Seks
alle pijlers
Bijna 20 en sex doet mij (bijna) niets
woensdag 14 oktober 2009 om 14:06
Is het normaal om als (bijna) 20 jarige geen zin in sex te hebben en er ook niet echt warm of koud van te worden? Heb jaar lang een vriend nu, mijn eerste vriend en tijdje terug voor het eerst sex gehad en mja, niet echt mijn ding volgens mij. Niet dat ik het niet lekker vind, ook al vind ik het moeilijk mij te concentreren en er van te kunnen genieten. Als het kan dan probeer ik er onderuit te komen, vind het vooral vies en pijnlijk. :S
Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik nare ervaringen heb opgedaan op een leeftijd dat ik nog niet eens wist wat sex was, maar dat ging niet tot sex aan toe, wel bijna.
Ben ik wel normaal?
Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik nare ervaringen heb opgedaan op een leeftijd dat ik nog niet eens wist wat sex was, maar dat ging niet tot sex aan toe, wel bijna.
Ben ik wel normaal?
woensdag 14 oktober 2009 om 14:08
woensdag 14 oktober 2009 om 14:15
Bij mij duurde het nog wel wat langer voordat ik het echt leuk vond. Geen nare ervaringen gehad, maar heel simpel niet de juiste mannen gehad.
Daarnaast is het ook belangrijk om jezelf goed te leren kennen (lichamelijk).
Daarnaast is het ook belangrijk om jezelf goed te leren kennen (lichamelijk).
We ask ourselves, 'Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?' Actually,who are you not to be?
woensdag 14 oktober 2009 om 14:18
Hoi Angel, het kan zeker liggen aan het feit dat je vroeger nare (bijna) sex ervaringen hebt opgedaan die mss onbewust een rol spelen.
Maar als dit volgens jou echt niet aan de orde is kan het zijn dat je a.) niet matcht met je vriend op dat gebied waardoor het lijkt alsof je er niets aan vind maar dat in werkelijkheid komt omdat je het juiste nog niet ervaren hebt.
Of b.) je hebt gewoon niet zo'n hoog libido/hormonen spelen minder een rol.
Bij mij speelt waarschijnlijk punt b. Ik heb helemaal geen enge dingen meegemaakt vroeger (wel een paar klunzen van sexpartners gehad maar ook goeie) maar ik ervaar seksuele gevoelens los van mannen, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is gewoon een soort 'oergevoel' wat niet door het andere geslacht ontstaat en waar ik het andere geslacht ook niet voor nodig heb om me er vanaf te helpen.
Sterker nog: er kunnen 10 bloedmooie kerels in hun nakie om me heen staan met de geweldigste proporties, maar dit maakt gewoon weinig tot niets in mij los, op de slappe lach na
Maar als dit volgens jou echt niet aan de orde is kan het zijn dat je a.) niet matcht met je vriend op dat gebied waardoor het lijkt alsof je er niets aan vind maar dat in werkelijkheid komt omdat je het juiste nog niet ervaren hebt.
Of b.) je hebt gewoon niet zo'n hoog libido/hormonen spelen minder een rol.
Bij mij speelt waarschijnlijk punt b. Ik heb helemaal geen enge dingen meegemaakt vroeger (wel een paar klunzen van sexpartners gehad maar ook goeie) maar ik ervaar seksuele gevoelens los van mannen, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is gewoon een soort 'oergevoel' wat niet door het andere geslacht ontstaat en waar ik het andere geslacht ook niet voor nodig heb om me er vanaf te helpen.
Sterker nog: er kunnen 10 bloedmooie kerels in hun nakie om me heen staan met de geweldigste proporties, maar dit maakt gewoon weinig tot niets in mij los, op de slappe lach na
woensdag 14 oktober 2009 om 14:22
Als je eerste ervaringen zo negatief zijn, dan is het niet vreemd dat jij niet spontaan helemaal warm loopt voor sex. Sex is meer dan alleen de daad zelf. Sex is je durven overgeven aan jezelf, aan een ander, aan ontspanning en genot. Knuffelen, strelen, aaien, zoenen enzovoorts. Je moet daarin kunnen opgaan, wil de daadwerkelijk sex ook echt een genot worden, waar je vervolgens naar kan gaan verlangen.
woensdag 14 oktober 2009 om 14:45
Als ik heel eerlijk ben tegen mezelf weet ik dat ik niet verliefd op hem ben. Maar hij drong zich erg op en is wel verliefd op mij dus ach toe maar dacht ik. Hou wel van hem en hij doet ook wat alles betreft goed zijn best. Weet ook van mijn nare verleden en weet wie gedaan heeft en kan het bloed van die persoon wel drinken (erg gezellig) Ben nog nooit verliefd geweest, maar soms kom ik wel eens iemand tegen die zorgt voor kriebels in mijn buik. Alleen de gedachte om intiem te "moeten" zijn met iemand :S Vind tongzoenen al niet fijn. Mijn verleden heb ik nog nooit verwerkt en heb er nog best vaak nachtmerries over. Kan het ook tijdens de sex niet uit mijn hoofd krijgen en klauter daardoor soms wel eens letterlijk onder mijn vriend vandaan totaal in paniek. Vind ik erg rot voor hem maar dat gaat vanzelf. Heb een tijdje bij mijn vriend gewoond, degene die mij die nare ervaringen heeft bezorg woont namelijk bij ons thuis. Vond het eerst echt heerlijk omdat mijn vriend de hele dag weg was en ik dus alleen kon zijn. Alleen na paar weken werd ik toch té eenzaam en kon het elke avond vrijen niet meer aan (het doet zeer, en nee ik stel mij dan niet aan) en woon nu weer thuis. Alleen in het weekend ben ik nog wel vaak bij hem en de afstand veranderd wel veel, weet gewoon zeker dat ik niet verliefd ben maar klinkt misschien erg raar maar weet niet zeker of ik hem wel kwijt wil. Vind wel bescherming en geborgenheid bij hem en als ik hem "dump" ben ik hem helemaal kwijt. Mannen ook altijd met hun sex 
woensdag 14 oktober 2009 om 15:18
Dit is echt te erg!
Je bent bij je vriendje in gaan wonen omdat hij de hele dag weg is zodat je alleen kan zijn... en elke avond sex nam je daarbij op de koop toe (...zucht).
Je zegt dat je 'nare ervaring' vlak bij jou in de buurt woont. Ik neem aan dat je nog thuiswonend bent. Waarom ga je niet naar een andere stad om te studeren of een baantje te zoeken. Ga lekker op kamers wonen en kom er zelf achter wat je leuk vind en waar je je lekker bij voelt zonder achterom te hoeven kijken. Dat zal in het begin echt wel tegen vallen en soms eenzaam zijn, maar de huidige situatie is absoluut niet gezond!
Soms zul je echt door een dalletje moeten om sterker te worden en jezelf te vinden. Dat is helemaal niet erg hoor, maar neem je leven in eigen hand en reageer niet als een slachtoffer. 19 jaar is best een moeilijke leeftijd, maar je hebt nu nog alle gelegenheid om positieve veranderingen in je leven aan te brengen.
Fitch
Je bent bij je vriendje in gaan wonen omdat hij de hele dag weg is zodat je alleen kan zijn... en elke avond sex nam je daarbij op de koop toe (...zucht).
Je zegt dat je 'nare ervaring' vlak bij jou in de buurt woont. Ik neem aan dat je nog thuiswonend bent. Waarom ga je niet naar een andere stad om te studeren of een baantje te zoeken. Ga lekker op kamers wonen en kom er zelf achter wat je leuk vind en waar je je lekker bij voelt zonder achterom te hoeven kijken. Dat zal in het begin echt wel tegen vallen en soms eenzaam zijn, maar de huidige situatie is absoluut niet gezond!
Soms zul je echt door een dalletje moeten om sterker te worden en jezelf te vinden. Dat is helemaal niet erg hoor, maar neem je leven in eigen hand en reageer niet als een slachtoffer. 19 jaar is best een moeilijke leeftijd, maar je hebt nu nog alle gelegenheid om positieve veranderingen in je leven aan te brengen.
Fitch
Ik ben niet bijgelovig, dat brengt ongeluk...
woensdag 14 oktober 2009 om 16:36
Als degene die jou heeft aangerand/sexueel misbruikt bij jou thuis woont dan vind ik het zaak dat jij zo snel mogelijk (of die ander natuurlijk) het huis verlaat!
Op deze manier kun je ook niet rustig en zonder angst leven, en verwerken wat er is gebeurd.
Jou vriend klinkt als een hele goede vriend, maar niet je liefde.
Ik denk ook niet dat je daar al mee bezig (zou moeten) kan zijn aangezien je nog niet het verleden verwerkt hebt.
Weten de andere huisgenoten ( familie) wat er gebeurd is?
En waarom wordt dat genegeerd?
Sterkte!
Op deze manier kun je ook niet rustig en zonder angst leven, en verwerken wat er is gebeurd.
Jou vriend klinkt als een hele goede vriend, maar niet je liefde.
Ik denk ook niet dat je daar al mee bezig (zou moeten) kan zijn aangezien je nog niet het verleden verwerkt hebt.
Weten de andere huisgenoten ( familie) wat er gebeurd is?
En waarom wordt dat genegeerd?
Sterkte!
woensdag 14 oktober 2009 om 17:03
Mijn vriend is zeker een goede jongen en zou eigenlijk het huis ook uit moeten. Het rotte is dat het al 4 jaar geleden is uitgekomen wat er gebeurt is en iedereen zijn kop in het zand heeft gestoken. Mijn broer heeft zelfs bewijs gevonden in de vorm van naaktfoto's en weigerde daar voor uit te komen. Niemand geloofde mij, en dat mijn moeder mij niet geloofde deed mij het meeste pijn van alles. Doe eigenlijk altijd net alsof er niets aan de hand is, zelfs dat mijn opa nog niet zo lang geleden is overleden probeer ik te negeren (waar ik mij ontzettend schuldig over voel) Om het duidelijker te maken elfje26, het was mijn vader, dus dat ligt dan altijd zeer gevoelig
woensdag 14 oktober 2009 om 17:03
Dus je bent alleen welkom om bij je vriend te wonen als daar iedere avond seks tegenover staat? Fijn heerschap heb je aan de haak geslagen...
Als ik jou was zou ik sowieso niet kiezen voor 'ik ben niet verliefd maar hij wel op mij dus laat ik het er maar mee doen'. Je bent hartstikke jong joh, die grootse, gekmakende verliefdheidskriebels loop je vanzelf nog wel eens tegen het lijf!
Als ik jou was zou ik sowieso niet kiezen voor 'ik ben niet verliefd maar hij wel op mij dus laat ik het er maar mee doen'. Je bent hartstikke jong joh, die grootse, gekmakende verliefdheidskriebels loop je vanzelf nog wel eens tegen het lijf!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 14 oktober 2009 om 17:21
@spijker, heb paar jaar geleden een melding gemaakt, verder nog niet bij de politie geweest. Bang dat het mijn woord tegen het zijne zal worden. (ook al heb ik wel bewijs, maar toch, mijn moeder geloofde het bewijs ook niet, ook al bekende hij op het bewijs materiaal een paar keer) Met mijn vader kan ik er goed over praten dus heb 2 gesprekken tussen ons erover opgenomen. Hij zegt ook dat hij al genoeg gestraft is en mijn ouders zijn nu samen in therapie. Wat kan ik nog meer doen? Wil niet wraakzuchtig zijn.
Wie naar het verleden kijkt staat met zijn rug naar de toekomst
Wie naar het verleden kijkt staat met zijn rug naar de toekomst
woensdag 14 oktober 2009 om 17:24
Ja maar ja... Wie tussen de stront blijft zitten houdt vliegen om z'n oren.
Kan wel dat hij dat allemaal heel mooi vindt, maar jij dan? Ben jij wel eens met (een professioneel hulpverlener) iemand gaan praten?
Overigens on topic: ik ben denk ik een kleine 10 jaar ouder dan jij en de afgelopen 10 jaar is seks ieder jaar leuker, lekkerder en heerlijker geworden. Dat had ook te maken met begaafdere lovers, maar zeker ook met lekkerder in mn vel zitten en mn eigen lichaam leren kennen. En als het echt waar is pieken vrouwen ergens in de 30, dus het beste moet nog komen - ik verheug me er nu al op
Kan wel dat hij dat allemaal heel mooi vindt, maar jij dan? Ben jij wel eens met (een professioneel hulpverlener) iemand gaan praten?
Overigens on topic: ik ben denk ik een kleine 10 jaar ouder dan jij en de afgelopen 10 jaar is seks ieder jaar leuker, lekkerder en heerlijker geworden. Dat had ook te maken met begaafdere lovers, maar zeker ook met lekkerder in mn vel zitten en mn eigen lichaam leren kennen. En als het echt waar is pieken vrouwen ergens in de 30, dus het beste moet nog komen - ik verheug me er nu al op
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 14 oktober 2009 om 17:33
Heb ook wel eens gehoord dat vrouwen rond hun 30ste pieken, geen idee of het waar is, zijn er 30+ vrouwen die dat kunnen bevestigen?
Omdat het allemaal toch wel erg persoonlijk is verder en ik het er eigenlijk toch wel met iemand verder over wil praten (ik weet gewoon niet wat ik er mee moet doen) dan zou ik het heel fijn vinden als iemand (die stevig in de schoenen staat) mij een pm stuurt. Dus voel je je geroepen ... mij zou je er erg mee helpen.
Omdat het allemaal toch wel erg persoonlijk is verder en ik het er eigenlijk toch wel met iemand verder over wil praten (ik weet gewoon niet wat ik er mee moet doen) dan zou ik het heel fijn vinden als iemand (die stevig in de schoenen staat) mij een pm stuurt. Dus voel je je geroepen ... mij zou je er erg mee helpen.
woensdag 14 oktober 2009 om 20:37
Hi Angel,
Ik heb je een uitnodiging als vriend gestuurd dan kun je berichten sturen. Ik zeg er wel bij dat ik hier zelf geen ervaring in heb en ik ook niet een studie in die richting heb gedaan. Ik kan me voorstellen dat het fijn is om een lot genoot te spreken. Maar als je wilt ben ik graag een luisterend oor.
Sterkte!
Ik heb je een uitnodiging als vriend gestuurd dan kun je berichten sturen. Ik zeg er wel bij dat ik hier zelf geen ervaring in heb en ik ook niet een studie in die richting heb gedaan. Ik kan me voorstellen dat het fijn is om een lot genoot te spreken. Maar als je wilt ben ik graag een luisterend oor.
Sterkte!
woensdag 14 oktober 2009 om 20:50
Angel, wat een verhaal
Ik zal je een vriendenverzoek sturen, maar dan wel met het idee om je te ondersteunen bij het vinden van de juiste hulp. Ik denk namelijk dat jij meer nodig hebt om dit te verwerken, dan via het sturen van pm berichten. Heel goed van je dat je al aangeeft met iemand er verder over te willen praten! Kijk maar of je mijn vriendenverzoek wil accepteren.
Ik zal je een vriendenverzoek sturen, maar dan wel met het idee om je te ondersteunen bij het vinden van de juiste hulp. Ik denk namelijk dat jij meer nodig hebt om dit te verwerken, dan via het sturen van pm berichten. Heel goed van je dat je al aangeeft met iemand er verder over te willen praten! Kijk maar of je mijn vriendenverzoek wil accepteren.
donderdag 15 oktober 2009 om 17:29
Godhemeltjelief geen wonder dat je hoofd niet naar seks staat.
Ik wil je adviseren, al besef ik dat het veel gemakkelijker gezegd is dan gedaan.
Eerste prioriteit: je verleden verwerken zodat het je niet meer zo sterk beïnvloedt. Het is logisch dat je zo'n ervaring altijd met je mee zal dragen maar je ondervindt er nu schade van. Of aangifte doen voor jou de juiste weg is moet je natuurlijk zelf bepalen, maar heb je ooit gedacht aan therapie? Ik ben natuurlijk niet de persoon om te bepalen wie goed of fout is in deze situatie, maar dat je moeder haar ogen heeft gesloten voor jouw verdriet vind ik echt schokkend. Dat maakt het voor jou misschien ook nog lastiger te erkennen dat je nu een probleem hebt en dat je daar iets aan kunt doen; de reactie die je geleerd hebt is immers mond dicht en gewoon doorgaan. Hoe je dat doorbreekt is aan jou, maar dat je zo niet door kunt gaan zonder nog meer in jezelf opgesloten te raken lijkt me wel duidelijk. Het is je familie en aangifte is misschien een te grote stap, maar je bent ze echt niets verplicht! Ze negeren bewijs uit schaamte, onmacht, omdat het hun wereld aantast en ze er niet mee om kunnen gaan; níet omdat het slecht bewijs is, of omdat je verhaal onzin is. Uit hun reactie blijkt al dat ze weten dat er iets fout zit. De politie heeft een nuchtere kijk op de zaak, en geen belang bij het beschermen van de familie-eer, dus laat je niet tegenhouden door 'ze geloven je toch niet'.
Hiermee samenhangend: ga zo snel mogelijk het huis uit. Het is veel moeilijker oude patronen en gedachten en relaties te doorbreken als je in dezelfde situatie blijft zitten. Een plek voor jezelf, waar je helemaal zelf kunt bepalen wie je toelaat, lijkt me voor jou erg goed (en dat heb je zelf al een beetje ervaren).
Dan je relatie. Een goede relatie heeft vertrouwen nodig, en dat bereik je door communicatie. Als jij zelf moeite hebt met je gevoelens, ze wegstopt, en doet wat je denkt dat hoort (want zo komt je seksleven over op mij) kun je geen intieme relatie opbouwen. Ik twijfel niet aan de intenties van je vriend (al is de uitvoer soms onhandig) maar ik denk dat een relatie voor jou nu teveel gevraagd is.
Geen zin in seks is maar een symptoom, dat zul je misschien maar even moeten accepteren (en je vriend ook! Moet je wel duidelijk tegen hem zijn natuurlijk).
Je eigen lichaam leren kennen, met elkaar praten zijn middelen om je seksleven op te peppen of in ieder geval beter op elkaar af te stemmen. Maar als je dat doet zonder de emotionele kant van het verhaal erbij te betrekken, en dus met je negatieve ervaringen en gevoelens leren omgaan, heeft dat m.i. weinig zin.
Dus, samenvattend:
Ga voor jezelf zorgen, zorg dat je je weer prettig en veilig voelt, en ga dán eens op seksuele ontdekkingsreis met iemand waar je weke knieën van krijgt.
Sterkte!
Ik wil je adviseren, al besef ik dat het veel gemakkelijker gezegd is dan gedaan.
Eerste prioriteit: je verleden verwerken zodat het je niet meer zo sterk beïnvloedt. Het is logisch dat je zo'n ervaring altijd met je mee zal dragen maar je ondervindt er nu schade van. Of aangifte doen voor jou de juiste weg is moet je natuurlijk zelf bepalen, maar heb je ooit gedacht aan therapie? Ik ben natuurlijk niet de persoon om te bepalen wie goed of fout is in deze situatie, maar dat je moeder haar ogen heeft gesloten voor jouw verdriet vind ik echt schokkend. Dat maakt het voor jou misschien ook nog lastiger te erkennen dat je nu een probleem hebt en dat je daar iets aan kunt doen; de reactie die je geleerd hebt is immers mond dicht en gewoon doorgaan. Hoe je dat doorbreekt is aan jou, maar dat je zo niet door kunt gaan zonder nog meer in jezelf opgesloten te raken lijkt me wel duidelijk. Het is je familie en aangifte is misschien een te grote stap, maar je bent ze echt niets verplicht! Ze negeren bewijs uit schaamte, onmacht, omdat het hun wereld aantast en ze er niet mee om kunnen gaan; níet omdat het slecht bewijs is, of omdat je verhaal onzin is. Uit hun reactie blijkt al dat ze weten dat er iets fout zit. De politie heeft een nuchtere kijk op de zaak, en geen belang bij het beschermen van de familie-eer, dus laat je niet tegenhouden door 'ze geloven je toch niet'.
Hiermee samenhangend: ga zo snel mogelijk het huis uit. Het is veel moeilijker oude patronen en gedachten en relaties te doorbreken als je in dezelfde situatie blijft zitten. Een plek voor jezelf, waar je helemaal zelf kunt bepalen wie je toelaat, lijkt me voor jou erg goed (en dat heb je zelf al een beetje ervaren).
Dan je relatie. Een goede relatie heeft vertrouwen nodig, en dat bereik je door communicatie. Als jij zelf moeite hebt met je gevoelens, ze wegstopt, en doet wat je denkt dat hoort (want zo komt je seksleven over op mij) kun je geen intieme relatie opbouwen. Ik twijfel niet aan de intenties van je vriend (al is de uitvoer soms onhandig) maar ik denk dat een relatie voor jou nu teveel gevraagd is.
Geen zin in seks is maar een symptoom, dat zul je misschien maar even moeten accepteren (en je vriend ook! Moet je wel duidelijk tegen hem zijn natuurlijk).
Je eigen lichaam leren kennen, met elkaar praten zijn middelen om je seksleven op te peppen of in ieder geval beter op elkaar af te stemmen. Maar als je dat doet zonder de emotionele kant van het verhaal erbij te betrekken, en dus met je negatieve ervaringen en gevoelens leren omgaan, heeft dat m.i. weinig zin.
Dus, samenvattend:
Ga voor jezelf zorgen, zorg dat je je weer prettig en veilig voelt, en ga dán eens op seksuele ontdekkingsreis met iemand waar je weke knieën van krijgt.
Sterkte!
What a nuanced anxiety
donderdag 15 oktober 2009 om 21:03
Oei, wat een 'bagage', zo jong en dan... Ik ben een beetje in shock!
Iedereen heeft altijd goede raad, het ene is nog beter dan het andere. Probeer voor jezelf het beste eruit te filteren, jij kent jezelf beter dan een ander. Jij kunt inschatten waar je wat aan hebt. Ik wens je hier heel erg veel sterkte mee!
Eén ding: in therapie gaan is geen schande! Het is zonde als je jezelf tekort doet.
Je relatie: tsja, misschien voorlopig ietsje meer afstand nemen en de sex even op 'on-hold' zetten totdat je voor jezelf e.e.a. inzichtelijk(er) hebt? Als hij echt van je houdt, dan heeft hij geduld. Zoniet? Dan weet je gelijk zijn ware gevoelens...
Iedereen heeft altijd goede raad, het ene is nog beter dan het andere. Probeer voor jezelf het beste eruit te filteren, jij kent jezelf beter dan een ander. Jij kunt inschatten waar je wat aan hebt. Ik wens je hier heel erg veel sterkte mee!
Eén ding: in therapie gaan is geen schande! Het is zonde als je jezelf tekort doet.
Je relatie: tsja, misschien voorlopig ietsje meer afstand nemen en de sex even op 'on-hold' zetten totdat je voor jezelf e.e.a. inzichtelijk(er) hebt? Als hij echt van je houdt, dan heeft hij geduld. Zoniet? Dan weet je gelijk zijn ware gevoelens...
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:26
