijn, zonder dat ik een essentieel onderdeel van mijzelf hoef weg te duwen.
En nu ben ik begin 30 en kan ik zeggen dat ik mij normaal voel en gelukkig ben. Ondanks een moeilijke periode waar ik doorheen ga. Ik ben niet meer het onzekere meisje van vroeger, maar een sterke vrouw en een trotse slavin. Dat gevoel had ik nooit gekregen, als ik niet met bdsm was begonnen en daarin mijzelf had kunnen vinden. De persoon die ik altijd al ben geweest en hier er uit kan
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 11 oktober 2017 om 20:46
Je hebt een lange, moeilijke weg afgelegd maar wat fijn dat je nu zo sterk wordt en op dit punt bent gekomen.Vanaf nu kan het leven aleen maar mooier worden.Sweet_Concubine schreef: ↑11-10-2017 15:32
Jarenlang heb ik onbewust geprobeerd mijn geaardheid om mijn leven te vouwen. Nu ben ik heel bewust bezig mijn leven om mijn geaardheid te vouwen. En allejezus wat ben ik sterk en krachtig aan het worden. En wat heb ik goede en mooie en sterke en krachtige mensen om mij heen, die mij accepteren zoals ik ben en waarbij ik veilig ben.
woensdag 11 oktober 2017 om 20:48
Worden wie je bent en dat mogen zijn van jezelf.Mooi!lollypopje schreef: ↑11-10-2017 17:46En nu ben ik begin 30 en kan ik zeggen dat ik mij normaal voel en gelukkig ben. Ondanks een moeilijke periode waar ik doorheen ga. Ik ben niet meer het onzekere meisje van vroeger, maar een sterke vrouw en een trotse slavin. Dat gevoel had ik nooit gekregen, als ik niet met bdsm was begonnen en daarin mijzelf had kunnen vinden. De persoon die ik altijd al ben geweest en hier er uit kan
woensdag 11 oktober 2017 om 21:42
Vind niet dat je hoeft te spreken van geaardheid, klinkt nogal negatief.
Jullie hebben een leefwereld gevonden die zorgt voor jullie en die je mee vorm geeft.
Waar je liefde en genegenheid ervaart en je je gevoelens de loop kunt laten.
En zo kan leven in het heden en het verleden als een afgesloten hoofdstuk kunt omdraaien
Jullie hebben een leefwereld gevonden die zorgt voor jullie en die je mee vorm geeft.
Waar je liefde en genegenheid ervaart en je je gevoelens de loop kunt laten.
En zo kan leven in het heden en het verleden als een afgesloten hoofdstuk kunt omdraaien
woensdag 11 oktober 2017 om 21:47
@Ava dankjewel, ben ook heel blij dat ik zover ben gekomen
@Doesunshine waarom klinkt geaardheid negatief? Voor mij dekt dat juist precies de lading. Het voelt voor mij namelijk niet anders dan mijn biseksualiteit. Leefwereld vind ik juist klinken als iets van mijn buiten mij, terwijl het juist iets dat uit mij komt. Het is wie en wat ik ben.
Overigens is geaardheid ook een vrij algemeen gebruikte term door bdsm'ers die het ervaren als iets waarmee ze zijn geboren.
@Doesunshine waarom klinkt geaardheid negatief? Voor mij dekt dat juist precies de lading. Het voelt voor mij namelijk niet anders dan mijn biseksualiteit. Leefwereld vind ik juist klinken als iets van mijn buiten mij, terwijl het juist iets dat uit mij komt. Het is wie en wat ik ben.
Overigens is geaardheid ook een vrij algemeen gebruikte term door bdsm'ers die het ervaren als iets waarmee ze zijn geboren.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 11 oktober 2017 om 22:00
[quote=DoeSunshine post_id=27654497 time=1507750935 user_id=322
Jullie hebben een leefwereld gevonden die zorgt voor jullie en die je mee vorm geeft.
Waar je liefde en genegenheid ervaart en je je gevoelens de loop kunt laten.
[/quote]
Persoonlijk kan ik helemaal niets met wat je hier zegt maar misschien begrijp ik je verkeerd.Een leefwereld die voor je zorgt?
Liefde en genegenheid ervaar je natuurlijk op veel meer plaatsen en in veel meer aspecten van je leven, niet alleen binnen de BDSM.Of bedoel je alleen seks gerelateerde liefde en genegenheid? (In mijn geval gaat het dan ook niet op).
Jullie hebben een leefwereld gevonden die zorgt voor jullie en die je mee vorm geeft.
Waar je liefde en genegenheid ervaart en je je gevoelens de loop kunt laten.
[/quote]
Persoonlijk kan ik helemaal niets met wat je hier zegt maar misschien begrijp ik je verkeerd.Een leefwereld die voor je zorgt?
Liefde en genegenheid ervaar je natuurlijk op veel meer plaatsen en in veel meer aspecten van je leven, niet alleen binnen de BDSM.Of bedoel je alleen seks gerelateerde liefde en genegenheid? (In mijn geval gaat het dan ook niet op).
woensdag 11 oktober 2017 om 22:28
Eh, ik vind wat jij schrijft nogal negatief anders. Alsof ik in ontkenning ben en slechts in die "leefwereld" tot rust kan komen, me kan verstoppen voor mijn verleden en net kan doen alsof het allemaal oké is.DoeSunshine schreef: ↑11-10-2017 21:42Vind niet dat je hoeft te spreken van geaardheid, klinkt nogal negatief.
Jullie hebben een leefwereld gevonden die zorgt voor jullie en die je mee vorm geeft.
Waar je liefde en genegenheid ervaart en je je gevoelens de loop kunt laten.
En zo kan leven in het heden en het verleden als een afgesloten hoofdstuk kunt omdraaien
Weet je: het IS allemaal oké. Ik hoef niet te doen alsof. Ik bèn onderdanig. Dat is niet slechts een rol die mij past, het is wat ik in mijn kern bèn.
Die leefwereld geef ik niet mee vorm, het is een plek waar ik geaccepteerd word zoals ik ben. Waar mijn onderdanigheid geaccepteerd wordt en die geaardheid me niet tot een deurmat maakt maar ik onderdanig èn krachtig tegelijk mag zijn. Waar ik me aan de één mag onderwerpen en tegen de ander flink van leer mag trekken als die iets doet wat me niet bevalt. Waar het geaccepteerd wordt als iets gewoons en normaals als mijn partner/D/whatever voor mij bestelt als we uit zijn, hij bepaalt dat we vertrekken en naar welke andere kroeg we nu gaan.
Dat is geen weglopen, geen verstoppen, geen terugtrekken uit de maatschappij. Dat is me omringen met mensen die me begrijpen, snappen, accepteren. Dat is mezelf kunnen zijn zonder dat mensen menen me te moeten redden omdat ik normaal gesproken zo lekker assertief kan zijn maar deze man over me heen laat lopen en goodness gracious dat móét wel een foute man/foute relatie zijn.
Dus ja: het is mijn geaardheid. En nee: daar is totaal niks negatiefs aan.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
woensdag 11 oktober 2017 om 22:41
Voor zover ik er iets over kan zeggen, (ben pas bezig om mezelf op dit gebied te ontdekken/ontwikkelen) ervaar ik mijn wil om geleid, onderdanig, gestraft en pijn te ervaren meer als een onderdeel van mijn seksuele voorkeur dan van mijn leefwereld.
Op mijn werk, bij mijn familie en een groot deel van mijn vriendenkring is hier geen ruimte voor en dat hoeft ook niet. Prijs me op dit moment al heel gelukkig dat mijn man zich wil verdiepen in de materie en zijn stinkende best doet om me te begrijpen en me te geven wat ik zoek, ook al heeft hij het daar soms best lastig mee. Wat ik me voor kan stellen, want om je geliefde in een spel te pijnigen en eisen te stellen, ook al vraagt hij/zij er zelf om, vraagt wel of je even een drempel overgaat, zeker als je van nature niet zo dominant bent aangelegd).
En de nuttige, veelal persoonlijke posts helpen me wel enorm om het een en ander in perspectief te plaatsen. In mijn geval is het ook niet zo, dat D/s of onze variantie daarvan standaard is of hoeft te worden. Kan nog steeds prima genieten van een potje ouderwets vrijen...maar mijn God als hij me vastbindt, aanpakt, een pak op mijn reet en orders geeft dan is het (voor mij) hemels.
Op mijn werk, bij mijn familie en een groot deel van mijn vriendenkring is hier geen ruimte voor en dat hoeft ook niet. Prijs me op dit moment al heel gelukkig dat mijn man zich wil verdiepen in de materie en zijn stinkende best doet om me te begrijpen en me te geven wat ik zoek, ook al heeft hij het daar soms best lastig mee. Wat ik me voor kan stellen, want om je geliefde in een spel te pijnigen en eisen te stellen, ook al vraagt hij/zij er zelf om, vraagt wel of je even een drempel overgaat, zeker als je van nature niet zo dominant bent aangelegd).
En de nuttige, veelal persoonlijke posts helpen me wel enorm om het een en ander in perspectief te plaatsen. In mijn geval is het ook niet zo, dat D/s of onze variantie daarvan standaard is of hoeft te worden. Kan nog steeds prima genieten van een potje ouderwets vrijen...maar mijn God als hij me vastbindt, aanpakt, een pak op mijn reet en orders geeft dan is het (voor mij) hemels.
woensdag 11 oktober 2017 om 22:47
Wat fijn dat je man zich er voor jou in wil verdiepen Mamba.
En overigens eens een goede nilla neukpartij kan ik nog steeds super van genieten Al beperkt bdsm zich voor mij niet tot mijn seksuele beleving, het strekt zich voor mij uit over de hele relatie. Dus dan is de vraag wanneer seks vanilla is 
Maar ik heb ook seks met mensen aab wie ik niet onderdanig ben en met wie ik geen bdsm doe, dus dan is het in elk geval vanilla :-p
En overigens eens een goede nilla neukpartij kan ik nog steeds super van genieten
Al beperkt bdsm zich voor mij niet tot mijn seksuele beleving, het strekt zich voor mij uit over de hele relatie. Dus dan is de vraag wanneer seks vanilla is Maar ik heb ook seks met mensen aab wie ik niet onderdanig ben en met wie ik geen bdsm doe, dus dan is het in elk geval vanilla :-p
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 11 oktober 2017 om 22:48
