Seks
alle pijlers
Bedrogen?
woensdag 5 november 2008 om 14:15
Hallo iedereen,
dit is mijn eerste post op dit forum en ik zal me even voorstellen:
mijn naam is Jacqueline, ik ben 33 jaar oud, 9 jaar getrouwd, geen kinderen, huisvrouw en parttime werkzaam.
Nu mijn verhaal:
ik ben er kortgeleden achter gekomen dat mijn man regelmatig naar een sexbioskoop gaat. Vaak ging hij uit zijn werk maar soms ook 's avonds en zei dan tegen mij dat hij "wat ging drinken met vrienden".
Mijn man had in die sexbioskoop ook sexuele contacten met andere mannen. Neuken deed hij niet maar wel pijpen, aftrekken en hij werd gepijpt en afgetrokken.
Hij heeft me verteld dat hij dit al doet sinds zijn 17e jaar (hij is nu 35). Hij ging gemiddeld eens per maand daar naar toe en zei dat het pure lust is en niks te maken heeft met liefde. Volgens hem kwam hij niks tekort bij mij maar heeft hij af en toe behoefte aan dit soort sex omdat het anders is. Ongecompliceerd en rauw noemde hij het.
Je begrijpt dat ik hevig schok toen hij dit opbiechtte. Ik ben er achter gekomen doordat een vriendin van mij hem naar buiten zag komen uit de sexbioskoop (eigenlijk een sexshop waar ook films worden vertoond). Hij had haar niet gezien zei ze en ik ben het via haar te weten gekomen. Toen het gesprek tussen mij en de vriendin op ons sexleven kwam zei ze iets in de trant van:"Je man neemt wel eens wat spannends mee toch?" Toen ik haar vroeg wat ze bedoelde vertelde ze dat ze mijn man uit de sexshop had zien komen. Ik reageerde alsof ik er van wist maar de grond zakte weg onder mijn voeten. Nadat ik mijn man hiermee had geconfronteerd vertlde hij me het hele verhaal.
Momenteel ben ik goed aan het nadenken wat ik naar aanleiding hiervan ga doen: blijf ik bij hem of gaan we uit elkaar. Ik heb er sexueel nooit iets van gemerkt (ik ben al die tijd niks tekort gekomen) maar hij heeft me toch bedrogen. Tenminste, zo voel ik het denk ik. Daar ben ik ook nog niet helemaal uit. Maar je zult begrijpen dat het me helemaal niet lekker zit. Mijn vertrouwen is beschaamd.
Ik ben nu heel benieuw hoe jullie hier over denken. Begrijp me goed: ik zal mijn beslissing niet bepalen aan de hand van wat jullie er van vinden maar misschien kom ik door jullie reacties tot andere inzichten en kan ik dan beter een beslissing nemen.
Wat me verder nog wel bij is gebleven is dat hij vertelde dat er heel veel mannen in die sexshop kwamen die volgens hem zo uit het werk kwamen. En volgens hem waren het voornamelijk heteromannen die daar voor snelle sex kwamen.
Ik heb dergelijke verhalen wel eens gehoord maar dan ging het over parkeerplaatsen en parken o.i.d Van het bestaan van de door mijn man beschreven situatie wist ik het bestaan niet.
Ik vraag me af wat de vrouwen hier van denken. Blijkbaar zijn er toch een hoop mannen met vrouwen die hun vertier ook bij andere mannen zoeken.
Wat denk jij: mijn man doet dat niet of denk je dat jouw man ook tot die groep zou kunnen horen?.
Ik heb het nooit met iemand hierover gehad. Ik dacht altijd dat mijn man dat nooit zou doen. Inmiddels weet ik beter en ik gun geen enkele vrouw waar ik nu doorheen moet.
dit is mijn eerste post op dit forum en ik zal me even voorstellen:
mijn naam is Jacqueline, ik ben 33 jaar oud, 9 jaar getrouwd, geen kinderen, huisvrouw en parttime werkzaam.
Nu mijn verhaal:
ik ben er kortgeleden achter gekomen dat mijn man regelmatig naar een sexbioskoop gaat. Vaak ging hij uit zijn werk maar soms ook 's avonds en zei dan tegen mij dat hij "wat ging drinken met vrienden".
Mijn man had in die sexbioskoop ook sexuele contacten met andere mannen. Neuken deed hij niet maar wel pijpen, aftrekken en hij werd gepijpt en afgetrokken.
Hij heeft me verteld dat hij dit al doet sinds zijn 17e jaar (hij is nu 35). Hij ging gemiddeld eens per maand daar naar toe en zei dat het pure lust is en niks te maken heeft met liefde. Volgens hem kwam hij niks tekort bij mij maar heeft hij af en toe behoefte aan dit soort sex omdat het anders is. Ongecompliceerd en rauw noemde hij het.
Je begrijpt dat ik hevig schok toen hij dit opbiechtte. Ik ben er achter gekomen doordat een vriendin van mij hem naar buiten zag komen uit de sexbioskoop (eigenlijk een sexshop waar ook films worden vertoond). Hij had haar niet gezien zei ze en ik ben het via haar te weten gekomen. Toen het gesprek tussen mij en de vriendin op ons sexleven kwam zei ze iets in de trant van:"Je man neemt wel eens wat spannends mee toch?" Toen ik haar vroeg wat ze bedoelde vertelde ze dat ze mijn man uit de sexshop had zien komen. Ik reageerde alsof ik er van wist maar de grond zakte weg onder mijn voeten. Nadat ik mijn man hiermee had geconfronteerd vertlde hij me het hele verhaal.
Momenteel ben ik goed aan het nadenken wat ik naar aanleiding hiervan ga doen: blijf ik bij hem of gaan we uit elkaar. Ik heb er sexueel nooit iets van gemerkt (ik ben al die tijd niks tekort gekomen) maar hij heeft me toch bedrogen. Tenminste, zo voel ik het denk ik. Daar ben ik ook nog niet helemaal uit. Maar je zult begrijpen dat het me helemaal niet lekker zit. Mijn vertrouwen is beschaamd.
Ik ben nu heel benieuw hoe jullie hier over denken. Begrijp me goed: ik zal mijn beslissing niet bepalen aan de hand van wat jullie er van vinden maar misschien kom ik door jullie reacties tot andere inzichten en kan ik dan beter een beslissing nemen.
Wat me verder nog wel bij is gebleven is dat hij vertelde dat er heel veel mannen in die sexshop kwamen die volgens hem zo uit het werk kwamen. En volgens hem waren het voornamelijk heteromannen die daar voor snelle sex kwamen.
Ik heb dergelijke verhalen wel eens gehoord maar dan ging het over parkeerplaatsen en parken o.i.d Van het bestaan van de door mijn man beschreven situatie wist ik het bestaan niet.
Ik vraag me af wat de vrouwen hier van denken. Blijkbaar zijn er toch een hoop mannen met vrouwen die hun vertier ook bij andere mannen zoeken.
Wat denk jij: mijn man doet dat niet of denk je dat jouw man ook tot die groep zou kunnen horen?.
Ik heb het nooit met iemand hierover gehad. Ik dacht altijd dat mijn man dat nooit zou doen. Inmiddels weet ik beter en ik gun geen enkele vrouw waar ik nu doorheen moet.
donderdag 6 november 2008 om 15:03
Ik ben nu op een punt beland: ik moet beslissen wat ik wil. Moet hij stoppen met deze avontuurtjes. Zo ja: mag ik dat van hem eisen? Het is een deel van hem. Een deel van wie hij is. Het hoort (blijkbaar) bij hem. Zo nee: kan ik er mee leven dat hij zo is en zich daarnaar gedraagd. Ik weet bijna zeker van niet.
OPTIE 3: De moeilijkste!!. "Het is deel van hem" zeg jij, maak het deel van jullie!
Je kan ook je erin verdiepen, ga een keer mee, kijk hoe het gaat!
- misschien wordt het iets voor jullie samen
- misschien ben je er meteen klaar mee, en kan je de knoop makkelijker door hakken!
- misschien kan je het makkelijk accepteren!
groet en sterkte
OPTIE 3: De moeilijkste!!. "Het is deel van hem" zeg jij, maak het deel van jullie!
Je kan ook je erin verdiepen, ga een keer mee, kijk hoe het gaat!
- misschien wordt het iets voor jullie samen
- misschien ben je er meteen klaar mee, en kan je de knoop makkelijker door hakken!
- misschien kan je het makkelijk accepteren!
groet en sterkte
donderdag 6 november 2008 om 15:17
Ik zou het in jouw situatie ook niet kunnen en denken ieieieieieieuw, maar mocht er een hele hele hele kleine kans bestaan dat ik het dan zou kunnen accepteren en daar mijn relatie mee behoud! waarom niet!
ieieieieieieuw had ik ook bij het eten van oesteres, het geven van anale sex, vroeger de wc schoonmaken op het werk enz
ieieieieieieuw had ik ook bij het eten van oesteres, het geven van anale sex, vroeger de wc schoonmaken op het werk enz
donderdag 6 november 2008 om 15:43
Ik heb inmiddels de indruk gekregen dat er behoorlijk wat vrouwen zijn die hun mannen zoiets toestaan. Contacten met mannen via internet, eens per maand in de bioscoop of sauna etc. Ik neem aan dat bij een deel van de swingersstellen de man ook handelingen verricht met andere mannen etc.
Maar RIGHT NOW lijkt het je vast geen optie toe... ik vond/vind het voor mij en mijn vriendje in ieder geval geen optie, maar als het bij hem weer gaat kriebelen... ik kan niet nooit zeggen.
Je zegt ergens dat je niet als controleur wil optreden. Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt en ik herken dat gevoel ook. Daarmee ontstond voor mij een soort dillema dat ik niet bij hem wilde zijn als hij zijn experimenten met mannen zou doorzetten maar ik wilde ook absoluut niet tegen hem zeggen: "als je dat nog een keer doet dan ga ik bij je weg hoor!' Het leek me dat dat er alleen maar toe kon leiden dat hij het óf wéér stiekem zou doen óf niet zou doen uit angst omdat ik anders bij hem weg zou gaan en dat vind ik geen goede basis voor een relatie. Mijn opluchting was dan ook groot toen hij op zeker moment zélf zei dat hij wilde proberen dit niet meer te doen. Dat gaat tot nu toe goed. We denken in zijn geval dat het ook deels een soort sexverslaving was. Dat zowel mannen als vrouwen allemaal in meer of mindere mate op zowel mannen als vrouwen vallen vinden wij eigenlijk heel logisch.
Voor mij heeft veel afgehangen van zijn reactie en uitspraken hierover. Vandaar dat ik je vroeg hoe hij erover denkt.
De 2 vragen voor jou zijn:
1 - kan ik leven met een partner die zoiets groots zolang voor mij heeft gehouden?
a) nee -> wegwezen
b) ja, ik houd van hem, hij leed er ook onder en hij houdt toch ook van mij -> door naar vraag 2
2 - kan ik ermee leven als hij dit blijft doen?
a) ja, mits... ik erbij betrokken wordt/hij het vantevoren zegt/ik inspraak krijg in de partner, locatie etc -> maak duidelijke afspraken
b) nee, maar hij zegt dat hij ermee wil proberen te stoppen -> maak duidelijke afspraken en zoek eventueelhulp bij b.v stichting prometheus, een relatietherapeut of een sexverslavingstherapeut
c) nee, maar hij wil het niet opgeven -> wegwezen
Hoop dat je er wat aan hebt :s
Maar RIGHT NOW lijkt het je vast geen optie toe... ik vond/vind het voor mij en mijn vriendje in ieder geval geen optie, maar als het bij hem weer gaat kriebelen... ik kan niet nooit zeggen.
Je zegt ergens dat je niet als controleur wil optreden. Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt en ik herken dat gevoel ook. Daarmee ontstond voor mij een soort dillema dat ik niet bij hem wilde zijn als hij zijn experimenten met mannen zou doorzetten maar ik wilde ook absoluut niet tegen hem zeggen: "als je dat nog een keer doet dan ga ik bij je weg hoor!' Het leek me dat dat er alleen maar toe kon leiden dat hij het óf wéér stiekem zou doen óf niet zou doen uit angst omdat ik anders bij hem weg zou gaan en dat vind ik geen goede basis voor een relatie. Mijn opluchting was dan ook groot toen hij op zeker moment zélf zei dat hij wilde proberen dit niet meer te doen. Dat gaat tot nu toe goed. We denken in zijn geval dat het ook deels een soort sexverslaving was. Dat zowel mannen als vrouwen allemaal in meer of mindere mate op zowel mannen als vrouwen vallen vinden wij eigenlijk heel logisch.
Voor mij heeft veel afgehangen van zijn reactie en uitspraken hierover. Vandaar dat ik je vroeg hoe hij erover denkt.
De 2 vragen voor jou zijn:
1 - kan ik leven met een partner die zoiets groots zolang voor mij heeft gehouden?
a) nee -> wegwezen
b) ja, ik houd van hem, hij leed er ook onder en hij houdt toch ook van mij -> door naar vraag 2
2 - kan ik ermee leven als hij dit blijft doen?
a) ja, mits... ik erbij betrokken wordt/hij het vantevoren zegt/ik inspraak krijg in de partner, locatie etc -> maak duidelijke afspraken
b) nee, maar hij zegt dat hij ermee wil proberen te stoppen -> maak duidelijke afspraken en zoek eventueelhulp bij b.v stichting prometheus, een relatietherapeut of een sexverslavingstherapeut
c) nee, maar hij wil het niet opgeven -> wegwezen
Hoop dat je er wat aan hebt :s
donderdag 6 november 2008 om 16:36
Ik denk het wel. Hier komt het in de basis wel op neer.
Ik zou 2b kiezen. Maar ik blijf toch zitten met het feit dat ik hem niet kan vertrouwen. Hoe kan ik ooit zeker weten dat hij het niet meer doet? Dat is de vraag. Dan kan je volgens mij afspraken maken wat je wilt maar dat geeft geen antwoord op die vraag.
Bedankt in ieder geval.
Ik zou 2b kiezen. Maar ik blijf toch zitten met het feit dat ik hem niet kan vertrouwen. Hoe kan ik ooit zeker weten dat hij het niet meer doet? Dat is de vraag. Dan kan je volgens mij afspraken maken wat je wilt maar dat geeft geen antwoord op die vraag.
Bedankt in ieder geval.
donderdag 6 november 2008 om 18:13
Dat kun je nooit zeker weten. In ieder geval in de komende weken/maanden en wie weet nog langer zal er bij het minste of geringste een wantrouwend stemmetje bij jou de kop op steken. Laat hem dat ook maar weten als dat gebeurt. Het is aan hem om, als hij dat echt wil, op te houden met het opzoeken van dit soort sex. En de enige manier om hier samen met jou doorheen te komen is volledige eerlijkheid. 'Truth is our ally' werd de slogan van vriendje en mij. Hij moet het aangeven wanneer er een verlangen naar mannensex bij hem opduikt en jij moet aangeven wanneer je het moeilijk hebt met iets wat hij wel of niet zegt of doet. Als jullie dat consequent doen en van elkaar gaan merken dat je echt probeert om volledig eerlijk te zijn naar elkaar dan kan het vertrouwen ook weer terug groeien. Volgens mij is dat de absolute eerste stap. Wat er verder misschien ooit gaat gebeuren of wat jij hem op termijn misschien toch kan toestaan ligt in de toekomst. Jullie relatie en het vertrouwen tussen jullie komt nu absoluut op de eerste plaats.
Ik had het eerder over de stichting Prometheus maar dat moet dus de vereniging Orpheus zijn... zij bieden hulp speciaal voor echtparen waarvan één van de partners naar de eigen sexe verlangt.
Verder hebben jij en je man misschien iets aan het verhaal van Koen. Hij schrijft uitgebreid over zijn coming out en de problemen die dat voor zijn huwelijk opleverden. Zijn verhaal loopt, vanuit ons oogpunt, misschien niet goed af voor het huwelijk maar ik vond het wel mooi om te lezen hoe hij over zijn vrouw schrijft en je man heeft er misschien wat aan om zijn eigen verhaal mee te vergelijken: koenscomingout. Omdat je man ook niet lijkt te talen naar anale sex lijkt het mij trouwens onwaarschijnlijk dat hij een heuse homo zou zijn...
Er zijn nog meer sites met informatie maar de meeste zul je zelf wel kunnen vinden.
Ik had het eerder over de stichting Prometheus maar dat moet dus de vereniging Orpheus zijn... zij bieden hulp speciaal voor echtparen waarvan één van de partners naar de eigen sexe verlangt.
Verder hebben jij en je man misschien iets aan het verhaal van Koen. Hij schrijft uitgebreid over zijn coming out en de problemen die dat voor zijn huwelijk opleverden. Zijn verhaal loopt, vanuit ons oogpunt, misschien niet goed af voor het huwelijk maar ik vond het wel mooi om te lezen hoe hij over zijn vrouw schrijft en je man heeft er misschien wat aan om zijn eigen verhaal mee te vergelijken: koenscomingout. Omdat je man ook niet lijkt te talen naar anale sex lijkt het mij trouwens onwaarschijnlijk dat hij een heuse homo zou zijn...
Er zijn nog meer sites met informatie maar de meeste zul je zelf wel kunnen vinden.
donderdag 6 november 2008 om 18:29
quote:JdZ schreef op 06 november 2008 @ 16:36:
Ik zou 2b kiezen. Maar ik blijf toch zitten met het feit dat ik hem niet kan vertrouwen. Hoe kan ik ooit zeker weten dat hij het niet meer doet? Dat is de vraag. Dan kan je volgens mij afspraken maken wat je wilt maar dat geeft geen antwoord op die vraag.Lastige materie. Ik had met mijn ex ook afspraken gemaakt om e.e.a. in elk geval bespreekbaar te maken mocht het een issue worden tijdens onze relatie (hij had vóór mij zowel met vrouwen en mannen gedate en gedingest) en er dan in alle openheid en eerlijkheid naar te kijken wat we ermee konden, maar uiteindelijk is daar weinig van terechtgekomen.
Ik zou 2b kiezen. Maar ik blijf toch zitten met het feit dat ik hem niet kan vertrouwen. Hoe kan ik ooit zeker weten dat hij het niet meer doet? Dat is de vraag. Dan kan je volgens mij afspraken maken wat je wilt maar dat geeft geen antwoord op die vraag.Lastige materie. Ik had met mijn ex ook afspraken gemaakt om e.e.a. in elk geval bespreekbaar te maken mocht het een issue worden tijdens onze relatie (hij had vóór mij zowel met vrouwen en mannen gedate en gedingest) en er dan in alle openheid en eerlijkheid naar te kijken wat we ermee konden, maar uiteindelijk is daar weinig van terechtgekomen.
donderdag 6 november 2008 om 21:49
Ik probeer naar mijn eigen relatie en eventuele reactie te kijken, maar kan me er eerlijk gezegd helemaal niets bij voorstellen. Ik zou me eerder bedrogen voelen als mijn man iets met een andere vrouw zou hebben, dat zou concurrentie zijn in mijn ogen, ook iets waar ik wat aan zou kunnen doen, maar hoe concurreer je nu inshemelsnaam met zoiets als een sexbioscoop met homosexuele contacten? Wat bij mij ook steeds omhoog komt ondanks bepaalde postings, je was, ondanks, of misschien wel dankzij, gelukkig met je man. Nee, ik zou het ook niet gaan verbieden, en nee, ik zou ook niet weten of ik ermee zou kunnen leven. Ik denk dat niet een posting dat voor je uit kan maken. Ik ben er eentje van wat niet weet wat niet deert, maar die brug ben jij al voorbij. (gos ik wilde dat ik wat handiger was met het formuleren, zoals b.v. een Eleonora dat kan). Ik zou gewild hebben dat die vriendin die het gespot had haar mond had gehouden, ik zou ook willen dat ik die bepaalde vriendin niet in vertrouwen had genomen over zijn uitspattingen. Weer die brug. Sterkte met je beslissing.
die ik wilde bestaat al...
vrijdag 7 november 2008 om 00:16
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen.
Fijn dat je met iemand kan praten en dat heb je ook nodig. Jammer dat je vriendin zo reageert, ook al is het niet onbegrijpelijk en haar goed recht.
Ik vind niet dat je iedereen moet vertellen wat er precies aan de hand is. Wat gaat anderen dat aan? Ja, in grote lijnen kan je iets vertellen. Maar je man heeft ook recht op zijn privacy. Je hoeft niet in details te treden, jullie hebben problemen. Hij heeft dingen gedaan waar jij het moeilijk mee hebt. Laat je niet dwingen door de nieuwsgierigheid, sensatiezucht van anderen. Je hoeft natuurlijk ook niet te doen alsof er niets aan de hand is. In iedere relatie is er wel eens wat. Dat kan iedereen begrijpen. Maar jij bent niet verplicht je hele wel en wee te vertellen omdat je misschien uit elkaar gaat of later bent gegaan.
Ik vind dat zo ontzettend raar. Dat mensen zich zulke vragen permitteren als iemand van zijn partner afgaat of problemen heeft. Alsof ze ineens dat recht hebben. Bizar.
Vraag jij hele intieme dingen aan "gelukkige'' stellen?
Fijn dat je met iemand kan praten en dat heb je ook nodig. Jammer dat je vriendin zo reageert, ook al is het niet onbegrijpelijk en haar goed recht.
Ik vind niet dat je iedereen moet vertellen wat er precies aan de hand is. Wat gaat anderen dat aan? Ja, in grote lijnen kan je iets vertellen. Maar je man heeft ook recht op zijn privacy. Je hoeft niet in details te treden, jullie hebben problemen. Hij heeft dingen gedaan waar jij het moeilijk mee hebt. Laat je niet dwingen door de nieuwsgierigheid, sensatiezucht van anderen. Je hoeft natuurlijk ook niet te doen alsof er niets aan de hand is. In iedere relatie is er wel eens wat. Dat kan iedereen begrijpen. Maar jij bent niet verplicht je hele wel en wee te vertellen omdat je misschien uit elkaar gaat of later bent gegaan.
Ik vind dat zo ontzettend raar. Dat mensen zich zulke vragen permitteren als iemand van zijn partner afgaat of problemen heeft. Alsof ze ineens dat recht hebben. Bizar.
Vraag jij hele intieme dingen aan "gelukkige'' stellen?
woensdag 12 november 2008 om 08:40
Hoi JdZ,
eerst en vooral sterkte! Het siert je dat je je beslissing niet laat afhangen van je directe emoties en ook niet van wat hier als 'goede raad' gegeven wordt, maar het forum gebruikt om je eigen (sterke) mening aan te vullen.
Wij zijn een swingerskoppel dus wij hebben af en toe wel eens sex met een ander koppel (en doordat swingen bekijken we sexualiteit toch net iets anders dan een gewoon 'vanilla' koppel). En hoewel we beiden hetero zijn kan een verdwaalde hand al eens voorkomen en we hebben gemerkt dat dat soms wel eens opwindend kan zijn dus een klein beetje begrip voor je man is er wel. Ook het swingen zelf is voor ons eerder een vorm van lust en plezier en zeker niet van liefde! Het grote verschil vinden wij (want we zitten hier samen het forum te lezen) is dat wij altijd alles samen doen en geen geheimen voor elkaar hebben, en dat vinden we nu net de allergrootste fout die je man gemaakt heeft. Had hij in het begin van jullie relatie die behoefte gesignaleerd dan hadden jullie daar misschien op 1 of andere manier samen iets aan kunnen doen.
Zo is het hier met het swingen feitelijk gegaan, wij zijn elkaars allereerste partner, al meer dan 20 jaar samen en 1 van ons vroeg zich af hoe het met een ander zou zijn. De andere was hier niet voor te vinden en het hoofdstuk was afgesloten, bedriegen zat er bij ons niet in. Tot nr 2 opeens ook nieuwsgierig werd... maar daar gaat het hier op zich niet over, wel dat wij steeds alles met zijn tweetjes doen en 200% eerlijk voor elkaar zijn en blijven, en hoewel vreemdgaan dus bij ons niet meer sex met een ander is, het nu meer dan ooit een enorm probleem zou zijn (vreemdgaan definiëren we beiden nu achter de rug van een ander iets doen).
Dus je man heeft aan de ene kant een enorme fout gemaakt aan de andere kant spreekt het wel voor hem dat hij alles uit zijn verleden heeft opgebiecht, voor hetzelfde geld maakte hij er zich van af met een smoesje dat hij in de sexshop gaan kijken was om een leuk setje of andere verrassing voor je te kopen, of zelfs als hij het opbiechte dat het nog maar eventjes was... Dat feit alleen al doet ons beiden denken dat hij misschien schoon schip wilt maken. Niet dat hij direct 100% alles wil opgeven (al beweert hij van wel), maar wel dat hij misschien vanaf nu 100% eerlijk wil zijn. En dat kan een sterke basis zijn om nog een poging te wagen. Als je je relatie een kans wilt geven zullen jullie zelf samen de (nieuwe) grenzen moeten bepalen, maar ongeacht wat die grenzen zijn is er ÉÉN grens die nooit meer overtreden mag worden en dat is de grens van de EERLIJKHEID.
In ieder geval sterkte !
eerst en vooral sterkte! Het siert je dat je je beslissing niet laat afhangen van je directe emoties en ook niet van wat hier als 'goede raad' gegeven wordt, maar het forum gebruikt om je eigen (sterke) mening aan te vullen.
Wij zijn een swingerskoppel dus wij hebben af en toe wel eens sex met een ander koppel (en doordat swingen bekijken we sexualiteit toch net iets anders dan een gewoon 'vanilla' koppel). En hoewel we beiden hetero zijn kan een verdwaalde hand al eens voorkomen en we hebben gemerkt dat dat soms wel eens opwindend kan zijn dus een klein beetje begrip voor je man is er wel. Ook het swingen zelf is voor ons eerder een vorm van lust en plezier en zeker niet van liefde! Het grote verschil vinden wij (want we zitten hier samen het forum te lezen) is dat wij altijd alles samen doen en geen geheimen voor elkaar hebben, en dat vinden we nu net de allergrootste fout die je man gemaakt heeft. Had hij in het begin van jullie relatie die behoefte gesignaleerd dan hadden jullie daar misschien op 1 of andere manier samen iets aan kunnen doen.
Zo is het hier met het swingen feitelijk gegaan, wij zijn elkaars allereerste partner, al meer dan 20 jaar samen en 1 van ons vroeg zich af hoe het met een ander zou zijn. De andere was hier niet voor te vinden en het hoofdstuk was afgesloten, bedriegen zat er bij ons niet in. Tot nr 2 opeens ook nieuwsgierig werd... maar daar gaat het hier op zich niet over, wel dat wij steeds alles met zijn tweetjes doen en 200% eerlijk voor elkaar zijn en blijven, en hoewel vreemdgaan dus bij ons niet meer sex met een ander is, het nu meer dan ooit een enorm probleem zou zijn (vreemdgaan definiëren we beiden nu achter de rug van een ander iets doen).
Dus je man heeft aan de ene kant een enorme fout gemaakt aan de andere kant spreekt het wel voor hem dat hij alles uit zijn verleden heeft opgebiecht, voor hetzelfde geld maakte hij er zich van af met een smoesje dat hij in de sexshop gaan kijken was om een leuk setje of andere verrassing voor je te kopen, of zelfs als hij het opbiechte dat het nog maar eventjes was... Dat feit alleen al doet ons beiden denken dat hij misschien schoon schip wilt maken. Niet dat hij direct 100% alles wil opgeven (al beweert hij van wel), maar wel dat hij misschien vanaf nu 100% eerlijk wil zijn. En dat kan een sterke basis zijn om nog een poging te wagen. Als je je relatie een kans wilt geven zullen jullie zelf samen de (nieuwe) grenzen moeten bepalen, maar ongeacht wat die grenzen zijn is er ÉÉN grens die nooit meer overtreden mag worden en dat is de grens van de EERLIJKHEID.
In ieder geval sterkte !
zondag 16 november 2008 om 16:44
Mannen die zex met mannen hebben, maar wel gewoon 100% hetero zijn.... Ik ben blijbaar toch ouderwetser dan ik dacht, want het klinkt mij bijzonder onlogisch in de oren.
Vreemd genoeg ben ik zelf totaal niet jaloers als het andersom is. Een ex wel eens zien tongen met een andere dame, en vond het eigenlijk wel opwindend.
Vreemd genoeg ben ik zelf totaal niet jaloers als het andersom is. Een ex wel eens zien tongen met een andere dame, en vond het eigenlijk wel opwindend.
dinsdag 18 november 2008 om 07:58
dinsdag 18 november 2008 om 12:46
Lieve J.
ik volg je topic sinds vanochtend. Allereerst: wat knap hoe je hiermee omgaat. Heel beheerst en "volwassen" (is niet het juiste woord, maar ik kan niet op een ander geschikt woord komen)
ik zie dat je net een besluit hebt genomen, ik weet niet of je het met je man hebt besproken.
Wat ik je alleen nog wil meegeven:
je man heeft dit alles opgebiecht. Niet uit zichzelf, maar zoals ik het lees heeft hij je wel meteen alle dirty little secrets verteld.
Hij had ook kunnen volhouden dat hij alleen films kijkt ofzo.
Dus: je man stelt zich kwetsbaar op en is open, je weet nu wat er speelt en wat zijn rol daarin is.
Is dat dan geen basis om " optie 2b" te proberen? Het lijkt mij dat er nu juist vertrouwen tussen jullie kan zijn, omdat er nu openheid is.
Ik ben heel benieuwd naar je besluit, en hoe je man erop reageert.
heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je een hele moeilijke periode tegemoet gaat, of je nu bij hem blijft of niet.
Nogmaals: goed dat je je niet laat leiden door anderen die zeggen dat je iets wel of niet moet accepteren. Uiteindelijk gaat het erom dat jullie er met elkaar uitkomen (of niet)
ik volg je topic sinds vanochtend. Allereerst: wat knap hoe je hiermee omgaat. Heel beheerst en "volwassen" (is niet het juiste woord, maar ik kan niet op een ander geschikt woord komen)
ik zie dat je net een besluit hebt genomen, ik weet niet of je het met je man hebt besproken.
Wat ik je alleen nog wil meegeven:
je man heeft dit alles opgebiecht. Niet uit zichzelf, maar zoals ik het lees heeft hij je wel meteen alle dirty little secrets verteld.
Hij had ook kunnen volhouden dat hij alleen films kijkt ofzo.
Dus: je man stelt zich kwetsbaar op en is open, je weet nu wat er speelt en wat zijn rol daarin is.
Is dat dan geen basis om " optie 2b" te proberen? Het lijkt mij dat er nu juist vertrouwen tussen jullie kan zijn, omdat er nu openheid is.
Ik ben heel benieuwd naar je besluit, en hoe je man erop reageert.
heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je een hele moeilijke periode tegemoet gaat, of je nu bij hem blijft of niet.
Nogmaals: goed dat je je niet laat leiden door anderen die zeggen dat je iets wel of niet moet accepteren. Uiteindelijk gaat het erom dat jullie er met elkaar uitkomen (of niet)
dinsdag 18 november 2008 om 13:08
Ezeltje: dank je, erg lief.
Ik heb besloten alleen verder te gaan. De argumenten zal ik niet geven omdat ik momenteel geen puf heb om me te verdedigen of vragen te beantwoorden over het waarom. Misschien dat ik, als ik daar aan toe ben, in de toekomst hier mijn beweegredenen zal geven. Maar nu nog even niet.
Ik heb besloten alleen verder te gaan. De argumenten zal ik niet geven omdat ik momenteel geen puf heb om me te verdedigen of vragen te beantwoorden over het waarom. Misschien dat ik, als ik daar aan toe ben, in de toekomst hier mijn beweegredenen zal geven. Maar nu nog even niet.
dinsdag 18 november 2008 om 13:19
JdZ: Je hebt een hele moeilijke beslissing genomen, en wat zal het pijn doen.
Ik wens je heel veel sterkte, want natuurlijk hou je nog veel van hem. Dat gaat niet zomaar over.
Wat mij betreft heb je niets om je voor te verontschuldigen of tegen te verdedigen. Ik denk dat je sinds dit uitkwam heel erg je best hebt gedaan hier rationeel over na te denken, en niet puur vanuit je gevoel te redeneren.
Ik neem mijn petje voor je af, en als het je allemaal even teveel wordt, kom hier dan gerust van je af schrijven.
Ik lees en leef met je mee.
Ik wens je heel veel sterkte, want natuurlijk hou je nog veel van hem. Dat gaat niet zomaar over.
Wat mij betreft heb je niets om je voor te verontschuldigen of tegen te verdedigen. Ik denk dat je sinds dit uitkwam heel erg je best hebt gedaan hier rationeel over na te denken, en niet puur vanuit je gevoel te redeneren.
Ik neem mijn petje voor je af, en als het je allemaal even teveel wordt, kom hier dan gerust van je af schrijven.
Ik lees en leef met je mee.
woensdag 19 november 2008 om 18:23
woensdag 19 november 2008 om 19:23
quote:JdZ schreef op 18 november 2008 @ 13:08:
Ezeltje: dank je, erg lief.
Ik heb besloten alleen verder te gaan. De argumenten zal ik niet geven omdat ik momenteel geen puf heb om me te verdedigen of vragen te beantwoorden over het waarom. Misschien dat ik, als ik daar aan toe ben, in de toekomst hier mijn beweegredenen zal geven. Maar nu nog even niet.
Wordt hier toch wel emotioneel van.. ken je niet maar vind echt dat je er super sterk mee omgaat.. goed dat je voor jezelf kiest.
Niemand heeft het recht je zo'n lange tijd voor te liegen.
Als hij in het begin zijn fantasieën had besproken dan kon je er nog over nadenken, dan had jij een keuze of je het zou toelaten of niet. Hij heeft voor zichzelf gekozen. Hij heeft zelf een keuze gemaakt.. zonder jou.
En nu heb jij deze keuze gemaakt, voor jouzelf.
Sterkte..succes..en veel liefde voor de toekomst!
Ezeltje: dank je, erg lief.
Ik heb besloten alleen verder te gaan. De argumenten zal ik niet geven omdat ik momenteel geen puf heb om me te verdedigen of vragen te beantwoorden over het waarom. Misschien dat ik, als ik daar aan toe ben, in de toekomst hier mijn beweegredenen zal geven. Maar nu nog even niet.
Wordt hier toch wel emotioneel van.. ken je niet maar vind echt dat je er super sterk mee omgaat.. goed dat je voor jezelf kiest.
Niemand heeft het recht je zo'n lange tijd voor te liegen.
Als hij in het begin zijn fantasieën had besproken dan kon je er nog over nadenken, dan had jij een keuze of je het zou toelaten of niet. Hij heeft voor zichzelf gekozen. Hij heeft zelf een keuze gemaakt.. zonder jou.
En nu heb jij deze keuze gemaakt, voor jouzelf.
Sterkte..succes..en veel liefde voor de toekomst!
dinsdag 12 mei 2009 om 14:34
Mijn man zou dat niet doen. Vindt dat smerig.
Ik vind dat allemaal prima, zolang je er niemand pijn mee doet.
Dat is in dit geval dus wel. Persoonlijk zou ik er niet mee kunnen leven en een punt zetten achter de relatie. Want idd een open relatie zou niks zijn voor mij persoonlijk. Zeker als ik weet dat hij met een man gaat. Want ik heb alle respect voor homo, lesbiënes en bi's. Maar zie mijn man liever niet met een andere man. En ben tegen vreemdgaan, in welke vorm dan ook.
Super dat je voor jezelf hebt gekozen!!!!
Ik vind dat allemaal prima, zolang je er niemand pijn mee doet.
Dat is in dit geval dus wel. Persoonlijk zou ik er niet mee kunnen leven en een punt zetten achter de relatie. Want idd een open relatie zou niks zijn voor mij persoonlijk. Zeker als ik weet dat hij met een man gaat. Want ik heb alle respect voor homo, lesbiënes en bi's. Maar zie mijn man liever niet met een andere man. En ben tegen vreemdgaan, in welke vorm dan ook.
Super dat je voor jezelf hebt gekozen!!!!
dinsdag 12 mei 2009 om 14:39
pff wat een heftig verhaal zeg
Als mijn man het zou doen,dan was de relatie per direct over
Ik ben er een van de "oude"stempel,je lichaam deel je niet met een ander!!!!!
maar het is aan jou of jij hiermee kan leven.
Wens je veel sterkte en wijsheid!!
Als mijn man het zou doen,dan was de relatie per direct over
Ik ben er een van de "oude"stempel,je lichaam deel je niet met een ander!!!!!
maar het is aan jou of jij hiermee kan leven.
Wens je veel sterkte en wijsheid!!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
woensdag 13 mei 2009 om 14:56
En wat als je er nu niet was achter gekomen? Dan leef je dus in een huwelijk waarvan je dacht dat het goed was. Als mijn vent zo iets had gedaan/deed, kon hij vertrekken. Als je over dit soort dingen geheiemn hebt, klopt er iets niet. Want nu word je er -na jaren- mee geconfronteerd en als dit i.p.v. een mannenbioskoop een prostitue was geweest? Dan is het ook vreemdgaan vind ik. Alles wat je met een ander buiten je relatie uitspookt op seksgebied, zonder dat je partner dit weet, is vreemdgaan vind ik.
